Praca jest jednym z głównych czynników decydujących o zaspokajaniu potrzeb człowieka - nie tylko materialnych. Odgrywa ważną rolę w kształtowaniu osobowości oraz stosunków między ludźmi, przyczyniając się do zróżnicowania pozycji poszczególnych osób w społeczeństwie.
Praca jest to celowe wytwarzanie przez człowieka dóbr materialnych lub intelektualnych, służące zaspokajaniu ludzkich potrzeb.
Proces pracy składa się z trzech elementów:
celowej działalności (sama praca),
przedmiotu pracy (np. budowa domu),
narzędzi pracy (np. maszyny, komputer, Internet)
Pracę można rozpatrywać w następujących aspektach:
psychologicznym - jako czynnik kształtowania i rozwoju osobowości człowieka,
filozoficznym - jako dążenie do osiągania wartości pozytywnych i eliminacji negatywnych,
historycznym - jako zmiany stosunków produkcji zachodzące w czasie (od wspólnoty pierwotnej przez feudalizm, kapitalizm po socjalizm),
ekonomicznym - jako źródło utrzymania, działalność zarobkowa pozwalająca fizycznie przetrwać i zaspokoić podstawowe potrzeby ludzi.
Więcej na ten temat...
Dźwięk > |
Multilinki > |
Sowa-dydaktyk > |
Tryb > |
Pliki multimedialne... |
Normalny |
Powtórkowy |
Podstawowy |
Zaawansowany |
Włączony |
Wyłączony |
Włączone |
Wyłączone |
Włączony |
Wyłączony |
Praca jest sposobem zapewniania sobie podstawowych warunków do życia, wartością wynikającą z obowiązku wobec rodziny oraz społeczeństwa. Połączona z wysiłkiem fizycznym lub umysłowym, ma na celu tworzenie nowych wartości materialnych lub intelektualnych.
Praca ma także wymiar moralny. Podstawą tego nie są przepisy i regulaminy, lecz postawa pozwalająca ocenić zachowania w pracy w kategoriach moralności. W niektórych zawodach zasady moralne są wyraźnie sformułowane.
Jako wartość dla człowieka praca stanowi przedmiot zainteresowań wielu dyscyplin naukowych (np. psychologii, filozofii, socjologii, ekonomii). Ważne miejsce zajmuje również w nauce społecznej Kościoła katolickiego.
W procesie pracy człowiek nie tylko zaspokaja swoje materialne potrzeby, ale również dokonuje samorealizacji, kształtuje własną osobowość i wzbogaca ją poprzez kontakty z innymi. Określane jest to mianem humanizacji pracy.
Więcej na ten temat...
Dźwięk > |
Multilinki > |
Sowa-dydaktyk > |
Tryb > |
Pliki multimedialne... |
Normalny |
Powtórkowy |
Podstawowy |
Zaawansowany |
Włączony |
Wyłączony |
Włączone |
Wyłączone |
Włączony |
Wyłączony |
Humanizacja pracy to proces, podczas którego następuje nie tylko zaspokajanie potrzeb człowieka, ale także jego wszechstronny rozwój.
Wyróżniamy humanizację pracy w znaczeniu:
Filozoficznym - praca jako szczególnie ważny element w społecznym systemie wartości.
Ekonomicznym - zaspokajanie materialnych potrzeb człowieka (np. wytwarzanie narzędzi pracy i produkowanie za ich pomocą rzeczy potrzebnych do życia - żywności, ubrań itd.), jego stosunek do wytwarzanych produktów, polegający na ciągłym postępie technicznym i produkcji coraz lepszych wyrobów, a także stosunek wyrażany popytem na te produkty, ich materialną wartością i wpływem na życie człowieka (np. dostęp do Internetu zwiększa możliwość dotarcia do informacji, które mogą przyczynić się do podniesienia poziomu wykształcenia).
Prawnym - możliwość egzekwowania swoich praw od przełożonych i pracodawców oraz konieczność wykonywania obowiązków wynikających z prawa pracy (np. przestrzegania obowiązującego czasu pracy), a także prawo do doskonalenia umiejętności zawodowych i wykonywania pracy zgodnej z wykształceniem i przygotowaniem zawodowym.
Społecznym - praca jako celowa i świadoma działalność pojedynczych osób i grupy. Pojedyncze osoby (jednostki) tworzą nowe wartości. Grupa broni własnych interesów (np. poprzez strajki) i tworzy mechanizmy zabezpieczające je (np. ustalanie zasad zwolnień pracowników).
Psychologicznym - dostrzeganie i akceptacja roli pracy w kształtowaniu osobowości człowieka.