Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności

Konwencja składa się z :

• Preambuły

• Artykułu 1

• 5 rozdziałów

W Preambule przytoczone są argumenty za uzgodnieniem Konwencji.

Artykuł 1 stanowi, że Wysokie Układające się Strony przyznają każdemu człowiekowi podlegającą pod niego jego jurysdykcję prawa i wolności określone w rozdziale I Konwencji.

Rozdział 1 (art. 2-18)

1. Gwarancja praw obywatelskich i politycznych

   1. Prawo do życia chronione ustawą

   2. Zakaz poddawania torturom oraz nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu bądź karaniu

   3. Zakaz trzymania w niewoli lub poddaństwie

   4. Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego

   5. Prawo do słusznego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym czasie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony na mocy prawa

   6. Prawo do domniemania niewinności

   7. Prawa oskarżonego w postępowaniu karnym

   8. Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego

   9. Miru domowego oraz korespondencji

   10. Prawo do wolności myśli, sumienia i religii

   11. Prawo do wolności wypowiedzi

   12. Prawo do swobodnego pokojowego zgromadzania się oraz swobodnego zrzeszania się z innymi

   13. Prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny

2. Prawa zapewnione wszystkim bez względu na :

   1. Płeć

   2. Rasę

   3. Kolor skóry

   4. Język

   5. Religię

   6. Poglądy polityczne

   7. Pochodzenie narodowe lub społeczne

   8. Przynależność do mniejszości narodowej

   9. Majątek

   10. Urodzenie lub inne

3. W przypadku wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu każde Państwo może podjąć środki uchylające stosowanie zobowiązań Konwencji w zakresie ściśle odpowiadającym wymogom sytuacji, pod warunkiem, że nie są one sprzecze z innymi zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego

Rozdział II

1. Rozdział II zawiera jedynie artykuł 19, który w celu zapewnienia przestrzegania praw Konwencji przewiduje utworzenie dwóch organów: Europejskiej Komisji Praw Człowieka i Europejski Trybunał Praw Człowieka. Konwencja tym dwóm organom poświęca III i IV rozdział w artykułach 20-37 i 38-56

Rozdział V (art 57-66)

1. Dotyczy postanowień końcowych związanych m.in. z prawem do dokonywania zażaleń, wypowiedzenia, otwarciem do Podpisu , wejściem w Życie.

Koncepcja jest traktatem międzynarodowym tworzącym prawa i obowiązki dla państw podpisujących Konwencję.

Weszła w życie 3 września 1953

Polska podpisała i ratyfikowała Konwencję 19 stycznia 1993 roku wraz z protokołami 2,3,5,8.

Złożyła też deklarację o uznaniu kompetencji Komisji i Trybunału (artykuł 25 i 46 Konwencji ), ze skutecznością 1 maja 1993 roku