Wykład VI – 18.11.
Ameryka Północna c.d.
Ludność. Amerykę Północną zamieszkuje 524 mln ludzi (dane z 2007 roku), co stanowi około 8% ludności świata, głównie biali, czarni i Indianie.Gęstość zaludnienia jest niewielka w porównaniu do średniej gęstości zaludnienia świata i wynosi 21,5 osoby/km².
Rozmieszczenie ludności jest bardzo nierównomierne i jest następstwem silnego zróżnicowania warunków środowiska przyrodniczego. Najbardziej zaludnione tereny to: Bermudy – 1189 osób/km² (1994) i Barbados 607 osób/km² (1994), a najmniej zaludnione tereny to obszar Grenlandii (0,2 osób/km² – 1992) i Kanada – 3 osoby/km² (1994).
Szczególnie ważnym czynnikiem wpływającym na rozmieszczenie ludności jest fakt, że ogromna powierzchnia kontynentu znajduje się pod wpływem klimatów: polarnego, subpolarnego i umiarkowanie chłodnego, co znacząco ogranicza możliwość trwałego egzystowania człowieka na północy.
W Ameryce Północnej można również wskazać obszary o wysokiej koncentracji ludności, np. pogranicze kanadyjsko-amerykańskie, północny wschód Stanów Zjednoczonych, niektóre odcinki wybrzeża Oceanu Spokojnego a także tereny ciągnące się od Meksyku po Gwatemalę. Z ogółu mieszkańców Ameryki 30% z nich skupia się w trzech największych megalopolis:
Wybrzeża Wschodniego
Filadelfia,
Waszyngton,
Nowy Jork,
Okręg przemysłowy
Chicago,
Pitsburg,
Toronto,
Wybrzeża Zachodniego
Los Angeles,
San Francisco,
Państwa Ameryki Północnej:
USA – 316 mln
Meksyk – 118 mln
Kanada – 35 mln
Gwatemala – 15 mln
Kuba – 11 mln
Mista Am. Pł.:
Meksyk – 8,9 mln
Nowy Jork – 8,2 mln
Los Angeles – 3,9 mln
Nowy Jork. Obszar współczesnego Nowego Jorku, zamieszkiwany wtedy przez indiańskie plemię Delawarów, został odkryty przez Europejczyków w 1524 roku. Historyczne korzenie Nowego Jorku sięgają roku 1624, kiedy to miasto zostało założone jako faktoria handlowa przez holenderskich kolonistów. W 1626 roku Peter Minuit, wykupił wyspę Manhattan od plemienia Delawarów za dobra o wartości 60 guldenów holenderskich (w 2006 roku była to równowartość tysiąca dolarów).
Zaludnienie obszaru metropolitalnego Nowy Jork wynosiło w 2010 roku, w zależności od sposobu wytyczenia jego granic, od 18,9 do 23,1 miliona, co czyni go najludniejszym w Stanach Zjednoczonych. Nowy Jork widnieje w historii jako pierwsze miasto, które posiada duże nagromadzenie drapaczy chmur – ponad 50 drapaczy o wysokości powyżej 200 m. Najbardziej znanym jest Empire State Building (1930) o wysokości 443m oraz posiada 102 piętra.
Podział administracyjny Nowego Jorku
Nowy Jork dzieli się na pięć okręgów (dystryktów), określanych mianem boroughs. Każdy z nich pokrywa się z odpowiednim hrabstwem stanu Nowy Jork. Na terenie pięciu okręgów wyróżnić można setki mniejszych dzielnic, z których wiele posiada własną historię i specyfikę. Jeśli każde z boroughs byłoby niezależnym miastem, cztery z nich (Brooklyn, Queens, Manhattan i Bronx) należałyby do najludniejszych miast w Stanach Zjednoczonych.
Manhattan- hrabstwo Nowy Jork;najgęściej zaludniona dzielnica; na jej terenie znajduje się Central Park i większość nowojorskich wieżowców, stanowi finansowe centrum miasta i siedzibę wielu korporacji, kwatery głównej ONZ, kilku uniwersytetów i licznych kulturowych atrakcji.
Bronx – hrabstwo Bronx; najdalej na północ wysunięty okręg Nowego Jorku, siedziba Yankee Stadium i największej spółdzielni mieszkaniowej w Stanach Zjednoczonych – Co-op City. W Bronksie znajduje się Bronx Zoo – największe miejskie zoo w Stanach Zjednoczonych. Bronx jest ponadto miejscem narodzin rapu i kultury hip hopu. Bronx jest jedyną dzielnicą Nowego Jorku, która znajduje się na stałym lądzie.
Brooklyn – hrabstwo Kings; położony w zachodniej części Long Island, najbardziej zaludniony ze wszystkich boroughs; niezależne miasto do 1898 roku. Brooklyn znany jest ze swojej kulturowej, społecznej i etnicznej różnorodności, niezależnej sceny artystycznej, specyfiki poszczególnych dzielnic oraz wyjątkowego zróżnicowania architektonicznego. Jest to jednocześnie jedyna dzielnica poza Manhattanem położona w sąsiedztwie centrum miasta. Na obszarze Brooklynu znajduje się półwysep Coney Island.
Queens – hrabstwo Queens; terytorialnie największy borough i najbardziej zróżnicowane etnicznie hrabstwo w Stanach Zjednoczonych. Powstałe z kilkunastu małych miasteczek i wiosek założonych przez Holendrów, obecnie Queens stanowi przede wszystkim obszar mieszkalny dla przedstawicieli klasy średniej.
Staten Island – hrabstwo Richmond; ma najbardziej podmiejski charakter spośród wszystkich pięciu dzielnic Nowego Jorku. Staten Island połączona jest z Brooklynem przez Verrazano-Narrows Bridge, zaś z Manhattanem przez darmowy prom Staten Island Ferry. Staten Island Ferry jest jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych w Nowym Jorku, jako że zapewnia widok na Statuę Wolności, Wyspę Ellis i dolny Manhattan. Znajduje się tu również Greenbelt, któryskłada się z 7 parków miejskich, które mają na celu ochronę naturalności przyrody wyspy.
Statua Wolności. Monumentalny, neoklasycystyczny obiekt, został wzniesiony w latach 1884–1886 według projektu Frédérica Auguste'a Bartholdiego. Pomnik był darem rządu francuskiego dla USA w stulecie uchwalenia Deklaracji niepodległości. Został wzniesiony we Francji i przekazany w 1884 roku ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Potem rozebrano go na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku. Odsłonięcie miało miejsce 28 października 1886 i dokonał tego prezydent Grover Cleveland. W 1924 uznany za narodowy pomnik USA, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984.
Wysokość: 46,5 m (wraz z cokołem 93 m)
Waga: 229 ton
Szerokość w „talii”: 11 m
Konstrukcja: ze stali i miedzi
Zapora Hoovera.Betonowa zapora wodna typu grawitacyjno-łukowego, zbudowana w Czarnym Kanionie na rzece Kolorado w Stanach Zjednoczonych, na granicy stanów Arizona i Nevada.W chwili ukończenia w 1936 r. była zarówno największą na świecie elektrownią wodną, jak i największą na świecie konstrukcją betonową.Tama ma wysokość 224,1 m i długość 379,2 m. Szerokość u podstawy wynosi 200 m, a na górze 15 m. Maksymalna moc elektrowni wodnej wynosi 2074 MW. Powyżej zapory znajduje się sztuczne jezioro Mead.
Kanał Panamski.Sztuczny kanał wodny długości ponad 80 km (12 śluz) zbudowany w latach 1904-1914, a oficjalnie otwarty w roku 1920, położony w Panamie, na Przesmyku Panamskim, łączący wody Oceanu Atlantyckiego (przez Morze Karaibskie) z wodami Oceanu Spokojnego.