Rzymski satyryk Juwenalis zadał kiedyś ważne pytanie: [1.] „Kto kontroluje kontrolerów?” W naszych czasach [2.+3.] pojawiło się jego nowe wcielenie: "Kto psychoterapeutuje psychoterapeutów?". Wokół tego pytania krąży pomysł serialu, [4.] który najpierw w Izraelu pokazywany był jako „BeTipul”, potem
w Stanach Zjednoczonych jako „In Treatment”, a teraz w Polsce jako „Bez tajemnic”.

[5.] - W telewizji wszystko jest kłamstwem i manipulacją, miałem tego dość. Chciałem zrobić coś szczerego i prawdziwego – twierdzi Hagai Levi, scenarzysta i reżyser „BeTipul”. Inspiracji nie musiał szukać daleko. Jako nastolatek trafił na terapię – tuż po tym, jak [6.+7.] w wieku 15 lat rodzice wysłali go do Jesziwy, zaczął mieć ataki paniki. Skończył psychologię i reżyserię. Przez lata tworzył popularne telenowele. – Były do bani jak wszystkie telenowele, ale uświadomiły mi, że mają wielką siłę, bo codziennie ludzie znajdowali czas, żeby je oglądać – mówi.

[8.+9.] Pisząc „BeTipol”, stworzył nietypowy scenariusz – na pograniczu terapii, przedstawienia teatralnego i telenoweli. Nowy format zdobył natychmiastową popularność – tak dużą, że izraelscy terapeuci podnieśli swoje [10.] stawki do 400 szeklów (ok. 100 dolarów), bo tyle w serialu kosztowała godzina terapii.

W amerykańskiej wersji terapeutę gra Gabriel Byrne – człowiek, którego spojrzenie jest tak ponure, że [11.] może zabić na śmierć. W terapeutkę głównego bohatera, czyli [12.] tak zwaną fachowo superwizorkę, wciela się Dianne West – aktorka głównie telewizyjna, ale kinomanom znana z kilku pamiętnych ról [13.] w komediach Woody Allena.

[14.] W „In Treatment” stworzyła z Byrnem fantastyczny tandem, dlatego [15.+16.] jurorzy prestiżowych nagród telewizyjnych mieli naprawdę ciężki orzech do zgryzienia. [17.+18.] Wybrnęli jednak salomonowo: West dostała Emmy i nominację do [19.] Złotego Globa, a Byrne odwrotnie – Złoty Glob
i nominację do Emmy.

O serialowym terapeucie wiemy więcej, dlatego to Byrne ma [20.] okazję do popisu. Podczas sesji z pacjentem zachowuje kamienną twarz, ale widzimy, że przeżywa poważne kłopoty: jego małżeństwo właśnie [21.+22.] rozwala się
w drobiazgi, miota się między rozpaczą a wściekłością.

Seriale „Zagubieni” czy „Rodzina Borgiów” odciągnęły widzów od [23.+24.] reality shows, oferując im efekty specjalne osiągalne dzięki wysokim (bardzo wysokim) budżetom. [25.] Na ekranie pojawiły się pejzaże tropikalnej wyspy czy renesansowej Italii.

Z kolei „Bez tajemnic” próbuje przyciągnąć widza tym, co o potędze serialu telewizyjnego decydowało pół wieku temu – scenariusz, dialog, psychologia
i napięcie. Choć w każdym odcinku bohaterowie tylko siedzą i mówią, może czasem chodzą w kółko i wymachują rękami, to [26.] rzecz w tym, o czym i jak rozmawiają.