WSTĘP
”Prawdziwa sztuka to taka, która powstaje dzięki potrzebie tworzenia”
/Albert Einstein/
Człowiek – istota nieznana, tajemnica dla myśli ludzkiej.
Człowiek– jednostka potrzebująca wspólnoty, komunikowania siebie innym, wyrażania swoich myśli i pragnień. Taka potrzeba wyrażania siebie innym poprzez postawy, zachowania, wytwory - to właśnie ekspresja twórcza.
Ekspresja dziecka jest ujawnianiem treści emocjonalnych i psychicznych. Ujmowana jest, jako potrzeba wyładowania energii. Dorosły powinien umożliwiać dziecku ekspresję unikając tego, co mogłoby hamować dziecięcą spontaniczność. Każde dziecko posiada swoje mocne i słabe strony. Poznanie mocnych stron jest bardzo ważne dla człowieka. Działalność plastyczna, muzyczna, ruchowa czy teatralna ujawnia uzdolnienia dziecka.
Wyróżniamy różne formy ekspresji, np. ekspresję plastyczną, zabawową, ruchową, mimiczną, muzyczną, werbalną itp. Wszystkie te formy są próbą porozumiewania się ze światem, wyrażania siebie innym.
Najbardziej rozpowszechnioną formą ekspresji jest ekspresja plastyczna. Wzbogaca ona rozwój osobowości, usprawnia procesy psychiczne. ”Dzieło” dziecka nie musi odpowiadać określonym normom. Celem tworzenia może być ekspresja uczuć, rekreacja, edukacja, czy też profilaktyka. Radość z ekspresji plastycznej bardzo często rekompensuje dzieciom ich ”niedoskonałości” w nauce, czy sporcie.
Muzyka uspokaja, ale i wyzwala chęć działania. Wycisza i daje możliwość pozytywnego wyładowania swoich emocji. Przez elementy takie jak rytm, tempo, metrum, dynamika - podświadomie działa na psychikę dziecka. Śpiewając piosenki
i grając na instrumentach, dzieci wzbogacają życie wewnętrzne. Odczuwają przyjemność, mają możliwość wyrażania swoich przeżyć. Dzieci, także i te ze szkoły życia bardzo lubią zabawy przy muzyce. Mogą ją w dowolny sposób ilustrować swoim ciałem, inscenizować tańcem piosenkę, klaskać, tupać.
Najbardziej złożoną formą ekspresji jest ekspresja teatralna. Tutaj wyzwala się aktywność w ruchu, plastyce, muzyce, tańcu. Dzieci tworzą ”zaczarowany świat”
ze swoich rąk, przedmiotów codziennego użytku, rękawiczek, papieru itp. Mogą sobie malować twarze, przebierać się, tworzyć dramy, etiudy, ilustrować opowiadania, czy muzykę tańcem i pantomimą. Możemy dać im gotowe scenariusze (inscenizacja strukturalna), lub pozostawić inicjatywę młodym aktorom (inscenizacja niestrukturalna). Gra aktorska daje dziecku poczucie pewności siebie, podnosi samoocenę, dyscyplinuje. W pracy z dziećmi nieśmiałymi bardzo dobrze sprawdza się teatr lalek, czy teatr cieni. Będąc „w ukryciu” łatwiej wyrażają swoje emocje.
Ekspresja nie może być wymuszona, przeciwnie, musi być motywowana wewnętrznie. I tutaj właśnie kryje się zadanie NAUCZYCIELA.
I. Ogólna charakterystyka programu.
Niniejszy Program jest propozycją tematycznych zajęć artystycznych z zakresu działań plastycznych, muzycznych i teatralnych. Przeznaczony jest dla klasy pierwszej gimnazjum. Realizowany w wymiarze jednej godziny tygodniowo. Program oparty jest na polskich zwyczajach ludowych związanych z rokiem kalendarzowym.
Koncepcja programu z zajęć plastycznych zakłada ścisłą integrację niezbędnej wiedzy plastycznej z umiejętnościami plastycznymi – należą do nich indywidualna ekspresja twórcza, twórcze działania grupowe a także analiza i ocena dzieła sztuki, pracy własnej lub kolegów.
Uczeń zdobywa wiedzę z zakresu podstawowych pojęć plastycznych i warsztatu plastycznego uzyskując w ten sposób narzędzia umożliwiające mu świadomą i efektywną działalność twórczą. Wytwory plastyczne prezentowane będą regularnie na wystawie szkolnej.
Program daje także możliwość rozwijania uzdolnień muzycznych i teatralnych, kształcenia zainteresowań muzycznych i teatralnych, przygotowuje do świadomego i aktywnego uczestnictwa w kulturze. Ważny jest aspekt wychowawczy zajęć. Uczniowie kształtują w sobie poczucie odpowiedzialności, systematyczności, świadomego wykorzystania czasu wolnego oraz umiejętność współdziałania w grupie.
Przedstawiony program zajęć artystycznych jest zgodny
z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r.
w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół.
II Cele kształcenia – wymagania ogólne:
Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę.
Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki.
III Cele kształcenia – wymagania szczegółowe:
kształtowanie umiejętności artystycznych oraz doskonalenie zdolności plastycznych, muzycznych i teatralnych,
inicjowanie działań pozwalających na wyrażanie ekspresji za pomocą różnych technik plastycznych, muzycznych i teatralnych,
kształcenie umiejętności tworzenia scenariusza, piosenki, prac plastycznych,
popularyzacja sztuki teatralnej wśród młodzieży (przygotowanie uczniów do odbioru i tworzenia przedstawień teatralnych),
korzystanie z dziedzictwa kulturowego regionu, kraju,
rozwijanie zainteresowań oraz krzewienie tradycji i zwyczajów polskich,
poznanie głównych form twórczości ludowej,
poznanie sposobów wypowiedzi w formie rękodzieła artystycznego,
wdrażanie do twórczej pracy indywidualnej i zespołowej,
rozwijanie potrzeby tworzenia wystaw własnych prac plastycznych w środowisku szkolnym,
kształtowanie wrażliwości na piękno wytworów kultury,
rozwijanie wrażliwości artystycznej poprzez obcowanie ze sztuką,
kształtowanie więzi emocjonalnej z regionem i krajem poprzez pracę twórczą,
tj. naukę: zwyczajów związanych charakterystycznymi świętami i uroczystościami, malarstwa na szkle, rzeźby ludowej, piosenki,
kształtowanie postawy aktywnego uczestnictwa w kulturze, jej zrozumienia
i poszanowania,
kształcenie umiejętności dostrzegania w teatrze, muzyce i sztukach plastycznych wartości ideowych i moralnych,
rozwijanie wrażliwości moralnej,
wzmacnianie więzi narodowej,
rozwijanie kultury zachowań i obyczajów,
kształtowanie poczucia własnej wartości,
rozwijanie poczucia odpowiedzialności za wyniki pracy zespołowej
i indywidualnej
V. Metody pracy:
zabawy integracyjne,
warsztaty plastyczne,
inscenizacja,
praca z tekstem,
gry dydaktyczne,
ćwiczenia rytmiczne, dykcyjne, ruchowe,
emisja głosu,
śpiew zespołowy,
analiza dzieła plastycznego,
metoda zajęć praktycznych według instrukcji „krok po kroku”
VI Formy pracy
praca w małych grupach,
praca indywidualna,
VII. Techniki:
a) plastyczne
malarstwo – farby akrylowe, plakatowe, witrażowe;
rysunek – kredki, ołówki, mazaki;
wycinanki, wydzieranki, decoupage, quilling, papieroplastyka;
małe formy rzeźbiarskie – masa solna, mydło,
collage
b) muzyczne
pieśni patriotyczne i żołnierskie,
utwory ludowe,
pieśni harcerskie,
wybrane piosenki z akompaniamentem instrumentów
c) teatralne
ćwiczenia dykcyjne,
ćwiczenia oddechowe,
ćwiczenia ruchowe,
emisja głosu,
tworzenie scenariusza,
projekt scenografii,
dobór muzyki,
animacja kukiełkami
VIII. Środki dydaktyczne:
teksty do ćwiczeń artykulacyjnych,
programy teatralne,
materiały i narzędzia plastyczne,
teksty piosenek,
instrumenty muzyczne,
podkłady muzyczne,
ćwiczenia przygotowane przez nauczyciela
VII. Osiągniecia uczniow
Uczeń:
- świadomie korzysta z zasobów kultury,
- poprawia pamięć dykcję, autoprezentację,
- potrafi stworzyć scenariusz i zaprojektować scenografię,
- zna polską obrzędowość i sztukę ludową,
- wykorzystuje różne techniki plastyczne do tworzenia dzieł plastycznych,
- wie czym jest rękodzieło artystyczne, wiąże wytwory z regionem Polski,
- zna polskie piosenki ludowe, harcerskie, żołnierskie,
- potrafi śpiewać w grupie z poprawną dykcja, czystą intonacją i prawidłową artykulacją utworów.
VIII.Przedmiotowy system oceniania.
Ocena z zajęć artystycznych powinna być elementem zachęty. Docenić należy fakt, iż uczeń podjął temat oraz aktywnie uczestniczy w zajęciach. Uwzględniając zarówno trudności okresu dojrzewania uczniów gimnazjum, jak i specyfikę przedmiotu, nauczyciel powinien indywidualizować oceny. Oceniając uczniów należy pamiętać, że poziom ich umiejętności praktycznych oraz wiedzy o sztuce może być bardzo zróżnicowany. Uzdolnienia plastyczne, teatralne i muzyczne nie zawsze się pokrywają. Stąd ocena ostateczna nie może być średnią arytmetyczną wyprowadzaną z ocen prac plastycznych, teatralnych i muzycznych.
Na lekcjach bieżącej ocenie podlega:
przygotowanie materiałów plastycznych, opanowanie wiedzy, wyszukiwanie informacji, wykonanie ćwiczeń i zadań wstępnych,
postawa - kultura osobista w trakcie zajęć, wykonywanie poleceń, przestrzeganie przepisów BHP, właściwa współpraca z innymi uczniami,
realizacja zadanych prac - zaangażowanie, pomysłowość, inwencja twórcza
wiedza o środkach artystycznego wyrazu – poziom nabytej wiedzy plastycznej, muzycznej i teatralnej inspirowanej polskim dziedzictwem kulturowym
twórcze i samodzielne rozwiązywanie problemów.
Oceny wystawiane w trakcie roku szkolnego dotyczą następujących form
pracy ucznia:
praktyczne ćwiczenia plastyczne,
różnorodne technicznie prace plastyczne,
motywacja do twórczej pracy,
udział w konkursach plastycznych,
wypowiedzi ustne,
zadania domowe,
rozwijanie umiejętności teatralnych,
rozwijanie umiejętności poprawnej wymowy,
aktywne uczestnictwo w życiu szkoły.
Podsumowaniem pracy ucznia na zajęciach artystycznych jest ocena semestralna i roczna.
Ocena semestralna i roczna uwzględnia stopień rozwoju artystycznego oraz nabytą wiedzę. Jest spójna z wewnątrzszkolnym oraz przedmiotowym systemem oceniania.
Kryteria oceny semestralnej i rocznej.
Ocena celująca:
- uczeń opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych na ocenę bardzo dobrą, a poza tym:
- wykazał się zdobytą wiedzą i umiejętnościami wykraczającymi poza program nauczania,
- uczestniczył i osiągał sukcesy w konkursach, przeglądach, festiwalach muzycznych,
- twórczo posługiwał się zdobytą wiedzą,
- czynnie uczestniczył w artystycznym życiu szkoły,
- poszukiwał nietypowych rozwiązań dla postawionego problemu,
Ocena bardzo dobra:
- uczeń opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych na ocenę dobrą, a poza tym :
- aktywnie pracował indywidualnie i zespołowo,
- uczestniczył w konkursach tematycznych,
- prawidłowo posługiwał się zdobytą wiedzą i nabytymi umiejętnościami,
- bardzo dobrze wywiązywał się powierzonych mu zadań.
Ocena dobra:
-uczeń opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych na ocenę dostateczną,
a poza tym:
- dbał o estetykę własną i otoczenia,
- systematycznie pracował indywidualnie i zespołowo,
-wystarczająco opanował zakres wiedzy i umiejętności,
-dobrze wywiązywał się z powierzonych mu zadań.
Ocena dostateczna:
- uczeń opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych na ocenę dopuszczającą, a poza tym:
- pracował niesystematycznie,
- opanował elementarny zakres wiedzy i umiejętności, ale miał z tym problemy,
- wywiązywał się z powierzonych zadań.
Ocena dopuszczająca:
- uczeń opanował zakres wiedzy i umiejętności w stopniu nikłym, a poza tym:
- wykonywał najprostsze ćwiczenia z pomocą nauczyciela,
- działania artystyczne podejmował w znikomym stopniu,
- miał problemy z przygotowaniem do zajęć.
Ocena niedostateczna:
- uczeń zupełnie nie opanował zakresu wiadomości i umiejętności przewidzianych w programie nauczania a poza tym:
- lekceważąco odnosił się do przedmiotu,
- nie wykazywał minimalnego zaangażowania w działalność plastyczną, teatralną i muzyczną na lekcjach,
- nie wykonywał najprostszych ćwiczeń, nawet z pomocą nauczyciela,
- opuścił bez usprawiedliwienia znaczną ilość lekcji,
- nie wykazał chęci poprawy,
- nie opanował żadnych umiejętności.
EWALUACJA
Ewaluacja to zaplanowane i systematyczne działanie , badające w jakim stopniu zostały osiągnięte zakładane przez nauczyciela cele. Dzięki niej uczeń może ocenić własną postawę wobec stawianych mu zadań, dostrzec i wskazać swój udział w rozwiązywaniu problemu przez grupę. Ewaluacja daje uczniowi szansę na zastanowienie się nad swoją postawą, pomaga mu uczyć się świadomie.
W czasie zajęć artystycznych ewaluację stanowić będą prace tworzone na podstawie wskazówek nauczyciela i ich wystawy, rozmowa, wypowiedzi na zadany temat, ankiety ewaluacyjne dla uczniów. Prace uczniów będą fotografowane i zamieszczane w galerii zdjęć na stronie internetowej szkoły.
ROZKŁAD MATERIAŁU
| Temat | Cele wynikowe | Materiały i technika | Sposób realizacji Uwagi |
||
|---|---|---|---|---|---|
|
Jestem artystą | Uczeń potrafi powiedzieć czym będzie się zajmował na przedmiocie, zna zasady BHP, wymagania edukacyjne, wie na czym polega artyzm, wie kim jest artysta i artysta ludowy. | Praca z tekstem, wykonanie wizytówki- kredki, długopis, pisaki. | wykład, pogadanka, dyskusja | IX |
|
Umiem projektować | Uczeń potrafi zaprojektować i wykonać projekt okładki, wie na czym polega technika scrapbookingu. | Scrapbooking. Materiały: pieczątki, kredki, pisaki, klej, papier kolorowy, scrapki, dziurkacze, biały papier, taśma klejąca. | Wykonanie projektu okładki i pierwszej strony swojego zeszytu. Uczniowie mają do dyspozycji przykładowe albumy wykonane techniką scrapbookinu. | IX |
|
„Muzyka pędzlem malowana” | Uczeń potrafi powiedzieć kim był Fryderyk Chopin, wymienia utwory artysty, wie co one wyrażają. | 1. Akwarela - ilustracja do muzyki 2. Akwarela– nuty „chlapane” szczoteczką do zębów lub |
Polonez As- dur Op. 53, Ballada f– moll Op. 52, Mazurek a- moll Op.68 i inne. Twórczość artystów kierunku, prace współczesnego artysty B. Lustyka. |
IX |
|
„Z Syrenką w tle”. |
Uczeń zna różnorodność kulturową i obrzędową Mazowsza, Inspiracja: |
Słoik na przyprawy wykonywany metodą decoupage z elementem wycinanki łowickiej. Materiały: słoik pomalowany na biało farbą akrylową, klej vicol, magic lub do tapet, serwetki z elementem ludowym lub kwiatowym, pędzelek miękki, płótno 10/10 cm, lakier bezbarwny, suszarka do włosów, stare gazety zabezpieczające ławkę szkolną. |
Uczniowie oglądają ilustracje prac artystów ludowych grupy łowickiej i inspirując się nimi wykonują pracę – słoik na przyprawy – techniką decoupage. | IX X |
|
„Gwiozdy, kodry i tasiemki” |
Uczeń zna różne formy wycinanki łowickiej i kurpiowskiej (gwiozdy, kodry, tasiemki, drzewka, leluje, kogutki itp.) oraz sposoby jej wykonania. |
1. Podkładka pod zastawę stołową, myszkę komputerową itp. z motywem wycinanki wykonanej przy pomocy szablonu Materiały: kolorowe kartki z bloku, papier kolorowy, nożyczki precyzyjne, klej, folia do laminowania |
Uczniowie wykonują prace przy pomocy gotowych szablonów. | X |
|
„Warszawskie piosenki” | Uczeń zna historię i repertuar zespołu „Mazowsze”, potrafi zaśpiewać w grupie i wyklaskać rytm piosenki „Kukułeczka kuka” | Nauka piosenki. | Uczniowie poznają tekst piosenki i śpiewają z podkładem muzycznym. | X |
|
„Mazowiecka bajka”. | Uczeń wie czym jest bajka, odróżnia bajkę od baśni, wymienia baśnie mazowieckie, wie czym jest komiks, zna polskich twórców komiksu (Henryk Jerzy Chmielewski, Janusz Christa, Władysław Krupka), potrafi narysować komiks do wybranej bajki lub baśni. | Wykonanie komiksu na kartce A-3. Blok A – 3, pisaki, kredki, ołówek, długopis. |
Uczniowie oglądają wypożyczone z biblioteki komiksy, następnie czytają wybraną bajkę / baśń, np. Wars i Sawa, Bazyliszek, Złota Kaczka, Syrenka , po czym wykonują komiks. | X - XI |
|
„Tradycje Świąt Bożego Narodzenia” | Uczniowie znają polskie zwyczaje związane ze świętami Bożego Narodzenia, wiedzą dlaczego należy je kultywować. Potrafi samodzielnie barwić papier różnymi technikami. | Uczniowie wykonują kartkę świąteczną metodą scrapbookingu lub quillingu. Materiały: papier kolorowy, nożyczki, klej, kolorowy blok, pieczątki, dziurkacze, papiery ozdobne kredki, pisaki, kalka techniczna, kalka maszynowa, żelazko, papier do pieczenia, folia aluminiowa, taśma dwustronnie klejąca, koronka itp. |
Uczniowie oglądają przyniesione przez nauczyciela kartki świąteczne, projektują kartkę, wykonują kartonowe tła do kartek i tworzą własną kartkę świąteczną. Uwaga! Żelazkiem (do wykonania tła za pomocą kalki maszynowej) posługuje się wyłącznie nauczyciel | XI |
|
”Ubieramy choinkę” | Uczniowie wiedzą skąd się wziął zwyczaj ubierania choinki, znają sposoby zdobienia jej w różnych regionach Polski, wiedzą czym była podłaźniczka, jak wyglądała i co symbolizowała. | Wykonanie ozdobnych bombek, choinek, i ozdób choinkowych z filcu, orzechów, szyszek, koralików, papieru itp. | Uczniowie pracują samodzielnie inspirując się przedstawionymi na prezentacji multimedialnej przykładami. | XII |
|
„Pyszne święta” | Uczeń zna tradycyjne potrawy wigilijne różnych regionów Polski. Potrafi upiec i udekorować pierniczki. Zna przepis na lukier i lukier plastyczny. | Uczniowie poznają przepisy na pierniczki. Projektują dekoracje własnych pierniczków. Materiały: Foremki do ciastek, papier kolorowy, plastelina, półperełki, blok, dziurkacze |
Chętni uczniowie jako zadanie domowe mogą upiec przy pomocy rodziców pierniki i udekorować je wg projektu. | XII |
|
Matematyczne wyszywanki – fajerwerki noworoczne | Uczeń zna zasady wykonywania haftu matmatycznego, zna zasady BHP obowiązujące przy pracy. | Kolorowa gwiazda fajerwerkowa. Materiały: czarna kartka z bloku technicznego, gruba igła z dużym uszkiem, kolorowa mulina, linijka, podkładka pod pracę, taśma klejąca, nożyczki. | Uczniowie dostają schemat z zasadami tworzenia haftu matematyczngo. Postępując zgodnie z instrukcją wykonują zadanie. | I |
|
Prezent dla babci i dziadka | Uczeń potrafi zaprojektować ramkę na zdjęcie z różnorodnych materiałów i wykonać ją | Ramka na zdjęcie. Materialy: karton, muszelki, kamyki, tektura falista, pianka, patyczki, ziarna, materiał, klej magic lub vicol, nożyczki. | Uczniowie oprawiają swoje zdjęcie jako prezent dla babci i dziadka | I |
|
Pada, pada śnieg | Uczeń zna zasady quillingu. Umie zaprojektować i wykonać płatek śniegu. | Płatek śniegu. Materiały: białe paski papieru szerokości 3 mm, nożyczki, klej, wykałaczki, półperełki, biały sznurek lub mulina. |
Nauczyciel prezentuje uczniom przykładowe płatki i pojedyncze elementy użyte do ich wykonania. | II |
|
Dzień Świętego Walentego | Uczeń wie skąd wywodzi się zwyczaj obdarowywania się Walentynkami, zna różne techniki wykonywania kartek walentynkowych. Poznaje metodę kolażu i frotażu. | Tworzenie Walentynki metodą kolażu i frotażu. Matriały: blok rysunkowy, przedmioty o wyrazistej strukturze, ołówek, materiały, blok kolorowy, papier kolorowy, klej, taśma dwustronnie klejąca, filc, ruchome „oczka”, nożyczki |
Uczniowie pracują indywidualnie, mogą jednak wymieniać się materiałami. | II |
|
Ja i moja ekspresja twórcza | Uczeń zna formy ekspresji twórczej (ekspresję plastyczną, zabawową, ruchową, mimiczną, muzyczną, werbalną itp.)Potrafi „stworzyć coś z niczego”. | Ćwiczenie „Śmieciuszek” Materiały: kubeczki plastikowe, patyki, koraliki, taśma klejąca, bibuła, rolki papieru, szyszki, kora, papier kolorowy itp. |
Uczniowie z przyniesionych materiałów wykonują zaprojektowany przez siebie przedmiot (figurę psa, rycerza, królewny, wiedźmy, samochód, rower itp.) | III |
|
„Małopolska farbami malowana” | Uczeń docenia piękno przyrody małopolskiej, zna jej zwyczaje i obrzędy, potrafi wymienić techniki tworzenia dzieł artystów ludowych – malarstwo na papierze, płótnie, szkle, zdobienia mieszkań Inspiracja: |
1. Obraz na szkle Plexi lub przeźroczysta część opakowania płyty DVD, żelowe farby do malowania na szkle, plakatówki lub tempery, ołówek, kartka z bloku. Materiały: biała kartka z bloku, kartka z bloku technicznego, nożyczki, klej |
Uczniowie dla lepszego bezpieczeństwa malują na plexi. | III |
|---|
|
„Małopolska kwiatami malowana” | Uczeń zna kulturę obrzędową Małopolski i Mazowsza (Kurpie)- omawia sposoby przystrajania wnętrz wytworami z bibuły, Inspiracja: |
1. Bukiet kwiatów Materiały: kolorowa krepina, druciki florystyczne, klej, nożyczki, kijek bambusowy lub inny. |
Uczniowie wykonują maki, chabry i żonkile wg instrukcji podanej przez nauczyciela, następnie tworzą palmę wielkanocną lub bukiet kwiatów. | IV |
|---|---|---|---|---|---|
|
Wiosenne obyczaje | Uczeń zna polskie zwyczaje związane z przyjściem wiosny – topienie Marzanny, malowanie jajek. | 1. Marzanna . Materiały: patyki, włóczka, materiał, farby akrylowe, igła, nożyczki. 2. Pisanka. Materiały: jajko styropianowe, włóczka, krepina, klej magic, koraliki, piórka, patyki do szaszłyków. |
W przypadku niemożności zakupienia jajek styropianowych uczniowie mogą przynieść pomalowane farbą akrylową wydmuszki z jajek. | IV |
|
„”W kręgu Smoka Wawelskiego” | Uczeń wymienia najważniejsze zabytki Krakowa, umie scharakteryzować Grupę Krakowską omawia prace rzeźbiarzy ludowych, twórców szopek krakowskich, drzeworytów i glinianych figurek- zabawek. |
„Rzeźba” świątka lub figurki -zabawki wykonana z mydła. | Uczniowie projektują rzeźbę a następnie wykonują ją przy pomocy nożyka. | V |
|
Będę aktorem | Uczeń zna rolę i zadania reżysera, scenarzysty, choreografa, scenografa, aktora. Potrafi wykonywać ćwiczenia dykcyjne, oddechowe i ruchowe przygotowujące go do występu na scenie. | Ćwiczenia pobudzające ekspresję muzyczną i teatralną – „Pędzel malarza”, „Nasza Prabajka”, „Łamańce językowe”, „Bałagan” | Do „Pędzla malarza” należy przygotować odtwarzacz CD i odpowiednią muzykę, np. walc z filmu „Amelia” . Ćwiczenie „Bałagan” wykonujemy w zespołach czteroosobowych. | V |
|
Piszemy scenariusz legendy „O Smoku Wawelskim | Uczeń zna zasady pisania scenariusza (zasada trzech aktów, umiejętność budowania napięcia, obrazowego opisywania emocji). | Uczniowie tworzą scenariusz legendy do przedstawienia kukiełkowego, rysują występujące postacie i przedstawiają legendę klasie. Postacie do wykorzystania: Król Krak, Królowa, Królewna, dworzanie, rycerze, mieszczanie, chłopi, owce, Smok Wawelski, Wisła, Szewczyk Dratewka, Wawel |
Uczniowie pracują w grupach sześcioosobowych. | V |
|
Tworzymy kukiełki | Uczeń zna rodzaje lalek teatralnych – marionetka, pacynka, kukiełka, jawajka i wie jak wykonać kukiełkę. | 1. Kukiełka. Materiały: kijek (gabit), włóczka, guziki, materiał, igła, nici, karton, farby. |
Uczniowie w grupach wykonują zaprojektowane wcześniej kukiełki. | V,VI |
|
Jestem animatorem teatru lalek | Uczeń zna zasady animowania kukiełki (zamaszyste zdecydowane ruchy, odpowiednia wysokość poruszanej kukiełki), wie jak dobrać muzykę/ piosenkę do przedstawienia, zna piosenkę „Krakowiaczek jeden” | Ćwiczenia w animowaniu kukiełkami, ćwiczenia przy muzyce, ćwiczenia z tekstem. Nauka piosenki „Krakowiaczek jeden” | Uczniowie animują wykonane przez siebie kukiełki. Uczniowie wspólnie śpiewają piosnkę „Krakowiaczek jeden” |
VI |
|
Nasz mały teatr | Uczeń zna zasady zachowania się w teatrze, zna podstawowe zasady i techniki działania teatru kukiełkowego. | Odpowiednio ustawione krzesła „jJak w teatrze”, parawan, odtwarzacz CD z muzyką | Uczniowie przedstawiają stworzone przez siebie przedstawienia kukiełkowe. | VI |