ZASADY UDZIELANIA POMOCY PRZEDLEKARSKIEJ

osobom porażonym prądem elektrycznym

1. Uwagi ogólne

• Każdy pracownik powinien przejść szkolenie w celu nabycia praktycznych umiejętności udziela­nia pierwszej pomocy w przypadkach porażeń prądem elektrycznym.

• Pracownik udzielający pierwszej pomocy musi działać sprawnie, szybko i spokojnie.

• Pierwszej pomocy należy udzielać w sposób eliminujący powstanie dodatkowych obrażeń u po­szkodowanego.

• Nie wolno pozostawiać poszkodowanego w miejscu wypadku bez opieki.

• Inne osoby należy wzywać krzykiem, bez opuszczania miejsca wypadku.

2. Do zadań ratującego należy:

• szybkie rozpoznanie stanu porażonego.

• udzielenie pomocy przed lekarskiej.

3. Gdy poszkodowany:
Krwawi:

• W pierwszej kolejności, po dokonaniu rozpoznania stanu porażonego, należy zatamować krwa­wienie.

• Gdy krew wypływa jednostajnie, należy założyć na krwawiące miejsce opatrunek uciskowy.

• Gdy krew płynie pulsująco, należy powyżej krwawiącego miejsca nałożyć opaskę uciskową, zaci­skając ją tylko tyle, zęby usiało krwawienie Opaskę uciskową należy zwalniać co godzinę na kilka
  sekund.

• Ran nie wolno przemywać wodą. środkami leczniczymi, zasypywać lub smarować maściami.
  Miejsca wokół rany należy obmyć spirytusem, jodyną lub przegotowaną wodą.

• Ran nie wolno ocierać z piasku, ziemi, dotykać brudnymi rękami.

• Z ran nie wolno wyjmować skrzepów krwi.

• Na miejsce zranione należy założyć jałowy opatrunek.
Jest przytomny:

• Należy rozluźnić ubranie w okolicy szyi, klatki piersiowej i brzucha oraz ułożyć wygodnie pora­żonego.

• Należy przetransportować porażonego na noszach do lekarza.

• Jeżeli transport jest niemożliwy, należy wezwać lekarza na miejsce wypadku.

• Do chwili badania poszkodowany powinien pozostać w pozycji leżącej.

• Należy pamiętać, ze zachowanie pełnej świadomości me wyklucza zagrożenia życia.
  Jest nieprzytomny, ale oddycha:

• Nieprzytomnego nie wolno pozostawiać w pozycji na grzbiecie (na wznak).

• Należy ułożyć porażonego w pozycji bocznej ustalonej, która zapobiega zapadaniu się języka,
  umożliwia odpływ śliny i wymiocin na zewnątrz Układanie nieprzytomnego w tej pozycji jest
  przeciwwskazane u osób z obrażeniami kręgosłupa.

• Należy rozluźnić ubranie poszkodowanego.

• Należy stale obserwować porażonego, czy jego oddech się nie zatrzymał.
Nie oddycha, ale wyczuwalne jest tętna (krążenie krwi trwa):

• Bezdech (Brak oddechu) można rozpoznać po tym, że:

• klatka piersiowa me porusza się,

• po zbliżeniu ucha do nosa i ust nie słychać szmeru wydychanego powietrza,

• me wyczuwa się ciepłego wydychanego powietrza,

• stopniowo narasta sinica twarzy i paznokci.

• Natychmiast należy:

• przystąpić do udrożnienia dróg oddechowych,

• przystąpić do reanimacji oddychania,

Nie oddycha i nie jest wyczuwalne tętno (ustała krążenie krwi):

• Podstawowymi obławami świadczącymi o zatrzymaniu pracy serca są brak tętna na dużych na­czyniach tętniczych, brak oddechu, utrata przytomności, zwiotczenie mięśni - uniesione kończy­ny bezwładnie opadają.

• Natychmiast należy rozpocząć reanimację oddychania i krążenia.

4. Udrażnianie dróg oddechowych

• Jedną rękę położyć na czole porażonego, a drugą pod kark.

• Maksymalnie (bardzo ostrożnie) odgiąć głowę porażonego do tyłu.

• Za pomocą kciuka otworzyć jamę ustną.

• Z jamy ustnej wyjąć ewentualne ciała obce (zanieczyszczenia).

5. Metody sztucznego oddychania
bezpośrednie:

• usta-usta.

• usta-nos,

• usta-nos i usta.
pośrednie

• Nolger-Nielsena (w położeniu na brzuchu) - należy stosować w przypadku, gdy poszkodowany
  doznał urazu twarzy uniemożliwiającego zastosowanie metody bezpośredniej.

• Silvester-Boscha - należy stosować w przypadku, gdy poszkodowany doznał urazu twarzy unie­możliwiającego zastosowanie metody bezpośredniej lub ustało krążenie krwi.

6. Kolejność postępowania przy stosowaniu sztucznego oddychania metoda usta-usta (nos, nos i usta)

• Udrożnić drogi oddechowe.

• W celu umknięcia bezpośredniego kontaktu z porażonym można na usta lub nos nakładać gazę,
  chusteczkę lub kawałek materiału, jednak w materiale trzeba wykonać otwory na wysokości ust i nosa.

• Ułożyć ratowanego na wznak.

• Klęknąć przy głowię ratowanego.

5. Chwycić oburącz głowę poszkodowanego oraz odchylić ją maksymalnie ku tyłowi.

• Wykonać głęboki wdech.

• Objąć ustami nos (wargi, nos i usta) ratowanego.

8. Wprowadzić powoli powietrze do układu oddechowego poszkodowanego.

9. Oderwać usta od ust (nosa) poszkodowanego.

10. Obserwować klatkę piersiową poszkodowanego w celu sprawdzenia, czy nie powrócił oddech.

11. Powtarzać czynności według punktów od 6 do 10, aż do momentu, gdy poszkodowany zacznie samodzielnie oddychać.

12. Gdy ratowany zacznie samodzielnie oddychać, jeszcze 5 razy powtórzyć wdech do układu od­dechowego ratowanego.

7. Kolejność postępowania przy stosowaniu sztucznego oddychania metodą Holger-Nielsena

1. Ułożyć poszkodowanego na brzuchu.

• Ręce poszkodowanego ułożyć pod głowę w ten sposób, żeby głowa oparta była na rękach.

• Uklęknąć przy głowie ratowanego.

• Chwycić ramiona poszkodowanego powyżej łokci i unieść je ku górze.

• Opuścić łokcie poszkodowanego na ziemię.

• Położyć swoje dłonie na plecach poniżej łopatek poszkodowanego i nacisnąć klatkę piersiową
  całym ciężarem ciała (nie zginając przy tym własnych rąk w łokciach).

• Prowadzić zabieg powtarzając czynność 5 i 6 z częstotliwością 10 razy na minutę, aż do przy­wrócenia oddechu u poszkodowane.

8. Kolejność postępowania przy (losowaniu sztucznego oddychania metodą Siluester-Boscha

• Ułożyć poszkodowanego na placach.

• Podłożyć poszkodowanemu pod plecy (poniżej łopatek) podkład z koca lub ubrania, tak by
  głowa zwisała ku tyłowi.

• Uklęknąć na jedno kolano powyżej głowy poszkodowanego.

• Chwycić ratowanego za dłonie i unieść ręce poszkodowanego do góry poza siebie, aż dotkną
  podłoża.

• Przenieść z powrotem ręce poszkodowanego na klatkę piersiowa, skrzyżować je na mostku,
  ucisnąć lekko klatkę piersiową poszkodowanego w celu wyciśnięcia powietrza z płuc, następnie
  jeszcze czterokrotnie silnie ucisnąć klatkę piersiową.

• Prowadzić zabieg powtarzając czynności 4 i 5 z częstotliwością 12 razy na minutę, aż do przy­wrócenia oddechu u poszkodowanego.

9. Pośredni masaż serca

Pośredni masaż serca należy wykonywać na zmianę ze sztucznym oddychaniem.

Jeżeli jest tylko jeden ratownik:

• Ułożyć poszkodowanego na wznak (na twardym podłożu).

• Wykonać 3 oddechy jedną z metod bezpośrednich.

• Wykonać oburącz 15 ucisków dolnej części mostka - co sekundę jeden ucisk na głębokość od 3 do 8 cm.

• Powtarzać czynności 2 i 3 aż do powrotu akcji serca lub przyjazdu lekarza.

Jeżeli jest dwóch ratowników:

• Ułożyć poszkodowanego na wznak (na twardym podłożu].

• Ratownik 1 - wykonać 1 oddech jedną z metod bezpośrednich.

• Ratownik 2 - wykonać oburącz 4 uciski dolne| części mostka - co sekundę jeden ucisk na głębokość od 3 do 8 cm.

• Powtarzać czynności 2 i 3 aż do powrotu akcji serca lub przyjazdu lekarza.

10. Obrażenia towarzyszące porażeniu prądem elektrycznym
Zwichnięcia i złamania

• Zwichnięcia i złamania wymagają unieruchomienia stawów i miejsc, co do których zachodzi po­dejrzenie lub występ u ią widoczne objawy, że zostały zniekształcone.

• Unieruchomienie miejsc lub stawów powinno być wykonane bez zmiany ich ustawienia po wy­padku.

• Unieruchomienia należy dokonać za pomocą specjalnych szyn lub innych sztywnych przed­miotów, pamiętając o zasadzie unieruchomienia dwóch stawów sąsiadujących z miejscem
  złamania lub zwichniętym stawem.

• W przypadku braku sztywnych elementów do unieruchomienia stawów i kości miejsce złamań
  i stawy można przytwierdzić do poszczególnych części ciała poszkodowanego, np. palec do pal­ca, rękę do tułowia, nogę do nogi.

• W przypadku podejrzeń o złamanie kręgosłupa z poszkodowanym należy postępować bardzo
  ostrożnie, aby nie nastąpiło przeginanie tułowia Poszkodowanego należy ułożyć na twardym
  i równym podłożu, o długości większej niż jego wzrost i niezwłocznie wezwać lekarza.

Oparzenia

• Ratujący powinien określić stopień poparzenia i udzielać pomocy w zależności od stopnia i przy­czyny poparzenia.

• W przypadku ciężkich oparzeń, ubranie i obuwie należy zdejmować z poszkodowanego bardzo ostrożnie.

• Oparzeń nie wolno dotykać rękami ani smarować maściami, olejami, wazeliną itp.

• Nie wolno rozcinać pęcherzy ani usuwać z ran ciał obcych.

• W przypadku oparzenia oka lukiem elektrycznym należy na oko nałożyć zimny okład z roztworu
  kwasu bornego.

Wymioty

• Należy natychmiast zaprzestać sztucznego oddychania - o ile jest wykonywane.

• Przechylić głowę poszkodowanego na bok lub ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej
Szczękościsk

• Nacisnąć silnie palcem wskazującym i kciukiem jednej ręki w okolicach szpary między górnymi
a dolnymi zębami trzonowymi

lub

• Włożyć nóż lub kawałek płaskiego metalu między zęby trzonowe poszkodowanego

Do obowiązkowego stosowania na podstawie rozporządzenia MPiPS z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bhp (t.j.: Dz.U. z 2003 r. Nr 169. poz. 1650)

ZATWIERDZAM

Opracowanie: oddk Gdańsk Dala i podpis Pracodawcy

---