Wiatr-poziomy ruch powietrza z obszarów o podwyższonym ciśnieniu w stronę obszarów o ciśnieniu niższym.

Pasaty-wiatry stałe czyli wiejące zawsze z jednego kierunku. Cały rok wieją z wyżu zwrotnikowego w kierunku równika. Ich kierunek na skutek działania siły Coriolisa odchyla się na zachód.

Monsun-wiatr okresowo zmienny. Dwa razy w roku zmienia swój kierunek. Latem wieje od strony oceanu natomiast w zimie od strony lądu.

Bryza- wiatr okresowo zmienny. Wiatr lokalny wiejący głównie latem na wybrzeżu . Jego kierunek zmienia się 2 razy w ciągu doby. W dzień wieje z morza w stronę lądu( morska) natomiast nocą od strony lądu do morza( lądowa). Zasięg do kilkunastu km od wybrzeża.

Fen(halny)-ciepły suchy i porywisty wiatr wiejący na zawietrznej stronie pasma górskiego. Wiatr powstający wtedy, gdy na drodze powietrza przemieszczającego się od ośrodka wysokiego ciśnienia w stronę niżu, znajduje się bariera górska. Powietrze musi wtedy wznosić się do góry wzdłuż stoku. W trakcie wznoszenia para wodna w nim zawarta ulega kondensacji, a temperatura spada średnio o 0,6°C na 100 m (adiabata wilgotna), tworzą się chmury i powstaje opad atmosferyczny. Po przekroczeniu bariery górskiej powietrze jest już suche i zimne. Opada zatem w dół, ogrzewając się suchoadiabatycznie średnio o 1°C na każde 100 m. Skutki halnego: gwałtowne odwilże, wiatrołomy, depresyjny wpływ na psychikę.

Wiatr dolinny (dzień)-z nad stoków ciepłe powietrze leci do góry, a na jego miejsce przypływa zimniejsze.

Wiatr górski (noc)-zimne, ciężkie powietrze spływa wzdłuż stoku w dół.

Bora jest gwałtownym, zimnym i porywistym wiatrem, powstający na trenach, gdzie góry lub wyżyny bezpośrednio sąsiadują z obszarami wodnymi. Zimne i ciężki powietrze spływa po stokach w kierunku cieplejszego zbiornika wodnego, zwiększając przy tym prędkość.