Obraz Leona Wyczółkowskiego zatytułowany „Siewca” został stworzony w 1896 roku.

Przedstawia on człowieka zespolonego z ziemią, która jest jego żywicielką. Na pierwszym planie obrazu widoczny jest starszy, wąsaty mężczyzna ubrany w chłopską, białą sukmanę, czapkę, w ustach trzyma fajkę. Niesie kosz z ziarnami, które zamaszystym ruchem rozrzuca w po polu. Tło obrazu jest niewyraźne, przedstawia niebo i pole, ale granica między nimi jest zamazana. dominują kolory błękitu, bieli i brązu.
Postać Siewcy jest postacią wieloznaczna. Skojarzyć ją można przede wszystkim z ewangeliczną przypowieścią o siewcy przedstawioną w Ewangelii św. Mateusza. Siewca jest również w literaturze polskiej symbolem polskości, tradycji wiejskiej. Obraz Wyczółkowskiego mógłby stanowić ilustrację dla sceny z powieści „Chłopi” Władysława Reymonta, która przedstawia siejącego zboże gospodarza Borynę.

Monumentalizacja postaci chłopów, służy ukazaniu potęgi i żywotności tego ludu, czerpiącego swą siłę witalną z natury.

Współcześnie obraz „Siewca” znajduje się w Muzeum Śląskim w Katowicach.