Jakie frakcje ropy naftowej zawierają wszystkie rodzaje węglowodorów:

1. 180-230C i 230-305C

2. 305-405C i 180-230

3. 405-515 i 230-305

4. 305-405 i 405-515

W jakich frakcjach naftowych znajduje się najwięcej połączeń S,N,O

1. Benzynach i frakcjach naftowych

2. w pozostałościach podestylacyjnych

3. we frakcjach olejów smarowych i pozostałościach

4. w destylatach parafinowych

Które z właściwości benzyn silnikowych 95 i 98 zależą od ich okresu eksploatacji

1. liczba oktanowa

2. zawartość benzenu

3. skład frakcyjny

4. prężność par

Które z właściwości olejów napędowych zmieniają się w zależności od pory roku

1. liczba oktanowa i indeks cetanowy

2. temperatura zapłonu

3. temperatura zablokowania zimnego filtra

4. zawartość siarki i wody

Która z klasyfikacji dzieli ropy na 3 klasy:

1. oparta na gęstości ropy

2. w zależności od zawartości siarki

3. na podstawie wskaźnika dojrzałości ropy CPI( Carbon Preference Index)

4. Bureau of Mines

W rafineriach potocznie na rodzaj ropy używa się określeń:

1. Nisko lub wysokosiarkowe

2. Lekkie lub ciężkie

3. Dojrzałe lub niedojrzałe

4. Asfaltenowe lub parafinowe

Najprecyzyjniejszą ocenę jakości ropy można przeprowadzić w oparciu o:

1. Klasyfikacje technologiczną

2. Oznaczenia właściwości fizykochemicznych

3. Klasyfikacje geologiczną

4. Klasyfikacje oparta na gęstości

Który z wariantów przeróbki ropy wyróżnia się największym asortymentem produktów:

1. Petrochemiczny

2. Paliwowy

3. Paliwowo-olejowy

4. Paliwowy z pogłębioną przeróbką ropy

Tworzenie się emulsji ropno-wodnych w ropie naftowej sprzyja:

1. Obecność substancji powierzchniowo-czynnych

2. Podgrzanie układu woda-ropa

3. Zwiększenie lepkości

4. Nieznaczne obniżenie temperatury ropy zawierającej rozpuszczona wodę

Rozkład emulsji ropnej za pomocą substancji powierzchniowo-czynnych (chyba chodzi o deemulgatory) zachodzi przez:

1. Adsorpcyjne wyparcie emulgatora

2. Inwersje faz

3. Rozpuszczenie błonki adsorpcyjnej

4. Deformacje kropelek wody i naruszenie błonki emulgatora

Skład frakcyjny ropy naftowej służy do określenia:

1. Ilości frakcji w zależności od temperatur wrzenia

2. Jakie produkty można z niej otrzymać

3. Zawartości poszczególnych węglowodorów

4. Pochodzenie ropy naftowej

Mazut to pozostałość destylacji rurowo-wieżowej

1. Benzyny, nafty, lekkiego oleju napędowego

2. Próżniowej

3. Atmosferycznej

4. Gudronu

Benzyna zaliczana jest do produktów DRW określanych nazwą

1. Ciemnych

2. Mazutu

3. Gudronu

4. Jasnych

W celu wydzielenia stałych parafin z frakcji ropy naftowej współcześnie stosuje się:

1. Krystalizacje z roztworu poprzez obniżenie temperatury , przy użyciu rozpuszczalników

2. Odparafinowanie na sitach molekularnych

3. Filtrowanie frakcji ropy ogrzanej do odpowiedniej temperatury

4. Przemywanie frakcji wodą o temperaturze 40-50 C

Temperaturowy Gradient Odparafinowania (TGO) w roztworach ketonów wynosi:

1. 0-10 C

2. Kilkanaście do kilkudziesięciu C

3. 2-4 C

4. Odpowiedzi A i B są prawidłowe

W procesie stosującym propan wydzielane są z surowca:

1. Asfalteny

2. Asfalteny i węglowodory parafinowe

3. Węglowodory naftenowe i asfalteny

4. Węglowodory aromatyczne

Rafinacja produktów naftowych polega na usunięciu zanieczyszczeń:

1. Barwnych i o przykrym zapachu

2. Połączeń nietrwałych i korodujących

3. Związków siarki i azotu

4. n-parafin i izoparafin

Do rafinacji rozpuszczalnikowej produktów naftowych wykorzystuje się:

1. Furfural, fenol

2. Areny

3. Rozpuszczalniki o dużym momencie dipolowym

4. Cykloalkany

W rafinacja adsorpcyjnej wykorzystuje adsorbenty polarne:

1. Glinokrzemiany

2. Żele kwasu krzemowego

3. Ziemie odbarwiające

4. Węgiel aktywny

W procesach hydrorafinacji produktów naftowych usuwane są głównie:

1. Połączenia S, O, N

2. Aromaty

3. Parafiny

4. Substancje żywiczne

Parametrami decydującymi o efektywności hydrorafinacji są:

1. Faza surowa

2. Katalizator i temperatura

3. Ciśnienie cząstkowe H2

4. Rodzaj surowca

Podczas krakingu termicznego surowca naftowego podstawowe reakcje to :

1. Rozerwania wiązań C-C

2. Katalityczny rozpad wiązań C-C

3. Reakcja tworzenia się karbokationów

4. Rozrywanie wiązań C-H

Celem pirolizy jest uzyskanie maksymalnej wydajności :

1. Etylenu, propylenu

2. Butadienu, acetylenu

3. Benzenu, toluenu, ksylenów

4. Naftalenu, antracenu

W procesie koksowania surowca naftowego powstają :

1. Smoły, asfalteny, karboidy, koks

2. Wysokoaromatyczne węglowodory ciekłe

3. Węglowodory parafinowe

4. Benzen, toluen, ksyleny

Reakcje krakowania katalitycznego przebiegają:

1. Przy użyciu katalizatora o kwaśnym charakterze

2. W reakcji rodnikowej

3. Poprzez karbokationy

4. W temperaturach powyżej 800 C

Parametrami decydującymi o efektywności krakingu katalitycznego są :

1. Temperatura w zakresie 425-525 C

2. Ciśnienie powyżej 10 atm.

3. Surowiec

4. Krotność cyrkulacji

Współcześnie stosowanymi technologiami krakingu katalitycznego są:

1. Proces Houdry, Thermofor Catalytic Cracking

2. Modele I-IV Flid Cracking Catalyst

3. Flexicracking III R, ABB Lummus

4. Stone&Webster, Resid Catalytical Cracking

Za idealny surowiec do reforming katalitycznego uważa sie:

1. Frakcję 80-180 C

2. Każdą frakcje benzynową

3. Frakcje nafty

4. Pozostałość po destylacji atmosferycznej

Reakcje odwodornienia i cyklizacji w reformingu zachodzą na :

1. Metalu (Pt)

2. Katalizatorach bimetalicznych (Pt-Re, Pt-Sn)

3. Nośniku katalizatora (Al₂O₃)

4. Nośniku i metalu

Który z procesów jest obecnie stosowany:

1. Reforming z ciągła regeneracja katalizatora

2. Reforming semiregeneratywny

3. Reforming w warstwie stałej

4. Reforming w warstwie ruchomej