Skala wykolejenia ( self - reported Deliquency Scales)
Skala wykolejenia skonstruowana została w celu pomiaru częstotliwości dokonywania takich wykroczeń, jak ataki na inne osoby, wandalizm I kradzieże w okresie małoletniości. Skala ta służy do pomiaru intensywności objawów niedostosowania społecznego w okresie dzieciństwa i wczesnej młodości. Pozwala określić ogólny poziom wykolejenia społecznego oraz poziom w poszczególnych typach wykolejenia.
Skala składa się z trzech podskal.
podskala I (wandalizm) zawiera osiem pozycji. Wysoki wynik w tej podskali świadczy o skłonności do niszczenia mienia,
podskala II (ataki na inne osoby) również zawiera osiem pozycji. Wysoki wynik
tutaj świadczy o dużej częstotliwości ataków agresji wobec innych oraz braku poszanowania władzy.
podskala III (kradzieże)zawiera pięć pozycji. Wysoki wynik w tej podskali świadczy o silnej skłonności do przywłaszczania sobie cudzego mienia.
Analiza statystyczna stwierdziła korzystne właściwości psychometryczne skali, m.in. jej trafność i rzetelność. Dodatkowo jest ona łatwa w zastosowaniu i interpretacji. Powoduje to, że należy do często stosowanych narzędzi w badaniach zachowania antyspołecznego osób małoletnich, a także analogicznego zachowania osób dorosłych.