Politechnika Świętokrzyska w Kielcach |
||||
Laboratorium elektrotechniki |
||||
Ćwiczenie Nr
5
|
Temat: Badanie ferrorezonansu prądów i napięć. |
Zespół Nr 2
1) Tomaszewski Andrzej 2) Mularczyk Paweł 3) Stoch Paweł |
||
Data wykonania ćwiczenia:
3.11.1999 r. |
Ocena:
|
Wydział: ED 3 gr. 23B |
Schematy pomiarowe:
a) obwód szeregowy Lfe C:
b) obwód równoległy Lfe C:
Spis przyrządów
amperomierz LE-3 zakres 0,3-0,6A kl. 0,5
amperomierz LE-1 zakres 1-2A kl. 0,5
woltomierz TLEM-2 zakres 75-150V kl. 0,5
woltomierz TLEM-2 zakres 150-300V kl. 0,5
autotransformator
Tabele pomiarowe.
a)dla połączenia szeregowego:
C=14μF
U |
[V] |
16 |
20 |
25 |
30 |
32 |
35 |
36 |
40 |
43 |
50 |
UL |
[V] |
17,5 |
22,5 |
28,5 |
33,5 |
37 |
40 |
78 |
79 |
80 |
80,5 |
UC |
[V] |
5 |
10 |
12 |
14 |
16 |
17 |
106 |
111 |
114 |
122 |
I |
[mA] |
25 |
45 |
55 |
67,5 |
75 |
85 |
600 |
640 |
670 |
720 |
U |
[V] |
55 |
50 |
45 |
40 |
35 |
30 |
25 |
21 |
20 |
17 |
UL |
[V] |
81 |
80 |
79 |
78,5 |
78 |
77 |
76 |
74 |
22 |
19 |
UC |
[V] |
128 |
122 |
116 |
110 |
102 |
96 |
88 |
78 |
10 |
8 |
I |
[mA] |
760 |
720 |
680 |
640 |
590 |
550 |
500 |
420 |
42,5 |
37,5 |
C=21μF
U |
[V] |
20 |
25 |
30 |
35 |
40 |
42 |
42,5 |
50 |
||||||||||
UL |
[V] |
23 |
28 |
33 |
41 |
51 |
57 |
84 |
86 |
||||||||||
UC |
[V] |
3 |
4 |
5 |
8 |
12 |
17 |
120 |
130 |
||||||||||
I |
[mA] |
30 |
35 |
45 |
60 |
92,5 |
125 |
1100 |
1170 |
||||||||||
U |
[V] |
50 |
45 |
40 |
35 |
30 |
25 |
18 |
17 |
10 |
|||||||||
UL |
[V] |
86 |
85 |
84 |
83 |
82 |
81 |
80 |
19 |
11 |
|||||||||
UC |
[V] |
130 |
124 |
118 |
112 |
106 |
98 |
86 |
4 |
2 |
|||||||||
I |
[mA] |
1170 |
1100 |
1060 |
1000 |
940 |
880 |
740 |
25 |
12,5 |
b)dla połączenia równoległego:
C=14μF
U |
[V] |
20 |
40 |
50 |
60 |
64 |
66 |
70 |
80 |
84 |
|||||||||||||||||||||||||
IL |
[mA] |
10 |
50 |
75 |
140 |
180 |
195 |
245 |
550 |
765 |
|||||||||||||||||||||||||
IC |
[mA] |
100 |
190 |
240 |
290 |
315 |
320 |
340 |
390 |
415 |
|||||||||||||||||||||||||
I |
[mA] |
82,5 |
152,5 |
175 |
182,5 |
180 |
177,5 |
180 |
340 |
500 |
|||||||||||||||||||||||||
C=21μF |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||
U |
[V] |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
68 |
70 |
72 |
75 |
80 |
82 |
|||||||||||||||||||||||
IL |
[mA] |
10 |
25 |
50 |
75 |
140 |
210 |
245 |
290 |
365 |
530 |
630 |
|||||||||||||||||||||||
IC |
[mA] |
150 |
220 |
295 |
365 |
435 |
490 |
510 |
520 |
550 |
590 |
610 |
|||||||||||||||||||||||
I |
[mA] |
130 |
190 |
250 |
295 |
320 |
325 |
320 |
315 |
310 |
360 |
400 |
Wnioski.
Zjawisko ferrorezonansu charakteryzuje skok wartości skutecznej odpowiedzi oraz jednoczesne odwrócenie jej fazy przy podwyższaniu wartości skutecznej wymuszenia od zera do pewnej wartości. w obwodach szeregowych odpowiedzią jest prąd skuteczny , natomiast w obwodach równoległych odpowiedzią jest napięcie skuteczne.
Zjawisko ferrorezonansu napięć powstaje w obwodzie złożonym z szeregowo połączonych elementów : nieliniowego dławika i kondensatora.
Zmieniając w sposób ciągły napięcie zasilające zauważamy , że przy pewnej wartości napięcia zasilającego ( ok. 35 V)prąd wzrasta skokowo, od wartości 85 do 600 mA, dlatego należało uważać aby nie uszkodzić mierników. Dalsze zwiększanie napięcia zasilającego powoduje ciągły wzrost prądu w obwodzie. Przy zmniejszaniu napięcia zasilającego zauważamy , że przy pewnej wartości napięcia ( ok. 21 V) następuje skokowe zmniejszenie prądu w obwodzie, od wartości 420 do 42,5 mA. Opisanym skokowo zmianom prądu towarzyszy zmiana fazy podstawowej prądu z +φ na -φ dla obwodu czysto reaktancyjnego z +π/2 na -π/2 i odwrotnie.
Zjawisko ferrorezonansu prądów powstaje w obwodzie złożonym z równolegle połączonych elementów : nieliniowego dławika i kondensatora.
Ciągłej zmianie prądu zasilającego towarzyszy skokowa zmiana napięcia przy jednoczesnej zmianie fazy napięcia o 180. W naszym przypadku, gdy zmienialiśmy napięcie źródłowe, obserwowaliśmy stały wzrost prądu aż do |I|=182,5 mA dla IUI=60 V. Po przekroczeniu tej wartości prąd nieznacznie spadał (dla IUI=66 V |I|=177,5), a następnie znów wzrastał w sposób ciągły.
Wpływ pojemności kondensatora na ferrorezonans napięć można odczytać z charakterystyk wykreślonych dla tego zjawiska. Wzrost pojemności kondensatora powoduje zmniejszenie reaktancji zgodnie ze wzorem: XC=1/ωC w wyniku czego rośnie prąd kondensatora przy stałej wartości napięcia zasilającego. Powoduje to zmniejszenie kąta nachylenia charakterystyki UC(I) i przesunięcie punktu rezonansowego w prawo, tzn. przy wyższym napięciu zasilającym. Dla ferrorezonansu szeregowego zwiększenie pojemności z 14 na 21μF spowodowało zmniejszenie napięcia rezonansowego z 21 na 18 V przy jednoczesnym zwiększeniu prądu rezonansowego z 420 na 740 mA. Dla ferrorezonansu równoległego zmiana pojemności kondensatora z 14 na 21 μF powoduje wzrost napięcia rezonansowego z 66 na 75 V oraz wzrost prądu rezonansowego z 177,5 na 310 mA.
Zmiana ilości zwojów cewki spowoduje zmianę przebiegu jej charakterystyki prądowo-napięciowej. Zwiększenie liczby zwojów wywoła wzrost indukcyjności cewki L (zgodnie ze wzorem L=(Z*φ)/I ) i przesunięcie punktu rezonansowego w prawo.
Zjawisko ferrorezonansu zależy więc od doboru pojemności , przebiegu charakterystyki |UL|=f(|I|) ,a także, czego nie było w zwykłym rezonansie, od wartości skutecznej napięcia wymuszającego IUI (ferrorezonans napięć) lub prądu |I| (ferrorezonans prądów).
Wykresy charakterystyk
charakterystyka ferrorezonansu napięć dla C=14μF
charakterystyka ferrorezonansu napięć dla C=21μF
charakterystyka ferrorezonansu prądów dla C=14μF
charakterystyka ferrorezonansu prądów dla C=21μF
LFe
C
∼220V
V
At
A1
A2
A
C
V2
V
∼220V
LFe
V1
At
A