Schneider- rozdz 9
Wprowadzenie- specjalne potrzeby i problemy dzieci:
Pomoc psychologiczna w grupach- niektóre problemy:
-niska samoocena
-trudności w kontaktach z rówieśnikami
- skłonność do bójek
-poczucie przegranej
-strata bliskiej osoby
- przemoc fizyczna/seksualna
- poczucie izolacji i osamotnienia
- problemy z życiem w 2 kulturach
- bicie i krzywdzenie przez inne dzieci
- naruszanie zasad szkolnych
- negatywna postawa wobec szkoły
- lęk i przygnębienie
-wybuchy złości
- brak domu rodzinnego
- wagarowanie
-nadużywanie środków psychoaktywnych
- rozwód rodziców.
Przygotowanie wiarygodnej oferty:
Precyzyjne cele
Unikać niejasnych sformułowań np. trening wrażliwości
Jasne uzasadnienie zajęć
Cele, procedury, narzędzia oceny efektów
Zalety podejścia grupowego
Wsparcie kierownictwa szkoły lub ośrodka- elastyczność i dostosowywanie się do wymagań
Zgoda rodziców na ingerencję
Aspekty prawne
Przepisy placówki
Poufność- nie obiecuj, ze nic nie powiesz
Warto uzyskać zgodę opiekunów nawet jeśli nie jest to wymagane
Uwagi praktyczne:
Im młodsze dzieci tym mniejsza grupa i krótsze sesje
Uwzględniaj głębokość problemu
Własna zdolność koncentracji i wytrzymałość
Miejsce: swoboda, intymność, bezpieczeństwo
Informuj o swoich oczekiwaniach
Wciągnij dzieci w ustalanie reguł
Stanowczość
Elastyczny plan sesji
Informacje dla rodziców, zainteresowanie uwagami, spotkanie lub listy do rodziców z formularzem zgody
Postępowanie z grupą:
Oceniaj sytuację – kreuj właściwy poziom dyskrecji u uczestników i otwartości
Nie opowiadaj się po żadnej ze stron-
Odpowiednie ćwiczenia i techniki- prawo do odmowy
Słuchaj i bądź otwarty
Nie reaguj na nie tak jakby już były zaszufladkowane
Przygotowuj do rozstania
Poznaj własne ograniczenia- znaj granice swoich kompetencji
Kwalifikacje osobiste i profesjonalne:
Cierpliwość, troskliwość, pogodne usposobienie, humor, sięganie do własnych doświadczeń z dzieciństwa, stanowczość, elastyczność, zdolność do wyrażania złości bez złośliwości, zainteresowanie sprawami dzieci
Rozumienie stadiów rozwojowych
Wiedza i umiejętności pracy z dziećmi z innej kultury
Szkolenie pod superwizją
Literatura i badania
Program pomocy psychologicznej w szkole- przykład z życia
Faza wstępna:
-kontakt z personelem szkoły: dyrekcją, psychologiem, pielęgniarką
- miejsce spotkań: często na zewnątrz, za każdym razem inne
- wstępny kontakt z rodzicami: wyjaśnienia, zgoda, dodatkowe inf, z każdymi rodzicami osobno, pozyskanie ich jako sojuszników, unikanie komunikowania, ze są złymi rodzicami, mówiła, że celem jest zapewnienie dzieciom uwagi. Potem stały kontakt z rodzicami.
-wstępny kontakt z dziećmi: jestem taka inną nauczycielką, będziemy się spotykać grupowo, indywidualnie, ustalenie zasad, ograniczenia dyskrecji.
2. ewolucja grupy:
- praca z dziećmi w grupie: nauka bezpiecznej ekspresji emocji, swobodne wyrażanie uczuć.
Najłatwiejsza praca z grupą 3-5 dzieci w tym samym wieku. Poświęcanie każdemu uwagi, łączenie towarzyskich i nieśmiałych ale też takim mających ten sam problem w 1 grupie. Spotkania indywidualne 2x w tyg po 30min-1h. grupy otwarte. Zabawa kukiełkami. Słuchanie i kontakt fizyczny.
- zakończenie pracy grupy: uprzedzanie o tym,
-ocena programu przez nauczycieli
-dlaczego grupowa forma oddziaływań jest efektywna? Udział w grupie to okazja do trenowania umiejętności interpersonalnych, wiek 6-11 to czas gdy dzieci większość dnia spędzają w szkole, daje możliwość spędzenia z każdym więcej czasu niż indywidualna, taki kontakt jaki ma z dziećmi nauczyciel, bieżąca obserwacja i udzielanie inf zwrotnych
Specyficzne problemy wymagające pomocy poza grupą:
Korepetycje w związku z trudnoscią w nauce
Pielęgniarka-problemy zdrowotne
Sesje rodzinne –obserwacja zachowania w środowisku rodzinnym
Praca z nauczycielami- nauczenie ich technik np. poświęcania uwagi dziecku
Wykorzystywanie zewnętrznych możliwości- podstawowe potrzeby dziecka muszą być zaspokojone. Należy umieć prosić i pytać.
Grupy dziecięce w lokalnych ośrodkach:
Kwalifikacja kierowanych dzieci, wyjaśnianie im i rodzicom na czym polega praca w grupie , spotkania tylko z rodzicami.
Praca ze współprowadzącą
9 miesiecy zajęć, raz w tyg po 1h. 20 minut rozmowy, 20 minut zabawy, 20 minut omówienia tego co się działo podczas zabawy
Na 4 tyg przed przygotowanie na rozstanie
Ostatnie zajęcia – małe przyjęcie
Grupa dla dzieci rozwiedzionych rodziców:
zbadanie i przegląd potrzeb, uzyskanie zgody, powiadomienie rodziców i dzieci,
„kluby” spotykaja się raz w tyg na 30min w ramach 6 sesji
Ankieta dla uczniów
Wysłanie listu do rodziców
Reguły obowiązujące w grupie- prawo do milczenia, przestania przychodzenia każdy może zabrać głos, nie wolno się wysmiewać, szczerość, dyskrecja. Podpisanie reguł, dzieci same je ustalają.
Komunikaty: jesteś wyjątkowy, nie jesteś niczemu winien,są ludzie, którym na Tobie zalezy,
Cele: danie wsparcia, przekonanie, ze dzieci nie są same, nauczenie umiejętności radzenia sobie, mówienie o uczuciach, dodatkowe wsparcie np. terapia, literatura.
Przebieg sesji:
Skoncentrowanie na rozwoju a nie terapii.
1 sesja- zabawa w imiona- przedstawienie się swoim imieniem i przymiotnikiem pozytywnym na tą samą literę np. Przecudowna Patrycja opowiadanie gdzie mieszkają i z kim, reguły spisane na kartonie
Następne 4 sesje- przykłady ćwiczeń:
- gra w uczucia- burza mózgów z nazwami uczuć
- 3 życzenia dot rodziny
- co chciałbym aby każde z moich rodziców wiedziało
- Nad czym mam kontrolę a nad czym nie
-problem zmiany- jakie zmiany w moim życiu sa pozytywne a jakie negatywne
- pytania i problemy krępujące są wrzucane do skrzynki
-czytanie o omawianie fragmentów książek
Ostatnia sesja: omówienie, mały poczęstunek, dyplom: terapeuta stwierdził, ze jestem nadzwyczajny.
Rola nauczycieli i rodziców w programie grupowym:
Należy rozmawiać z wychowawcą- reakcje w klasie, odrabianie zadań, samoocena, zahamowanie
Zaangażowanie obojga rodziców, list
Rezultaty, kontrola , dalsze kontakty:
Odczucia uczniów- czuja wsparcie, uczą się jak odpuszczać i zmieniać to co się da
Spostrzeżenia rodziców, nauczycieli
Klubowe spotkania absolwentów
Niektóre problemu:
-zbyt rzadkie widywanie jednego rodzica
- przemieszczanie dziecka bo przeszkadza związkom rodzica
- częste składanie zeznań w przypadkach nadużyć seksualnych
-przemoc, zaniedbania
-romanse, alkohole, narkotyki, problemy finansowe
-walka o przyznanie opieki
- rozdarcie spowodowane naleganiem rodziców by dziecko opowiedziało się po czyjejś stronie.