Komfort cieplny pomieszczenia
Komfort cieplny człowieka przebywającego w pomieszczeniu oznacza stan zadowolenia z otaczającego go środowiska cieplno-wilgotnościowego. Kryterium zapewnienia komfortu cieplnego musi być uwzględnione już w fazie projektowania.
Subiektywne odczucie komfortu cieplnego wiąże się z zapewnieniem warunków neutralnych, w których organizm człowieka znajduje się w stanie równowagi termicznej z otoczeniem i nie zachodzi jego termoregulacja.
Na równowagę wpływa aktywność fizyczna człowieka, jego ubranie oraz parametry środowiska:
- temperatura powietrza,
- średnia temperatura promieniowania,
- prędkość przepływu powietrza,
- wilgotność powietrza.
Na podstawie wartości ww. parametrów można określić: wartość wskaźnika PMV - przewidywanej oceny średniej i PPD - przewidywanego procentu osób niezadowolonych oraz odczucia człowieka wyrażone w 7-stopniowej skali wrażeń cieplnych:
„+3” - gorące,
„+2” - ciepłe,
„+1” - lekko ciepłe,
„0” - neutralne,
„-1” - lekko chłodne,
„-2” - chłodne,
„-3” - zimne
Kryterium zapewnienia komfortu cieplnego musi być uwzględnione w projektowaniu:
- budynku (koncepcja jego usytuowania, rozmieszczenia przegród przezroczystych i ew. elementów
zacieniających, izolacyjność cieplna przegród, aktywność cieplna podłóg),
- systemu ogrzewania, wentylacji, chłodzenia pomieszczeń.
Poza komfortem cieplnym w pomieszczeniach muszą być zapewnione wymagane warunki komfortu akustycznego i właściwego oświetlenia światłem dziennym i sztucznym.
Wybrane normy dotyczące zagadnienia komfortu cieplnego:
PN-EN ISO 7730:2006 (U): Ergonomia środowiska termicznego - Analityczne wyznaczanie i
interpretacja komfortu termicznego z zastosowaniem obliczania wskaźników PMV i PPD oraz kryteriów
lokalnego komfortu termicznego
PN-85/N-08013 Ergonomia - Środowiska termiczne umiarkowane - Określenie wskaźników PMV, PPD i
wymagań dotyczących komfortu termicznego