Zagadnienia na 1 wejściówkę:

1. Dysocjacja elektrolityczna (dysocjacja jonowa) – proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony (kationy i aniony), zachodzący pod wpływem rozpuszczalnika polarnego (zazwyczaj jest nim woda).

HNO₃ H⁺ + NO₃^- KOHK⁺+OH^-

H₂SO₄ 2H⁺ + HSO₄^2- NaHCO₃ → Na⁺ + HNCO₃⁻

Związki jonowe: NaOH, KOH, NaCl, Na₂SO₄,HNO₃,H₂CO₃, Al₂O₃

2. Roztwór- mieszanina dwóch lub więcej związków chemicznych. Skład roztworów określa się przez podanie stężenia składników. W roztworach zwykle jeden ze związków chemicznych jest nazywany rozpuszczalnikiem, a drugi substancją rozpuszczaną

3. Elektrolit :

a) substancja, która stopiona lub rozpuszczona w rozpuszczalniku ulega dysocjacji. W roztworze pojawiają się swobodne jony, na skutek czego może ona np. przewodzić prąd elektryczny.

b) roztwór przewodzący prąd elektryczny.

Elektrolity dzieli się na mocne i słabe, w zależności od ich stopnia dysocjacji:

• elektrolity mocne ( A>30%), całkowicie zdysocjowane na jony: np. HCl, HI, HBr, H₂SO₄, HNO₃, HClO₄,

• elektrolity średniej mocy ( 5%<A<30%):

• elektrolity słabe ( A<5%): tylko częściowo zdysocjowane na jony: np. H₂S, H₂SO₃, HNO₂, CH₃COOH.

4. Nieelektrolity – substancje, których roztwory wodne nie przewodzą prądu elektrycznego. Są to niektóre tlenki, alkohole, węglowodany.

5. Stopień dysocjacji $A = \frac{c}{c_{0}}*100\%$

c - stężenie cząsteczek zdysocjowanych

c0 - stężenie cząsteczek w roztworze

Stopień dysocjacji to stosunek liczby moli cząsteczek danego związku chemicznego, które uległy rozpadowi na jony do łącznej liczby cząsteczek tego związku, znajdującego się w roztworze, fazie gazowej lub stopie, w którym zaszło zjawisko dysocjacji elektrolitycznej.

Stopień dysocjacji zależy od:

- struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany

- rodzaju rozpuszczalnika

- obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji

- stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu)

- temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury)

6. Stała dysocjacji (obecnie często zwana stałą jonizacji) – stała równowagi reakcji dysocjacji

HA+H2O ⇌ H3O⁺ + A⁻

$\mathbf{K}\mathbf{=}\frac{\left\lbrack \mathbf{\text{kation}} \right\rbrack\mathbf{\lbrack}\mathbf{\text{anion}}\mathbf{\rbrack}}{\left\lbrack \mathbf{k}\mathbf{w}\mathbf{\text{as\ lub}}\mathbf{\text{\ zasada\ lub}}\mathbf{\text{\ s}}\mathbf{o}\mathbf{l} \right\rbrack\mathbf{\lbrack}\mathbf{H}\mathbf{2}\mathbf{O}\mathbf{\rbrack}}$

7. Szereg elektrochemiczny metali - zestawienie pierwiastków chemicznych o właściwościach metalicznych, według ich potencjału standardowego E₀. Punktem odniesienia dla tego zestawienia jest elektroda wodorowa, której potencjał standardowy przyjmuje się umownie za zero.

Jeżeli pierwiastek ma mniejszy potencjał standardowy - E₀ (ujemny) od H to zajdzie wtedy reakcja, gdyż ten pierwiastek wyprze H; pierwiastek roztwarza się w kwasie.

Dokładnie odwrotnie jest jest z pierwiastkami z potencjałem dodatnim.

8. Stopień utlenienia (liczba utlenienia) – ładunek elektryczny który istniałby na atomie tego pierwiastka gdyby elektrony w każdym wiązaniu, które tworzy ten atom należały do atomu bardziej elektroujemnego

K⁺, O^2-, Ca²⁺, Fe³⁺, S^2-, Cl^-, H₂⁰, O₂⁰, N₂⁰, Cl₂⁰,

Suma stopni utlenienia w cząsteczce = 0

Podczas utleniania atomy oddają elektrony, a ich stopień utlenienia staje się bardziej dodatni, natomiast podczas redukcji atomy przyjmują elektrony, a ich stopień utlenienia staje się bardziej ujemny.

9. Utlenianie – reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego na wyższy stopień utlenienia (co jest równoważne z oddaniem elektronów).

Zn⁰ Zn²⁺+2e^-

S^2-S⁰+2e^-