Test z roku 2011

Wykład z Nauki o Materiałach

START

1. Kowalentne wiązanie między atomami w materiałach

1. Jeden jon przekazuje elektrony drugiemu jonowi. Jony dodatnio i ujemnie naładowane przyciągają się

2. Elektron przemieszcza się pomiędzy dwoma jądrami atomowymi

3. Jest silnie ukierunkowane w przestrzeni

4. Powoduje gęste upakowanie atomów w porównaniu z innymi rodzajami wiązań

2. Wiązania chemiczne

1. Wiązanie jonowe

2. Wiązanie kowalencyjne

3. Wiązanie wodorowe

4. Wiązanie Van der Waalsa

3. Metale to dobre przewodniki prądu gdyż

1. W doskonałej sieci krystalicznej elektrony mogą się swobodnie poruszać

2. Wibracje sieci wspomagają przeskoki elektronów od jednego atomu do drugiego

3. Elektrony tworzą „chmurę elektronową” która może się przemieszczać przy małym oporze ze strony jąder atomowych

4. Elektrony swobodnie przeskakują od atomu do atomu

4. Sieć krystaliczna.

1. Sieć regularna jest izotropowa

2. Sieć heksagonalna ma jeden wyróżniony kierunek

3. Dla sieci regularnej w 3 prostopadłych kierunkach układ atomów jest różny

4. W szkłach i metalach amorficznych ma periodyczny układ w każdym kierunku

5. Dyslokacje

1. To przemieszczenie atomu w sieci krystalicznej w wyniku dyfuzji

2. To defekty sieci krystalicznej polegające na przemieszczeniu się granic ziaren

3. To liniowe defekty sieci krystalicznej

4. Jeden z typów dyslokacji to krawędź przerwanej płaszczyzny atomów w sieci kryształu

6. Granice ziaren

1. To miejsce styku dwóch kryształów tej samej fazy

2. To miejsce szybkiej dyfuzji

3. Im więcej granic tym mniejsze naprężenie plastycznego płynięcia metalu

4. Migrują w celu zmniejszenia rozmiaru ziaren w materiale

7. Wakanse

1. To brak atomu w sieci krystalicznej

2. Umożliwiają ruch atomów w procesie dyfuzji

3. Są przestrzeniami pomiędzy atomami w sieci krystalicznej

4. W wysokich temperaturach przestają się przemieszczać co spowalnia dyfuzję

5. W wyniku drgań termicznych sieci krystalicznej przemieszczają się

8. Przemiany fazowe to

1. Zmiana sieci krystalicznej

2. Topienie

3. Rozrost ziarna w materiale

4. Proces dodawania domieszek do stopu

9. Stan metastabilny materiału to stan

1. Faza materiału, do której materiał dąży w danej temperaturze i ciśnieniu

2. Stan materiału, który ulegnie przemianie w inny z upływem dostatecznie długiego czasu

3. Jest spowodowany barierą energetyczną dla utworzenia zarodka nowej fazy

8. Granica plastyczność metali jest większa dla

1. Materiału o dużej gęstości dyslokacji

2. Materiału gruboziarnistego

3. Metali o wysokiej czystości

9. Odległość dyfuzji

1. Rośnie wykładniczo ze wzrostem temperatury

2. Im więcej defektów sieci, tym mniejsza

3. Rośnie logarytmicznie ze wzrostem temperatury (funkcja x = f(T) zawiera logarytm)

10. Skutki dyfuzji

1. Wzrost wydzieleń

2. Rozrost ziarna

3. Spiekanie materiałów

4. Topienie stopów

5. Rozdzielanie składników stopu

11. Dyfuzja

1. Zawsze wyrównuje skład chemiczny materiału

2. Przebiega zawsze w kierunku od większej koncentracji atomów danego pierwiastka do mniejszej koncentracji

3. Może przebiegać w kierunku zwiększenia koncentracji danego pierwiastka w pewnym obszarze

12. Energia aktywacji d dyfuzji

1. To energia wydzielana w czasie dyfuzji

2. To energia zużyta na spowodowanie dyfuzji

3. To współczynnik opisujący zależność współczynnika dyfuzji od odwrotności temperatury

13. Naprężenie odkształcania materiału

Naprężenie odkształcania materiału wyraża się w jednostkach:

1. Joul / m²

2. GPa/m²

3. Newton

4. Newton na m²

5. Megapaskale (MPa) lub Gpa

6. Kg/cm²

14. Granica plastyczności to:

1. naprężenie zerwania materiału

2. Naprężenie przy którym materiał odkształcił się trwale na 0,1%

3. naprężenie przy którym materiał zaczyna płynąć plastycznie

4. Naprężenie przy którym materiał odkształcił się trwale na 0,2%

15. Wysoki moduł Younga oznacza, że

1. Przy niskim naprężeniu materiał się silnie odkształca

2. Linia opisująca zależność odkształcenia od naprężenia jest stromo nachylona

3. Przejście ze stanu odkształcenia sprężystego do plastycznego następuje przy dużych naprężeniach

16. Granica plastyczności

1. To naprężenie zerwania materiału

2. Rośnie gdy rośnie wielkość ziarna

3. Maleje w wyniku wygrzewania

4. Rośnie gdy rośnie gęstość defektów

17. Granica plastyczności metali

1. Maleje w stopach w porównaniu z czystym metalem

2. Maleje gdy maleje wielkość ziarna

3. Rośnie gdy rośnie ruchliwość dyslokacji

18. Zależność Halla-Petcha

1. Granica plastyczności rośnie proporcjonalnie do wielkości ziarna

2. Granica plastyczności rośnie proporcjonalnie do pierwiastka z temperatury

3. Granica plastyczności rośnie jak odrotność pierwiastka z wielkości ziarna

4. Granica plastyczności rośnie jak pierwiastek z czasu

19. Wytrzymałość zmęczeniowa

1. To naprężenie pękania lub zerwania materiału po obciążeniu 1000 cykli

2. To naprężenie pękania lub zerwania materiału po obciążeniu ponad 10 000 000 cykli

3. Rośnie wraz ze wzrostem liczby cykli obciążenia

4. Krzywa Wellera przewiduje ilość cykli do zerwania próbki materiału

20. Diagramy fazowe

21. Diagram fazowy pozwala przewidywać

1. Granicę rozpuszczalności pierwiastków w osnowie

2. Temperaturę rozpuszczania jednego pierwiastka w drugim w fazie stałej

3. Wytrzymałość mechaniczną stopu

4. Temperaturę topienia w zależności od zawartości domieszki w stopie

22. Do badania wielkości ziarna w materiałach służy

1. Skaningowy Mikroskop Elektronowy SEM

2. Transmisyjny Mikroskop Elektronowy TEM

3. Mikroanaliza rentgenowska EDS

4. Mikroskop optyczny

23. Do obserwacji atomów w kryształach:

1. Transmisyjny Mikroskop Elektronowy TEM

2. Mikroanaliza rentgenowska EDS

3. Dyfraktometr Rentgenowski XRD

4. Skaningowy Mikroskop Elektronowy SEM

24. Wiązka elektronów w mikroskopie elektronowym pobudza w materiale emisję:

1. Elektronów wtórnych

2. Promieniowania X

3. Protonów

4. Atomów pierwiastka analizowanego

25. Do badania składu chemicznego powierzchni materiałów potrzebny jest

1. Dyfraktometr Rentgenowski XRD

2. Skaningowy Mikroskop Elektronowy SEM +Mikroanalizator rentgenowski EDS

3. Transmisyjny Mikroskop Elektronowy TEM

26. Dyfraktometr rentgenowski pozwala identyfikować materiały poprzez

1. Określanie odstępów płaszczyzn atomowych

2. Badanie pochłaniania promieniowania X

3. Wzbudzanie emisji elektronów

4. Obserwację kąta pod jakim obserwowane jest emitowane przez próbkę promieniowanie X

27. W elektronowym mikroskopie skaningowym

1. Obserwujemy kontrast spowodowany różną intensywnością emisji elektronów z próbki z powodu zmian nachylenia powierzchni

2. Emisja elektronów wtórnych silnie zależy od składu chemicznego w danym miejscu

3. Elektrony padające z dużą prędkością na powierzchnię materiału wybijają z niego elektrony wtórne

28. Prawo Bragga

1. Im większa długość fali promieniowania oświetlającego próbkę, tym większa rozdzielczość w określaniu odstępu płaszczyzn atomowych

2. Kąt pod jakim fala jest odbijana od sieci atomów zależy od długości fali padającej

29. Falowy i cząsteczkowy charakter materii

1. Im większa energia cząsteczki tym dłuższa fala ją reprezentuje gdy zachowuje się jak fala

2. Energia mierzona w elektronowoltach jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali

3. Elektrony charakteryzują się znacznie mniejsza długością fali niż fotony

4. Dyfrakcja elektronów wykorzystywana jest w dyfraktometrze rentgenowskim

30. Nanotechnologia

1. Atom ma rozmiar 1 nm

2. Wykorzystanie nowych właściwości materiału które pojawiają się gdy jego rozmiar jest poniżej 100 nm

3. To technologia kształtowania struktur materiałów z dokładnością < 100 nm

31. Stany metastabilne

Powstają gdy rzeczywista faza jest inna niż ta która wynika z diagramu fazowego.

Powstają gdy:

1. Zarodki nowej fazy nie mogą powstać z powodu bariery energetycznej

2. Zbyt niskiego współczynnika dyfuzji

3. Napięcia powierzchniowego na granicy faz

32. Do tworzenia „map” rozmieszczenia pierwiastków najbardziej przydatny jest

1. Skaningowy Mikroskop Elektronowy SEM+C

2. Transmisyjny Mikroskop Elektronowy TEM+C

3. Mikroanaliza rentgenowska EDS

4. Dyfraktometr Rentgenowski XRD

Koniec testu