WSPÓŁUZALEŻNIENIE
Cechy osoby współuzależnionej
chaos i zamęt uczuciowy
huśtawki emocjonalne
zagubienie, niepewność i poczucie bezradności
zaprzeczanie oczywistym faktom problemu narkotykowego
roztaczanie ochronnego parasola nad narkomanem i łagodzenie skutków zażywania narkotyków
ukrywanie przed otoczeniem problemów z narkotykami
nadmierna zależność emocjonalna od narkomana
koncentrowanie się na narkomanie kosztem siebie i rodziny
szukanie "obiektywnych" powodów brania i usprawiedliwianie narkomana
unikanie sytuacji konfliktowych
niepodejmowanie w rodzinie jawnych rozmów o faktach związanych z braniem
kłopoty z odpowiedzialnością: nadmierne podejmowanie odpowiedzialności lub całkowite uchylanie się od niej
nieumiejętność bronienia swoich praw i zdrowych interesów pozostałych członków rodziny
nieświadome wspomaganie narkomana przez zdejmowanie z niego odpowiedzialności za skutki brania
ciągły lęk, poczucie winy i wstydu
Ankieta dla rodziców
Na pytanie czy jest się osobą współuzależnioną może pomóc odpowiedzieć poniższa ankieta:
(ankietę należy wypełnić zaznaczając pole tak lub nie w oparciu o pierwszą myśl, jaka pojawiła się po przeczytaniu pytania)
PYTANIE
Czy uważasz, że Twoje dziecko jest uzależnione? TAK NIE
Czy koncentrujesz Twoje myśli, uczucia i zachowania wokół uzależnienia dziecka? TAK NIE
Często odczuwasz konieczność odciągnięcia dziecka od narkotyków, alkoholu? TAK NIE
Uważasz, że musisz poświęcić się pomocy uzależnionemu dziecku? TAK NIE
Czujesz się źle, gdy Twoje dziecko odrzuca Twoją pomoc? TAK NIE
Masz nadzieję, że uzyskasz kontrolę nad uzależnieniem dziecka? TAK NIE
Coraz częściej izolujesz się od bliskich i rezygnujesz z poznawania nowych osób? TAK NIE
Uważasz, że dzięki Tobie dziecko może przestać brać? TAK NIE
Często rezygnujesz z własnych potrzeb z uwagi na to, że Twoje dziecko jest uzależnione? TAK NIE
Łatwo zapominasz o krzywdach wyrządzonych Ci przez dziecko pod wpływem narkotyku? TAK NIE
Czy miewasz doświadczenia przykrych stanów emocjonalnych (niepokój, rozdrażnienie itp.), gdy dziecko przestaje brać? TAK NIE
Tracisz poczucie własnej wartości, gdy nie udaje Ci się uzyskanie pozytywnych zmian w zachowaniach Twojego dziecka? TAK NIE
Przez ponad rok próbujesz samodzielnie rozwiązać problem uzależnienia Twojego dziecka? TAK NIE
Łatwo wybaczasz dziecku zaniedbania i nieuczciwości powstałe z powodu brania? TAK NIE
Czy uważasz, że musisz naprawić szkody, jakie spowodowało Twoje dziecko z powodu brania? TAK NIE
Czy zdarza się, że Twoje dziecko krzyczy na Ciebie? TAK NIE
Często myślisz, że Twoje dziecko bez Twojej pomocy umrze? TAK NIE
Czasem zdarza się, że zgadzasz się pod naciskiem dziecka - robisz coś dla "świętego spokoju"? TAK NIE
Czy uważasz, że Twoje dziecko nadużywa narkotyków? TAK NIE
Czy odczuwasz lęk, gdy Twoje dziecko jest zbyt długo poza domem? TAK NIE
Czasem pragniesz wyrzucić dziecko z domu ponieważ bierze? TAK NIE
Czy wobec znajomych ukrywasz lub bagatelizujesz problem uzależnienia dziecka? TAK NIE
Czy zdarzają Ci się ataki złości i agresji powodowane braniem Twojego dziecka? TAK NIE
Żeby nie myśleć o problemach często uciekasz w pracę, telewizję, książki itp.? TAK NIE
Twoje przykre emocje (niepokój, rozdrażnienie) maleją, gdy dziecko znowu zaczyna brać. TAK NIE
Czy z powodu uzależnienia dziecka bierzesz czasem środki uspakajające? TAK NIE
Uważasz, że tylko Ty potrafisz czuwać nad wszystkim i pilnujesz tego? TAK NIE
Czy zdarzają Ci się stany: braku chęci dalszej walki, zobojętnienia, apatii, rezygnacji itp.? TAK NIE
Razem: .....
Jeśli masz więcej niż 6 odpowiedzi na "TAK" to:
Twoje dziecko ma problem z narkotykami i powinno podjąć kontakt ze specjalistą.
Ty również prezentujesz cechy osoby współuzależnionej i wskazany jest kontakt ze specjalistą.
Twój dotychczasowy tryb życia nie prowadzi do samorealizacji i spełnienia marzeń.
Przeszkadzasz Twojemu dziecku w skutecznej zmianie stylu życia i w leczeniu.
Ankietę opracowano na podstawie materiałów MONAR-u
Materiały udostępniono dzięki uprzejmości Oddziału Warszawskiego
Towarzystwa Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych - "Powrót z U"
2