TALK SHOW

• Jakość komentarza

• Jakość pracy dziennikarza

• Czy dowiedzieliśmy się o obecnej sytuacji w Polsce

• Ocena pod względem merytorycznym i retorycznym

1. Intro – zapowiedź tematów w programie, wstęp

2. Obecność publiczności w studio

3. Bezwzględne stawianie dziennikarza w centrum uwagi – w tytule: imię i nazwisko dziennikarza (wzór amerykański)

4. Green box – filmowanie na zielonym tle

5. Program nie jest nadawany na żywo; polityczno – społeczny: widzowie powinni dowiedzieć się z tego, więc nie powinno być wcześniej nagrane a przynajmniej montowane

6. Rola publiczności – podkreślanie emocji (klaskanie, buczenie, śmiech); pomaga w oddziaływaniu emocjonalnym na widza

7. Swobodna formuła, „w środku” ruchoma, elastyczna

8. Wywiad telewizyjny na żywo

Role dziennikarza:

• Ustawia się kontrowersyjnie, przesłuchuje rozmówcę, rozmowy 1:1, by widzowie dowiedzieli się jak najwięcej

• Dziennikarz partner – nawiązanie skutecznego dialogu, zrozumienia

• Dziennikarz ekspert – uczeń eksperta; rola uczeń-ekspert, ryzyko kiedy ekspert zaczyna popadać w narrację i zwykły widz może nic nie zrozumieć, dziennikarz - > rola ucznia -> zadaje pytania o co chodzi itp.

Elastyczna formuła – retoryka i treść programu

• Ilu gości zapraszamy

• Czy to dyskusja czy wywiad TV zawierający osobę czy tematy społeczne

• Jak jest prowadzony

• Jak się zaczyna i kończy

• Czy ma stałą formułę

• Ilu gości się zaprasza i w jakiej kolejności

Szkło kontaktowe – tematy, które przyniesie dzień; KOMENTARZ (Felieton)

Charakter programu:

• Komentatorski

• Felietonowy

• Interaktywny

Materiały nie są pokazane w pełnie obiektywny sposób, są dostosowane do charakteru program

Tworzy go troje ludzi - Redaktor obrazu, dźwiękowiec, osoba odbierając telefon

Charakterystyczna formuła ->materiały własne, materiały przysyłane przez widzów, materiały uzyskane w Internecie.