Technologia wód i ścieków wykład 6

Technologia wód i ścieków – wykład 6 10.05.2014

Odbiorniki ścieków

-Środowisko wodne (wody morskie lub śródlądowe)

*Wody powierzchniowe (rzeki, strumienie, kanały, rowy itp.)

*Wody powierzchniowe stojące (jeziora, stawy itp.)

-Środowisko gruntowe

*RWŚ (rolnicze wykorzystanie ścieków)

Wybór odbiornika zależy od:

-Położenie terenów kanalizowanych

-Zdolność odbiornika do przyjęcia określonych ilości ścieków i zanieczyszczeń.

Odbiór ścieków – wody powierzchniowe

Miarą wielkości odpływu jest natężenie (objętość) przepływu wody wyrażone w m³ na jednostkę czasu np. m³/s

Badania prowadzone na potrzeby monitoringu są podstawową tworzenia

Rodzaje zanieczyszczeń:

-Wyloty kanalizacyjne, urządzenia spustowe

-Rurociągi tłoczne

-Odpływy z systemów melioracyjnych

-Spływy substancji z obszarów zlewni

-Szlaki komunikacji kołowej, kolejowej, spalanie paliw

-Nieszczelności rurociągów, kanałów

Zanieczyszczenia ze źródeł punktowych

Przemiany (procesy) wpływające na zmianę jakości wód powierzchniowych (płynących i stojących):

-Procesy samooczyszczania (przywrócenie do stanu sprzed wprowadzenie zanieczyszczeń)

-Eutrofizacji (wzrost żyzności odbiornika)

-Zagniwanie (rozkład beztlenowy)

-Dystrofizacja (zanik substancji organicznej w odbiorniku)

Charakterystyczne strefy saprobowe, występujące poniżej wylotu ścieków:

-Strefa odtleniania i degradacji (poniżej zrzutu ścieków surowych lub źle oczyszczonych) i polisaprobowa

-Strefa pośrednia, gdzie zaczynają powracać warunki tlenowe – strefy α – i β – mezasaprobowe,

-Strefa odnowy wody - oligosaprobowa

Procesy wpływające na zdolność samooczyszczania się wód:

-Biochemiczne (prędkość rozkładu u przemiany zanieczyszczeń)

-Pobór tlenu (uzupełnianie z powietrza tlenu zużywanego w procesach biochemicznych)

-Sedymentacja (opadanie zanieczyszczeń)

-Adsorbcja (przyleganie zanieczyszczeń do różnych powierzchni w wodzie)

-Rozcieńczanie przez dopływy.

Procesy biochemicznego utleniania substancji organicznych w warunkach tlenowych

Mikroorganizmy + związki organiczne + substancje odżywcze +O₂ -> CO₂ + H₂O + nowe mikroorganizmy + energia

Zadanie domowe -> Ogarnąć obieg azotu i fosforu w przyrodzie!!!!

KOLEJNA CZĘŚĆ WYKŁADU!!!

Chemiczne oczyszczanie ścieków

Stosowane jest w celu usunięcia ze ścieków: zawiesin i koloidów (koagulacja), ciał rozpuszczonych (metali ciężkich, związków fosforu).

Chemiczne oczyszczanie ścieków polega na dodaniu do ścieków koagulantu i ewentualnie flokulantu (polimeru) w celu przeprowadzenia zubożonego lub pełnego procesu koagulacji objętościowej.

Wprowadzenie środków chemicznych powoduje obniżenie stężenia fosforu, ale również obniżenie BZT5 i ChZT, stężenia zawiesin ogólnych oraz azotu organicznego.

Oczyszczanie chemiczne = chemiczne usuwanie fosforu.

Chemiczne usuwanie fosforu polega na dodaniu do ścieków związków żelaza bądź glinu (w uzasadnionych przypadkach – wapnia).

Fosfor rozpuszczony przechodzi w procesie koagulacji w formy nierozpuszczalne, które można usunąć w procesie sedymentacji.

Najczęściej stosowane koagulanty

-Siarczan glinu Al₂(SO4)3 – (PAX)

-Siarczan żelazawy FeSO4 – (PIX)

-Siarczan żelazowy Fe2(SO4)3 – (PAX)

-Chlorek Żelazowy

-Glinian sodowy

Ze względu na miejsce dawkowania koagulanty można wyróżnić trzy sposoby prowadzenia procesu, tj. strącenie:

-Wstępne

-Symultaniczne