Szkarłatna litera (The Scarlet Letter) - najsłynniejsza powieść amerykańskiego pisarza Nathaniela Hawthorne'a z 1850, nazywana pierwszą wielką amerykańską powieścią psychologiczną.[1] oraz gotyckim romansem. Tłem utworu jest życie w purytańskiej społeczności Nowej Anglii XVII wieku.
Tytuł [edytuj]
Tytułową szkarłatną literą jest znak hańby wyszyty na ubraniu głównej bohaterki, cudzołożnicy Hester Prynne ku przestrodze społeczeństwa i ostracyzmowi jednostek zagrażających moralności tłumu. Najprawdopodobniej zwyczaj ten był autentycznie obecny w purytańskich społecznościach. Znakiem hańby jest tu szkarłatne duże A, pochodne od słowa adulteress, czyli "cudzołożnica" w języku angielskim.
Szkarłatna litera (1850), powieść N. Hawthorne’a, której akcja rozgrywa się w purytańskiej Nowej Anglii. Pełen pasji i bezkompromisowy młody pastor, Artur Dimmesdale, ukrywa przed światem swój miłosny związek z piękną hafciarką Hester Prynne. Mąż kobiety, angielski lekarz Chillingworth, zaginął beż śladu. Tymczasem na świat przychodzi dziecko kochanków, jawny dowód małżeńskiej niewierności Hester. Ta mimo gróźb odmawia ujawnienia nazwiska ojca. Samotnie znosi hańbę, której symbolem jest wypalona na jej ciele czerwona litera – piętno cudzołóstwa. Dimmesdale nie ma dość odwagi, by się ujawnić. Niespodziewanie powraca mąż Hester, przetrzymywany dotychczas przez Indian. Domyśla się, kto jest sprawcą zaszłych wypadków, i odtąd ściga pastora. Hester, gotowa wybaczyć Dimmesdale’owi jego postawę, w przypływie rozpaczy proponuje kochankowi wspólną ucieczkę. W reakcji na to Dimmesdale doznaje skruchy i publicznie wyjawia swe grzechy. Umiera w ramionach kochanki, wyczerpany gwałtownymi emocjami. Hawthorne dowodzi, że grzech, uważany za największe zło, jest kształtującym elementem edukacji człowieka: Hester poprzez grzech, potępienie, wreszcie cierpienie odkryła tolerancję, w przeciwieństwie do purytanów, którzy, skostniali w swej cnocie, zatracili ludzkie uczucia. Rok 1666. Do purytańskiej kolonii w amerykańskim Massachusetts przypływa z Anglii Hester Prynne. Dziewczyna jest ładna, wykształcona (w religijnych dyskusjach szermuje cytatami z Biblii) i energiczna, nie lubi żadnych ograniczeń. Mąż, znany lekarz, wysłał ją pierwszą do Nowego Świata, by przygotowała tam ich nowy dom. Hester szanuje męża, ale go nie kocha: została zmuszona do małżeństwa. Uczuciem darzy wielebnego Arthura Dimmesdale'a, miejscowego duchownego, rzecznika sojuszu osadników z Indianami. Gdy do kolonii dotrze wieść, że czerwonoskórzy napadli na statek płynący z Europy i zamordowali wszystkich pasażerów (w tym Rogera Prynne'a), zadurzona para skonsumuje swój związek.
Hester zajdzie w ciążę, ale nie wyjawi, kto jest ojcem jej dziecka. Władze kolonii ogłoszą ją cudzołożnicą i napiętnują szkarłatną literą "A", którą Hester będzie nosić na ubraniu jako znak grzechu. Sprawa skomplikuje się do reszty, gdy kochankowie dowiedzą się, że Roger Prynne wcale nie zginął, lecz był w niewoli u Indian, a teraz, przybywa do Massachusetts.