Rozporz膮dzenie Ministra韚kacji Narodowej i Sportu

Rozporz膮dzenie Ministra Edukacji Narodowej i聽Sportu z聽dnia 26聽lutego 2002聽r.

w聽sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kszta艂cenia og贸lnego w聽poszczeg贸lnych typach szk贸艂.

Na podstawie art.聽22 ust.聽2 pkt聽2 lit.聽a i聽b ustawy z聽dnia 7聽wrze艣nia 1991聽r. o聽systemie o艣wiaty (Dz.聽U. z聽1996聽r. Nr聽67, poz.聽329 i聽Nr聽106, poz.聽496, z聽1997聽r. Nr聽28, poz.聽153 i聽Nr聽141, poz.聽943, z聽1998聽r. Nr聽117, poz.聽759 i聽Nr聽162, poz.聽1126, z聽2000聽r. Nr聽12, poz.聽136, Nr聽19, poz.聽239, Nr聽48, poz.聽550, Nr聽104, poz.聽1104, Nr聽120, poz.聽1268 i聽Nr聽122, poz.聽1320 oraz z聽2001聽r. Nr聽111, poz.聽1194 i聽Nr聽144, poz.聽1615) zarz膮dza si臋, co聽nast臋puje:

搂 1.

Okre艣la si臋 podstaw臋 programow膮:

1) wychowania przedszkolnego dla przedszkoli i聽oddzia艂贸w przedszkolnych w聽szko艂ach podstawowych, stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽1 do聽rozporz膮dzenia,

2) kszta艂cenia og贸lnego聽dla:

a) szk贸艂 podstawowych i聽gimnazj贸w, stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽2 do rozporz膮dzenia,

b) uczni贸w z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu umiarkowanym i聽znacznym w聽szko艂ach podstawowych, gimnazjach i聽oddzia艂ach przysposabiaj膮cych do pracy w聽zasadniczych szko艂ach zawodowych, stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽3 do rozporz膮dzenia,

c) lice贸w og贸lnokszta艂c膮cych, lice贸w profilowanych i聽technik贸w, o聽kt贸rych mowa w聽art.聽9 ust.聽1 pkt聽3 lit.聽b), c) i聽d)聽ustawy z聽dnia 7聽wrze艣nia 1991聽r. o聽systemie o艣wiaty, stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽4 do聽rozporz膮dzenia,

d) zasadniczych szk贸艂 zawodowych, o聽kt贸rych mowa w聽art.聽9 ust.聽1 pkt聽3 lit.聽a) ustawy, o聽kt贸rej mowa w聽lit.聽c), stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽5 do rozporz膮dzenia,

e) szk贸艂 ponadpodstawowych, stanowi膮c膮 za艂膮cznik聽nr聽6 do rozporz膮dzenia.

搂聽2.

Przepisy rozporz膮dzenia nie聽dotycz膮 kszta艂cenia dzieci i聽m艂odzie偶y z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu g艂臋bokim.

搂聽3.

Traci moc rozporz膮dzenie Ministra Edukacji Narodowej z聽dnia 21聽maja 2001聽r. w聽sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego, kszta艂cenia og贸lnego w聽poszczeg贸lnych typach szk贸艂 oraz kszta艂cenia w聽profilach w聽liceach profilowanych (Dz.聽U. Nr聽61, poz.聽625).

搂 4.

Rozporz膮dzenie wchodzi w聽偶ycie z聽dniem 1聽wrze艣nia 2002聽r.

Minister Edukacji Narodowej i聽Sportu: K. 艁ybacka

Za艂膮cznik Nr聽1

PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO DLA PRZEDSZKOLI I聽ODDZIA艁脫W PRZEDSZKOLNYCH W聽SZKO艁ACH PODSTAWOWYCH

Wychowanie przedszkolne obejmuje wspomaganie rozwoju i聽wczesn膮 edukacj臋 dzieci od trzeciego roku 偶ycia do rozpocz臋cia nauki w聽klasie pierwszej szko艂y podstawowej.

Wychowanie przedszkolne organizowane jest w聽przedszkolach i聽w聽oddzia艂ach przedszkolnych w聽szko艂ach podstawowych.

Przedszkola (oddzia艂y przedszkolne w聽szko艂ach podstawowych) zapewniaj膮 opiek臋, wychowanie i聽uczenie si臋 w聽atmosferze akceptacji i聽bezpiecze艅stwa. Tworz膮 warunki umo偶liwiaj膮ce dziecku osi膮gni臋cie "gotowo艣ci szkolnej".

Wobec rodzic贸w przedszkola (oddzia艂y przedszkolne w聽szko艂ach podstawowych) pe艂ni膮 funkcj臋 doradcz膮 i聽wspieraj膮c膮 dzia艂ania wychowawcze:

1) pomagaj膮 w聽rozpoznawaniu mo偶liwo艣ci rozwojowych dziecka i聽podj臋ciu wczesnej interwencji specjalistycznej,

2) informuj膮 na bie偶膮co o聽post臋pach dziecka,

3) uzgadniaj膮 wsp贸lnie z聽rodzicami kierunki i聽zakres zada艅 realizowanych w聽przedszkolach i聽oddzia艂ach przedszkolnych.

Celem wychowania przedszkolnego jest wspomaganie i聽ukierunkowywanie rozwoju dziecka zgodnie z聽jego wrodzonym potencja艂em i聽mo偶liwo艣ciami rozwojowymi w聽relacjach ze 艣rodowiskiem spo艂eczno - kulturowym i聽przyrodniczym.

Wynikaj膮ce z聽powy偶szego celu zadania, dostosowane do potrzeb i聽mo偶liwo艣ci rozwojowych dziecka, nauczyciel realizuje w聽ramach okre艣lonych obszar贸w edukacyjnych.

I. Poznawanie i聽rozumienie siebie i聽艣wiata

1. Budzenie zaciekawienia otaczaj膮cym 艣wiatem poprzez prowokowanie pyta艅 i聽dostarczanie rado艣ci odkrywania.

2. Organizowanie dzia艂a艅 umo偶liwiaj膮cych poznawanie wielowymiarowo艣ci cz艂owieka (postrzegam, my艣l臋, czuj臋, dzia艂am).

3. Tworzenie sytuacji pozwalaj膮cych na poznanie mo偶liwo艣ci w艂asnych dziecka i聽innych ludzi, np. wynikaj膮cych ze聽zr贸偶nicowania p艂ci, wieku, stanu聽zdrowia i聽do艣wiadczenia.

4. Tworzenie sytuacji doskonal膮cych pami臋膰, zdolno艣膰 kojarzenia, umiej臋tno艣膰 skupienia uwagi na rzeczach i聽osobach.

5. Dostrzeganie i聽opisywanie r贸偶nic, podobie艅stw i聽relacji mi臋dzy przedmiotami i聽zjawiskami. Stwarzanie okazji do porz膮dkowania, klasyfikowania i聽liczenia.

6. Odczytywanie sensu i聽przeznaczenia rzeczy.

7. Wzbudzanie zainteresowa艅 obrazem (ilustracj膮) i聽tekstem.

8. Poznawanie, stosowanie, tworzenie symboli i聽znak贸w.

9. Tworzenie warunk贸w do do艣wiadcze艅 j臋zykowych w聽zakresie reprezentatywnej i聽komunikatywnej funkcji j臋zyka (ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem nabywania i聽rozwijania umiej臋tno艣ci czytania i聽pisania).

10. Przekazywanie wiedzy o聽zdrowym stylu 偶ycia, ocenianie zachowa艅 s艂u偶膮cych i聽zagra偶aj膮cych zdrowiu.

11. Wykorzystywanie i聽tworzenie okazji do poznawania rzeczywisto艣ci:

1) przyrodniczej poprzez obserwowanie, eksperymentowanie, odkrywanie,

2) spo艂eczno - kulturowej poprzez poznawanie zasad organizacji 偶ycia spo艂ecznego, tradycji rodzinnej, regionalnej, narodowej oraz poznanie dzie艂 kultury,

3) technicznej poprzez obserwowanie, manipulowanie oraz przekszta艂canie przedmiot贸w lub zmian臋 ich u艂o偶enia w聽przestrzeni i聽czasie.

II. Nabywanie umiej臋tno艣ci poprzez dzia艂anie

1. Wspieranie samodzielnych dzia艂a艅 dziecka.

2. Umo偶liwianie dziecku dokonywania wybor贸w i聽prze偶ywania pozytywnych efekt贸w w艂asnych dzia艂a艅.

3. Pomaganie dziecku w聽dostrzeganiu problem贸w, planowaniu i聽realizowaniu zada艅.

4. Umo偶liwianie poznawania i聽stosowania r贸偶nych sposob贸w rozwi膮zywania zada艅.

5. Kszta艂towanie nawyk贸w higienicznych i聽zachowa艅 prozdrowotnych oraz proekologicznych.

6. Uczenie zasad post臋powania warunkuj膮cych bezpiecze艅stwo dziecka.

7. Tworzenie warunk贸w sprzyjaj膮cych spontanicznej i聽zorganizowanej aktywno艣ci ruchowej dziecka. Umo偶liwianie udzia艂u w聽grach, zabawach ruchowych i聽gimnastyce.

8. Umo偶liwianie dziecku ekspresji spostrze偶e艅, prze偶y膰, uczu膰 w聽r贸偶nych formach dzia艂alno艣ci, z聽zastosowaniem werbalnych i聽niewerbalnych 艣rodk贸w wyrazu.

9. Wspieranie dzia艂a艅 tw贸rczych w聽r贸偶nych dziedzinach aktywno艣ci.

III. Odnajdywanie swojego miejsca w聽grupie r贸wie艣niczej, wsp贸lnocie

1. Uczenie nawi膮zywania bliskiego, serdecznego kontaktu z聽innymi osobami.

2. Pomoc w聽budowaniu pozytywnego obrazu w艂asnego "Ja" i聽zaspokajaniu poczucia bezpiecze艅stwa.

3. Identyfikowanie i聽nazywanie r贸偶nych stan贸w emocjonalnych.

4. Uczenie sposob贸w radzenia sobie z聽w艂asnymi emocjami, w艂a艣ciwego reagowania na聽przejawy emocji innych oraz kontrolowania zachowa艅.

5. Wdra偶anie do zachowa艅 akceptowanych spo艂ecznie, wprowadzanie w聽kultur臋 bycia.

6. Umo偶liwianie dziecku odkrywania znaczenia komunikowania si臋 w聽spos贸b niewerbalny.

7. Umo偶liwianie do艣wiadcze艅 w聽m贸wieniu, s艂uchaniu i聽byciu s艂uchanym.

8. Tworzenie okazji do wymiany informacji, uczenie dyskutowania i聽dochodzenia do kompromisu.

9. Tworzenie okazji do pe艂nienia przez dziecko r贸偶nych r贸l w聽uk艂adach interpersonalnych, ze聽zwr贸ceniem uwagi na rol臋 dziecka w聽rodzinie.

10. Tworzenie okazji do wsp贸lnego podejmowania i聽realizowania r贸偶nych zada艅, rozwi膮zywania problem贸w.

11. Dostarczanie przyk艂ad贸w i聽do艣wiadczanie rozwi膮zywania sytuacji konfliktowych na zasadzie kompromisu i聽akceptacji potrzeb innych os贸b.

IV. Budowanie systemu warto艣ci

1. Wprowadzanie dziecka w聽艣wiat warto艣ci uniwersalnych, np.聽dobro, prawda, mi艂o艣膰, pi臋kno, poprzez:

1) przekaz osobowy nauczyciela,

2) tworzenie otoczenia sprzyjaj膮cego rozumieniu i聽prze偶ywaniu tych warto艣ci.

2. Pomaganie dziecku w聽poznawaniu r贸偶nych postaw bohater贸w literackich i聽filmowych oraz w聽podejmowaniu pr贸by ich oceny i聽uzasadnienia stanowiska.

3. Wykorzystywanie codziennych sytuacji do podejmowania pr贸b samooceny i聽oceny zachowa艅 innych.

4. Stwarzanie okazji do dokonywania przez dziecko wybor贸w i聽zdawania sobie sprawy z聽ich konsekwencji.

5. Rozwijanie poczucia odpowiedzialno艣ci poprzez samodzielne, dok艂adne i聽rzetelne wywi膮zywanie si臋 z聽podejmowanych zada艅, szacunku do pracy swojej i聽innych.

Za艂膮cznik Nr聽2

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO DLA SZK脫艁 PODSTAWOWYCH I GIMNAZJ脫W

Nadrz臋dnym celem dzia艂a艅 edukacyjnych szko艂y jest wszechstronny rozw贸j ucznia. Edukacja szkolna polega na harmonijnej realizacji przez nauczycieli zada艅 w聽zakresie nauczania, kszta艂cenia umiej臋tno艣ci i聽wychowania. Zadania te tworz膮 wzajemnie uzupe艂niaj膮ce si臋 i聽r贸wnowa偶ne wymiary pracy ka偶dego nauczyciela.

Szko艂a w聽zakresie nauczania, co stanowi jej zadanie specyficzne, zapewnia uczniom w聽szczeg贸lno艣ci:

1) nauk臋 poprawnego i聽swobodnego wypowiadania si臋, pisania i聽czytania ze zrozumieniem,

2) poznawanie wymaganych poj臋膰 i聽zdobywanie rzetelnej wiedzy na poziomie umo偶liwiaj膮cym co najmniej kontynuacj臋 nauki na nast臋pnym etapie kszta艂cenia,

3) dochodzenie do rozumienia, a聽nie tylko do pami臋ciowego opanowania przekazywanych tre艣ci,

4) rozwijanie zdolno艣ci dostrzegania r贸偶nego rodzaju zwi膮zk贸w i聽zale偶no艣ci (przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, czasowych i聽przestrzennych itp.),

5) rozwijanie zdolno艣ci my艣lenia analitycznego i聽syntetycznego,

6) przekazywanie wiadomo艣ci przedmiotowych w聽spos贸b integralny, prowadz膮cy do lepszego rozumienia 艣wiata, ludzi i聽siebie,

7) poznawanie zasad rozwoju osobowego i聽偶ycia spo艂ecznego,

8) poznawanie dziedzictwa kultury narodowej postrzeganej w聽perspektywie kultury europejskiej.

W szkole uczniowie kszta艂c膮 swoje umiej臋tno艣ci wykorzystywania zdobywanej wiedzy, aby w聽ten spos贸b lepiej przygotowa膰 si臋 do pracy w聽warunkach wsp贸艂czesnego 艣wiata. Nauczyciele tworz膮 uczniom warunki do nabywania nast臋puj膮cych umiej臋tno艣ci:

1) planowania, organizowania i聽oceniania w艂asnej nauki, przyjmowania za ni膮 coraz wi臋kszej odpowiedzialno艣ci,

2) skutecznego porozumiewania si臋 w聽r贸偶nych sytuacjach, prezentacji w艂asnego punktu widzenia i聽uwzgl臋dniania pogl膮d贸w innych ludzi, poprawnego pos艂ugiwania si臋 j臋zykiem ojczystym, przygotowania do publicznych wyst膮pie艅,

3) efektywnego wsp贸艂dzia艂ania w聽zespole i聽pracy w聽grupie, budowania wi臋zi mi臋dzyludzkich, podejmowania indywidualnych i聽grupowych decyzji, skutecznego dzia艂ania na gruncie zachowania obowi膮zuj膮cych norm,

4) rozwi膮zywania problem贸w w聽spos贸b tw贸rczy,

5) poszukiwania, porz膮dkowania i聽wykorzystywania informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 oraz efektywnego pos艂ugiwania si臋 technologi膮 informacyjn膮,

6) odnoszenia do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenia potrzebnych do艣wiadcze艅 i聽nawyk贸w,

7) rozwijania sprawno艣ci umys艂owych oraz osobistych zainteresowa艅,

8) przyswajania sobie metod i聽technik negocjacyjnego rozwi膮zywania konflikt贸w i聽problem贸w spo艂ecznych.

Nauczyciele w聽pracy wychowawczej, wspieraj膮c w聽tym zakresie obowi膮zki rodzic贸w, zmierzaj膮 do tego, aby uczniowie w聽szczeg贸lno艣ci:

1) znajdywali w聽szkole 艣rodowisko wszechstronnego rozwoju osobowego (w聽wymiarze intelektualnym, psychicznym, spo艂ecznym, zdrowotnym, estetycznym, moralnym, duchowym),

2) rozwijali w聽sobie dociekliwo艣膰 poznawcz膮, ukierunkowan膮 na poszukiwanie prawdy, dobra i聽pi臋kna w聽艣wiecie,

3) mieli 艣wiadomo艣膰 偶yciowej u偶yteczno艣ci zar贸wno poszczeg贸lnych przedmiot贸w nauczania, jak ca艂ej edukacji na danym etapie,

4) stawali si臋 coraz bardziej samodzielni w聽d膮偶eniu do dobra w聽jego wymiarze indywidualnym i聽spo艂ecznym, godz膮c d膮偶enie do dobra w艂asnego z聽dobrem innych, odpowiedzialno艣膰 za siebie z聽odpowiedzialno艣ci膮 za innych, wolno艣膰 w艂asn膮 z聽wolno艣ci膮 innych,

5) poszukiwali, odkrywali i聽d膮偶yli na drodze rzetelnej pracy do osi膮gni臋cia cel贸w 偶yciowych i聽warto艣ci wa偶nych dla odnalezienia w艂asnego miejsca w聽艣wiecie,

6) uczyli si臋 szacunku dla dobra wsp贸lnego jako podstawy 偶ycia spo艂ecznego oraz przygotowywali si臋 do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂eczno艣ci lokalnej i聽w pa艅stwie,

7) przygotowywali si臋 do rozpoznawania warto艣ci moralnych, dokonywania wybor贸w i聽 hierarchizacji warto艣ci oraz mieli mo偶liwo艣膰 doskonalenia si臋,

8) kszta艂towali w聽sobie postaw臋 dialogu, umiej臋tno艣膰 s艂uchania innych i聽rozumienia ich pogl膮d贸w; umieli wsp贸艂dzia艂a膰 i聽wsp贸艂tworzy膰 w聽szkole wsp贸lnot臋 nauczycieli i聽uczni贸w.

Nauczyciele, maj膮c na uwadze osobowy rozw贸j ucznia, wsp贸艂dzia艂aj膮 na rzecz tworzenia w聽艣wiadomo艣ci uczni贸w zintegrowanego systemu wiedzy, umiej臋tno艣ci i聽postaw. Ma to szczeg贸lne zastosowanie w聽kszta艂ceniu zintegrowanym.

Integracji wiedzy nauczanej w聽szkole na r贸偶nych etapach kszta艂cenia s艂u偶y wprowadzenie kszta艂cenia zintegrowanego w聽klasach I - III szko艂y podstawowej oraz 艣cie偶ek edukacyjnych.

Dzia艂alno艣膰 edukacyjna szko艂y jest okre艣lona przez:

1) szkolny zestaw program贸w nauczania, kt贸ry - uwzgl臋dniaj膮c wymiar wychowawczy - obejmuje ca艂膮 dzia艂alno艣膰 szko艂y z聽punktu widzenia dydaktycznego,

2) program wychowawczy szko艂y, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze wychowawczym i聽jest realizowany przez wszystkich nauczycieli,

3) program profilaktyki dostosowany do potrzeb rozwojowych uczni贸w oraz potrzeb danego 艣rodowiska, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze profilaktycznym skierowane do uczni贸w, nauczycieli i聽rodzic贸w.

Szkolny zestaw program贸w nauczania, program wychowawczy szko艂y oraz program profilaktyki tworz膮 sp贸jn膮 ca艂o艣膰. Ich przygotowanie i聽realizacja s膮 zadaniem zar贸wno ca艂ej szko艂y, jak ka偶dego nauczyciela.

Obok zada艅 wychowawczych i聽profilaktycznych nauczyciele wykonuj膮 r贸wnie偶 dzia艂ania opieku艅cze odpowiednio do istniej膮cych potrzeb.

Konieczne jest podejmowanie przez nauczycieli dzia艂a艅 maj膮cych na celu wyr贸wnywanie szans edukacyjnych uczni贸w.

Edukacja szkolna przebiega w聽nast臋puj膮cych etapach edukacyjnych dostosowanych do okres贸w rozwojowych dziecka:

1) etap I - klasy I-III szko艂y podstawowej,

2) etap II - klasy IV-VI szko艂y podstawowej,

3) etap III - gimnazjum.

Ilekro膰 w聽za艂膮czniku jest mowa o:

1) zaj臋ciach edukacyjnych - nale偶y przez to rozumie膰 zaj臋cia o聽charakterze dydaktyczno-wychowawczym, w聽toku kt贸rych odbywa si臋 nauczanie przedmiot贸w (blok贸w przedmiotowych), kszta艂cenie zintegrowane lub realizacja 艣cie偶ek edukacyjnych,

2) 艣cie偶ce edukacyjnej - nale偶y przez to rozumie膰 zestaw tre艣ci i聽umiej臋tno艣ci o聽istotnym znaczeniu poznawczym i聽wychowawczym, kt贸rych realizacja mo偶e odbywa膰 si臋 w聽ramach nauczania przedmiot贸w lub w聽postaci odr臋bnych zaj臋膰,

3) etapie edukacyjnym - nale偶y przez to rozumie膰 odpowiedni okres kszta艂cenia o聽wyr贸偶nionych celach, stanowi膮cy ca艂o艣膰 dydaktyczn膮,

4) kszta艂ceniu zintegrowanym - nale偶y przez to rozumie膰 system nauczania w聽klasach I - III szko艂y podstawowej.

SZKO艁A PODSTAWOWA

I i聽II ETAP EDUKACYJNY

Nauczyciele w聽szkole podstawowej dostosowuj膮 spos贸b przekazywania odpowiedniej wiedzy, kszta艂towania umiej臋tno艣ci i聽postaw uczni贸w do naturalnej w聽tym wieku aktywno艣ci dzieci, umo偶liwiaj膮 im poznawanie 艣wiata w聽jego jedno艣ci i聽z艂o偶ono艣ci, wspomagaj膮 ich samodzielno艣膰 uczenia si臋, inspiruj膮 je do wyra偶ania w艂asnych my艣li i聽prze偶y膰, rozbudzaj膮 ich ciekawo艣膰 poznawcz膮 oraz motywacj臋 do dalszej edukacji.

Edukacja w聽szkole podstawowej, wspomagaj膮c rozw贸j dziecka jako osoby i聽wprowadzaj膮c je w聽偶ycie spo艂eczne, ma na celu przede wszystkim:

1) prowadzi膰 dziecko do nabywania i聽rozwijania umiej臋tno艣ci wypowiadania si臋, czytania i聽pisania, wykonywania elementarnych dzia艂a艅 arytmetycznych, pos艂ugiwania si臋 prostymi narz臋dziami i聽kszta艂towania nawyk贸w spo艂ecznego wsp贸艂偶ycia,

2) rozwija膰 poznawcze mo偶liwo艣ci uczni贸w, tak aby mogli oni przechodzi膰 od dzieci臋cego do bardziej dojrza艂ego i聽uporz膮dkowanego rozumienia 艣wiata,

3) rozwija膰 i聽przekszta艂ca膰 spontaniczn膮 motywacj臋 poznawcz膮 w聽motywacj臋 艣wiadom膮, przygotowywa膰 do podejmowania zada艅 wymagaj膮cych systematycznego i聽d艂u偶szego wysi艂ku intelektualnego i聽fizycznego,

4) rozbudza膰 i聽rozwija膰 wra偶liwo艣膰 estetyczn膮 i聽moraln膮聽 dziecka oraz jego indywidualne zdolno艣ci tw贸rcze,

5) umacnia膰 wiar臋 dziecka we w艂asne si艂y i聽w聽zdolno艣膰 osi膮gania warto艣ciowych i聽trudnych cel贸w,

6) rozwija膰 zdolno艣膰 odr贸偶niania 艣wiata rzeczywistego od wyobra偶onego oraz postaci historycznych od fantastycznych,

7) kszta艂towa膰 potrzeby i聽umiej臋tno艣ci dbania o聽w艂asne cia艂o, zdrowie i聽sprawno艣膰 fizyczn膮; wyrabia膰 czujno艣膰 wobec zagro偶e艅 dla zdrowia fizycznego, psychicznego i聽duchowego,

8) rozwija膰 umiej臋tno艣ci dziecka poznawania siebie oraz otoczenia rodzinnego, spo艂ecznego, kulturowego, technicznego i聽przyrodniczego dost臋pnego jego do艣wiadczeniu,

9) wzmacnia膰 poczucie to偶samo艣ci kulturowej, historycznej, etnicznej i聽narodowej,

10) stwarza膰 warunki do rozwoju wyobra藕ni i聽ekspresji werbalnej, plastycznej, muzycznej i聽ruchowej, zapewnia膰 warunki do harmonijnego rozwoju fizycznego i聽psychicznego oraz zachowa艅 prozdrowotnych,

11) zapewnia膰 opiek臋 i聽wspomaga膰 rozw贸j dziecka w聽przyjaznym, bezpiecznym i聽zdrowym 艣rodowisku w聽poczuciu wi臋zi z聽rodzin膮,

12) uwzgl臋dnia膰 indywidualne potrzeby dziecka i聽troszczy膰 si臋 o聽zapewnienie mu r贸wnych szans,

13) stwarza膰 warunki do rozwijania samodzielno艣ci, obowi膮zkowo艣ci, podejmowania odpowiedzialno艣ci za siebie i聽najbli偶sze otoczenie,

14) stwarza膰 warunki do indywidualnego i聽grupowego dzia艂ania na rzecz innych.

W szkole podstawowej szczeg贸lnie wa偶ne jest stwarzanie przyjaznej atmosfery i聽pomaganie dziecku w聽dobrym funkcjonowaniu w聽spo艂eczno艣ci szkolnej.

I ETAP EDUKACYJNY

KLASY I - III

KSZTA艁CENIE ZINTEGROWANE

Kszta艂cenie na tym etapie jest 艂agodnym przej艣ciem od wychowania przedszkolnego do edukacji prowadzonej w聽systemie szkolnym. Ma ono charakter zintegrowany.

Zaj臋cia edukacyjne prowadzi nauczyciel (nauczyciele) wed艂ug ustalonego przez siebie planu, dostosowuj膮c czas zaj臋膰 i聽przerw do aktywno艣ci uczni贸w.

Nauczyciel (nauczyciele) uk艂ada zaj臋cia w聽taki spos贸b, aby zachowa膰 ci膮g艂o艣膰 nauczania i聽doskonalenia podstawowych umiej臋tno艣ci.

Wskazane jest takie organizowanie procesu dydaktyczno - wychowawczego, aby w聽ka偶dym dniu wyst膮pi艂y zaj臋cia ruchowe, kt贸rych 艂膮czny tygodniowy wymiar wynosi co najmniej 3 godziny.

Cele edukacyjne

Wspomaganie wszechstronnego i聽harmonijnego rozwoju ucznia, w聽tym szczeg贸lnie:

1) umiej臋tno艣ci s艂u偶膮cych zdobywaniu wiedzy (czytania, pisania i聽liczenia),

2) umiej臋tno艣ci nawi膮zywania i聽utrzymywania poprawnych kontakt贸w z聽innymi dzie膰mi, doros艂ymi, z聽osobami niepe艂nosprawnymi, przedstawicielami innej narodowo艣ci i聽rasy itp.,

3) poczucia przynale偶no艣ci do spo艂eczno艣ci szkolnej, 艣rodowiska lokalnego, regionu i聽kraju,

4) umiej臋tno艣ci dzia艂ania w聽r贸偶nych sytuacjach szkolnych i聽pozaszkolnych,

5) rozbudzania potrzeby kontaktu z聽przyrod膮.

Zadania szko艂y

1. U艣wiadamianie uczniom, 偶e wsp贸lnoty takie jak: rodzina, 艣rodowisko lokalne i聽ojczyzna stanowi膮 wielk膮 warto艣膰 w聽偶yciu ka偶dego cz艂owieka, i聽偶e ka偶dy ma wobec tych wsp贸lnot obowi膮zki.

2. Uczenie zwyczaj贸w, obyczaj贸w i聽w艂a艣ciwych zachowa艅 w聽艣rodowisku rodzinnym, wobec koleg贸w szkolnych i聽nauczycieli.

3. Uczenie w艂a艣ciwych zachowa艅 w聽stosunku do zwierz膮t i聽otaczaj膮cej przyrody.

4. Rozpoznanie poziomu sprawno艣ci warunkuj膮cego opanowanie przez uczni贸w podstawowych umiej臋tno艣ci: czytania, pisania i聽liczenia; odpowiednio do tego prowadzenie 膰wicze艅 usprawniaj膮cych.

5. Kszta艂towanie w艂a艣ciwych nawyk贸w higienicznych.

6. Zapoznanie dzieci z聽polsk膮 i聽艣wiatow膮 klasyczn膮 literatur膮 dzieci臋c膮.

Tre艣ci nauczania

Edukacja na tym etapie obejmuje nast臋puj膮ce tre艣ci nauczania i聽dzia艂ania edukacyjne:

1) dom rodzinny - dziecko jako cz艂onek rodziny,

2) szko艂a - dziecko jako ucze艅, kolega, przyjaciel,

3) miejscowo艣膰, 偶ycie jej mieszka艅c贸w,

4) przyroda w聽otoczeniu dziecka,

5) ojczyzna, jej symbole i聽艣wi臋ta narodowe; ba艣nie i聽legendy narodowe,

6) obrazy z聽przesz艂o艣ci (w艂asnej rodziny, szko艂y, miejscowo艣ci),

7) zabawy, zaj臋cia, przygody dzieci,

8) obrazy z聽偶ycia dzieci w聽innych krajach,

9) wybrane wytwory kultury, sztuki, techniki,

10) rozmowy,

11) swobodne i聽spontaniczne wypowiedzi uczni贸w,

12) opowiadanie i聽opisywanie,

13) recytowanie wierszy i聽prozy,

14) zabawy i聽gry dramowe, teatralne,

15) uwa偶ne s艂uchanie wypowiedzi innych,

16) odbi贸r program贸w radiowych i聽telewizyjnych,

17) s艂uchanie ba艣ni, opowiada艅 i聽legend, w聽tym z聽w艂asnego regionu, jako inspiracji do s艂ownego i聽pozas艂ownego wyra偶ania tre艣ci i聽prze偶y膰,

18) czytanie g艂o艣ne sylab, wyraz贸w, zda艅 i聽tekst贸w,

19) czytanie ciche ze zrozumieniem,

20) r贸偶ne 藕r贸d艂a informacji i聽technologii informacyjnej, w聽tym korzystanie z聽czytelni 聽聽i聽biblioteki szkolnej,

21) pisanie liter, 艂膮czenie liter w聽sylaby, pisanie wyraz贸w, zda艅,

22) przepisywanie wyraz贸w, zda艅, tekst贸w, powi膮zane z聽uzupe艂nianiem i聽przekszta艂caniem,

23) pisanie swobodnych tekst贸w, 偶ycze艅, zaprosze艅, list贸w, opowiada艅 i聽opis贸w,

24) pisanie z聽wykorzystaniem elementarnych zasad pisowni,

25) stosunki przestrzenne, porz膮dkowanie, klasyfikowanie,

26) liczenie (przeliczanie przedmiot贸w, niezale偶no艣膰 liczby przedmiot贸w od sposob贸w ich 聽聽przeliczania, por贸wnywanie liczebno艣ci zbior贸w),

27) liczby i聽ich zapis, stopniowe rozszerzanie zakresu liczbowego do 10 000, zapis dziesi膮tkowy,

28) dzia艂ania arytmetyczne (dodawanie, odejmowanie, algorytmy dodawania i聽odejmowania pisemnego, mno偶enie, algorytm mno偶enia pisemnego przez liczby jednocyfrowe, dzielenie), kolejno艣膰 wykonywania dzia艂a艅,

29) mierzenie, wa偶enie, obliczenia pieni臋偶ne, kalendarz,

30) matematyzowanie sytuacji konkretnych, rozwi膮zywanie zada艅 tekstowych 聽jednodzia艂aniowych i聽艂atwych zada艅 z艂o偶onych,

31) figury geometryczne, w聽tym tr贸jk膮t, kwadrat, prostok膮t, ko艂o,

32) obserwowanie zjawisk i聽proces贸w przyrodniczych dost臋pnych do艣wiadczeniu dziecka i聽m贸wienie o聽nich,

33) formy ochrony 艣rodowiska przyrodniczego w聽najbli偶szej okolicy,

34) poznanie w艂asnego cia艂a,

35) dba艂o艣膰 o聽zdrowie, higiena w艂asna i聽otoczenia,

36) podobie艅stwa i聽r贸偶nice mi臋dzy lud藕mi, zrozumienie a聽tolerancja,

37) 偶ywno艣膰 i聽偶ywienie,

38) bezpiecze艅stwo, w聽tym poruszanie si臋 po drogach publicznych, rozpoznawanie sygna艂贸w 聽alarmowych o聽niebezpiecze艅stwie,

39) poznawanie pracy w聽wybranych zawodach,

40) urz膮dzenia techniczne powszechnego u偶ytku (bezpieczne u偶ytkowanie),

41) wykorzystanie materia艂贸w (papier, drewno, tkanina, metal, tworzywa sztuczne, materia艂y 聽przyrodnicze) w聽dzia艂alno艣ci manualnej,

42) organizacja pracy (planowanie, organizacja stanowiska, racjonalne wykorzystanie 聽materia艂u i聽czasu),

43) dzia艂alno艣膰 plastyczna uczni贸w w聽r贸偶nych materia艂ach, technikach i聽formach z聽wykorzystaniem tradycji regionalnych,

44) r贸偶norodno艣膰 dziedzictwa i聽poszukiwa艅 w聽sferze kultury,

45) wielo艣膰 艣rodk贸w komunikacji (j臋zyk przestrzeni, koloru, cia艂a itp.) oraz 艣rodk贸w wyrazu 聽plastycznego,

46) ekspresja i聽autoekspresja,

47) rozumienie, akceptacja i聽tolerancja dla innych wypowiedzi artystycznych,

48) kszta艂towanie otoczenia i聽form u偶ytkowych,

49) krajobraz kulturowy,

50) brzmienie g艂os贸w, instrument贸w muzycznych, d藕wi臋k, rytm, tempo,

51) 艣piew, gra na instrumentach, ruch z聽muzyk膮,

52) percepcja element贸w akustyki 艣rodowiska cz艂owieka, muzyki i聽utwor贸w muzycznych,

53) gry i聽zabawy ruchowe, 膰wiczenia terenowe, w臋dr贸wki piesze,

54) umiej臋tno艣ci ruchowe oraz 膰wiczenia fizyczne koryguj膮ce postaw臋 cia艂a,

55) przestrzeganie regu艂 w聽grach i聽zabawach ruchowych.

W szko艂ach, kt贸re organizuj膮 nauk臋 j臋zyka mniejszo艣ci narodowej lub grupy etnicznej, j臋zyk ten jest nauczany w聽ramach nauczania zintegrowanego. Tre艣ci nauczania w聽klasach I-III powinny by膰 czerpane z聽podobnych kr臋g贸w tematycznych, jakie zosta艂y okre艣lone powy偶ej, z聽uwzgl臋dnieniem kultury danej mniejszo艣ci narodowej lub grupy etnicznej.

II ETAP EDUKACYJNY

KLASY IV-VI

Pocz膮wszy od II etapu edukacyjnego wprowadza si臋 przedmioty i聽nast臋puj膮ce 艣cie偶ki edukacyjne o charakterze wychowawczo - dydaktycznym:

1) edukacja czytelnicza i聽medialna,

2) edukacja ekologiczna,

3) edukacja prozdrowotna,

4) wychowanie do 偶ycia w聽spo艂ecze艅stwie:

a) wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie,

b) wychowanie regionalne - dziedzictwo kulturowe w聽regionie,

c) wychowanie patriotyczne i聽obywatelskie.

Dyrektor szko艂y zapewnia uwzgl臋dnienie problematyki 艣cie偶ek edukacyjnych w聽szkolnym zestawie program贸w nauczania. Realizacj臋 艣cie偶ek edukacyjnych zapewniaj膮 nauczyciele wszystkich przedmiot贸w, kt贸rzy do w艂asnego programu w艂膮czaj膮 odpowiednio tre艣ci danej 艣cie偶ki.

Cz臋艣ciowej realizacji tych tre艣ci mo偶na dokona膰 w聽czasie odr臋bnych, modu艂owych, kilkugodzinnych zaj臋膰. Dotyczy to zw艂aszcza 艣cie偶ki edukacyjnej "Wychowanie do 偶ycia w聽spo艂ecze艅stwie".

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cz艂owiek zdobywa wiedz臋 przede wszystkim poprzez j臋zyk. Nauczanie j臋zyka ojczystego tworzy fundament og贸lnego rozwoju ucznia, jest pomoc膮 w聽kszta艂towaniu osoby ucznia, stanowi g艂贸wny punkt odniesienia ca艂ej edukacji szkolnej - wychowania i聽kszta艂cenia. Za rozw贸j j臋zyka w聽mowie i聽pi艣mie (w聽tym za zas贸b poj臋膰, ortografi臋 i聽estetyk臋 zapisu) odpowiedzialni s膮 wszyscy nauczyciele niezale偶nie od posiadanej specjalno艣ci.

Cele edukacyjne

Wspomaganie umiej臋tno艣ci porozumiewania si臋 uczni贸w i聽wprowadzanie ich w聽艣wiat kultury, zw艂aszcza przez:

1) kszta艂cenie sprawno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania i聽pisania w聽zr贸偶nicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i聽publicznych, a聽zw艂aszcza wa偶nych dla 偶ycia w聽pa艅stwie demokratycznym i聽obywatelskim; rozwijanie zainteresowania uczni贸w j臋zykiem jako sk艂adnikiem dziedzictwa kulturowego,

2) ujawnianie zainteresowa艅, mo偶liwo艣ci i聽potrzeb oraz j臋zykowych i聽czytelniczych umiej臋tno艣ci uczni贸w po to, aby wyznacza膰 stosowne dla nich cele, dobiera膰 tre艣ci i聽materia艂y, projektowa膰 odpowiednie dzia艂ania gwarantuj膮ce skuteczno艣膰 edukacji,

3) rozbudzanie motywacji czytania i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci odbioru dzie艂 literackich i聽innych tekst贸w kultury, tak偶e audiowizualnych, a聽przez nie przybli偶anie rozumienia cz艂owieka i聽艣wiata; wprowadzanie w聽tradycj臋 kultury narodowej i聽europejskiej,

4) uczenie istnienia w聽kulturze, przede wszystkim w聽jej wymiarze symbolicznym i聽aksjologicznym, tak by stawa艂a si臋 wewn臋trzn膮 i聽osobist膮 w艂asno艣ci膮 dziecka.

Zadania szko艂y

1. Wychowanie j臋zykowe i聽rozbudzanie wra偶liwo艣ci estetycznej.

2. Motywowanie do poznawania literatury oraz r贸偶norodnych tekst贸w kultury (w聽tym regionalnej) wzbogacaj膮cych wiedz臋 ucznia o聽cz艂owieku, 偶yciu i聽艣wiecie z聽perspektywy wsp贸艂czesno艣ci i聽z聽odniesieniem do przesz艂o艣ci.

3. Doskonalenie kompetencji komunikacyjnej, tzn. umiej臋tno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania, pisania, odbioru r贸偶norodnych tekst贸w kultury.

4. Tworzenie sytuacji, w聽kt贸rych uczenie si臋 j臋zyka nast臋puje przez 艣wiadome i聽refleksyjne jego u偶ywanie (bez nawarstwiania teoretycznej, abstrakcyjnej wiedzy o聽systemie j臋zykowym).

5. Pobudzanie postaw kreatywnych ucznia w聽procesie zdobywania umiej臋tno艣ci i聽gromadzenia wiedzy.

6. Integrowanie r贸偶nych do艣wiadcze艅 kulturowych.

Tre艣ci nauczania

Tre艣ci nauczania powinny by膰 podporz膮dkowane funkcji wspieraj膮cej wypowiadanie si臋, bez konieczno艣ci pos艂ugiwania si臋 definicjami.

1. Poj臋cia nadawcy i聽odbiorcy, sposoby rozpoznawania intencji wypowiedzi (np. pytam, odpowiadam, informuj臋, prosz臋).

2. W艂a艣ciwo艣ci opowiadania, opisu, dialogu oraz prostych form u偶ytkowych.

3. Wypowiedzenia oznajmuj膮ce, pytaj膮ce i聽rozkazuj膮ce, w聽tym zdania i聽r贸wnowa偶niki zda艅.

4. Zwi膮zki wyraz贸w w聽zdaniu, w聽tym rola podmiotu i聽orzeczenia.

5. Odmienne i聽nieodmienne cz臋艣ci mowy oraz podstawowe kategorie fleksyjne.

6. Zwi膮zki znaczeniowe mi臋dzy wyrazami.

7. Budowa s艂owotw贸rcza wyraz贸w.

8. Rodzaje g艂osek.

9. Akcent wyrazowy, intonacja.

10. Poj臋cia: fikcja literacka, 艣wiat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot m贸wi膮cy, narracja, przeno艣nia, rytm.

11. R贸偶nice mi臋dzy j臋zykiem potocznym a聽j臋zykiem literatury oraz j臋zykiem regionu.

12. Terminy: bohater, w膮tek, akcja, autor, narrator, epitet, por贸wnanie, wyraz d藕wi臋kona艣ladowczy, rym, zwrotka, refren, ba艣艅, opowiadanie, powie艣膰, proza, poezja.

13. Terminy zwi膮zane z聽przekazami ikonicznymi, radiem, telewizj膮, filmem, teatrem, pras膮.

Osi膮gni臋cia

1. M贸wienie:

1) do rzeczywistych i聽wyobra偶onych s艂uchaczy, z聽przejrzysto艣ci膮 intencji, z聽uwzgl臋dnianiem r贸偶norodnych sytuacji, r贸l i聽kontakt贸w mi臋dzyludzkich (oficjalnych i聽nieoficjalnych),

2) na temat otaczaj膮cej rzeczywisto艣ci, w艂asnych zainteresowa艅, literatury, innych (niewerbalnych i聽mieszanych) tekst贸w kultury,

3) na temat zaobserwowanych zjawisk j臋zykowych (przy u偶yciu elementarnej terminologii j臋zykoznawczej wprowadzanej zale偶nie od mo偶liwo艣ci uczni贸w),

4) z聽precyzj膮 znaczeniow膮, ze 艣wiadomo艣ci膮 emocjonalnego nacechowania wypowiedzi oraz pr贸bami ich oceny (zw艂aszcza etycznej),

5) p艂ynne, z聽poprawn膮 i聽wyra藕n膮 artykulacj膮 oraz dykcj膮, akcentowaniem, intonacj膮, pauzowaniem i聽tempem (w聽tym wyg艂aszanie tekst贸w z聽pami臋ci).

2. S艂uchanie:

1) uwa偶ne i聽ze zrozumieniem,

2) rozmaitych wypowiedzi, w聽r贸偶nych celach i聽sytuacjach,

3) z聽rozr贸偶nianiem mowy i聽t艂a akustycznego w聽przekazach audiowizualnych.

3. Czytanie:

1) g艂o艣ne i聽wyraziste, z聽uwzgl臋dnieniem zasad kultury 偶ywego s艂owa,

2) ciche ze zrozumieniem,

3) r贸偶nych rodzaj贸w tekst贸w z聽uwzgl臋dnianiem celu (takiego jak: informacja, prze偶ycie, perswazja itp.).

4. Pisanie:

1) tekst贸w kierowanych do r贸偶nych adresat贸w i聽w聽r贸偶nych celach,

2) w聽zwi膮zku z聽potrzebami codziennej komunikacji, ekspresji w艂asnych dozna艅, z聽literatur膮 i聽tekstami kultury wysokiej oraz masowej,

3) w聽r贸偶nych prostych formach,

4) z聽trosk膮 o聽kompozycj臋 (plan, tytu艂, akapit), sprawno艣膰 stylistyczn膮 oraz poprawno艣膰 gramatyczn膮, interpunkcyjn膮 i聽ortograficzn膮, a聽tak偶e estetyk臋 tekstu.

5. Odbi贸r tekst贸w kultury:

1) z聽d膮偶no艣ci膮 do odkrywania ich dos艂ownego, przeno艣nego i聽symbolicznego sensu,

2) uwzgl臋dnieniem obserwacji swoisto艣ci ich tworzywa,

3) ze wskazywaniem na r贸偶ne elementy 艣wiata przedstawionego,

4) z聽odr贸偶nianiem fikcji artystycznej od rzeczywisto艣ci,

5) z聽pr贸bami okre艣lania funkcji r贸偶nych element贸w tekstu przy u偶yciu odpowiedniej terminologii (wprowadzanej zale偶nie od mo偶liwo艣ci uczni贸w),

6) z聽wykorzystaniem r贸偶nych kontekst贸w,

7) z聽uwzgl臋dnieniem odr臋bno艣ci regionalnej i聽etnicznej

Lektura

1. Utwory zaproponowane przez uczni贸w i聽nauczyciela (w聽ca艂o艣ci po dwa du偶e teksty literackie w聽klasie IV, po trzy w聽klasach V i聽VI).

2. Ba艣nie, legendy, opowiadania i聽utwory poetyckie (w聽tym pochodz膮ce z聽regionu).

3. Fragmenty polskiej i聽艣wiatowej klasyki dzieci臋cej i聽m艂odzie偶owej przy systematycznym motywowaniu uczni贸w do samodzielnego poznawania ca艂ych tekst贸w.

4. Teksty reprezentatywne dla 藕r贸de艂 kultury europejskiej.

5. Utwory prozatorskie i聽poetyckie wprowadzaj膮ce w聽polsk膮 tradycj臋 i聽wsp贸艂czesno艣膰 literack膮 - stosownie do mo偶liwo艣ci i聽potrzeb uczni贸w.

6. Teksty reprezentatywne dla r贸偶nych rodzaj贸w, gatunk贸w i聽form artystycznego wyrazu, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem utwor贸w epickich, w聽tym odmian prozy fabularnej (m.in. powie艣ci podr贸偶niczo - przygodowej, obyczajowej, fantastycznej).

7. Teksty u偶ytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe, przedstawienia teatralne, filmy, s艂uchowiska radiowe, programy telewizyjne.

HISTORIA I SPO艁ECZE艃STWO

Cele edukacyjne

1. Zainteresowanie przesz艂o艣ci膮.

2. Rozwijanie poczucia przynale偶no艣ci do grupy rodzinnej, spo艂eczno艣ci lokalnej, grupy etnicznej, narodu, pa艅stwa, spo艂eczno艣ci europejskiej i聽艣wiatowej.

3. 艢wiadoma postawa patriotyczna i聽obywatelska motywuj膮ca do odpowiedzialnego uczestnictwa w聽偶yciu spo艂ecznym i聽publicznym. Kszta艂towanie szacunku do w艂asnego pa艅stwa.

4. Poznawanie warto艣ci, stanowi膮cych istotny motyw dzia艂alno艣ci indywidualnej i聽publicznej w聽Polsce, w聽Europie i聽w聽艣wiecie.

Zadania szko艂y

1. Dostarczanie wiedzy na temat najwa偶niejszych wydarze艅 i聽najwybitniejszych postaci z聽dziej贸w Polski (w聽tym regionu) oraz Europy i聽艣wiata.

2. Zapoznanie z聽symbolami narodowymi, religijnymi i聽pa艅stwowymi; wyja艣nienie ich znaczenia oraz kszta艂towanie szacunku wobec nich. Rozwijanie postawy patriotycznej.

3. Kszta艂towanie wyobra藕ni historycznej.

4. Zapoznanie z聽elementarnymi poj臋ciami historycznymi.

5. Rozbudzanie zainteresowa艅 przesz艂o艣ci膮 w艂asn膮, swojej rodziny i聽narodu oraz korzeniami i聽rozwojem rodzimej kultury.

Tre艣ci nauczania

1. Ja. Kim jestem - co lubi臋, co potrafi臋, co jest dla mnie wa偶ne. Godno艣膰 moja i聽innych.

2. Ja i聽inni. Moja postawa wobec innych. Kole偶e艅stwo, przyja藕艅, mi艂o艣膰. Prawa moje i聽prawa innych. Stosunek do 艣rodowiska przyrodniczego i聽kulturowego.

3. Ja i聽inni. Wolno艣膰 osobista a聽przewidywanie konsekwencji w艂asnych zachowa艅, odpowiedzialno艣膰 i聽obowi膮zki. Wzorce osobowe - wybrane postacie historyczne i聽wsp贸艂czesne.

4. Warto艣ci: prawda, dobro, pi臋kno i聽sprawiedliwo艣膰 w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

5. M贸j dom, moja rodzina i聽s膮siedztwo. Elementy historii rodzinnej, regionalnej oraz 偶ycia codziennego w聽Polsce i聽w聽r贸偶nych krajach i聽epokach.

6. Spo艂ecze艅stwo. Prawa i聽obowi膮zki obywatelskie. Postawy prospo艂eczne i聽aspo艂eczne. Przyk艂ady r贸偶nych system贸w spo艂ecznych w聽艣wiecie wsp贸艂czesnym i聽w聽przesz艂o艣ci.

7. Praca. Jej znaczenie w聽偶yciu indywidualnym i聽zbiorowym. Organizacja pracy i聽jej efekty w聽r贸偶nych epokach i聽wsp贸艂cze艣nie.

8. Zr贸偶nicowanie regionalne Polski efektem warunk贸w przyrodniczych i聽dzia艂alno艣ci cz艂owieka, zasoby 艣rodowiska przyrodniczego, ich ochrona i聽wykorzystanie.

9. Zagospodarowanie terenu w聽miejscu zamieszkania ucznia, uwarunkowania 偶ycia ludzi danego obszaru od czynnik贸w przyrodniczych i聽pozaprzyrodniczych, krajobraz najbli偶szej okolicy.

10. Moja ojczyzna. Wydarzenia i聽osoby o聽zasadniczym znaczeniu dla los贸w narodu i聽pa艅stwa polskiego (chrzest Polski, Zjazd Gnie藕nie艅ski i聽koronacja Chrobrego, W艂adys艂aw 艁okietek i聽Kazimierz Wielki, bitwa pod Grunwaldem, Unia Polsko-Litewska, kr贸lowa Jadwiga i聽Jagie艂艂o, Stefan Batory, potop szwedzki, Jan Sobieski, Konstytucja 3 maja, rozbiory, formy walki o聽niepodleg艂o艣膰 Polski, I wojna 艣wiatowa, odzyskanie niepodleg艂o艣ci, wojna polsko-sowiecka, J贸zef Pi艂sudski i聽Roman Dmowski, II wojna 艣wiatowa, okupacja i聽walka o聽niepodleg艂o艣膰).

11. Najwa偶niejsze elementy polskiego dziedzictwa kulturowego.

12. Moja ojczyzna Polska - po艂o偶enie, obszar, granice, s膮siedzi, ludno艣膰, podzia艂 administracyjny.

13. M贸j kr膮g cywilizacyjno-kulturowy. Wybrane zagadnienia z聽kr臋gu kultury antycznej oraz dziej贸w Europy. 艢r贸dziemnomorskie korzenie wybranych element贸w kultury polskiej.

14. Polska w聽Europie - kierunki wsp贸艂pracy, procesy integracji z聽Uni膮 Europejsk膮.

15. Symbole i聽艣wi臋ta narodowe, religijne i聽pa艅stwowe; symbole wybranych pa艅stw i聽instytucji mi臋dzynarodowych.

Osi膮gni臋cia

1. Integrowanie wiedzy historycznej uzyskanej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

2. Ujmowanie tre艣ci historycznych w聽zwi膮zkach przyczynowo-skutkowych.

3. Ocenianie fakt贸w i聽wydarze艅 z聽przesz艂o艣ci.

4. Tworzenie opowiadania opartego na tre艣ciach historycznych, z聽obrazowym ujmowaniem epizod贸w, postaci i聽scenek historycznych.

5. Umieszczanie wydarze艅 w聽przedzia艂ach czasowych, obliczanie up艂ywu czasu mi臋dzy wydarzeniami.

6. Rysowanie drzewa genealogicznego.

7. Poszukiwanie swojego miejsca w聽艣wiecie, 艣wiadome korzystanie z聽przys艂uguj膮cych praw oraz wype艂nianie obowi膮zk贸w.

8. Umiej臋tno艣膰 krytycznej oceny wydarze艅 historycznych i聽wsp贸艂czesnych.

9. Rozumienie i聽stosowanie przyj臋tych norm wsp贸艂偶ycia w聽najbli偶szym otoczeniu. Indywidualne i聽grupowe dzia艂anie w聽najbli偶szym otoczeniu spo艂ecznym i聽na forum szko艂y.

10. Samodzielna ocena zachowa艅 swoich i聽innych, a聽tak偶e przewidywanie ich konsekwencji.

11. Dokonywanie 艣wiadomej samoidentyfikacji kulturowej, narodowej, etnicznej, regionalnej i聽pa艅stwowej; formu艂owanie uzasadnie艅 w艂asnych postaw i聽pogl膮d贸w.

12. Wyra偶anie w艂asnego zdania i聽s艂uchanie zdania innych.

13. Dostrzeganie zwi膮zk贸w tera藕niejszo艣ci z聽przesz艂o艣ci膮 oraz ci膮g艂o艣ci rozwoju kulturalnego i聽cywilizacyjnego.

14. Odczytywanie i聽opis r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji historycznej i聽ich ilustracyjne wykorzystywanie przy rekonstrukcji przesz艂o艣ci.

15. Lokalizowanie czasowo-przestrzenne wydarze艅 z聽wykorzystaniem osi czasu, planu, mapy, wykres贸w i聽tabel.

16. Wyci膮ganie wniosk贸w z聽por贸wnywania dw贸ch i聽wi臋cej prostych informacji dotycz膮cych wydarze艅 i聽postaci historycznych.

17. Poszukiwanie potrzebnych informacji w聽r贸偶norodnych 藕r贸d艂ach oraz rozwijanie umiej臋tno艣ci ich selekcjonowania, porz膮dkowania i聽przechowywania.

18. Ukierunkowana, bezpo艣rednia obserwacja element贸w 艣rodowiska geograficznego i聽spo艂ecznego.

19. Formu艂owanie pyta艅, problem贸w dotycz膮cych zjawisk zachodz膮cych w聽艣rodowisku lokalnym, regionalnym i聽poszukiwanie ich rozwi膮za艅 z聽wykorzystaniem dost臋pnych 藕r贸de艂 informacji.

J臉ZYK OBCY

Cele edukacyjne

Opanowanie znajomo艣ci j臋zyka na poziomie zapewniaj膮cym minimum komunikacji j臋zykowej.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie w聽uczniach poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci j臋zykowe, m.in. przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮 dotycz膮c膮 ich indywidualnych umiej臋tno艣ci j臋zykowych.

2. Stopniowe przygotowywanie ucznia do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

3. Rozwijanie w聽uczniach postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

Tre艣ci nauczania

1. Podstawowe struktury gramatyczne umo偶liwiaj膮ce formu艂owanie wypowiedzi w聽odniesieniu do tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci oraz do relacji przestrzennych.

2. Podstawowe funkcje j臋zykowe umo偶liwiaj膮ce pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem w聽prostych, nieformalnych sytuacjach dnia codziennego.

3. Zasady wymowy i聽ortografii.

4. Podstawowe wiadomo艣ci o聽obszarze nauczanego j臋zyka.

5. Wprowadzenie do pracy ze s艂ownikiem dwuj臋zycznym oraz stosownymi materia艂ami uzupe艂niaj膮cymi.

6. Proste projekty zespo艂owe.

Osi膮gni臋cia

1. Sprawno艣膰 rozumienia ze s艂uchu:

1) og贸lnego sensu prostych sytuacji komunikacyjnych, w聽tym intencji rozm贸wcy,

2) instrukcji nauczyciela,

3) og贸lnego sensu oraz wyszukiwanie informacji szczeg贸艂owych w聽nieskomplikowanych wypowiedziach i聽dialogach.

2. Sprawno艣膰 m贸wienia:

1) zadawanie prostych pyta艅 oraz udzielanie odpowiedzi,

2) zdobywanie i聽udzielanie informacji w聽typowych sytuacjach dnia codziennego,

3) formu艂owanie kr贸tkiej wypowiedzi o聽sobie, rodzinie, najbli偶szym otoczeniu,

4) inicjowanie i聽podtrzymywanie prostej rozmowy dotycz膮cej typowych sytuacji dnia codziennego,

5) opanowanie poprawnej wymowy w聽zakresie poznanego materia艂u j臋zykowego.

3. Sprawno艣膰 czytania:

1) rozumienie powszechnie spotykanych dokument贸w, takich jak: menu, rozk艂ad jazdy, og艂oszenia, reklamy, listy i聽instrukcje,

2) wyszukiwanie konkretnych informacji w聽prostych tekstach,

3) rozumienie og贸lnego sensu prostych, adaptowanych tekst贸w.

4. Sprawno艣膰 pisania:

1) dostrzeganie r贸偶nic mi臋dzy fonetyczn膮 a聽graficzn膮 form膮 wyrazu oraz umiej臋tno艣膰 poprawnego zapisu wi臋kszo艣ci s艂贸w znanych ze s艂uchu,

2) napisanie kr贸tkiego listu o聽sobie i聽swoich zainteresowaniach, przekazanie prostej informacji.

5. Inne umiej臋tno艣ci - korzystanie ze szkolnego s艂ownika dwuj臋zycznego.

MATEMATYKA

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie rozumienia podstawowych poj臋膰 arytmetyki i聽geometrii.

2. Rozwijanie pami臋ci, wyobra藕ni, my艣lenia abstrakcyjnego i聽logicznego rozumowania.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci czytania i聽tworzenia tekst贸w w聽stylu matematycznym.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci my艣lenia i聽formu艂owania wypowiedzi.

2. Rozwijanie umiej臋tno艣ci uczni贸w w聽zakresie rozumienia prostych tekst贸w sformu艂owanych w聽j臋zyku matematyki.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci opisywania w聽j臋zyku matematyki prostych sytuacji.

4. U艂atwianie dostrzegania problem贸w i聽badania ich w聽konkretnych przypadkach przez prowadzenie prostych rozumowa艅 matematycznych.

Tre艣ci nauczania

1. Liczby naturalne, dodawanie, odejmowanie, mno偶enie i聽dzielenie liczb naturalnych, przyk艂ady pot臋g; kolejno艣膰 wykonywania dzia艂a艅; wielokrotno艣ci liczb naturalnych, cechy podzielno艣ci.

2. Liczby ca艂kowite, dodawanie, odejmowanie, mno偶enie i聽dzielenie liczb ca艂kowitych.

3. Liczby wymierne, dodawanie, odejmowanie, mno偶enie i聽dzielenie u艂amk贸w; zapisywanie u艂amk贸w zwyk艂ych i聽wyra偶e艅 dwumianowych w聽postaci liczb dziesi臋tnych; dodawanie, odejmowanie, mno偶enie i聽dzielenie liczb dziesi臋tnych; obliczanie procentu danej liczby.

4. Symbole literowe, zapisywanie prostych wyra偶e艅 algebraicznych oraz obliczanie ich warto艣ci liczbowych.

5. Zapisywanie tre艣ci prostych zada艅 w聽postaci r贸wna艅 pierwszego stopnia z聽jedn膮 niewiadom膮; rozwi膮zywanie prostych r贸wna艅 z聽jedn膮 niewiadom膮.

6. Przyk艂ady przyporz膮dkowa艅; zaznaczanie punkt贸w o聽danych wsp贸艂rz臋dnych i聽odczytywanie wsp贸艂rz臋dnych punkt贸w na p艂aszczy藕nie.

7. Diagramy przedstawiaj膮ce dane empiryczne, graficzne przedstawianie zale偶no艣ci liczbowych (tam gdzie to mo偶liwe - z聽u偶yciem technologii informacji).

8. Wielok膮ty, ko艂o - rysowanie figur i聽okre艣lanie ich w艂asno艣ci; skala i聽plan.

9. K膮t, por贸wnywanie i聽mierzenie k膮t贸w; rodzaje k膮t贸w (proste, ostre, rozwarte).

10. Obliczanie obwod贸w i聽p贸l prostok膮t贸w, tr贸jk膮t贸w i聽trapez贸w.

11. Przyk艂ady odbi膰 lustrzanych; o艣 symetrii figury.

12. Prostopad艂o艣cian, graniastos艂up prosty - modele bry艂, w艂a艣ciwo艣ci, siatki; pola powierzchni wielo艣cian贸w, obj臋to艣膰 graniastos艂up贸w prostych.

Osi膮gni臋cia

1. Uzyskanie sprawno艣ci w聽prostym rachunku pami臋ciowym, szacowaniu wynik贸w, stosowaniu algorytm贸w dzia艂a艅 sposobem pisemnym, dokonywaniu oblicze艅 za pomoc膮 kalkulatora.

2. Rozwi膮zywanie prostych zada艅 wymagaj膮cych u偶ycia liczb lub wykorzystania w艂a艣ciwo艣ci figur geometrycznych.

3. Odczytywanie informacji z聽prostych wykres贸w i聽diagram贸w r贸偶nego typu.

4. Formu艂owanie w聽j臋zyku matematyki prostych problem贸w spotykanych w聽艣rodowisku uczni贸w.

PRZYRODA

Cele edukacyjne

1. Zainteresowanie 艣wiatem, jego r贸偶norodno艣ci膮, bogactwem i聽pi臋knem.

2. Rozumienie zale偶no艣ci istniej膮cych w聽艣rodowisku przyrodniczym.

3. Zdobycie umiej臋tno艣ci obserwacji zjawisk przyrodniczych i聽dokonywania ich opisu.

4. Poznanie wsp贸艂zale偶no艣ci cz艂owieka i聽艣rodowiska.

5. Poznanie zachowa艅 sprzyjaj膮cych bezpiecze艅stwu ludzi i聽przyrody.

6. Wyrobienie poczucia odpowiedzialno艣ci za 艣rodowisko.

Zadania szko艂y

1. Dostarczanie wiedzy na temat cz艂owieka, udzielanie uczniowi pomocy w聽rozumieniu samego siebie.

2. Przekazywanie wiedzy na temat budowy i聽z艂o偶ono艣ci 艣wiata o偶ywionego i聽nieo偶ywionego oraz warunk贸w 偶ycia.

3. Umo偶liwianie prowadzenia obserwacji 艣rodowiska w聽najbli偶szej okolicy oraz poznawanych regionach.

4. Przeprowadzanie 膰wicze艅 kszta艂tuj膮cych umiej臋tno艣膰 orientowania si臋 w聽terenie i聽na mapie.

5. Umo偶liwianie prowadzenia obserwacji zjawisk przyrodniczych, wykonywania prostych eksperyment贸w i聽interpretowania ich wynik贸w.

6. Pobudzanie wra偶liwo艣ci uczni贸w na pi臋kno 艣wiata i聽warto艣膰 偶ycia.

7. Kszta艂towanie postawy szacunku do zwierz膮t i聽przyrody oraz odpowiedzialno艣ci za ich stan.

Tre艣ci nauczania

1. Wsp贸lne cechy budowy i聽czynno艣ci organizm贸w.

2. Z艂o偶ono艣膰 艣wiata 偶ywego, znaczenie r贸偶nych sposob贸w jego porz膮dkowania.

3. Przyk艂ady r贸偶norodno艣ci ro艣lin, grzyb贸w i聽zwierz膮t oraz 艣rodowisk ich 偶ycia.

4. Opis miejsca zamieszkania (formy terenu, ska艂y, wody, gleba, ro艣linno艣膰).

5. Warunki 偶ycia ludzi w聽najbli偶szym otoczeniu.

6. Orientacja w聽terenie, szkic, plan, mapa.

7. Krajobraz najbli偶szej okolicy - obserwacje i聽opisy:

1) sk艂adniki naturalnego krajobrazu,

2) sposoby zagospodarowania obszaru,

3) ludzie i聽kultura,

4) zale偶no艣膰 偶ycia ludzi od czynnik贸w przyrodniczych i聽pozaprzyrodniczych.

8. Krajobrazy nizinne, wy偶ynne i聽g贸rskie:

1) 艣rodowisko i聽jego zagospodarowanie (na przyk艂adzie wybranych krajobraz贸w Polski),

2) krajobrazy naturalne i聽przekszta艂cone przez cz艂owieka,

3) przyk艂ady pozytywnego i聽negatywnego zagospodarowania przestrzeni,

4) krainy Polski.

9. Wybrane krajobrazy 艣wiata:

1) l膮dy i聽kontynenty,

2) oceany.

10. Pogoda i聽klimat, obserwacje meteorologiczne.

11. W艂a艣ciwo艣ci r贸偶nych substancji i聽ich zastosowanie:

1) metale i聽niemetale,

2) mieszaniny jednorodne i聽niejednorodne,

3) woda i聽roztwory wodne; rozpuszczanie i聽krystalizacja,

4) w艂a艣ciwo艣ci materii o聽r贸偶nych stanach skupienia,

5) przemiany chemiczne znane z聽偶ycia codziennego (np. spalanie, korozja, 艣cinanie bia艂ka).

12. Kinetyczno - molekularny model budowy materii.

13. Podstawowe zjawiska fizyczne:

1) mechaniczne,

2) elektryczne i聽magnetyczne,

3) optyczne i聽akustyczne.

14. Czynno艣ci 偶yciowe cz艂owieka, etapy rozwoju cz艂owieka ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem dojrzewania biologicznego, zasady higieny.

15. Znaczenie wybranych gatunk贸w ro艣lin, grzyb贸w i聽zwierz膮t dla cz艂owieka.

16. Bakterie i聽wirusy - zagro偶enia i聽korzy艣ci dla cz艂owieka.

17. Substancje szkodliwe dla organizm贸w 偶ywych i聽ich oddzia艂ywanie na 艣rodowisko przyrodnicze.

18. Wp艂yw cz艂owieka na 艣rodowisko przyrodnicze.

19. Wp艂yw 艣rodowiska na zdrowie cz艂owieka:

1) substancje szkodliwe i聽ich wp艂yw na organizm cz艂owieka,

2) rola wody, powietrza, gleby, ich odtwarzalno艣膰, czysto艣膰 i聽ska偶enie.

20. Ziemia w聽Uk艂adzie S艂onecznym, obserwacje astronomiczne.

21. Podr贸偶e i聽odkrycia geograficzne.

Osi膮gni臋cia

1. Ca艂o艣ciowe postrzeganie rzeczywisto艣ci przyrodniczej.

2. Obserwowanie przyrodniczych sk艂adnik贸w 艣rodowiska i聽ich opis.

3. Gromadzenie i聽integrowanie wiedzy koniecznej do opisywania zjawisk przyrody.

4. Rozpoznawanie stan贸w fizjologicznych organizmu cz艂owieka. Dba艂o艣膰 o聽zdrowie przez stosowanie zasad higieny i聽korzystanie z聽r贸偶nych form rekreacji.

5. Dostrzeganie walor贸w przyrodniczych najbli偶szego regionu, znajomo艣膰 prawnie chronionych obiekt贸w i聽obszar贸w przyrodniczych. Rozpoznawanie, z聽wykorzystaniem atlas贸w i聽prostych kluczy, pospolitych gatunk贸w ro艣lin i聽zwierz膮t.

6. Dostrzeganie zale偶no艣ci mi臋dzy czynnikami 艣rodowiska przyrodniczego i聽kulturowego.

7. Wyja艣nianie zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

8. Obserwowanie i聽identyfikowanie r贸偶norodnych substancji i聽proces贸w chemicznych w聽najbli偶szym otoczeniu.

9. W艂a艣ciwe korzystanie z聽dost臋pnych produkt贸w chemicznych.

10. Dostrzeganie wp艂ywu dzia艂alno艣ci cz艂owieka na 艣rodowisko przyrodnicze.

11. Orientowanie si臋 w聽terenie.

12. Czytanie i聽interpretowanie map, wykres贸w, tabel.

13. Rozwi膮zywanie prostych zada艅 problemowych dotycz膮cych miejsca zamieszkania i聽okolicy.

14. Dostrzeganie kulturowych walor贸w najbli偶szego regionu.

MUZYKA

Cele edukacyjne

1. Pobudzanie wszechstronnego rozwoju uczni贸w, a聽w聽szczeg贸lno艣ci:

1) rozbudzanie tw贸rczej postawy wobec siebie i聽艣wiata,

2) rozwijanie og贸lnej wra偶liwo艣ci dziecka,

3) rozwijanie muzykalno艣ci, wra偶liwo艣ci muzycznej,

4) rozwijanie umiej臋tno艣ci refleksyjnego s艂uchania,

5) rozwijanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 muzycznych.

2. Wyposa偶enie uczni贸w w聽podstawowe umiej臋tno艣ci muzyczne.

3. Wprowadzenie uczni贸w do aktywnego uczestnictwa w聽kulturze.

4. Wp艂ywanie przez sztuk臋 na obyczaje i聽kultur臋 uczni贸w oraz atmosfer臋 szkoln膮.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰 prze偶y膰 wewn臋trznych, bezinteresownego dzia艂ania, procesu tw贸rczego - wysi艂ku i聽rado艣ci towarzysz膮cych tw贸rczej aktywno艣ci.

2. Umo偶liwienie kontaktu z聽wielkimi dzie艂ami sztuki.

3. Kszta艂towanie postaw.

Tre艣ci nauczania

1. Nauka 艣piewania w聽wykonaniu indywidualnym i聽zbiorowym.

2. Muzykowanie na instrumentach.

3. Dzia艂ania muzyczno - ruchowe.

4. S艂uchanie muzyki.

5. Obserwacja i聽tworzenie 艣wiata d藕wi臋ku.

6. Poj臋cia muzyczne niezb臋dne do prowadzenia rozm贸w o聽muzyce.

7. R贸偶norodno艣膰 muzyki ojczystej, w聽tym regionalnej oraz muzyki innych narod贸w i聽region贸w 艣wiata.

8. Warto艣ci muzyki klasycznej, rozrywkowej i聽ludowej.

Osi膮gni臋cia

1. 艢piewanie indywidualne i聽w聽grupie.

2. Umiej臋tno艣膰 s艂uchania muzyki.

3. Znajomo艣膰 najwa偶niejszych pie艣ni narodowych.

PLASTYKA

Cele edukacyjne

1. Pobudzanie wszechstronnego rozwoju uczni贸w, a聽w聽szczeg贸lno艣ci:

1) rozbudzanie tw贸rczej postawy wobec siebie i聽艣wiata,

2) rozwijanie og贸lnej wra偶liwo艣ci dziecka,

3) rozwijanie wra偶liwo艣ci plastycznej,

4) rozwijanie umiej臋tno艣ci refleksyjnego patrzenia,

5) rozwijanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 plastycznych.

2. Wyposa偶enie uczni贸w w聽podstawowe umiej臋tno艣ci plastyczne.

3. Wprowadzenie uczni贸w do aktywnego uczestnictwa w聽kulturze.

4. Wp艂ywanie przez sztuk臋 na obyczaje i聽kultur臋 uczni贸w oraz atmosfer臋 szkoln膮.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰 prze偶y膰 wewn臋trznych, bezinteresownego dzia艂ania, procesu tw贸rczego - wysi艂ku i聽rado艣ci towarzysz膮cych tw贸rczej aktywno艣ci.

2. Umo偶liwienie kontaktu z聽wielkimi dzie艂ami sztuki.

3. Kszta艂towanie postaw.

Tre艣ci nauczania

1. Kontakt z聽dzie艂ami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea.

2. 艢rodki wyrazu plastycznego i聽dzia艂ania plastyczne w聽r贸偶nych materia艂ach, technikach i聽formach.

3. Sztuka ludowa i聽zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu.

4. R贸偶norodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - j臋zyk przestrzeni, koloru, cia艂a itd.).

5. Krajobraz kulturowy.

6. Kszta艂towanie otoczenia i聽form u偶ytkowych (racjonalno艣膰, funkcjonalno艣膰, estetyka).

Osi膮gni臋cia

1. Pos艂ugiwanie si臋 prostymi technikami plastycznymi.

2. Dbanie o聽estetyczny wygl膮d w艂asny i聽otoczenia.

TECHNIKA

Cele edukacyjne

Osi膮gni臋cie elementarnego poziomu orientacji og贸lnotechnicznej.

Zadania szko艂y

1. Doprowadzenie ucznia do poznania i聽oceniania swoich cech, mo偶liwo艣ci i聽predyspozycji technicznych.

2. Organizowanie wielostronnej aktywno艣ci technicznej ucznia.

Tre艣ci nauczania

1. Analiza 艣rodowiska ucznia z聽punktu widzenia technicznego (dom, mieszkanie, miejsce pracy i聽zabawy, miasto, wie艣).

2. Teksty, dokumentacje techniczne oraz kalkulacje ekonomiczne (poj臋cia, symbole, znaki i聽rysunki); normalizacja w聽technice i聽w聽偶yciu codziennym.

3. R贸偶norodne materia艂y, ich cechy i聽zastosowania.

4. Technologie; podstawowe narz臋dzia, przyrz膮dy pomiarowe stosowane w聽艣rodowisku ucznia; technologie ekologiczne w聽艣rodowisku ucznia.

5. Maszyny i聽instalacje (urz膮dzenia gospodarstwa domowego, rower); bezpieczne, kulturalne i聽odpowiedzialne post臋powanie w聽艣rodowisku technicznym, w聽tym bezpieczne poruszanie si臋 w聽ruchu drogowym pieszego, pasa偶era i聽rowerzysty.

Osi膮gni臋cia

1. Racjonalne i聽etyczne post臋powanie w聽艣rodowisku technicznym.

2. Ocenianie swoich umiej臋tno艣ci, nawyk贸w, zainteresowa艅 i聽zdolno艣ci technicznych.

3. Opisywanie i聽warto艣ciowanie wytwor贸w i聽dzia艂a艅 technicznych (za pomoc膮 obraz贸w, rysunk贸w, symboli i聽tekst贸w; wykorzystywanie technologii informacyjnej) z聽r贸偶nych punkt贸w widzenia (ekologicznego, ekonomicznego, estetycznego).

4. Opracowywanie pomys艂贸w technicznych w聽formie dokumentacji technicznej (z聽wykorzystaniem eksperymentowania, modelowania technicznego oraz technologii informacyjnej; dokonywanie podstawowych pomiar贸w).

5. Planowanie i聽wykonywanie zada艅 technicznych indywidualnie i聽zespo艂owo; organizowanie miejsca pracy.

6. Bezpieczne pos艂ugiwanie si臋 narz臋dziami oraz urz膮dzeniami gospodarstwa domowego; czytanie ze zrozumieniem r贸偶nych instrukcji technicznych; eksploatowanie roweru i聽bezpieczne poruszanie si臋 nim po drogach (zdobywanie karty rowerowej od 10 roku 偶ycia).

INFORMATYKA

Cele edukacyjne

Nauczenie podstawowych zasad pos艂ugiwania si臋 komputerem i聽technologi膮 informacyjn膮.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie uczniom dost臋pu do komputera.

2. Przygotowanie uczni贸w do pos艂ugiwania si臋 komputerem i聽technologi膮 informacyjn膮.

3. Uwra偶liwienie uczni贸w na zagro偶enia wychowawcze zwi膮zane z聽niew艂a艣ciwym korzystaniem z聽komputer贸w i聽ich oprogramowania (np. z聽gier).

Tre艣ci nauczania

1. Zasady bezpiecznego pos艂ugiwania si臋 komputerem.

2. Komputer jako 藕r贸d艂o wiedzy i聽komunikowania si臋. Zastosowania komputera w聽偶yciu codziennym.

3. Opracowywanie za pomoc膮 komputera prostych tekst贸w, rysunk贸w i聽motyw贸w.

4. Korzystanie z聽elementarnych zastosowa艅 komputer贸w do wzbogacania w艂asnego uczenia si臋 i聽poznawania r贸偶nych dziedzin wiedzy.

5. Poznawanie zastosowa艅 komputer贸w i聽opartych na technice komputerowej urz膮dze艅 spotykanych przez ucznia w聽miejscach publicznych.

Osi膮gni臋cia

1. Pos艂ugiwanie si臋 komputerem w聽przystosowanym dla ucznia 艣rodowisku sprz臋towym i聽programistycznym.

2. Opracowywanie za pomoc膮 komputera prostych tekst贸w, rysunk贸w, motyw贸w.

3. Korzystanie z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 i聽sposob贸w zdobywania informacji oraz jej przedstawiania i聽wykorzystania.

4. Stosowanie komputer贸w do wzbogacania w艂asnego uczenia si臋 i聽poznawania r贸偶nych dziedzin.

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Cele edukacyjne

1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczni贸w.

2. Rozwijanie i聽doskonalenie sprawno艣ci ruchowej i聽t臋偶yzny fizycznej uczni贸w.

3. Rozwijanie poczucia odpowiedzialno艣ci za zdrowie w艂asne i聽innych.

Zadania szko艂y

1. Stymulowanie i聽umo偶liwianie uczniom podejmowania aktywno艣ci ruchowej i聽wyra偶ania w艂asnych prze偶y膰 w聽zabawach, grach, ta艅cach.

2. Tworzenie warunk贸w do doskonalenia sprawno艣ci i聽kondycji fizycznej.

3. Zapoznawanie uczni贸w z聽podstawowymi formami rekreacji, turystyki oraz z聽podstawowymi zasadami uprawiania wybranych przez uczni贸w dyscyplin sportowych.

4. Dokonywanie oceny postawy cia艂a i聽poziomu sprawno艣ci ucznia wraz z聽monitorowaniem rozwoju psychomotorycznego.

Tre艣ci nauczania

1. 膯wiczenia kszta艂tuj膮ce postaw臋 cia艂a oraz stymuluj膮ce rozw贸j uk艂ad贸w: ruchowego, oddechowego, kr膮偶eniowego, nerwowego.

2. Formy ruchu stwarzaj膮ce mo偶liwo艣ci doskonalenia koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz wzmocnienia kondycji fizycznej.

3. 膯wiczenia zwinno艣ciowo-akrobatyczne oraz skoki.

4. Podstawowe elementy techniki i聽taktyki gier zespo艂owych, konkurencji lekkoatletycznych, gier rekreacyjnych, ta艅c贸w, p艂ywania oraz wybranych sport贸w zimowych.

5. 膯wiczenia i聽zabawy wed艂ug inwencji uczni贸w uwzgl臋dniaj膮ce zasady wsp贸艂dzia艂ania, respektowania przepis贸w, zasad i聽ustale艅.

6. Przepisy i聽zasady organizacji zaj臋膰 ruchowych uwzgl臋dniaj膮ce trosk臋 o聽zdrowie.

7. Badanie i聽ocena rozwoju oraz sprawno艣ci funkcjonowania organizmu.

8. Zasady sportowego wsp贸艂zawodnictwa.

9. Propozycje sp臋dzania czasu wolnego z聽wykorzystaniem gier, zabaw, form turystycznych i聽sportowych.

Osi膮gni臋cia

Organizowanie i聽uczestniczenie w聽rekreacji, turystyce, zawodach sportowych z聽przestrzeganiem obowi膮zuj膮cych zasad (np.聽zasada "czystej gry" w聽sporcie).

J臉ZYK MNIEJSZO艢CI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ

Przedmiot realizowany jest w聽szko艂ach (oddzia艂ach) z聽j臋zykiem nauczania mniejszo艣ci narodowych lub grup etnicznych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami

Cele edukacyjne

Wspomaganie umiej臋tno艣ci komunikowania si臋 uczni贸w i聽wprowadzenie ich w聽艣wiat kultury, zw艂aszcza poprzez:

1) kszta艂cenie sprawno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania, pisania w聽zr贸偶nicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i聽publicznych; rozwijanie zainteresowania uczni贸w j臋zykiem jako sk艂adnikiem dziedzictwa kulturowego,

2) poszukiwanie korzeni kultury rodzimej,

3) poznanie kraju ojczystego (ewentualnie regionu) danego j臋zyka i聽pog艂臋bianie wi臋zi uczuciowej z聽nim,

4) uczenie istnienia w聽kulturze, zw艂aszcza w聽jej wymiarze symbolicznym i聽aksjologicznym tak, aby stawa艂a si臋 wewn臋trzn膮 i聽osobist膮 w艂asno艣ci膮 m艂odego cz艂owieka,

5) ujawnianie zainteresowa艅, mo偶liwo艣ci i聽potrzeb oraz j臋zykowych i聽czytelniczych umiej臋tno艣ci uczni贸w po to, by wyznacza膰 stosowne dla nich cele, dobiera膰 tre艣ci i聽materia艂y, projektowa膰 odpowiednie dzia艂ania gwarantuj膮ce skuteczno艣膰 edukacji,

6) rozbudzanie motywacji czytania i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci odbioru dzie艂 literackich i聽innych tekst贸w kultury (tak偶e audiowizualnych), a聽przez nie przybli偶anie rozumienia cz艂owieka i聽艣wiata; wprowadzanie w聽tradycj臋 kultury narodowej danej mniejszo艣ci lub kultury regionu grupy etnicznej.

Zadania szko艂y

1. Doskonalenie umiej臋tno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania, pisania, odbioru r贸偶norodnych tekst贸w.

2. Tworzenie sytuacji, w聽kt贸rych uczenie si臋 j臋zyka nast臋puje przez 艣wiadome i聽refleksyjne jego u偶ywanie.

3. Motywowanie do poznawania literatury oraz r贸偶norodnych tekst贸w kultury narodowej (w聽tym regionalnej) wzbogacaj膮cych wiedz臋 ucznia o聽cz艂owieku, 偶yciu i聽艣wiecie z聽perspektywy wsp贸艂czesno艣ci i聽z聽odniesieniem do przesz艂o艣ci.

4. Integrowanie r贸偶nych zakres贸w do艣wiadcze艅 kulturowych.

5. Tworzenie warunk贸w do oceniania w艂asnych zachowa艅, uczu膰, postaw i聽umiej臋tno艣ci wynikaj膮cych z聽do艣wiadcze艅 zwi膮zanych z聽uczestnictwem w聽偶yciu 艣rodowiska i聽kulturze.

6. Rozwijanie w聽uczniach postaw ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽poszanowania innych kultur.

Tre艣ci nauczania

1. Podstawowe struktury gramatyczne.

2. Podstawowe zasady wymowy i聽ortografii.

3. Rozumienie poj臋膰 i聽czynne pos艂ugiwanie si臋 terminami: fikcja literacka, 艣wiat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot m贸wi膮cy, przeno艣nia, rytm, bohater, akcja, autor, narrator, epitet, por贸wnanie, rym, zwrotka, refren, ba艣艅, opowiadanie, proza, poezja.

4. Pos艂ugiwanie si臋 terminami zwi膮zanymi z聽przekazami ikonicznymi, radiem, telewizj膮, filmem, teatrem, pras膮 (wyja艣nianie poj臋膰 w聽razie potrzeby).

5. Pos艂ugiwanie si臋 s艂ownikami oraz stosownymi materia艂ami uzupe艂niaj膮cymi.

Osi膮gni臋cia

1. M贸wienie:

1) na tematy: otaczaj膮cej rzeczywisto艣ci, w艂asnych zainteresowa艅, literatury ze 艣wiadomo艣ci膮 emocjonalnego nacechowania wypowiedzi oraz pr贸bami ich oceny (zw艂aszcza etycznej),

2) p艂ynne, z聽poprawn膮 i聽wyra藕n膮 artykulacj膮 oraz dykcj膮, akcentowaniem, intonacj膮, pauzowaniem i聽tempem (w聽tym wyg艂aszanie tekst贸w z聽pami臋ci).

2. S艂uchanie:

1) uwa偶ne i聽skuteczne,

2) rozmaitych wypowiedzi, w聽r贸偶nych celach i聽sytuacjach.

3. Czytanie:

1) ciche ze zrozumieniem,

2) g艂o艣ne i聽wyraziste z聽uwzgl臋dnieniem zasad kultury 偶ywego s艂owa.

4. Pisanie:

1) w聽zwi膮zku z聽potrzebami codziennej komunikacji, w聽zwi膮zku z聽czytan膮 literatur膮, z聽zachowaniem regu艂 kompozycyjnych, stylistycznych, gramatycznych i聽estetycznych,

2) w聽r贸偶nych prostych formach,

3) kr贸tkich tekst贸w kierowanych do r贸偶nych adresat贸w (list, zaproszenie, pozdrowienia).

Lektura

1. Utwory zaproponowane przez uczni贸w i聽nauczyciela.

2. Ba艣nie, legendy, opowiadania i聽utwory poetyckie (w聽tym pochodz膮ce z聽regionu).

3. Fragmenty narodowej klasyki dzieci臋cej i聽m艂odzie偶owej przy systematycznym motywowaniu uczni贸w do samodzielnego poznawania ca艂ych tekst贸w.

4. Utwory prozatorskie i聽poetyckie wprowadzaj膮ce w聽tradycj臋 narodow膮 i聽wsp贸艂czesno艣膰 literack膮 - stosownie do mo偶liwo艣ci i聽potrzeb uczni贸w.

5. Teksty reprezentatywne dla r贸偶nych rodzaj贸w literackich, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem utwor贸w epickich.

ETYKA 1

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie refleksyjnej postawy wobec cz艂owieka, jego natury, powinno艣ci moralnych oraz wobec r贸偶nych sytuacji 偶yciowych.

2. Przygotowanie do rozpoznawania podstawowych warto艣ci i聽dokonywania w艂a艣ciwej ich hierarchizacji.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie uczni贸w w聽poszukiwaniu warto艣ci.

2. Ukazywanie uczniom konieczno艣ci doskonalenia samego siebie.

3. Ukazywanie sensu praw i聽obowi膮zk贸w, zasad i聽regu艂, nakaz贸w i聽zakaz贸w obowi膮zuj膮cych w聽偶yciu spo艂ecznym.

4. Uczenie szacunku dla siebie i聽innych.

Tre艣ci nauczania

1. Poznawanie siebie, dostrzeganie cech indywidualnych w艂asnych i聽najbli偶szych os贸b.

2. Wyja艣nianie prawdziwego znaczenia w艂asnych zachowa艅 oraz ich przyczyn i聽konsekwencji.

3. Cz艂owiek jako osoba, godno艣膰 cz艂owieka.

4. Przyjmowanie odpowiedzialno艣ci za siebie.

5. Prawa i聽obowi膮zki, zasady i聽regu艂y post臋powania.

6. Uczestnictwo w聽grupie, porozumiewanie si臋 z聽innymi.

7. Wolno艣膰 i聽jej r贸偶ne rozumienie, autorytety i聽wzory osobowe.

8. Praca i聽jej warto艣膰 dla cz艂owieka.

9. Uzasadnianie opinii, wydawanie s膮d贸w, kryteria ocen.

Osi膮gni臋cia

1. Dostrzeganie r贸偶norodno艣ci postaw i聽zachowa艅 ludzi.

2. Rozpoznawanie swoich obowi膮zk贸w wobec najbli偶szego otoczenia, rodziny i聽szko艂y.

___________

1 Nauczanie religii jest realizowane zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami.

艢CIE呕KI EDUKACYJNE

EDUKACJA CZYTELNICZA I MEDIALNA

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do samodzielnego poszukiwania potrzebnych informacji i聽materia艂贸w.

2. Przygotowanie do odbioru informacji rozpowszechnianych przez media.

3. Przygotowanie do 艣wiadomego i聽odpowiedzialnego korzystania ze 艣rodk贸w masowej komunikacji (telewizji, komputer贸w, prasy itp.).

4. Kszta艂towanie postawy szacunku dla polskiego dziedzictwa kulturowego w聽zwi膮zku z聽globalizacj膮 kultury masowej.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie i聽utrwalanie zainteresowa艅, potrzeb i聽nawyk贸w czytelniczych z聽uwzgl臋dnieniem indywidualnych uzdolnie艅 uczni贸w.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci samodzielnego korzystania ze zbior贸w bibliotecznych.

3. Kszta艂cenie i聽utrwalanie nawyk贸w kulturalnego obcowania z聽ksi膮偶k膮 i聽innymi no艣nikami informacji.

4. Przygotowanie do odr贸偶niania fikcji od rzeczywisto艣ci w聽przekazach medialnych.

5. Wprowadzanie w聽艣wiat medi贸w oraz podstawowe sposoby i聽procesy komunikowania si臋 ludzi. Przygotowanie do rozpoznawania r贸偶nych komunikat贸w medialnych i聽rozumienia j臋zyka medi贸w.

6. Wprowadzenie do samodzielnego pos艂ugiwania si臋 narz臋dziami medialnymi.

Tre艣ci nauczania

1. Dzieje pisma, ksi膮偶ki, prasy i聽przekaz贸w medialnych.

2. Wydawnictwa informacyjne, literatura popularnonaukowa, czasopisma dzieci臋ce i聽m艂odzie偶owe.

3. Katalogi, kartoteki, zautomatyzowany system wyszukiwania danych.

4. Proces porozumiewania si臋, jego sk艂adniki i聽kontekst spo艂eczny.

5. Komunikacja werbalna i聽niewerbalna, bezpo艣rednia i聽medialna.

6. Rodzaje medi贸w, ich istota i聽zasady funkcjonowania.

7. Funkcje i聽charakterystyka komunikat贸w medialnych: drukowanych, obrazowych, d藕wi臋kowych, audiowizualnych i聽multimedialnych.

8. Podstawowe elementy j臋zyka poszczeg贸lnych rodzaj贸w medi贸w. Rodzaje i聽gatunki przekaz贸w medialnych.

9. Teatr jako 藕r贸d艂o przekaz贸w medialnych.

10. Wydarzenia z聽偶ycia osobistego i聽spo艂ecznego jako inspiracja do samodzielnych rejestracji i聽tw贸rczo艣ci medialnej.

11. Selektywno艣膰 doboru informacji w聽艣rodkach masowego przekazu. Stronniczo艣膰 przekazu.

12. Informacja czy perswazja? Jawne i聽niejawne funkcje 艣rodk贸w masowej komunikacji we wsp贸艂czesnym spo艂ecze艅stwie informacyjnym.

Osi膮gni臋cia

1. Czytanie dla zdobycia wiadomo艣ci i聽zaspokajania potrzeb poznawczych.

2. Umiej臋tno艣膰 poszukiwania i聽wykorzystywania informacji z聽encyklopedii, s艂ownik贸w, innych wydawnictw i聽dokument贸w pozaksi膮偶kowych (medialnych).

3. Umiej臋tno艣膰 wyszukiwania materia艂贸w na okre艣lony temat za pomoc膮 katalog贸w i聽kartotek.

4. Rozpoznawanie element贸w j臋zyka medi贸w w聽r贸偶nych rodzajach komunikat贸w.

5. Rozr贸偶nianie komunikat贸w przedstawiaj膮cych rzeczywisto艣膰 realn膮 i聽fikcj臋.

6. Rozr贸偶nianie mi臋dzy obiektywn膮 relacj膮 a聽komentarzem.

7. Pos艂ugiwanie si臋 podstawowymi urz膮dzeniami medialnymi.

8. Umiej臋tno艣膰 krytycznej analizy warto艣ci oferty medi贸w i聽dokonywania w艂a艣ciwego wyboru w聽korzystaniu ze 艣rodk贸w masowej komunikacji.

EDUKACJA EKOLOGICZNA

Cele edukacyjne

1. Dostrzeganie zmian zachodz膮cych w聽otaczaj膮cym 艣rodowisku oraz ich warto艣ciowanie.

2. Rozwijanie wra偶liwo艣ci na problemy 艣rodowiska.

Zadania szko艂y

1. Ukazanie zale偶no艣ci stanu 艣rodowiska od dzia艂alno艣ci cz艂owieka.

2. Ukazywanie mechanizm贸w i聽skutk贸w niepo偶膮danych zmian.

Tre艣ci nauczania

1. Wp艂yw codziennych czynno艣ci i聽zachowa艅 w聽domu, szkole, miejscu zabawy i聽pracy na stan 艣rodowiska naturalnego.

2. Style 偶ycia i聽ich zwi膮zek z聽wyczerpywaniem si臋 zasob贸w naturalnych.

3. Przyk艂ady miejsc (w聽najbli偶szym otoczeniu), w聽kt贸rych obserwuje si臋 korzystne i聽niekorzystne zmiany zachodz膮ce w聽艣rodowisku przyrodniczym.

4. Degradacja 艣rodowiska - przyczyny, wp艂yw na zdrowie cz艂owieka oraz jej zwi膮zek z聽formami dzia艂alno艣ci ludzi.

5. Obszary chronione oraz ich znaczenie w聽zachowaniu r贸偶norodno艣ci biologicznej; zasady zachowania si臋 na obszarach chronionych.

Osi膮gni臋cia

1. Prowadzenie obserwacji w聽najbli偶szej okolicy.

2. Wskazywanie pozytywnych i聽negatywnych aspekt贸w ingerencji cz艂owieka w聽艣rodowisko.

EDUKACJA PROZDROWOTNA

Cele edukacyjne

Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci dbania o聽swoje zdrowie.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie warunk贸w do kszta艂towania zachowa艅 sprzyjaj膮cych zdrowiu i聽bezpiecze艅stwu.

2. Rozbudzanie zainteresowania dziecka w艂asnym zdrowiem i聽rozwojem, u艂atwianie nabywania podstawowych umiej臋tno艣ci dbania o聽swoje zdrowie.

3. Poznawanie zagro偶e艅 cywilizacyjnych oraz nabycie umiej臋tno艣ci w艂a艣ciwego zachowania si臋 w聽przypadku kontaktu z聽przedmiotami niebezpiecznymi, toksycznymi, 艂atwopalnymi, wybuchowymi, niewybuchami i聽niewypa艂ami.

Tre艣ci nauczania

1. Higiena cia艂a, odzie偶y, obuwia, miejsca pracy i聽wypoczynku.

2. Bezpiecze艅stwo na drodze, podczas gier i聽zabaw ruchowych; pierwsza pomoc w聽niekt贸rych urazach.

3. Urozmaicenie i聽regularno艣膰 posi艂k贸w, estetyka ich spo偶ywania, zabezpieczenie 偶ywno艣ci przed zanieczyszczeniem i聽zepsuciem.

4. Zabawy ruchowe i聽rekreacja, organizacja odrabiania lekcji i聽czasu wolnego; prawid艂owa postawa cia艂a.

5. Rozpoznawanie w艂asnych mocnych i聽s艂abych stron, zalet i聽wad; kszta艂towanie w艂a艣ciwego stosunku do w艂asnych pozytywnych i聽negatywnych emocji; radzenie sobie w聽sytuacjach trudnych i聽umiej臋tno艣膰 szukania pomocy; zachowania sprzyjaj膮ce i聽zagra偶aj膮ce zdrowiu.

6. Podstawowe zasady i聽regu艂y obowi膮zuj膮ce w聽relacjach mi臋dzyludzkich.

7. Problemy i聽potrzeby koleg贸w niepe艂nosprawnych, os贸b chorych i聽starszych.

8. Poznawanie zagro偶e艅 cywilizacyjnych oraz nabycie umiej臋tno艣ci w艂a艣ciwego zachowania si臋 w聽przypadku kontaktu z聽przedmiotami niebezpiecznymi, toksycznymi, 艂atwopalnymi, wybuchowymi, niewybuchami i聽niewypa艂ami.

9. Ochrona przed zagro偶eniami naturalnymi i聽cywilizacyjnymi.

10. Przyczyny (namawianie i聽presja ze strony os贸b) i聽skutki u偶ywania 艣rodk贸w psychoaktywnych i聽nadu偶ywania lek贸w oraz innych na艂og贸w (wy艂膮cznie klasa VI).

Osi膮gni臋cia

1. Dbanie o聽zdrowie w艂asne i聽wsp贸艂praca z聽doros艂ymi w聽tym zakresie.

2. Rozr贸偶nianie czynnik贸w wp艂ywaj膮cych pozytywnie i聽negatywnie na zdrowie i聽rozw贸j.

3. Prawid艂owe organizowanie czasu wolnego i聽nauki w聽domu.

4. Rozpoznawania zagro偶e艅 i聽umiej臋tno艣膰 reagowania na nie.

WYCHOWANIE DO 呕YCIA W SPO艁ECZE艃STWIE

艢cie偶ka ta sk艂ada si臋 z聽trzech odr臋bnych modu艂贸w:

1) wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie,

2) edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w聽regionie,

3) wychowanie patriotyczne i聽obywatelskie.

1. WYCHOWANIE DO 呕YCIA W RODZINIE > Spos贸b nauczania szkolnego i聽zakres tre艣ci zaj臋膰 edukacyjnych "Wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie" okre艣la rozporz膮dzenie ministra w艂a艣ciwego do spraw o艣wiaty i聽wychowania, wydane na podstawie art.聽4 ust.聽3 ustawy z聽dnia 7聽stycznia 1993聽r. o聽planowaniu rodziny, ochronie p艂odu ludzkiego i聽warunkach dopuszczalno艣ci przerywania ci膮偶y (Dz.聽U. Nr聽17, poz.聽78, z聽1995聽r. Nr聽66, poz.聽334, z聽1996聽r. Nr聽139, poz.聽646, z聽1997聽r. Nr聽141, poz.聽943 i聽Nr聽157, poz.聽1040, z聽1999聽r. Nr聽5, poz.聽32 oraz z聽2001聽r. Dz.聽U. Nr聽154, poz.聽1792).

Cele edukacyjne

Celem wychowania do 偶ycia w聽rodzinie jest ukazywanie warto艣ci rodziny w聽偶yciu osobistym cz艂owieka oraz pomoc w聽przygotowaniu si臋 do zrozumienia i聽akceptacji przemian okresu dojrzewania.

Zadania szko艂y

1. Integrowanie wychowawczych dzia艂a艅 szko艂y i聽rodziny.

2. Wzmacnianie prawid艂owych relacji dziecka z聽rodzin膮.

3. Wsp贸艂praca z聽rodzicami w聽przygotowaniu uczni贸w do okresu dojrzewania i聽pozytywnego przyj臋cia przejaw贸w zwi膮zanych z聽rozwojem fizycznym i聽psychicznym dziecka.

4. Pomoc w聽kszta艂towaniu pozytywnego stosunku do p艂ciowo艣ci.

5. Wspieranie prawid艂owego rozwoju emocjonalnego i聽spo艂ecznego, w聽tym kole偶e艅stwa i聽przyja藕ni.

Tre艣ci nauczania

1. Podstawowe funkcje rodziny z聽podkre艣leniem miejsca dziecka w聽rodzinie.

2. Przekaz warto艣ci i聽tradycji w聽rodzinie, wsp贸lne 艣wi臋towanie, sp臋dzanie wolnego czasu.

3. Wi臋藕 rodzinna, zwi膮zki uczuciowe i聽inne relacje w聽rodzinie; konflikty i聽ich rozwi膮zywanie.

4. Macierzy艅stwo i聽ojcostwo. Podstawowa wiedza dotycz膮ca budowy i聽funkcjonowania uk艂adu rozrodczego cz艂owieka.

5. Ci膮偶a, rozw贸j p艂odu, por贸d, przyj臋cie dziecka jako nowego cz艂onka rodziny.

6. R贸偶nice i聽podobie艅stwa mi臋dzy ch艂opcami i聽dziewcz臋tami. Identyfikacja z聽w艂asn膮 p艂ci膮. Akceptacja i聽szacunek dla cia艂a.

7. Zmiany fizyczne i聽psychiczne okresu dojrzewania. Zr贸偶nicowane, indywidualne tempo rozwoju.

8. Higiena okresu dojrzewania.

9. Prawo cz艂owieka do intymno艣ci i聽ochrona tego prawa; postawy asertywne.

10. Istota kole偶e艅stwa i聽przyja藕ni, wzajemny szacunek, udzielanie sobie pomocy, wsp贸艂praca, empatia.

11. Mass media - zasady i聽kryteria wyboru czasopism, ksi膮偶ek, film贸w i聽program贸w telewizyjnych.

12. Odpowiedzialno艣膰 za w艂asny rozw贸j. Samowychowanie.

Osi膮gni臋cia

1. Prawid艂owe komunikowanie, rozwi膮zywanie konflikt贸w; empatia.

2. Dostrzeganie potrzeb w艂asnych i聽innych ludzi; wyra偶anie uczu膰, asertywno艣膰.

3. Rozpoznawanie i聽rozumienie psychofizycznych przejaw贸w dojrzewania.

4. Akceptowanie i聽poszanowanie w艂asnego cia艂a.

5. Aktywny udzia艂 w聽偶yciu rodziny.

6. Umiej臋tne korzystanie z聽mass medi贸w.

2. EDUKACJA REGIONALNA - DZIEDZICTWO KULTUROWE W REGIONIE

Cele edukacyjne

1. Poznanie najbli偶szego 艣rodowiska i聽specyfiki swojego regionu.

2. Rozwijanie warto艣ci rodzinnych zwi膮zanych z聽warto艣ciami kulturowymi wsp贸lnoty lokalnej.

3. Rozwijanie postaw patriotycznych zwi膮zanych z聽kultur膮 regionaln膮.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwianie poznania regionu i聽jego kultury.

2. Wprowadzanie uczni贸w w聽偶ycie kulturalne wsp贸lnoty lokalnej.

3. Kszta艂towanie to偶samo艣ci narodowej w聽powi膮zaniu z聽to偶samo艣ci膮 regionaln膮.

Tre艣ci nauczania

1. Najbli偶sze otoczenie domu rodzinnego, s膮siedztwa i聽szko艂y.

2. Og贸lna charakterystyka geograficzna i聽kulturowa regionu oraz jego podstawowe nazewnictwo; g艂贸wne symbole regionalne.

3. J臋zyk regionu, gwara i聽nazewnictwo.

4. Elementy historii regionu i聽ich zwi膮zki z聽histori膮 i聽tradycj膮 w艂asnej rodziny.

5. Lokalne i聽regionalne tradycje, 艣wi臋ta, obyczaje i聽zwyczaje.

6. Miejscowe podania, przys艂owia, muzyka, architektura, plastyka, tradycyjne rzemios艂o, sztuka ludowa i聽folklor.

7. Sylwetki os贸b zas艂u偶onych dla 艣rodowiska lokalnego, regionu i聽kraju.

Osi膮gni臋cia

1. Odczytywanie zwi膮zk贸w 艂膮cz膮cych tradycj臋 rodzinn膮 z聽tradycjami regionu.

2. Dostrzeganie wp艂ywu warto艣ci zwi膮zanych z聽kultur膮 regionu na 偶ycie poszczeg贸lnych ludzi.

3. 艢wiadome i聽aktywne uczestnictwo w聽偶yciu wsp贸lnoty lokalnej, w聽zachowaniu i聽pomna偶aniu dziedzictwa kulturowego.

3. WYCHOWANIE PATRIOTYCZNE I OBYWATELSKIE

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie wi臋zi z聽krajem ojczystym i聽艣wiadomo艣ci obywatelskiej.

2. Rozwijanie poszanowania postaw prospo艂ecznych i聽dobra wsp贸lnego .

3. Kszta艂towanie szacunku dla w艂asnego pa艅stwa.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie sytuacji wyzwalaj膮cych emocjonalny zwi膮zek z聽krajem ojczystym (spotka艅, uroczysto艣ci, inscenizacji, wycieczek).

2. Zapoznanie uczni贸w z聽symbolami, wa偶nymi dla kraju rocznicami, zasadami i聽instytucjami, kt贸re posiadaj膮 istotne znaczenie dla funkcjonowania narodu i聽pa艅stwa polskiego.

3. Przygotowywanie uczni贸w do 艣wiadomego, aktywnego i聽odpowiedzialnego uczestnictwa w聽偶yciu publicznym.

Tre艣ci nauczania

1. God艂o i聽hymn pa艅stwowy.

2. Pie艣ni patriotyczne. Utwory literackie (obrazy i聽filmy) o聽tematyce historyczno-patriotycznej.

3. Lokalne miejsca pami臋ci narodowej.

4. Sylwetki wielkich Polak贸w (artyst贸w, uczonych, polityk贸w, 偶o艂nierzy).

5. Jednostka i聽grupa. 呕ycie w聽grupie (wi臋zi, warto艣ci, role, podejmowanie decyzji, konflikty, negocjacje).

6. Szkolny samorz膮d uczniowski.

7. Samorz膮d terytorialny.

8. Jednostka, spo艂ecze艅stwo, nar贸d, pa艅stwo.

9. Prawa i聽obowi膮zki obywatelskie.

10. Warto艣ci i聽normy 偶ycia spo艂ecznego. Kategoria dobra wsp贸lnego. Patriotyzm. Kultura spo艂eczna i聽polityczna.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 hymnu narodowego oraz symboli narodowych i聽pa艅stwowych.

2. Odpowiednie zachowanie si臋 w聽czasie uroczysto艣ci szkolnych i聽pa艅stwowych.

3. Umiej臋tno艣膰 dostrzegania i聽rozwi膮zywania problem贸w i聽zada艅 w聽najbli偶szym otoczeniu i聽艣rodowisku lokalnym oraz dzia艂ania na ich rzecz.

4. Znajomo艣膰 systemu pomocy spo艂ecznej w聽najbli偶szym 艣rodowisku (dla r贸偶nych kategorii os贸b niepe艂nosprawnych).

5. Umiej臋tno艣膰 podejmowania decyzji dotycz膮cych grupy.

6. Umiej臋tno艣膰 przeprowadzenia wybor贸w do samorz膮du szkolnego.

7. Znajomo艣膰 instytucji pa艅stwa demokratycznego.

8. Pr贸by okre艣lenia wsp贸艂czesnej postawy obywatelskiej i聽patriotycznej.

GIMNAZJUM

III ETAP EDUKACYJNY

W gimnazjum nauczyciele wprowadzaj膮 uczni贸w w聽艣wiat wiedzy naukowej, wdra偶aj膮 ich do samodzielno艣ci, pomagaj膮 im w聽podejmowaniu decyzji dotycz膮cej kierunku dalszej edukacji i聽przygotowuj膮 do aktywnego udzia艂u w聽偶yciu spo艂ecznym.

Edukacja w聽gimnazjum, wspomagaj膮c rozw贸j ucznia jako osoby i聽wprowadzaj膮c go w聽偶ycie spo艂eczne, ma na celu przede wszystkim:

1) wprowadza膰 ucznia w聽艣wiat nauki przez poznanie j臋zyka, poj臋膰, twierdze艅 i聽metod w艂a艣ciwych dla wybranych dyscyplin naukowych na poziomie umo偶liwiaj膮cym dalsze kszta艂cenie,

2) rozbudza膰 i聽rozwija膰 indywidualne zainteresowania ucznia,

3) wprowadza膰 ucznia w聽艣wiat kultury i聽sztuki,

4) rozwija膰 umiej臋tno艣ci spo艂eczne ucznia przez zdobywanie prawid艂owych do艣wiadcze艅 we wsp贸艂偶yciu i聽wsp贸艂dzia艂aniu w聽grupie r贸wie艣niczej.

艢cie偶ki edukacyjne

W gimnazjum, obok przedmiot贸w, wprowadza si臋 nast臋puj膮ce 艣cie偶ki edukacyjne:

1) edukacja czytelnicza i聽medialna,

2) edukacja ekologiczna,

3) edukacja europejska,

4) edukacja filozoficzna,

5) edukacja prozdrowotna,

6) edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w聽regionie,

7) kultura polska na tle cywilizacji 艣r贸dziemnomorskiej,

8) obrona cywilna.

Dyrektor szko艂y zapewnia uwzgl臋dnienie problematyki 艣cie偶ek edukacyjnych w聽szkolnym zestawie program贸w nauczania. Realizacj臋 艣cie偶ek edukacyjnych zapewniaj膮 nauczyciele wszystkich przedmiot贸w, kt贸rzy do w艂asnego programu w艂膮czaj膮 odpowiednio tre艣ci danej 艣cie偶ki.

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cele edukacyjne

Wspomaganie umiej臋tno艣ci komunikowania si臋 uczni贸w i聽wprowadzanie ich w聽艣wiat kultury, zw艂aszcza przez:

1) kszta艂cenie sprawno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania i聽pisania w聽zr贸偶nicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i聽publicznych, wa偶nych dla 偶ycia w聽pa艅stwie demokratycznym i聽obywatelskim; rozwijanie zainteresowania uczni贸w j臋zykiem jako sk艂adnikiem dziedzictwa kulturowego,

2) ujawnianie zainteresowa艅, mo偶liwo艣ci i聽potrzeb oraz j臋zykowych i聽czytelniczych umiej臋tno艣ci uczni贸w po to, by wyznacza膰 stosowne dla nich cele, dobiera膰 tre艣ci i聽materia艂y, projektowa膰 odpowiednie dzia艂ania gwarantuj膮ce skuteczno艣膰 edukacji,

3) rozbudzanie motywacji czytania i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci odbioru dzie艂 literackich i聽innych tekst贸w kultury (tak偶e audiowizualnych), a聽przez nie przybli偶anie rozumienia cz艂owieka i聽艣wiata; wprowadzanie w聽tradycj臋 kultury europejskiej i聽narodowej,

4) uczenie istnienia w聽kulturze, przede wszystkim w聽jej wymiarze symbolicznym i聽aksjologicznym, tak by stawa艂a si臋 wewn臋trzn膮 i聽osobist膮 w艂asno艣ci膮 m艂odego cz艂owieka.

Zadania szko艂y

1. Doskonalenie umiej臋tno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania, pisania, odbioru r贸偶norodnych tekst贸w kultury; opis j臋zyka wspomagaj膮cy umiej臋tno艣ci ucznia.

2. Motywowanie do poznawania literatury oraz r贸偶norodnych tekst贸w kultury wzbogacaj膮cych wiedz臋 ucznia o聽cz艂owieku, 偶yciu i聽艣wiecie z聽perspektywy wsp贸艂czesno艣ci i聽z聽odniesieniem do przesz艂o艣ci.

3. Tworzenie sytuacji, w聽kt贸rych uczenie si臋 j臋zyka nast臋puje przez 艣wiadome i聽refleksyjne jego u偶ywanie (bez nawarstwiania teoretycznej, abstrakcyjnej wiedzy o聽systemie j臋zykowym).

4. Pobudzanie postaw kreatywnych ucznia w聽procesie zdobywania umiej臋tno艣ci i聽gromadzenia wiedzy.

5. Integrowanie r贸偶nych zakres贸w do艣wiadcze艅 kulturowych; przybli偶anie uczniom r贸偶norodnych tekst贸w kultury w聽perspektywie wiedzy o聽cz艂owieku i聽艣wiecie, uczestnictwa w聽kulturze wsp贸艂czesnej i聽praktyce spo艂ecznej komunikacji oraz obcowania z聽tradycj膮.

6. Wspomaganie uczni贸w w聽procesie rozpoznawania i聽rozumienia warto艣ci oraz w聽osobistym wysi艂ku tworzenia wewn臋trznie akceptowanej ich hierarchii.

7. Wprowadzanie uczni贸w w聽technik臋 uczenia si臋 i聽wyposa偶anie ich w聽narz臋dzia samodzielnej pracy umys艂owej.

Tre艣ci nauczania

1. Oficjalne i聽nieoficjalne sytuacje m贸wienia.

2. Wy偶ej zorganizowane formy wypowiedzi, np. rozprawka, reporta偶, recenzja, wywiad.

3. Poj臋cia zwi膮zane z聽retoryk膮 i聽wypowiedziami o聽strukturze logicznej: teza, argument, przes艂anka, wniosek, pogl膮d, ocena.

4. Sk艂adniowe funkcje cz臋艣ci mowy oraz cz臋艣ci zdania, a聽tak偶e budowa wypowiedze艅 z艂o偶onych (w聽zwi膮zku z聽interpunkcj膮).

5. S艂owotw贸rcze i聽fleksyjne cz膮stki budowy wyraz贸w oraz pos艂ugiwanie si臋 wiadomo艣ciami na ten temat w聽analizie znacze艅.

6. Poj臋cia s艂u偶膮ce omawianiu znacze艅 wyraz贸w: tre艣膰 i聽zakres, wyrazy abstrakcyjne i聽konkretne, og贸lne i聽szczeg贸艂owe.

7. Poj臋cia dotycz膮ce stylistyki: neologizm, archaizm, dialektyzm, stylizacja.

8. Mechanizm upodobnie艅 fonetycznych (g艂贸wnie pod wzgl臋dem d藕wi臋czno艣ci) i聽znaczenia tego zjawiska dla praktyki wymawiania i聽zapisywania wyraz贸w.

9. Poj臋cia (bez konieczno艣ci definiowania poj臋cia i聽u偶ywania termin贸w): my艣l przewodnia, sens symboliczny i聽metaforyczny utworu, realizm, fantastyka, groteska, narracja (pierwszo - i聽trzecioosobowa), symbol, alegoria, ironia, apostrofa, antyteza, kontrast.

10. Rodzaje literackie oraz gatunki zwi膮zane z聽epik膮, dramatem i聽liryk膮.

11. Pos艂ugiwanie si臋 w聽czynnym j臋zyku terminami: wiersz sylabiczny i聽wolny, 艣redni贸wka, przerzutnia, przeno艣nia, obraz poetycki, pytanie retoryczne, rodzaj i聽gatunek literacki, teatr, komedia, tragedia, fraszka, bajka, ballada, hymn, satyra, sonet, nowela, przypowie艣膰, fabu艂a, akcja, biografia.

Osi膮gni臋cia

Wyr贸wnywanie poziomu i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci wyniesionych ze szko艂y podstawowej, a聽ponadto:

1) m贸wienie, s艂uchanie, czytanie i聽pisanie:

a) budowanie wypowiedzi m贸wionych i聽pisanych zgodnie z聽intencj膮 i聽okoliczno艣ciami (w聽zwi膮zku z聽sytuacjami 偶yciowymi i聽lektur膮),

b) rozpoznawanie i聽tworzenie wypowiedzi informuj膮cych, opisuj膮cych, warto艣ciuj膮cych oraz s艂u偶膮cych wyra偶aniu opinii, przekonywaniu i聽uzasadnianiu pogl膮d贸w,

c) pos艂ugiwanie si臋 r贸偶nymi odmianami polszczyzny (zw艂aszcza og贸ln膮 - m贸wion膮 i聽pisan膮) w聽zale偶no艣ci od sytuacji,

d) rozpoznawanie i聽rozumienie za艂o偶e艅 komunikacji (sytuacje, emocje, oceny) oraz przewidywanie skutk贸w wypowiedzi i聽dyskutowanie ich etycznego wymiaru (np. szczero艣膰 - nieszczero艣膰, k艂amstwo, manipulacja, agresja s艂owna, brutalno艣膰 w聽zachowaniach j臋zykowych),

e) dokonywanie celowych zabieg贸w redakcyjnych w聽zakresie poprawiania i聽parafrazowania tekst贸w w艂asnych i聽cudzych (m. in. streszczania, skracania, rozwijania, przekszta艂cania stylistycznego),

f) dokonywanie intersemiotycznego przek艂adu tre艣ci obrazowych i聽akustycznych na wypowiedzi ustne i聽pisemne,

g) operowanie strukturami gramatycznymi odpowiednio do sytuacji i聽kontekstu wypowiedzi oraz wyja艣nianie wp艂ywu u偶ytych form na jej klarowno艣膰 i聽sp贸jno艣膰,

h) usprawnianie operacji zdaniotw贸rczych; celowe i聽dwukierunkowe przekszta艂canie wypowiedze艅: zdanie - r贸wnowa偶nik, zdanie pojedyncze - z艂o偶one, konstrukcje czynne - bierne,

2) samokszta艂cenie:

a) poszukiwanie informacji w聽r贸偶nych 藕r贸d艂ach,

b) dokumentowanie, notowanie, selekcja i聽przechowywanie informacji,

c) rozumne korzystanie ze 艣rodk贸w masowego przekazu,

3) odbi贸r tekst贸w kultury:

a) dostrzeganie i聽komentowanie swoistych w艂a艣ciwo艣ci poznawanych utwor贸w literackich i聽tekst贸w kultury oraz okre艣lanie funkcji zaobserwowanych 艣rodk贸w wyrazu,

b) pos艂ugiwanie si臋 w聽spos贸b naturalny i聽funkcjonalny w聽trakcie rozwa偶ania problematyki utwor贸w poznawanymi poj臋ciami i聽terminami literackimi i聽kulturowymi,

c) dostrzeganie uniwersalno艣ci do艣wiadcze艅, przemy艣le艅, uczu膰 i聽aspiracji wpisanych w聽dzie艂a z聽r贸偶nych okres贸w i聽kr臋g贸w kulturowych (zw艂aszcza tradycji biblijnej, antycznej, dworsko-rycerskiej, patriotycznej, spo艂ecznikowskiej),

d) por贸wnywanie tworzywa literatury i聽innych dzie艂 sztuki,

e) omawianie i聽interpretowanie utwor贸w w聽r贸偶nych zestawieniach kontekstualnych,

f) tw贸rcze, wyrastaj膮ce z聽postaw ludycznych, emocjonalnych i聽estetycznych wykonywanie utwor贸w (b膮d藕 ich fragment贸w) w聽偶ywym s艂owie lub w聽formach teatralnych,

g) rozpoznawanie warto艣ci w聽utworach oraz pr贸by ich oceny na tle w艂asnego 艣wiata warto艣ci,

h) samodzielne, krytyczne ustosunkowanie si臋 do obserwowanych zjawisk kultury; formu艂owanie, uzasadnianie i聽obrona w聽dyskusji (tak偶e na pi艣mie) w艂asnych punkt贸w widzenia, pomys艂贸w interpretacyjnych i聽opinii o聽utworach,

i) dostrzeganie zwi膮zku utwor贸w z聽biografiami tw贸rc贸w i聽czasem historycznym.

Lektura

1. Wybrane utwory z聽klasyki 艣wiatowej:
Biblia (fragmenty); mitologia (wyb贸r); Homer: Iliada lub Odyseja (fragmenty); Sofokles: Antygona; Pie艣艅 o聽Rolandzie (fragmenty); W.聽Szekspir: Romeo i聽Julia; M. Cervantes: Don Kichote (fragmenty); K. Dickens: Opowie艣膰 wigilijna lub Dawid Copperfield (fragmenty); A.聽Czechow: wybrana nowela; A. Saint-Exup茅ry: Ma艂y Ksi膮偶臋 lub Nocny lot; E. Hemingway: wybrane opowiadanie.

2. Wybrane utwory z聽klasyki polskiej:
Bogurodzica; J. Kochanowski: wybrane fraszki, pie艣ni, psalmy, treny; wyb贸r poezji barokowej; I. Krasicki: wybrane bajki i聽jedna z聽satyr; A.聽Mickiewicz: wybrane bajki i聽ballady, Dziady cz. II, Pan Tadeusz (fragmenty); J. S艂owacki: Balladyna (fragmenty); A.聽Fredro (Zemsta); H.聽Sienkiewicz: wybrana nowela; B. Prus: wybrana nowela; S. 呕eromski: Syzyfowe prace, wybrana nowela.

3. Wyb贸r liryki XIX wieku, wyb贸r poezji XX wieku.

4. Wyb贸r nowelistyki XIX i聽XX wieku (w聽tym co najmniej jeden utw贸r pozytywistyczny).

5. Wybrane utwory wsp贸艂czesnej prozy polskiej i聽dramatu.

6. Wybrane utwory o聽dorastaniu, w聽tym powie艣ci dla m艂odzie偶y.

7. Przyk艂ady pami臋tnika, dziennika, korespondencji literackich, reporta偶u, w聽tym A. Kami艅ski: Kamienie na szaniec; M. Bia艂oszewski: Pami臋tnik z聽powstania warszawskiego (fragmenty).

8. Przyk艂ady literatury regionalnej, wk艂ad literatury regionalnej do og贸lnopolskiej skarbnicy literackiej.

9. Wybrane z聽czasopism i聽prasy codziennej teksty publicystyczne, informacyjne, reklamowe.

10. Utwory zaproponowane przez uczni贸w i聽nauczyciela, w聽tym literatura popularna (co najmniej jeden w聽ka偶dej klasie).

11. Inne sk艂adniki kultury (np. przedstawienia teatralne, filmy, s艂uchowiska radiowe, programy telewizyjne, przekazy ikoniczne, poezja 艣piewana).

HISTORIA

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie i聽pog艂臋bianie zainteresowa艅 przesz艂o艣ci膮, zachodz膮cymi w聽niej procesami i聽wydarzeniami.

2. Rozwijanie my艣lenia historycznego i聽krytycyzmu.

3. Pog艂臋bianie umiej臋tno艣ci powi膮zania dziej贸w Polski z聽dziejami Europy i聽艣wiata.

4. Rozwijanie umiej臋tno艣ci pozwalaj膮cych na samodzieln膮 prac臋 intelektualn膮 z聽materia艂em historycznym.

5. Pog艂臋bianie rozumienia poj臋膰 i聽warto艣ci niezb臋dnych do zrozumienia 偶ycia politycznego, gospodarczego i聽spo艂ecznego.

6. Rozwijanie umiej臋tno艣ci dostrzegania z艂o偶ono艣ci zwi膮zk贸w przyczynowo-skutkowych.

7. Pog艂臋bianie i聽umacnianie postawy patriotyzmu.

Zadania szko艂y

1. Przekazywanie wiedzy o聽najwa偶niejszych etapach dziej贸w Polski, Europy i聽艣wiata.

2. Uczenie umiej臋tno艣ci analizy i聽syntezy materia艂u historycznego.

3. Uczenie zasad odczytywania i聽interpretowania 藕r贸d艂a historycznego.

4. Ukazywanie mo偶liwo艣ci r贸偶norodnych interpretacji 藕r贸de艂, wydarze艅 i聽postaci historycznych.

5. Uczenie rzetelno艣ci badawczej.

6. Doskonalenie r贸偶norodnych form wypowiedzi ustnej i聽pisemnej.

7. Rozwijanie umiej臋tno艣ci poszukiwania, porz膮dkowania, wykorzystywania i聽przechowywania r贸偶nych rodzaj贸w informacji.

Tre艣ci nauczania

1. Periodyzacja dziej贸w i聽poj臋cie czasu w聽historii.

2. Warunki 偶ycia cz艂owieka w聽czasach najdawniejszych.

3. Cywilizacje staro偶ytne - dorobek kultury i聽jego trwa艂o艣膰 (Egipt, Izrael, Grecja, Rzym).

4. Powstanie chrze艣cija艅stwa i聽pierwsze wieki jego rozwoju.

5. Europa i聽艣wiat 艣r贸dziemnomorski w聽wiekach 艣rednich: pa艅stwa, religie, spo艂ecze艅stwa, kultury (Bizancjum, Arabowie, pa艅stwo Karoling贸w, cesarstwo Otton贸w, uniwersalizm cesarski i聽papieski, ruch krucjatowy, gospodarka 艣redniowieczna, jedno艣膰 i聽r贸偶norodno艣膰 kultury 艣redniowiecza).

6. Polska pierwszych Piast贸w; statut Boles艂awa Krzywoustego i聽rozbicie dzielnicowe Polski; zjednoczenie pa艅stwa polskiego; Polska Kazimierza Wielkiego.

7. Pierwsi Jagiellonowie na tronie Polski; gospodarka i聽spo艂ecze艅stwo Polski 艣redniowiecznej - zjawiska i聽procesy; specyfika kultury polskiego 艣redniowiecza.

8. Wielkie odkrycia geograficzne. Europejczycy a聽Nowy 艢wiat w聽XVI - XVIII wieku.

9. Europa w聽XVI i聽XVII wieku: renesans, reformacja i聽reforma katolicka; barok; powstanie system贸w absolutystycznych (Francja, Rosja); Rzeczpospolita szlachecka w聽XVI i聽XVII wieku - kraj wielu kultur i聽religii.

10. Prze艂om o艣wieceniowy w聽Europie i聽w聽Polsce - przemiany ustrojowe, gospodarcze i聽cywilizacyjne; powstanie Stan贸w Zjednoczonych Ameryki P贸艂nocnej; rewolucja francuska - znaczenie dziejowe; Polska u聽schy艂ku XVIII wieku (odrodzenie kulturalne, pr贸by ratowania Rzeczypospolitej, rozbiory, powstanie ko艣ciuszkowskie).

11. Przemiany spo艂eczne i聽cywilizacyjne XIX wieku: epoka napoleo艅ska; tworzenie podstaw nowoczesnej demokracji w聽Europie i聽Ameryce P贸艂nocnej; przemiany na mapie politycznej Europy i聽艣wiata; kolonializm; rozw贸j ekonomiczny i聽spo艂eczny w聽XIX wieku.

12. Losy i聽postawy Polak贸w w聽warunkach braku niepodleg艂o艣ci: powstania narodowe, koncepcje pracy organicznej, losy Polak贸w na emigracji.

13. I wojna 艣wiatowa; rewolucje rosyjskie.

14. 艢wiat mi臋dzy wojnami: kryzys demokracji (systemy totalitarne, hitleryzm i聽komunizm); najistotniejsze problemy gospodarcze, spo艂eczne i聽polityczne 艣wiata.

15. Odrodzone pa艅stwo polskie: budowa pa艅stwowo艣ci, walka o聽granice; ewolucja ustrojowa; g艂贸wne problemy gospodarcze i聽spo艂eczne; polityka zagraniczna i聽miejsce Polski w聽Europie mi臋dzywojennej.

16. II wojna 艣wiatowa; pakt Ribbentrop - Mo艂otow i聽jego realizacja, momenty prze艂omowe wojny, budowa koalicji antyhitlerowskiej; eksterminacja narod贸w na terenach okupowanych; obozy koncentracyjne i聽艂agry; Holocaust.

17. Polska w聽latach 1939-1945: dwie okupacje; Katy艅; formy i聽miejsca walki o聽niepodleg艂o艣膰; polskie pa艅stwo podziemne; Powstanie Warszawskie; losy Polak贸w w聽kraju i聽na obczy藕nie.

18. 艢wiat powojenny; post臋p cywilizacyjny, przemiany polityczne i聽kulturowe; konflikt Wsch贸d-Zach贸d, nowe zjawiska polityczno-spo艂eczne i聽przyspieszenie cywilizacyjne, dekolonizacja; nowe zjawiska w聽kulturze masowej.

19. Polska po 1945 roku: walka o聽kszta艂t pa艅stwa, polski stalinizm; przemiany gospodarczo-spo艂eczne w聽Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej; kryzysy polityczne lat 1956, 1968, 1970; wyb贸r Polaka na papie偶a, rok 1980 i聽powstanie "Solidarno艣ci", stan wojenny i聽lata osiemdziesi膮te; prze艂om roku 1989, proces budowy III Rzeczypospolitej.

Osi膮gni臋cia

1. Rozpoznawanie miejsca cz艂owieka w聽czasie historycznym, jego relacji z聽przyrod膮, spo艂eczno艣ci膮 lokaln膮, ojczyzn膮, kr臋giem kulturowym, innymi narodami i聽religiami.

2. Operowanie podstawowymi kategoriami historycznymi: czasem, przestrzeni膮, ci膮g艂o艣ci膮, zmienno艣ci膮.

3. Wykorzystywanie podstawowej wiedzy o聽najwa偶niejszych etapach dziej贸w do powi膮zania zjawisk historycznych z聽zakresu dziej贸w powszechnych z聽histori膮 Polski.

4. Ujmowanie tre艣ci historycznych w聽zwi膮zkach przyczynowo-skutkowych.

5. Ocenianie fakt贸w i聽wydarze艅 historycznych.

6. Interpretacja r贸偶nego rodzaju 藕r贸de艂 historycznych.

7. Docieranie do r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji historycznej, integracja wiedzy uzyskanej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

WIEDZA O SPO艁ECZE艃STWIE

Przedmiot ten sk艂ada si臋 z聽trzech odr臋bnych modu艂贸w:

1) wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie,

2) wychowanie obywatelskie,

3) wychowanie do aktywnego udzia艂u w聽偶yciu gospodarczym.

1. WYCHOWANIE DO 呕YCIA W RODZINIE> 3

Cele edukacyjne

1. Przyj臋cie integralnej wizji osoby; wyb贸r i聽urzeczywistnianie warto艣ci s艂u偶膮cych osobowemu rozwojowi.

2. Rozwi膮zywanie problem贸w i聽pokonywanie trudno艣ci okresu dorastania.

Zadania szko艂y

1. Stymulowanie procesu samowychowania.

2. Wsp贸艂praca z聽rodzicami w聽zakresie prawid艂owych relacji mi臋dzy nimi a聽dzieckiem.

3. Pomoc we w艂a艣ciwym prze偶ywaniu okresu dojrzewania.

4. Wzmacnianie procesu identyfikacji z聽w艂asn膮 p艂ci膮.

5. Wspieranie rozwoju moralnego i聽kszta艂towania hierarchii warto艣ci.

6. Promowanie integralnej wizji seksualno艣ci cz艂owieka; ukazanie jedno艣ci pomi臋dzy aktywno艣ci膮 seksualn膮 a聽mi艂o艣ci膮 i聽odpowiedzialno艣ci膮.

7. Tworzenie klimatu dla kole偶e艅stwa, przyja藕ni oraz szacunku dla cz艂owieka.

8. Pomoc w聽poszukiwaniu odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne.

9. Informowanie o聽mo偶liwo艣ciach pomocy - system poradnictwa dla dzieci i聽m艂odzie偶y.

Tre艣ci nauczania

1. Rozw贸j cz艂owieka: faza prenatalna, narodziny, faza niemowl臋ca, wczesnodzieci臋ca, przedpokwitaniowa, dojrzewania, m艂odo艣ci, wieku 艣redniego, wieku p贸藕nego. 呕ycie jako fundamentalna warto艣膰.

2. Budowa prawid艂owych relacji z聽rodzicami. Konflikt pokole艅; przyczyny i聽sposoby rozwi膮zywania konflikt贸w. Odpowiedzialno艣膰 wszystkich za atmosfer臋 panuj膮c膮 w聽rodzinie. Rodzina niepe艂na.

3. Rola autorytet贸w w聽偶yciu cz艂owieka.

4. Relacje mi臋dzyosobowe i聽ich znaczenie. Przyja藕艅, zakochanie, mi艂o艣膰; pierwsze fascynacje, mi艂o艣膰 platoniczna, mi艂o艣膰 m艂odzie艅cza, mi艂o艣膰 dojrza艂a.

5. Zachowania asertywne.

6. Podstawowe informacje o聽rozwoju seksualnym cz艂owieka: to偶samo艣膰 p艂ciowa - kobieco艣膰 i聽m臋sko艣膰.

7. Dojrzewanie. Rozumienie i聽akceptacja kryteri贸w dojrza艂o艣ci biologicznej, psychicznej i聽spo艂ecznej.

8. Problemy i聽trudno艣ci okresu dojrzewania (np. napi臋cia seksualne, masturbacja), sposoby radzenia sobie z聽nimi, pomoc w聽rozeznaniu sytuacji wymagaj膮cych porady lekarza lub innych specjalist贸w.

9. R贸偶nice w聽rozwoju psychoseksualnym dziewcz膮t i聽ch艂opc贸w; postawy i聽wzajemne oczekiwania.

10. Zagro偶enia okresu dojrzewania: presja seksualna, uzale偶nienia, pornografia.

11. G艂贸wne funkcje p艂ciowo艣ci: wyra偶anie mi艂o艣ci, budowanie wi臋zi i聽rodzicielstwo.

12. Inicjacja seksualna; zwi膮zek pomi臋dzy aktywno艣ci膮 seksualn膮 a聽mi艂o艣ci膮 i聽odpowiedzialno艣ci膮; dysfunkcje zwi膮zane z聽przedmiotowym traktowaniem cz艂owieka w聽dziedzinie seksualnej. Ryzyko zwi膮zane z聽wczesn膮 inicjacj膮.

13. Kszta艂towanie i聽akceptacja to偶samo艣ci p艂ciowej. Mo偶liwo艣ci pomocy w聽pokonywaniu trudno艣ci zwi膮zanych z聽to偶samo艣ci膮 p艂ciow膮.

14. P艂odno艣膰 - wsp贸ln膮 spraw膮 kobiety i聽m臋偶czyzny.

15. Planowanie rodziny. Metody rozpoznawania p艂odno艣ci. Antykoncepcja. Aspekt zdrowotny, psychologiczny i聽etyczny.

16. Infekcje przenoszone drog膮 p艂ciow膮. AIDS: drogi przenoszenia zaka偶enia, profilaktyka, aspekt spo艂eczny.

17. Warto艣ci zwi膮zane z聽seksualno艣ci膮 cz艂owieka: m臋sko艣膰, kobieco艣膰, mi艂o艣膰, ma艂偶e艅stwo, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialno艣ci w聽prze偶ywaniu w艂asnej p艂ciowo艣ci oraz budowaniu trwa艂ych i聽szcz臋艣liwych wi臋zi.

18. Wp艂yw sposobu sp臋dzania wolnego czasu (w聽tym korzystania ze 艣rodk贸w masowego przekazu) na cz艂owieka.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 organizmu ludzkiego i聽zachodz膮cych w聽nim zmian oraz akceptacja w艂asnej p艂ciowo艣ci.

2. Poznawanie, analizowanie i聽wyra偶anie uczu膰.

3. Kierowanie w艂asnym rozwojem, podejmowanie wysi艂ku samowychowawczego.

4. Przyj臋cie integralnej wizji ludzkiej seksualno艣ci.

5. Umiej臋tno艣膰 obrony w艂asnej intymno艣ci i聽nietykalno艣ci seksualnej oraz szacunek dla cia艂a innej osoby.

6. Korzystanie ze 艣rodk贸w przekazu w聽spos贸b selektywny, umo偶liwiaj膮cy obron臋 przed ich destrukcyjnym oddzia艂ywaniem.

7. Wnoszenie pozytywnego wk艂adu w聽偶ycie swojej rodziny.

8. Okazywanie szacunku innym ludziom, docenianie ich wysi艂ku i聽pracy, przyj臋cie postawy szacunku wobec siebie.

9. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽systemu poradnictwa dla dzieci i聽m艂odzie偶y.

___________

3 Spos贸b nauczania szkolnego i聽zakres tre艣ci zaj臋膰 edukacyjnych "Wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie" okre艣la rozporz膮dzenie ministra w艂a艣ciwego do spraw o艣wiaty i聽wychowania, wydane na podstawie art.聽4 ust.聽3 ustawy z聽dnia 7聽stycznia 1993聽r. o聽planowaniu rodziny, ochronie p艂odu ludzkiego i聽warunkach dopuszczalno艣ci przerywania ci膮偶y (Dz.聽U. Nr聽17, poz.聽78, z聽1995聽r. Nr聽66, poz.聽334, z聽1996聽r. Nr聽139, poz.聽646, z聽1997聽r. Nr聽141, poz.聽943 i聽Nr聽157, poz.聽1040, z聽1999聽r. Nr聽5, poz.聽32 oraz z聽2001聽r. Nr聽154, poz.聽1792).

2. WYCHOWANIE OBYWATELSKIE>

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bianie poczucia przynale偶no艣ci do wsp贸lnoty obywateli pa艅stwa polskiego.

2. 艢wiadomo艣膰 istnienia obowi膮zk贸w wobec w艂asnej ojczyzny, w聽tym w聽szczeg贸lno艣ci obowi膮zku jej obrony oraz dba艂o艣ci o聽jej dobre imi臋.

3. Poczucie warto艣ci i聽przydatno艣ci indywidualnego i聽grupowego dzia艂ania na rzecz spo艂eczno艣ci lokalnej.

4. Rozumienie wa偶nych wydarze艅 偶ycia spo艂ecznego, politycznego oraz gospodarczego w聽kraju i聽na 艣wiecie.

5. Pog艂臋bianie szacunku dla w艂asnego pa艅stwa.

Zadania szko艂y

1. Stawianie wymaga艅 w聽zakresie w艂a艣ciwej postawy uczni贸w wobec god艂a i聽hymnu pa艅stwowego oraz w聽czasie uroczysto艣ci szkolnych i聽pa艅stwowych.

2. Pomoc w聽rozpoznaniu w艂asnych praw i聽obowi膮zk贸w.

3. Ukazywanie praktycznych zastosowa艅 zasad i聽procedur demokratycznych w聽spo艂eczno艣ci szkolnej.

4. Kszta艂towanie poczucia odpowiedzialno艣ci za siebie i聽innych.

5. Wspieranie samorz膮dno艣ci uczniowskiej.

Tre艣ci nauczania

1. Cz艂owiek - istota spo艂eczna.

2. Grupa i聽wi臋zi spo艂eczne.

3. Nar贸d i聽pa艅stwo. To偶samo艣膰 narodowa.

4. Monarchie konstytucyjne i聽republiki we wsp贸艂czesnej Europie.

5. Obywatel a聽w艂adza publiczna w聽systemach totalitarnych, autorytarnych i聽demokratycznych.

6. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (ustr贸j polityczny i聽instytucje Rzeczypospolitej Polskiej, prawa i聽obowi膮zki obywatela).

7. Samorz膮d terytorialny a聽w艂adza centralna.

8. Ustr贸j, zadania, instytucje, struktura w艂adzy samorz膮d贸w terytorialnych.

9. S艂u偶ba cywilna.

10. Przyk艂ady procedur obowi膮zuj膮cych w聽za艂atwianiu spraw w聽urz臋dzie gminnym.

11. Kultura polityczna i聽formy 偶ycia publicznego (艣wiadomo艣膰 obywatelska, cnoty obywatelskie, stowarzyszenia, partie polityczne, zwi膮zki zawodowe).

12. Niezbywalny charakter praw cz艂owieka, ich katalog i聽systemy ochrony.

13. Etyka w聽偶yciu publicznym.

14. 呕ycie szko艂y - samorz膮dno艣膰, procedury demokratyczne, regulacje prawne.

Osi膮gni臋cia

1. Godne zachowanie w聽czasie obchod贸w 艣wi膮t i聽uroczysto艣ci narodowych.

2. Rozpoznawanie w艂asnych praw i聽obowi膮zk贸w.

3. Wykorzystywanie wiedzy o聽zasadach ustroju Rzeczypospolitej Polskiej do interpretacji wydarze艅 偶ycia publicznego.

4. Uczestniczenie w聽dyskusji, prezentacja i聽obrona w艂asnego stanowiska, branie pod uwag臋 argument贸w strony przeciwnej.

5. Wsp贸艂praca w聽grupie z聽uwzgl臋dnieniem podzia艂u zada艅.

6. Podporz膮dkowanie si臋 wymogom procedur demokratycznych we wsp贸lnym dzia艂aniu.

7. Za艂atwianie prostych spraw urz臋dowych: pisanie poda艅, 偶yciorysu, wype艂nianie druk贸w urz臋dowych.

8. Znajomo艣膰 najwa偶niejszych, etycznych zasad 偶ycia publicznego.

3. WYCHOWANIE DO AKTYWNEGO UDZIA艁U W 呕YCIU GOSPODARCZYM>

Cele edukacyjne

1. Wszechstronny rozw贸j ucznia ukierunkowany na przygotowanie do aktywnej obecno艣ci w聽偶yciu spo艂eczno-gospodarczym kraju.

2. Rozumienie przez uczni贸w zjawisk i聽zmian gospodarczych w聽kraju.

3. Zdolno艣膰 uczni贸w do odnajdywania swojego miejsca w聽偶yciu gospodarczym w聽warunkach gospodarki rynkowej i聽zmiennego rynku pracy.

4. Wst臋pne przygotowanie uczni贸w do aktywno艣ci zawodowej i聽odnalezienia si臋 na rynku pracy.

Zadania szko艂y

1. Dostarczenie elementarnej wiedzy ekonomicznej.

2. Rozwijanie ducha przedsi臋biorczo艣ci.

3. Rozbudzanie wyobra藕ni, pomys艂owo艣ci na temat przysz艂ej aktywno艣ci zawodowej i聽gospodarczej.

4. Pomoc w聽艣wiadomym kszta艂towaniu orientacji i聽kariery zawodowej.

Tre艣ci nauczania

1. Gospodarstwo domowe - zarz膮dzanie w艂asnymi pieni臋dzmi.

2. Najwa偶niejsze zasady racjonalnego gospodarowania.

3. Elementarne poj臋cia ekonomiczne z聽zakresu gospodarki rynkowej.

4. Kr贸tka historia pieni膮dza i聽jego najwa偶niejsze funkcje.

5. Przedsi臋biorca i聽przedsi臋biorczo艣膰 (ma艂e firmy, potrzebne umiej臋tno艣ci, zasady prawa, 藕r贸d艂a informacji).

6. Orientacja zawodowa (lokalny i聽ponadlokalny rynek pracy).

7. Odkrywanie i聽rozwijanie indywidualnych kwalifikacji zawodowych, podejmowanie decyzji zawodowych. Rodzaje zawod贸w i聽umiej臋tno艣ci zawodowych.

8. Przyk艂ady procedur obowi膮zuj膮cych w聽ubieganiu si臋 o聽prac臋 lub rozpoczynaniu dzia艂alno艣ci gospodarczej.

9. Wyb贸r zawodu. System poradnictwa zawodowego i聽kszta艂cenia ustawicznego.

10. Mobilno艣膰 zawodowa jako zjawisko cywilizacyjne. Rynek pracy. Problem bezrobocia: przyczyny, skutki, sposoby rozwi膮zywania.

11. Ubieganie si臋 o聽prac臋 - list motywacyjny, 偶yciorys zawodowy, kwestionariusz osobowy, rozmowa kwalifikacyjna, cechy dobrego pracownika.

12. Cz艂owiek w聽gospodarce. Praca zespo艂owa. Wybrane zagadnienia z聽etyki 偶ycia gospodarczego.

13. Przekszta艂cenia ustroju gospodarczego w聽Polsce po 1989 r.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 elementarnych poj臋膰 i聽praw ekonomicznych.

2. Umiej臋tno艣膰 planowania rozwoju w艂asnego wykszta艂cenia i聽kwalifikacji zawodowych.

3. Trafne rozpoznawanie w艂asnych predyspozycji, kwalifikacji i聽realnych mo偶liwo艣ci z聽punktu widzenia rynku pracy.

4. Umiej臋tno艣膰 sporz膮dzania dokument贸w niezb臋dnych przy ubieganiu si臋 o聽prac臋 (list motywacyjny, 偶yciorys zawodowy, kwestionariusz osobowy) oraz umiej臋tno艣膰 odbycia rozmowy kwalifikacyjnej.

5. Umiej臋tno艣膰 aktywnego znalezienia si臋 na rynku pracy i聽podejmowania dzia艂alno艣ci gospodarczej.

6. Znajomo艣膰 podstawowych zasad etycznych 偶ycia gospodarczego i聽umiej臋tno艣膰 stosowania ich w聽偶yciu szkolnym (np. rzetelna praca, punktualno艣膰, dotrzymywanie danego s艂owa, uczciwo艣膰, odpowiedzialno艣膰 za skutki, prawdom贸wno艣膰).

7. Umiej臋tno艣膰 zarz膮dzania w艂asnymi pieni臋dzmi.

J臉ZYK OBCY

Cele edukacyjne

1. Osi膮gni臋cie poziomu opanowania j臋zyka obcego zapewniaj膮cego w聽miar臋 sprawn膮 komunikacj臋 j臋zykow膮.

2. Lepsze poznanie kultury i聽spraw 偶ycia codziennego kraju j臋zyka nauczanego.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie w聽uczniach poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci j臋zykowe, m.in. przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮 dotycz膮c膮 indywidualnych umiej臋tno艣ci j臋zykowych.

2. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

3. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci stosowania j臋zyka jako narz臋dzia przy wykonywaniu zespo艂owych projekt贸w, zw艂aszcza interdyscyplinarnych.

4. Rozwijanie w聽uczniach postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

Tre艣ci nauczania

1. Rozwijanie sprawno艣ci rozumienia ze s艂uchu i聽m贸wienia.

2. Rozwijanie sprawno艣ci czytania i聽pisania.

3. Poszerzenie repertuaru funkcji j臋zykowych umo偶liwiaj膮cych pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem obcym w聽sytuacjach 偶ycia codziennego.

4. Opanowanie bardziej rozwini臋tych struktur gramatycznych stosowanych do wyra偶ania tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci.

5. Wzbogacenie s艂ownictwa dotycz膮cego 偶ycia codziennego, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem reali贸w kraju ojczystego oraz kraju/obszaru j臋zyka docelowego na podstawie oryginalnych materia艂贸w j臋zykowych.

6. Rozszerzenie komponentu kulturowo-cywilizacyjnego, z聽ukierunkowaniem na styl 偶ycia i聽zachowania w聽kraju j臋zyka docelowego.

7. Rozr贸偶nianie formalnego i聽nieformalnego stylu j臋zyka.

8. Rozw贸j indywidualnych strategii uczenia si臋.

Osi膮gni臋cia

1. Sprawno艣膰 rozumienia ze s艂uchu:

1) rozumienie og贸lnego sensu oraz g艂贸wnych punkt贸w dialog贸w i聽wypowiedzi rodzimych u偶ytkownik贸w j臋zyka,

2) rozumienie sensu prostych wypowiedzi w聽r贸偶nych warunkach odbioru (np. rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu),

3) rozumienie sensu wypowiedzi zawieraj膮cej niezrozumia艂e elementy, kt贸rych znaczenia ucze艅 mo偶e domy艣li膰 si臋 z聽kontekstu.

2. Sprawno艣膰 m贸wienia:

1) formu艂owanie kr贸tkich, p艂ynnych i聽sp贸jnych wypowiedzi na okre艣lone tematy z聽zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyra偶ania tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci,

2) wykorzystanie znajomo艣ci fonetyki w聽stopniu zapewniaj膮cym zrozumia艂o艣膰 wypowiedzi dla rodzimego u偶ytkownika j臋zyka,

3) inicjowanie, podtrzymywanie i聽ko艅czenie prostej rozmowy,

4) wyra偶anie w艂asnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych os贸b,

5) w艂a艣ciwa reakcja j臋zykowa na wypowied藕 rozm贸wcy.

3. Sprawno艣膰 czytania:

1) rozumienie d艂u偶szych i聽bardziej z艂o偶onych tekst贸w,

2) rozumienie prostego tekstu narracyjnego,

3) rozumienie og贸lnego sensu tekstu, kt贸ry zawiera fragmenty niezrozumia艂e,

4) rozumienie og贸lnego sensu obszerniejszego tekstu przy pobie偶nym czytaniu,

5) wyszukiwanie 偶膮danej informacji lub szczeg贸艂u z聽cz臋艣ciowo niezrozumianego tekstu.

4. Sprawno艣膰 pisania:

1) formu艂owanie, w聽miar臋 zr贸偶nicowanej pod wzgl臋dem morfosyntaktycznym i聽leksykalnym, wypowiedzi pisemnej,

2) sformu艂owanie i聽zapisanie w艂asnego oraz otrzymanego komunikatu,

3) napisanie kr贸tkiego listu,

4) sporz膮dzenie prostej i聽sp贸jnej notatki z聽czyjej艣 wypowiedzi,

5) prawid艂owe stosowanie zasad ortografii i聽podstaw interpunkcji.

5. Inne umiej臋tno艣ci:

1) klasyfikowanie fakt贸w i聽informacji, selekcjonowanie informacji,

2) korzystanie ze s艂ownika jedno- i聽dwuj臋zycznego oraz innych 藕r贸de艂 informacji.

MATEMATYKA

Cele edukacyjne

1. Przygotowywanie uczni贸w do wykorzystania wiedzy matematycznej do rozwi膮zywania problem贸w z聽zakresu r贸偶nych dziedzin kszta艂cenia szkolnego oraz 偶ycia codziennego; budowanie modeli matematycznych dla konkretnych sytuacji.

2. Przyswajanie przez uczni贸w j臋zyka matematyki; dostrzeganie oraz formu艂owanie, rozwi膮zywanie i聽dyskutowanie problem贸w.

3. Rozwijanie wyobra藕ni przestrzennej uczni贸w.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci my艣lenia i聽jasnego formu艂owania wypowiedzi.

2. Rozwijanie umiej臋tno艣ci uczni贸w w聽zakresie rozumienia tekst贸w sformu艂owanych w聽j臋zyku matematyki.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci opisywania w聽j臋zyku matematyki prostych sytuacji.

4. U艂atwianie dostrzegania problem贸w i聽badania ich w聽konkretnych przypadkach, przez prowadzenie prostych rozumowa艅 matematycznych.

Tre艣ci nauczania

1. Liczby wymierne i聽dzia艂ania na nich, przyk艂ady wykorzystania kalkulatora; por贸wnywanie liczb wymiernych; procenty i聽ich zastosowania praktyczne; pot臋ga o聽wyk艂adniku ca艂kowitym; w艂asno艣ci pot臋gowania; pierwiastki i聽ich podstawowe w艂asno艣ci.

2. Przybli偶enia dziesi臋tne liczb rzeczywistych; przyk艂ady liczb niewymiernych.

3. Zapisywanie wyra偶e艅 algebraicznych oraz obliczanie ich warto艣ci liczbowych; wzory skr贸conego mno偶enia.

4. Przyk艂ady funkcji (r贸wnie偶 nieliczbowych i聽nieliniowych); odczytywanie w艂asno艣ci funkcji z聽wykresu.

5. R贸wnanie liniowe z聽jedn膮 niewiadom膮, nier贸wno艣膰 liniowa z聽jedn膮 niewiadom膮; uk艂ad r贸wna艅 liniowych z聽dwiema niewiadomymi i聽jego interpretacja geometryczna.

6. Zbieranie, porz膮dkowanie i聽przedstawianie danych (tam gdzie to mo偶liwe - z聽u偶yciem technologii informacyjnej).

7. Proste do艣wiadczenia losowe.

8. Wielok膮ty, ko艂o i聽okr膮g; symetralna odcinka i聽dwusieczna k膮ta; k膮t 艣rodkowy i聽k膮t wpisany, cechy przystawania tr贸jk膮t贸w, okr膮g wpisany w聽tr贸jk膮t, okr膮g opisany na tr贸jk膮cie.

9. Przyk艂ady przekszta艂ce艅 geometrycznych.

10. Obw贸d i聽pole wielok膮ta; pole ko艂a i聽d艂ugo艣膰 okr臋gu.

11. Twierdzenia o聽zwi膮zkach miarowych w聽figurach; twierdzenie Pitagorasa i聽jego zastosowania; figury podobne.

12. Prostopad艂o艣膰 i聽r贸wnoleg艂o艣膰 w聽przestrzeni; graniastos艂upy proste, ostros艂upy i聽bry艂y obrotowe (walec, sto偶ek, kula); obliczanie p贸l powierzchni i聽obj臋to艣ci wielo艣cian贸w oraz bry艂 obrotowych.

Osi膮gni臋cia

1. Przeprowadzanie nieskomplikowanych rozumowa艅 matematycznych.

2. Pos艂ugiwanie si臋 w艂asno艣ciami liczb i聽dzia艂a艅 oraz w艂asno艣ciami figur przy rozwi膮zywaniu zada艅.

3. Pos艂ugiwanie si臋 kalkulatorem przy rozwi膮zywaniu typowych zada艅.

4. Dostrzeganie, wykorzystywanie i聽interpretowanie zale偶no艣ci funkcyjnych; interpretowanie zwi膮zk贸w wyra偶onych za pomoc膮 wzor贸w, wykres贸w, schemat贸w, diagram贸w, tabel.

5. Prezentowanie z聽u偶yciem j臋zyka matematyki wynik贸w badania prostych zagadnie艅.

FIZYKA I ASTRONOMIA

Cele edukacyjne

1. Budzenie zainteresowa艅 prawid艂owo艣ciami 艣wiata przyrody.

2. Umiej臋tno艣膰 prezentowania wynik贸w w艂asnych obserwacji, eksperyment贸w i聽przemy艣le艅.

3. Poznanie podstawowych praw opisuj膮cych przebieg zjawisk fizycznych i聽astronomicznych w聽przyrodzie.

4. Wykorzystanie wiedzy fizycznej w聽praktyce 偶ycia codziennego.

Zadania szko艂y

1. Zapoznanie uczni贸w z聽podstawowymi prawami przyrody.

2. Stworzenie mo偶liwo艣ci przeprowadzania do艣wiadcze艅 fizycznych.

3. Zapoznanie z聽metodami obserwowania, badania i聽opisywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

4. Ukazanie znaczenia odkry膰 w聽naukach przyrodniczych dla rozwoju cywilizacji i聽rozwi膮zywania problem贸w wsp贸艂czesnego 艣wiata.

5. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci krytycznego korzystania ze 藕r贸de艂 informacji.

Tre艣ci nauczania

1. W艂a艣ciwo艣ci materii.

2. Stany skupienia materii. Kinetyczny model budowy materii.

3. Ruch i聽si艂y.

4. Opis ruch贸w prostoliniowych. Ruch drgaj膮cy (jako艣ciowo), ruchy krzywoliniowe. Oddzia艂ywania mechaniczne i聽ich skutki. R贸wnowaga mechaniczna. Zasada zachowania p臋du. Zasady dynamiki. Oddzia艂ywania grawitacyjne. Loty kosmiczne.

5. Praca i聽energia.

6. Rodzaje energii mechanicznej. Zasada zachowania energii. Moc. Pierwsza zasada termodynamiki.

7. Przesy艂anie informacji.

8. Fale d藕wi臋kowe. Fale elektromagnetyczne. Rozchodzenie si臋 艣wiat艂a - zjawiska odbicia i聽za艂amania. Barwy. Obrazy optyczne. Natura 艣wiat艂a. Urz膮dzenia do przekazywania informacji.

9. Elektryczno艣膰 i聽magnetyzm.

10. 艁adunki elektryczne i聽ich oddzia艂ywanie. Pole elektryczne.

11. Obw贸d pr膮du sta艂ego. Prawa przep艂ywu pr膮du sta艂ego. 殴r贸d艂a napi臋cia. Pole magnetyczne. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej (jako艣ciowo). Wytwarzanie i聽przesy艂anie energii elektrycznej.

12. Mikroskopowy model zjawisk elektrycznych.

13. Budowa atomu. Energia j膮drowa. Promieniowanie j膮drowe.

14. Uk艂ad S艂oneczny. Elementy kosmologii.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 obserwowania i聽opisywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

2. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 metodami badawczymi typowymi dla fizyki i聽astronomii.

3. Umiej臋tno艣膰 wykonywania pomiar贸w prostych i聽z艂o偶onych.

4. Opisywanie zjawisk fizycznych i聽rozwi膮zywanie problem贸w fizycznych i聽astronomicznych z聽zastosowaniem modeli i聽technik matematycznych.

CHEMIA

Cele edukacyjne

1. Nabycie umiej臋tno艣ci obserwacji i聽opisu zjawisk chemicznych zachodz膮cych w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

2. Poznanie znaczenia wiedzy chemicznej w聽procesach przetwarzania materii przez cz艂owieka.

3. Nabycie umiej臋tno艣ci i聽nawyku post臋powania zgodnego z聽zasadami dba艂o艣ci o聽w艂asne zdrowie i聽ochron臋 艣rodowiska.

Zadania szko艂y

1. Ukszta艂towanie my艣lenia prowadz膮cego do zrozumienia poznanej wiedzy chemicznej i聽pos艂ugiwania si臋 ni膮 w聽r贸偶nych sytuacjach 偶yciowych.

2. Zapoznanie uczni贸w z聽w艂a艣ciwo艣ciami substancji chemicznych i聽bezpiecznym obchodzeniem si臋 z聽nimi.

3. Umo偶liwienie uczniom zdobycia wiadomo艣ci i聽umiej臋tno艣ci zar贸wno praktycznych, jak i聽stanowi膮cych podstaw臋 do kszta艂cenia na kolejnych etapach.

Tre艣ci nauczania

1. Substancje i聽przemiany chemiczne w聽otoczeniu cz艂owieka.
Metale i聽niemetale, mieszaniny, powietrze jako mieszanina gaz贸w, tlen i聽azot - w艂a艣ciwo艣ci, tlenki, zanieczyszczenia powietrza.

2. Budowa atomu: j膮dro i聽elektrony, sk艂adniki j膮dra, izotopy. Promieniotw贸rczo艣膰 i聽jej r贸偶norodne konsekwencje. Atomy, jony i聽cz膮steczki, pierwiastki i聽zwi膮zki chemiczne, symbole chemiczne, warto艣ciowo艣膰 pierwiastk贸w. Wi膮zania chemiczne - jonowe i聽atomowe.

3. Teoria atomistyczno - cz膮steczkowa - nieci膮g艂o艣膰 budowy materii.
Uk艂ad okresowy pierwiastk贸w chemicznych - spos贸b usystematyzowania pierwiastk贸w.

4. Wagowe stosunki stechiometryczne w聽zwi膮zkach chemicznych i聽reakcjach chemicznych - masa atomowa i聽cz膮steczkowa, prawo sta艂o艣ci sk艂adu, prawo zachowania masy.

5. Reakcje chemiczne i聽r贸wnania reakcji chemicznych.

6. Woda i聽roztwory wodne - zagro偶enia cywilizacyjne wynikaj膮ce z聽jej zanieczyszcze艅.

7. Roztwory, rozpuszczalno艣膰, st臋偶enia procentowe roztwor贸w - podstawowe obliczenia.

8. Typy zwi膮zk贸w nieorganicznych: kwasy, zasady, wodorotlenki, dysocjacja jonowa, odczyn roztworu, pH - w聽uj臋ciu jako艣ciowym. Sole: reakcje substancji o聽w艂a艣ciwo艣ciach kwasowych z聽substancjami o聽w艂a艣ciwo艣ciach zasadowych, podstawowe w艂a艣ciwo艣ci i聽zastosowania wybranych soli.

9. Surowce i聽tworzywa pochodzenia mineralnego: w臋giel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny, wapie艅, gips, szk艂o.

10. W臋giel i聽jego zwi膮zki.
Proste w臋glowodory nasycone i聽nienasycone, alkohole, kwasy karboksylowe, myd艂a, estry, t艂uszcze, cukry, bia艂ka jako podstawowe sk艂adniki organizm贸w 偶ywych, tworzywa sztuczne.

11. Dzia艂anie niekt贸rych substancji na organizm cz艂owieka: leki, trucizny, alkohole, narkotyki, nawozy, 艣rodki ochrony ro艣lin.

Osi膮gni臋cia

1. Okre艣lanie w艂a艣ciwo艣ci r贸偶norodnych substancji oraz ich powi膮zanie z聽zastosowaniem i聽wp艂ywem na 艣rodowisko naturalne.

2. Wyja艣nianie przebiegu prostych proces贸w chemicznych i聽zapisywanie poznanych reakcji chemicznych w聽postaci r贸wna艅.

3. Projektowanie i聽przeprowadzanie prostych do艣wiadcze艅 chemicznych.

4. Bezpieczne pos艂ugiwanie si臋 prostym sprz臋tem laboratoryjnym, substancjami i聽wyrobami o聽poznanym sk艂adzie chemicznym.

5. Dostrzeganie przemian chemicznych w聽otoczeniu oraz czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na ich przebieg.

6. Wykonywanie prostych oblicze艅 stechiometrycznych.

BIOLOGIA

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie zainteresowa艅 biologicznych i聽sk艂anianie do samodzielnego poznawania 艣wiata 偶ywego.

2. Poznanie r贸偶norodno艣ci 艣wiata 偶ywego i聽艣rodowisk 偶ycia organizm贸w.

3. Poznanie i聽zrozumienie podstawowych proces贸w 偶yciowych organizm贸w.

4. Zrozumienie zasad funkcjonowania organizmu cz艂owieka i聽kszta艂towanie zachowa艅 prozdrowotnych.

5. Kszta艂cenie zachowa艅 ukierunkowanych na ochron臋 艣rodowiska przyrodniczego.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie projektowania i聽prowadzenia obserwacji i聽do艣wiadcze艅 biologicznych.

2. Ukazywanie r贸偶norodno艣ci i聽z艂o偶ono艣ci 艣wiata 偶ywego.

3. Ukazywanie uwarunkowa艅 i聽prawid艂owo艣ci przebiegu proces贸w i聽zjawisk biologicznych.

4. Motywowanie do przestrzegania zasad higieny osobistej i聽podejmowania odpowiedzialno艣ci za zdrowie i聽偶ycie w艂asne i聽innych.

5. Umo偶liwienie podejmowania dzia艂a艅 na rzecz najbli偶szego 艣rodowiska przyrodniczego i聽rozwijania szacunku dla zwierz膮t.

Tre艣ci nauczania

1. Struktura organizmu i聽funkcje, jakim ona s艂u偶y (kom贸rki, tkanki, organy).

2. Przyk艂ady r贸偶nych sposob贸w pe艂nienia tych samych funkcji 偶yciowych przez organizmy zale偶nie od warunk贸w 艣rodowiska.

3. Budowa i聽funkcjonowanie uk艂ad贸w organizmu cz艂owieka.

4. Stan zdrowia i聽choroby. Przyk艂ady chor贸b zaka藕nych oraz patologii w聽dzia艂aniu narz膮d贸w; elementy epidemiologii, profilaktyki i聽leczenia omawianych chor贸b.

5. Etapy biologicznego i聽psychicznego rozwoju cz艂owieka i聽potrzeby z聽nimi zwi膮zane.

6. Informacja dziedziczna; cechy organizmu wynikaj膮ce z聽wp艂ywu gen贸w i聽oddzia艂ywa艅 艣rodowiskowych.

7. Relacje wewn膮trz- i聽mi臋dzygatunkowe w聽przyrodzie. Kr膮偶enie materii i聽przep艂yw energii w聽r贸偶nych uk艂adach przyrodniczych.

8. Dzia艂ania cz艂owieka w聽艣rodowisku przyrodniczym i聽ich konsekwencje.

Osi膮gni臋cia

1. Formu艂owanie hipotez. Analizowanie i聽interpretowanie wynik贸w obserwacji i聽do艣wiadcze艅 wraz z聽ocen膮 ich wiarygodno艣ci.

2. Gromadzenie, integrowanie, opracowywanie i聽interpretowanie wiedzy z聽r贸偶nych dziedzin niezb臋dnej do wyja艣nienia proces贸w 偶yciowych.

3. Interpretowanie zale偶no艣ci mi臋dzy budow膮 i聽funkcj膮 uk艂ad贸w i聽narz膮d贸w w聽organizmie cz艂owieka. Postrzeganie funkcjonowania organizmu ludzkiego jako integralnej ca艂o艣ci.

4. Interpretowanie zale偶no艣ci mi臋dzy 艣rodowiskiem 偶ycia organizmu a聽jego budow膮 i聽funkcjonowaniem.

5. Analizowanie struktury i聽funkcjonowania wybranych ekosystem贸w.

6. Ocenianie zmian zachodz膮cych w聽艣rodowisku przyrodniczym w聽wyniku oddzia艂ywania cz艂owieka i聽ich wp艂ywu na jako艣膰 偶ycia i聽umiej臋tno艣ci znajdywania 艣rodk贸w zaradczych.

7. Analizowanie przyczyn zak艂贸ce艅 stanu zdrowia cz艂owieka, przewidywanie skutk贸w w艂asnych decyzji w聽tym zakresie. Prowadzenie zdrowego trybu 偶ycia.

GEOGRAFIA

Cele edukacyjne

1. Budzenie zainteresowania szeroko rozumian膮 przestrzeni膮 geograficzn膮 (w艂asnym regionem, terytorium Polski, Europy, 艣wiata) oraz przygotowanie do swobodnego poruszania si臋 w聽niej.

2. Kszta艂towanie w聽uczniach:

1) poszanowania innych narod贸w, system贸w warto艣ci i聽sposob贸w 偶ycia,

2) poczucia odpowiedzialno艣ci za swoje 艣rodowisko 偶ycia (geograficzne i聽spo艂eczne), gotowo艣ci uczestniczenia w聽rozwi膮zywaniu problem贸w swojej spo艂eczno艣ci.

3. U艣wiadomienie warto艣ci, jak膮 jest w艂asny region i聽kraj oraz ich dziedzictwo kulturowe.

4. Przyswojenie informacji podstawowych umo偶liwiaj膮cych realizacj臋 cel贸w wymienionych w聽ust. 1 - 3.

Zadania szko艂y

Tworzenie uczniom sprzyjaj膮cych warunk贸w do:

1) korzystania z聽mo偶liwie r贸偶norodnych 藕r贸de艂 wiedzy geograficznej, w聽tym z聽w艂asnych obserwacji terenowych, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem swojej gminy (powiatu),

2) uczenia si臋 czynnego, kszta艂tuj膮cego dociekliwo艣膰, refleksyjno艣膰, zdrowy krytycyzm, ch臋膰 dzia艂ania,

3) kszta艂towania postawy szacunku dla przyrody.

Tre艣ci nauczania

1. Ziemia jako cz臋艣膰 Wszech艣wiata.

2. Ziemia jako 艣rodowisko 偶ycia, jej historia i聽obraz wsp贸艂czesny.

3. Interakcja Ziemia - cz艂owiek.

4. Gospodarowanie zasobami naturalnymi Ziemi.

5. Wsp贸艂czesne przemiany gospodarcze, spo艂eczne i聽polityczne na kontynentach i聽w聽wybranych pa艅stwach.

6. 殴r贸d艂a konflikt贸w i聽pr贸by ich rozwi膮zywania (na wybranych przyk艂adach).

7. Potencja艂 naturalny, ludno艣ciowy, gospodarczy i聽kulturowy Polski (na tre艣ci dotycz膮ce Polski nale偶y przeznaczy膰 nie mniej ni偶 1/3 czasu przewidzianego na zaj臋cia geografii w聽gimnazjum).

8. Polska na tle Europy i聽艣wiata.

9. Problemy integracyjne na 艣wiecie, w聽Europie i聽w聽Polsce.

10. Przyk艂ady ochrony krajobrazu na 艣wiecie i聽w聽Polsce.

Osi膮gni臋cia

1. Ca艂o艣ciowe widzenie region贸w i聽miejsc (Polski i聽艣wiata).

2. Lokalizowanie miejsc na powierzchni Ziemi i聽orientowanie si臋 w聽ich wzajemnym po艂o偶eniu za pomoc膮 map.

3. Gromadzenie, interpretowanie i聽prezentowanie wiedzy geograficznej.

4. Ocenianie w聽kategoriach geograficznych dzia艂alno艣ci gospodarczej, spo艂ecznej i聽politycznej oraz dzia艂a艅 w艂asnych.

5. Przewidywanie zmian w聽przyrodzie i聽w聽dzia艂aniach ludzi na podstawie uzyskanych informacji.

6. Korzystanie z聽mo偶liwie r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

7. Stosowanie wiedzy geograficznej w聽偶yciu.

MUZYKA

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 muzycznych.

2. Wyposa偶enie uczni贸w w聽niezb臋dne umiej臋tno艣ci muzyczne a聽tak偶e wiedz臋 z聽tego zakresu.

3. Umo偶liwienie uczniom prze偶ycia r贸偶nych do艣wiadcze艅 muzycznych.

4. Kszta艂towanie kultury muzycznej (umiej臋tno艣膰 w艂膮czania sztuki we w艂asne, osobiste 偶ycie).

5. Uczenie warto艣ciowania obecnych wok贸艂 ucznia zjawisk z聽zakresu muzyki.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie kontaktu z聽wielkimi dzie艂ami sztuki prowadz膮cego do prze偶y膰 estetycznych.

2. Ukazanie wielkiego bogactwa 艣wiata sztuki.

3. Tworzenie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰 prze偶y膰 wewn臋trznych, do艣wiadczania tajemnicy, kontemplacji, a聽tak偶e autorefleksji.

4. Ukazanie r贸偶nych funkcji sztuki - estetycznej, poznawczej, wsp贸lnotowej, emocjonalno-terapeutycznej, religijnej.

Tre艣ci nauczania

1. S艂uchanie muzyki.

2. 艢piew.

3. Muzykowanie na instrumentach.

4. Dzia艂ania muzyczno-ruchowe.

5. Wiedza niezb臋dna do rozumienia muzyki.

6. R贸偶norodno艣膰 muzyki ojczystej, w聽tym regionalnej, muzyki innych narod贸w i聽region贸w 艣wiata.

7. Warto艣ci muzyki ludowej, muzyki artystycznej i聽muzyki popularnej.

8. Podstawowa wiedza o聽teatrze i聽filmie.

Osi膮gni臋cia

1. Rozpoznawanie wybitnych dzie艂 muzycznych.

2. W艂asna aktywno艣膰 muzyczna.

PLASTYKA

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 plastycznych.

2. Wyposa偶enie uczni贸w w聽niezb臋dne umiej臋tno艣ci plastyczne, a聽tak偶e wiedz臋 z聽tego zakresu.

3. Umo偶liwienie uczniom prze偶ycia r贸偶nych do艣wiadcze艅 plastycznych.

4. Kszta艂towanie kultury plastycznej (umiej臋tno艣膰 w艂膮czania sztuki we w艂asne, osobiste 偶ycie).

5. Uczenie warto艣ciowania obecnych wok贸艂 ucznia zjawisk z聽zakresu plastyki.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie kontaktu z聽wielkimi dzie艂ami sztuki prowadz膮cego do prze偶y膰 estetycznych.

2. Ukazanie wielkiego bogactwa 艣wiata sztuki.

3. Tworzenie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰 prze偶y膰 wewn臋trznych, do艣wiadczania tajemnicy, kontemplacji, a聽tak偶e autorefleksji.

4. Ukazanie r贸偶nych funkcji sztuki - estetycznej, poznawczej, wsp贸lnotowej, emocjonalno-terapeutycznej, religijnej.

Tre艣ci nauczania

1. Kontakt z聽dzie艂ami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea.

2. 艢rodki wyrazu plastycznego. Dzia艂ania plastyczne w聽r贸偶nych materia艂ach, technikach i聽formach.

3. Sztuka ludowa i聽zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu.

4. R贸偶norodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - j臋zyk przestrzeni, koloru, cia艂a itp.).

5. Krajobraz kulturowy.

6. Kszta艂towanie otoczenia i聽form u偶ytkowych (racjonalno艣膰, funkcjonalno艣膰, estetyka).

7. Podstawowa wiedza o聽teatrze i聽filmie.

Osi膮gni臋cia

1. Rozpoznawanie wybitnych dzie艂 plastycznych.

2. W艂asna aktywno艣膰 plastyczna.

3. Dbanie o聽estetyczny wygl膮d w艂asny i聽otoczenia.

TECHNIKA

Cele edukacyjne

Przygotowanie do 偶ycia w聽cywilizacji technicznej.

Zadania szko艂y

Zorganizowanie warunk贸w do samodzielnego dzia艂ania technicznego z聽wykorzystaniem typowych metod stosowanych w聽podstawowych dziedzinach techniki.

Tre艣ci nauczania

1. Prezentacja wybranych wielkich polskich i聽zagranicznych wynalazc贸w w聽dziedzinie techniki.

2. Zwi膮zki techniki z聽rozwojem kultury i聽r贸偶nych dyscyplin wiedzy technicznej.

3. Projektowanie i聽konstruowanie; ochrona praw autorskich, wynalazczo艣膰, ochrona patentowa; m艂odzie偶owy ruch tw贸rczo艣ci technicznej.

4. Materia艂y konstrukcyjne; wymagania u偶ytkowe, bezpiecze艅stwa, ekonomiczne i聽konstrukcyjne.

5. Planowanie pracy indywidualnej i聽zespo艂owej, podzia艂 pracy, koordynacja dzia艂a艅, rachunek ekonomiczny.

6. Technologie - narz臋dzia i聽urz膮dzenia techniczne stosowane do przetwarzania r贸偶nych materia艂贸w; pomiary i聽regulacje techniczne.

7. Problemy bezpiecznego wykorzystania wytwor贸w wsp贸艂czesnej techniki; urz膮dzenia techniczne stosowane w聽艣rodowisku 偶ycia ucznia; bezpiecze艅stwo poruszania si臋 po drogach.

Osi膮gni臋cia

1. Okre艣lanie i聽ocenianie w艂asnych mocnych i聽s艂abych cech ujawnianych w聽dzia艂aniach technicznych indywidualnych i聽zespo艂owych; ocenianie w艂asnych mo偶liwo艣ci sprostania wymaganiom wst臋pnie wybranego zawodu (stanowiska pracy).

2. Stosowanie r贸偶norodnych metod i聽艣rodk贸w (symboli, rysunk贸w, kod贸w i聽zdj臋膰) w聽porozumiewaniu si臋 na temat zagadnie艅 technicznych.

3. Czytanie i聽sporz膮dzanie prostych dokumentacji technicznych.

4. Bezpieczne i聽wydajne pos艂ugiwanie si臋 podstawowymi narz臋dziami, przyrz膮dami i聽urz膮dzeniami, dobieranie narz臋dzi oraz utrzymywanie ich w聽stanie sprawno艣ci.

5. Eksploatacja urz膮dze艅 i聽system贸w technicznych zwi膮zanych z聽偶yciem codziennym z聽uwzgl臋dnieniem zasad i聽regu艂 bezpiecze艅stwa, w聽tym korzystanie z聽dr贸g i聽pojazd贸w.

INFORMATYKA

Cele edukacyjne

Przygotowanie do aktywnego i聽odpowiedzialnego 偶ycia w聽spo艂ecze艅stwie informacyjnym.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie warunk贸w do osi膮gni臋cia umiej臋tno艣ci pos艂ugiwania si臋 komputerem, jego oprogramowaniem i聽technologi膮 informacyjn膮.

2. Zainteresowanie uczni贸w rozwojem wiedzy informacyjnej oraz nowymi mo偶liwo艣ciami dost臋pu do informacji i聽komunikowania si臋.

3. Wspomaganie uczni贸w w聽rozpoznaniu w艂asnych uzdolnie艅 i聽zainteresowa艅 w聽celu 艣wiadomego wyboru kierunku dalszego kszta艂cenia.

Tre艣ci nauczania

1. Pos艂ugiwanie si臋 sprz臋tem i聽korzystanie z聽us艂ug systemu operacyjnego.
Podstawowe elementy komputera i聽ich funkcje.
Zasady bezpiecznej pracy z聽komputerem.
Podstawowe us艂ugi systemu operacyjnego.
Podstawowe zasady pracy w聽sieci lokalnej i聽globalnej.

2. Rozwi膮zywanie problem贸w za pomoc膮 program贸w u偶ytkowych.
Formy reprezentowania i聽przetwarzania informacji przez cz艂owieka i聽komputer.
Redagowanie tekst贸w i聽tworzenie rysunk贸w za pomoc膮 komputera.
Tworzenie dokument贸w zawieraj膮cych tekst, grafik臋 i聽tabele.
Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do rozwi膮zywania zada艅 z聽programu nauczania gimnazjum i聽codziennego 偶ycia.
Korzystanie z聽multimedialnych 藕r贸de艂 informacji.
Przyk艂ady r贸偶nych form organizacji danych. Przyk艂ady wyszukiwania i聽zapisywania informacji w聽bazach danych.
Przyk艂ady zastosowa艅 komputera jako narz臋dzia dost臋pu do rozproszonych 藕r贸de艂 informacji i聽komunikacji na odleg艂o艣膰.

3. Rozwi膮zywanie problem贸w w聽postaci algorytmicznej.
Algorytmy wok贸艂 nas, przyk艂ady algorytm贸w rozwi膮zywania problem贸w praktycznych i聽szkolnych. 艢cis艂e formu艂owanie sytuacji problemowych. Opisywanie algorytm贸w w聽j臋zyku potocznym. Zapisywanie algorytm贸w w聽postaci procedur, kt贸re mo偶e wykona膰 komputer. Przyk艂ady algorytm贸w rekurencyjnych. Rozwi膮zywanie umiarkowanie z艂o偶onych zada艅 metod膮 zst臋puj膮c膮. Przyk艂ady testowania i聽oceny algorytm贸w.

4. Modelowanie i聽symulacja za pomoc膮 komputera.
Symulowanie zjawisk o聽znanych prostych modelach. Modelowanie a聽symulacja.
Przyk艂ady tworzenia prostych modeli.

5. Spo艂eczne, etyczne i聽ekonomiczne aspekty rozwoju informatyki.
Po偶ytki wynikaj膮ce z聽rozwoju informatyki i聽powszechnego dost臋pu do informacji. Konsekwencje dla os贸b i聽spo艂ecze艅stw. Zagro偶enia wychowawcze: szkodliwe gry, deprawuj膮ce tre艣ci, uzale偶nienie. Zagadnienia etyczne i聽prawne zwi膮zane z聽ochron膮 w艂asno艣ci intelektualnej i聽ochron膮 danych.

Osi膮gni臋cia

1. Wybieranie, 艂膮czenie i聽celowe stosowanie r贸偶nych narz臋dzi informatycznych do rozwi膮zywania typowych praktycznych i聽szkolnych problem贸w ucznia.

2. Korzystanie z聽r贸偶nych, w聽tym multimedialnych i聽rozproszonych 藕r贸de艂 informacji dost臋pnych za pomoc膮 komputera.

3. Rozwi膮zywanie umiarkowanie z艂o偶onych problem贸w przez stosowanie poznanych metod algorytmicznych.

4. Dostrzeganie korzy艣ci i聽zagro偶e艅 zwi膮zanych z聽rozwojem zastosowa艅 komputer贸w.

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Cele edukacyjne

1. Zrozumienie powod贸w i聽sensu stara艅 o聽w艂asne cia艂o, sprawno艣膰, zdrowie i聽urod臋.

2. Zrozumienie potrzeby racjonalnej troski o聽witaln膮 gotowo艣膰 organizmu warunkuj膮c膮 osi膮gni臋cia 偶yciowe.

3. Doskonalenie sprawno艣ci kondycyjnej i聽koordynacyjnej.

Zadania szko艂y

1. Przekazywanie wiedzy, niezb臋dnej dla podtrzymania aktywno艣ci fizycznej i聽nawyk贸w zdrowego stylu 偶ycia.

2. Stymulowanie r贸偶norodnych form aktywno艣ci fizycznej uczni贸w, wspieraj膮cej ich rozw贸j, szczeg贸lnie w聽okresie stabilizacji postawy cia艂a.

3. Organizowanie zaj臋膰 w聽wybranych dziedzinach rekreacyjno - sportowych i聽turystycznych.

4. Organizowanie zaj臋膰 fakultatywnych z聽zakresu "sport贸w ca艂ego 偶ycia".

Tre艣ci nauczania

1. 膯wiczenia kszta艂tuj膮ce i聽koryguj膮ce postaw臋 cia艂a, oddechowe, kompensacyjne.

2. 膯wiczenia z聽obci膮偶eniem na zmiennych dystansach, z聽wykorzystaniem przybor贸w i聽przyrz膮d贸w.

3. Marsze, biegi, wspinanie, d藕wiganie, skoki, gimnastyka, gry sportowo-rekreacyjne.

4. Organizowanie i聽s臋dziowanie zawod贸w sportowych, rekreacyjnych i聽turystycznych.

5. Zasady funkcjonowania organizmu, regeneracji si艂 i聽czynnego odpoczynku, zapobieganie chorobom i聽uzale偶nieniom.

Osi膮gni臋cia

1. Diagnozowanie w艂asnej sprawno艣ci fizycznej i聽umiej臋tno艣ci ruchowych.

2. Hartowanie organizmu i聽dba艂o艣膰 o聽higien臋 i聽zdrowie.

3. Dba艂o艣膰 o聽prawid艂ow膮 postaw臋 cia艂a.

4. Aktywno艣膰 ruchowa o聽charakterze rekreacyjno - sportowym w聽dw贸ch wybranych formach indywidualnych i聽dw贸ch zespo艂owych.

5. Pe艂nienie roli organizatora, widza i聽s臋dziego w聽wybranych dyscyplinach rekreacyjnych i聽sportowych.

J臉ZYK MNIEJSZO艢CI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ

Przedmiot realizowany jest w聽szko艂ach (oddzia艂ach) z聽j臋zykiem nauczania mniejszo艣ci narodowych lub grup etnicznych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami

Cele edukacyjne

1. Opanowanie j臋zyka ojczystego zapewniaj膮ce sprawn膮 komunikacj臋 j臋zykow膮 w聽r贸偶nych sytuacjach prywatnych i聽publicznych.

2. Uczestniczenie w聽kulturze, szczeg贸lnie w聽wymiarze symbolicznym, tak by stawa艂a si臋 osobist膮 w艂asno艣ci膮 m艂odego cz艂owieka.

3. Wszechstronny rozw贸j ucznia jako przygotowanie do aktywnej obecno艣ci w聽spo艂ecze艅stwie.

4. Zdolno艣膰 ucznia do odnajdywania swojego miejsca w聽warunkach wielokulturowo艣ci.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie w聽uczniach poczucia w艂asnej warto艣ci, to偶samo艣ci narodowej (etnicznej) oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci j臋zykowe.

2. Kszta艂cenie i聽doskonalenie umiej臋tno艣ci m贸wienia, s艂uchania, czytania, pisania, odbioru r贸偶norodnych tekst贸w kultury.

3. Tworzenie sytuacji, w聽kt贸rych uczenie si臋 j臋zyka nast臋puje poprzez 艣wiadome i聽refleksyjne jego u偶ywanie (bez obci膮偶enia wiedz膮 teoretyczn膮).

4. Rozwijanie w聽uczniach postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽poszanowania innych kultur.

5. Integrowanie r贸偶nych p艂aszczyzn kulturowych, stwarzanie mo偶liwo艣ci uczestnictwa w聽kulturze wsp贸艂czesnej na bazie obcowania z聽tradycj膮.

6. Ukazywanie wk艂adu danej mniejszo艣ci w聽kultur臋 polsk膮 i聽rozw贸j Polski.

Tre艣ci nauczania

1. Rozwijanie sprawno艣ci rozumienia ze s艂uchu, m贸wienia oraz czytania i聽pisania.

2. Utrwalenie i聽poszerzenie funkcji j臋zykowych umo偶liwiaj膮cych pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem w聽sytuacjach 偶ycia codziennego.

3. Opanowanie funkcjonalnych struktur gramatycznych.

4. Wzbogacanie s艂ownictwa dotycz膮cego 偶ycia codziennego w聽oparciu o聽materia艂y j臋zykowe.

5. Wielop艂aszczyznowe wykorzystanie tekstu literackiego; akcentowanie warto艣ci ideowych, moralnych, estetycznych; wprowadzenie poj臋膰 z聽zakresu historii i聽teorii literatury (kompozycja, narracja, podmiot liryczny, symbol, kontrast, 艣rodki wyrazu artystycznego).

6. Stosowanie r贸偶nych form wypowiedzi pisemnej (opowiadanie, streszczenie, opis, charakterystyka, sprawozdanie).

7. Wprowadzanie uczni贸w w聽technik臋 uczenia si臋 i聽wyposa偶enie ich w聽narz臋dzia samodzielnej pracy umys艂owej.

Osi膮gni臋cia

Najistotniejszym osi膮gni臋ciem jest rozbudzenie zami艂owania do j臋zyka, historii i聽kultury ojczystej.

1. Wyr贸wnywanie poziomu i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci wyniesionych ze szko艂y podstawowej w聽zakresie m贸wienia, s艂uchania, czytania i聽pisania:

1) budowanie wypowiedzi m贸wionych i聽pisanych zgodnie z聽intencj膮 i聽okoliczno艣ciami (w聽zwi膮zku z聽sytuacjami 偶yciowymi i聽lektur膮),

2) rozpoznawanie i聽tworzenie wypowiedzi informuj膮cych, opisuj膮cych, warto艣ciuj膮cych oraz s艂u偶膮cych wyra偶aniu opinii, przekonywaniu i聽uzasadnianiu pogl膮d贸w,

3) dokonywanie celowych zabieg贸w redakcyjnych w聽zakresie poprawiania i聽parafrazowania tekst贸w w艂asnych i聽cudzych,

4) operowanie strukturami gramatycznymi odpowiednio do sytuacji i聽kontekstu wypowiedzi.

2. Samokszta艂cenie:

1) poszukiwanie informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 i聽ich porz膮dkowanie,

2) umiej臋tne i聽rozumne korzystanie ze 艣rodk贸w masowego przekazu; klasyfikowanie i聽selekcjonowanie informacji.

3. Odbi贸r tekst贸w kultury:

1) dostrzeganie i聽omawianie swoistych w艂a艣ciwo艣ci poznawanych utwor贸w i聽tekst贸w kultury,

2) rozpoznawanie warto艣ci w聽utworach oraz pr贸by ich oceny na tle warto艣ci uniwersalnych,

3) tw贸rcze wykonywanie utwor贸w w聽偶ywym s艂owie lub innych formach artystycznych.

Lektura

1. Utwory prozatorskie i聽poetyckie wprowadzaj膮ce w聽tradycj臋 i聽wsp贸艂czesno艣膰 literack膮 - stosownie do mo偶liwo艣ci i聽potrzeb.

2. Teksty reprezentatywne dla r贸偶nych rodzaj贸w, gatunk贸w i聽form artystycznego wyrazu, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem utwor贸w epickich, w聽tym odmian prozy fabularnej i聽historycznej.

3. Teksty u偶ytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe oraz inne teksty kultury wysokiej i聽masowej.

ETYKA 4

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie refleksyjnej postawy wobec cz艂owieka, jego natury, powinno艣ci moralnych oraz wobec r贸偶nych sytuacji 偶yciowych.

2. Rozpoznawanie podstawowych warto艣ci i聽dokonywanie w艂a艣ciwej ich hierarchizacji.

3. Podj臋cie odpowiedzialno艣ci za siebie i聽innych oraz za dokonywane wybory moralne.

Zadania szko艂y

1. U艣wiadamianie wa偶nych problem贸w moralnych i聽sposob贸w ich rozwi膮zywania.

2. Ukazywanie znaczenia zasad moralnych dla rozwoju osobistego cz艂owieka, kszta艂towania si臋 relacji mi臋dzy lud藕mi oraz 偶ycia spo艂ecznego, gospodarczego i聽politycznego.

3. U艂atwianie nawi膮zywania wi臋zi z聽w艂asn膮 rodzin膮, krajem oraz jego kultur膮, umo偶liwiaj膮cych rzeczywiste otwieranie si臋 na r贸偶norodno艣膰 kultur w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

4. Umo偶liwienie rozwijania umiej臋tno艣ci prezentacji w艂asnego stanowiska w聽dialogu z聽innymi i聽demokratycznego wsp贸艂decydowania.

Tre艣ci nauczania

1. Cz艂owiek jako osoba; natura i聽godno艣膰 cz艂owieka.

2. Rola i聽znaczenie sumienia w聽ocenie moralnej i聽dla wewn臋trznego rozwoju cz艂owieka.

3. Samowychowanie jako droga rozwoju.

4. G艂贸wne problemy wsp贸艂czesnej etyki.

5. Cz艂owiek wobec warto艣ci; cz艂owiek wobec cierpienia i聽艣mierci.

6. Moralno艣膰 a聽religia, wiedza i聽polityka.

7. Wskazania moralne w聽religii chrze艣cija艅skiej.

8. Wskazania moralne w聽innych religiach 艣wiata.

9. Moralne aspekty stosunku cz艂owieka do 艣wiata przyrody.

10. Praca i聽jej warto艣膰 dla cz艂owieka, znaczenie etyki zawodowej.

Osi膮gni臋cia

1. Dokonywanie wyboru warto艣ci i聽tworzenie ich hierarchii.

2. Rozstrzyganie w膮tpliwo艣ci i聽problem贸w moralnych zgodnie z聽przyj臋t膮 hierarchi膮 warto艣ci i聽dobrem wsp贸lnym.

3. Stosowanie zasad harmonijnego wsp贸艂istnienia i聽wsp贸艂dzia艂ania ze 艣rodowiskiem spo艂ecznym i聽przyrodniczym.聽

___________

4 Nauczanie religii jest realizowane zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami.

艢CIE呕KI EDUKACYJNE

EDUKACJA CZYTELNICZA I MEDIALNA

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do korzystania z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

2. Umiej臋tno艣膰 segregowania informacji i聽krytycznego ich odbioru.

3. Rozbudzanie potrzeb czytelniczych.

4. Przygotowanie do pracy samokszta艂ceniowej i聽wykorzystywania medi贸w jako narz臋dzi pracy intelektualnej.

5. Kszta艂towanie postawy szacunku dla polskiego dziedzictwa kulturowego w聽zwi膮zku z聽globalizacj膮 kultury masowej.

Zadania szko艂y

1. Rozpoznanie i聽umiej臋tne kierowanie zainteresowaniami literackimi uczni贸w.

2. Tworzenie warunk贸w do zdobywania informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

3. Rozwijanie wiedzy o聽komunikowaniu si臋 ludzi bezpo艣rednio i聽przez media.

4. Ukazywanie zale偶no艣ci mi臋dzy form膮 i聽j臋zykiem medi贸w a聽zamierzeniami, postawami i聽kultur膮 tw贸rc贸w komunikat贸w artystycznych, informacyjnych, reklamowych i聽propagandowych.

5. U艣wiadomienie roli mass medi贸w i聽stosowanych przez nie 艣rodk贸w i聽zabieg贸w socjotechnicznych.

6. Wprowadzenie uczni贸w w聽zasady procesu tw贸rczego w聽produkcji medialnej.

7. Zapoznanie z聽fundamentalnymi dzie艂ami medialnymi: fotografii, radia, filmu, telewizji i聽teatru, polskimi i聽zagranicznymi.

Tre艣ci nauczania

1. Dokumenty gromadzone w聽bibliotece i聽ich warto艣膰 informacyjna.

2. Opis i聽spis bibliograficzny; zestawienie tematyczne.

3. Poj臋cia komunikacji medialnej: znak, symbol, kod, j臋zyk, denotacja, konotacja.

4. Drogi, formy i聽kana艂y komunikowania si臋 ludzi, funkcje komunikat贸w - psychologiczne podstawy komunikowania si臋 ludzi.

5. Formy komunikat贸w medialnych: s艂ownych, pisemnych, obrazowych, d藕wi臋kowych, filmowych i聽multimedialnych.

6. Kody ikoniczne i聽symboliczne. J臋zyki poszczeg贸lnych medi贸w. Formy i聽艣rodki obrazowe. Fikcja w聽mediach.

7. S艂owo, gest i聽ruch jako forma wypowiedzi w聽偶yciu i聽w聽teatrze, gry dramatyczne, inscenizacje, teatr szkolny.

8. Media jako 艣rodki poznania historii i聽wsp贸艂czesno艣ci. Komunikaty informacyjne i聽perswazyjne (reklamowe i聽propagandowe, public relations).

9. Podstawy projektowania i聽wykonywania r贸偶nych form komunikat贸w medialnych.

Osi膮gni臋cia

1. Korzystanie ze zbior贸w i聽warsztatu informacyjnego biblioteki, tak偶e za pomoc膮 automatycznych system贸w wyszukiwawczych.

2. Sporz膮dzanie opis贸w bibliograficznych i聽bibliografii za艂膮cznikowej do w艂asnych opracowa艅.

3. Sprawne, szybkie czytanie, notowanie i聽selekcjonowanie wiadomo艣ci.

4. Analizowanie komunikat贸w medialnych, odczytywanie znak贸w i聽kod贸w dos艂ownych i聽kontekstowych.

5. Rozpoznawanie u偶ytych 艣rodk贸w formalnych i聽ich s艂u偶ebno艣膰 wzgl臋dem zamierze艅 tw贸rc贸w w聽r贸偶nych formach przekaz贸w medialnych.

6. Wykorzystywanie medi贸w jako 藕r贸de艂 informacji i聽opinii w聽samodzielnym dochodzeniu do wiedzy.

7. Pos艂ugiwanie si臋 r贸偶nymi formami komunikat贸w i聽narz臋dzi medialnych w聽procesie komunikowania, zdobywania, dokumentowania i聽prezentowania wiedzy.

8. Rozr贸偶nianie komunikat贸w informacyjnych od perswazyjnych, przekaz贸w przedstawiaj膮cych rzeczywisto艣膰 od interpretuj膮cych i聽fikcyjnych.

9. Umiej臋tno艣膰 krytycznej analizy warto艣ci oferty medi贸w i聽dokonywania w艂a艣ciwego wyboru w聽korzystaniu ze 艣rodk贸w masowej komunikacji.

EDUKACJA EKOLOGICZNA

Cele edukacyjne

1. U艣wiadamianie zagro偶e艅 艣rodowiska przyrodniczego, wyst臋puj膮cych w聽miejscu zamieszkania.

2. Budzenie szacunku do przyrody.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie warunk贸w do poznawania wsp贸艂zale偶no艣ci mi臋dzy r贸偶nymi sk艂adnikami 艣rodowiska oraz rozumienia przyczyn i聽skutk贸w ingerencji cz艂owieka w聽艣wiat przyrody.

2. Kszta艂towanie proekologicznej motywacji uczni贸w.

Tre艣ci nauczania

1. Przyczyny i聽skutki niepo偶膮danych zmian w聽atmosferze, biosferze, hydrosferze i聽litosferze.

2. R贸偶norodno艣膰 biologiczna (gatunkowa, genetyczna oraz ekosystem贸w) - znaczenie jej ochrony.

3. 呕ywno艣膰 - oddzia艂ywanie produkcji 偶ywno艣ci na 艣rodowisko.

4. Zagro偶enia dla 艣rodowiska wynikaj膮ce z聽produkcji i聽transportu energii; energetyka j膮drowa - bezpiecze艅stwo i聽sk艂adowanie odpad贸w.

Osi膮gni臋cia

1. Dostrzeganie, opisywanie i聽wyja艣nianie zwi膮zk贸w mi臋dzy naturalnymi sk艂adnikami 艣rodowiska, cz艂owiekiem i聽jego dzia艂alno艣ci膮.

2. Krytyczna analiza relacji mi臋dzy dzia艂alno艣ci膮 cz艂owieka a聽stanem 艣rodowiska.

3. Organizowanie dzia艂a艅 s艂u偶膮cych poprawie stanu 艣rodowiska w聽najbli偶szym otoczeniu.

4. Podejmowanie dzia艂a艅 ekologicznych w聽najbli偶szym otoczeniu i聽we w艂asnym 偶yciu.

5. Umiej臋tno艣膰 przestrzegania zasad 艂adu i聽porz膮dku w聽miejscach publicznych.

EDUKACJA EUROPEJSKA

Cele edukacyjne

1. Okre艣lenie miejsca i聽roli Polski i聽Polak贸w w聽integruj膮cej si臋 Europie.

2. Rozwijanie to偶samo艣ci europejskiej budowanej na gruncie mi艂o艣ci do ma艂ej i聽wielkiej ojczyzny.

3. Ukazywanie procesu integracji jako 艣rodka prowadz膮cego do przy艣pieszenia transformacji ustrojowej i聽osi膮gni臋cia warunk贸w do d艂ugofalowego rozwoju kraju.

Zadania szko艂y

1. Ukazanie zasad funkcjonowania najwa偶niejszych organizacji europejskich.

2. Zapoznanie z聽celami, podstawami ustrojowymi i聽instytucjonalnymi Unii Europejskiej.

3. Wskazywanie konkretnych form i聽mo偶liwo艣ci wsp贸艂pracy m艂odzie偶owej oraz uczestnictwa w聽偶yciu publicznym zintegrowanej Europy.

Tre艣ci nauczania

1. Polska w聽Europie. Przyk艂ady najwa偶niejszych wzajemnych zwi膮zk贸w mi臋dzy Polsk膮 a聽innymi pa艅stwami europejskimi w聽przesz艂o艣ci.

2. Zasady 艂adu europejskiego opartego na wsp贸lnej, historycznej podstawie cywilizacyjnej: filozofii greckiej, prawie rzymskim i聽Biblii.

3. Tw贸rcy Wsp贸lnot Europejskich: R. Schuman, A. de Gasperi, K. Adenauer i聽inni.

4. Cele i聽za艂o偶enia Wsp贸lnot Europejskich. Kr贸tka historia traktat贸w.

5. Wielo艣膰 koncepcji rozwoju Unii Europejskiej.

6. Rada Europejska, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Parlament Europejski, Europejski Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci, Trybuna艂 Rewident贸w Ksi臋gowych.

7. Jednolity Rynek Europejski (swobodny przep艂yw os贸b, towar贸w, kapita艂u i聽us艂ug). Waluta europejska.

8. Polityka edukacyjna Unii Europejskiej: mi臋dzy odr臋bno艣ci膮 programow膮 i聽formami wsp贸艂dzia艂ania. Programy wsp贸艂pracy i聽wymiany m艂odzie偶y. Uznawalno艣膰 kwalifikacji i聽wykszta艂cenia.

9. Proces integracji Polski z聽Uni膮 Europejsk膮. Procedury negocjacyjne. Koszty i聽korzy艣ci wynikaj膮ce z聽cz艂onkostwa w聽Unii Europejskiej dla polskiego obywatela.

10. Bezpiecze艅stwo europejskie. NATO, OBWE, ONZ.

11. Rada Europy.

12. Grupa Wyszehradzka. Inne organizacje regionalne.

13. Prawa cz艂owieka.

14. Duchowy wymiar wsp贸lnoty europejskiej (przes艂anie Jana Paw艂a II).

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie proces贸w integracyjnych zachodz膮cych w聽Europie.

2. Postawa otwarto艣ci i聽dialogu wznosz膮ca si臋 ponad uprzedzenia i聽stereotypy etniczne.

3. Znajomo艣膰 najwa偶niejszych instytucji europejskich.

4. Wybrane przyk艂ady umiej臋tno艣ci potrzebnych w聽nawi膮zaniu wsp贸艂pracy europejskiej na poziomie indywidualnym, grupowym i聽pa艅stwowym.

5. Przyczynianie si臋 do powstawania 艣wiadomo艣ci "jestem Polakiem, wi臋c jestem Europejczykiem".

EDUKACJA FILOZOFICZNA

Cele edukacyjne

1. Wdra偶anie do refleksji i聽logicznego my艣lenia.

2. Kszta艂towanie wra偶liwo艣ci moralnej.

3. Zach臋canie do bli偶szego i聽g艂臋bszego poznania samego siebie.

4. Pog艂臋bianie rozumienia rzeczywisto艣ci.

Zadania szko艂y

1. Ukazanie filozofii jako:

1) "umi艂owania m膮dro艣ci",

2) zach臋ty do zadawania zasadniczych pyta艅,

3) drogi wiod膮cej do lepszego poznania prawdy,

4) jednego z聽fundament贸w klasycznej kultury.

2. Sprzyjanie intelektualnemu rozwojowi ucznia.

3. Zwracanie uwagi na :

1) specyfik臋 my艣lenia filozoficznego,

2) r贸偶nic臋 mi臋dzy 艣wiatem rzeczywistym a聽艣wiatem fantazji.

4. Ukazywanie roli naturalnego zdziwienia jako pocz膮tku filozoficznego poznania.

5. Pomaganie w聽odpowiedzi na podstawowe pytania, dotycz膮ce szczeg贸lnie sensu 偶ycia ludzkiego.

6. Zaprezentowanie przyk艂ad贸w najwa偶niejszych osi膮gni臋膰 filozofii.

7. Pomoc uczniom w聽odkrywaniu w艂asnej to偶samo艣ci.

Tre艣ci nauczania

1. Staro偶ytne wezwanie: "Poznaj samego siebie" a聽zawsze aktualne pytania: Kim jestem? Sk膮d przychodz臋? Dok膮d zmierzam? Jaki jest sens 偶ycia ludzkiego?

2. Filozofia jako "umi艂owanie m膮dro艣ci".

3. Staro偶ytna Grecja jako miejsce narodzenia filozofii.

4. Najwybitniejsi przedstawiciele filozofii staro偶ytnej: Sokrates, Platon, Arystoteles.

5. Klasyczna definicja prawdy. Poszukiwanie prawdy przez stulecia.

6. Przyk艂ady wykorzystania klasycznej wiedzy filozoficznej do analizy wsp贸艂czesnych problem贸w.

7. Og贸lna prezentacja dyscyplin filozoficznych.

8. Filozofia a聽nauki szczeg贸艂owe.

9. Koncepcja cz艂owieka jako osoby, a聽wi臋c istoty rozumnej, wolnej i聽zdolnej do poznania prawdy i聽d膮偶膮cej do dobra.

10. Przyk艂ady podstawowych i聽ponadczasowych prawd filozoficznych jako cz臋艣ci duchowego dziedzictwa ludzko艣ci.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 najwa偶niejszych pyta艅 i聽poj臋膰 filozoficznych.

2. Rozumienie cz艂owieka jako bytu osobowego.

3. Lepsze rozumienie siebie i聽drugiego cz艂owieka.

4. Umiej臋tno艣膰 przedstawienia kr贸tkiej charakterystyki dokona艅 Sokratesa, Platona i聽Arystotelesa.

5. Umiej臋tno艣膰 analizy filozoficznej przeprowadzonej na dowolnym przyk艂adzie.

6. Umiej臋tno艣膰 filozoficznego okre艣lenia prawdy, wolno艣ci i聽innych warto艣ci.

EDUKACJA PROZDROWOTNA

Cele edukacyjne

Kszta艂towanie zdrowego stylu 偶ycia i聽inspirowanie harmonijnego rozwoju.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie warunk贸w do kszta艂towania zdrowego stylu 偶ycia oraz harmonijnego rozwoju.

2. U艣wiadamianie w艂asnej odpowiedzialno艣ci za ochron臋 swojego zdrowia.

3. U艣wiadamianie wsp贸艂zale偶no艣ci mi臋dzy wymiarami zdrowia, np. fizycznym, psychicznym i聽duchowym.

Tre艣ci nauczania

1. Higiena osobista i聽otoczenia:

1) zasady piel臋gnacji sk贸ry,

2) ha艂as, nadmierne nas艂onecznienie.

2. Bezpiecze艅stwo i聽pierwsza pomoc:

1) zasady bezpiecze艅stwa w聽domu, szkole, miejscu publicznym; potrzeby w聽zakresie bezpiecze艅stwa dzieci, os贸b starszych i聽niepe艂nosprawnych,

2) ryzyko zwi膮zane z聽r贸偶nymi rodzajami aktywno艣ci i聽sytuacjami 偶yciowymi, jego ocena i聽odpowiedzialno艣膰 za jego podejmowanie,

3) pierwsza pomoc w聽najcz臋stszych przypadkach zagro偶enia 偶ycia; wzywanie pomocy w聽nag艂ych wypadkach; zachowanie w聽sytuacjach katastrof.

3. 呕ywno艣膰 i聽偶ywienie:

1) sk艂ad 偶ywno艣ci, uk艂adanie jad艂ospis贸w, ich r贸偶nice ze wzgl臋du na kultur臋, wiek, stan zdrowia, rodzaj pracy,

2) higiena produkcji i聽przechowywania, przenoszenie i聽przechowywanie 偶ywno艣ci, prawa konsumenta, reklama 偶ywno艣ci.

4. Aktywno艣膰 ruchowa i聽umys艂owa:

1) aktywno艣膰 fizyczna w聽r贸偶nych okresach 偶ycia i聽stanach zdrowia,

2) wypoczynek bierny i聽czynny,

3) higiena pracy umys艂owej i聽snu,

4) osoby niepe艂nosprawne i聽ich potrzeby.

5. Zachowania sprzyjaj膮ce i聽zagra偶aj膮ce zdrowiu - podejmowanie odpowiedzialnych wybor贸w.

6. Korzystanie z聽pomocy medycznej.

7. Poczucie w艂asnej warto艣ci, dawanie i聽przyjmowanie wsparcia, asertywno艣膰.

8. Przyczyny i聽skutki u偶ywania m.in. 艣rodk贸w psychoaktywnych, formy pomocy dla os贸b eksperymentuj膮cych i聽uzale偶nionych; sposoby radzenia sobie w聽sytuacjach trudnych.

Osi膮gni臋cia

1. Rozpoznawanie czynnik贸w chroni膮cych i聽czynnik贸w ryzyka wp艂ywaj膮cych na zdrowie i聽rozw贸j.

2. Podejmowanie dzia艂a艅 na rzecz ochrony zdrowia.

EDUKACJA REGIONALNA - DZIEDZICTWO KULTUROWE W REGIONIE

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie wiedzy o聽kulturze w艂asnego regionu i聽jej zwi膮zkach z聽kultur膮 narodow膮.

2. Nawi膮zanie kontaktu ze 艣rodowiskiem lokalnym i聽regionalnym w聽celu wytworzenia bliskich wi臋zi i聽zrozumienia r贸偶norakich przynale偶no艣ci cz艂owieka.

3. Ugruntowanie poczucia to偶samo艣ci narodowej przez rozw贸j to偶samo艣ci regionalnej.

4. Rozwijanie wiedzy o聽historii regionu w聽powi膮zaniu z聽tradycjami w艂asnej rodziny.

Zadania szko艂y

1. Wprowadzanie w聽艣wiat tradycji regionu i聽nale偶膮cych do niej warto艣ci.

2. Wskazywanie przyk艂ad贸w umo偶liwiaj膮cych integracj臋 z聽kultur膮 regionu.

3. Wspieranie kontakt贸w z聽osobami i聽instytucjami zajmuj膮cymi si臋 ochron膮 i聽pomna偶aniem dziedzictwa kulturowego w聽regionie.

Tre艣ci nauczania

1. Po艂o偶enie i聽zr贸偶nicowanie przestrzenne element贸w 艣rodowiska geograficznego regionu.

2. Rola regionu i聽jego zwi膮zki z聽innymi regionami Polski.

3. Charakterystyka i聽pochodzenie spo艂eczno艣ci regionalnej.

4. Elementy historii regionu i聽jego najwybitniejsi przedstawiciele.

5. J臋zyk regionalny, gwary i聽nazewnictwo regionalne, miejscowe nazwy, imiona i聽nazwiska.

6. Elementy dziej贸w kultury regionalnej, regionalne tradycje, obyczaje i聽zwyczaje, muzyka.

7. G艂贸wne zabytki przyrody i聽architektury w聽regionie.

8. Historia i聽tradycja w艂asnej rodziny na tle historii i聽tradycji regionu.

Osi膮gni臋cia

1. Odnajdywanie warto艣ci, jak膮 stwarza wsp贸lnota lokalna i聽jej kultura w聽偶yciu cz艂owieka.

2. Prezentowanie w艂asnego regionu i聽jego walor贸w oraz cech wyr贸偶niaj膮cych.

3. Dzia艂anie na rzecz ochrony regionalnego dziedzictwa kulturowego.

4. Udzia艂 w聽lokalnych inicjatywach kulturalnych.

5. Wybrane umiej臋tno艣ci regionalne (ta艅ce, 艣piewy).

KULTURA POLSKA NA TLE TRADYCJI 艢R脫DZIEMNOMORSKIEJ

Cele edukacyjne

1. Rozumienie ci膮g艂o艣ci rozwoju kultury i聽trwa艂o艣ci ludzkich osi膮gni臋膰.

2. Wi膮zanie aktualnych wydarze艅 spo艂ecznych, politycznych i聽kulturalnych z聽przesz艂o艣ci膮.

3. Dostrzeganie w聽kulturze antycznej korzeni to偶samo艣ci kulturowej Polski i聽Europy.

Zadania szko艂y

U艣wiadomienie uczniom zwi膮zk贸w wsp贸艂czesnej kultury (przede wszystkim polskiej) z聽kultur膮 greck膮, rzymsk膮 i聽chrze艣cija艅sk膮.

1. Przygotowanie uczni贸w do samodzielnego poszukiwania 藕r贸de艂 i聽przyczyn konkretnych zjawisk naszej cywilizacji i聽kultury.

2. U艂atwienie rozumienia aktualnych wydarze艅 spo艂ecznych, politycznych i聽kulturalnych przy wykorzystaniu szeroko rozumianej wiedzy o聽艣wiecie staro偶ytnym.

3. U艂atwienie rozumienia i聽stosowania popularnych zwrot贸w, sentencji, powiedze艅 i聽wyra偶e艅 艂aci艅skich, z聽czas贸w staro偶ytnych i聽p贸藕niejszych, obecnych w聽kulturze i聽j臋zyku polskim.

4. U艂atwienie pos艂ugiwania si臋 terminologi膮 wsp贸艂czesn膮 opart膮 na j臋zykach klasycznych i聽nowo偶ytnych.

Tre艣ci nauczania

1. Chronologia staro偶ytno艣ci.

2. Elementy historii i聽geografii 艣wiata staro偶ytnego.

3. Wybrane zagadnienia z聽偶ycia codziennego Grek贸w i聽Rzymian.

4. Znaczenie mitologii, misteri贸w, obrz臋d贸w, 艣wi膮t i聽uroczysto艣ci.

5. Rola igrzysk olimpijskich i聽widowisk teatralnych.

6. Podstawowe wiadomo艣ci o聽dziejach j臋zyka, alfabetu, pisma.

7. Przyk艂ady literatury i聽sztuki staro偶ytnej Grecji i聽Rzymu.

8. Powstawanie kultury chrze艣cija艅skiej i聽jej zwi膮zki z聽kultur膮 Grecji i聽Rzymu.

9. Obecno艣膰 warto艣ci 艣wiata staro偶ytnego w聽艣redniowieczu i聽nowo偶ytnej Europie.

10. Rola filozofii greckiej, prawa rzymskiego i聽Biblii w聽kulturze polskiej.

Osi膮gni臋cia

1. Dostrzeganie zwi膮zk贸w mi臋dzy kultur膮 wsp贸艂czesn膮 a聽staro偶ytn膮 kultur膮 Grecji i聽Rzymu oraz chrze艣cija艅stwem pierwszych wiek贸w.

2. Pos艂ugiwanie si臋 s艂ownikami w聽celu zrozumienia i聽interpretacji popularnych zwrot贸w, sentencji, poj臋膰 i聽termin贸w pochodz膮cych z聽j臋zyk贸w klasycznych.

3. Wykorzystywanie wiedzy o聽kulturze 艣r贸dziemnomorskiej w聽kolejnych etapach edukacji oraz w聽偶yciu spo艂ecznym i聽zawodowym.

4. Poszukiwanie, gromadzenie i聽wykorzystywanie informacji pozwalaj膮cych na interpretacj臋 wsp贸艂czesnych wydarze艅 w聽艣wietle pocz膮tk贸w kultury 艣r贸dziemnomorskiej.

OBRONA CYWILNA

Cele edukacyjne

Przygotowanie do prawid艂owego wsp贸艂dzia艂ania w聽przypadku wyst膮pienia zagro偶enia zbiorowego.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci udzielania pierwszej pomocy w聽nag艂ych wypadkach.

2. Przekazywanie uczniom wiedzy o聽zasadach zachowania si臋 w聽stanach zagro偶enia 偶ycia i聽zdrowia.

3. U艣wiadomienie uczniom znaczenia obrony cywilnej (ludzi, 艣rodowiska i聽d贸br materialnych) i聽wykszta艂cenia w艂a艣ciwych zachowa艅 w聽sytuacjach zagro偶e艅.

Tre艣ci nauczania

1. G艂贸wne zadania i聽organizacja si艂 i聽艣rodk贸w obrony cywilnej w聽okresie pokoju; formacje obrony cywilnej.

2. Ostrzeganie i聽alarmowanie ludno艣ci o聽zagro偶eniach.

3. Ochrona przed skutkami powodzi, po偶aru i聽innych zagro偶e艅.

4. Powszechny obowi膮zek obrony.

5. Katastrofy drogowe i聽kolejowe - zasady zachowania si臋.

6. 殴r贸d艂a promieniowania j膮drowego i聽jego skutki.

7. Sposoby znakowania substancji toksycznych (wybranych wed艂ug katalogu ONZ).

8. Zasady pierwszej pomocy w聽nag艂ych wypadkach.

Osi膮gni臋cia

1. Ocenianie wydarze艅 zagra偶aj膮cych 偶yciu i聽ujmowanie ich w聽zwi膮zki przyczynowo-skutkowe.

2. Opisywanie i聽ocenianie sytuacji wymagaj膮cych od ludzi wsp贸lnego dzia艂ania oraz podporz膮dkowania si臋 pewnym rygorom (zarz膮dzeniom).

3. Przyjmowanie odpowiedzialno艣ci za zdrowie (偶ycie ) w艂asne i聽innych.

4. Udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym.

Za艂膮cznik nr 3

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO DLA UCZNI脫W Z聽UPO艢LEDZENIEM UMYS艁OWYM W聽STOPNIU UMIARKOWANYM I聽ZNACZNYM W聽SZKO艁ACH PODSTAWOWYCH, GIMNAZJACH I聽ODDZIA艁ACH PRZYSPOSABIAJ膭CYCH DO PRACY W聽ZASADNICZYCH SZKO艁ACH ZAWODOWYCH

Wskazania og贸lne

1. Edukacja dzieci i聽m艂odzie偶y z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu umiarkowanym i聽znacznym polega na integralnej realizacji funkcji wychowawczej, dydaktycznej i聽opieku艅czej szko艂y, z聽uwzgl臋dnieniem specyficznych form i聽metod pracy oraz zasad nauczania, opisanych przez wsp贸艂czesne nauki pedagogiczne.

2. Specyfika kszta艂cenia dzieci i聽m艂odzie偶y z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu umiarkowanym i聽znacznym polega na wychowaniu i聽nauczaniu ca艂o艣ciowym, zintegrowanym, opartym na wielozmys艂owym poznawaniu otaczaj膮cego 艣wiata - w聽ca艂ym procesie edukacji. W聽stosunku do wielu uczni贸w, zw艂aszcza z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu znacznym, przez ca艂y okres ich pobytu w聽szkole podstawowej, a聽nast臋pnie w聽gimnazjum, dzia艂ania edukacyjne mog膮 nie wykracza膰 poza pewien obszar, zaspokajaj膮c specyficzne potrzeby i聽mo偶liwo艣ci edukacyjne tych uczni贸w. Nale偶y uzna膰 prawo os贸b niepe艂nosprawnych do rozwoju we w艂asnym tempie i聽uwzgl臋dnia膰 to prawo podczas ustalania kierunk贸w pracy z聽uczniem.
Z opisanego wy偶ej powodu podstawa programowa nie przypisuje kolejnym etapom edukacyjnym w聽szkole podstawowej i聽gimnazjum odr臋bnych cel贸w i聽nie wyr贸偶nia dla nich odr臋bnych zada艅 ani tre艣ci nauczania.

3. Dzia艂alno艣膰 edukacyjna szko艂y (dydaktyczna, wychowawcza i聽rewalidacyjna) opiera si臋 na indywidualnych programach edukacyjnych, ustalonych dla ka偶dego ucznia na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu jego funkcjonowania, i聽zawieraj膮cych realne, szczeg贸艂owe cele, zadania i聽tre艣ci, mieszcz膮ce si臋 w聽strefie najbli偶szego rozwoju ucznia, kt贸re pozostaj膮 w聽zbie偶no艣ci z聽celami, zadaniami i聽tre艣ciami niniejszej podstawy programowej.

4. Indywidualne programy edukacyjne opracowywuje zesp贸艂 nauczycieli i聽specjalist贸w pracuj膮cych z聽uczniem. Do zada艅 cz艂onk贸w tego zespo艂u nale偶y:

1) ustalanie dla ka偶dego ucznia w聽okre艣lonych odst臋pach czasu, nie rzadziej jednak ni偶 raz w聽roku, oceny poziomu funkcjonowania (do rejestrowania oceny zmian w聽funkcjonowaniu ucznia mog膮 by膰 stosowane r贸偶ne dokumenty, opisane w聽literaturze pedagogicznej lub wypracowane w聽danej plac贸wce - dokumentacja ma charakter ci膮g艂y, obejmuj膮cy ca艂y czas pobytu ucznia w聽szkole),

2) programowanie aktywno艣ci indywidualnej i聽zespo艂owej uczni贸w z聽r贸wnoczesnym zaanga偶owaniem sfery umys艂owej, emocjonalno-motywacyjnej i聽dzia艂aniowej,

3) programowanie zintegrowanych oddzia艂ywa艅 rewalidacyjnych wspieraj膮cych rozw贸j ucznia.

5. Nauczyciele prowadz膮 zaj臋cia edukacyjne, organizuj膮c uczni贸w w聽zespo艂y edukacyjno-terapeutyczne (zwane w聽ramowych statutach szk贸艂 oddzia艂ami), zachowuj膮c ci膮g艂o艣膰 nauczania i聽dostosowuj膮c czas zaj臋膰 i聽przerw do potrzeb i聽mo偶liwo艣ci psychofizycznych uczni贸w. O聽doborze uczni贸w do zespo艂贸w decyduj膮 g艂贸wnie ich potrzeby edukacyjne i聽mo偶liwo艣ci psychofizyczne, w聽mniejszym stopniu wiek i聽lata nauki.

6. W聽miar臋 zmian zachodz膮cych w聽rozwoju uczni贸w, w聽wyniku rozbudzenia ich zainteresowa艅 i聽ujawnienia zdolno艣ci, mo偶liwe jest na ka偶dym etapie edukacyjnym dla cel贸w organizacyjno-metodycznych wyodr臋bnienie zaj臋膰 edukacyjnych:

1) funkcjonowanie w聽艣rodowisku,

2) muzyka z聽rytmik膮,

3) plastyka,

4) technika,

5) wychowanie fizyczne,

6) religia/etyka.

W kszta艂ceniu tym wskazana jest pe艂na korelacja tre艣ci nauczania i聽wychowania.

7. Nawet niewielkie post臋py ucznia powinny by膰 wzmacniane pozytywnie, natomiast brak post臋p贸w nie podlega warto艣ciowaniu negatywnemu.

8. Wskazane jest nawi膮zanie wsp贸艂pracy z聽rodzin膮 ucznia, w艂膮czanie jej w聽tworzenie planu rewalidacji, a聽tak偶e w聽miar臋 mo偶liwo艣ci w聽realizowanie pewnych jego element贸w w聽domu rodzinnym ucznia. Konieczna jest te偶 taka organizacja dzia艂alno艣ci rewalidacyjnej szko艂y, kt贸ra przygotuje 艣rodowisko do przyj臋cia ucznia, jego zaakceptowania i聽udzielania mu pomocy.

9. Po偶膮dany jest udzia艂 rodzic贸w (prawnych opiekun贸w) w聽konsultacjach dotycz膮cych post臋p贸w i聽trudno艣ci ucznia, wspieranie przez szko艂臋 ich wysi艂k贸w w聽pracy z聽dzieckiem (zgodnie ze specyfik膮 rodziny, wyznawanymi przez ni膮 warto艣ciami, kultywowan膮 tradycj膮).

Cele edukacyjne

Celem edukacji uczni贸w z聽upo艣ledzeniem umys艂owym w聽stopniu umiarkowanym i聽znacznym jest rozwijanie autonomii ucznia niepe艂nosprawnego, jego personalizacja oraz socjalizacja, a聽w聽szczeg贸lno艣ci wyposa偶enie go - w聽ramach posiadanych przez niego realnych mo偶liwo艣ci - w聽takie umiej臋tno艣ci i聽wiadomo艣ci, aby:

1) m贸g艂 porozumiewa膰 si臋 z聽otoczeniem w聽najpe艂niejszy spos贸b, werbalnie lub pozawerbalnie,

2) zdoby艂 maksymaln膮 niezale偶no艣膰 偶yciow膮 w聽zakresie zaspokajania podstawowych potrzeb 偶yciowych,

3) by艂 zaradny w聽偶yciu codziennym, adekwatnie do indywidualnego poziomu sprawno艣ci i聽umiej臋tno艣ci, oraz mia艂 poczucie sprawczo艣ci,

4) m贸g艂 uczestniczy膰 w聽r贸偶nych formach 偶ycia spo艂ecznego na r贸wni z聽innymi cz艂onkami danej zbiorowo艣ci, znaj膮c i聽przestrzegaj膮c og贸lnie przyj臋te normy wsp贸艂偶ycia, zachowuj膮c prawo do swojej inno艣ci.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie w艂a艣ciwych warunk贸w, niezb臋dnych do zapewnienia uczniowi komfortu psychicznego, poczucia bezpiecze艅stwa i聽akceptacji, nawi膮zanie pozytywnego kontaktu emocjonalnego nauczyciela z聽uczniem.

2. Wypracowywanie sposob贸w dokonywania oceny aktualnego funkcjonowania ucznia i聽na jej podstawie wytyczanie b膮d藕 korygowanie indywidualnego programu edukacyjnego.

3. Rozwijanie u聽ucznia motywacji do porozumiewania si臋 z聽drug膮 osob膮 (r贸wie艣nikiem, doros艂ym), komunikowania potrzeb i聽stan贸w emocjonalnych.

4. Tworzenie sytuacji edukacyjnych i聽wykorzystywanie sytuacji 偶yciowych do rozwijania umiej臋tno艣ci komunikacyjnych uczni贸w, w聽tym tak偶e umiej臋tno艣ci czytania i聽pisania, jak r贸wnie偶 elementarnych umiej臋tno艣ci matematycznych.

5. Wdra偶anie do samodzielnego wykonywania czynno艣ci zwi膮zanych z聽samoobs艂ug膮, budzenie ch臋ci pomocy innym, umo偶liwianie doznawania satysfakcji z聽osi膮ganej niezale偶no艣ci.

6. Konstruowanie sytuacji wychowawczych umo偶liwiaj膮cych do艣wiadczanie relacji spo艂ecznych, przygotowanie do pe艂nienia r贸l spo艂ecznych, wzmacnianie pozytywnych prze偶y膰 zwi膮zanych z聽pe艂nionymi rolami.

7. Uczenie zasad wsp贸艂istnienia spo艂ecznego (pomoc s膮siedzka i聽inne zachowania prospo艂eczne, poszanowanie godno艣ci osobistej drugiego cz艂owieka, uprzejmo艣膰, 偶yczliwo艣膰 i聽inne).

8. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci radzenia sobie w聽r贸偶nych sytuacjach spo艂ecznych, uczenie umiej臋tno艣ci rozwi膮zywania sytuacji konfliktowych.

9. Uczenie umiej臋tno艣ci kierowania swoim post臋powaniem, rozwijanie umiej臋tno艣ci dokonywania wyboru i聽poczucia odpowiedzialno艣ci za w艂asne decyzje, uczenie obowi膮zkowo艣ci i聽kszta艂towanie niezale偶no艣ci uczuciowej.

10. Tworzenie sytuacji sprzyjaj膮cych poznawaniu otoczenia, w聽kt贸rym przebywa ucze艅 - instytucji i聽obiekt贸w, z聽kt贸rych b臋dzie w聽przysz艂o艣ci korzysta艂.

11. Umo偶liwianie uczniowi udzia艂u w聽r贸偶norodnych wydarzeniach spo艂ecznych i聽kulturalnych w聽roli odbiorcy i聽tw贸rcy kultury, uczenie przy tym wyra偶ania swoich prze偶y膰 i聽emocji.

12. Przybli偶anie tradycji i聽obyczaj贸w lokalnych, narodowych, rozbudzanie poczucia przynale偶no艣ci do spo艂eczno艣ci lokalnej, regionu, kraju.

13. Umo偶liwianie poznawania 艣rodowiska przyrodniczego, budzenie zainteresowania i聽szacunku dla otaczaj膮cej przyrody, wychowanie do 偶ycia w聽harmonii z聽przyrod膮.

14. Wspieranie rozwoju sprawno艣ci psychofizycznej uczni贸w, prowadzenie zaj臋膰 niezb臋dnych do rozwoju psychoruchowego.

15. Organizowanie warunk贸w do uprawiania przez uczni贸w r贸偶nych dyscyplin sportowych, udzia艂u w聽zawodach sportowych, turystyce i聽krajoznawstwie.

16. Tworzenie warunk贸w do zdobywania umiej臋tno艣ci technicznych i聽wykorzystywania ich w聽r贸偶nych sytuacjach 偶yciowych. Umo偶liwianie korzystania z聽urz膮dze艅 technicznych, u艂atwiaj膮cych funkcjonowanie w聽偶yciu.

17. Zapewnienie uczniowi udzia艂u w聽r贸偶norodnych zaj臋ciach rewalidacyjnych wspieraj膮cych rozw贸j, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w聽wielospecjalistycznej ocenie jego rozwoju.

Tre艣ci nauczania

Tre艣ci nauczania i聽wychowania w聽kszta艂ceniu uczni贸w z聽upo艣ledzeniem umys艂owym powinny by膰 podporz膮dkowane indywidualnemu programowi edukacyjnemu. Przy realizacji tre艣ci nauczania nale偶y wykorzysta膰 wszystkie mo偶liwo艣ci, jakie stwarza okre艣lone 艣rodowisko spo艂eczno - kulturowe ucznia oraz baza dydaktyczna szko艂y. Zakres tre艣ci nauczania ulega poszerzaniu w聽miar臋 nabywania przez uczni贸w wiadomo艣ci, umiej臋tno艣ci i聽sprawno艣ci.

1. Umiej臋tno艣膰 samoobs艂ugi:

1) kszta艂towanie sprawno艣ci niezb臋dnych w聽codziennym 偶yciu, dotycz膮cych ubierania si臋, jedzenia, higieny osobistej, czynno艣ci fizjologicznych, ochrony organizmu przed szkodliwymi czynnikami,

2) kszta艂towanie nawyk贸w i聽postaw og贸lnie akceptowanych w聽tym zakresie.

2. Dba艂o艣膰 o聽zdrowie:

1) przyjmowanie prawid艂owej pozycji cia艂a przy nauce,

2) utrwalanie podstawowych nawyk贸w higienicznych i聽偶ywieniowych,

3) unikanie czynnik贸w szkodliwych dla zdrowia,

4) korzystanie z聽pomocy medycznej.

3. Umiej臋tno艣膰 porozumiewania si臋 z聽otoczeniem, w聽tym:

1) wykorzystywanie komunikat贸w pozawerbalnych,

2) poznawanie wspieraj膮cych b膮d藕 alternatywnych metod komunikacji (w聽stosunku do uczni贸w napotykaj膮cych trudno艣ci w聽s艂ownym porozumiewaniu si臋),

3) doskonalenie j臋zyka,

4) doskonalenie wymowy.

4. Rozwijanie percepcji wzrokowej i聽spostrzegania:

1) w聽toku obserwacji rzeczywisto艣ci i聽na obrazkach,

2) poprzez manipulowanie przedmiotami i聽porz膮dkowanie przedmiot贸w,

3) poprzez wyszukiwanie r贸偶nic i聽podobie艅stw oraz zauwa偶anie zmian w聽otoczeniu.

5. Rozwijanie percepcji s艂uchowej poprzez:

1) 膰wiczenia wra偶liwo艣ci s艂uchowej,

2) 膰wiczenia rytmiczne,

3) 膰wiczenia s艂uchu fonematycznego,

4) analiz臋 i聽syntez臋 s艂uchow膮.

6. 膯wiczenia pami臋ci - dotykowej, ruchowej, s艂ownej i聽innej.

7. Czytanie i聽pisanie, poprzedzone starannym przygotowaniem:

1) usprawnianie analizatora wzrokowego i聽s艂uchowego,

2) rozwijanie orientacji przestrzennej,

3) rozwijanie sprawno艣ci manualnej i聽grafomotorycznej,

4) rozwijanie lateralizacji,

5) rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,

6) inne wskazane usprawnienia.

聽聽聽 Bior膮c pod uwag臋 indywidualne uwarunkowania uczni贸w, kt贸rzy nie posi膮d膮 umiej臋tno艣ci pisania r臋cznego, w聽miar臋 mo偶liwo艣ci, nale偶y przygotowa膰 ich do pos艂ugiwania si臋 maszyn膮 do pisania b膮d藕 komputerem.

8. Elementarne umiej臋tno艣ci matematyczne:

1) por贸wnywanie,

2) odwzorowywanie,

3) porz膮dkowanie zbior贸w przedmiot贸w,

4) liczenie, pos艂ugiwanie si臋 pieni臋dzmi,

5) mierzenie d艂ugo艣ci, obj臋to艣ci, ci臋偶aru, czasu - z聽zastosowaniem prostych przyrz膮d贸w pomiarowych.

9. Poznawanie najbli偶szego otoczenia:

1) szko艂y,

2) instytucji, urz臋d贸w,

3) plac贸wek kulturalnych,

4) sklep贸w, punkt贸w us艂ugowych.

10. Poznawanie najbli偶szego 艣rodowiska spo艂eczno-kulturowego:

1) aktywne uczestniczenie w聽r贸偶nych formach 偶ycia spo艂ecznego, kulturalnego i聽religijnego,

2) przygotowanie ucznia do pe艂nienia r贸偶norodnych r贸l spo艂ecznych (w聽tym roli doros艂ej kobiety i聽m臋偶czyzny),

3) wdra偶anie do kulturalnego, spo艂ecznie akceptowanego sposobu bycia.

11. Tw贸rczo艣膰 artystyczna:

1) kontakt z聽dzie艂ami muzycznymi, plastycznymi, filmowymi, teatralnymi,

2) aktywno艣膰 muzyczna, plastyczna, parateatralna, taneczna,

3) umiej臋tne stosowanie r贸偶norodnych 艣rodk贸w artystycznego wyrazu,

4) rozwijanie specjalnych uzdolnie艅 i聽zainteresowa艅 kulturalnych.

12. Poznawanie przyrody:

1) zapoznawanie z聽r贸偶norodnymi 艣rodowiskami naturalnymi,

2) prowadzenie hodowli i聽upraw,

3) kszta艂towanie postaw proekologicznych w聽kontaktach z聽przyrod膮.

13. Zaj臋cia ruchowe:

1) zabawy i聽gry ruchowe s艂u偶膮ce rozwijaniu sprawno艣ci psychofizycznej,

2) 膰wiczenia gimnastyczne i聽korekcyjne niezb臋dne do rozwoju psychoruchowego,

3) udzia艂 w聽zawodach sportowych, turystyce i聽krajoznawstwie,

4) wykorzystywanie nabytych umiej臋tno艣ci ruchowych w聽偶yciu codziennym,

5) przygotowanie do aktywnego sp臋dzania wolnego czasu.

14. Kszta艂cenie techniczne:

1) poznawanie materia艂贸w i聽produkt贸w codziennego u偶ytku, ich w艂a艣ciwo艣ci i聽zastosowa艅,

2) korzystanie z聽prostych narz臋dzi,

3) korzystanie z聽urz膮dze艅 socjalnych i聽technicznych powszechnego u偶ytku, zgodnie z聽ich przeznaczeniem,

4) kszta艂towanie zachowa艅 proekologicznych w聽trakcie pos艂ugiwania si臋 narz臋dziami, korzystania z聽urz膮dze艅 socjalnych i聽technicznych.

15. Zaj臋cia rewalidacyjne.
Prowadzone s膮 na wszystkich etapach kszta艂cenia wspomagaj膮 rozw贸j ucznia. Mog膮 mie膰 charakter korekcyjny, kompensacyjny, usprawniaj膮cy, stymuluj膮cy, rozwijaj膮cy - w聽zale偶no艣ci od indywidualnych potrzeb poszczeg贸lnych uczni贸w.

Za艂膮cznik nr 4

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO DLA LICE脫W OG脫LNOKSZTA艁C膭CYCH, LICE脫W PROFILOWANYCH I聽TECHNIK脫W

Ze wzgl臋du na konieczno艣膰 zachowania ci膮g艂o艣ci i聽sp贸jno艣ci mi臋dzy poszczeg贸lnymi etapami kszta艂cenia nale偶y stosowa膰 odpowiednio zasady og贸lne kszta艂cenia i聽wychowania przyj臋te dla szko艂y podstawowej i聽gimnazjum. Nauczanie i聽wychowanie na kolejnym etapie kszta艂cenia stanowi膮 naturaln膮 konsekwencj臋 w聽stosunku do nauczania i聽wychowania na poprzednim etapie kszta艂cenia.

Nadrz臋dnym celem pracy edukacyjnej ka偶dego nauczyciela jest d膮偶enie do wszechstronnego rozwoju ucznia. Konieczna jest harmonijna realizacja zada艅 w聽zakresie nauczania, kszta艂cenia umiej臋tno艣ci i聽wychowania. Zadania te tworz膮 wzajemnie uzupe艂niaj膮ce si臋 i聽r贸wnowa偶ne wymiary pracy ka偶dego nauczyciela.

Szko艂a w聽zakresie nauczania, co stanowi jej zadanie specyficzne, zapewnia uczniom w聽szczeg贸lno艣ci:

1) nauk臋 poprawnego i聽swobodnego wypowiadania si臋 w聽mowie i聽w聽pi艣mie z聽wykorzystaniem r贸偶norodnych 艣rodk贸w wyrazu,

2) poznawanie wymaganych poj臋膰 i聽zdobywanie rzetelnej wiedzy w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym podj臋cie studi贸w wy偶szych b膮d藕 u艂atwiaj膮cym zdobycie zawodu,

3) dochodzenie do rozumienia, a聽nie tylko do pami臋ciowego opanowania przekazywanych tre艣ci,

4) rozwijanie zdolno艣ci dostrzegania r贸偶nego rodzaju zwi膮zk贸w i聽zale偶no艣ci (przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, czasowych i聽przestrzennych itp.),

5) rozwijanie zdolno艣ci my艣lenia analitycznego i聽syntetycznego,

6) traktowanie wiadomo艣ci przedmiotowych, stanowi膮cych warto艣膰 poznawcz膮 sam膮 w聽sobie, w聽spos贸b integralny, prowadz膮cy do lepszego rozumienia 艣wiata, ludzi i聽siebie,

7) poznawanie zasad rozwoju osobowego i聽偶ycia spo艂ecznego,

8) poznawanie dziedzictwa kultury narodowej postrzeganej w聽perspektywie kultury europejskiej i聽艣wiatowej.

W liceum og贸lnokszta艂c膮cym, liceum profilowanym i聽technikum uczniowie kszta艂c膮 swoje umiej臋tno艣ci w聽celu wykorzystania zdobytej wiedzy we wsp贸艂czesnym 艣wiecie. Szczeg贸lnie istotnym zadaniem jest odpowiednie przygotowanie uczni贸w do podj臋cia pracy.

Nauczyciele twarz膮 uczniom warunki do nabywania nast臋puj膮cych umiej臋tno艣ci:

1) planowania, organizowania i聽oceniania w艂asnej nauki, przyjmowania za ni膮 odpowiedzialno艣ci,

2) skutecznego porozumiewania si臋 w聽r贸偶nych sytuacjach, prezentacji w艂asnego punktu widzenia i聽uwzgl臋dniania pogl膮d贸w innych ludzi, poprawnego pos艂ugiwania si臋 j臋zykiem ojczystym, przygotowywania do publicznych wyst膮pie艅,

3) efektywnego wsp贸艂dzia艂ania w聽zespole, budowania wi臋zi mi臋dzyludzkich, podejmowania indywidualnych i聽grupowych decyzji, skutecznego dzia艂ania na gruncie zachowania obowi膮zuj膮cych norm,

4) rozwi膮zywania problem贸w w聽tw贸rczy spos贸b,

5) poszukiwania, porz膮dkowania i聽wykorzystywania informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂, efektywnego pos艂ugiwania si臋 technologiami informacyjnymi i聽komunikacyjnymi,

6) odnoszenia do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenia potrzebnych do艣wiadcze艅 i聽nawyk贸w,

7) rozwijania sprawno艣ci umys艂owych oraz osobistych zainteresowa艅,

8) przyswajania sobie metod i聽technik negocjacyjnego rozwi膮zywania konflikt贸w i聽problem贸w spo艂ecznych.

W swojej pracy wychowawczej nauczyciele wspieraj膮 rodzic贸w w聽realizacji ich zada艅 wychowawczych tak, aby umo偶liwia膰 uczniom przejmowanie odpowiedzialno艣ci za w艂asne 偶ycie i聽rozw贸j osobowy. Nauczyciele tworz膮 w聽szkole 艣rodowisko sprzyjaj膮ce zar贸wno wszechstronnemu rozwojowi osobowemu uczni贸w (w聽wymiarze fizycznym - w聽tym zdrowotnym, psychicznym, intelektualnym, moralnym i聽duchowym), jak i聽ich rozwojowi spo艂ecznemu, wspieraj膮c przy tym:

1) rozwijanie dociekliwo艣ci poznawczej, ukierunkowanej na poszukiwanie prawdy, dobra i聽pi臋kna w聽艣wiecie,

2) poczucie u偶yteczno艣ci zar贸wno poszczeg贸lnych przedmiot贸w nauczania, jak i聽ca艂ej edukacji na danym etapie,

3) d膮偶enie do dobra w聽jego wymiarze indywidualnym i聽spo艂ecznym, umiej臋tne godzenie dobra w艂asnego z聽dobrem innych, odpowiedzialno艣ci za siebie z聽odpowiedzialno艣ci膮 za innych, wolno艣ci w艂asnej z聽wolno艣ci膮 innych,

4) poszukiwanie, odkrywanie i聽d膮偶enie na drodze rzetelnej pracy do osi膮gni臋cia wielkich cel贸w 偶yciowych i聽warto艣ci wa偶nych dla odnalezienia w艂asnego miejsca w聽艣wiecie,

5) przygotowywanie si臋 do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂eczno艣ci lokalnej i聽w聽pa艅stwie,

6) d膮偶enie do rozpoznawania warto艣ci moralnych, dokonywania wybor贸w i聽hierarchizacji warto艣ci,

7) kszta艂towanie w聽sobie postawy dialogu, umiej臋tno艣ci s艂uchania innych i聽rozumienia ich pogl膮d贸w.

Uczniowie lice贸w og贸lnokszta艂c膮cych, lice贸w profilowanych i聽technik贸w w聽szczeg贸lno艣ci s膮 przygotowywani do podejmowania wyzwa艅 wsp贸艂czesnego 艣wiata, takich jak: integracja, globalizacja, wymiana informacji, post臋p naukowo techniczny.

Wszechstronny rozw贸j ucznia oraz zr贸wnowa偶ony rozw贸j kraju wymagaj膮, aby osnow臋 program贸w nauczania i聽program贸w wychowania w聽liceach og贸lnokszta艂c膮cych, liceach profilowanych i聽technikach stanowi艂y r贸wnocze艣nie: otwarto艣膰 na 艣wiat, ale i聽to偶samo艣膰 oparta na dziedzictwie kultury w艂asnej ojczyzny; wiedza og贸lna i聽umiej臋tno艣膰 jej praktycznego wykorzystywania, ale tak偶e zdolno艣膰 rozumienia i聽definiowania zmiennej rzeczywisto艣ci; 艣mia艂e poszukiwania w艣r贸d tego, co nowe i聽nieznane, ale i聽wierno艣膰 zasadom etycznym.

Nauczyciele w聽pracy wychowawczej wskazuj膮 idea艂, zgodnie z聽kt贸rym ucze艅 dojrza艂y, dobrze przygotowany do 偶ycia w聽spo艂ecze艅stwie, to cz艂owiek uczciwy, umiej膮cy 偶y膰 z聽innymi i聽dla innych.

艢cie偶ki edukacyjne

W liceum og贸lnokszta艂c膮cym, liceum profilowanym i聽technikum, obok przedmiot贸w, wprowadza si臋 nast臋puj膮ce 艣cie偶ki edukacyjne:

1) edukacja czytelnicza i聽medialna,

2) edukacja ekologiczna,

3) edukacja europejska,

4) edukacja filozoficzna,

5) edukacja prozdrowotna,

6) edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w聽regionie,

7) wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie.

Dyrektor szko艂y zapewnia uwzgl臋dnienie problematyki 艣cie偶ek edukacyjnych w聽szkolnym zestawie program贸w nauczania. Realizacj臋 艣cie偶ek edukacyjnych zapewniaj膮 nauczyciele wszystkich przedmiot贸w, kt贸rzy do w艂asnego programu w艂膮czaj膮 odpowiednio tre艣ci danej 艣cie偶ki.

Cz臋艣ciowej realizacji tre艣ci 艣cie偶ek edukacyjnych mo偶na dokona膰 w聽czasie odr臋bnych, modu艂owych, kilkugodzinnych zaj臋膰.

Dzia艂alno艣膰 edukacyjna liceum og贸lnokszta艂c膮cego, liceum profilowanego i聽technikum powinna by膰 okre艣lona przez:

1) szkolny zestaw program贸w nauczania, kt贸ry uwzgl臋dniaj膮c wymiar wychowawczy, obejmuje ca艂膮 dzia艂alno艣膰 szko艂y z聽punktu widzenia dydaktycznego,

2) program wychowawczy szko艂y, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze wychowawczym i聽jest realizowany przez wszystkich nauczycieli,

3) program profilaktyki dostosowany do potrzeb rozwojowych uczni贸w oraz potrzeb danego 艣rodowiska, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze profilaktycznym skierowane do uczni贸w, nauczycieli oraz rodzic贸w.

Szkolny zestaw program贸w nauczania, program wychowawczy szko艂y oraz program profilaktyki powinny tworzy膰 sp贸jn膮 ca艂o艣膰. Ich przygotowanie i聽realizacja s膮 zadaniem zar贸wno ca艂ej szko艂y, jak i聽ka偶dego nauczyciela.

Podstawa programowa zak艂ada w聽liceum og贸lnokszta艂c膮cym, liceum profilowanym i聽technikum kszta艂cenie w聽zakresie podstawowym, natomiast w聽liceum og贸lnokszta艂c膮cym przewiduje dla wybranych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami, przedmiot贸w dodatkowo kszta艂cenie w聽zakresie rozszerzonym.

LICEUM OG脫LNOKSZTA艁C膭CE, LICEUM PROFILOWANE I TECHNIKUM

KSZTA艁CENIE W ZAKRESIE PODSTAWOWYM

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cele edukacyjne

1. Poznanie dzie艂 literackich wchodz膮cych w聽sk艂ad dziedzictwa polskiej, europejskiej i聽艣wiatowej kultury.

2. Osi膮ganie dojrza艂o艣ci intelektualnej, emocjonalnej i聽moralnej.

3. Kszta艂towanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej i聽kulturowej.

4. Wzmacnianie wiary w聽swoje mo偶liwo艣ci oraz poczucia odpowiedzialno艣ci za w艂asny rozw贸j i聽samodzielne decyzje dotycz膮ce dalszej nauki i聽wyboru zawodu.

5. Kszta艂towanie hierarchii warto艣ci w聽oparciu o聽wybitne dzie艂a kultury.

Zadania szko艂y

1. Rozbudzanie zainteresowa艅 wybitnymi dzie艂ami literatury i聽sztuki oraz tworzenie warunk贸w sprzyjaj膮cych pog艂臋bionemu poznawaniu i聽prze偶ywaniu ich tre艣ci.

2. Wprowadzenie ucznia w聽dziedzictwo literackie i聽kulturowe, w聽tradycj臋 narodow膮 i聽dziedzictwo kulturowe kraj贸w europejskich; pomoc w聽rozpoznawaniu obecno艣ci tradycji we wsp贸艂czesnej kulturze.

3. Przybli偶anie literatury wsp贸艂czesnej i聽ukazywanie jej miejsca w聽dzisiejszej kulturze.

4. Przygotowanie ucznia do 艣wiadomego i聽krytycznego odbioru dzie艂 kultury (tak偶e masowej).

5. Pomoc w聽kszta艂towaniu umiej臋tno艣ci interpretowania arcydzie艂 literackich i聽rozpoznawania ich w聽kontek艣cie egzystencjalnym, aksjologicznym i聽historycznym; pomoc w聽rozpoznawaniu w聽nich warto艣ci i聽ich hierarchizacji.

6. Pomoc w聽rozwijaniu sprawno艣ci komunikacyjnych stosownie do sytuacji; kszta艂towanie 艣wiadomo艣ci mocy j臋zyka i聽mo偶liwo艣ci rozszerzania granic w艂asnego 艣wiata poprzez j臋zyk.

7. Wzbogacanie wiedzy o聽j臋zyku traktowanym jako historycznie rozwijaj膮cy si臋 system i聽jako wsparcie w聽podejmowaniu refleksji porz膮dkuj膮cej obserwacje j臋zykowej praktyki.

8. Uczenie syntetyzowania i聽porz膮dkowania poznanego materia艂u.

9. Pomoc w聽utrwalaniu nawyk贸w samokszta艂ceniowych.

10. Wspomaganie rozwoju kultury j臋zykowej i聽uwra偶liwianie na pi臋kno mowy ojczystej.

Tre艣ci nauczania

1. J臋zyk jako zjawisko semiotyczne:

1) poj臋cie znaku, rodzaje znak贸w,

2) podstawowe funkcje znaku j臋zykowego: komunikowanie, informowanie, ekspresja, impresja,

3) j臋zyk jako system znakowy; m贸wiona i聽pisana wersja j臋zyka.

2. Budowa j臋zyka:

1) brzmieniowa warstwa j臋zyka i聽wypowiedzi,

2) sposoby wzbogacania zasobu leksykalnego (konstrukcje s艂owotw贸rcze, neologizmy, zapo偶yczenia),

3) zas贸b leksykalny i聽frazeologiczny j臋zyka; semantyczna i聽niesemantyczna warto艣膰 s艂owa,

4) budowa wypowiedze艅 (zda艅) i聽tekst贸w; leksykalna i聽sk艂adniowa sp贸jno艣膰 tekstu.

3. Wypowied藕 j臋zykowa:

1) wypowiedzi monologowe i聽dialogowe,

2) podstawowe gatunki wypowiedzi j臋zykowych (przem贸wienie, referat, artyku艂, dyskusja, negocjacje),

3) warto艣ciowanie wypowiedzi j臋zykowych: poprawno艣膰, b艂膮d j臋zykowy, prawdziwo艣膰 - fa艂szywo艣膰, szczero艣膰 - k艂amstwo, warto艣膰 estetyczna wypowiedzi,

4) etyka m贸wienia: uczciwo艣膰, agresja j臋zykowa, wulgarno艣膰, manipulacja j臋zykowa.

4. Retoryczne u偶ycie j臋zyka:

1) werbalne i聽niewerbalne 艣rodki komunikacji,

2) retoryczne 艣rodki perswazji i聽ekspresji,

3) stosowno艣膰 i聽skuteczno艣膰 retoryczna,

4) retoryczny aspekt wieloznaczno艣ci s艂owa i聽wypowiedzi (homonimia, znaczenie nieostre, elipsa, anakolut, paradoks),

5) etykieta j臋zykowa.

5. Miejsce j臋zyka w聽spo艂ecze艅stwie:

1) pochodzenie i聽rozw贸j j臋zyka; podstawowe zmiany historyczne w聽polszczy藕nie,

2) spo艂eczne i聽terytorialne zr贸偶nicowanie j臋zyka: dialekt, gwara, 偶argon, zr贸偶nicowanie pokoleniowe.

6. Stylowe odmiany j臋zyka:

1) style indywidualne i聽funkcjonalne (styl potoczny, artystyczny, publicystyczny, naukowy); podstawowe typy stylizacji (archaizacja, stylizacja potoczna, gwarowa),

2) stylowa stosowno艣膰 wypowiedzi wobec sytuacji komunikacyjnej,

3) j臋zyki specjalistyczne i聽terminologia.

7. Poj臋cia kultury:

1) dzie艂o literackie i聽jego wyr贸偶niki,

2) kultura masowa i聽elitarna; pop-kultura i聽kultura wysoka,

3) spo艂eczne 艣rodki przekazu (prasa, radio, telewizja, Internet),

4) uczestnictwo w聽kulturze: tw贸rcy i聽odbiorcy,

5) arcydzie艂o, kicz.

8. Tradycje literackie:

1) staropolska i聽o艣wieceniowa,

2) romantyczna i聽pozytywistyczna,

3) m艂odopolska i聽awangardowa,

4) konteksty biblijne i聽antyczne,

5) kontynuacje i聽nawi膮zania.

9. Proces historyczno - literacki:

1) gatunki i聽rodzaje literackie,

2) konwencja literacka i聽typowe dla niej 艣rodki artystyczne,

3) konteksty utworu: historyczne i聽biograficzne,

4) pr膮d artystyczny,

5) epoka, nast臋pstwo epok.

10. Tematy, motywy, w膮tki:

1) mi艂o艣膰, dom, rodzina, 艣mier膰, droga, w臋dr贸wka, pielgrzymka itp.,

2) natura a聽cywilizacja; motywy franciszka艅skie w聽kulturze.

11. Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne:

1) prawda, dobro, pi臋kno,

2) komizm, humor, ironia, tragizm, patos,

3) sacrum i聽profanum,

4) wolno艣膰, odpowiedzialno艣膰, sprawiedliwo艣膰, tolerancja,

5) ojczyzna, ma艂a ojczyzna,

6) nar贸d, spo艂ecze艅stwo.

Osi膮gni臋cia

1. S艂uchanie i聽m贸wienie:

1) rozpoznawanie akt贸w mowy i聽ich intencji (np. odr贸偶nianie pro艣by od rozkazu, pytania od 偶膮dania, spostrzeganie ironii, sarkazmu, rubaszno艣ci, prowokacji, aprobaty, negacji); sprawne wypowiadanie si臋 ze 艣wiadomo艣ci膮 intencji,

2) stosowanie zabieg贸w perswazyjnych wraz z聽rozpoznawaniem ich warto艣ci (zw艂aszcza odr贸偶nianie szczero艣ci od nieszczero艣ci, prawdy od nieprawdy, podchwytliwo艣ci, eufemizm贸w, agresji, brutalno艣ci i聽wulgaryzm贸w w聽zachowaniach j臋zykowych),

3) sprawne i聽艣wiadome pos艂ugiwanie si臋 r贸偶nymi odmianami polszczyzny m贸wionej (zw艂aszcza og贸ln膮 i聽potoczn膮) w聽zale偶no艣ci od sytuacji komunikacyjnej,

4) poprawne formu艂owanie pyta艅 i聽odpowiedzi; rozpoznawanie pyta艅 sugestywnych, 藕le postawionych, podchwytliwych, retorycznych,

5) operowanie bogatym repertuarem semantycznym i聽frazeologicznym w聽rozmaitych wypowiedziach,

6) skuteczne uczestniczenie w聽dialogu, dyskusji i聽negocjacjach; s艂uchanie wypowiedzi partner贸w (dostrzeganie kontrowersji w聽dyskusji i聽negocjacjach),

7) aktywne i聽krytyczne s艂uchanie (z聽empati膮, ze wspomaganiem, z聽korygowaniem, ze sprzeciwem) wyst膮pie艅 publicznych; odr贸偶nianie fakt贸w od opinii.

2. Pisanie i聽redagowanie tekst贸w:

1) sprawne pos艂ugiwanie si臋 r贸偶nymi odmianami polszczyzny w聽odmianie pisanej (zw艂aszcza og贸lnej i聽fachowej) w聽zale偶no艣ci od sytuacji komunikacyjnej,

2) komponowanie d艂u偶szych, sp贸jnych wypowiedzi; analiza tematu, uk艂adanie plan贸w i聽konspekt贸w; nadawanie tytu艂贸w i聽艣r贸dtytu艂贸w,

3) praca redakcyjna nad tekstem w艂asnym i聽cudzym, w聽tym z聽u偶yciem edytora tekstu : poprawianie, adiustacja, podzia艂 na cz臋艣ci sk艂adowe (rozdzia艂y, paragrafy, akapity), wyr贸偶nienia w聽tek艣cie,

4) przekszta艂canie tekstu w艂asnego i聽cudzego; streszczanie, skracanie, rozwijanie, cytowanie,

5) eliminowanie niew艂a艣ciwego u偶ycia 艣rodk贸w powoduj膮cych niejednoznaczno艣膰 wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy),

6) prowadzenie korespondencji, stosowanie zwrot贸w adresatywnych, etykiety j臋zykowej; pisanie 偶yciorysu, listu intencyjnego i聽motywacyjnego,

7) wypowiadanie si臋 w聽podstawowych (szkolnych) formach gatunkowych: rozprawka, recenzja, referat, interpretacja utworu literackiego lub fragmentu.

3. Czytanie:

1) rozumienie r贸偶nych kod贸w w聽przekazach kultury masowej,

2) odr贸偶nianie cech swoistych i聽rozumienie funkcji gatunk贸w publicystycznych i聽popularnonaukowych, tekst贸w prasowych (informacja, komentarze, artyku艂y, reporta偶e, wyst膮pienia publiczne),

3) umiej臋tno艣膰 czytania ze zrozumieniem dzie艂 literackich.

4. Odbi贸r dzie艂 sztuki:

1) w聽wymiarze interpretacyjnym:

a) wyraziste czytanie utwor贸w literackich ze zrozumieniem sensu, z聽trosk膮 o聽estetyk臋 czytania, w艂a艣ciw膮 dykcj臋, akcent, intonacj臋 itd.,

b) recytacja z聽pami臋ci wybranych tekst贸w poetyckich,

c) stosowanie podstawowych poj臋膰 z聽poetyki w聽analizie utwor贸w literackich; pojmowanie dzia艂a艅 analitycznych jako podstawy interpretacji; umiej臋tno艣膰 przywo艂ania w艂a艣ciwego kontekstu,

d) rozumienie tekst贸w o聽r贸偶nym stopniu komplikacji; odbi贸r znacze艅 metaforycznych, rozpoznawanie aluzji literackich, topos贸w, symboli kulturowych,

e) odbi贸r i聽por贸wnywanie r贸偶nych dzie艂 sztuki, rozumienie korespondencji sztuk,

2) w聽wymiarze historycznym:

a) rozpoznawanie styl贸w w聽sztuce (np. roma艅ski, gotycki, renesansowy, barokowy, secesyjny i聽inne),

b) wyja艣nianie powi膮za艅 czytanych utwor贸w z聽histori膮 cywilizacji (zw艂aszcza Polski i聽Europy),

c) por贸wnywanie utwor贸w literackich (z聽r贸偶nych epok) o聽podobnych motywach,

d) dostrzeganie warto艣ci charakterystycznych dla r贸偶nych epok,

e) rozpoznawanie przybli偶onego czasu powstania utwor贸w na podstawie obrazu kultury materialnej, obyczaju, konwencji, stylu i聽j臋zyka,

3) w聽wymiarze aksjologiczno - egzystencjalnym:

a) rozpoznawanie warto艣ci i聽ich hierarchii w聽dzie艂ach literackich: wskazywanie w聽literaturze i聽sztuce warto艣ci aprobowanych przez siebie,

b) odr贸偶nianie spontanicznych i聽osobistych prze偶y膰 literackich od ponadindywidualnych, utrwalonych w聽tradycji i聽krytyce kod贸w odbioru; zrozumienie formacyjnych i聽terapeutycznych warto艣ci czytanych dzie艂 dla pojedynczego czytelnika i聽wsp贸lnoty pokoleniowej czy kulturowej.

5. Samokszta艂cenie:

1) syntetyzowanie poznanego materia艂u: scalanie zebranych informacji w聽problemowe ca艂o艣ci,

2) korzystanie z聽literatury fachowej: notowanie, relacjonowanie; opis bibliograficzny,

3) korzystanie z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji (dokument贸w, leksykon贸w, encyklopedii, s艂ownik贸w, baz danych, nagra艅 magnetofonowych i聽magnetowidowych, Internetu).

Lektura

1. Literatura polska:
(konteksty biblijne, antyczne i聽inne; kontynuacje i聽nawi膮zania)
Bogurodzica w聽kontek艣cie poezji 艣redniowiecznej; J.聽Kochanowski - pie艣ni i聽treny (wyb贸r); poezja baroku (wyb贸r); I.聽Krasicki - satyry i聽liryki (wyb贸r); A.聽Mickiewicz - Pan Tadeusz, Dziady cz. III; wybrane sceny z聽dramat贸w romantycznych (J.聽S艂owackiego, Z.聽Krasi艅skiego); wyb贸r poezji romantycznej (w聽tym: A.聽Mickiewicza, J.聽S艂owackiego, C.K. Norwida); B.聽Prus - Lalka; E.聽Orzeszkowa - Nad Niemnem (fragmenty); wyb贸r nowel pozytywistycznych; H.聽Sienkiewicz - wybrana powie艣膰; wyb贸r poezji m艂odopolskiej; S.聽Wyspia艅ski - Wesele; W.聽Reymont - Ch艂opi, t. 1: Jesie艅; S.聽呕eromski - Ludzie bezdomni, Przedwio艣nie; W.聽Gombrowicz - fragmenty prozy; wybrany utw贸r z聽prozy polskiej XX w. (np. M.聽D膮browskiej, Z.聽Na艂kowskiej); wybrany dramat XX wieku (S.聽Mro偶ka, S.聽R贸偶ewicza); T.聽Borowski - wybrane opowiadania; G.聽Herling - Grudzi艅ski - Inny 艣wiat; wyb贸r poezji polskiej XX w. (w聽tym: B.聽Le艣miana, L.聽Staffa, J.聽Tuwima, M.聽Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, Cz.聽Mi艂osza, K.K.聽Baczy艅skiego, T.聽R贸偶ewicza, Z.聽Herberta, M.聽Bia艂oszewskiego, W.聽Szymborskiej, S.聽Bara艅czaka, J.聽Twardowskiego); wybrane fragmenty prozy dokumentalnej (reporta偶, dziennik, pami臋tnik) i聽eseistycznej; utwory wsp贸艂czesne zaproponowane przez uczni贸w i聽nauczyciela; inne teksty kultury (spektakle teatralne, filmy, utwory muzyczne, obrazy, s艂uchowiska, programy telewizyjne, teksty prasowe),

2. Literatura powszechna:
wybrany klasyczny dramat staro偶ytnej Grecji; Horacy - wyb贸r pie艣ni; W.聽Szekspir - wybrany dramat; Molier - wybrana komedia; W.聽Goethe - Cierpienia m艂odego Wertera; wybrana europejska powie艣膰 XIX wieku; J.聽Conrad - wybrany utw贸r; wybrana powie艣膰 XX聽wieku.

J臉ZYKI OBCE

A. Dotyczy nauki j臋zyka obcego nowo偶ytnego jako pierwszego, stanowi膮cej kontynuacj臋 nauczania tego j臋zyka w聽gimnazjum

Cele edukacyjne

1. Osi膮gni臋cie umiej臋tno艣ci j臋zykowych na poziomie zaawansowanym, zapewniaj膮cych swobodne pos艂ugiwanie si臋 w聽kraju nauczanego j臋zyka lub w聽kontaktach z聽do艣膰 wymagaj膮cymi u偶ytkownikami, a聽tak偶e w聽przysz艂ej nauce i聽pracy.

2. Przygotowanie do egzaminu matu0ralnego z聽j臋zyka obcego na poziomie rozszerzonym.

Zadania szko艂y

1. Pomoc uczniom w聽rozwijaniu poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci, mi臋dzy innymi przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮, dotycz膮c膮 indywidualnych umiej臋tno艣ci j臋zykowych.

2. Zapewnienie dost臋pu do materia艂贸w autentycznych, w聽tym, w聽miar臋 mo偶liwo艣ci, multimedialnych, kt贸rych wyb贸r odpowiada obowi膮zuj膮cym normom wychowawczym.

3. D膮偶enie do zapewnienia uczniom maksimum kontaktu z聽j臋zykiem obcym, np. poprzez wymian臋 ze szko艂ami z聽innych kraj贸w lub uczestnictwo w聽programach mi臋dzynarodowych.

4. Wdra偶anie uczni贸w do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

5. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci wykorzystywania znajomo艣ci j臋zyka przy wykonywaniu zespo艂owych, zw艂aszcza interdyscyplinarnych, projekt贸w.

6. Wspieranie uczni贸w w聽rozwijaniu postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

Tre艣ci nauczania

1. Ugruntowanie wiadomo艣ci i聽umiej臋tno艣ci nabytych na poprzednich etapach nauki.

2. Rozwijanie integracji sprawno艣ci j臋zykowych.

3. Uzyskanie szerokich umiej臋tno艣ci j臋zykowych, pozwalaj膮cych na swobodne operowanie j臋zykiem w聽bogatym repertuarze sytuacyjno-tematycznym, z聽uwzgl臋dnieniem tematyki kraju ojczystego.

4. Uzyskanie umiej臋tno艣ci j臋zykowych poprzez kontakt z聽autentycznymi wypowiedziami ustnymi i聽pisemnymi, z聽uwzgl臋dnieniem r贸偶nych rejestr贸w j臋zykowych, stylu formalnego i聽nieformalnego, fragment贸w tekst贸w literackich obszaru j臋zyka nauczanego.

5. Zapoznanie z聽g艂贸wnymi odmianami nauczanego j臋zyka.

6. Poszerzenie komponentu kulturowego obszaru j臋zyka nauczanego, z聽uwzgl臋dnieniem tematyki integracji europejskiej.

7. Korzystanie z聽wiedzy i聽umiej臋tno艣ci nabytych w聽trakcie nauki innego j臋zyka obcego oraz pozosta艂ych przedmiot贸w.

8. Zapoznanie z聽elementami j臋zyka i聽normami socjokulturowymi, kt贸re pozwalaj膮 funkcjonowa膰 na rynku pracy.

Osi膮gni臋cia

1. Praktyczne pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem na poziomie zaawansowanym.

2. Og贸lne rozumienie autentycznych przekaz贸w s艂ownych, odbieranych za po艣rednictwem medi贸w (np. audycja radiowa, telewizyjna, film) oraz tekstowych (prasa, opracowania popularnonaukowe, fragmenty tekst贸w literackich, wybrane przekazy internetowe).

3. Umiej臋tno艣膰 wyszukiwania, selekcji, porz膮dkowania szczeg贸艂owych informacji w聽autentycznych przekazach s艂ownych oraz tekstowych.

4. Umiej臋tno艣膰 uczestniczenia w聽dyskusji, w聽tym argumentowanie, wyra偶anie opinii, uzasadnianie i聽obrona w艂asnych s膮d贸w.

5. Rozumienie i聽stosowanie 艣rodk贸w j臋zykowych, s艂u偶膮cych wyra偶aniu r贸偶norodnych intencji oraz stan贸w emocjonalnych (np. hipoteza, w膮tpliwo艣膰, zak艂opotanie).

6. Pos艂ugiwanie si臋 wybranymi 艣rodkami stylistycznymi dla wyra偶ania ironii, 偶artobliwego charakteru wypowiedzi itd.

7. Dokonywanie kompozycji tekst贸w us艂yszanych i聽przeczytanych.

8. Przetwarzanie przeczytanych lub us艂yszanych informacji, z聽uwzgl臋dnieniem zmiany rejestru, stylu lub formy.

9. Rozumienie i聽umiej臋tno艣膰 skomentowania fakt贸w socjokulturowych, typowych dla obszaru j臋zyka nauczanego, w聽tym zwyczaj贸w, tradycji i聽literatury.

10. Pisanie typowych sformalizowanych tekst贸w (np. curriculum vitae, podanie o聽prac臋 czy stypendium).

11. Pisanie wybranych tekst贸w niesformalizowanych (np. list, komentarz, esej).

12. Stosowanie odpowiednich dla j臋zyka pisanego 艣rodk贸w leksykalnych i聽morfosyntaktycznych w聽zakresie okre艣lonego typu wypowiedzi pisemnych.

13. Rozpoznawanie standardowych odmian j臋zyka nauczanego.

14. Dostrzeganie b艂臋d贸w oraz dokonywanie autokorekty.

15. Opanowanie indywidualnych strategii uczenia si臋, korzystanie z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji (m.in. leksykon贸w, encyklopedii, s艂ownik贸w specjalistycznych oraz 藕r贸de艂 elektronicznych).

B. Dotyczy nauki j臋zyka obcego nowo偶ytnego jako pierwszego, rozpoczynaj膮cej si臋 od poziomu zerowego, lub jako drugiego, gdy nauczanie tego j臋zyka stanowi kontynuacj臋 nauczania w聽gimnazjum

Cele edukacyjne

1. Opanowanie j臋zyka na poziomie zapewniaj膮cym w聽miar臋 sprawn膮 komunikacj臋 w聽odniesieniu do spraw 偶ycia codziennego.

2. Przygotowanie do egzaminu maturalnego z聽j臋zyka obcego na poziomie podstawowym.

Zadania szko艂y

1. Pomoc uczniom w聽rozwijaniu poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci, mi臋dzy innymi przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮 dotycz膮c膮 indywidualnych kompetencji j臋zykowych.

2. Zapewnienie dost臋pu do materia艂贸w autentycznych, kt贸rych wyb贸r odpowiada zadaniom wychowawczym.

3. Zapewnienie uczniom maksimum kontaktu z聽j臋zykiem obcym oraz mo偶liwo艣膰 aktywnego u偶ywania j臋zyka m贸wionego i聽pisanego.

4. Wspieranie uczni贸w w聽rozwijaniu postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

5. Umo偶liwienie uczniom wykorzystywania znajomo艣ci j臋zyka przy wykonywaniu r贸偶norodnych projekt贸w, w聽tym pozaj臋zykowych.

6. Wdra偶anie uczni贸w do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

Tre艣ci nauczania

1. Struktury morfosyntaktyczne umo偶liwiaj膮ce formu艂owanie prostych wypowiedzi w聽odniesieniu do tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci oraz relacji przestrzennych.

2. Funkcje j臋zykowe umo偶liwiaj膮ce pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem w聽sytuacjach 偶ycia codziennego.

3. S艂ownictwo dotycz膮ce 偶ycia codziennego, uwzgl臋dniaj膮ce realia kraju/ obszaru j臋zyka nauczanego oraz kraju ojczystego.

4. Og贸lne wiadomo艣ci kulturowo-cywilizacyjne na temat kraju/ obszaru j臋zyka nauczanego.

5. Rozwijanie sprawno艣ci rozumienia ze s艂uchu i聽m贸wienia, opanowanie zasad wymowy.

6. Rozwijanie sprawno艣ci czytania i聽pisania, opanowanie zasad ortografii.

7. Rozwijanie integracji sprawno艣ci j臋zykowych.

8. Nabywanie umiej臋tno艣ci j臋zykowych poprzez kontakt z聽autentycznymi wypowiedziami ustnymi i聽pisemnymi.

9. Rozr贸偶nianie formalnego i聽nieformalnego stylu j臋zyka.

10. Korzystanie z聽technik kompensacyjnych.

11. Korzystanie z聽wiedzy i聽umiej臋tno艣ci nabytych w聽trakcie nauki innego j臋zyka obcego oraz pozosta艂ych przedmiot贸w.

12. Rozwijanie indywidualnych strategii uczenia si臋, korzystanie z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

Osi膮gni臋cia

1. W zakresie s艂uchania:

1) rozumienie og贸lnego sensu oraz intencji prostych wypowiedzi os贸b pos艂uguj膮cych si臋 tym j臋zykiem jako macierzystym,

2) rozumienie sensu prostych, autentycznych wypowiedzi w聽r贸偶nych warunkach odbioru (np. rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu),

3) wyszukiwanie informacji szczeg贸艂owych w聽nieskomplikowanych wypowiedziach i聽dialogach,

4) rozumienie og贸lnego sensu prostych wypowiedzi zawieraj膮cych niezrozumia艂e elementy, kt贸rych znaczenia ucze艅 mo偶e domy艣li膰 si臋 (np. z聽kontekstu).

2. W zakresie m贸wienia:

1) uzyskiwanie i聽udzielanie informacji dotycz膮cych 偶ycia codziennego,

2) formu艂owanie w聽miar臋 p艂ynnych, kr贸tkich i聽sp贸jnych wypowiedzi na okre艣lone tematy, z聽zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyra偶ania tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci oraz relacji przestrzennych,

3) pos艂ugiwanie si臋 odpowiednimi 艣rodkami j臋zykowymi dla wyra偶enia intencji, uczu膰, emocji w聽sytuacjach 偶ycia codziennego,

4) poprawne j臋zykowo i聽logiczne wyra偶anie my艣li i聽opinii na okre艣lone tematy,

5) relacjonowanie wypowiedzi innych os贸b,

6) w艂a艣ciwa reakcja j臋zykowa na wypowied藕 rozm贸wcy oraz stosowanie rutynowych zachowa艅 j臋zykowych,

7) inicjowanie i聽podtrzymywanie prostej rozmowy,

8) prowadzenie prostych negocjacji w聽sytuacjach 偶ycia codziennego,

9) opanowanie wymowy w聽stopniu zapewniaj膮cym zrozumia艂o艣膰 wypowiedzi os贸b pos艂uguj膮cych si臋 tym j臋zykiem jako macierzystym.

3. W zakresie czytania:

1) rozumienie powszechnie spotykanych dokument贸w i聽tekst贸w autentycznych, takich jak: rozk艂ady jazdy, og艂oszenia, reklamy, menu, listy i聽instrukcje,

2) rozumienie prostego tekstu narracyjnego,

3) rozumienie og贸lnego sensu prostego tekstu przy czytaniu pobie偶nym,

4) rozumienie og贸lnego sensu tekstu, kt贸ry zawiera fragmenty niezrozumia艂e,

5) wyszukiwanie konkretnych informacji z聽cz臋艣ciowo niezrozumia艂ego tekstu.

4. W zakresie pisania:

1) sformu艂owanie i聽zapisanie w艂asnego oraz otrzymanego prostego komunikatu,

2) napisanie prostego tekstu u偶ytkowego (np. zaproszenia, rezerwacji, podania, curriculum vitae, og艂oszenia) oraz wype艂nianie formularzy,

3) napisanie streszczenia prostego tekstu,

4) stosowanie w艂a艣ciwego s艂ownictwa, struktur morfosyntaktycznych i聽zasad ortografii w聽prostych tekstach.

5. Inne umiej臋tno艣ci - korzystanie ze s艂ownika jedno- i聽dwuj臋zycznego oraz innych 藕r贸de艂 informacji, w聽tym r贸wnie偶 elektronicznych.

C. Dotyczy nauki j臋zyka obcego nowo偶ytnego jako drugiego, rozpoczynaj膮cej si臋 od poziomu zerowego

Cele edukacyjne

Opanowanie j臋zyka na poziomie zapewniaj膮cym minimum komunikacji j臋zykowej.

Zadania szko艂y

1. Pomoc uczniom w聽rozwijaniu poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we w艂asne mo偶liwo艣ci, mi臋dzy innymi przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮, dotycz膮c膮 indywidualnych umiej臋tno艣ci j臋zykowych.

2. Zapewnienie dost臋pu do materia艂贸w autentycznych, kt贸rych wyb贸r odpowiada zadaniom wychowawczym.

3. Zapewnienie uczniom maksimum kontaktu z聽j臋zykiem obcym oraz mo偶liwo艣ci aktywnego u偶ywania j臋zyka m贸wionego i聽pisanego.

4. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

5. Wspieranie uczni贸w w聽rozwijaniu postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

Tre艣ci nauczania

1. Podstawowe struktury morfosyntaktyczne umo偶liwiaj膮ce formu艂owanie wypowiedzi w聽odniesieniu do tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci oraz relacji przestrzennych.

2. Podstawowe funkcje j臋zykowe umo偶liwiaj膮ce pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem w聽prostych sytuacjach 偶ycia codziennego.

3. Podstawowe wiadomo艣ci oraz s艂ownictwo dotycz膮ce 偶ycia codziennego uwzgl臋dniaj膮ce realia kraju ojczystego oraz kraju/obszaru nauczanego j臋zyka.

4. Rozwijanie sprawno艣ci rozumienia ze s艂uchu i聽m贸wienia, zaznajomienie z聽zasadami wymowy.

5. Rozwijanie sprawno艣ci czytania i聽pisania, zaznajomienie z聽zasadami ortografii.

6. Korzystanie z聽wiedzy i聽umiej臋tno艣ci nabytych w聽trakcie nauki innych j臋zyk贸w obcych oraz pozosta艂ych przedmiot贸w nauczania.

Osi膮gni臋cia

1. W zakresie s艂uchania:

1) rozumienie prostych sytuacji komunikacyjnych, w聽tym intencji rozm贸wcy,

2) rozumienie instrukcji nauczyciela,

3) rozumienie og贸lnego sensu oraz wyszukiwanie szczeg贸艂owych informacji w聽nieskomplikowanych wypowiedziach i聽dialogach.

2. W zakresie m贸wienia:

1) zadawanie prostych pyta艅 oraz udzielanie odpowiedzi,

2) uzyskiwanie i聽udzielanie informacji w聽typowych sytuacjach 偶ycia codziennego,

3) formu艂owanie kr贸tkich wypowiedzi o聽sobie, swoim otoczeniu, regionie, kraju,

4) inicjowanie i聽podtrzymywanie prostej rozmowy dotycz膮cej typowych sytuacji 偶ycia codziennego,

5) opanowanie wymowy w聽stopniu zapewniaj膮cym zrozumia艂o艣膰 wypowiedzi.

3. W zakresie czytania:

1) rozumienie powszechnie spotykanych dokument贸w i聽tekst贸w autentycznych, takich jak: rozk艂ady jazdy, og艂oszenia, reklamy, menu, listy i聽instrukcje,

2) wyszukiwanie szczeg贸艂owych informacji w聽prostych tekstach,

3) rozumienie og贸lnego sensu prostych, adaptowanych tekst贸w.

4. W zakresie pisania:

1) wype艂nianie typowych formularzy, przekazanie prostej informacji, napisanie kr贸tkiego listu,

2) stosowanie zasad ortografii w聽zakresie poznanego materia艂u.

5. Inne umiej臋tno艣ci - korzystanie ze s艂ownika dwuj臋zycznego i聽innych 藕r贸de艂 informacji, w聽tym r贸wnie偶 elektronicznych.

D. Dotyczy nauczania j臋zyka 艂aci艅skiego i聽kultury antycznej jako drugiego j臋zyka obcego

Cele edukacyjne

1. Znajomo艣膰 j臋zyka na poziomie pozwalaj膮cym na rozumienie i聽samodzielne t艂umaczenie (z聽wykorzystaniem s艂ownika) oryginalnych tekst贸w 艂aci艅skich.

2. Poznanie roli i聽miejsca kultury 艣r贸dziemnomorskiej w聽偶yciu wsp贸艂czesnym i聽r贸偶nych dziedzinach wiedzy z聽odwo艂aniem si臋 do wiedzy uzyskanej na wcze艣niejszych etapach kszta艂cenia.

Zadania szko艂y

1. Zapoznanie uczni贸w z聽j臋zykiem 艂aci艅skim w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie tekst贸w oryginalnych i聽preparowanych.

2. Rozwijanie w聽uczniach poczucia przynale偶no艣ci do kr臋gu kultury 艣r贸dziemnomorskiej; zapoznanie z聽przekazan膮 przez staro偶ytno艣膰 tradycj膮 偶ycia obywatelskiego.

3. Nauczanie pos艂ugiwania si臋 poprawn膮 polszczyzn膮 i聽rozumienia terminologii wsp贸艂czesnej opartej na j臋zykach klasycznych; rozwijanie wra偶liwo艣ci j臋zykowej i聽kszta艂towanie kultury j臋zyka.

4. Doskonalenie og贸lnej sprawno艣ci j臋zykowej; doskonalenie umiej臋tno艣ci jasnego i聽precyzyjnego formu艂owania my艣li.

5. Kszta艂cenie samodzielno艣ci intelektualnej oraz sprawno艣ci w聽porz膮dkowaniu pracy umys艂owej.

Tre艣ci nauczania

1. Gramatyka, leksyka i聽frazeologia w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie i聽analiz臋 fragment贸w dzie艂 oryginalnych.

2. Wybrane fragmenty dzie艂 autor贸w staro偶ytnych i聽autor贸w polsko-艂aci艅skich w聽oryginale.

3. 艁acina jako j臋zyk literatury, 艣rodek komunikacji j臋zykowej, j臋zyk sakralny, j臋zyk tekst贸w naukowych.

4. Wp艂yw 艂aciny i聽greki na struktur臋 i聽zasoby leksykalne wsp贸艂czesnych j臋zyk贸w europejskich: 艂acina jako wsp贸lny j臋zyk Europejczyk贸w.

5. Kontynuacja kszta艂cenia w聽zakresie kultury i聽cywilizacji 艣r贸dziemnomorskiej, z聽uwzgl臋dnieniem nast臋puj膮cych tre艣ci:

1) kanon topiki antycznej w聽literaturze i聽sztuce (jak odczytywa膰 mity, poj臋cia, symbole),

2) elementy wiedzy o聽j臋zykach klasycznych w聽zakresie pozwalaj膮cym zrozumie膰 podstawowe terminy, poj臋cia, powiedzenia i聽przys艂owia oraz etymologi臋 niekt贸rych wyraz贸w stale obecnych w聽j臋zyku polskim i聽innych j臋zykach nowo偶ytnych,

3) znaczenie dziedzictwa antyku dla kultury polskiej,

4) wybrane fragmenty dzie艂 autor贸w greckich i聽rzymskich w聽przek艂adzie - w聽zakresie istotnym dla zrozumienia kanonu lektur z聽literatury polskiej i聽艣wiatowej,

5) historia gatunk贸w literackich, przyk艂ady najwybitniejszych dzie艂: epos, liryka, sielanka, dramat attycki, komedia stara i聽nowa, historiografia, retoryka grecka i聽rzymska, pocz膮tki pi艣miennictwa chrze艣cija艅skiego,

6) inne elementy wiedzy o聽staro偶ytno艣ci niezb臋dne do przek艂adu, analizy i聽interpretacji tekst贸w.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie i聽t艂umaczenie (z聽wykorzystaniem s艂ownika) oryginalnych tekst贸w 艂aci艅skich.

2. Analizowanie, interpretowanie i聽komentowanie tekst贸w oryginalnych i聽w聽przek艂adach.

3. Operatywna znajomo艣膰 gramatyki 艂aci艅skiej.

4. Poprawne stosowanie w聽wypowiedziach wyra偶e艅 i聽termin贸w pochodz膮cych z聽j臋zyk贸w klasycznych.

5. Wykorzystywanie znajomo艣ci j臋zyka 艂aci艅skiego do lepszego zrozumienia zjawisk j臋zykowych zachodz膮cych w聽j臋zyku polskim i聽innych j臋zykach nowo偶ytnych.

6. Poprawne formu艂owanie my艣li i聽s膮d贸w.

7. Dostrzeganie ponadczasowych warto艣ci w聽dzie艂ach z聽odleg艂ych epok i聽rozumienie ich znaczenia dla wsp贸艂czesnej kultury polskiej i聽艣wiatowej.

HISTORIA

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie i聽rozwini臋cie wiedzy oraz umiej臋tno艣ci uzyskanych w聽toku wcze艣niejszej edukacji celem lepszej znajomo艣ci i聽rozumienia przesz艂o艣ci w艂asnego regionu i聽kraju oraz dziej贸w 艣wiata.

2. Pog艂臋bienie rozumienia powi膮za艅 mi臋dzy przesz艂o艣ci膮, tera藕niejszo艣ci膮 i聽przysz艂o艣ci膮.

3. Budowanie w艂asnej to偶samo艣ci i聽kszta艂towanie systemu warto艣ci.

4. Rozwijanie postaw obywatelskich i聽patriotycznych, poczucia przynale偶no艣ci do wsp贸lnoty rodzinnej, lokalnej, regionalnej, grupy etnicznej i聽narodowej.

5. Przygotowanie si臋 do udzia艂u w聽偶yciu r贸偶nych spo艂eczno艣ci; kszta艂towanie postawy zrozumienia i聽tolerancji wobec odmiennych kultur, obyczaj贸w i聽przekona艅 mieszcz膮cych si臋 w聽kanonie warto艣ci cywilizacyjnych.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie procesu dojrzewania intelektualnego i聽emocjonalnego uczni贸w.

2. Stworzenie mo偶liwo艣ci kszta艂towania i聽rozwoju zainteresowa艅 uczni贸w wybranymi problemami historii.

3. Umo偶liwienie uczniom wykorzystywania zdobywanej wiedzy zgodnie z聽ich zainteresowaniami i聽zdolno艣ciami.

Tre艣ci nauczania

艢wiat

1. R贸偶norodno艣膰 cywilizacji 艣wiata w聽przesz艂o艣ci i聽obecnie.

2. Post臋p a聽kryzysy cywilizacyjne. Konflikty spo艂eczne. Wojny, ludob贸jstwo, Holocaust.

3. Przemiany form gospodarowania od czas贸w najdawniejszych po wsp贸艂czesn膮 rewolucj臋 techniczn膮; historyczny rozw贸j kultury materialnej.

4. Pa艅stwo jako podstawowa forma zorganizowania spo艂ecze艅stw; przemiany pa艅stw.

Europa

1. Fundamenty Europy; jedno艣膰 i聽r贸偶norodno艣膰; przemiany ideowe. Rola chrze艣cija艅stwa w聽tworzeniu to偶samo艣ci europejskiej.

2. Kszta艂towanie si臋 narod贸w Europy; ich wk艂ad w聽histori臋; wsp贸艂istnienie i聽konflikty pomi臋dzy pa艅stwami.

3. Przemiany w聽obr臋bie struktur, 艣wiadomo艣ci i聽obyczajowo艣ci spo艂ecze艅stw europejskich.

Polska

1. Pa艅stwo polskie i聽przemiany jego form.

2. Uwarunkowania i聽przeobra偶enia polskiej 艣wiadomo艣ci narodowej i聽politycznej.

3. Polska w聽dziejach gospodarki i聽struktur spo艂ecznych Europy.

4. Postawy jednostek oraz grup spo艂ecznych wobec potrzeb epok.

5. Wielokulturowo艣膰 w聽dziejach Polski; wsp贸艂istnienie religii i聽wyzna艅; znaczenie chrze艣cija艅stwa, w聽tym ko艣cio艂a katolickiego.

Region

1. Ma艂a ojczyzna a聽terytorium pa艅stwa polskiego.

2. Odr臋bno艣膰 i聽wk艂ad regionu do wsp贸lnej historii.

3. Dziejowe uwarunkowania specyfiki kulturowej regionu.

4. Zabytki historyczne w聽regionie.

Rodzina i聽jednostka

Dzieje jednostki i聽rodziny na tle szerszych przemian historycznych.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 zbierania, przedstawiania i聽interpretowania wiedzy historycznej z聽wykorzystaniem r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji.

2. Umiej臋tno艣膰 dokonywania uj臋膰 przekrojowych i聽problemowych.

3. Rozumienie, 偶e jednostki i聽grupy spo艂eczne, w聽przesz艂o艣ci i聽obecnie, w聽zr贸偶nicowany spos贸b obja艣niaj膮 i聽wykorzystuj膮 histori臋.

4. Formu艂owanie i聽uzasadnianie opinii historycznych podczas dyskusji oraz w聽kr贸tkich wypowiedziach ustnych i聽pisemnych.

5. Wykorzystywanie zdobytej wiedzy i聽umiej臋tno艣ci w聽偶yciu spo艂ecznym.

WIEDZA O SPO艁ECZE艃STWIE

Cele edukacyjne

1. Osi膮gni臋cie motywacji i聽zdolno艣ci do indywidualnej i聽zbiorowej aktywno艣ci spo艂ecznej na gruncie szacunku dla w艂asnego pa艅stwa i聽prawa oraz rozwijanie poczucia wsp贸艂odpowiedzialno艣ci za spo艂ecze艅stwo i聽pa艅stwo.

2. Rozwijanie cn贸t spo艂ecznych i聽obywatelskich, patriotyzmu i聽odpowiedzialno艣ci za dobro wsp贸lne.

3. Doskonalenie umiej臋tno艣ci oceny stanowisk i聽dzia艂a艅 uczestnik贸w 偶ycia publicznego z聽punktu widzenia podstawowych warto艣ci 偶ycia spo艂ecznego.

4. Rozumienie i聽nabywanie umiej臋tno艣ci stosowania przepis贸w prawa.

5. Pog艂臋bienie to偶samo艣ci kulturowej i聽narodowej.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie postaw prospo艂ecznych i聽obywatelskich.

2. Sprzyjanie anga偶owaniu si臋 uczni贸w w聽indywidualne i聽zespo艂owe dzia艂ania na rzecz wsp贸lnego dobra i聽dobra innych.

3. Wspieranie samorz膮dno艣ci uczniowskiej, zach臋canie do stosowania niekt贸rych demokratycznych procedur w聽偶yciu szko艂y.

4. Pomoc uczniom w聽rozpoznaniu i聽realizowaniu ich praw i聽powinno艣ci.

5. Tworzenie warunk贸w do wymiany pogl膮d贸w uczni贸w - wys艂uchiwania opinii innych i聽wyra偶ania w艂asnego zdania.

6. Zapoznanie uczni贸w z聽funkcjonowaniem wybranych instytucji w艂adzy pa艅stwowej, samorz膮dowej i聽s膮downiczej oraz organizacjami spo艂ecznymi (umo偶liwienie obserwacji ich dzia艂alno艣ci).

Tre艣ci nauczania

Spo艂ecze艅stwo

1. Jednostka - grupa - spo艂ecze艅stwo. Struktura 偶ycia spo艂ecznego.

2. Prawid艂owo艣ci 偶ycia spo艂ecznego. Instytucje.

3. Konflikty spo艂eczne, harmonia spo艂eczna.

4. Samoorganizuj膮ce si臋 spo艂ecze艅stwo. Wzory obywatelskiego dzia艂ania, rola interes贸w grupowych.

5. Spo艂ecze艅stwo polskie we wsp贸艂czesnym 艣wiecie i聽jego problemy.

6. Etyka 偶ycia spo艂ecznego. Postawy prospo艂eczne (odwaga cywilna, prawdom贸wno艣膰, wra偶liwo艣膰 spo艂eczna, solidarno艣膰).

7. Kultura 偶ycia publicznego. Subkultury m艂odzie偶owe.

Polityka

1. Obywatel a聽w艂adza w聽systemach totalitarnych, autorytarnych i聽demokratycznych.

2. Fundamentalne zasady demokracji: antyczne i聽chrze艣cija艅skie korzenie demokracji.

3. Demokracja i聽warto艣ci, konflikty warto艣ci w聽偶yciu publicznym.

4. Wsp贸艂czesne doktryny polityczne.

5. Prawa i聽obowi膮zki, cnoty obywatelskie, kultura polityczna.

6. Formy uczestnictwa obywateli w聽偶yciu publicznym.

7. Ustr贸j pa艅stwowy Rzeczypospolitej Polskiej; organy w艂adzy i聽ich kompetencje, administracja publiczna, samorz膮d terytorialny.

Prawo

1. Poj臋cie prawa, normy prawnej, przepisu prawa.

2. Funkcje i聽zadania prawa.

3. Rodzaje prawa (prawo mi臋dzynarodowe, europejskie i聽krajowe, prawo ko艣cielne, prawo naturalne i聽stanowione; prawo cywilne, karne i聽administracyjne).

4. Prawa cz艂owieka - 藕r贸d艂a, dokumenty, procedury.

5. Tworzenie prawa. Hierarchia norm prawnych.

6. Akty prawne - wyszukiwanie i聽rozumienie przepis贸w prawa.

Polska, Europa, 艣wiat

1. Integracja europejska, Polska w聽Europie.

2. 艁ad mi臋dzynarodowy - konflikty i聽systemy bezpiecze艅stwa.

3. Problemy wsp贸艂czesnego 艣wiata.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie problem贸w 偶ycia publicznego, okre艣lanie ich przyczyn i聽przewidywanie skutk贸w.

2. Krytyczne korzystanie z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji dotycz膮cych spraw publicznych.

3. Umiej臋tno艣膰 formu艂owania, uzasadniania i聽obrony w艂asnego stanowiska na forum publicznym.

4. Umiej臋tno艣膰 organizowania dzia艂a艅 o聽charakterze obywatelskim.

5. Znajomo艣膰 zasad i聽umiej臋tno艣膰 stosowania procedur demokratycznych.

6. Znajomo艣膰 podstaw ustroju Polski zawartych w聽Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w聽tym praw i聽obowi膮zk贸w obywatelskich.

7. Rozr贸偶nianie kompetencji poszczeg贸lnych organ贸w w艂adzy i聽instytucji pa艅stwowych i聽samorz膮dowych.

8. Rozumienie stanowisk uczestnik贸w debaty publicznej i聽umiej臋tno艣膰 krytycznej analizy ich argument贸w.

9. Analizowanie motyw贸w dzia艂a艅 i聽wybor贸w dokonywanych przez uczestnik贸w 偶ycia publicznego z聽punktu widzenia podstawowych warto艣ci 偶ycia spo艂ecznego; ocena w艂asnych decyzji i聽dzia艂a艅.

10. Orientacja w聽podstawowych zasadach prawa i聽polskiego systemu prawnego.

11. Rozumienie akt贸w prawnych; umiej臋tno艣膰 formu艂owania argument贸w dla poparcia w艂asnego stanowiska.

12. Wype艂nianie druk贸w urz臋dowych, sporz膮dzanie pism do w艂adz publicznych i聽innych instytucji.

13. Umiej臋tno艣膰 czytania ze zrozumieniem tekst贸w publicystycznych i聽popularnonaukowych dotycz膮cych nauk spo艂ecznych, polityki i聽prawa.

MATEMATYKA

Cele edukacyjne

1. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci operowania najprostszymi obiektami abstrakcyjnymi: liczbami, zmiennymi i聽zbudowanymi z聽nich wyra偶eniami algebraicznymi, zbiorami (liczb, punkt贸w, zdarze艅 elementarnych) oraz funkcjami.

2. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci budowania modeli matematycznych dla r贸偶norodnych sytuacji z聽偶ycia codziennego oraz ich wykorzystania do rozwi膮zywania problem贸w praktycznych.

3. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci projektowania oblicze艅 i聽ich wykonywania.

4. Poznanie podstawowych element贸w my艣lenia matematycznego.

5. Uzyskanie umiej臋tno艣ci samodzielnego zdobywania wiedzy matematycznej.

Zadania szko艂y

Zadaniem szko艂y jest pomoc uczniom w聽osi膮ganiu wskazanych cel贸w edukacyjnych, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem:

1) umiej臋tno艣ci precyzyjnego formu艂owania my艣li w聽mowie i聽pi艣mie,

2) kszta艂cenia wyobra藕ni geometrycznej,

3) umiej臋tno艣ci odczytywania oraz przedstawiania danych w聽r贸偶nych formach (symbolicznej, graficznej, za pomoc膮 wzor贸w),

4) umiej臋tno艣ci wykorzystania nowoczesnych narz臋dzi wspomagaj膮cych rozwi膮zywanie problem贸w matematycznych (kalkulatory, komputery),

5) umiej臋tno艣ci wsp贸艂pracy przy rozwi膮zywaniu problem贸w.

Tre艣ci nauczania

Liczby i聽ich zbiory

1. Zbiory; suma, iloczyn, r贸偶nica zbior贸w. Podstawowe poj臋cia rachunku zda艅.

2. Zbi贸r liczb rzeczywistych i聽jego podzbiory: liczby naturalne (liczby pierwsze), liczby ca艂kowite, wymierne i聽niewymierne. Rozwini臋cie dziesi臋tne liczby rzeczywistej.

3. Przypomnienie dzia艂a艅 na pot臋gach. Pot臋ga o聽wyk艂adniku wymiernym.

4. O艣 liczbowa. Przedzia艂y na osi liczbowej. Sumy przedzia艂贸w; iloczyny i聽r贸偶nice takich zbior贸w.

5. Warto艣膰 bezwzgl臋dna liczby rzeczywistej. Interpretacja geometryczna.

6. Poj臋cie b艂臋du przybli偶enia. Szacowanie warto艣ci liczbowych. Obliczenia procentowe.

Funkcje i聽ich w艂asno艣ci

1. Poj臋cie funkcji. Wykres funkcji liczbowej.

2. Wyznaczanie dziedziny funkcji, jej miejsc zerowych, zbioru warto艣ci, warto艣ci najwi臋kszej i聽najmniejszej w聽danym przedziale, przedzia艂贸w monotoniczno艣ci.

3. Zastosowania funkcji do opisu zale偶no艣ci w聽przyrodzie, gospodarce i聽偶yciu codziennym. 4. Przesuwanie wykresu funkcji wzd艂u偶 osi x i聽osi y.

Wielomiany i聽funkcje wymierne

1. Funkcja liniowa.

2. Tr贸jmian kwadratowy i聽jego pierwiastki. Wykres funkcji kwadratowej.

3. Rozwi膮zywanie zada艅 prowadz膮cych do r贸wna艅 i聽nier贸wno艣ci stopnia drugiego.

4. Wielomiany. Dzia艂ania na wielomianach.

5. Dzielenie wielomian贸w z聽reszt膮. Twierdzenie B茅zout. Zastosowanie do znajdywania pierwiastk贸w wielomian贸w metod膮 rozk艂adania na czynniki.

6. Dzia艂ania na wyra偶eniach wymiernych. Funkcja homograficzna.

7. Rozwi膮zywanie r贸wna艅 i聽nier贸wno艣ci z聽funkcj膮 homograficzn膮.

Funkcje trygonometryczne

1. Funkcje trygonometryczne k膮ta ostrego w聽tr贸jk膮cie prostok膮tnym.

2. Miara 艂ukowa k膮ta. Definicja funkcji trygonometrycznych dowolnego k膮ta.

3. Wykresy funkcji trygonometrycznych.

4. Najprostsze to偶samo艣ci trygonometryczne.

Ci膮gi liczbowe

1. Definicja i聽przyk艂ady ci膮g贸w liczbowych.

2. Ci膮g arytmetyczny i聽geometryczny. Wz贸r na n-ty wyraz. Wz贸r na sum臋 n pocz膮tkowych wyraz贸w.

3. Procent sk艂adany. Oprocentowanie lokat i聽kredyt贸w.

Planimetria

1. W艂asno艣ci czworok膮t贸w wypuk艂ych. Okr膮g wpisany w聽czworok膮t. Okr膮g opisany na czworok膮cie.

2. Wyznaczanie zwi膮zk贸w miarowych w聽figurach p艂askich z聽zastosowaniem trygonometrii.

3. O艣 symetrii i聽艣rodek symetrii figury.

4. Twierdzenie Talesa i聽jego zwi膮zek z聽podobie艅stwem. Cechy podobie艅stwa tr贸jk膮t贸w.

Geometria analityczna

1. R贸wnanie prostej na p艂aszczy藕nie. P贸艂p艂aszczyzna - opis za pomoc膮 nier贸wno艣ci.

2. Odleg艂o艣膰 na p艂aszczy藕nie kartezja艅skiej.

Stereometria

1. Graniastos艂upy i聽ostros艂upy. Walec, sto偶ek, kula.

2. Wzajemne po艂o偶enie kraw臋dzi i聽艣cian bry艂: k膮t nachylenia prostej do p艂aszczyzny i聽k膮t dwu艣cienny.

3. Wyznaczanie zwi膮zk贸w miarowych w聽bry艂ach z聽zastosowaniem trygonometrii.

Rachunek prawdopodobie艅stwa

1. Proste zadania kombinatoryczne.

2. Poj臋cie prawdopodobie艅stwa i聽jego w艂asno艣ci.

3. Obliczanie prawdopodobie艅stw zdarze艅 w聽sko艅czonych przestrzeniach probabilistycznych.

4. Elementy statystyki opisowej: 艣rednia arytmetyczna, 艣rednia wa偶ona, mediana, wariancja i聽odchylenie standardowe (liczone z聽pr贸by).

Osi膮gni臋cia

W zakresie operowania obiektami abstrakcyjnymi

1. Wykonywanie dzia艂a艅 na liczbach i聽wyra偶eniach algebraicznych.

2. Opisywanie zbior贸w za pomoc膮 r贸wna艅, nier贸wno艣ci i聽ich uk艂ad贸w oraz upraszczanie takich opis贸w.

3. Sporz膮dzanie wykres贸w funkcji oraz odczytywania w艂asno艣ci funkcji z聽wykresu.

4. Wyznaczanie zwi膮zk贸w miarowych dla figur p艂askich i聽bry艂.

W zakresie budowania modeli matematycznych i聽ich stosowania

1. Opisywanie zwi膮zk贸w pomi臋dzy wielko艣ciami liczbowymi za pomoc膮 r贸wna艅 i聽nier贸wno艣ci.

2. Wykrywanie zale偶no艣ci funkcyjnych mi臋dzy wielko艣ciami liczbowymi.

3. Wyznaczanie zwi膮zk贸w metrycznych i聽miarowych w聽otaczaj膮cej przestrzeni.

4. Budowanie modeli zjawisk losowych.

W zakresie projektowania oblicze艅 i聽ich wykonywania

1. Przeprowadzanie oblicze艅 dok艂adnych i聽przybli偶onych (w聽tym procentowych).

2. Rozwi膮zywanie niekt贸rych typ贸w r贸wna艅 oraz ich uk艂ad贸w.

3. Wyznaczanie miar figur geometrycznych.

4. Obliczanie prawdopodobie艅stw zdarze艅.

W zakresie kszta艂cenia my艣lenia matematycznego

1. Umiej臋tno艣膰 definiowania prostych obiekt贸w matematycznych.

2. Umiej臋tno艣膰 podawania przyk艂ad贸w i聽kontrprzyk艂ad贸w.

W zakresie samodzielnego zdobywania wiedzy matematycznej

1. Wyszukiwanie w聽materia艂ach 藕r贸d艂owych potrzebnych informacji matematycznych.

2. Samodzielne opanowanie definicji i聽twierdze艅 z聽podr臋cznika.

3. Przyswajanie schemat贸w rozumowa艅 i聽ich stosowanie.

4. Sprawne sporz膮dzanie notatek.

FIZYKA I ASTRONOMIA

Cele edukacyjne

1. 艢wiadomo艣膰 istnienia praw rz膮dz膮cych mikro- i聽makro艣wiatem oraz wynikaj膮ca z聽niej refleksja filozoficzno-przyrodnicza.

2. Dostrzeganie natury i聽struktury fizyki oraz astronomii, ich rozwoju i聽zwi膮zku z聽innymi naukami przyrodniczymi.

3. Przygotowanie do rozumnego odbioru i聽oceny informacji, a聽tak偶e podejmowania dyskusji i聽formu艂owania opinii.

4. Rozumienie znaczenia fizyki dla techniki, medycyny, ekologii, jej zwi膮zk贸w z聽r贸偶nymi dziedzinami dzia艂alno艣ci ludzkiej oraz implikacji spo艂ecznych i聽mo偶liwo艣ci kariery zawodowej.

5. Zainteresowanie fizyk膮 i聽astronomi膮.

Zadania szko艂y

1. Nauczanie fizyki w聽spos贸b kontekstowy - w聽oparciu o聽zagadnienia wyst臋puj膮ce w聽偶yciu codziennym, w聽przyrodzie, w聽technice.

2. Rozszerzenie wiedzy fizycznej ucznia w聽celu pog艂臋bienia rozumienia nauki, jej mo偶liwo艣ci i聽ogranicze艅.

3. Ukazanie roli eksperymentu, obserwacji i聽teorii w聽poznawaniu przyrody. Zapoznanie uczni贸w z聽budowaniem modeli oraz ich rol膮 w聽obja艣nianiu zjawisk i聽tworzeniu teorii.

4. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci krytycznego korzystania ze 藕r贸de艂 informacji poprzez analiz臋 tre艣ci dotycz膮cych nauki, zawartych w聽prasie, radio i聽telewizji.

5. Wdra偶anie uczni贸w do samodzielnego formu艂owania wypowiedzi o聽zagadnieniach fizycznych i聽astronomicznych, prowadzenia dyskusji w聽spos贸b terminologicznie i聽merytorycznie poprawny oraz rozwi膮zywania prostych problem贸w fizycznych.

6. Pokazywanie znaczenia, mo偶liwo艣ci i聽pi臋kna fizyki.

7. Inspirowanie dociekliwo艣ci i聽postawy badawczej uczni贸w.

8. Stworzenie warunk贸w do planowania i聽prowadzenia eksperyment贸w oraz analizy ich wynik贸w.

9. Wykorzystywanie metod komputerowych do budowania modeli i聽analizy wynik贸w do艣wiadcze艅.

10. Zapoznanie z聽mo偶liwo艣ciami wsp贸艂czesnych technik badawczych.

Tre艣ci nauczania

1. Ruch, jego powszechno艣膰 i聽wzgl臋dno艣膰.
Poj臋cie ruchu w聽historii filozofii i聽w聽naukach przyrodniczych. Ruch w聽r贸偶nych uk艂adach odniesienia. Maksymalna szybko艣膰 przekazu informacji w聽przyrodzie i聽jej konsekwencje. Efekty relatywistyczne.

2. Oddzia艂ywania w聽przyrodzie.
Rodzaje oddzia艂ywa艅 w聽mikro- i聽makro艣wiecie. Pola si艂 i聽ich wp艂yw na charakter ruchu.

3. Makroskopowe w艂asno艣ci materii a聽jej budowa mikroskopowa.
Model oscylatora harmonicznego i聽jego zastosowanie w聽opisie przyrody, ruch drgaj膮cy (amplituda, okres, cz臋stotliwo艣膰, przemiany energii). Mikroskopowe modele cia艂 makroskopowych o聽r贸偶norodnych w艂asno艣ciach mechanicznych, elektrycznych, magnetycznych, optycznych oraz ich zastosowanie w聽urz膮dzeniach codziennego u偶ytku.

4. Porz膮dek i聽chaos w聽przyrodzie.
Procesy termodynamiczne, ich przyczyny i聽skutki. Procesy odwracalne i聽nieodwracalne, druga zasada termodynamiki, entropia, statystyczny charakter makroskopowych prawid艂owo艣ci w聽przyrodzie.

5. 艢wiat艂o i聽jego rola w聽przyrodzie.
艢wiat艂o jako fala, d艂ugo艣膰 fali, szybko艣膰 rozchodzenia si臋 fali, interferencja i聽dyfrakcja, widmo fal elektromagnetycznych, barwa, odbicie i聽za艂amanie 艣wiat艂a, rozszczepienie 艣wiat艂a bia艂ego, polaryzacja 艣wiat艂a. Kwantowy model 艣wiat艂a, zjawisko fotoelektryczne i聽jego zastosowania. Budowa atomu, analiza spektralna, laser i聽jego zastosowania.

6. Energia i聽jej przemiany, transport energii.
Przegl膮d poznanych form energii. R贸wnowa偶no艣膰 masy i聽energii. Elementy fizyki j膮drowej. Energetyka j膮drowa, reaktory a聽bro艅 j膮drowa. Promieniotw贸rczo艣膰, jej zastosowania i聽zagro偶enia. Transport energii w聽ruchu falowym. Konwekcja. Przewodnictwo cieplne. Przewodnictwo elektryczne.

7. Budowa i聽ewolucja Wszech艣wiata.
Czas - przestrze艅 - materia - energia. Cz膮stki elementarne a聽historia Wszech艣wiata. Obserwacyjne podstawy kosmologii. Modele kosmologiczne. Galaktyki i聽ich uk艂ady. Ewolucja gwiazd.

8. Jedno艣膰 mikro- i聽makro艣wiata.
Fale materii, dowody eksperymentalne falowych cech cz膮stek elementarnych, dualizm falowo-korpuskularny. Pomiar makroskopowy w聽fizyce a聽pomiary w聽mikro艣wiecie kwantowym, niepewno艣ci pomiarowe a聽zasada nieoznaczono艣ci.

9. Fizyka a聽filozofia.
Zakres stosowalno艣ci teorii fizycznych. Determinizm i聽indeterminizm w聽opisie przyrody. Elementy metodologii nauk, metoda indukcyjna i聽hipotetyczno-dedukcyjna, metody statystyczne.

10. Narz臋dzia wsp贸艂czesnej fizyki i聽ich rola w聽badaniu mikro- i聽makro艣wiata.
Laboratoria i聽metody badawcze wsp贸艂czesnych fizyk贸w. Wsp贸艂czesne obserwatoria astronomiczne. Osi膮gni臋cia naukowe minionego wieku i聽ich znaczenie.

Podstaw膮 do realizacji powy偶szych tre艣ci nauczania s膮 elementarne wiadomo艣ci i聽umiej臋tno艣ci z聽zakresu mechaniki, elektromagnetyzmu, fizyki cz膮steczkowej i聽optyki wyniesione przez ucznia z聽gimnazjum. Nawi膮zanie do nich w聽trakcie realizacji poszczeg贸lnych hase艂 jest niezb臋dne.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 obserwacji i聽opisywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

2. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 ze zrozumieniem wybranymi poj臋ciami fizycznymi.

3. Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania modeli do wyja艣niania zjawisk i聽proces贸w fizycznych oraz 艣wiadomo艣膰 granic stosowalno艣ci wybranych modeli.

4. Umiej臋tno艣膰 planowania i聽wykonywania do艣wiadcze艅 fizycznych i聽prostych obserwacji astronomicznych, zapisywania i聽analizowania ich wynik贸w.

5. Umiej臋tno艣膰 sporz膮dzania i聽interpretacji wykres贸w.

6. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽praw i聽zasad fizyki do wyja艣niania wybranych zjawisk zachodz膮cych w聽przyrodzie.

7. Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania wiedzy fizycznej do wyja艣niania zasad dzia艂ania i聽bezpiecznego u偶ytkowania wybranych urz膮dze艅 technicznych.

8. Umiej臋tno艣膰 wskazania przyk艂ad贸w degradacji 艣rodowiska wynikaj膮cej z聽technicznej dzia艂alno艣ci cz艂owieka oraz mo偶liwych sposob贸w zapobiegania tej degradacji.

9. Og贸lna znajomo艣膰 prawid艂owo艣ci przyrodniczych i聽metod ich poznawania.

CHEMIA

Cele edukacyjne

1. Zrozumienie znaczenia przemian chemicznych zachodz膮cych w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

2. U艣wiadomienie roli chemii w聽rozwoju cywilizacji i聽w聽偶yciu codziennym.

3. Dostrzeganie wp艂ywu dzia艂alno艣ci cz艂owieka na 艣rodowisko i聽przyswojenie wiedzy niezb臋dnej do prowadzenia dzia艂a艅 proekologicznych.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie badawczego sposobu my艣lenia, w艂a艣ciwego dla nauk przyrodniczych.

2. Rozwijanie umiej臋tno艣ci obserwacji, wyci膮gania wniosk贸w z聽przeprowadzonych eksperyment贸w i聽formu艂owania uog贸lnie艅.

3. Wyrabianie umiej臋tno艣ci pos艂ugiwania si臋 zdobyt膮 wiedz膮 chemiczn膮.

4. Przygotowywanie uczni贸w do prawid艂owego korzystania z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji.

5. Kszta艂towanie postaw uczni贸w zgodnych z聽zasadami dba艂o艣ci o聽w艂asne zdrowie i聽ochron臋 艣rodowiska przyrodniczego.

Tre艣ci nauczania

1. Wsp贸艂czesny, uproszczony model budowy atomu. Izotopy. Promieniotw贸rczo艣膰 naturalna.

2. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy budow膮 atom贸w a聽po艂o偶eniem pierwiastk贸w w聽uk艂adzie okresowym i聽ich w艂a艣ciwo艣ciami.

3. Zale偶no艣膰 w艂a艣ciwo艣ci fizycznych i聽chemicznych substancji od rodzaju wi膮zania chemicznego.

4. Reakcje chemiczne a聽zjawiska fizyczne. Ilo艣ciowe prawa rz膮dz膮ce przemianami chemicznymi. Reakcje syntezy, analizy i聽wymiany.

5. Mol. Molowa interpretacja przemian chemicznych. Obj臋to艣膰 molowa.

6. Szybko艣膰 reakcji chemicznych.

7. Reakcje endo- i聽egzoenergetyczne.

8. Proste reakcje utleniania-redukcji i聽ich rola w聽przyrodzie oraz 偶yciu codziennym.

9. Roztwory nasycone i聽nienasycone. Sposoby wyra偶ania st臋偶e艅 roztwor贸w - st臋偶enie procentowe i聽molowe.

10. Dysocjacja elektrolityczna. Reakcje w聽roztworach wodnych elektrolit贸w - reakcje zoboj臋tnienia i聽str膮cania osad贸w.

11. W艂a艣ciwo艣ci wybranych metali i聽niemetali.

12. W臋glowodory nasycone, nienasycone i聽aromatyczne - budowa i聽w艂a艣ciwo艣ci.

13. 殴r贸d艂a w臋glowodor贸w w聽przyrodzie.

14. Jednofunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w - otrzymywanie i聽w艂a艣ciwo艣ci.

15. Najwa偶niejsze wielofunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w - wyst臋powanie, w艂a艣ciwo艣ci, zastosowanie i聽ich znaczenie w聽偶yciu cz艂owieka.

16. Chemia w聽偶yciu gospodarczym, spo艂ecznym i聽ochronie 艣rodowiska. Praktyczne zastosowania poznanych substancji chemicznych i聽zagro偶enia powodowane niew艂a艣ciwym ich wykorzystaniem.

Osi膮gni臋cia

1. Dostrzeganie przemian chemicznych w聽艣rodowisku przyrodniczym oraz czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na ich przebieg.

2. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 zdobyt膮 wiedz膮 chemiczn膮 w聽偶yciu codziennym.

3. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji np. uk艂adu okresowego pierwiastk贸w, literatury popularnonaukowej i聽Internetu.

4. Umiej臋tno艣膰 zapisywania r贸wna艅 prostych reakcji chemicznych oraz opisywania efekt贸w energetycznych im towarzysz膮cych.

5. Pos艂ugiwanie si臋 podstawowym s艂ownictwem chemicznym.

6. Umiej臋tno艣膰 wykonywania prostych oblicze艅 chemicznych.

7. Znajomo艣膰 najwa偶niejszych pierwiastk贸w i聽zwi膮zk贸w chemicznych, ich w艂a艣ciwo艣ci i聽zastosowania .

BIOLOGIA

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bianie rozumienia podstaw dzia艂ania w艂asnego organizmu w聽stosunku do wiedzy nabytej w聽gimnazjum.

2. Kszta艂towanie postawy odpowiedzialno艣ci za zdrowie swoje i聽innych.

3. Rozumienie zale偶no艣ci istniej膮cych w聽艣rodowisku przyrodniczym.

4. Rozumienie zale偶no艣ci cz艂owieka od 艣rodowiska i聽wp艂ywu cz艂owieka na 艣rodowisko.

5. Rozumienie potrzeby zachowania bior贸偶norodno艣ci.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie uczniom zrozumienia zasad funkcjonowania w艂asnego organizmu.

2. Rozwijanie poczucia odpowiedzialno艣ci za dzia艂ania podejmowane w聽najbli偶szym 艣rodowisku.

Tre艣ci nauczania

1. Organizm cz艂owieka jako zintegrowana ca艂o艣膰 i聽prawid艂owe jego funkcjonowanie:

1) g艂贸wne funkcje organizmu i聽struktury anatomiczne odpowiedzialne za wype艂nianie tych funkcji,

2) wzajemne oddzia艂ywanie uk艂ad贸w i聽homeostaza parametr贸w ustrojowych (np. sta艂a temperatura cia艂a, sta艂y sk艂ad p艂yn贸w ustrojowych np. st臋偶enia glukozy we krwi, sta艂e ci艣nienie krwi),

3) m贸zg, jako g艂贸wny o艣rodek kontrolno-integracyjny organizmu: zmys艂y, neuroprzeka藕niki, plastyczno艣膰 dzia艂ania m贸zgu (rozw贸j, uczenie si臋, pami臋膰), stres, emocje i聽ich zaburzenia, osobowo艣膰,

4) uk艂ad odporno艣ciowy i聽jego znaczenie dla zdrowia cz艂owieka, antygeny, przeciwcia艂a, cytokiny, szczepienia ochronne, alergie, przeszczepy, zaburzenia odporno艣ci,

5) uk艂ad mi臋艣niowy i聽jego znaczenie dla prawid艂owego funkcjonowania cia艂a, typy mi臋艣ni, prawid艂owy rozw贸j umi臋艣nienia, predyspozycje do 膰wicze艅 fizycznych, prozdrowotne znaczenie aktywno艣ci fizycznej, szkodliwo艣膰 dopingu,

6) rozw贸j cz艂owieka: pocz臋cie, rozw贸j zarodka i聽p艂odu, por贸d, rozw贸j noworodka,

7) czynniki chorobowe: wirusy, bakterie (antybiotyki), paso偶yty, trucizny,

8) choroba nowotworowa, onkogeneza i聽onkoprofilaktyka,

9) choroby uk艂adu krwiono艣nego, mia偶d偶yca, nadci艣nienie, zawa艂, profilaktyka chor贸b kr膮偶eniowych.

2. Od偶ywianie si臋 cz艂owieka:

1) budowa i聽funkcja uk艂adu pokarmowego cz艂owieka,

2) g艂贸wne sk艂adniki pokarmowe i聽ich 藕r贸d艂a (bia艂ka, cukry, t艂uszcze),

3) dieta pe艂no- i聽niepe艂nowarto艣ciowa, aminokwasy egzogenne, witaminy, mikroelementy i聽ich 藕r贸d艂a,

4) aminokwasy egzogenne,

5) zawarto艣膰 energetyczna pokarmu, potrzeby energetyczne organizmu, koszty energetyczne wybranych form aktywno艣ci fizycznej, oty艂o艣膰, anoreksja i聽bulimia,

6) witaminy, mikroelementy i聽ich 藕r贸d艂a.

3. Elementy genetyki:

1) budowa DNA, kod genetyczny, gen, synteza bia艂ek, genom cz艂owieka,

2) mutacje i聽czynniki mutagenne,

3) choroby dziedziczne i聽diagnostyka molekularna w聽medycynie,

4) zasady in偶ynierii genetycznej, zastosowanie biotechnologii.

4. Elementy ekologii i聽ochrony 艣rodowiska:

1) ewolucja i聽r贸偶norodno艣膰 biologiczna (genetyczna, gatunkowa i聽ekosystem贸w), pochodzenie cz艂owieka, znaczenie r贸偶norodno艣ci biologicznej dla cz艂owieka,

2) czynniki kszta艂tuj膮ce r贸偶norodno艣膰 biologiczn膮 i聽sprzyjaj膮ce jej utrzymywaniu si臋 (r贸偶norodno艣膰 siedlisk, zale偶no艣ci mi臋dzygatunkowe),

3) nowoczesne formy uprawy ro艣lin i聽nowe odmiany zwierz膮t hodowlanych, korzy艣ci i聽zagro偶enia z聽punktu widzenia 艣rodowiska i聽zdrowia (np. ro艣liny i聽zwierz臋ta transgeniczne).

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 funkcji fizjologicznych r贸偶nych uk艂ad贸w organizmu ludzkiego.

2. Rozpoznawanie zagro偶e艅 dla zdrowia cz艂owieka i聽znajomo艣膰 zasad dzia艂ania na rzecz w艂asnego zdrowia.

3. Rozumienie zasad dziedziczenia; dostrzegania korzy艣ci i聽zagro偶e艅 wynikaj膮cych z聽post臋p贸w w聽genetyce.

4. Znajomo艣膰 przyczyn aktualnego stanu 艣rodowiska w聽skali lokalnej, krajowej, 艣wiatowej oraz sposob贸w przeciwdzia艂ania niekorzystnym zmianom.

5. 艢wiadomo艣膰 warto艣ci r贸偶norodno艣ci biologicznej.

GEOGRAFIA

Cele edukacyjne

1. Rozszerzenie wiedzy niezb臋dnej do zrozumienia istoty zjawisk oraz charakteru i聽dynamiki proces贸w zachodz膮cych w聽艣rodowisku geograficznym w聽skali lokalnej, krajowej (geografia Polski), wielkich region贸w i聽艣wiata.

2. Poznanie, zrozumienie i聽interpretowanie zwi膮zk贸w przyczynowo-skutkowych i聽funkcjonalnych w聽r贸偶nych skalach przestrzennych i聽czasowych.

3. Zdobycie umiej臋tno艣ci geograficznych niezb臋dnych do stosowania w聽praktyce opanowanej wiedzy geograficznej.

4. Przekonanie o聽potrzebie uczestnictwa w聽rozwoju w艂asnego regionu i聽Polski oraz podejmowania dzia艂a艅 na rzecz zachowania ich dziedzictwa przyrodniczego i聽kulturowego.

5. Zrozumienie z艂o偶ono艣ci 艣wiata, wsp贸艂zale偶no艣ci jego poszczeg贸lnych element贸w i聽gotowo艣ci do udzia艂u w聽jego przekszta艂caniu zgodnie z聽zasad膮 zr贸wnowa偶onego rozwoju.

Zadania szko艂y

1. Przygotowanie uczni贸w do samodzielnego zdobywania wiedzy i聽umiej臋tno艣ci geograficznych.

2. Zapewnienie uczniom dost臋pu do r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji geograficznej, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem materia艂贸w kartograficznych.

3. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci prowadzenia obserwacji terenowych.

Tre艣ci nauczania

1. Korzystanie z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji geograficznej.

2. Funkcjonowanie systemu przyrodniczego Ziemi - zjawiska, procesy, wzajemne zale偶no艣ci, zmienno艣膰 艣rodowiska w聽przestrzeni i聽w聽czasie, m.in. zmiany pogody i聽ich prognozowanie, kl臋ski 偶ywio艂owe. R贸wnowaga ekologiczna.

3. Funkcjonalne i聽przestrzenne powi膮zania oraz wzajemne zale偶no艣ci w聽systemie cz艂owiek - przyroda - gospodarka. Typy gospodarowania w聽艣rodowisku i聽ich nast臋pstwa, na wybranych przyk艂adach, np. stref, kontynent贸w, kraj贸w, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem Polski.

4. Przyczyny i聽skutki nier贸wnomiernego rozmieszczenia ludno艣ci na Ziemi.

5. Problemy demograficzne spo艂ecze艅stw (ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem Polski). Wsp贸艂czesne migracje ludno艣ci. Procesy przekszta艂cania sieci osadniczej (wielkie miasta, suburbia, wyludnianie si臋 teren贸w wiejskich itp).

6. 艢wiat w聽fazie przemian spo艂ecznych, gospodarczych i聽politycznych. Modernizacja, restrukturyzacja, globalizacja. Biedni i聽bogaci wsp贸艂czesnego 艣wiata.

7. Konflikty zbrojne i聽inne zagro偶enia spo艂eczno-ekonomiczne. Procesy przechodzenia od izolacji do integracji; wsp贸艂praca mi臋dzy spo艂eczno艣ciami; procesy integracji i聽dezintegracji w聽Europie (ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem roli Polski); euroregiony i聽miasta (gminy) "bli藕niacze" jako przyk艂ad wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej na szczeblu regionalnym i聽lokalnym.

8. Mo偶liwo艣ci rozwoju turystyki i聽rekreacji wynikaj膮ce z聽uwarunkowa艅 i聽nast臋pstw przyrodniczych, spo艂eczno - ekonomicznych i聽kulturowych.

Osi膮gni臋cia

1. Pos艂ugiwanie si臋 terminologi膮 geograficzn膮.

2. Rozszerzenie wiedzy z聽zakresu funkcjonowania systemu cz艂owiek - 艣rodowisko, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem aspekt贸w przestrzennych.

3. Korzystanie z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji geograficznej: map, plan贸w, rocznik贸w statystycznych, zdj臋膰, profili, przekroj贸w, rysunk贸w, czasopism, przewodnik贸w, literatury popularnonaukowej, Internetu, GIS-u 1 i聽innych.

4. Selekcjonowanie, porz膮dkowanie, analizowanie i聽interpretowanie informacji o聽stanie i聽zmianach 艣rodowiska geograficznego oraz sytuacji spo艂ecznej, politycznej i聽ekonomicznej.

5. Prezentowanie wynik贸w analiz geograficznych r贸偶nymi metodami graficznymi (w聽tym kartograficznymi) i聽statystycznymi.

6. Dostrzeganie i聽analizowanie relacji mi臋dzy poszczeg贸lnymi elementami 艣rodowiska przyrodniczego oraz dzia艂alno艣ci膮 cz艂owieka w聽skali globalnej, regionalnej i聽lokalnej.

7. Prognozowanie (na zasadzie ekstrapolacji istniej膮cych trend贸w) stanu 艣rodowiska poszczeg贸lnych obszar贸w (z聽uwzgl臋dnieniem interakcji Ziemia-cz艂owiek).

___________

1 Angielski skr贸t Geograficznych System贸w Informacyjnych.

WIEDZA O KULTURZE

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do aktywnego i聽pe艂nego uczestnictwa w聽偶yciu kulturalnym oraz bezpo艣redniego obcowania z聽dzie艂ami sztuki przez rozwijanie:

1) wra偶liwo艣ci estetycznej oraz indywidualnych zdolno艣ci artystycznych,

2) umiej臋tno艣ci refleksyjnej i聽krytycznej oceny zjawisk w聽kulturze i聽sztuce,

3) samodzielno艣ci w聽poszerzaniu wiedzy z聽r贸偶nych dziedzin sztuki,

4) poczucia to偶samo艣ci z聽kultur膮 w艂asnego regionu i聽kraju.

2. Nabycie, niezb臋dnej 艣wiadomemu uczestnikowi 偶ycia kulturalnego, wiedzy z聽zakresu r贸偶nych dziedzin sztuki: architektury, plastyki, muzyki, teatru, filmu.

3. Stymulowanie intelektualnego i聽emocjonalnego rozwoju poprzez r贸偶norodne formy aktywno艣ci artystycznej.

4. Poznawanie dziedzictwa narodowego, w聽tym najwybitniejszych dzie艂 sztuki. Rozwijanie wra偶liwo艣ci na ochron臋 dziedzictwa narodowego.

5. Wykszta艂cenie potrzeby bezpo艣redniego obcowania z聽dzie艂ami sztuki i聽aktywnego uczestnictwa w聽kulturze.

6. Kszta艂towanie zachowa艅 sprzyjaj膮cych ochronie dziedzictwa narodowego.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie uczniom aktywnego udzia艂u w聽r贸偶norodnych formach 偶ycia kulturalnego.

2. Stymulowanie intelektualnego i聽emocjonalnego rozwoju poprzez bezpo艣redni kontakt z聽dzie艂ami sztuki oraz r贸偶norodne formy aktywno艣ci artystycznej.

3. Umo偶liwienie rozwijania wybranych rodzaj贸w aktywno艣ci tw贸rczej przez indywidualne lub zespo艂owe formy dzia艂a艅 artystycznych o聽tw贸rczym lub odtw贸rczym charakterze.

4. Rozbudzenie zainteresowania kultur膮 regionu i聽lokalnym 偶yciem kulturalnym.

5. Ukazywanie dziedzictwa narodowego i聽rozwijanie poczucia jego warto艣ci.

6. Wyzwalanie inicjatywy uczni贸w w聽animowaniu spo艂ecznej aktywno艣ci kulturalnej.

Tre艣ci nauczania

1. Dzie艂o sztuki - poj臋cie, funkcja, temat, tre艣ci i聽forma we wzajemnych relacjach.

2. Podstawowe wiadomo艣ci o聽stylach, epokach, wybitnych tw贸rcach i聽ich dzie艂ach.

3. Zwi膮zki i聽zale偶no艣ci pomi臋dzy r贸偶nymi dziedzinami sztuki oraz pomi臋dzy kultur膮 narodow膮 i聽kultur膮 regionu.

4. R贸偶ne funkcje sztuki.

5. Ocena i聽interpretacja dzie艂 r贸偶nych dziedzin sztuki.

6. R贸偶norodne formy kontaktu z聽dzie艂ami sztuki.

7. Rodzaje zabytk贸w, ich specyfika i聽sposoby u偶ytkowania. Obowi膮zuj膮ce w聽Polsce zasady ochrony. Obiekty wpisane na List臋 艢wiatowego Dziedzictwa UNESCO znajduj膮ce si臋 w聽Polsce.

8. Zasady dotycz膮ce ochrony prawa autorskiego.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 dzie艂 r贸偶nych dziedzin i聽epok kultury narodowej i聽艣wiatowej.

2. Umiej臋tno艣膰 dostrzegania walor贸w kultury w艂asnego regionu.

3. Umiej臋tno艣膰 powi膮zania dzie艂a sztuki z聽epok膮 i聽stylem.

4. 艢wiadomo艣膰 r贸偶nych funkcji sztuki.

5. Dostrzeganie zwi膮zk贸w zachodz膮cych pomi臋dzy r贸偶nymi dziedzinami sztuki.

6. Umiej臋tno艣膰 dokonywania charakterystyki dzie艂 sztuki.

7. Rozwini臋cie wybranych form aktywno艣ci artystycznej w聽zakresie r贸偶nych dziedzin sztuki.

8. Znajomo艣膰 elementarnych zasad ochrony dziedzictwa narodowego.

9. Znajomo艣膰 wybitnych dzie艂 dziedzictwa narodowego.

PODSTAWY PRZEDSI臉BIORCZO艢CI

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do aktywnego i聽艣wiadomego uczestnictwa w聽偶yciu gospodarczym.

2. Kszta艂cenie postawy rzetelnej pracy i聽przedsi臋biorczo艣ci.

3. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci pracy w聽zespole i聽skutecznego komunikowania si臋.

4. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci aktywnego poszukiwania pracy i聽艣wiadomego jej wyboru.

5. Poznanie mechanizm贸w funkcjonowania gospodarki rynkowej.

6. Rozwijanie zainteresowania podejmowaniem i聽prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej. Poznanie podstawowych zasad podejmowania i聽prowadzenia dzia艂alno艣ci gospodarczej w聽r贸偶nych formach.

7. Poznanie roli pa艅stwa i聽prawa w聽gospodarce rynkowej.

8. Poznanie zasad funkcjonowania gospodarki europejskiej i聽艣wiatowej.

Zadania szko艂y

1. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci uzyskania wiedzy, umiej臋tno艣ci i聽kszta艂towania postaw przedsi臋biorczych, warunkuj膮cych aktywne uczestnictwo w聽偶yciu gospodarczym.

2. Pomoc w聽rozwijaniu u聽uczni贸w umiej臋tno艣ci samokszta艂cenia i聽samodoskonalenia oraz indywidualnych zainteresowa艅 prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej.

3. Tworzenie sprzyjaj膮cej atmosfery dla wsp贸艂pracy szko艂y z聽przedstawicielami 偶ycia gospodarczego w聽regionie.

4. Wspomaganie uczni贸w w聽wyborze kierunku dalszego kszta艂cenia.

5. Umo偶liwienie poznania specyfiki lokalnego rynku pracy.

Tre艣ci nauczania

1. Postawa przedsi臋biorczo艣ci. Mocne i聽s艂abe strony w艂asnej osobowo艣ci, samoakceptacja, asertywno艣膰, inicjatywno艣膰, odpowiedzialno艣膰 itp.

2. Organizacja pracy. Zasady pracy zespo艂owej. Kierowanie i聽podejmowanie decyzji.

3. Zale偶no艣膰 mi臋dzy zyskiem a聽ryzykiem.

4. Motywy aktywno艣ci zawodowej i聽gospodarczej cz艂owieka. Rodzaje potrzeb. Zdolno艣膰 do wyznaczania sobie cel贸w i聽zada艅.

5. Funkcjonowanie rynku i聽gospodarki rynkowej.

6. Funkcjonowanie gie艂dy papier贸w warto艣ciowych.

7. Gospodarstwa domowe - dochody i聽wydatki, inwestowanie w艂asnych pieni臋dzy. Ochrona praw konsument贸w.

8. System zabezpieczenia emerytalnego. Ubezpieczenie zdrowotne i聽ubezpieczenia maj膮tkowe.

9. Przedsi臋biorstwo w聽gospodarce - r贸偶norodno艣膰 form organizacyjno-prawnych i聽ich rola w聽rozwoju gospodarki.

10. Maj膮tek przedsi臋biorstwa. Koszty i聽przychody oraz zasady rozlicze艅 finansowych przedsi臋biorstwa.

11. Formy pozyskiwania kapita艂u i聽jego inwestowania.

12. Planowanie procedury podj臋cia dzia艂alno艣ci gospodarczej.

13. Nawi膮zywanie i聽rozwi膮zywanie stosunku pracy. Podstawowe prawa i聽obowi膮zki pracownika i聽pracodawcy.

14. Rola pa艅stwa w聽gospodarce rynkowej. Podstawowe funkcje ekonomiczne pa艅stwa.

15. Wzrost gospodarczy i聽jego mierniki.

16. Pieni膮dz i聽banki - bank centralny, banki komercyjne, bankowe i聽pozabankowe us艂ugi finansowe. Inflacja.

17. Bud偶et pa艅stwa, bud偶ety jednostek samorz膮du terytorialnego - funkcje, 藕r贸d艂a wp艂yw贸w, kierunki wydatk贸w.

18. Rynek pracy i聽bezrobocie.

19. Metody aktywnego poszukiwania pracy. Instytucje wspomagaj膮ce aktywne poszukiwanie pracy.

20. Wsp贸艂praca gospodarcza Polski z聽zagranic膮. Integracja z聽Uni膮 Europejsk膮.

21. Proces globalizacji gospodarki i聽jego konsekwencje dla Polski.

22. Etyka biznesu.

Osi膮gni臋cia

1. Dokonanie trafnej samooceny oraz umiej臋tno艣膰 autoprezentacji.

2. Umiej臋tno艣膰 stosowania podstawowych zasad pracy w聽zespole i聽prowadzenia negocjacji.

3. Planowanie bud偶etu gospodarstwa domowego.

4. Rozr贸偶nianie form inwestowania.

5. Umiej臋tno艣膰 przewidywania op艂acalno艣ci przedsi臋wzi臋cia gospodarczego w聽kontek艣cie wydatk贸w i聽przychod贸w, zysku i聽ryzyka. Obliczanie wyniku finansowego przedsi臋biorstwa na prostych przyk艂adach.

6. Identyfikowanie podstawowych form w艂asno艣ci oraz form organizacyjno - prawnych przedsi臋biorstw.

7. Przygotowanie dokument贸w do za艂o偶enia i聽prowadzenia przedsi臋biorstwa oraz stosowanie wymaganych procedur w聽celu podj臋cia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osob臋 fizyczna.

8. Obliczanie prostych przyk艂ad贸w dotycz膮cych wyniku finansowego przedsi臋biorstwa.

9. Przygotowanie podstawowych dokument贸w niezb臋dnych w聽ubieganiu si臋 o聽prac臋 oraz prowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej z聽pracodawc膮 w聽warunkach symulowanych.

10. Znajomo艣膰 podstawowych przepis贸w prawna dotycz膮cych zatrudnienia oraz praw i聽obowi膮zk贸w pracownik贸w i聽pracodawc贸w.

11. Identyfikowanie podstawowych wska藕nik贸w makroekonomicznych (PKB, PNB - nominalny i聽realny oraz w聽przeliczeniu na jednego mieszka艅ca, inflacja, bezrobocie).

12. Rozumienie wp艂ywu polityki fiskalnej i聽monetarnej na 偶ycie gospodarcze kraju.

13. Wskazywanie korzy艣ci i聽zagro偶e艅 wynikaj膮cych ze wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej, w聽tym z聽integracji Polski z聽Uni膮 Europejsk膮 oraz globalizacji gospodarki.

TECHNOLOGIA INFORMACYJNA

Cele edukacyjne

1. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci 艣wiadomego i聽sprawnego pos艂ugiwania si臋 komputerem oraz narz臋dziami i聽metodami informatyki.

2. Przygotowanie do aktywnego funkcjonowania w聽tworz膮cym si臋 spo艂ecze艅stwie informacyjnym.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie warunk贸w do korzystania ze sprz臋tu oraz program贸w komputerowych wspomagaj膮cych r贸偶ne dziedziny nauczania.

2. Wspomaganie rozwoju umiej臋tno艣ci analizowania i聽rozwi膮zywania problem贸w z聽zakresu nauczania szkolnego i聽codziennego 偶ycia z聽wykorzystaniem odpowiednio dobranych metod i聽艣rodk贸w informatycznych.

3. Pog艂臋bienie wiedzy i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci informatycznych wyniesionych z聽poprzednich etap贸w edukacyjnych.

Tre艣ci nauczania

1. Opracowywanie dokument贸w o聽rozbudowanej strukturze zawieraj膮cych informacje pochodz膮ce z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

2. Rozwi膮zywanie zada艅 z聽zakresu r贸偶nych dziedzin nauczania z聽wykorzystaniem program贸w komputerowych i聽metod informatyki.

3. Podstawowe formy organizowania informacji w聽bazach danych spotykanych w聽otoczeniu ucznia. Wyszukiwanie informacji w聽bazach danych, formu艂owanie rozbudowanych zapyta艅.

4. Korzystanie z聽informacji zwi膮zanych z聽kszta艂ceniem, pochodz膮cych z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 oraz komunikowanie si臋 poprzez sie膰.

5. Wspomaganie prezentacji prac uczni贸w z聽zastosowaniem program贸w komputerowych. Prezentacja w聽sieci.

6. Rozw贸j zastosowa艅 komputer贸w. Prawne i聽spo艂eczne aspekty zastosowa艅 informatyki.

Osi膮gni臋cia

1. Opracowywanie dokument贸w z聽wykorzystaniem r贸偶nych narz臋dzi informatycznych i聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

2. Tworzenie prezentacji z聽wykorzystaniem program贸w komputerowych.

3. Pos艂ugiwanie si臋 programami komputerowymi i聽metodami informatyki w聽uczeniu si臋 i聽rozwi膮zywaniu problem贸w.

4. Korzystanie z聽dost臋pnych 藕r贸de艂 informacji za pomoc膮 komputer贸w.

5. Komunikowanie si臋 z聽wykorzystaniem sieci komputerowej.

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Cele edukacyjne

1. Znajomo艣膰 zasad racjonalnej troski o聽zdrowie i聽sprawno艣膰 fizyczn膮, uwarunkowanych systematycznym uprawianiem r贸偶nych form aktywno艣ci sportowej, rekreacyjnej i聽turystycznej.

2. Kszta艂towanie postaw moralnych i聽spo艂ecznych w聽oparciu o聽warto艣ci tkwi膮ce w聽sporcie, rekreacji i聽turystyce, m.in. wytrwa艂o艣膰, systematyczno艣膰, odpowiedzialno艣膰, samodyscyplina, r贸wno艣膰 szans, szacunek dla przeciwnika, "czysta gra", umiej臋tno艣膰 w艂a艣ciwego zachowania si臋 w聽sytuacji zwyci臋stwa i聽pora偶ki.

3. Motywacja do podejmowania samodzielnych dzia艂a艅 na rzecz harmonijnego rozwoju fizycznego, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem indywidualnych w艂a艣ciwo艣ci morfologicznych i聽funkcjonalnych.

Zadania szko艂y

1. Uzupe艂nienie i聽utrwalenie wiedzy uczni贸w niezb臋dnej dla podejmowania 艣wiadomej, systematycznej aktywno艣ci fizycznej jako warunku zdrowego stylu 偶ycia i聽racjonalnej troski o聽witaln膮 gotowo艣膰 organizmu do przeciwstawiania si臋 negatywnym skutkom cywilizacji.

2. Wdra偶anie do samodzielnych dzia艂a艅 na rzecz harmonijnego rozwoju fizycznego oraz dba艂o艣ci o聽nale偶yty poziom sprawno艣ci fizycznej.

3. Przygotowanie uczni贸w do roli organizatora i聽aktywnego uczestnika r贸偶norodnych form aktywno艣ci fizycznej oraz odbiorcy (kibica) widowisk sportowych.

4. Organizowanie r贸偶norodnych zaj臋膰 z聽zakresu "sport贸w ca艂ego 偶ycia" ze szczeg贸lnym zwr贸ceniem uwagi na formy aktywno艣ci ruchowej najbardziej odpowiednie dla rodzinnego uprawiania sportu.

Tre艣ci nauczania

1. 膯wiczenia wzmacniaj膮ce muskulatur臋 i聽stymuluj膮ce funkcjonowanie uk艂adu kr膮偶eniowego.

2. 膯wiczenia z聽obci膮偶eniem na odpowiednich dystansach z聽wykorzystaniem przyrz膮d贸w i聽przybor贸w w聽celu podniesienia poziomu sprawno艣ci fizycznej.

3. 膯wiczenia doskonal膮ce ruchowe umiej臋tno艣ci utylitarne i聽rekreacyjno-sportowe.

4. S臋dziowanie w聽wybranych dyscyplinach sportowych.

5. Zaj臋cia i聽imprezy sportowe.

6. Zaj臋cia i聽imprezy turystyczne i聽rekreacyjne.

7. 膯wiczenia relaksacyjne na rzecz zachowania zdrowia fizycznego i聽psychicznego.

8. Samokontrola i聽samoocena stanu rozwoju fizycznego, sprawno艣ci i聽umiej臋tno艣ci ruchowych.

9. Historia sportu i聽olimpizmu.

Osi膮gni臋cia

1. Samoocena mo偶liwo艣ci i聽potrzeb ruchowych na podstawie pomiaru podstawowych w艂a艣ciwo艣ci somatycznych i聽fizjologicznych.

2. Umiej臋tne stosowanie 膰wicze艅 kszta艂tuj膮cych prawid艂ow膮 postaw臋 cia艂a oraz sprawno艣膰 fizyczn膮 i聽ruchow膮.

3. Organizowanie i聽aktywne uczestnictwo w聽indywidualnych i聽zespo艂owych formach aktywno艣ci sportowej, rekreacyjnej i聽turystycznej.

4. Stosowanie r贸偶norodnych form relaksacji po pracy umys艂owej i聽fizycznej.

5. Przyj臋cie odpowiedzialno艣ci za zdrowie w艂asne i聽innych.

PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE

Cele edukacyjne

1. Wyposa偶enie uczni贸w w聽wiedz臋 i聽umiej臋tno艣ci niezb臋dne do racjonalnych i聽skutecznych zachowa艅 w聽przypadku wyst膮pienia zagro偶e艅 indywidualnych i聽zbiorowych.

2. Przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w聽przedsi臋wzi臋ciach o聽charakterze obronnym.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie uczni贸w w聽pog艂臋bianiu wiedzy i聽doskonaleniu umiej臋tno艣ci z聽zakresu edukacji dla bezpiecze艅stwa.

2. Kszta艂towanie 艣wiadomo艣ci obronnej m艂odzie偶y.

3. Pomoc w聽wyrabianiu nawyku racjonalnych zachowa艅 w聽sytuacjach szczeg贸lnych oraz przygotowanie do uczestnictwa w聽przedsi臋wzi臋ciach o聽charakterze obronnym organizowanych przez organy administracji rz膮dowej i聽samorz膮dowej oraz organizacje spo艂eczne.

4. Przygotowywanie uczni贸w do podejmowania samodzielnych dzia艂a艅 w聽sytuacjach kryzysowych i聽rozwijania umiej臋tno艣ci organizatorskich w聽tej dziedzinie.

Tre艣ci nauczania

1. System obronno艣ci Rzeczypospolitej Polskiej:

1) podsystemy obronno艣ci pa艅stwa,

2) powinno艣ci obronne lokalnych w艂adz, instytucji i聽obywateli.

2. Rodzaje si艂 zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ich charakterystyka i聽przeznaczenie.

3. Struktura i聽zadania Obrony Terytorialnej Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Obrona cywilna:

1) cel, zadania i聽organizacja,

2) ochrona ludno艣ci, zwierz膮t, 偶ywno艣ci i聽d贸br materialnych w聽ramach powszechnej samoobrony,

3) sposoby alarmowania ludno艣ci,

4) zachowanie si臋 podczas ewakuacji,

5) znaki i聽barwy bezpiecze艅stwa.

5. Wybrane problemy mi臋dzynarodowego prawa humanitarnego dotycz膮ce ochrony ludno艣ci i聽d贸br kultury.

6. Zagro偶enia czasu pokoju, ich 藕r贸d艂a, przeciwdzia艂anie ich powstawaniu, zasady post臋powania w聽przypadku ich wyst膮pienia i聽po ich ust膮pieniu:

1) zagro偶enia biologiczne i聽chemiczne ,

2) zagro偶enia radiacyjne,

3) zagro偶enia powodziowe i聽zatopienia,

4) zagro偶enia po偶arowe, pos艂ugiwanie si臋 podr臋cznym sprz臋tem przeciwpo偶arowym,

5) zagro偶enia ekologiczne, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem zagro偶e艅 lokalnych.

7. Zagro偶enia czasu wojny:

1) formy i聽rodzaje walki zbrojnej,

2) podstawowe 艣rodki ra偶enia wsp贸艂czesnych si艂 zbrojnych,

3) obrona przed 艣rodkami walki.

8. Psychologiczne skutki sytuacji kryzysowych i聽sposoby radzenia sobie z聽nimi:

1) stres i聽jego wp艂yw na zachowanie ludzi,

2) zjawisko paniki, przeciwdzia艂anie mu i聽sposoby post臋powania w聽sytuacjach kryzysowych.

9. Pierwsza pomoc w聽nag艂ych wypadkach:

1) ocena sytuacji w聽miejscu wypadku,

2) zabezpieczenie miejsca wypadku,

3) ocena stanu poszkodowanego i聽kontrola jego funkcji 偶yciowych,

4) udzielanie pierwszej pomocy w聽przypadku oparze艅, z艂ama艅 i聽zwichni臋膰, krwotok贸w, duszenia si臋 cia艂em obcym, utraty przytomno艣ci, utraty oddechu, zatrzymania kr膮偶enia, wstrz膮su pourazowego.

10. Rola jednostki w聽kszta艂towaniu bezpiecze艅stwa w艂asnego i聽spo艂ecznego:

1) sytuacje kryminogenne, umiej臋tno艣膰 ich unikania,

2) zjawiska patologiczne wyst臋puj膮ce w艣r贸d dzieci i聽m艂odzie偶y,

3) prospo艂eczne zachowania w聽kszta艂towaniu bezpiecze艅stwa.

11. S艂u偶ba wojskowa:

1) og贸lny charakter s艂u偶by i聽jej prawne uregulowania,

2) podstawowe uzbrojenie i聽wyposa偶enie 偶o艂nierza,

3) podstawy 偶o艂nierskiego zachowania.

12. Terenoznawstwo:

1) zasady orientowania si臋 w聽terenie,

2) pos艂ugiwanie si臋 map膮,

3) marsz na azymut,

4) sporz膮dzanie szkicu.

13. Podstawy planowania i聽organizowania dzia艂a艅:

1) sporz膮dzanie planu,

2) stawianie zada艅 do wykonania,

3) opracowanie i聽przedstawienie meldunku sytuacyjnego.

14. Strzelectwo sportowe lub bieg na orientacj臋.

Osi膮gni臋cia

1. Rozr贸偶nianie podsystem贸w (struktur) obronno艣ci kraju, rozumienie ich roli oraz form spe艂niania powinno艣ci obronnych przez organy w艂adzy i聽obywateli.

2. Znajomo艣膰 zasad post臋powania w聽przypadku wyst臋powania zagro偶e艅.

3. Umiej臋tno艣膰 udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w聽r贸偶nych stanach zagra偶aj膮cych 偶yciu i聽zdrowiu cz艂owieka.

4. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 podr臋cznym sprz臋tem ga艣niczym.

5. Orientowanie si臋 w聽terenie wed艂ug mapy i聽bez mapy.

6. Znajomo艣膰 zasad planowania i聽organizowania dzia艂a艅.

ETYKA 2

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie wra偶liwo艣ci moralnej.

2. Kszta艂towanie rozpoznawania warto艣ci moralnych oraz zdolno艣ci odr贸偶niania dobra od z艂a.

3. Dokonywanie trafnej oceny moralnej podejmowanych dzia艂a艅.

4. Przyjmowanie odpowiedzialno艣ci za s艂owa i聽czyny

5. Podj臋cie samokontroli i聽pracy nad sob膮.

Zadania szko艂y

1. U艣wiadamianie istotnego znaczenia zasad i聽warto艣ci moralnych w聽rozwoju osobowym cz艂owieka, w聽kszta艂towaniu wzajemnych stosunk贸w mi臋dzy lud藕mi oraz w聽偶yciu publicznym.

2. Kszta艂towanie rozumienia w艂asnej indywidualno艣ci i聽chronienia osobowej to偶samo艣ci przed zagubieniem w聽kulturze masowej.

3. U艣wiadamianie znaczenia samokontroli i聽konieczno艣ci pracy nad sob膮 dla osobowego rozwoju.

4. Pomoc w聽kszta艂towaniu wi臋zi z聽rodzin膮, ojczyzn膮 i聽kultur膮 na gruncie przyjmowanych warto艣ci.

5. Pomoc w聽kszta艂towaniu relacji z聽otoczeniem opartych o聽w艂a艣ciw膮 hierarchi臋 warto艣ci.

Tre艣ci nauczania

1. Etyka a聽pozosta艂e dyscypliny filozoficzne i聽nauki szczeg贸艂owe. Moralno艣膰, etos, prawo, obyczaje i聽styl 偶ycia.

2. Og贸lnofilozoficzne za艂o偶enia etyki. Kwestie metaetyczne. Etyki religijne i聽艣wieckie.

3. Teorie i聽szko艂y etyczne. Koncepcje etyczne w聽nurcie filozofii klasycznej.

4. Cz艂owiek jako osoba i聽jego dzia艂anie. Etyczna analiza aktu ludzkiego. Motywy podejmowanych decyzji.

5. Cel i聽sens ludzkiej egzystencji. Hierarchie cel贸w. Szcz臋艣cie w聽偶yciu ludzkim. Rozw贸j moralny i聽duchowy cz艂owieka jako osoby. Rola oddzia艂ywa艅 wychowawczych.

6. Dobro moralne i聽warto艣ci moralne. Hierarchia warto艣ci. Warto艣ci autoteliczne i聽instrumentalne. Konflikt warto艣ci. Warto艣ci wybierane i聽realizowane.

7. Prawo moralne, imperatyw moralny, w聽tym prawo naturalne. Dekalog jako podstawa 偶ycia moralnego. Problem relatywizmu moralnego i聽sposoby jego przezwyci臋偶ania. Nienaruszalne prawa istoty ludzkiej.

8. Wymiar moralny 偶ycia cz艂owieka. Zdolno艣膰 rozpoznawania warto艣ci i聽powszechne d膮偶enie do dobra. 艢wiadomo艣膰 moralna. Rola sumienia w聽prawid艂owym rozwoju wewn臋trznym. S膮dy i聽oceny moralne. Przyk艂ady patologii w聽zakresie 艣wiadomo艣ci moralnej. Problem manipulacji. Obecno艣膰 dobra i聽z艂a we wsp贸艂czesnej kulturze.

9. Sprawno艣ci moralne. Samowychowanie.

10. Przyk艂ady wsp贸艂czesnych przejaw贸w kryzysu moralnego i聽dylemat贸w w聽zakresie wybor贸w moralnych oraz sposoby ich rozwi膮zywania na gruncie etyki chrze艣cija艅skiej oraz innych koncepcji etycznych.

11. Moralne aspekty pracy i聽r贸偶nych dziedzin 偶ycia publicznego. Etyki zawodowe. Przyk艂ady kodeks贸w etycznych. Zagadnienie wszechstronnego i聽zr贸wnowa偶onego rozwoju. Moralny wymiar stosunku cz艂owieka do 艣wiata przyrody.

12. Etyczny wymiar 偶ycia szkolnego. Umiej臋tno艣膰 偶ycia z聽innymi i聽dla innych. Uczciwo艣膰. Problem "艣ci膮gania". Warto艣ci szczeg贸lnie cenione w聽偶yciu szkolnym.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 podstawowych poj臋膰 i聽koncepcji etycznych.

2. Umiej臋tno艣膰 dokonywania etycznej analizy i聽oceny dzia艂a艅 i聽decyzji w艂asnych i聽innych.

3. Znajomo艣膰 podstawowych zasad i聽warto艣ci etycznych w聽najwa偶niejszych dziedzinach 偶ycia publicznego.

4. Umiej臋tno艣膰 dokonywania wybor贸w moralnych i聽podejmowania decyzji w聽艣wietle warto艣ci moralnych i聽tworzenia hierarchii warto艣ci.

5. Umiej臋tno艣膰 lepszego poznania siebie i聽rozwijania w艂asnej to偶samo艣ci.

___________

2 Nauczanie religii jest realizowane zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami.

J臉ZYK MNIEJSZO艢CI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ

Przedmiot realizowany jest w聽szko艂ach (oddzia艂ach) z聽j臋zykiem nauczania mniejszo艣ci narodowych lub grup etnicznych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami

Cele edukacyjne

1. Budowanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej, etnicznej oraz zadomowienie w聽tradycji kultury europejskiej.

2. Rozwijanie 艣wiadomego, krytycznego odbioru dzie艂 kultury (tak偶e masowej) oraz samodzielnego poznawania r贸偶nych obszar贸w humanistyki.

3. Dorastanie do poczucia odpowiedzialno艣ci za w艂asny rozw贸j, samodzielne decyzje dotycz膮ce kierunku dalszego kszta艂cenia (np. wyboru kierunku studi贸w czy wyboru zawodu).

4. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych w聽r贸偶nych sytuacjach, a聽poprzez to osi膮ganie dojrza艂o艣ci do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂ecze艅stwie, w聽pa艅stwie obywatelskim.

5. Rozwijanie postaw tolerancji i聽eliminowanie postaw ksenofobicznych.

Zadania szko艂y

1. Wprowadzenie ucznia w聽dziedzictwo literackie i聽kulturowe; pog艂臋bianie rozumienia tradycji narodowej i聽europejskiej, rozpoznawanie jej obecno艣ci we wsp贸艂czesnej kulturze; rozwijanie 艣wiadomo艣ci historyczno-literackiej i聽chronologicznego porz膮dkowania wiedzy.

2. Przybli偶anie problematyki i聽zjawisk artystycznych w聽literaturze i聽innych dziedzinach kultury.

3. Interpretacja dzie艂 - w聽kontek艣cie historycznym i聽aksjologicznym; rozpoznawanie warto艣ci w聽dzie艂ach literatury i聽kultury oraz ich hierarchizacja.

4. Opisanie systemu j臋zyka jako narz臋dzia komunikacji; ukazanie jego rozwoju, zr贸偶nicowania, bogactwa znacze艅 i聽艣rodk贸w ekspresji; r贸偶norodno艣ci u偶ycia w聽sytuacjach komunikacyjnych zgodnie z聽zasadami etyki m贸wienia.

5. Omawianie roli medi贸w w聽komunikacji spo艂ecznej oraz analizowanie form przekazu radia, telewizji, Internetu, prasy; przygotowanie uczni贸w do ich krytycznego odbioru.

6. Wprowadzenie w聽zasady pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu maturalnego, do studi贸w wy偶szych i聽kszta艂cenia ustawicznego.

Tre艣ci nauczania

1. J臋zyk jako zjawisko semiotyczne:

1) znak j臋zykowy,

2) podstawowe funkcje znaku j臋zykowego, np. komunikowanie, ekspresja, impresja; funkcja poetycka,

3) j臋zyk - mowa - pismo.

2. Budowa j臋zyka:

1) brzmieniowa warstwa j臋zyka i聽wypowiedzi,

2) sposoby poszerzania leksyki (zapo偶yczenia, neologizmy, zwi膮zki frazeologiczne),

3) budowa wypowiedze艅 (zda艅),

4) sposoby opisu i聽jego j臋zykowa wyk艂adnia,

5) sp贸jno艣膰 tekstu.

3. Retoryka - werbalne i聽niewerbalne 艣rodki komunikacji.

4. Wypowied藕 j臋zykowa:

1) warto艣ciowanie wypowiedzi: poprawno艣膰 - niepoprawno艣膰,

2) cechy charakterystyczne pisanej i聽m贸wionej odmiany j臋zyka,

3) cechy charakterystyczne wypowiedzi monologowej i聽dialogowej,

4) j臋zyk reklamy,

5) cechy charakterystyczne komiksu.

5. J臋zyk - dzieje - spo艂ecze艅stwo:

1) pochodzenie j臋zyka ojczystego mniejszo艣ci narodowych i聽grup etnicznych,

2) spo艂eczne odmiany j臋zyka: dialekt, gwara, 偶argon, odmiany pokoleniowe.

6. Style:

1) style funkcjonalne,

2) stosowno艣膰 stylowa wypowiedzi,

3) j臋zyki fachowe, terminologia specjalistyczna.

7. Og贸lne poj臋cia kultury:

1) dzie艂o literackie i聽jego wyr贸偶niki,

2) spo艂eczne 艣rodki przekazu (prasa, radio, telewizja),

3) uczestnictwo w聽kulturze: tw贸rcy i聽odbiorcy,

4) kultura masowa.

8. Tradycje literackie:

1) 藕r贸d艂a tradycji literackiej,

2) konteksty biblijne i聽antyczne,

3) kontynuacje i聽nawi膮zania.

9. Tematy, motywy, w膮tki:

1) mi艂o艣膰, dom, rodzina, 艣mier膰, droga, w臋dr贸wka, pielgrzymka itp.,

2) natura a聽cywilizacja; motywy religijne w聽kulturze.

10. Proces historyczno - literacki:

1) gatunki i聽rodzaje literackie,

2) konteksty utworu: historyczne, biograficzne i聽inne,

3) pr膮d artystyczny,

4) epoka, nast臋pstwo epok.

11. Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne:

1) pi臋kno, dobro, prawda,

2) komizm, humor, ironia, tragizm, patos,

3) sacrum i聽profanum,

4) wolno艣膰, odpowiedzialno艣膰, tolerancja,

5) ojczyzna, ma艂a ojczyzna,

6) nar贸d a聽spo艂ecze艅stwo.

Osi膮gni臋cia

1. Odbi贸r dzie艂 sztuki na poziomie podstawowym:

1) w聽wymiarze interpretacyjnym:

a) wyraziste czytanie utwor贸w literackich ze zrozumieniem sensu, z聽trosk膮 o聽estetyk臋 czytania, w艂a艣ciw膮 dykcj臋, akcent, intonacj臋, itd.,

b) recytacja z聽pami臋ci wybranych tekst贸w poetyckich,

c) stosowanie podstawowych poj臋膰 z聽poetyki w聽analizie utwor贸w literackich; pojmowanie dzia艂a艅 analitycznych jako podstawy interpretacji; umiej臋tno艣膰 przywo艂ania w艂a艣ciwego kontekstu,

2) w聽wymiarze historycznym:

a) rozpoznawanie styl贸w w聽sztuce (np. roma艅ski, gotycki, renesansowy, barokowy, secesyjny),

b) wyja艣nianie powi膮za艅 czytanych utwor贸w z聽histori膮,

c) dostrzeganie warto艣ci charakterystycznych dla r贸偶nych epok,

3) w聽wymiarze aksjologiczno - egzystencjalnym: odr贸偶nianie spontanicznych i聽osobistych prze偶y膰 literackich od ponadindywidualnych, utrwalonych w聽tradycji.

2. S艂uchanie i聽m贸wienie na poziomie podstawowym:

1) sprawne i聽艣wiadome pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym lub etnicznym,

2) wypowiadanie si臋 ze 艣wiadomo艣ci膮 intencji,

3) rozpoznawanie akt贸w mowy i聽ich intencji (np. odr贸偶nianie pro艣by od rozkazu, pytania od 偶膮dania),

4) poprawne formu艂owanie pyta艅 i聽odpowiedzi; rozpoznawanie pyta艅 sugestywnych, retorycznych,

5) poszerzanie czynnego repertuaru leksykalnego i聽frazeologicznego w聽rozmaitych wypowiedziach,

6) skuteczne uczestniczenie w聽dialogu, dyskusji,

7) s艂uchanie wypowiedzi partner贸w, s艂uchanie wyk艂adu z聽notowaniem.

3. Pisanie i聽redagowanie tekst贸w:

1) sprawne pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym lub etnicznym w聽odmianie pisanej w聽zale偶no艣ci od sytuacji komunikacyjnej,

2) komponowanie d艂u偶szych, sp贸jnych wypowiedzi; analiza tematu, uk艂adanie plan贸w i聽konspekt贸w; nadawanie tytu艂贸w i聽艣r贸dtytu艂贸w,

3) praca redakcyjna nad tekstem w艂asnym: poprawianie, adiustacja, podzia艂 na cz臋艣ci sk艂adowe (wst臋p, rozdzia艂y, paragrafy, akapity), wyr贸偶nienia w聽tek艣cie,

4) przekszta艂canie tekstu w艂asnego i聽cudzego; streszczanie, skracanie, rozwijanie, cytowanie,

5) prowadzenie korespondencji, stosowanie zwrot贸w adresatywnych, etykiety j臋zykowej; pisanie 偶yciorysu, pro艣by; wypowiadanie si臋 w聽podstawowych (szkolnych) formach gatunkowych: rozprawka, referat.

4. Czytanie:

1) odr贸偶nianie cech swoistych i聽rozumienie funkcji gatunk贸w publicystycznych i聽popularnonaukowych, tekst贸w prasowych (informacja, komentarze, artyku艂y, reporta偶e, wyst膮pienia publiczne),

2) sprawne czytanie ze zrozumieniem tekst贸w u偶ytkowych.

5. Samokszta艂cenie na poziomie podstawowym:

1) stosowanie psychologicznych zasad i聽strategii uczenia si臋,

2) systematyzowanie i聽syntetyzowanie poznanego materia艂u: scalanie zebranych informacji w聽problemowe ca艂o艣ci,

3) korzystanie z聽r贸偶nych rodzaj贸w i聽technik gromadzenia i聽przekazywania informacji (dokument贸w, leksykon贸w, encyklopedii, s艂ownik贸w, baz danych, nagra艅 magnetofonowych i聽magnetowidowych).

艢CIE呕KI EDUKACYJNE

EDUKACJA CZYTELNICZA I MEDIALNA

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie si臋 do samokszta艂cenia poprzez umiej臋tne pozyskiwanie i聽opracowywanie informacji pochodz膮cych z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

2. Rozumienie natury i聽roli medi贸w we wsp贸艂czesnej cywilizacji.

3. Zachowanie to偶samo艣ci kulturowej wobec globalizacji kultury.

4. Zdobycie umiej臋tno艣ci przekazu i聽krytycznego odbioru tre艣ci komunikat贸w medialnych.

5. Zachowanie postawy dystansu i聽krytycyzmu wobec informacji przekazywanych przez media.

Zadania szko艂y

1. Wprowadzenie w聽technologi臋 pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu maturalnego i聽studi贸w wy偶szych.

2. Rozwijanie wiedzy na temat powszechnie dost臋pnych zasob贸w informacyjnych.

3. Stwarzanie warunk贸w dla samodzielnego sporz膮dzania przez uczni贸w komunikat贸w medialnych.

4. Dostarczanie materia艂贸w do krytycznej analizy przekaz贸w informacyjnych (np. prasa, telewizja, reklama zewn臋trzna).

Tre艣ci nauczania

1. Tradycyjne i聽nowoczesne 藕r贸d艂a informacji (od ksi膮偶ki do przekaz贸w internetowych); najnowsze techniki informacyjne i聽ich dost臋pno艣膰.

2. Wsp贸艂czesne instytucje wydawnicze i聽instytucje zajmuj膮ce si臋 dystrybucj膮 ksi膮偶ek i聽prasy.

3. Kompetencje czytelnicze niezb臋dne do odbioru tekst贸w literackich, naukowych i聽popularnonaukowych.

4. Globalizacja 偶ycia. Cywilizacja informacyjna i聽kultura medi贸w. Poj臋cie czwartej w艂adzy.

5. Media publiczne i聽prywatne - zadania i聽interesy. Rynkowo艣膰 medi贸w i聽jej spo艂eczne skutki. Wp艂yw medi贸w na r贸偶ne aspekty 偶ycia cz艂owieka.

6. Zagro偶enia dla psychicznego i聽moralnego rozwoju cz艂owieka p艂yn膮ce z聽medi贸w. R贸偶ne formy uzale偶nie艅 medialnych.

7. Warsztat pracy dziennikarza (prasowego, radiowego, telewizyjnego).

8. Warsztat pracy re偶ysera (filmowego, teatralnego).

9. Wywieranie wp艂ywu na ludzi. Metody i聽techniki perswazji i聽manipulacji stosowane w聽reklamie zewn臋trznej, prasowej, radiowej i聽telewizyjnej.

10. Analiza por贸wnawcza wybranej informacji zaczerpni臋tej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 (z聽prasy, audycji telewizyjnych lub radiowych). Kryteria wskazuj膮ce na rzetelno艣膰 i聽obiektywizm tej informacji.

11. Wyb贸r mi臋dzynarodowych i聽polskich przepis贸w prawa dotycz膮cych medi贸w.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 sprawnego zebrania okre艣lonych informacji i聽wyselekcjonowania przydatnych tre艣ci (w聽tym sporz膮dzenie bibliografii).

2. Postrzeganie roli medi贸w w聽szerszym kontek艣cie cywilizacyjno-kulturowym.

3. Dostrzeganie wp艂ywu medi贸w na 偶ycie i聽zachowanie ludzi oraz ca艂ych spo艂ecze艅stw.

4. Formu艂owanie ocen, opinii i聽recenzji wybranych informacji przekazywanych przez media.

5. Samodzielne tworzenie podstawowych komunikat贸w medialnych z聽wykorzystaniem modelu warsztatu pracy dziennikarza prasowego oraz radiowego lub telewizyjnego.

EDUKACJA EKOLOGICZNA

Cele edukacyjne

1. U艣wiadomienie r贸偶norodno艣ci sposob贸w negatywnego i聽pozytywnego oddzia艂ywania ludzi na 艣rodowisko i聽kszta艂towanie umiej臋tno艣ci praktycznego ich poznawania.

2. Przyjmowanie postawy odpowiedzialno艣ci za obecny i聽przysz艂y stan 艣rodowiska oraz gotowo艣ci do dzia艂a艅 na rzecz zr贸wnowa偶onego rozwoju.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie prowadzenia bada艅 w聽terenie.

2. Tworzenie warunk贸w pozwalaj膮cych integrowa膰 r贸偶ne dziedziny wiedzy w聽celu zrozumienia idei zr贸wnowa偶onego rozwoju.

Tre艣ci nauczania

1. Ekonomiczne i聽spo艂eczne aspekty zwi膮zk贸w mi臋dzy cz艂owiekiem i聽jego dzia艂alno艣ci膮 a聽艣rodowiskiem. Warto艣膰 艣rodowiska. Korzy艣ci i聽straty zwi膮zane z聽jego eksploatacj膮. Zasoby odnawialne i聽nieodnawialne.

2. Wsp贸艂czesny system gospodarki 艣wiatowej i聽jego wp艂yw na degradacj臋 zasob贸w 艣rodowiska. Wsp贸艂praca mi臋dzynarodowa jako warunek osi膮gni臋cia zr贸wnowa偶onego rozwoju.

3. Zagro偶enia cywilizacyjne zwi膮zane z聽energetyk膮 konwencjonaln膮 i聽j膮drow膮. Odnawialne 藕r贸d艂a energii.

4. Sposoby ochrony r贸偶norodno艣ci biologicznej.

5. Intensyfikacja produkcji rolnej i聽zwi膮zane z聽ni膮 zagro偶enia. Rolnictwo ekologiczne.

6. Problemy bezpiecze艅stwa biologicznego, np. in偶ynieria genetyczna.

7. Problemy polityki ekologicznej pa艅stwa.

Osi膮gni臋cia

1. Dostrzeganie zagro偶e艅 dla wsp贸艂czesnej cywilizacji wynikaj膮cych z聽nieracjonalnego korzystania z聽zasob贸w 艣rodowiska i聽z聽nier贸wnomiernego poziomu 偶ycia w聽r贸偶nych regionach 艣wiata.

2. Ocenianie dzia艂alno艣ci ekologicznych organizacji pozarz膮dowych, ich cel贸w i聽form dzia艂ania oraz zgodno艣ci z聽polityk膮 ekologiczn膮 pa艅stwa.

3. Podejmowanie racjonalnych dzia艂a艅 s艂u偶膮cych poprawie stanu 艣rodowiska w聽skali lokalnej, regionalnej, krajowej i聽globalnej.

EDUKACJA EUROPEJSKA

Cele edukacyjne

1. Poznanie za艂o偶e艅, cel贸w i聽historii Unii Europejskiej na tle proces贸w integracyjnych wsp贸艂czesnego 艣wiata.

2. Umiej臋tno艣膰 postrzegania integracji europejskiej w聽kontek艣cie przemian geopolitycznych wsp贸艂czesnego 艣wiata oraz szans rozwojowych Polski.

3. Umiej臋tno艣膰 okre艣lania wzajemnej zale偶no艣ci mi臋dzy podstawami to偶samo艣ci i聽suwerenno艣ci polskiej oraz podstawami wsp贸lnotowymi Unii Europejskiej.

4. Rozumienie kontekstu europejskiego aktualnych wydarze艅 spo艂ecznych, kulturalnych, gospodarczych i聽politycznych w聽Polsce i聽Europie.

5. Przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w聽偶yciu publicznym Polski i聽Unii Europejskiej w聽okresach przedakcesyjnym i聽pe艂nego cz艂onkostwa (z聽korzy艣ci膮 dla dobra kraju i聽jedno艣ci europejskiej).

Zadania szko艂y

1. Budzenie zainteresowania sprawami dotycz膮cymi integracji europejskiej, dzia艂aniami Rz膮du w聽tym zakresie oraz skutkami integracji dla ka偶dego mieszka艅ca Polski.

2. U艂atwienie rozumienia g艂贸wnych zasad funkcjonowania Unii Europejskiej.

3. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielno艣ci w聽zdobywaniu informacji na temat Unii Europejskiej.

4. Wskazywanie konkretnych form i聽mo偶liwo艣ci wsp贸艂pracy m艂odzie偶y.

Tre艣ci nauczania

1. Proces integracji europejskiej w聽perspektywie historycznej: czynniki integruj膮ce i聽dezintegruj膮ce. Polska i聽Polacy w聽budowaniu jednocz膮cej si臋 Europy.

2. Droga pa艅stw europejskich, w聽tym Polski, do Unii Europejskiej. System, procedury i聽pola negocjacji. Kalendarium rozszerzenia. Cele integracji Polski z聽Uni膮 Europejsk膮. Przedakcesyjne dzia艂ania i聽programy Rz膮du.

3. Stosunek spo艂ecze艅stw kraj贸w cz艂onkowskich i聽spo艂ecze艅stwa polskiego do rozszerzenia Wsp贸lnot Europejskich. R贸偶ne opcje obecne w聽polityce i聽opinii publicznej kraj贸w cz艂onkowskich. Katalog nadziei i聽obaw. Wyobra偶enie roli i聽miejsca Polski i聽Polak贸w w聽zjednoczonej Europie. Kwestia standard贸w unijnych.

4. Kierunki integracji. Trzy filary procesu zjednoczenia. R贸偶ne koncepcje wizji przysz艂ej zjednoczonej Europy.

5. Ewolucja prawa Unii Europejskiej. Kwestia konstytucji Unii Europejskiej. Wzajemne relacje mi臋dzy prawem Unii Europejskiej i聽prawem krajowym.

6. Ewolucja instytucji Unii Europejskiej. Procedury podejmowania decyzji.

7. Gospodarka Unii Europejskiej. Polska w聽perspektywie polityk wsp贸lnotowych w聽dziedzinie gospodarczej, w聽tym w聽szczeg贸lno艣ci wsp贸lnej polityki rolnej.

8. Jednolity europejski rynek pracy i聽jego dost臋pno艣膰 dla obywateli polskich. Europejskie problemy spo艂eczne i聽sposoby ich rozwi膮zywania.

9. Droga kraj贸w cz艂onkowskich do Unii Gospodarczej i聽Walutowej.

10. Bezpiecze艅stwo europejskie w聽wymiarze mi臋dzynarodowym i聽wewn臋trznym. Bezpiecze艅stwo Polski w聽ramach Unii Europejskiej i聽w聽NATO.

11. Prawa i聽obowi膮zki obywatelskie, obywatelstwo europejskie, obywatelski wymiar procesu integracji europejskiej.

12. Europa warto艣ci. Duchowy wymiar Europy - edukacja, kultura. Rola edukacji jako czynnika wyr贸wnywania szans polskiej m艂odzie偶y w聽Europie. Mo偶liwo艣ci wsp贸艂pracy.

13. Rola i聽zasady dzia艂ania samorz膮d贸w terytorialnych w聽Unii Europejskiej. Wsp贸艂praca polskich samorz膮d贸w z聽odpowiednikami w聽Unii Europejskiej. Euroregiony.

14. Miejsce Polski w聽organizacjach europejskich, w聽tym w聽Radzie Europy.

15. Polska i聽jej s膮siedzi. Polska w聽regionie Europy 艢rodkowej i聽Ba艂tyku. Polska i聽Europa Wschodnia.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 historii, cel贸w i聽zasad dzia艂ania g艂贸wnych instytucji oraz podstaw prawa Unii Europejskiej.

2. Znajomo艣膰 praw i聽obowi膮zk贸w obywateli i聽kraju z聽punktu widzenia wymog贸w integracyjnych.

3. Znajomo艣膰 istniej膮cych 藕r贸de艂 informacji na temat Unii Europejskiej oraz umiej臋tno艣膰 korzystania z聽nich.

4. Umiej臋tno艣膰 samodzielnego gromadzenia, analizowania i聽interpretowania informacji na okre艣lony temat dotycz膮cy Unii Europejskiej.

5. Znajomo艣膰 mechanizm贸w wsp贸艂pracy i聽komunikowania si臋 oraz umiej臋tno艣膰 tworzenia odpowiednich projekt贸w umo偶liwiaj膮cych t臋 wsp贸艂prac臋.

6. Znajomo艣膰 zasad i聽form wsp贸艂pracy Polski w聽regionie, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem pa艅stw s膮siaduj膮cych.

EDUKACJA FILOZOFICZNA

Cele edukacyjne

1. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci krytycznego my艣lenia, uczestnictwa w聽dialogu, w聽tym prezentacji w艂asnego stanowiska i聽jego obrony.

2. U艣wiadomienie specyfiki zagadnie艅 filozoficznych; ich genezy, rozwoju i聽roli w聽kulturze.

3. Rozw贸j my艣lenia teoretycznego.

4. Uzyskiwanie samowiedzy poprzez u艣wiadamianie zagadnie艅 egzystencjalnie i聽moralnie donios艂ych.

Zadania szko艂y

1. W oparciu o聽tre艣ci programowe ukazanie wk艂adu my艣li filozoficznej w聽kultur臋 europejsk膮.

2. Przekazanie podstawowych informacji na temat wsp贸艂czesnych kierunk贸w i聽szk贸艂 filozoficznych. Zwr贸cenie uwagi na polsk膮 tradycj臋 filozoficzn膮.

3. Umo偶liwienie uczniom obcowania z聽tekstem filozoficznym.

Tre艣ci nauczania

1. Elementy logiki og贸lnej i聽retoryki.
My艣l a聽j臋zyk. Stawianie pyta艅, definiowanie, klasyfikacja i聽argumentacja. Dyskusja.

2. Narodziny filozofii i聽jej pierwsze koncepcje w聽staro偶ytnej Grecji.

3. Przedmiot filozofii.
Dyscypliny filozoficzne. G艂贸wne poj臋cia, metody i聽problemy filozoficzne.

4. R贸偶ne sposoby pojmowania filozofii:

1) na przyk艂adzie osi膮gni臋膰 wybitnych filozof贸w (Sokrates, Platon, Arystoteles, Marek Aureliusz, 艢w. Augustyn, 艢w. Tomasz z聽Akwinu, Kartezjusz, Hume, Kant, Hegel, E. Husserl, R. Ingarden),

2) w聽oparciu o聽informacje na temat koncepcji i聽szk贸艂 filozoficznych (filozofia analityczna, fenomenologia, egzystencjalizm, hermeneutyka, filozofia dialogu, tomizm wsp贸艂czesny, personalizm).

5. Filozofia a聽inne dziedziny kultury.
Filozofia a聽nauka, religia, sztuka, 艣wiatopogl膮d, ideologia.

6. Elementy teorii rzeczywisto艣ci.
Idealizm, wariabilizm, realizm.

7. Elementy antropologii filozoficznej.
Cz艂owiek jako byt osobowy. G艂贸wne koncepcje cz艂owieka. Naturalne i聽kulturowe 艣rodowisko cz艂owieka. Cz艂owiek w聽relacji z聽drugim cz艂owiekiem i聽ze wsp贸lnotami. Cz艂owiek wobec warto艣ci.

8. Elementy teorii poznania.
殴r贸d艂a poznania. Granice poznania. Prawdziwo艣膰 poznania i聽jej kryteria.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 formu艂owania podstawowych pyta艅 filozoficznych dotycz膮cych rzeczywisto艣ci, cz艂owieka i聽kultury.

2. Umiej臋tno艣膰 definiowania, klasyfikowania, argumentowania; prowadzenie dyskusji.

3. Umiej臋tno艣膰 dokonywania analizy tekst贸w filozoficznych w聽aspekcie zawartych w聽nich problem贸w.

4. Dostrzeganie zagadnie艅 filozoficznych w聽nauce, sztuce oraz w聽moralno艣ci i聽religii.

EDUKACJA PROZDROWOTNA

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie wiedzy o聽realizacji zachowa艅 prozdrowotnych w聽ochronie, utrzymaniu i聽poprawie zdrowia jednostki i聽zdrowia publicznego.

2. Rozwijanie umiej臋tno艣ci 偶yciowych sprzyjaj膮cych rozwojowi fizycznemu, psychicznemu, spo艂ecznemu i聽duchowemu.

3. Kszta艂towanie aktywnej i聽odpowiedzialnej postawy wobec zdrowia w艂asnego i聽innych ludzi.

4. Rozbudzanie potrzeby dzia艂ania na rzecz tworzenia zdrowego 艣rodowiska.

Zadania szko艂y

1. Zwi臋kszanie zainteresowania uczni贸w sprawami zdrowia i聽przekazywanie im rzetelnej wiedzy o聽r贸偶nych jego aspektach (zdrowie fizyczne, psychiczne, spo艂eczne i聽duchowe) oraz czynnikach sprzyjaj膮cych zdrowiu i聽najcz臋stszych zagro偶eniach dla zdrowia oraz mo偶liwo艣ciach ich eliminowania.

2. Tworzenie w聽szkole 艣rodowiska umo偶liwiaj膮cego uczniom praktykowanie prozdrowotnego stylu 偶ycia, wzmacnianie poczucia w艂asnej warto艣ci, wiary w聽siebie i聽swoje mo偶liwo艣ci oraz udzielanie uczniom wsparcia w聽sytuacjach trudnych.

3. Rozwijanie wsp贸艂pracy z聽rodzicami i聽spo艂eczno艣ci膮 lokaln膮 w聽zakresie edukacji prozdrowotnej i聽rozwi膮zywania problem贸w zdrowotnych uczni贸w.

Tre艣ci nauczania

1. Styl 偶ycia i聽jego zwi膮zek ze zdrowiem i聽chorob膮. Koncepcja i聽cele promocji zdrowia. Zdrowie jako warto艣膰 dla cz艂owieka i聽spo艂ecze艅stwa.

2. Piel臋gnacja cia艂a i聽urody. Dba艂o艣膰 o聽utrzymanie odpowiedniej masy cia艂a, sylwetki, dobrej sprawno艣ci i聽wydolno艣ci fizycznej. Chronienie si臋 przed zanieczyszczeniami 艣rodowiska.

3. Praca i聽wypoczynek, aktywne sp臋dzanie czasu wolnego. Aktywno艣膰 ruchowa, zabawa i聽poczucie humoru a聽zdrowie.

4. Identyfikowanie i聽podejmowanie ryzyka. Zachowania bezpieczne w聽codziennym 偶yciu. Troska o聽bezpiecze艅stwo innych.

5. Zasady racjonalnego 偶ywienia w聽r贸偶nych okresach 偶ycia. 呕ywienie a聽samopoczucie i聽zdolno艣膰 do pracy oraz zapobieganie chorobom. Skutki niew艂a艣ciwego odchudzania si臋 i聽stosowania diet eliminacyjnych. Wyb贸r sprzyjaj膮cych zdrowiu produkt贸w spo偶ywczych i聽ich przechowywanie. Prawa konsumenta 偶ywno艣ci.

6. Korzystanie z聽pomocy medycznej, psychologicznej i聽innych form wsparcia. Znaczenie profilaktycznych bada艅 medycznych. Zachowanie si臋 w聽chorobie. Postawy wobec os贸b przewlekle chorych i聽niepe艂nosprawnych i聽os贸b starszych.

7. Uwarunkowania poda偶y i聽popytu na substancje psychoaktywne. Rodzaje tych substancji i聽ich wp艂yw na organizm, psychik臋 oraz rozw贸j spo艂eczny i聽duchowy cz艂owieka. Przepisy prawa dotycz膮ce u偶ywania substancji psychoaktywnych. Formy pomocy dla os贸b eksperymentuj膮cych i聽uzale偶nionych.

8. Osobowe i聽spo艂eczne umiej臋tno艣ci 偶yciowe niezb臋dne dla ochrony, poprawy i聽utrzymania zdrowia.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 g艂贸wnych czynnik贸w sprzyjaj膮cych i聽zagra偶aj膮cych zdrowiu cz艂owieka oraz podstawowych zasad profilaktyki najcz臋stszych zaburze艅 i聽chor贸b. Realizowanie warto艣ci zwi膮zanych ze zdrowiem.

2. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽pomocy medycznej i聽psychologicznej, radzenie sobie w聽sytuacjach trudnych oraz umiej臋tno艣膰 wspierania innych.

3. Umiej臋tno艣膰 porozumiewania si臋 i聽utrzymywania dobrych relacji z聽innymi lud藕mi oraz funkcjonowania i聽wsp贸艂pracy w聽grupie, radzenia sobie z聽presj膮 艣rodowiska.

4. 艢wiadome d膮偶enie do ochrony, utrzymania i聽poprawy zdrowia w艂asnego oraz os贸b, w艣r贸d kt贸rych ucze艅 偶yje.

EDUKACJA REGIONALNA
- DZIEDZICTWO KULTUROWE W REGIONIE

Cele edukacyjne

1. Poznawanie w艂asnego regionu, w聽tym jego dziedzictwa kulturowego, jako cz臋艣ci Polski i聽Europy.

2. Pog艂臋bianie wi臋zi ze swoim 艣rodowiskiem, regionem, krajem.

3. Kszta艂towanie to偶samo艣ci regionalnej w聽kontek艣cie warto艣ci narodowych i聽europejskich.

4. Przygotowanie do dojrza艂ego 偶ycia w聽strukturach regionalnych, narodowych, pa艅stwowych i聽europejskich.

5. Rozwijanie szacunku wobec innych wsp贸lnot regionalnych, etnicznych i聽narodowych.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie zdobywania wszechstronnej wiedzy o聽w艂asnym regionie.

2. Tworzenie sytuacji wyzwalaj膮cych w聽uczniach tw贸rczo艣膰, wzbogacaj膮cych dorobek dziedzictwa kulturowego.

3. U艂atwienie dostrzegania znaczenia warto艣ci w艂asnego regionu i聽kraju w聽偶yciu osobistym.

4. Przygotowanie i聽wprowadzenie do roli aktywnego, odpowiedzialnego wsp贸艂gospodarza regionu i聽kraju oraz uczestnika 偶ycia wsp贸lnoty europejskiej.

Tre艣ci nauczania

1. Dzieje regionu na tle historii Polski i聽Europy.

2. Specyfika przyrodnicza, spo艂eczna, ekonomiczna, kulturowa regionu w聽relacji z聽innymi regionami Polski i聽Europy.

3. Przesz艂o艣膰 regionu, jego dziedzictwo kulturowe jako podstawa rozumienia wsp贸艂czesno艣ci regionu.

4. Perspektywy i聽szanse rozwoju regionu we wsp贸艂pracy krajowej i聽mi臋dzynarodowej. 5. Promocja regionu w聽kraju i聽za granic膮.

Osi膮gni臋cia

1. Zdobycie wieloaspektowej wiedzy o聽regionie, w聽tym o聽jego dziedzictwie kulturowym, na tle Polski i聽Europy.

2. Dostrzeganie znaczenia warto艣ci regionu w聽偶yciu osobistym, wsp贸lnotowym i聽spo艂ecznym.

3. Ca艂o艣ciowe postrzeganie regionu jako miejsca 偶ycia, aktywno艣ci i聽szeroko rozumianej tw贸rczo艣ci.

4. 艢wiadomy udzia艂 w聽偶yciu kulturowym, spo艂ecznym, gospodarczym i聽politycznym 艣rodowiska lokalnego.

5. Piel臋gnowanie i聽pomna偶anie regionalnego i聽narodowego dziedzictwa kulturowego.

6. Umiej臋tno艣ci prezentowania i聽promowania regionu w聽kraju i聽za granic膮.

7. Dostrzeganie warto艣ci kultury narodowej w聽jej r贸偶norodno艣ci regionalnej na tle kultur innych wsp贸lnot etnicznych i聽narodowych.

8. Ukszta艂towanie postawy solidarno艣ci narodowej i聽otwarto艣ci na inne wsp贸lnoty oraz kultury.

WYCHOWANIE DO 呕YCIA W RODZINIE 3

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci rozwi膮zywania problem贸w zwi膮zanych z聽okresem dojrzewania, dorastania i聽wyborem drogi 偶yciowej.

2. Pog艂臋bianie wiedzy zwi膮zanej z聽funkcjami rodziny, mi艂o艣ci膮, przyja藕ni膮, pe艂nieniem r贸l ma艂偶e艅skich i聽rodzicielskich, seksualno艣ci膮 cz艂owieka i聽prokreacj膮.

3. Przyj臋cie pozytywnej postawy wobec 偶ycia ludzkiego, os贸b niepe艂nosprawnych i聽chorych.

4. Kszta艂towanie postaw prozdrowotnych, prospo艂ecznych i聽prorodzinnych.

5. Uzyskanie przez uczni贸w lepszego rozumienia siebie i聽najbli偶szego otoczenia.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie wychowawczej roli rodziny. Integrowanie dzia艂a艅 szko艂y i聽rodzic贸w.

2. Pomoc w聽kszta艂towaniu pozytywnego stosunku do p艂ciowo艣ci. Odniesienie p艂ciowo艣ci do warto艣ci i聽poj臋膰 takich jak : poszanowanie 偶ycia, mi艂o艣膰, ma艂偶e艅stwo, rodzina, przyja藕艅, akceptacja i聽szacunek w聽relacjach mi臋dzyludzkich.

3. Pomoc w聽osi膮ganiu dojrza艂o艣ci psychoseksualnej.

4. U艣wiadomienie roli rodziny w聽偶yciu cz艂owieka. Promowanie trwa艂ych zwi膮zk贸w, kt贸rych podstaw膮 jest wi臋藕 emocjonalna, efektywne sposoby komunikowania si臋, wzajemne zrozumienie.

5. Przekazywanie rzetelnej, dostosowanej do poziomu rozwoju ucznia, wiedzy na temat zmian biologicznych, psychicznych i聽spo艂ecznych w聽r贸偶nych fazach rozwoju cz艂owieka.

Tre艣ci nauczania

1. To偶samo艣膰 i聽wielowymiarowo艣膰 cz艂owieka. Poczucie sensu 偶ycia.

2. Komunikacja interpersonalna, asertywno艣膰, techniki negocjacji, empatia.

3. Tolerancja wobec odmienno艣ci kulturowych, etnicznych, religijnych, seksualnych.

4. Rozw贸j psychoseksualny cz艂owieka w聽kolejnych fazach 偶ycia.

5. Dojrzewanie: rozumienie i聽akceptacja kryteri贸w dojrza艂o艣ci biologicznej, psychicznej i聽spo艂ecznej. Problemy okresu dojrzewania i聽sposoby radzenia sobie z聽nimi.

6. Warto艣ci i聽poj臋cia zwi膮zane z聽p艂ciowo艣ci膮 cz艂owieka: m臋sko艣膰, kobieco艣膰, mi艂o艣膰, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialno艣ci w聽prze偶ywaniu w艂asnej p艂ciowo艣ci i聽budowaniu emocjonalnych wi臋zi. Role kobiet i聽m臋偶czyzn a聽panuj膮ce stereotypy.

7. Inicjacja seksualna, jej uwarunkowania i聽nast臋pstwa. Argumenty biomedyczne, psychologiczne i聽moralne za op贸藕nianiem wieku inicjacji seksualnej.

8. Istota seksualno艣ci cz艂owieka i聽jej aspekty. Integracja seksualna.

9. Komplementarno艣膰 p艂ci - wzajemne dope艂nianie si臋 p艂ci w聽sferach fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i聽spo艂ecznej. Rozumienie, akceptacja i聽szacunek dla os贸b p艂ci odmiennej.

10. Istota, rodzaje i聽etapy rozwoju mi艂o艣ci. R贸偶nice w聽prze偶ywaniu mi艂o艣ci.

11. Metody rozpoznawania p艂odno艣ci.

12. Metody i聽艣rodki antykoncepcji. Sposoby ich dzia艂ania i聽zasady doboru.

13. Choroby przenoszone drog膮 p艂ciow膮 i聽zapobieganie im. AIDS: profilaktyka, aspekt spo艂eczny i聽etyczny, chory na AIDS w聽rodzinie.

14. Trudno艣ci w聽osi膮ganiu to偶samo艣ci p艂ciowej, mo偶liwo艣ci pomocy.

15. Normy zachowa艅 seksualnych. Przemoc i聽przest臋pstwa seksualne; mo偶liwo艣ci zapobiegania, sposoby obrony. Informacja o聽o艣rodkach pomocy psychologicznej, medycznej i聽prawnej.

16. Przygotowanie do ma艂偶e艅stwa. Problemy wierno艣ci, zaufania i聽dialogu.

17. Ma艂偶e艅stwo- jego fazy; trudno艣ci i聽konflikty oraz sposoby ich rozwi膮zywania; warto艣膰 ma艂偶e艅stwa. Macierzy艅stwo i聽ojcostwo. Przygotowanie do r贸l rodzicielskich. Adopcja. Bezdzietno艣膰.

18. Przebieg i聽higiena ci膮偶y. Rozw贸j prenatalny dziecka. Szko艂a rodzenia, por贸d i聽naturalne karmienie. Rola rodzic贸w w聽okresie oczekiwania na narodziny dziecka, w聽czasie porodu i聽po narodzinach.

19. Funkcje rodziny, ze szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem wychowania dzieci w聽rodzinie. Znaczenie prawid艂owych postaw rodzicielskich dla rozwoju dziecka. Samotne rodzicielstwo.

20. Nieplanowana ci膮偶a; sposoby szukania pomocy w聽sytuacjach trudnych.

21. Aborcja jako zagro偶enie dla zdrowia psychicznego i聽fizycznego- aspekty: prawny, medyczny i聽etyczny.

22. Konflikty w聽rodzinie i聽ich przyczyny. Sposoby rozwi膮zywania konflikt贸w.

23. Przemoc w聽rodzinie. Wykorzystywanie seksualne. Profilaktyka. Mo偶liwo艣ci uzyskiwania pomocy.

24. Zagro偶enia 偶ycia spo艂ecznego: alkoholizm, narkomania, agresja, sekty, pornografia.

25. Prawodawstwo dotycz膮ce rodziny. Zawarcie ma艂偶e艅stwa, separacja , rozw贸d. Prawa i聽obowi膮zki ma艂偶onk贸w i聽rodzic贸w, prawa dziecka. Obowi膮zki pa艅stwa wobec rodziny.

26. Cz艂owiek wobec niepe艂nosprawno艣ci, staro艣ci, choroby, umierania i聽艣mierci, w聽tym w聽aspekcie 偶ycia rodzinnego.

27. Poradnictwo m艂odzie偶owe i聽rodzinne w聽Polsce.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 podejmowania odpowiedzialnych decyzji dotycz膮cych wyboru drogi 偶yciowej, ma艂偶e艅stwa i聽rodziny.

2. Umiej臋tno艣膰 艣wiadomego kreowania w艂asnej osobowo艣ci.

3. Przygotowanie, na podstawie wiedzy i聽wykszta艂conych umiej臋tno艣ci, do poszanowania godno艣ci 偶ycia ludzkiego i聽dojrza艂ego funkcjonowania w聽rodzinie.

4. Znajomo艣膰 podstawowych zasad post臋powania w聽sferze ludzkiej p艂ciowo艣ci i聽p艂odno艣ci.

5. Umiej臋tno艣膰 poszukiwania i聽udzielania odpowiedzi na pytania: Kim jest cz艂owiek? Jakie s膮 jego cele i聽zadania 偶yciowe? Jaki jest sens 偶ycia?

___________

3 Spos贸b nauczania szkolnego i聽zakres tre艣ci zaj臋膰 edukacyjnych "Wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie" okre艣la rozporz膮dzenie ministra w艂a艣ciwego do spraw o艣wiaty i聽wychowania, wydane na podstawie art.聽4 ust.聽3 ustawy z聽dnia 7聽stycznia 1993聽r. o聽planowaniu rodziny, ochronie p艂odu ludzkiego i聽warunkach dopuszczalno艣ci przerywania ci膮偶y (Dz.聽U. Nr聽17, poz.聽78, z聽1995聽r. Nr聽66, poz.聽334, z聽1996聽r. Nr聽139, poz.聽646, z聽1997聽r. Nr聽141, poz.聽943 i聽Nr聽157, poz.聽1040, z聽1999聽r. Nr聽5, poz.聽32 oraz z聽2001聽r. Nr聽154, poz.聽1792).

LICEUM OG脫LNOKSZTA艁C膭CEGO

KSZTA艁CENIE W ZAKRESIE ROZSZERZONYM

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cele edukacyjne

1. Osi膮ganie przez uczni贸w dojrza艂o艣ci emocjonalnej i聽moralnej.

2. Kszta艂towanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej i聽kulturowej.

3. Zdobywanie dojrza艂o艣ci intelektualnej przejawiaj膮cej si臋 w聽艣wiadomym korzystaniu z聽wiedzy j臋zykowej w聽aktach komunikacyjnych oraz z聽wiedzy o聽literaturze i聽kulturze w聽interpretacji dzie艂 literackich i聽w聽odbiorze tekst贸w kultury.

4. Pog艂臋bianie samopoznania, odkrywanie i聽rozw贸j w艂asnych zainteresowa艅 i聽mo偶liwo艣ci, rozumienie podstawowych metod poznawania i聽badania rzeczywisto艣ci.

Zadania szko艂y

1. Pomoc w聽rozwijaniu sztuki interpretacji w聽rozszerzonych kontekstach historyczno - literackich, teoretyczno - literackich, filozoficznych.

2. Wskazywanie korespondencji r贸偶nych sztuk, interpretacje por贸wnawcze.

3. Pomoc w聽samodzielnym poznawaniu r贸偶nych dziedzin humanistyki.

4. Uczenie syntetyzowania i聽porz膮dkowania poznanego materia艂u wed艂ug dyscyplin naukowych - j臋zykoznawstwa i聽literaturoznawstwa.

5. Rozwijanie tw贸rczych uzdolnie艅 ucznia - artystycznych lub naukowych - poprzez jego w艂asn膮 tw贸rczo艣膰 (np. pisarsk膮, filmow膮 albo drobne prace krytyczne i聽badawcze).

6. Wprowadzenie w聽technologi臋 pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu maturalnego i聽studi贸w wy偶szych

Tre艣ci nauczania

1. J臋zyk jako zjawisko semiotyczne:

1) j臋zykowy obraz 艣wiata,

2) kompetencja j臋zykowa i聽komunikacyjna,

3) model komunikacji j臋zykowej.

2. Budowa j臋zyka:

1) polszczyzna a聽inne j臋zyki; relacje historyczne i聽typologiczne,

2) przek艂ad i聽t艂umaczenie.

3. Wypowied藕 j臋zykowa:

1) intencje komunikacyjne (illokucja),

2) performatywna (stanowi膮ca) funkcja wypowiedzi (艣lubowanie, przysi臋ga, teksty prawne),

3) gatunki pisanej i聽m贸wionej odmiany j臋zyka (esej, felieton, wywiad, kazanie).

4. Retoryczne u偶ycie j臋zyka:

1) retoryka jako sztuka perswazji,

2) retoryczna organizacja tekstu; okres retoryczny,

3) podstawowe chwyty erystyczne.

5. Miejsce j臋zyka w聽spo艂ecze艅stwie:

1) kontakty mi臋dzyj臋zykowe, zapo偶yczenia,

2) spo艂ecze艅stwa jedno- i聽wieloj臋zyczne.

6. Stylowe odmiany j臋zyka:

1) stylizacja biblijna,

2) 艣rodki stylistyczne a聽figury retoryczne,

3) rodzaje 艣rodk贸w stylistycznych (w聽r贸偶nych odmianach j臋zyka),

4) swoisto艣膰 wypowiedzi indywidualnej (idiolekt).

7. Poj臋cia kultury:

1) kulturowe konteksty literatury,

2) r贸偶ne formy przekazu utwor贸w literackich: drukowane, ustne, ikoniczne; akustyczne, filmowe, audiowizualne,

3) obiegi kultury: kultura "niska" i聽kultura "wysoka".

8. Tradycja literacka:

1) dziedzictwo a聽tradycja literacka,

2) awangarda a聽postmodernizm,

3) intertekstualno艣膰.

9. Proces historyczno - literacki:

1) przemiany gatunku,

2) konwencjonalizm, epigonizm, oryginalno艣膰,

3) konteksty macierzyste utworu.

10. Tematy, motywy, w膮tki:

1) topos, np. ogrodu, raju, arkadii,

2) motyw artysty jako nauczyciela, kap艂ana, wieszcza, m臋drca, b艂azna itp.

11. Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne:

1) etyka, estetyka,

2) filozofia a聽religia; metafizyka, mistyka,

3) nurty filozoficzne zwi膮zane z聽omawian膮 tradycj膮 literack膮,

4) warto艣ci uniwersalne.

Osi膮gni臋cia

1. S艂uchanie i聽m贸wienie:

1) pr贸by wyst膮pie艅 publicznych (np. przemawianie, prowadzenie zebra艅, podsumowywanie dyskusji, wyg艂aszanie referat贸w, 艣wiadome pos艂ugiwanie si臋 gestykulacj膮 i聽mimik膮),

2) skuteczne polemizowanie - rozpoznawanie manipulacji j臋zykowej.

2. Pisanie i聽redagowanie tekst贸w:

1) wypowiadanie si臋 ze 艣wiadomo艣ci膮 u偶ycia wyznacznik贸w gatunku: felietonu, eseju, artyku艂u popularnonaukowego, interpretacji por贸wnawczej,

2) w艂asne pr贸by pisarskie (opowiadanie, tekst poetycki, dziennik, pami臋tnik, scenariusz); pr贸by stylizowania tekst贸w i聽pos艂ugiwania si臋 pastiszem.

3. Czytanie:

1) czytanie ze zrozumieniem tekst贸w naukowych; sporz膮dzanie notatek,

2) czytanie ze zrozumieniem tekst贸w filozoficznych (kr贸tkich fragment贸w).

4. Odbi贸r dzie艂 sztuki:

1) stosowanie w聽analizach utwor贸w literackich poj臋膰 z聽poetyki historycznej,

2) rozumienie przyj臋tej metodologii (Czego szukam w聽interpretacji utworu? Warto艣ci? Odniesie艅 do filozofii i聽sensu? Odniesie艅 do 偶ycia i聽cz艂owieka? Odniesie艅 do biografii - autora i聽w艂asnej? Odczytuj臋 znaki i聽chc臋 zrozumie膰 struktur臋 artystyczn膮 i聽estetyk臋 dzie艂a?),

3) wskazywanie cech j臋zyka i聽charakterystycznych dla danej epoki literackiej oraz epoki historycznej w聽czytanych utworach,

4) dostrzeganie zwi膮zk贸w utworu ze sztuk膮, kultur膮 i聽filozofi膮 epoki; interpretowanie dzie艂 w聽konwencjach gatunkowych i聽w聽konwencjach pr膮d贸w artystycznych epoki,

5) rozpoznawanie znak贸w tradycji w聽kulturze wsp贸艂czesnej - w聽literaturze, filmie, teatrze,

6) odnajdywanie intertekstualnych powi膮za艅 w聽czytanych utworach.

5. Samokszta艂cenie:

1) sporz膮dzanie przypis贸w i聽zestaw贸w bibliograficznych,

2) pr贸by gromadzenia i聽przekazywania informacji: sporz膮dzanie baz danych, zapisu komputerowego (tak偶e internetowego), nagrywania audio i聽wideo.

Lektura

1. Literatura polska:
J. Kochanowski - Treny; wybrany dramat romantyczny (J. S艂owackiego, Z. Krasi艅skiego); Gombrowicz - Trans-Atlantyk; M. Kuncewiczowa - Cudzoziemka; Witkacy - Szewcy,

2. Literatura powszechna:
A. Dante - Boska Komedia (fragmenty); W. Goethe - Faust (fragmenty); F. Kafka - Proces; M. Bu艂hakow - Mistrz i聽Ma艂gorzata.

J臉ZYK OBCY NOWO呕YTNY

Nauczanie j臋zyka obcego nowo偶ytnego polega na pog艂臋bionym nauczaniu danego j臋zyka w聽stosunku do poziomu okre艣lonego dla kszta艂cenia w聽zakresie podstawowym

J臉ZYK 艁ACI艃SKI I KULTURA ANTYCZNA

Obowi膮zuje podstawa programowa dla "j臋zyka 艂aci艅skiego i聽kultury antycznej" jako drugiego j臋zyka obcego dla uczni贸w poznaj膮cych j臋zyk 艂aci艅ski jako trzeci.

Dla uczni贸w poznaj膮cych j臋zyk 艂aci艅ski jako drugi j臋zyk obcy, zwi臋ksza si臋 zakres lektur oryginalnych i聽k艂adzie si臋 szczeg贸lny nacisk, obok t艂umaczenia tekstu, na jego analizowanie, interpretowanie i聽komentowanie.

J臉ZYK GRECKI I KULTURA ANTYCZNA

Cele edukacyjne

1. Zaznajomienie si臋 z聽j臋zykiem greckim w聽stopniu umo偶liwiaj膮cym rozumienie i聽samodzielne t艂umaczenie z聽wykorzystaniem s艂ownika prostych, oryginalnych i聽preparowanych tekst贸w greckich.

2. Poznanie podstawowej wsp贸艂czesnej terminologii wywodz膮cej si臋 z聽greki.

3. Poznanie dorobku antyku greckiego i聽rzymskiego - roli i聽miejsca kultury i聽tradycji antycznej w聽wielu dziedzinach 偶ycia wsp贸艂czesnego (z聽odwo艂aniem si臋 do wiedzy zdobytej na wcze艣niejszych etapach kszta艂cenia).

Zadania szko艂y

1. Zapoznanie uczni贸w z聽j臋zykiem greckim w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie tekst贸w oryginalnych i聽preparowanych.

2. Ukazanie zwi膮zk贸w antyku greckiego i聽rzymskiego z聽kultur膮 i聽j臋zykami wsp贸艂czesnymi, a聽przede wszystkim z聽kultur膮 i聽j臋zykiem polskim.

3. U艂atwienie rozumienia terminologii powsta艂ej na bazie j臋zyka greckiego.

4. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci analizy tekstu.

5. Rozwijanie wra偶liwo艣ci j臋zykowej oraz umiej臋tno艣ci jasnego i聽precyzyjnego formu艂owania my艣li.

6. Zapewnienie dost臋pu do odpowiednich materia艂贸w umo偶liwiaj膮cych nauk臋 j臋zyka i聽rozwijanie zainteresowa艅 humanistycznych.

7. Przygotowanie uczni贸w do samodzielnego poszukiwania 藕r贸de艂 konkretnych zjawisk, przede wszystkim wsp贸艂czesnej cywilizacji.

Tre艣ci nauczania

1. Gramatyka, leksyka, frazeologia j臋zyka greckiego w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie i聽analiz臋 tekst贸w oryginalnych, sentencji, zwrot贸w i聽termin贸w.

2. Wybrane fragmenty dzie艂 autor贸w greckich w聽oryginale.

3. Wp艂yw greki na zasoby leksykalne wsp贸艂czesnych j臋zyk贸w europejskich.

4. J臋zyk staro偶ytnej Grecji jako j臋zyk tekst贸w naukowych.

5. Kontynuacja kszta艂cenia w聽zakresie kultury i聽cywilizacji 艣r贸dziemnomorskiej z聽uwzgl臋dnieniem nast臋puj膮cych tre艣ci:

1) kanon topiki antycznej w聽literaturze i聽sztuce (jak odczytywa膰 mity, poj臋cia, symbole),

2) elementy wiedzy o聽j臋zykach klasycznych w聽zakresie pozwalaj膮cym zrozumie膰 podstawowe terminy, poj臋cia, powiedzenia i聽przys艂owia oraz etymologi臋 niekt贸rych wyraz贸w stale obecnych w聽j臋zyku polskim i聽innych j臋zykach nowo偶ytnych,

3) znaczenie dziedzictwa antyku dla kultury polskiej,

4) wybrane fragmenty dzie艂 autor贸w greckich i聽rzymskich w聽przek艂adzie - w聽zakresie istotnym dla zrozumienia kanonu lektur z聽literatury polskiej i聽艣wiatowej,

5) historia gatunk贸w literackich,

6) inne elementy wiedzy o聽staro偶ytno艣ci niezb臋dne do przek艂adu, analizy i聽interpretacji tekst贸w.

Osi膮gni臋cia:

1. Operatywna znajomo艣膰 gramatyki greckiej.

2. T艂umaczenie i聽komentowanie z聽pomoc膮 s艂ownika preparowanych i聽oryginalnych tekst贸w greckich.

3. Wykorzystywanie znajomo艣ci leksyki greckiej do rozumienia i聽poprawnego stosowania wyra偶e艅 i聽termin贸w wywodz膮cych si臋 z聽greki.

4. Wykorzystywanie znajomo艣ci podstaw j臋zyka greckiego w聽dalszych etapach edukacji.

5. Poprawne formu艂owanie my艣li i聽s膮d贸w.

6. Dostrzeganie ponadczasowych warto艣ci w聽dzie艂ach z聽odleg艂ych epok i聽rozumienie ich znaczenia dla wsp贸艂czesnej kultury polskiej i聽艣wiatowej.

HISTORIA

Cele edukacyjne

1. Ugruntowanie oraz restrukturyzacja wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych.

2. Zapoznanie si臋 z聽metodologi膮 naukowego poznawania i聽opisu przesz艂o艣ci.

3. Por贸wnywanie pogl膮d贸w i聽opinii prezentowanych przez przedstawicieli r贸偶nych nurt贸w historiograficznych oraz historiozoficznych.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie d膮偶e艅 do tw贸rczego wykorzystywania przez uczni贸w wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych, np. poprzez wykonanie przez nich, pod kierunkiem nauczyciela, pracy badawczej na podstawie samodzielnie zebranych materia艂贸w pochodz膮cych z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 oraz literatury historycznej. Ustna prezentacja i聽publiczne uzasadnienie zawartych w聽pracy tez.

2. Przygotowanie uczni贸w do stosowania podstawowych zasad naukowego poznawania i聽opisywania przesz艂o艣ci.

Tre艣ci nauczania

1. Trwa艂e osi膮gni臋cia cywilizacji staro偶ytnych. Religie staro偶ytnego Wschodu.

2. Przemiany ustrojowe w聽Grecji i聽w聽Rzymie.

3. Powstanie i聽rozw贸j religii monoteistycznych.

4. Kr臋gi cywilizacji 艣redniowiecznych. Europa a聽inne cywilizacje.

5. Fundamentalne znaczenie chrze艣cija艅stwa w聽cywilizacjach 艣redniowiecznej Europy.

6. Funkcjonowanie w艂adzy i聽struktura spo艂ecze艅stw 艣redniowiecznych.

7. Powstanie i聽rozw贸j Polski w聽wiekach 艣rednich. Znaczenie chrze艣cija艅stwa dla powstania i聽rozwoju pa艅stwowo艣ci i聽kultury polskiej.

8. Cywilizacyjne przemiany w聽Europie od odrodzenia do o艣wiecenia.

9. Nowe horyzonty. Europa wobec odmiennych kultur i聽system贸w warto艣ci.

10. Przeobra偶enia chrze艣cija艅stwa w聽XVI i聽XVII wieku.

11. Powstanie nowo偶ytnej pa艅stwowo艣ci.

12. Uwarunkowania pot臋gi i聽upadku Rzeczypospolitej Obojga Narod贸w.

13. Rewolucja przemys艂owa i聽jej nast臋pstwa.

14. Mapa polityczna XIX- wiecznej Europy i聽艣wiata.

15. Przemiany 艣wiadomo艣ci Europejczyk贸w.

16. Procesy demokratyzacyjne i聽parlamentaryzm w聽XIX wieku.

17. Spo艂ecze艅stwo polskie bez w艂asnego pa艅stwa.

18. I i聽II wojna 艣wiatowa - geneza, charakter, nast臋pstwa konflikt贸w.

19. Systemy totalitarne i聽ich zbrodniczy charakter.

20. Funkcjonowanie demokracji w聽XX wieku.

21. Ewolucja stosunk贸w mi臋dzynarodowych i聽ich charakter. Struktury ponadnarodowe w聽polityce i聽gospodarce.

22. Rewolucja techniczna w聽XX wieku.

23. Przemiany w聽sferze kultury. Sob贸r Watyka艅ski II i聽encykliki papieskie.

24. Rzeczpospolita mi臋dzy zniewoleniem a聽niepodleg艂o艣ci膮.

Osi膮gni臋cia

1. Wykorzystywanie pog艂臋bionej wiedzy do opisu i聽oceny problem贸w historycznych, z聽uwzgl臋dnieniem zasad naukowego badania przesz艂o艣ci.

2. Krytyczne analizowanie r贸偶nych interpretacji historii.

3. Formu艂owanie opinii i聽wniosk贸w historycznych w聽formie obszernych wypowiedzi ustnych i聽pisemnych.

4. Prezentowanie wynik贸w pracy na forum publicznym oraz obrona w艂asnych opinii w聽polemice / dyskusji.

WIEDZA O SPO艁ECZE艃STWIE

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie rozumienia historycznego i聽filozoficznego kontekstu problem贸w spo艂ecze艅stwa, pa艅stwa i聽prawa.

2. Nabycie wiedzy i聽umiej臋tno艣ci u偶ytecznych w聽dalszej edukacji w聽zakresie nauk spo艂ecznych i聽prawnych.

3. Zdobycie umiej臋tno艣ci umo偶liwiaj膮cych aktywny, odpowiedzialny udzia艂 w聽偶yciu publicznym.

Zadania szko艂y

1. Pomoc uczniom w聽przygotowaniu do kontynuowania nauki w聽szkole wy偶szej w聽zakresie nauk spo艂ecznych, politycznych i聽prawnych.

2. Pomoc w聽rozwijaniu indywidualnych zainteresowa艅 uczni贸w problematyk膮 spo艂eczno-polityczn膮 i聽prawn膮.

3. Tworzenie warunk贸w do wymiany pogl膮d贸w uczni贸w na tematy spo艂eczno- polityczno-prawne.

4. Umo偶liwienie uczniom pracy z聽materia艂ami 藕r贸d艂owymi w聽zakresie omawianych zagadnie艅.

Tre艣ci nauczania

Spo艂ecze艅stwo

1. Spo艂ecze艅stwo polskie. Struktura spo艂eczna i聽jej przemiany.

2. Historyczne i聽wsp贸艂czesne formy organizacji spo艂ecze艅stw.

3. Nar贸d. To偶samo艣膰 narodowa. Patriotyzm i聽nacjonalizm.

4. Spo艂ecze艅stwo obywatelskie, formy 偶ycia publicznego, stowarzyszenia, zwi膮zki zawodowe, partie polityczne, opinia publiczna.

Polityka

1. Wsp贸艂czesne doktryny polityczne, ideologie i聽partie polityczne w聽Polsce i聽na 艣wiecie.

2. Modele ustrojowe pa艅stw demokratycznych.

3. Aktywno艣膰 polityczna obywateli w聽spo艂ecze艅stwach demokratycznych.

4. Zagro偶enia dla wsp贸艂czesnej demokracji.

Prawo

1. System prawny Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Zasady tworzenia i聽egzekwowania prawa.

3. Obywatel w聽s膮dzie - proces cywilny i聽proces karny.

4. Wybrane zagadnienia z聽kodeks贸w prawa polskiego.

5. Mechanizmy ochrony praw cz艂owieka

6. Zasady zak艂adania i聽prowadzenia organizacji pozarz膮dowych.

Polska, Europa, 艣wiat

1. Jednocz膮ca si臋 Europa - instytucje, procedury, wyzwania.

2. Polska racja stanu, polityka zagraniczna.

3. Nier贸wno艣ci spo艂eczne i聽ekonomiczne we wsp贸艂czesnym 艣wiecie.

4. Globalizacja - nadzieje i聽zagro偶enia.

Osi膮gni臋cia

1. Pog艂臋biona znajomo艣膰 zjawisk i聽proces贸w spo艂ecznych.

2. Znajomo艣膰 zasad dzia艂ania instytucji demokratycznych.

3. Znajomo艣膰 podstawowych rozwi膮za艅 prawno-ustrojowych obowi膮zuj膮cych w聽Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Umiej臋tno艣膰 organizacji debaty publicznej, krytycznej analizy argument贸w jej uczestnik贸w oraz prezentacji jej rezultat贸w.

5. Umiej臋tno艣膰 formu艂owania, uzasadniania i聽obrony w艂asnego stanowiska na forum publicznym.

6. Umiej臋tno艣膰 podejmowania skutecznych dzia艂a艅 w聽r贸偶nych instytucjach 偶ycia publicznego zgodnie z聽obowi膮zuj膮cym prawem.

MATEMATYKA

Cele edukacyjne

1. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci operowania najprostszymi obiektami abstrakcyjnymi: liczbami, zmiennymi i聽zbudowanymi z聽nich wyra偶eniami algebraicznymi, zbiorami (liczb, punkt贸w, zdarze艅 elementarnych) oraz funkcjami.

2. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci budowania modeli matematycznych dla r贸偶norodnych sytuacji z聽偶ycia codziennego oraz ich wykorzystania do rozwi膮zywania problem贸w praktycznych.

3. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci projektowania oblicze艅 i聽ich wykonywania.

4. Poznanie podstawowych element贸w my艣lenia matematycznego.

5. Nabycie umiej臋tno艣ci samodzielnego zdobywania wiedzy matematycznej.

Zadania szko艂y

1. Zwracanie uwagi na umiej臋tno艣膰 precyzyjnego formu艂owania my艣li przez uczni贸w, w聽mowie i聽pi艣mie.

2. Kszta艂cenie wyobra藕ni geometrycznej.

3. Umo偶liwienie uczniom odczytywania oraz przedstawiania danych w聽r贸偶nych formach (symbolicznej, graficznej, za pomoc膮 wzor贸w).

4. Wykorzystywanie nowoczesnych narz臋dzi wspomagaj膮cych rozwi膮zywanie problem贸w matematycznych (kalkulator贸w, komputer贸w).

5. Zwracanie uwagi na umiej臋tno艣膰 wsp贸艂pracy uczni贸w przy rozwi膮zywaniu problem贸w.

Tre艣ci nauczania

Liczby i聽ich zbiory

1. Indukcja matematyczna.

2. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci z聽warto艣ci膮 bezwzgl臋dn膮 i聽ich interpretacja geometryczna.

Funkcje i聽ich w艂asno艣ci

1. R贸偶nowarto艣ciowo艣膰 funkcji.

2. Funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe.

3. Przekszta艂canie wykresu funkcji przez zmian臋 skali i聽przez symetri臋 wzgl臋dem osi.

Wielomiany i聽funkcje wymierne

1. Wzory Viete'a.

2. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci kwadratowe z聽parametrem.

3. Definicja funkcji wymiernej. Rozwi膮zywanie r贸wna艅 i聽nier贸wno艣ci wymiernych.

4. Dwumian Newtona.

Funkcje wyk艂adnicze i聽logarytmiczne

1. Pot臋ga o聽wyk艂adniku rzeczywistym.

2. Definicja i聽wykresy funkcji wyk艂adniczych i聽logarytmicznych.

3. Proste r贸wnania i聽nier贸wno艣ci wyk艂adnicze i聽logarytmiczne.

Funkcje trygonometryczne

1. Wzory redukcyjne.

2. Proste r贸wnania trygonometryczne.

Ci膮gi liczbowe

1. Przyk艂ady ci膮g贸w zdefiniowanych rekurencyjnie.

2. Poj臋cie granicy ci膮gu.

3. Obliczanie granic niekt贸rych ci膮g贸w. Suma szeregu geometrycznego.

Ci膮g艂o艣膰 i聽pochodna funkcji

1. Poj臋cie funkcji ci膮g艂ej.

2. Poj臋cie pochodnej. Interpretacja geometryczna i聽fizyczna pochodnej.

3. Obliczanie pochodnych wielomian贸w i聽funkcji wymiernych.

4. Zwi膮zek pochodnej z聽istnieniem ekstrem贸w i聽z聽monotoniczno艣ci膮 funkcji.

5. Zastosowanie pochodnej do rozwi膮zywania prostych problem贸w praktycznych.

Planimetria

1. Twierdzenie sinus贸w i聽twierdzenie cosinus贸w.

2. Przyk艂ady przekszta艂ce艅 geometrycznych: symetria osiowa, przesuni臋cie, obr贸t, symetria 艣rodkowa.

3. Wektory. Dodawanie wektor贸w i聽mno偶enie wektora przez liczb臋. Jednok艂adno艣膰.

Geometria analityczna

1. Okr膮g i聽ko艂o we wsp贸艂rz臋dnych.

2. Punkty przeci臋cia prostej z聽okr臋giem i聽pary okr臋g贸w.

Stereometria

1. Przekroje p艂askie graniastos艂up贸w i聽ostros艂up贸w.

2. Wielo艣ciany foremne.

Rachunek prawdopodobie艅stwa

1. Prawdopodobie艅stwo warunkowe. Wz贸r na prawdopodobie艅stwo ca艂kowite.

2. Niezale偶no艣膰 zdarze艅.

3. Schemat Bernoulli'ego.

Osi膮gni臋cia

1. W zakresie budowania modeli matematycznych i聽ich stosowania: umiej臋tno艣膰 wyznaczania stan贸w optymalnych i聽ekstremalnych.

2. W zakresie kszta艂cenia my艣lenia matematycznego:

1) umiej臋tno艣膰 przeprowadzania prostych rozumowa艅 dedukcyjnych,

2) rozumienie idei dowodu nie wprost oraz zasady indukcji matematycznej,

3) umiej臋tno艣膰 tworzenia poprawnej klasyfikacji obiekt贸w (liczby, figury, funkcje, przekszta艂cenia) ze wzgl臋du na pewn膮 ich cech臋 lub uk艂ad cech.

FIZYKA I ASTRONOMIA

Cele edukacyjne

1. Rozumienie zjawisk otaczaj膮cego 艣wiata oraz natury i聽struktury fizyki i聽jej zwi膮zku z聽innymi naukami przyrodniczymi.

2. Znajomo艣膰 metod badawczych fizyki oraz roli eksperymentu i聽teorii w聽jej rozwoju.

3. Wiedza i聽umiej臋tno艣ci niezb臋dne do dalszego kszta艂cenia na kierunkach 艣cis艂ych, przyrodniczych i聽technicznych.

Zadania szko艂y

1. Nauczanie fizyki w聽spos贸b kontekstowy - w聽oparciu o聽zagadnienia wyst臋puj膮ce w聽偶yciu codziennym, przyrodzie i聽technice.

2. Uzupe艂nienie i聽uporz膮dkowanie wiedzy fizycznej i聽astronomicznej ucznia w聽celu pog艂臋bienia rozumienia nauki, jej mo偶liwo艣ci i聽ogranicze艅 oraz przygotowania do studi贸w na kierunkach 艣cis艂ych, przyrodniczych i聽technicznych.

3. U艣wiadomienie roli eksperymentu i聽teorii w聽poznawaniu przyrody oraz znaczenia matematyki w聽budowaniu modeli i聽rozwi膮zywaniu problem贸w fizycznych.

4. Wdra偶anie ucznia do krytycznego korzystania ze 藕r贸de艂 informacji.

5. Rozwijanie u聽ucznia umiej臋tno艣ci samodzielnego formu艂owania wypowiedzi o聽zagadnieniach fizycznych i聽astronomicznych, prowadzenia dyskusji w聽spos贸b terminologicznie i聽merytorycznie poprawny, rozwi膮zywania problem贸w fizycznych, wykonywania oblicze艅.

6. Rozwijanie zainteresowania fizyk膮 i聽astronomi膮.

7. Inspirowanie dociekliwo艣ci i聽postawy badawczej uczni贸w.

8. Stworzenie warunk贸w do planowania i聽prowadzenia eksperyment贸w oraz analizy ich wynik贸w.

9. Wykorzystywanie metod komputerowych do budowania modeli i聽analizy wynik贸w do艣wiadcze艅.

10. Zapoznanie na wybranych przyk艂adach z聽warsztatem pracy wsp贸艂czesnego fizyka.

Tre艣ci nauczania

1. Ruch i聽si艂y.
Matematyczny opis ruchu w聽jednym i聽dw贸ch wymiarach. Przyczyny zmian ruchu. Opory ruchu. Ruch post臋powy i聽obrotowy. Energia mechaniczna. Zasady zachowania w聽mechanice.

2. Polowy opis oddzia艂ywa艅.
Pole grawitacyjne, ruch masy w聽polu grawitacyjnym. Pole elektryczne, ruch cz膮stki na艂adowanej w聽polu elektrycznym, przewodniki i聽dielektryki. Pole magnetyczne, ruch cz膮stki na艂adowanej w聽polu magnetycznym.

3. Obwody pr膮du sta艂ego.
Przemiany energii w聽obwodach pr膮du sta艂ego.

4. Pole elektromagnetyczne.
Indukcja elektromagnetyczna. Obwody pr膮du przemiennego z聽pojemno艣ci膮 i聽indukcyjno艣ci膮. 殴r贸d艂a napi臋cia. Elektryczne obwody drgaj膮ce. Fale elektromagnetyczne i聽ich w艂asno艣ci.

5. Fizyczne podstawy mikroelektroniki i聽telekomunikacji.
Modele przewodnictwa. P贸艂przewodnik, dioda, tranzystor. Analogowy i聽cyfrowy zapis sygna艂贸w.

6. Zjawiska termodynamiczne.
Zasady termodynamiki, ich statystyczna interpretacja oraz zastosowania. Opis przemian gazowych. Przej艣cia fazowe.

7. Zjawiska hydrostatyczne i聽aerostatyczne.
Opis zjawisk hydrostatycznych i聽aerostatycznych oraz przyk艂ady ich wykorzystania.

8. Przegl膮d poznanych modeli i聽teorii fizycznych oraz astronomicznych.
Dyskusja ich u偶yteczno艣ci i聽zakresu stosowalno艣ci w聽powi膮zaniu z聽eksperymentaln膮 weryfikacj膮.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 obserwacji, opisywania, wyja艣niania i聽przewidywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych z聽wykorzystaniem praw fizycznych i聽modeli, przy 艣wiadomo艣ci granic ich stosowalno艣ci.

2. Pos艂ugiwanie si臋 poj臋ciami fizycznymi ze zrozumieniem.

3. Umiej臋tno艣膰 planowania i聽wykonywania do艣wiadcze艅 fizycznych i聽prostych obserwacji astronomicznych, opracowywania i聽analizowania wynik贸w, sporz膮dzania i聽interpretacji wykres贸w.

4. Umiej臋tno艣膰 rozwi膮zywania prostych problem贸w fizycznych z聽wykorzystaniem modeli i聽technik matematycznych.

5. Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania wiedzy fizycznej do wyja艣niania zasad dzia艂ania i聽bezpiecznego u偶ytkowania urz膮dze艅 technicznych.

6. Umiej臋tno艣膰 wskazania przyk艂ad贸w degradacji 艣rodowiska wynikaj膮cej z聽technicznej dzia艂alno艣ci cz艂owieka oraz mo偶liwo艣ci zapobiegania tej degradacji.

7. Znajomo艣膰 prawid艂owo艣ci przyrodniczych i聽metod ich poznawania na poziomie umo偶liwiaj膮cym podj臋cie studi贸w na kierunkach 艣cis艂ych, przyrodniczych i聽technicznych.

CHEMIA

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie wiedzy chemicznej w聽stopniu niezb臋dnym do dalszej edukacji.

2. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci planowania i聽realizacji prac eksperymentalnych oraz interpretacji otrzymanych wynik贸w.

3. Wykszta艂cenie poczucia odpowiedzialno艣ci za bezpiecze艅stwo w艂asne i聽ochron臋 艣rodowiska przyrodniczego.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie umiej臋tno艣ci samokszta艂cenia poprzez zdobywanie i聽gromadzenie informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

2. Wdra偶anie uczni贸w do selekcjonowania i聽oceny zdobytych informacji.

3. Zapoznanie uczni贸w z聽praktyk膮 laboratoryjn膮 poprzez prowadzenie pokaz贸w oraz samodzielne wykonywanie przez nich do艣wiadcze艅.

4. Przygotowanie uczni贸w do projektowania bada艅 i聽interpretacji otrzymanych wynik贸w na podstawie zdobytej wiedzy chemicznej i聽z聽dziedzin pokrewnych.

Tre艣ci nauczania

1. Wsp贸艂czesny model budowy atomu - elementy mechaniki kwantowej w聽uj臋ciu jako艣ciowym. Izotopy. Promieniotw贸rczo艣膰 naturalna i聽sztuczna.

2. Uk艂ad okresowy pierwiastk贸w. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy budow膮 atom贸w a聽w艂a艣ciwo艣ciami pierwiastk贸w i聽ich po艂o偶eniem w聽uk艂adzie okresowym. Alotropia pierwiastk贸w.

3. Wi膮zania jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane i聽koordynacyjne. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy w艂a艣ciwo艣ciami zwi膮zk贸w chemicznych a聽ich budow膮.

4. R贸wnowaga chemiczna. Sta艂a r贸wnowagi. Regu艂a przekory.

5. Mol. Molowa interpretacja przemian chemicznych. R贸wnanie Clapeyrona. Warunki normalne i聽standardowe.

6. Szybko艣膰 reakcji chemicznych. Rz膮d reakcji.

7. Reakcje endo- i聽egzoenergetyczne. Katalizatory i聽przyk艂ady reakcji katalitycznych.

8. Reakcje utleniania-redukcji. Ogniwa galwaniczne i聽ich zastosowania.

9. SEM ogniwa. Elektroliza roztwor贸w wodnych elektrolit贸w i聽soli stopionych.

10. Prawa elektrolizy. Korozja elektrochemiczna i聽metody jej zapobiegania.

11. Roztwory. Rozpuszczalno艣膰. Przeliczanie st臋偶e艅 roztwor贸w. Uk艂ady koloidalne.

12. Systematyka zwi膮zk贸w nieorganicznych. Tlenki, wodorki, wodorotlenki, kwasy i聽sole - nazewnictwo, otrzymywanie, w艂a艣ciwo艣ci.

13. Charakterystyka najwa偶niejszych pierwiastk贸w blok贸w s, p, d uk艂adu okresowego pierwiastk贸w. Zmienno艣膰 w艂a艣ciwo艣ci zwi膮zk贸w w聽grupach i聽okresach.

14. Elektrolity s艂abe i聽mocne. Stopie艅 i聽sta艂a dysocjacji. Prawo rozcie艅cze艅 Ostwalda, pH roztworu, wska藕niki. Reakcje w聽roztworach wodnych elektrolit贸w - reakcje zoboj臋tniania, str膮cenia osad贸w i聽hydrolizy. Amfoteryczno艣膰.

15. W臋glowodory nasycone, nienasycone i聽aromatyczne - nazewnictwo i聽w艂a艣ciwo艣ci. Szereg homologiczny. Izomeria konstytucyjna i聽geometryczna.

16. Wyst臋powanie w臋glowodor贸w w聽przyrodzie. Przer贸bka ropy naftowej.

17. Jednofunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w. Alkohole, fenole, aldehydy, ketony, aminy, kwasy karboksylowe i聽ich pochodne - budowa, nazewnictwo, otrzymywanie i聽w艂a艣ciwo艣ci.

18. Wielofunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w. Aminokwasy, peptydy i聽bia艂ka, t艂uszcze proste i聽z艂o偶one, najwa偶niejsze cukry oraz kwasy nukleinowe - wyst臋powanie, w艂a艣ciwo艣ci i聽ich znaczenie w聽偶yciu cz艂owieka.

19. Zjawisko izomerii optycznej. Chiralno艣膰.

20. Polimeryzacyjne tworzywa sztuczne - budowa i聽zastosowanie.

21. Konsekwencje niew艂a艣ciwego wykorzystywania substancji chemicznych.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 i聽rozumienie podstawowych poj臋膰, praw i聽zjawisk chemicznych.

2. Umiej臋tno艣膰 opisu w艂a艣ciwo艣ci najwa偶niejszych pierwiastk贸w blok贸w s, p, d i聽ich zwi膮zk贸w chemicznych. Dostrzeganie podobie艅stw i聽r贸偶nic we w艂a艣ciwo艣ciach i聽sposobie reagowania pierwiastk贸w w聽obr臋bie grup oraz r贸偶nych klas zwi膮zk贸w chemicznych.

3. Umiej臋tno艣膰 dostrzegania zale偶no艣ci pomi臋dzy budow膮 substancji a聽jej w艂a艣ciwo艣ciami fizycznymi i聽chemicznymi.

4. Umiej臋tno艣膰 zastosowania posiadanej wiedzy do rozwi膮zywania r贸偶norodnych problem贸w rachunkowych, teoretycznych i聽praktycznych:

1) pos艂ugiwanie si臋 poj臋ciami chemicznymi,

2) pos艂ugiwanie si臋 terminologi膮 chemiczn膮,

3) wyja艣nianie przebiegu obserwowanych lub opisanych zjawisk,

4) wykorzystywanie dost臋pnych 藕r贸de艂 informacji do rozwi膮zywania zada艅.

5. Umiej臋tno艣膰 stawiania hipotez dla wyja艣niania problem贸w chemicznych i聽planowania eksperyment贸w dla ich weryfikacji.

6. Samodzielne formu艂owanie i聽uzasadnianie opinii i聽s膮d贸w na podstawie posiadanych i聽podanych informacji.

7. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji w聽celu rozszerzenia posiadanej wiedzy.

BIOLOGIA

Cele edukacyjne

1. Poznanie zale偶no艣ci w聽funkcjonowaniu organizm贸w 偶ywych na r贸偶nych poziomach organizacji.

2. Poznanie teorii i聽praw biologicznych.

3. Poznanie przyk艂adowych metod badawczych stosowanych w聽biologii.

4. Integracja wiedzy z聽r贸偶nych dziedzin do wyja艣niania zjawisk biologicznych.

5. Rozumienie znaczenia nowoczesnych kierunk贸w biologii dla post臋pu w聽biotechnologii i聽medycynie.

6. Uzyskanie 艣wiadomo艣ci zagro偶e艅 cywilizacyjnych wynikaj膮cych z聽dzia艂alno艣ci cz艂owieka.

Zadania szko艂y

1. Wzbogacanie wiedzy i聽umiej臋tno艣ci uczni贸w, z聽uwzgl臋dnieniem kierunku dalszego kszta艂cenia.

2. Umo偶liwienie uczniom zapoznania si臋 z聽metodami prawid艂owej obserwacji, analizy, prezentacji i聽interpretacji wynik贸w bada艅 biologicznych.

3. Umo偶liwienie uczniom korzystania z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji do rozwi膮zywania problem贸w biologicznych.

4. Umo偶liwienie uczniom projektowania do艣wiadcze艅 biologicznych.

Tre艣ci nauczania

1. Kom贸rka - podstawowa jednostka 偶ycia:

1) chemiczne podstawy 偶ycia: pierwiastki, wi膮zania i聽zwi膮zki organiczne o聽kluczowym znaczeniu dla organizm贸w,

2) organizacja kom贸rki.

2. Energia i聽偶ycie:

1) enzymy i聽reakcje zachodz膮ce w聽kom贸rce,

2) metabolizm: szlaki metaboliczne, katabolizm i聽anabolizm,

3) tlenowa produkcja ATP (mitochondria, oddychanie kom贸rkowe),

4) beztlenowa produkcja ATP (fermentacja, kwas mlekowy),

5) fotosynteza.

3. R贸偶norodno艣膰 偶ycia na Ziemi:

1) klasyfikowanie organizm贸w,

2) przegl膮d r贸偶nych grup systematycznych: wirusy i聽bakterie, porosty, grzyby, ro艣liny, zwierz臋ta,

3) podstawowe czynno艣ci 偶yciowe ro艣lin i聽zwierz膮t: od偶ywianie, oddychanie, transport, wydalanie, koordynacja, rozmna偶anie.

4. Genetyka:

1) cykl kom贸rkowy i聽chromosomy,

2) mitoza i聽mejoza,

3) podstawy dziedziczno艣ci (regu艂y Mendla, dziedziczenie p艂ci, zale偶no艣膰 mi臋dzy genotypem a聽fenotypem),

4) zapis i聽realizacja informacji genetycznej (DNA, kod genetyczny, transkrypcja i聽biosynteza bia艂ka, definicja genu, mutacje),

5) in偶ynieria genetyczna i聽sekwencjonowanie genom贸w.

5. Ewolucja:

1) koncepcja i聽dowody ewolucji,

2) mechanizmy ewolucji; Karol Darwin i聽teoria doboru naturalnego, rodzaje zmienno艣ci,

3) zjawiska genetyczne w聽populacjach,

4) powstawanie gatunk贸w,

5) podstawowe prawid艂owo艣ci ewolucji,

6) pochodzenie i聽historia 偶ycia na Ziemi,

7) antropogeneza.

6. Ekologia i聽biogeografia:

1) podstawowe poj臋cia i聽koncepcje ekologii,

2) zale偶no艣ci mi臋dzygatunkowe,

3) l膮dowe i聽wodne strefy 偶ycia,

4) kr膮偶enie energii i聽materii w聽ekosystemie.

7. Biologia stosowana:

1) biotechnologia w聽przemy艣le, rolnictwie i聽ochronie 艣rodowiska,

2) biotechnologia oparta o聽modyfikacje DNA,

3) problemy etyczne zwi膮zane ze stosowaniem nowoczesnych biotechnologii.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 budowy i聽proces贸w 偶yciowych u聽przedstawicieli r贸偶nych grup systematycznych ro艣lin i聽zwierz膮t.

2. Umiej臋tno艣膰 wyja艣niania zwi膮zk贸w mi臋dzy struktur膮 a聽funkcj膮 na r贸偶nych poziomach organizacji 偶ywych organizm贸w.

3. Postrzeganie funkcjonowania organizmu jako zintegrowanego uk艂adu.

4. Umiej臋tno艣膰 analizowania zale偶no艣ci mi臋dzy 艣rodowiskiem 偶yciowym organizm贸w a聽ich budow膮 i聽funkcjonowaniem.

5. Umiej臋tno艣膰 wyja艣niania zjawisk: zmienno艣ci, dziedziczenia i聽ewolucji oraz zwi膮zk贸w zachodz膮cych mi臋dzy nimi.

6. Umiej臋tno艣膰 analizowania zmian zachodz膮cych w聽艣rodowisku, oceniania ich skutk贸w oraz odnajdywania sposob贸w naprawy szk贸d.

7. Pos艂ugiwanie si臋 terminologi膮 biologiczn膮.

8. Umiej臋tno艣膰 prowadzenia obserwacji i聽eksperyment贸w z聽zastosowaniem metod poznania naukowego.

9. Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania r贸偶nych 藕r贸de艂 wiedzy do wyja艣niania zjawisk i聽proces贸w biologicznych oraz formu艂owania i聽uzasadniania w艂asnych opinii.

GEOGRAFIA

Cele edukacyjne

1. Ugruntowanie zintegrowanego systemu wiedzy geograficznej opartego na naukowych podstawach, umo偶liwiaj膮cego zrozumienie charakteru i聽dynamiki przestrzeni geograficznej.

2. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci umo偶liwiaj膮cych stosowanie teorii naukowych do interpretowania zjawisk i聽proces贸w spo艂eczno - gospodarczych i聽politycznych na tle uwarunkowa艅 przyrodniczych, historycznych i聽kulturowych oraz w聽r贸偶nych skalach przestrzennych (z聽uwzgl臋dnieniem skali krajowej).

3. Wyposa偶enie w聽umiej臋tno艣ci konieczne do wykorzystania posiadanej wiedzy geograficznej, zar贸wno dla rozwoju indywidualnych zainteresowa艅, jak i聽kierunku dalszego kszta艂cenia, pracy zawodowej i聽w聽偶yciu spo艂ecznym.

4. Kszta艂towanie systemu warto艣ci spo艂ecznie akceptowanych, pozwalaj膮cych na podejmowanie decyzji s艂u偶膮cych zachowaniu r贸wnowagi w聽艣rodowisku geograficznym przy zapewnieniu wzrostu spo艂eczno - gospodarczego.

5. Kszta艂towanie odpowiedzialnej i聽tw贸rczej postawy niezb臋dnej do kierowania swoim dalszym 偶yciem oraz do pe艂nienia w聽przysz艂o艣ci wa偶nych r贸l spo艂ecznych w聽艣rodowisku lokalnym, regionalnym i聽krajowym.

Zadania szko艂y

1. Zapewnienie uczniom warunk贸w do opanowania szerokiego zakresu tre艣ci kszta艂cenia z聽geografii niezb臋dnych do:

1) wykazania si臋 znajomo艣ci膮 fakt贸w, termin贸w, zjawisk, proces贸w oraz zale偶no艣ci i聽prawid艂owo艣ci,

2) stosowania merytorycznych i聽formalnych umiej臋tno艣ci geograficznych,

3) podejmowania aktywnych dzia艂a艅 na rzecz 艣rodowiska lokalnego, regionalnego i聽krajowego w聽toku kszta艂cenia, pracy zawodowej, 偶yciu osobistym i聽spo艂ecznym, zgodnie z聽za艂o偶onymi powy偶ej celami.

2. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci prowadzenia bada艅 geograficznych kameralnych i聽terenowych.

Tre艣ci nauczania

1. Elementy metodyki bada艅 geograficznych:

1) bezpo艣rednie i聽po艣rednie metody zbierania informacji; ocena wiarygodno艣ci i聽przydatno艣ci r贸偶nych danych,

2) zasady formu艂owania i聽rozwi膮zywania problem贸w,

3) praktyczne zastosowania wiedzy geograficznej,

4) metody prezentacji wynik贸w bada艅.

2. System przyrodniczy Ziemi (w聽tym 艣rodowisko przyrodnicze Polski):

1) budowa Ziemi (z聽uwzgl臋dnieniem budowy poszczeg贸lnych geosfer) - jej powstanie i聽ewolucja,

2) Ziemia jako otwarty system fizyczno - geograficzny, wsp贸艂zale偶no艣膰 sfer Ziemi i聽ich zale偶no艣膰 od czynnik贸w zewn臋trznych (kosmicznych),

3) tektonika p艂yt litosfery oraz zjawiska i聽procesy z聽ni膮 zwi膮zane; wielkie formy ukszta艂towania powierzchni Ziemi,

4) procesy i聽czynniki egzogeniczne kszta艂tuj膮ce powierzchni臋 l膮d贸w,

5) klimat i聽pogoda - uwarunkowania i聽konsekwencje zr贸偶nicowania klimatycznego Ziemi,

6) oceany oraz wody na l膮dach - ich zr贸偶nicowanie, znaczenie przyrodnicze i聽gospodarcze,

7) procesy glebotw贸rcze, zr贸偶nicowanie genetyczne gleb i聽ich walor贸w u偶ytkowych,

8) szata ro艣linna i聽艣wiat zwierz臋cy - geograficzne uwarunkowania rozmieszczenia i聽zr贸偶nicowania,

9) funkcjonowanie wybranych typ贸w 艣rodowisk przyrodniczych: strefowych i聽astrefowych.

3. System spo艂eczno - gospodarczy 艣wiata (w聽tym Polski):

1) ludno艣膰:

a) zmiany liczby ludno艣ci 艣wiata i聽poszczeg贸lnych region贸w, czynniki zmian liczby ludno艣ci,

b) struktury demograficzne oraz ich ewolucja, fazy rozwoju demograficznego,

c) zr贸偶nicowanie ludno艣ci: rasowe, etniczne, j臋zykowe, religijne, kulturowe,

2) gospodarcza dzia艂alno艣膰 cz艂owieka, wsp贸艂czesne tendencje gospodarki 艣wiatowej:

a) zasoby naturalne, w聽tym pozyskiwanie, zapotrzebowanie i聽wykorzystanie energii; 艣wiatowi producenci i聽konsumenci surowc贸w energetycznych,

b) rolnictwo i聽wy偶ywienie: warunki rozwoju rolnictwa, typy rolnictwa i聽ich rozmieszczenie, rolnictwo a聽艣rodowisko, zasoby 偶ywno艣ciowe - zr贸偶nicowanie poziomu wy偶ywienia,

c) przemys艂: czynniki lokalizacji, rozmieszczenie przemys艂u i聽wsp贸艂czesne zmiany, rola przemys艂u w聽gospodarce pa艅stw o聽r贸偶nym stopniu rozwoju,

d) transport i聽handel: rodzaje transportu, sie膰 transportowa, transport a聽艣rodowisko, handel mi臋dzynarodowy,

e) us艂ugi (w聽tym us艂ugi finansowe),

3) rozw贸j spo艂eczno - gospodarczy:

a) mierniki poziomu rozwoju spo艂eczno - gospodarczego i聽jako艣ci 偶ycia, dysproporcje regionalne,

b) modele (koncepcje) rozwoju: rozw贸j zr贸wnowa偶ony (ekorozw贸j),

4) wybrane zagadnienia geografii politycznej (w聽tym geografii elektoralnej).

4. Cz艂owiek a聽艣rodowisko:

1) zmiany relacji cz艂owiek - 艣rodowisko na r贸偶nych etapach rozwoju spo艂eczno - gospodarczego; zmiany pogl膮d贸w na temat relacji cz艂owiek - 艣rodowisko,

2) globalne i聽regionalne problemy 艣rodowiskowe i聽przyk艂ady mi臋dzynarodowej i聽regionalnej wsp贸艂pracy w聽ich rozwi膮zywaniu,

3) uwarunkowania geograficzne stanu zdrowotnego ludno艣ci na wybranych przyk艂adach.

Osi膮gni臋cia

1. Pog艂臋bienie i聽usystematyzowanie wiedzy geograficznej w聽zakresie wymienionych tre艣ci nauczania umo偶liwiaj膮cych przyst膮pienie do egzaminu maturalnego z聽geografii i聽podj臋cie studi贸w wy偶szych.

2. Aktywne poszukiwanie informacji i聽sprawne korzystanie z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji geograficznej.

3. Formu艂owanie pyta艅, hipotez, problem贸w geograficznych.

4. Planowanie i聽przeprowadzanie geograficznych bada艅 terenowych i聽kameralnych.

5. Opracowywanie i聽przetwarzanie zebranego materia艂u z聽bada艅 i聽pomiar贸w geograficznych.

6. Prezentowanie wynik贸w pracy badawczej.

7. Wykorzystywanie wiedzy geograficznej do:

1) analizowania i聽charakteryzowania w聽r贸偶nych skalach przestrzennych zr贸偶nicowania 艣rodowiska przyrodniczego i聽r贸偶nych rodzaj贸w dzia艂alno艣ci cz艂owieka,

2) wyja艣niania przyczyn i聽konsekwencji proces贸w i聽zjawisk geograficznych oraz ich zr贸偶nicowania,

3) wyra偶ania opinii i聽uzasadniania punktu widzenia wobec r贸偶nych kwestii spo艂ecznych, gospodarczych i聽艣rodowiskowych,

4) konstruowania schemat贸w (modeli) obrazuj膮cych r贸偶ne typy zwi膮zk贸w mi臋dzy zjawiskami (przyrodniczymi, ekonomicznymi, spo艂ecznymi i聽kulturowymi).

WIEDZA O KULTURZE

Cele edukacyjne

1. Pobudzenie aktywno艣ci intelektualnej, kszta艂towanie postaw tw贸rczych, zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 w聽odbiorze i聽tworzeniu kultury.

2. Rozwijanie inwencji, wyobra藕ni i聽wra偶liwo艣ci przez w艂asn膮 aktywno艣膰 tw贸rcz膮 oraz poznawanie najwybitniejszych osi膮gni臋膰 w聽r贸偶nych dziedzinach sztuki

3. Nabycie umiej臋tno艣ci interpretowania i聽warto艣ciowania zjawisk z聽dziedziny sztuki.

4. Nabycie wiedzy o聽kulturze regionu w聽powi膮zaniu z聽kultur膮 narodow膮.

5. Nabycie wiedzy w聽celu dokonywania pog艂臋bionej analizy stanu kultury regionu i聽kraju.

6. Przygotowanie do badania specyficznych cech kultury regionu, w聽tym cech wsp贸lnych z聽kultur膮 og贸lnonarodow膮.

7. 艁膮czenie wiedzy z聽praktyczn膮 dzia艂alno艣ci膮 na rzecz upowszechniania kultury.

8. Pog艂臋bienie zainteresowa艅 uczni贸w przez poszukiwanie wiedzy, zdobywanie do艣wiadcze艅, dzia艂ania innowacyjne i聽eksperymentalne.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie warunk贸w dla tw贸rczego rozwoju oraz indywidualnego wyra偶ania artystycznej osobowo艣ci ucznia.

2. Ukazywanie dziedzictwa narodowego i聽rozwijanie poczucia jego warto艣ci.

3. Inspirowanie uczni贸w do aktywno艣ci tw贸rczej, udzia艂u w聽r贸偶nych formach dzia艂alno艣ci artystycznej.

4. Podejmowanie dzia艂a艅 promuj膮cych uczni贸w aktywnych i聽szczeg贸lnie uzdolnionych.

5. Organizowanie r贸偶norodnych form kontaktu z聽instytucjami kultury, tw贸rcami, itp.

6. Tworzenie warunk贸w do prezentacji w艂asnej tw贸rczo艣ci uczni贸w inspirowanej kultur膮 ludow膮.

7. Zapewnianie dost臋pu do r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji o聽kulturze regionu.

8. Zapewnienie bezpo艣redniego kontaktu z聽dzie艂ami sztuki oraz r贸偶norodnymi formami artystycznymi.

9. Tworzenie warunk贸w umo偶liwiaj膮cych podejmowanie dzia艂a艅 animacyjnych.

Tre艣ci nauczania

1. Epoki, style i聽kierunki sztuki w聽procesie dziejowym.

2. Podstawowe poj臋cia i聽terminy z聽historii sztuki. Rozw贸j poszczeg贸lnych form, gatunk贸w, kierunk贸w w聽sztuce oraz ich konkretyzacja artystyczna.

3. Istota zjawisk awangardowych w聽sztuce XX wieku (nowe pr膮dy i聽tendencje w聽architekturze, muzyce, literaturze, sztukach plastycznych, sztuce scenicznej) - istota przemian.

4. Specyfika procesu tworzenia w聽r贸偶nych dziedzinach sztuki. R贸偶ne formy, gatunki i聽techniki wypowiedzi artystycznej.

5. Kultura i聽tradycja jako podstawy ci膮g艂o艣ci sztuki 艣wiatowej i聽narodowej oraz czynniki ich przemian.

6. R贸偶ne funkcje sztuki - estetyczna, poznawcza, wsp贸lnotowa, emocjonalno-terapeutyczna, religijna w聽aspekcie historycznym i聽wsp贸艂cze艣nie.

7. Wzajemne relacje w聽sztuce r贸偶nych kultur i聽narod贸w.

8. Tradycja i聽zjawiska paraartystyczne w聽sztuce po II wojnie 艣wiatowej; wielorako艣膰 medi贸w, w聽tym film, telewizja, sztuka multimedialna.

9. Wielkie indywidualno艣ci kszta艂tuj膮ce oblicze sztuki 艣wiatowej i聽polskiej oraz wybitne dzie艂a artystyczne.

10. Zabytki kultury materialnej jako 艣wiadectwo przemian kulturowych i聽cywilizacyjnych.

11. Spo艂eczno艣膰 lokalna i聽jej kultura w聽aspekcie historycznym, geograficznym, etnograficznym i聽艣rodowiskowym.

12. Rola 艣rodk贸w masowego przekazu w聽upowszechnianiu d贸br kultury regionalnej.

13. Projektowanie i聽wdra偶anie dzia艂a艅 animacyjnych s艂u偶膮cych aktywnemu i聽tw贸rczemu uczestnictwu w聽偶yciu kulturalnym.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie poj臋膰: kultura, kultura regionalna, kultura narodowa, kultura masowa, tradycja, etnografia, folklor itd.

2. Umiej臋tno艣膰 samodzielnego poszerzania wiedzy na temat epok, styl贸w i聽zjawisk zachodz膮cych w聽r贸偶nych dziedzinach sztuki.

3. Umiej臋tno艣膰 analizowania r贸偶nych zjawisk zachodz膮cych w聽sztuce.

4. Umiej臋tno艣膰 oceny i聽interpretacji dzie艂 sztuki.

5. Znajomo艣膰 dziedzictwa narodowego i聽jego zwi膮zku z聽kultur膮 europejsk膮 i聽艣wiatow膮.

6. Umiej臋tno艣膰 integracji zdobytych wiadomo艣ci, dokonywania syntezy oraz odbioru wsp贸艂czesnych zjawisk artystycznych.

7. Umiej臋tno艣膰 identyfikacji konkretnego dzie艂a sztuki z聽epok膮 historyczn膮.

8. Umiej臋tno艣膰 przeprowadzania analizy por贸wnawczej dzie艂 sztuki nale偶膮cych do tej samej kategorii, ale pochodz膮cych z聽odmiennych epok historycznych.

9. Orientowanie si臋 w聽aktualnych trendach artystycznych.

10. Znajomo艣膰 podstaw i聽element贸w organizacji 偶ycia kulturalnego regionu (instytucje i聽plac贸wki artystyczne, konkursy, festiwale o聽zasi臋gu og贸lnokrajowym i聽mi臋dzynarodowym).

11. Umiej臋tno艣膰 analizowania dawnych i聽wsp贸艂czesnych zjawisk kulturowych regionu.

12. Umiej臋tno艣膰 prezentowania wynik贸w pracy indywidualnej i聽zespo艂owej z聽zakresu wybranych zagadnie艅 z聽dziej贸w kultury.

13. Rozumienie wsp贸艂czesnych zjawisk i聽dokona艅 tw贸rczych.

INFORMATYKA

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do 艣wiadomego wyboru kierunku i聽zakresu dalszego kszta艂cenia informatycznego.

2. Zdolno艣膰 do samodzielnego korzystania z聽komputera dla realizacji cz臋艣ci zada艅 edukacyjnych oraz innych cel贸w poznawczych.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie warunk贸w do poznania wybranych zagadnie艅, poj臋膰 i聽metod informatyki jako dyscypliny naukowej oraz jej najwa偶niejszych zastosowa艅.

2. Kszta艂cenie samodzielno艣ci intelektualnej, odpowiedzialno艣ci za w艂asny rozw贸j, gotowo艣ci do podejmowania i聽rozwi膮zywania z艂o偶onych zada艅, z聽uwzgl臋dnieniem 艣rodk贸w i聽metod informatyki.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci pracy zespo艂owej przez realizacj臋 projekt贸w grupowych.

Tre艣ci nauczania

1. Algorytmika i聽programowanie:

1) metodyczna analiza i聽modelowanie umiarkowanie z艂o偶onych problem贸w i聽proces贸w z聽r贸偶nych dziedzin,

2) przegl膮d algorytm贸w klasycznych,

3) wybrane techniki projektowania algorytm贸w i聽struktur danych: programowanie strukturalne, zst臋puj膮ce, abstrakcja danych, metoda kolejnych u艣ci艣le艅,

4) elementy analizy algorytm贸w,

5) indywidualna i聽zespo艂owa realizacja projekt贸w programistycznych w聽wybranym j臋zyku wysokiego poziomu.

2. Bazy danych:

1) podstawowe formy organizacji informacji w聽bazach danych,

2) budowa relacyjnych baz danych,

3) wyszukiwanie informacji w聽relacyjnych bazach danych z聽u偶yciem j臋zyka zapyta艅,

4) projektowanie prostych relacyjnych baz danych.

3. Multimedia. Sieci komputerowe:

1) sprawne i聽艣wiadome korzystanie z聽multimedi贸w i聽tworzenie w艂asnych materia艂贸w multimedialnych,

2) przetwarzanie informacji w聽r贸偶nej postaci (w聽tym wizualnej i聽d藕wi臋kowej),

3) budowa i聽dzia艂anie sieci komputerowych,

4) tworzenie i聽publikowanie w艂asnych materia艂贸w w聽sieci.

4. Tendencje w聽rozwoju informatyki i聽jej zastosowa艅.

Osi膮gni臋cia

1. Formu艂owanie sytuacji problemowej, jej modelowanie i聽rozwi膮zywanie z聽u偶yciem metod informatycznych.

2. Ocenianie poprawno艣ci i聽efektywno艣ci rozwi膮za艅 i聽ich testowanie. Tworzenie dokument贸w rozwi膮za艅.

3. Wyszukiwanie informacji w聽bazach danych i聽projektowanie prostych baz danych.

4. Tworzenie opracowa艅 multimedialnych.

5. Sprawne korzystanie z聽us艂ug sieci komputerowych w聽pracy z聽informacjami swoimi i聽obcymi.

6. Planowanie pracy i聽nadz贸r nad przebiegiem wykonywania projekt贸w realizowanych zespo艂owo z聽wykorzystaniem program贸w komputerowych.

J臉ZYK MNIEJSZO艢CI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ

Przedmiot realizowany jest w聽szko艂ach (oddzia艂ach) z聽j臋zykiem nauczania mniejszo艣ci narodowych lub grup etnicznych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami

Cele edukacyjne

1. Budowanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej, etnicznej oraz zadomowienie w聽tradycji kultury europejskiej.

2. Rozwijanie 艣wiadomego, krytycznego odbioru dzie艂 kultury (tak偶e masowej) oraz samodzielnego poznawania r贸偶nych obszar贸w humanistyki.

3. Dorastanie do poczucia odpowiedzialno艣ci za w艂asny rozw贸j, samodzielne decyzje dotycz膮ce kierunku dalszego kszta艂cenia (np. wyboru kierunku studi贸w czy wyboru zawodu).

4. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych w聽r贸偶nych sytuacjach, a聽poprzez to osi膮ganie dojrza艂o艣ci do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂ecze艅stwie, w聽pa艅stwie obywatelskim.

5. Rozwijanie postaw tolerancji i聽eliminowanie postaw ksenofobicznych.

Zadania szko艂y

1. Wprowadzenie ucznia w聽dziedzictwo literackie i聽kulturowe; pog艂臋bianie rozumienia tradycji narodowej i聽europejskiej, rozpoznawanie jej obecno艣ci we wsp贸艂czesnej kulturze; rozwijanie 艣wiadomo艣ci historyczno - literackiej i聽chronologicznego porz膮dkowania wiedzy.

2. Przybli偶anie problematyki i聽zjawisk artystycznych w聽literaturze i聽innych dziedzinach kultury.

3. Interpretacja arcydzie艂 - w聽kontek艣cie historycznym i聽aksjologicznym; rozpoznawanie warto艣ci w聽dzie艂ach literatury i聽kultury oraz ich hierarchizacja.

4. Opisanie systemu j臋zyka jako narz臋dzia komunikacji; ukazanie jego rozwoju, zr贸偶nicowania, bogactwa znacze艅 i聽艣rodk贸w ekspresji; r贸偶norodno艣ci u偶ycia w聽sytuacjach komunikacyjnych zgodnie z聽zasadami etyki m贸wienia.

5. Omawianie roli medi贸w w聽komunikacji spo艂ecznej oraz analizowanie form przekazu radia, telewizji, Internetu, prasy; przygotowanie uczni贸w do ich krytycznego odbioru.

6. Wprowadzenie w聽zasady pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu maturalnego, do studi贸w wy偶szych i聽kszta艂cenia ustawicznego.

Tre艣ci nauczania

1. J臋zyk jako zjawisko semiotyczne:

1) kompetencja j臋zykowa i聽komunikacyjna,

2) model komunikacji j臋zykowej.

2. Budowa j臋zyka:

1) j臋zyk ojczysty mniejszo艣ci narodowych i聽grup etnicznych a聽inne j臋zyki,

2) leksykalna i聽sk艂adniowa 艂膮czliwo艣膰,

3) zwi膮zki frazeologiczne,

4) przek艂ad nieskomplikowanych tekst贸w pod wzgl臋dem leksykalnym i聽sk艂adniowym z聽j臋zyka na j臋zyk.

3. Retoryka:

1) etykieta j臋zykowa,

2) retoryczna organizacja tekstu,

3) retoryczne 艣rodki perswazji i聽ekspresji.

4. Wypowied藕 j臋zykowa:

1) intencje komunikacyjne (illokucja),

2) formalne cechy referatu, eseju, wywiadu,

3) warto艣ciowanie estetyczne,

4) cechy charakterystyczne wypowiedzi artystycznej, publicystycznej, potocznej,

5) informacja, opinia, perswazja, manipulacja j臋zykowa, propaganda.

5. J臋zyk - dzieje - spo艂ecze艅stwo:

1) podstawowe przejawy zmian w聽dziejach j臋zyka ojczystego mniejszo艣ci narodowych i聽grup etnicznych,

2) kontakty mi臋dzyj臋zykowe, zapo偶yczenia,

3) spo艂ecze艅stwa jedno- i聽wieloj臋zyczne.

6. Style:

1) rodzaje 艣rodk贸w stylistycznych (w聽r贸偶nych odmianach j臋zyka),

2) swoisto艣膰 wypowiedzi indywidualnej (idiolekt).

7. Og贸lne poj臋cia kultury - r贸偶ne formy przekazu utwor贸w literackich: drukowane, ustne, ikoniczne, akustyczne, filmowe, audiowizualne.

8. Tradycje literackie:

1) dziedzictwo a聽tradycja literacka,

2) awangarda a聽postmodernizm,

3) intertekstualno艣膰.

9. Tematy, motywy, w膮tki:

1) topos, np. ogrodu, raju, arkadii, ma艂a ojczyzna,

2) motyw artysty jako nauczyciela, kap艂ana, wieszcza, m臋drca, b艂azna itp.

10. Proces historyczno - literacki:

1) przemiany gatunku,

2) konwencja literacka i聽typowe dla niej 艣rodki artystyczne.

11. Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne:

1) etyka, estetyka,

2) filozofia a聽religia; metafizyka, mistyka,

3) nurty filozoficzne zwi膮zane z聽omawian膮 tradycj膮 literack膮,

4) warto艣ci uniwersalne.

Osi膮gni臋cia

1. S艂uchanie i聽m贸wienie:

1) pr贸by wyst膮pie艅 publicznych (np. prowadzenie zebra艅, wyg艂aszanie referat贸w),

2) skuteczne polemizowanie,

3) rozpoznawanie manipulacji j臋zykowej,

4) spostrzeganie ironii, sarkazmu, rubaszno艣ci, prowokacji, aprobaty,

5) stosowanie zabieg贸w perswazyjnych wraz z聽rozpoznawaniem ich warto艣ci (zw艂aszcza odr贸偶nianie szczero艣ci od nieszczero艣ci, prawdy od nieprawdy, podchwytliwo艣ci, eufemizm贸w, agresji, brutalno艣ci i聽wulgaryzm贸w w聽zachowaniach j臋zykowych),

6) aktywne i聽krytyczne s艂uchanie (z聽empati膮, ze wspomaganiem, z聽korygowaniem, ze sprzeciwem); odr贸偶nianie fakt贸w od opinii.

2. Pisanie i聽redagowanie tekst贸w:

1) wypowiadanie si臋 ze 艣wiadomo艣ci膮 u偶ycia wyznacznik贸w gatunku: eseju, artyku艂u popularnonaukowego,

2) w艂asne pr贸by pisarskie (opowiadanie, tekst poetycki, dziennik, pami臋tnik, scenariusz, reporta偶),

3) eliminowanie niew艂a艣ciwego u偶ycia 艣rodk贸w powoduj膮cych niejednoznaczno艣膰 wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy),

4) pisanie listu intencyjnego, podania, skargi, upowa偶nienia,

5) wypowiadanie si臋 w聽(szkolnych) formach gatunkowych: recenzja, interpretacja utworu literackiego lub fragmentu utworu.

3. Czytanie:

1) czytanie ze zrozumieniem tekst贸w naukowych; sporz膮dzanie notatek,

2) spostrzeganie zjawisk powoduj膮cych niejednoznaczno艣膰 wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy),

3) spostrzeganie w聽tek艣cie dialektyzm贸w, archaizm贸w, cech indywidualnych; ocena estetyki tekstu.

4. Odbi贸r dzie艂 sztuki:

1) rozumienie przyj臋tej metodologii (Czego szukam w聽interpretacji utworu? Warto艣ci? Odniesie艅 do filozofii i聽sensu? Odniesie艅 do 偶ycia i聽cz艂owieka? Odniesie艅 do biografii - autora i聽w艂asnej? Odczytuj臋 znaki i聽chc臋 zrozumie膰 struktur臋 artystyczn膮 i聽estetyk臋 dzie艂a?),

2) rozumienie tekst贸w o聽r贸偶nym stopniu komplikacji; odbi贸r znacze艅 metaforycznych, rozpoznawanie aluzji literackich, topos贸w, symboli kulturowych,

3) odbi贸r i聽por贸wnywanie r贸偶nych dzie艂 sztuki, rozumienie korespondencji sztuk,

4) wskazywanie cech j臋zyka i聽charakterystycznych dla danej epoki oraz epoki historycznej w聽czytanych utworach,

5) por贸wnywanie utwor贸w literackich (z聽r贸偶nych epok) o聽podobnych motywach,

6) dostrzeganie zwi膮zk贸w utworu ze sztuk膮, kultur膮 i聽filozofi膮 epoki; interpretowanie dzie艂 w聽konwencjach gatunkowych i聽w聽konwencjach pr膮d贸w artystycznych epoki,

7) odnajdywanie intertekstualnych powi膮za艅 w聽czytanych utworach,

8) rozpoznawanie warto艣ci i聽ich hierarchii w聽dzie艂ach literackich,

9) wskazywanie w聽literaturze i聽sztuce warto艣ci aprobowanych przez siebie.

5. Samokszta艂cenie:

1) sporz膮dzanie przypis贸w i聽zestaw贸w bibliograficznych,

2) korzystanie z聽opracowa艅 historyczno-literackich i聽teoretyczno - literackich,

3) pr贸by gromadzenia i聽przekazywania informacji: sporz膮dzanie baz danych, zapisu komputerowego, nagrywania audio i聽wideo.

Za艂膮cznik聽nr聽5

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO DLA ZASADNICZYCH SZK脫艁 ZAWODOWYCH

G艂贸wnym celem edukacji w聽zasadniczej szkole zawodowej jest przygotowanie uczni贸w do uzyskania kwalifikacji zawodowych, a聽tak偶e - jak聽w聽przypadku innych typ贸w szk贸艂 - do pracy i聽偶ycia w聽warunkach wsp贸艂czesnego 艣wiata. Zadaniem kszta艂cenia og贸lnego w聽zasadniczej szkole zawodowej jest u艂atwienie uczniom odpowiedzialnego funkcjonowania w聽r贸偶nych obszarach 偶ycia spo艂ecznego. Zadanie to realizowane jest przez podnoszenie poziomu kulturowego, budzenie aspiracji m艂odzie偶y, a聽szczeg贸lnie przez motywowanie jej do podnoszenia poziomu wykszta艂cenia i聽kwalifikacji zawodowych.

W聽zasadniczej szkole zawodowej, maj膮c na wzgl臋dzie ci膮g艂o艣膰 i聽sp贸jno艣膰 mi臋dzy poszczeg贸lnymi etapami kszta艂cenia, a聽tak偶e w艂a艣ciwy kszta艂t program贸w nauczania i聽programu wychowawczego szko艂y, nale偶y stosowa膰 odpowiednio zasady og贸lne przyj臋te dla szko艂y podstawowej i聽gimnazjum.

Nauczyciele d膮偶膮 do wszechstronnego rozwoju ucznia jako nadrz臋dnego celu pracy edukacyjnej. Edukacja szkolna polega na harmonijnej realizacji przez nauczycieli zada艅 w聽zakresie nauczania, kszta艂cenia umiej臋tno艣ci i聽wychowania. Zadania te聽tworz膮 wzajemnie uzupe艂niaj膮ce si臋 i聽r贸wnowa偶ne wymiary pracy ka偶dego nauczyciela.

Szko艂a w聽zakresie nauczania, co聽stanowi jej zadanie specyficzne, zapewnia uczniom w聽szczeg贸lno艣ci:

1) nauk臋 poprawnego i聽swobodnego wypowiadania si臋 w聽mowie i聽na pi艣mie z聽wykorzystaniem r贸偶norodnych 艣rodk贸w wyrazu,

2) poznawanie wymaganych poj臋膰 i聽zdobywanie rzetelnej wiedzy w聽zakresach umo偶liwiaj膮cych dalsze kszta艂cenie oraz u艂atwiaj膮cych zdobywanie zawodu,

3) dochodzenie do rozumienia, a聽nie tylko do pami臋ciowego opanowania przekazywanych tre艣ci,

4) rozwijanie zdolno艣ci dostrzegania r贸偶nego rodzaju zwi膮zk贸w i聽zale偶no艣ci (przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, czasowych i聽przestrzennych itp.),

5) rozwijanie zdolno艣ci my艣lenia analitycznego i聽syntetycznego,

6) traktowanie wiadomo艣ci przedmiotowych, stanowi膮cych warto艣膰 poznawcz膮 sam膮 w聽sobie, w聽spos贸b integralny, prowadz膮cy do lepszego rozumienia 艣wiata, ludzi i聽siebie,

7) poznawanie zasad rozwoju osobowego i聽偶ycia spo艂ecznego,

8) poznawanie historii i聽dziedzictwa kultury narodowej na tle historii i聽kultury europejskiej. Postrzeganych w聽perspektywie zachodz膮cych proces贸w integracyjnych,

9) przygotowanie do wdra偶ania idei i聽zasad zr贸wnowa偶onego rozwoju, postrzeganego jako warunek przetrwania naszej cywilizacji.

W聽szkole uczniowie kszta艂c膮 swoje umiej臋tno艣ci wykorzystywania zdobywanej wiedzy, aby w聽ten spos贸b lepiej przygotowa膰 si臋 do pracy w聽warunkach wsp贸艂czesnego 艣wiata. Nauczyciele tworz膮 uczniom warunki do nabywania wymienionych ni偶ej umiej臋tno艣ci:

1) planowanie, organizowanie i聽ocenianie w艂asnej nauki, przyjmowanie za ni膮 odpowiedzialno艣ci,

2) skuteczne porozumiewanie si臋 w聽r贸偶nych sytuacjach, prezentacja w艂asnego punktu widzenia i聽uwzgl臋dnianie pogl膮d贸w innych ludzi, poprawne pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym, przygotowanie do publicznych wyst膮pie艅,

3) efektywne wsp贸艂dzia艂anie w聽zespole, budowanie wi臋zi mi臋dzyludzkich, podejmowanie indywidualnych i聽grupowych decyzji, skuteczne dzia艂anie na gruncie zachowania obowi膮zuj膮cych norm,

4) rozwi膮zywanie problem贸w w聽tw贸rczy spos贸b,

5) poszukiwanie, porz膮dkowanie i聽wykorzystywanie informacji z聽r贸偶nych 藕r贸de艂, efektywne pos艂ugiwanie si臋 komputerami i聽metodami informatyki,

6) odnoszenie do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenie potrzebnych do艣wiadcze艅 i聽nawyk贸w,

7) rozwijanie sprawno艣ci umys艂owych oraz osobistych zainteresowa艅,

8) przyswajanie sobie metod i聽technik negocjacyjnego rozwi膮zywania konflikt贸w i聽problem贸w spo艂ecznych.

W聽swojej pracy wychowawczej nauczyciele wspieraj膮 zadania wychowawcze rodzic贸w tak, aby umo偶liwia膰 uczniom przejmowanie odpowiedzialno艣ci za聽w艂asne 偶ycie i聽rozw贸j osobowy. Nauczyciele oferuj膮 uczniom pomoc w聽realizacji specyficznych dla wieku, wymienionych ni偶ej zada艅:

1) tworzenie w聽szkole 艣rodowiska sprzyjaj膮cego wszechstronnemu rozwojowi osobowemu w聽wymiarze fizycznym (w聽tym zdrowotnym), psychicznym, intelektualnym, moralnym i聽duchowym, a聽tak偶e rozwojowi spo艂ecznemu uczni贸w,

2) rozwijanie w聽sobie dociekliwo艣ci poznawczej, ukierunkowanej na聽poszukiwanie prawdy, dobra i聽pi臋kna w聽艣wiecie,

3) uzyskanie 艣wiadomo艣ci 偶yciowej u偶yteczno艣ci zar贸wno poszczeg贸lnych przedmiot贸w nauczania, jak i聽ca艂ej edukacji na聽danym etapie,

4) d膮偶enie do dobra w聽jego wymiarze indywidualnym i聽spo艂ecznym, umiej臋tne godzenie dobra w艂asnego z聽dobrem innych, odpowiedzialno艣ci za聽siebie z聽odpowiedzialno艣ci膮 za聽innych, wolno艣ci w艂asnej z聽wolno艣ci膮 innych,

5) poszukiwanie, odkrywanie i聽d膮偶enie na聽drodze rzetelnej pracy do osi膮gni臋cia wielkich cel贸w 偶yciowych i聽warto艣ci wa偶nych dla odnalezienia w艂asnego miejsca w聽艣wiecie,

6) przygotowywanie si臋 do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂eczno艣ci lokalnej i聽w聽pa艅stwie, w聽duchu przekazu dziedzictwa kulturowego,

7) przygotowywanie si臋 do rozpoznawania warto艣ci moralnych, dokonywania wybor贸w i聽hierarchizacji warto艣ci,

8) kszta艂towanie w聽sobie postawy dialogu, umiej臋tno艣ci s艂uchania innych i聽rozumienia ich pogl膮d贸w.

艢cie偶ki edukacyjne

W聽zasadniczej szkole zawodowej, obok przedmiot贸w, wprowadza si臋 nast臋puj膮ce 艣cie偶ki edukacyjne:

1) edukacja prozdrowotna,

2) technologia informacyjna,

3) wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie.

Dyrektor szko艂y zapewnia uwzgl臋dnienie problematyki 艣cie偶ek edukacyjnych w聽szkolnym zestawie program贸w nauczania. Realizacj臋 艣cie偶ek edukacyjnych zapewniaj膮 nauczyciele聽wszystkich聽przedmiot贸w,聽kt贸rzy聽do w艂asnego programu w艂膮czaj膮 odpowiednio tre艣ci danej 艣cie偶ki.

Cz臋艣ciowej realizacji tych tre艣ci mo偶na dokona膰 w聽czasie odr臋bnych, modu艂owych, kilkugodzinnych zaj臋膰.

Dzia艂alno艣膰 edukacyjna zasadniczej szko艂y zawodowej jest okre艣lona przez:

1) szkolny zestaw program贸w nauczania, kt贸ry - uwzgl臋dniaj膮c wymiar wychowawczy - obejmuje ca艂膮 dzia艂alno艣膰 szko艂y z聽punktu widzenia dydaktycznego,

2) program wychowawczy szko艂y, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze wychowawczym i聽jest realizowany przez wszystkich nauczycieli,

3) program profilaktyki dostosowany do potrzeb rozwojowych uczni贸w oraz potrzeb 艣rodowiska, kt贸ry opisuje w聽spos贸b ca艂o艣ciowy wszystkie tre艣ci i聽dzia艂ania o聽charakterze profilaktycznym skierowane do uczni贸w, nauczycieli oraz rodzic贸w.

Szkolny zestaw program贸w nauczania, program wychowawczy szko艂y oraz program profilaktyki tworz膮 sp贸jn膮 ca艂o艣膰. Ich przygotowanie i聽realizacja s膮 zadaniem zar贸wno ca艂ej szko艂y, jak i聽ka偶dego nauczyciela.

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cele edukacyjne

1.聽Wyposa偶enie ucznia wiedz臋 og贸ln膮 i聽umiej臋tno艣ci, kt贸re pozwol膮 mu聽na聽dalsze kszta艂cenie, utrwalenie i聽kierunkowe poszerzenie wiedzy nabytej w聽gimnazjum.

2. Kszta艂cenie samodzielnego korzystania z聽dziedzictwa kultury materialnej i聽niematerialnej.

3. U艣wiadomienie zwi膮zku kultury polskiej z聽kultur膮 europejsk膮, kszta艂cenie wra偶liwo艣ci na聽warto艣ci estetyczne dzie艂 sztuki.

4. Kszta艂cenie 艣wiadomo艣ci kulturowej i聽czytelniczej, a聽tak偶e utrwalanie pozytywnych wzorc贸w zachowa艅 mi臋dzyludzkich.

5. Umo偶liwienie funkcjonowania w聽nowoczesnym spo艂ecze艅stwie informacyjnym, z聽poziomem j臋zyka ojczystego w聽zakresie normatywnej poprawno艣ci.

6. Uczenie rozumienia tekst贸w pisanych i聽pomoc w聽ich interpretacji.

7. Uczenie krytycznego odbioru komunikat贸w medialnych i聽艣wiadoma ich konsumpcja.

8. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci 艂膮czenia nauki j臋zyka z聽wykorzystaniem techniki komputerowej.

Zadania szko艂y

1. Inspirowanie do samokszta艂cenia i聽zabiegania o聽w艂asny rozw贸j intelektualny.

2. Dba艂o艣膰 o聽poprawno艣膰 j臋zykow膮 na聽wszystkich zaj臋ciach edukacyjnych i聽po艂o偶enie nacisku na聽praktyczn膮 stron臋 j臋zyka jako narz臋dzia porozumiewania si臋.

3. Wpajanie przekonania, 偶e聽kultura osobista i聽kultura przekazu s艂ownego s膮 jednymi z聽g艂贸wnych kryteri贸w branych pod uwag臋 w聽trakcie stara艅 o聽prac臋 w聽ka偶dym zawodzie.

4. Umo偶liwianie uczniom udzia艂u w聽wybranych imprezach kulturalnych.

5. Zapewnienie dost臋pu do biblioteczno-medialnych zasob贸w szko艂y i聽pracowni komputerowej na聽wybranych lekcjach j臋zyka polskiego.

6. Udost臋pnianie dzie艂 z聽klasyki polskiej i聽europejskiej.

7. Wyczulenie na聽negatywne i聽pozytywne skutki oddzia艂ywania reklamy na聽艣wiadomo艣膰 i聽pod艣wiadomo艣膰 cz艂owieka.

8. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci tworzenia pism u偶ytkowych i聽czytania ze聽zrozumieniem r贸偶nych rodzaj贸w tekst贸w.

Tre艣ci nauczania

1. Warto艣膰 cz艂owieka jako istoty jednostkowej i聽niepowtarzalnej, idea艂y humanistyczne i聽ich聽aktualno艣膰 we聽wsp贸艂czesnym, technokratycznym 艣wiecie.

2. Szeroko poj臋ta moralno艣膰 i聽wybory, przed kt贸rymi sta艂 i聽stoi cz艂owiek.

3. Cz艂owiek a聽kultura, historia i聽tradycja.

4. R贸偶ne typy przekaz贸w poetyckich i聽prozatorskich (j臋zyk ojczysty i聽jego donios艂o艣膰).

5. J臋zyk jako system znak贸w, spos贸b komunikowania si臋 i聽narz臋dzie medi贸w.

6. Zasady selekcji informacji reklamowej i聽jej聽艣wiadomy i聽krytyczny odbi贸r.

7. Komputer - wsp贸艂czesna pomoc w聽nauce poprawno艣ci j臋zykowej.

8. Teksty u偶ytkowe i聽ich聽charakterystyka.

9. J臋zyk prasy literackiej a聽technicznej.

Osi膮gni臋cia

1. Formu艂owanie problem贸w i聽ich聽rozwi膮zywanie.

2. Selektywne korzystanie ze聽藕r贸de艂 kultury, sztuki i聽informacji.

3. Postrzeganie kulturowego dorobku narodowego na聽tle kultury europejskiej.

4. Zgodne z聽norm膮 pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym.

5. Kulturalne u偶ywania j臋zyka jako narz臋dzia porozumienia informuj膮cego o聽poziomie intelektualnym nadawcy.

6. Podejmowanie krytycznej oceny zagadnie艅 etycznych, zgodnej z聽og贸lnie przyj臋tymi normami etycznymi.

7. Dostrzeganie zwi膮zku literatury z聽rzeczywisto艣ci膮; umiej臋tno艣膰 okre艣lania wybranych fakt贸w w聽czasie i聽przestrzeni.

8. Krytyczne postrzeganie roli reklamy jako 艣rodka spo艂ecznego oddzia艂ywania.

9. Sprawne pos艂ugiwanie si臋 komputerem w聽trakcie tworzenia r贸偶norodnych pism u偶ytkowych.

Lektura

Wyboru utwor贸w nale偶y dokona膰 spo艣r贸d pozycji okre艣lonych w聽za艂膮czniku聽nr聽4 dla przedmiotu j臋zyk polski, w聽cz臋艣ci dotycz膮cej kszta艂cenia w聽zakresie podstawowym. Lektura powinna wprowadza膰 w聽tradycj臋 i聽wsp贸艂czesno艣膰 literack膮, zapewniaj膮c uczniom mo偶liwo艣膰 kontynuacji kszta艂cenia w聽liceum lub聽technikum uzupe艂niaj膮cym. W聽doborze utwor贸w nale偶y zwraca膰 uwag臋 na聽ich聽walory moralno-etyczne sprzyjaj膮ce kszta艂towaniu po偶膮danych postaw uczni贸w.

J臉ZYK OBCY

Zakres nauczania j臋zyka obcego powinien uwzgl臋dnia膰 umiej臋tno艣ci wynoszone przez uczni贸w z聽gimnazjum, z聽ukierunkowaniem na聽potrzeby danego zawodu.

W聽nauczaniu j臋zyka obcego zak艂ada si臋 opanowanie przez ucznia podstawowych funkcji j臋zykowych oraz s艂ownictwa, umo偶liwiaj膮cych pos艂ugiwanie si臋 danym j臋zykiem聽w聽prostych sytuacjach dnia codziennego oraz kontaktowanie si臋 w聽prostych sytuacjach zwi膮zanych z聽nauczanym zawodem.

Uwaga: Uczniowie mog膮 poznawa膰 s艂ownictwo zawodowe w聽wi臋cej ni偶聽jednym j臋zyku obcym, je艣li takie potrzeby wynikaj膮 z聽nauczanego zawodu.

HISTORIA I聽WIEDZA O聽SPO艁ECZE艃STWIE

Cele edukacyjne

1. Strukturalizacja wiedzy oraz umiej臋tno艣ci zdobytych w聽toku wcze艣niejszej edukacji historycznej, celem lepszego rozumienia powi膮za艅 mi臋dzy przesz艂o艣ci膮, tera藕niejszo艣ci膮 i聽przysz艂o艣ci膮.

2. Przygotowanie do udzia艂u w聽偶yciu spo艂ecznym, kszta艂towanie szacunku dla聽w艂asnego pa艅stwa, postawy zrozumienia i聽tolerancji wobec innych kultur, obyczaj贸w i聽przekona艅.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci systematyzowania wiedzy w聽logiczne ci膮gi zwi膮zk贸w i聽zale偶no艣ci miedzy poszczeg贸lnymi wydarzeniami historycznymi i聽spo艂ecznymi.

2. Umo偶liwienie uczniom dost臋pu do r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji o聽przesz艂o艣ci i聽wsp贸艂czesno艣ci oraz samodzielnego zdobywania wiedzy i聽umiej臋tno艣ci.

3. Stwarzanie mo偶liwo艣ci wymiany pogl膮d贸w i聽ocen wydarze艅 historycznych i聽spo艂ecznych, wybitnych postaci i聽ich dzia艂alno艣ci.

4. Pomoc w聽rozpoznawaniu obywatelskich praw i聽obowi膮zk贸w, ukazywanie praktycznych zastosowa艅 zasad i聽procedur demokratycznych.

Tre艣ci nauczania

1. Pa艅stwo jako forma zorganizowania spo艂ecze艅stwa. Pa艅stwo polskie na聽tle Europy i聽jego przemiany. Procesy integracyjne z聽Uni膮 Europejsk膮.

2. Obywatel a w艂adza w聽pa艅stwie: patrymonialnym, stanowym, absolutystycznym, konstytucyjnym, totalitarnym, autorytarnym i聽demokratycznym.

3. Przemiany form gospodarowania od czas贸w najdawniejszych do wsp贸艂czesno艣ci. Rozw贸j kultury materialnej i聽techniki.

4. Przemiany w聽strukturze spo艂ecze艅stwa, w聽powi膮zaniu z聽przemianami w聽sferze polityki i聽gospodarki.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie problemu ci膮g艂o艣ci i聽przemian w聽historii i聽historycznych 藕r贸de艂 wsp贸艂czesno艣ci.

2. Formu艂owanie i聽uzasadnianie opinii na temat zjawisk i聽wydarze艅 spo艂ecznych z聽wykorzystaniem wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych.

3. Rozumienie znaczenia pa艅stwa w聽偶yciu spo艂ecznym i聽potrzeby przestrzegania zasad 偶ycia spo艂ecznego.

4. Znajomo艣膰 fundamentalnych zasad demokracji oraz form uczestnictwa obywateli w聽偶yciu publicznym.

5. Dostrzeganie zwi膮zk贸w mi臋dzy r贸偶nymi formami aktywno艣ci cz艂owieka: gospodarcz膮, polityczn膮, spo艂eczn膮 i聽kulturow膮.

MATEMATYKA

Cele edukacyjne

1. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci pos艂ugiwania si臋 podstawowymi poj臋ciami matematycznymi.

2. Przygotowanie uczni贸w do wykorzystywania zdobytej wiedzy matematycznej przy rozwi膮zywaniu typowych problem贸w z聽偶ycia codziennego.

3. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci logicznego rozumowania i聽wyci膮gania wniosk贸w.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie uczniom warunk贸w do rozwijania umiej臋tno艣ci wykorzystywania technologii informacyjnej.

2. Stworzenie uczniom warunk贸w do rozwijania umiej臋tno艣ci odczytywania i聽przedstawiania danych statystycznych z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 (w聽tym z聽medi贸w).

3. Umo偶liwienie rozwijania wyobra藕ni przestrzennej uczni贸w.

Tre艣ci nauczania

Liczby i聽wyra偶enia

1. Dzia艂ania w聽zbiorze liczb naturalnych, ca艂kowitych i聽wymiernych.

2. Dzia艂ania w聽zbiorze liczb rzeczywistych, przybli偶enia dziesi臋tne liczb rzeczywistych.

3. Obliczenia procentowe.

4. Wyra偶enia algebraiczne, wzory skr贸conego mno偶enia i聽ich聽zastosowanie.

Funkcje

1. Przyk艂ady funkcji liczbowych.

2. Funkcja liniowa, jej wykres i聽w艂asno艣ci.

3. Funkcja kwadratowa, jej wykres i聽w艂asno艣ci, zastosowanie wzor贸w Viete'a.

4. Wielomiany, dzia艂ania w聽zbiorze wielomian贸w, zastosowanie twierdzenia B茅zout.

5. R贸wnanie i聽nier贸wno艣膰 liniowa z聽jedn膮 niewiadom膮.

6. Uk艂ad r贸wna艅 liniowych z聽dwiema niewiadomymi.

7. R贸wnanie i聽nier贸wno艣膰 kwadratowa z聽jedn膮 niewiadom膮.

8. R贸wnanie i聽nier贸wno艣膰 trzeciego stopnia z聽jedn膮 niewiadom膮

Planimetria

1. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽figurach p艂askich.

2. Pola i聽obwody wielok膮t贸w i聽k贸艂.

3. Twierdzenie Pitagorasa.

4. Twierdzenie o聽k膮tach w聽okr臋gu.

5. Twierdzenie Talesa.

6. Skala i聽plan.

Stereometria

1. K膮t nachylenia prostej do聽p艂aszczyzny.

2. K膮t dwu艣cienny.

3. Obj臋to艣膰 i聽pole powierzchni graniastos艂upa i聽ostros艂upa.

4. Obj臋to艣膰 i聽pole powierzchni walca, sto偶ka i聽kuli.

Praktyczne zastosowanie statystyki

1. Odczytywanie danych zaprezentowanych w聽postaci graficznej i聽tabelarycznej.

2. Przedstawianie danych empirycznych w聽postaci tabel, wykres贸w i聽diagram贸w.

Osi膮gni臋cia

1. Precyzyjne formu艂owanie my艣li przy u偶yciu poprawnego j臋zyka matematycznego.

2. Rozwi膮zywanie r贸偶nych problem贸w matematycznych z聽偶ycia codziennego.

3. Sprawne pos艂ugiwanie si臋 technologi膮 informacyjn膮 przy rozwi膮zywaniu r贸偶nych problem贸w matematycznych.

FIZYKA I聽ASTRONOMIA

Cele edukacyjne

1. Poznanie podstawowych praw i聽zasad rz膮dz膮cych mikro- i聽makro艣wiatem opisuj膮cych przebieg zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci badania i聽opisywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

3. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci wykorzystania zdobytej wiedzy fizycznej do聽rozwi膮zywania typowych problem贸w 偶ycia codziennego.

4. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci krytycznego korzystania ze聽藕r贸de艂 informacji.

5. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci wyci膮gania wniosk贸w z聽obserwacji i聽do艣wiadcze艅.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie warunk贸w do聽wykonywania do艣wiadcze艅 i聽obserwacji.

2. Umo偶liwienie korzystania z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji i聽technologii informacyjnych.

Tre艣ci nauczania

1. Rodzaje oddzia艂ywa艅 w聽mikro- i聽makro艣wiecie. Prawa opisuj膮ce oddzia艂ywania mi臋dzy cia艂ami.

2. Pola si艂 i聽ich聽wp艂yw na charakter ruchu.

3. Zasada zachowania energii ca艂kowitej. Przemiany form energii.

4. Energia pola grawitacyjnego, elektrostatycznego, magnetycznego.

5. Przyrz膮dy pomiarowe i聽urz膮dzenia wykorzystuj膮ce oddzia艂ywania magnetyczne (galwanometr, amperomierz, woltomierz, silnik elektryczny na聽pr膮d sta艂y).

6. Elementy kinetycznej teorii gaz贸w. Druga zasada termodynamiki. Sprawno艣膰 silnik贸w cieplnych.

7. Lokalizacja obiekt贸w na聽sferze niebieskiej. Ruch S艂o艅ca na聽sferze niebieskiej.

Osi膮gni臋cia

1. Korzystanie z聽praw i聽zasad fizyki do wyja艣niania wybranych zjawisk zachodz膮cych w聽przyrodzie.

2. Wyja艣nianie zasad dzia艂ania wybranych urz膮dze艅 technicznych.

3. Bezpieczne u偶ytkowanie wybranych urz膮dze艅 technicznych.

4. Pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem fizyki w聽opisie zjawisk fizycznych oraz rozwi膮zywaniu prostych problem贸w fizycznych.

5. Stosowanie pomiaru fizycznego i聽wykonywanie obserwacji jako艣ciowej.

6. Korzystanie z聽technologii informacyjnej do聽budowania modeli, analizy wynik贸w do艣wiadcze艅, symulacji przebiegu proces贸w fizycznych.

GEOGRAFIA Z聽OCHRON膭 I聽KSZTA艁TOWANIEM 艢RODOWISKA

Cele edukacyjne

1. Uporz膮dkowanie i聽ugruntowanie wiedzy oraz umiej臋tno艣ci geograficznych zdobytych w聽toku wcze艣niejszej edukacji geograficznej.

2. Integrowanie zdobywanej nowej wiedzy geograficznej z聽zasadami zr贸wnowa偶onego rozwoju, obejmuj膮cego wymiar ekonomiczny, spo艂eczny i聽艣rodowiskowy, w聽skali lokalnej, regionalnej, krajowej i聽globalnej.

3. Przygotowanie do wdra偶ania zasad zr贸wnowa偶onego rozwoju i聽racjonalnej gospodarki zasobami naturalnymi w聽miejscu pracy i聽w聽偶yciu codziennym w聽warunkach gospodarki rynkowej.

Zadania szko艂y

1. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci prowadzenia obserwacji terenowych przyczyn, przebiegu i聽skutk贸w proces贸w zachodz膮cych w聽przestrzeni geograficznej.

2. Zapewnienie uczniom dost臋pu do r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji geograficznej i聽umo偶liwienie samodzielnego zdobywania wiedzy i聽umiej臋tno艣ci geograficznych.

3. Tworzenie sytuacji dydaktycznych pozwalaj膮cych formu艂owa膰 oceny o聽skutkach dzia艂alno艣ci cz艂owieka w聽艣rodowisku geograficznym.

Tre艣ci nauczania

1. Przyrodnicze podstawy gospodarowania: budowa geologiczna i聽surowce mineralne, rze藕ba, klimat, wody, gleby, szata ro艣linna i聽艣wiat zwierz膮t. Wzajemne relacje pomi臋dzy sk艂adnikami 艣rodowiska.

2. Wp艂yw czynnik贸w spo艂ecznych, politycznych i聽ekonomicznych na聽warunki 偶ycia i聽sposoby gospodarowania. Procesy integracji i聽dezintegracji, konflikty, przejawy globalizacji.

3. Funkcjonowanie 艣wiatowego systemu gospodarka - spo艂ecze艅stwo - 艣rodowisko oraz jego konsekwencje dla聽jako艣ci 偶ycia obecnych i聽przysz艂ych pokole艅.

4. Zr贸wnowa偶ony rozw贸j jako zasada organizuj膮ca racjonaln膮 gospodark臋 najwa偶niejszymi zasobami naturalnymi w聽kraju i聽na 艣wiecie.

5. Miejsce Polski w聽Europie i聽na聽艣wiecie. Warunki 偶ycia i聽pracy w聽krajach Unii Europejskiej.

Osi膮gni臋cia

1. Poszerzenie i聽usystematyzowanie wiedzy z聽zakresu geografii, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem przestrzennych aspekt贸w funkcjonowania systemu cz艂owiek - 艣rodowisko.

2. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji geograficznej.

3. Umiej臋tno艣膰 dostrzegania i聽analizowania relacji mi臋dzy poszczeg贸lnymi elementami 艣rodowiska przyrodniczego oraz dzia艂alno艣ci膮 cz艂owieka w聽skali lokalnej, regionalnej i聽globalnej.

4. Umiej臋tno艣膰 okre艣lania zasad w艂a艣ciwej gospodarki zasobami i聽przewidywania skutk贸w ingerencji cz艂owieka w聽艣rodowisko na聽stanowisku pracy w聽wyuczonym zawodzie.

5. Dostrzeganie zmienno艣ci rynku pracy wywo艂anej zachodz膮cymi procesami spo艂eczno-gospodarczymi, w聽wymiarze czasowym i聽przestrzennym.

PODSTAWY PRZEDSI臉BIORCZO艢CI

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie postawy przedsi臋biorczo艣ci.

2. Przygotowanie do 艣wiadomego i聽aktywnego uczestnictwa w聽偶yciu gospodarczym.

3. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci skutecznego komunikowania si臋 i聽wsp贸艂pracy.

4. Poznanie mechanizm贸w funkcjonowania gospodarki rynkowej.

5. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci aktywnego poszukiwania pracy i聽艣wiadomego jej wyboru.

6. Poznanie roli pa艅stwa w聽gospodarce rynkowej oraz proces贸w integracji i聽globalizacji gospodarki.

Zadania szko艂y

1. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci uzyskania wiedzy, umiej臋tno艣ci i聽kszta艂towania postaw przedsi臋biorczych, warunkuj膮cych aktywne uczestnictwo w聽偶yciu gospodarczym.

2. Zapewnienie warunk贸w do wsp贸艂pracy z聽przedstawicielami 偶ycia gospodarczego w聽regionie.

3. Zapewnienie uczniom dost臋pu do akt贸w prawnych z聽zakresu prawa pracy, prawa gospodarczego, prawa autorskiego oraz system贸w jako艣ci.

4. Ukierunkowanie ucznia na ustawiczne doskonalenie umiej臋tno艣ci i聽samokszta艂cenie.

5. Stworzenie mo偶liwo艣ci korzystania z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji gospodarczej.

6. Umo偶liwienie poznania specyfiki lokalnego rynku pracy.

Tre艣ci nauczania

1. Mocne i聽s艂abe strony w艂asnej osobowo艣ci, samoakceptacja, asertywno艣膰.

2. Komunikacja interpersonalna. Bariery w聽procesie komunikowania si臋 i聽ich聽pokonywanie.

3. Charakterystyka rynku i聽gospodarki rynkowej.

4. Funkcjonowanie gie艂dy papier贸w warto艣ciowych.

5. Gospodarstwa domowe - dochody i聽wydatki, inwestowanie w艂asnych pieni臋dzy, system zabezpieczenia emerytalnego. Ochrona praw konsument贸w.

6. Przedsi臋biorstwo w聽gospodarce (cele dzia艂ania, formy organizacyjno-prawne).

7. Podstawy prawne dzia艂alno艣ci gospodarczej (wyb贸r podstawowych zagadnie艅) i聽procedury jej聽podejmowania.

8. Planowanie w艂asnego przedsi臋wzi臋cia gospodarczego. Biznesplan.

9. Koszty i聽przychody przedsi臋biorstwa. Okre艣lanie wyniku finansowego.

10. Podstawowe funkcje gospodarcze pa艅stwa, w聽tym polityka fiskalna i聽monetarna.

11. Wzrost gospodarczy i聽jego wska藕niki.

12. Bezrobocie i聽inflacja.

13. Podstawy prawne nawi膮zywania i聽rozwi膮zywania stosunku pracy.

14. Metody aktywnego poszukiwania pracy. Podstawowe dokumenty. Rozmowa kwalifikacyjna.

15. O艣rodki wspierania przedsi臋biorczo艣ci.

16. Wsp贸艂praca gospodarcza z聽zagranic膮. Integracja z聽Uni膮 Europejsk膮.

17. Etyka biznesu.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 autoprezentacji i聽samooceny, z聽uwzgl臋dnieniem predyspozycji do聽podejmowania dzia艂alno艣ci zawodowej.

2. Identyfikowanie podstawowych cech i聽funkcji rynku.

3. Umiej臋tno艣膰 planowania bud偶etu gospodarstwa domowego.

4. Rozr贸偶nianie form inwestowania.

5. Identyfikowanie podstawowych cel贸w dzia艂ania oraz form prawno-organizacyjnych przedsi臋biorstw.

6. Umiej臋tno艣膰 okre艣lania koszt贸w i聽przychod贸w oraz obliczania wyniku finansowego (proste przyk艂ady).

7. Umiej臋tno艣膰 przygotowania podstawowych dokument贸w niezb臋dnych do podj臋cia dzia艂alno艣ci gospodarczej przez osob臋 fizyczn膮.

8. Identyfikowanie podstawowych wska藕nik贸w wzrostu gospodarczego.

9. Umiej臋tno艣膰 przygotowania dokument贸w zwi膮zanych z聽poszukiwaniem i聽podejmowaniem pracy oraz umiej臋tno艣膰 przeprowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej z聽pracodawc膮 w warunkach symulowanych.

10. Wskazywanie korzy艣ci i聽zagro偶e艅 wynikaj膮cych ze聽wsp贸艂pracy gospodarczej z聽zagranic膮, w聽tym z聽integracji Polski z聽Uni膮 Europejsk膮.

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Cele edukacyjne

1. Utrwalanie i聽pog艂臋bianie znajomo艣ci zasad racjonalnej troski o聽zdrowie i聽sprawno艣膰 fizyczn膮, uwarunkowanych systematycznym uprawianiem r贸偶nych form aktywno艣ci sportowej, rekreacyjnej i聽turystycznej.

2. Kszta艂towanie postaw moralnych i聽spo艂ecznych w聽oparciu o聽warto艣ci tkwi膮ce w聽sporcie, rekreacji i聽turystyce, m.in.聽wytrwa艂o艣膰, systematyczno艣膰, odpowiedzialno艣膰, samodyscyplina, r贸wno艣膰 szans, szacunek dla聽przeciwnika, "czysta gra", umiej臋tno艣膰 w艂a艣ciwego zachowania si臋 w聽sytuacji zwyci臋stwa i聽pora偶ki.

3. Rozwijanie motywacji do podejmowania samodzielnych dzia艂a艅 na rzecz harmonijnego rozwoju fizycznego, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem indywidualnych w艂a艣ciwo艣ci morfologicznych i聽funkcjonalnych.

Zadania szko艂y

1. Uzupe艂nienie i聽utrwalenie wiedzy niezb臋dnej dla podejmowania 艣wiadomej, systematycznej aktywno艣ci fizycznej jako warunku zdrowego stylu 偶ycia i聽racjonalnej troski o聽witaln膮 gotowo艣膰 organizmu do przeciwstawiania si臋 negatywnym skutkom cywilizacji.

2. Wdra偶anie do samodzielnych dzia艂a艅 na rzecz harmonijnego rozwoju fizycznego oraz dba艂o艣ci o聽nale偶yty poziom sprawno艣ci fizycznej.

3. Przygotowanie do roli organizatora i聽aktywnego uczestnika r贸偶norodnych form aktywno艣ci fizycznej oraz odbiorcy (kibica) widowisk sportowych.

4. Organizowanie r贸偶norodnych zaj臋膰 z聽zakresu "sport贸w ca艂ego 偶ycia", ze聽zwr贸ceniem szczeg贸lnej uwagi na formy aktywno艣ci ruchowej najbardziej odpowiednie dla聽rodzinnego uprawiania sportu.

Tre艣ci nauczania

1. 膯wiczenia wzmacniaj膮ce muskulatur臋 i聽stymuluj膮ce funkcjonowanie uk艂adu kr膮偶eniowego.

2. 膯wiczenia z聽obci膮偶eniem na odpowiednich dystansach z聽wykorzystaniem przyrz膮d贸w i聽przybor贸w w聽celu podniesienia poziomu sprawno艣ci fizycznej.

3. 膯wiczenia doskonal膮ce ruchowe umiej臋tno艣ci utylitarne i聽rekreacyjno-sportowe.

4. Organizowanie zaj臋膰 i聽imprez sportowych, rekreacyjnych i聽turystycznych.

5. S臋dziowanie w聽wybranych dyscyplinach sportowych.

6. 膯wiczenia relaksacyjne na rzecz zachowania zdrowia fizycznego i聽psychicznego.

7. Umiej臋tno艣膰 samokontroli i聽samooceny stanu rozwoju fizycznego, sprawno艣ci i聽umiej臋tno艣ci ruchowych.

8. Historia sportu i聽olimpizmu.

Osi膮gni臋cia

1. Samoocena mo偶liwo艣ci i聽potrzeb ruchowych na podstawie pomiaru podstawowych w艂a艣ciwo艣ci somatycznych i聽fizjologicznych.

2. Umiej臋tne stosowanie 膰wicze艅 kszta艂tuj膮cych prawid艂ow膮 postaw臋 cia艂a oraz sprawno艣膰 fizyczn膮 i聽ruchow膮.

3. Organizowanie i聽aktywne uczestnictwo w聽indywidualnych i聽zespo艂owych formach aktywno艣ci sportowej, rekreacyjnej i聽turystycznej.

4. Stosowanie r贸偶norodnych form relaksacji po pracy umys艂owej i聽fizycznej.

5. Przyj臋cie odpowiedzialno艣ci za聽zdrowie w艂asne i聽innych w聽tym tak偶e (w聽przysz艂o艣ci) w艂asnej rodziny.

PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE

Cele edukacyjne

1. Wyposa偶enie uczni贸w w聽wiedz臋 i聽umiej臋tno艣ci niezb臋dne do racjonalnych i聽skutecznych zachowa艅 w聽przypadku wyst膮pienia zagro偶e艅 indywidualnych i聽zbiorowych.

2. Przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w聽przedsi臋wzi臋ciach o聽charakterze obronnym.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie uczni贸w w pog艂臋bianiu wiedzy i聽doskonaleniu umiej臋tno艣ci z聽zakresu edukacji dla聽bezpiecze艅stwa.

2. Kszta艂towanie 艣wiadomo艣ci obronnej uczni贸w.

3. Pomoc w聽wyrabianiu nawyku racjonalnych zachowa艅 w聽sytuacjach szczeg贸lnych oraz przygotowanie do uczestnictwa w聽przedsi臋wzi臋ciach o聽charakterze obronnym organizowanych przez organy administracji rz膮dowej i聽samorz膮dowej oraz organizacje spo艂eczne.

4. Przygotowywanie uczni贸w do podejmowania samodzielnych dzia艂a艅 w聽sytuacjach kryzysowych i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci organizatorskich w聽tej dziedzinie.

Tre艣ci nauczania

1. System obronno艣ci Rzeczypospolitej Polskiej:

1) podsystemy obronno艣ci pa艅stwa,

2) powinno艣ci obronne lokalnych w艂adz, instytucji i聽obywateli.

2. Rodzaje si艂 zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ich charakterystyka i聽przeznaczenie.

3. Struktura i聽zadania Obrony Terytorialnej Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Obrona cywilna:

1) cel, zadania i聽organizacja,

2) ochrona ludno艣ci, zwierz膮t, 偶ywno艣ci i聽d贸br materialnych w聽ramach powszechnej samoobrony,

3) sposoby alarmowania ludno艣ci,

4) zachowanie si臋 podczas ewakuacji,

5) znaki i聽barwy bezpiecze艅stwa.

5. Wybrane problemy mi臋dzynarodowego prawa humanitarnego dotycz膮ce ochrony ludno艣ci i聽d贸br kultury.

6. Zagro偶enia czasu pokoju, ich 藕r贸d艂a, przeciwdzia艂anie ich powstawaniu, zasady post臋powania w聽przypadku ich wyst膮pienia i聽po ich ust膮pieniu:

1) zagro偶enia biologiczne i聽chemiczne,

2) zagro偶enia radiacyjne,

3) zagro偶enia powodziowe i聽zatopienia,

4) zagro偶enia po偶arowe, pos艂ugiwanie si臋 podr臋cznym sprz臋tem przeciwpo偶arowym,

5) zagro偶enia ekologiczne, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem zagro偶e艅 lokalnych.

7. Zagro偶enia czasu wojny:

1) formy i聽rodzaje walki zbrojnej,

2) podstawowe 艣rodki ra偶enia wsp贸艂czesnych si艂 zbrojnych,

3) obrona przed 艣rodkami walki.

8. Psychologiczne skutki sytuacji kryzysowych i聽sposoby radzenia sobie z聽nimi:

1) stres i聽jego wp艂yw na聽zachowanie ludzi,

2) zjawisko paniki, przeciwdzia艂anie mu i聽sposoby post臋powania w聽sytuacjach kryzysowych.

9. Pierwsza pomoc w聽nag艂ych wypadkach:

1) ocena sytuacji w聽miejscu wypadku,

2) zabezpieczenie miejsca wypadku,

3) ocena stanu poszkodowanego i聽kontrola jego funkcji 偶yciowych,

4) udzielanie pierwszej pomocy w聽przypadku oparze艅, z艂ama艅 i聽zwichni臋膰, krwotok贸w, duszenia si臋 cia艂em obcym, utraty przytomno艣ci, utraty oddechu, zatrzymania kr膮偶enia, wstrz膮su pourazowego.

10. Rola jednostki w聽kszta艂towaniu bezpiecze艅stwa w艂asnego i聽spo艂ecznego:

1) sytuacje kryminogenne, umiej臋tno艣膰 ich unikania,

2) zjawiska patologiczne wyst臋puj膮ce w艣r贸d dzieci i聽m艂odzie偶y,

3) prospo艂eczne zachowania w聽kszta艂towaniu bezpiecze艅stwa.

11. S艂u偶ba wojskowa:

1) og贸lny charakter s艂u偶by i聽jej prawne uregulowania,

2) podstawowe uzbrojenie i聽wyposa偶enie 偶o艂nierza,

3) podstawy 偶o艂nierskiego zachowania.

12. Terenoznawstwo:

1) zasady orientowania si臋 w聽terenie,

2) pos艂ugiwanie si臋 map膮,

3) marsz na azymut,

4) sporz膮dzanie szkicu.

13. Podstawy planowania i聽organizowania dzia艂a艅:

1) sporz膮dzanie planu,

2) stawianie zada艅 do wykonania,

3) opracowanie i聽przedstawienie meldunku sytuacyjnego.

14. Strzelectwo sportowe lub bieg na orientacj臋.

Osi膮gni臋cia

1. Rozr贸偶nianie podsystem贸w (struktur) obronno艣ci kraju, rozumienie ich roli oraz form spe艂niania powinno艣ci obronnych przez organy w艂adzy i聽obywateli.

2. Znajomo艣膰 zasad post臋powania w聽przypadku wyst臋powania zagro偶e艅.

3. Umiej臋tno艣膰 udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w聽r贸偶nych stanach zagra偶aj膮cych 偶yciu i聽zdrowiu cz艂owieka.

4. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 podr臋cznym sprz臋tem ga艣niczym.

5. Orientowanie si臋 w聽terenie wed艂ug mapy i聽bez mapy.

6. Znajomo艣膰 zasad planowania i聽organizowania dzia艂a艅.

ETYKA1

Cele edukacyjne

1. Rozw贸j wra偶liwo艣ci moralnej, zdolno艣ci odr贸偶niania dobra od聽z艂a.

2. Nabycie wiedzy etycznej u艂atwiaj膮cej dokonywanie trafnej oceny moralnej dzia艂a艅 w艂asnych i聽innych ludzi.

3. Rozwijanie zgodno艣ci s艂贸w i聽czyn贸w, przyjmowanie odpowiedzialno艣ci za聽s艂owa i聽czyny.

Zadania szko艂y

1. U艣wiadamianie istotnego znaczenia zasad i聽warto艣ci moralnych w聽rozwoju osobowym cz艂owieka, w聽kszta艂towaniu wzajemnych stosunk贸w mi臋dzy lud藕mi oraz w聽偶yciu publicznym.

2. U艣wiadamianie znaczenia samokontroli i聽konieczno艣ci pracy nad sob膮 dla osobowego rozwoju.

3. Pomoc w聽kszta艂towaniu wi臋zi z聽w艂asn膮 rodzin膮 i聽ojczyzn膮 na gruncie przyjmowanych warto艣ci.

4. Pomoc w聽kszta艂towaniu relacji z聽otoczeniem opartych o聽w艂a艣ciw膮 hierarchi臋 warto艣ci.

Tre艣ci nauczania

1. Moralno艣膰, etos, prawo, obyczaje i聽styl 偶ycia.

2. Og贸lnofilozoficzne za艂o偶enia etyki. Etyki religijne i聽艣wieckie.

3. Cz艂owiek jako osoba i聽jego dzia艂anie. Etyczna analiza aktu ludzkiego. Motywy podejmowania decyzji.

4. Cel i聽sens ludzkiej egzystencji. Hierarchie cel贸w. Szcz臋艣cie w聽偶yciu ludzkim. Rozw贸j moralny i聽duchowy cz艂owieka jako osoby. Rola oddzia艂ywa艅 wychowawczych.

5. Dobro moralne i聽warto艣ci moralne. Hierarchia warto艣ci. Warto艣ci autoteliczne i聽instrumentalne. Konflikt warto艣ci. Warto艣ci wybierane i聽realizowane.

6. Prawo moralne, imperatyw moralny, w聽tym prawo naturalne. Dekalog jako podstawa 偶ycia moralnego. Problem relatywizmu moralnego i聽sposoby jego przezwyci臋偶ania. Nienaruszalne prawa istoty ludzkiej.

7. Wymiar moralny 偶ycia cz艂owieka. Zdolno艣膰 rozpoznawania warto艣ci i聽powszechne d膮偶enie do聽dobra. 艢wiadomo艣膰 moralna. Rola sumienia w聽prawid艂owym rozwoju wewn臋trznym. S膮dy i聽oceny moralne. Przyk艂ady patologii w聽zakresie 艣wiadomo艣ci moralnej. Problem manipulacji. Obecno艣膰 dobra i聽z艂a we聽wsp贸艂czesnej kulturze.

8. Sprawno艣ci moralne. Samowychowanie.

9. Przyk艂ady wsp贸艂czesnych przejaw贸w kryzysu moralnego, dylemat贸w w聽zakresie wybor贸w moralnych oraz sposoby ich聽rozwi膮zywania na gruncie etyki chrze艣cija艅skiej i聽innych koncepcji etycznych.

10. Moralne aspekty pracy i聽r贸偶nych dziedzin 偶ycia publicznego. Etyki zawodowe, w聽tym przyk艂ady kodeks贸w etycznych. Zagadnienie wszechstronnego i聽zr贸wnowa偶onego rozwoju. Moralny wymiar stosunku cz艂owieka do 艣wiata przyrody.

11. Etyczny wymiar 偶ycia szkolnego. Umiej臋tno艣膰 偶ycia z聽innymi i聽dla innych. Uczciwo艣膰, w聽tym problem "艣ci膮gania". Warto艣ci szczeg贸lnie cenione w聽偶yciu szkolnym.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 dokonywania etycznej analizy i聽oceny dzia艂a艅 i聽decyzji w艂asnych i聽innych.

2. Znajomo艣膰 podstawowych zasad i聽warto艣ci etycznych w聽najwa偶niejszych dziedzinach 偶ycia publicznego.

3. Umiej臋tno艣膰 dokonywania wybor贸w moralnych i聽podejmowania decyzji w聽艣wietle warto艣ci moralnych i聽poprzez tworzenie hierarchii warto艣ci.

4. Umiej臋tno艣膰 lepszego poznawania siebie i聽rozwijania w艂asnej to偶samo艣ci.

___________

1 Nauczanie religii jest realizowane zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami.

J臉ZYK MNIEJSZO艢CI NARODOWEJ LUB聽GRUPY ETNICZNEJ

Przedmiot realizowany jest w聽szko艂ach (oddzia艂ach) z聽j臋zykiem nauczania mniejszo艣ci narodowych lub grup etnicznych, zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami

Cele edukacyjne

1.Budowanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej, etnicznej oraz zadomowienie w聽tradycji kultury europejskiej.

2.Rozwijanie 艣wiadomego, krytycznego odbioru dzie艂 kultury (tak偶e masowej) oraz samodzielnego poznawania r贸偶nych obszar贸w humanistyki.

3.Dorastanie do poczucia odpowiedzialno艣ci za聽w艂asny rozw贸j, samodzielne decyzje dotycz膮ce kierunku dalszego kszta艂cenia (np.聽wyboru kierunku studi贸w czy聽wyboru zawodu).

4.Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych w聽r贸偶nych sytuacjach, a聽poprzez to聽osi膮ganie dojrza艂o艣ci do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂ecze艅stwie, w聽pa艅stwie obywatelskim.

5.Rozwijanie postaw tolerancji i聽eliminowanie postaw ksenofobicznych.

Zadania szko艂y

1. Wprowadzenie ucznia w聽dziedzictwo literackie i聽kulturowe; pog艂臋bianie rozumienia tradycji narodowej i聽europejskiej, rozpoznawanie jej obecno艣ci we聽wsp贸艂czesnej kulturze; rozwijanie 艣wiadomo艣ci historyczno - literackiej i聽chronologicznego porz膮dkowania wiedzy.

2. Przybli偶anie problematyki i聽zjawisk artystycznych w聽literaturze i聽innych dziedzinach kultury.

3. Interpretacja dzie艂 - w聽kontek艣cie historycznym i聽aksjologicznym; rozpoznawanie warto艣ci w聽dzie艂ach literatury i聽kultury oraz ich聽hierarchizacja.

4. Opisanie systemu j臋zyka jako narz臋dzia komunikacji; ukazanie jego rozwoju, zr贸偶nicowania, bogactwa znacze艅 i聽艣rodk贸w ekspresji; r贸偶norodno艣ci u偶ycia w聽sytuacjach komunikacyjnych zgodnie z聽zasadami etyki m贸wienia.

5. Omawianie roli medi贸w w聽komunikacji spo艂ecznej oraz analizowanie form przekazu radia, telewizji, Internetu, prasy; przygotowanie uczni贸w do ich krytycznego odbioru.

6. Wprowadzenie w聽zasady pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu maturalnego, do studi贸w wy偶szych i聽kszta艂cenia ustawicznego.

Tre艣ci nauczania

1. J臋zyk jako zjawisko semiotyczne:

1) znak j臋zykowy,

2) podstawowe funkcje znaku j臋zykowego, np.聽komunikowanie, ekspresja, impresja; funkcja poetycka,

3) j臋zyk - mowa - pismo.

2. Budowa j臋zyka:

1) brzmieniowa warstwa j臋zyka i聽wypowiedzi,

2) sposoby poszerzania leksyki (zapo偶yczenia, neologizmy, zwi膮zki frazeologiczne),

3) budowa wypowiedze艅 (zda艅),

4) sposoby opisu i聽jego j臋zykowa wyk艂adnia,

5) sp贸jno艣膰 tekstu.

3. Retoryka - werbalne i聽niewerbalne 艣rodki komunikacji.

4. Wypowied藕 j臋zykowa:

1) warto艣ciowanie wypowiedzi: poprawno艣膰 - niepoprawno艣膰,

2) cechy charakterystyczne pisanej i聽m贸wionej odmiany j臋zyka,

3) cechy charakterystyczne wypowiedzi monologowej i聽dialogowej,

4) j臋zyk reklamy,

5) cechy charakterystyczne komiksu.

5. J臋zyk - dzieje - spo艂ecze艅stwo:

1) pochodzenie j臋zyka ojczystego mniejszo艣ci narodowych i聽grup etnicznych,

2) spo艂eczne odmiany j臋zyka: dialekt, gwara, 偶argon, odmiany pokoleniowe.

6. Style:

1) style funkcjonalne,

2) stosowno艣膰 stylowa wypowiedzi,

3) j臋zyki fachowe, terminologia specjalistyczna.

7. Og贸lne poj臋cia kultury:

1) dzie艂o literackie i聽jego wyr贸偶niki,

2) spo艂eczne 艣rodki przekazu (prasa, radio, telewizja),

3) uczestnictwo w聽kulturze: tw贸rcy i聽odbiorcy,

4) kultura masowa.

8. Tradycje literackie:

1) 藕r贸d艂a tradycji literackiej,

2) konteksty biblijne i聽antyczne,

3) kontynuacje i聽nawi膮zania.

9. Tematy, motywy, w膮tki:

1) mi艂o艣膰, dom, rodzina, 艣mier膰, droga, w臋dr贸wka, pielgrzymka itp.,

2) natura a聽cywilizacja; motywy religijne w聽kulturze.

10. Proces historyczno - literacki:

1) gatunki i聽rodzaje literackie,

2) konteksty utworu: historyczne, biograficzne i聽inne,

3) pr膮d artystyczny,

4) epoka, nast臋pstwo epok.

11. Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne:

1) pi臋kno, dobro, prawda,

2) komizm, humor, ironia, tragizm, patos,

3) sacrum i聽profanum,

4) wolno艣膰, odpowiedzialno艣膰, tolerancja,

5) ojczyzna, ma艂a ojczyzna,

6) nar贸d a spo艂ecze艅stwo.

Osi膮gni臋cia

1. Odbi贸r dzie艂 sztuki na poziomie podstawowym:

1) w wymiarze interpretacyjnym:

a) wyraziste czytanie utwor贸w literackich ze聽zrozumieniem sensu, z聽trosk膮 o聽estetyk臋 czytania, w艂a艣ciw膮 dykcj臋, akcent, intonacj臋, itd.,

b) recytacja z聽pami臋ci wybranych tekst贸w poetyckich,

c) stosowanie podstawowych poj臋膰 z聽poetyki w聽analizie utwor贸w literackich; pojmowanie dzia艂a艅 analitycznych jako podstawy interpretacji; umiej臋tno艣膰 przywo艂ania w艂a艣ciwego kontekstu,

2) w wymiarze historycznym:

a) rozpoznawanie styl贸w w聽sztuce (np.聽roma艅ski, gotycki, renesansowy, barokowy, secesyjny),

b) wyja艣nianie powi膮za艅 czytanych utwor贸w z聽histori膮,

c) dostrzeganie warto艣ci charakterystycznych dla r贸偶nych epok,

3) w聽wymiarze aksjologiczno - egzystencjalnym: odr贸偶nianie spontanicznych i聽osobistych prze偶y膰 literackich od聽ponadindywidualnych, utrwalonych w聽tradycji.

2. S艂uchanie i聽m贸wienie na poziomie podstawowym:

1) sprawne i聽艣wiadome pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym lub etnicznym,

2) wypowiadanie si臋 ze聽艣wiadomo艣ci膮 intencji,

3) rozpoznawanie akt贸w mowy i聽ich intencji (np.聽odr贸偶nianie pro艣by od rozkazu, pytania od 偶膮dania),

4) poprawne formu艂owanie pyta艅 i聽odpowiedzi; rozpoznawanie pyta艅 sugestywnych, retorycznych,

5) poszerzanie czynnego repertuaru leksykalnego i聽frazeologicznego w聽rozmaitych wypowiedziach,

6) skuteczne uczestniczenie w聽dialogu, dyskusji,

7) s艂uchanie wypowiedzi partner贸w, s艂uchanie wyk艂adu z聽notowaniem.

3. Pisanie i聽redagowanie tekst贸w:

1) sprawne pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem ojczystym lub etnicznym w聽odmianie pisanej w聽zale偶no艣ci od聽sytuacji komunikacyjnej,

2) komponowanie d艂u偶szych, sp贸jnych wypowiedzi; analiza tematu, uk艂adanie plan贸w i聽konspekt贸w; nadawanie tytu艂贸w i聽艣r贸dtytu艂贸w,

3) praca redakcyjna nad tekstem w艂asnym: poprawianie, adiustacja, podzia艂 na cz臋艣ci sk艂adowe (wst臋p, rozdzia艂y, paragrafy, akapity), wyr贸偶nienia w聽tek艣cie,

4) przekszta艂canie tekstu w艂asnego i聽cudzego; streszczanie, skracanie, rozwijanie, cytowanie,

5) prowadzenie korespondencji, stosowanie zwrot贸w adresatywnych, etykiety j臋zykowej; pisanie 偶yciorysu, pro艣by; wypowiadanie si臋 w聽podstawowych (szkolnych) formach gatunkowych: rozprawka, referat.

4. Czytanie:

1) odr贸偶nianie cech swoistych i聽rozumienie funkcji gatunk贸w publicystycznych i聽popularnonaukowych, tekst贸w prasowych (informacja, komentarze, artyku艂y, reporta偶e, wyst膮pienia publiczne),

2) sprawne czytanie ze聽zrozumieniem tekst贸w u偶ytkowych.

5. Samokszta艂cenie na poziomie podstawowym:

1) stosowanie psychologicznych zasad i聽strategii uczenia si臋,

2) systematyzowanie i聽syntetyzowanie poznanego materia艂u: scalanie zebranych informacji w聽problemowe ca艂o艣ci,

3) korzystanie z聽r贸偶nych rodzaj贸w i聽technik gromadzenia i聽przekazywania informacji (dokument贸w, leksykon贸w, encyklopedii, s艂ownik贸w, baz聽danych, nagra艅 magnetofonowych i聽magnetowidowych).

艢CIE呕KI EDUKACYJNE

EDUKACJA PROZDROWOTNA

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie podstawowej wiedzy o聽zdrowiu (szczeg贸lnie psychicznym i聽spo艂ecznym), jego uwarunkowaniach i聽zagro偶eniach oraz kszta艂towanie odpowiedzialno艣ci za聽zdrowie w艂asne i聽innych ludzi.

2. Profilaktyka problem贸w m艂odzie偶y.

Zadania szko艂y

1. Zwi臋kszanie zainteresowania uczni贸w sprawami zdrowia i聽przekazywanie im聽rzetelnej wiedzy o聽r贸偶nych jego aspektach (zdrowie fizyczne, psychiczne, spo艂eczne i聽duchowe), czynnikach sprzyjaj膮cych i聽zagro偶eniach dla zdrowia oraz mo偶liwo艣ciach ich聽eliminowania lub ograniczania.

2. Tworzenie w聽szkole 艣rodowiska fizycznego i聽spo艂ecznego oraz klimatu wychowawczego umo偶liwiaj膮cego uczniom wzmacnianie poczucia w艂asnej warto艣ci, wiary w siebie, kszta艂towanie umiej臋tno艣ci 偶yciowych, praktykowanie prozdrowotnego stylu 偶ycia oraz udzielanie uczniom wsparcia w聽sytuacjach trudnych.

Tre艣ci nauczania

1. Zdrowie i聽czynniki mu sprzyjaj膮ce i聽zagra偶aj膮ce, mo偶liwo艣ci ich聽eliminowania lub ograniczania, odpowiedzialno艣膰 za聽zdrowie w艂asne i聽innych ludzi.

2. Piel臋gnacja cia艂a i聽urody. Dba艂o艣膰 o聽utrzymanie odpowiedniej masy cia艂a. Zasady racjonalnego 偶ywienia w聽r贸偶nych okresach 偶ycia.

3. Zachowania ryzykowne i聽bezpieczne w聽偶yciu codziennym oraz kontaktach spo艂ecznych. Troska o聽bezpiecze艅stwo innych.

4. Szukanie i聽korzystanie z聽pomocy medycznej, psychologiczno - pedagogicznej i聽innych form wsparcia (zw艂aszcza w聽sytuacjach kryzysowych). Znaczenie profilaktycznych bada艅 medycznych. Postawy wobec os贸b przewlekle chorych (w聽tym chorych psychicznie ) oraz niepe艂nosprawnych i聽starszych.

5. Osobowe i聽spo艂eczne umiej臋tno艣ci 偶yciowe niezb臋dne dla ochrony, utrzymania i聽poprawy zdrowia w聽tym:聽budowanie pozytywnego obrazu w艂asnej osoby, rozwi膮zywanie problem贸w osobistych, dokonywanie wybor贸w, radzenie sobie z聽negatywnymi emocjami i聽konstruktywne radzenie sobie ze聽stresem, nawi膮zywanie i聽utrzymywanie dobrych relacji z聽innymi lud藕mi, wyra偶anie empatii, rozwi膮zywanie konflikt贸w, ochrona praw w艂asnych i聽innych ludzi, radzenie sobie z聽presj膮 i聽negatywnymi wp艂ywami otoczenia, dawanie i聽korzystanie ze聽wsparcia, reagowanie na聽krzywdzenie innych.

6. Profilaktyka problem贸w zwi膮zanych z聽u偶ywaniem 艣rodk贸w psychoaktywnych: czynniki ryzyka i聽czynniki chroni膮ce, przyczyny i聽skutki u偶ywania 艣rodk贸w psychoaktywnych. Organizacja czasu wolnego, zabawa i聽poczucie humoru a聽zdrowie.

Osi膮gni臋cia

1. Przekonanie, 偶e聽zdrowie jest warto艣ci膮 dla cz艂owieka oraz 艣rodkiem do osi膮gania cel贸w 偶yciowych i聽dobrej jako艣ci 偶ycia.

2. Przyj臋cie odpowiedzialno艣ci za聽w艂asne zdrowie.

3. 艢wiadome d膮偶enie do ochrony, utrzymania i聽poprawy zdrowia w艂asnego oraz os贸b z聽najbli偶szego otoczenia.

4. Znajomo艣膰 g艂贸wnych czynnik贸w sprzyjaj膮cych i聽zagra偶aj膮cych zdrowiu.

5. Przestrzeganie podstawowych zasad profilaktyki najcz臋stszych chor贸b i聽uraz贸w oraz problem贸w zwi膮zanych z聽u偶ywaniem 艣rodk贸w psychoaktywnych.

6. Umiej臋tno艣膰 rozpoznawania zachowa艅 ryzykownych i聽podejmowania bezpiecznych zachowa艅.

7. Umiej臋tno艣膰 identyfikowania w艂asnych mocnych i聽s艂abych stron oraz w艂asnej reakcji na聽stres i聽radzenie sobie z聽nim.

8. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽pomocy medycznej i聽psychologicznej, radzenie sobie w聽sytuacjach trudnych oraz umiej臋tno艣膰 wspierania innych.

9. Umiej臋tno艣膰 udzielania pierwszej pomocy w聽stanach zagro偶enia zdrowia i聽偶ycia.

10. Umiej臋tno艣ci: porozumiewania si臋 i聽utrzymywania dobrych relacji z聽innymi lud藕mi, wsp贸艂pracy w聽grupie oraz radzenia sobie z聽presj膮 innych ludzi.

TECHNOLOGIA INFORMACYJNA

Cele edukacyjne

1. Wykszta艂cenie umiej臋tno艣ci 艣wiadomego i聽sprawnego pos艂ugiwania si臋 komputerem oraz narz臋dziami i聽metodami informatyki.

2. Przygotowanie do aktywnego funkcjonowania w聽tworz膮cym si臋 spo艂ecze艅stwie informacyjnym.

Zadania szko艂y

1. Stworzenie warunk贸w do korzystania ze聽sprz臋tu oraz program贸w komputerowych wspomagaj膮cych r贸偶ne dziedziny nauczania.

2. Pog艂臋bienie wiedzy i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci informatycznych wyniesionych z聽poprzednich etap贸w edukacyjnych.

Tre艣ci nauczania

1. Podstawowe formy organizowania informacji w聽bazach danych spotykanych w聽otoczeniu ucznia. Wyszukiwanie informacji w聽bazach danych.

2. Korzystanie z聽informacji zwi膮zanych z聽kszta艂ceniem, pochodz膮cych z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 oraz komunikowanie si臋 poprzez sie膰.

3. Wspomaganie prezentacji prac uczni贸w z聽zastosowaniem program贸w komputerowych.

4. Rozw贸j zastosowa艅 komputer贸w. Prawne i聽spo艂eczne aspekty zastosowa艅 informatyki.

Osi膮gni臋cia

1. Tworzenie prezentacji z聽wykorzystaniem program贸w komputerowych.

2. Korzystanie z聽dost臋pnych 藕r贸de艂 informacji za聽pomoc膮 komputer贸w.

3. Komunikowanie si臋 z聽wykorzystaniem sieci komputerowej.

WYCHOWANIE DO聽呕YCIA W聽RODZINIE 2

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci rozwi膮zywania problem贸w zwi膮zanych z聽trudno艣ciami okresu dojrzewania, dorastania i聽wyboru drogi 偶yciowej.

2. Pog艂臋bianie wiedzy zwi膮zanej z聽funkcjami rodziny, mi艂o艣ci膮, przyja藕ni膮, pe艂nieniem r贸l ma艂偶e艅skich i聽rodzicielskich, seksualno艣ci膮 cz艂owieka i聽prokreacj膮.

3. Przyj臋cie pozytywnej postawy wobec 偶ycia ludzkiego, os贸b niepe艂nosprawnych i聽chorych.

4. Kszta艂towanie postaw prozdrowotnych, prospo艂ecznych i聽prorodzinnych.

5. Uzyskanie przez uczni贸w lepszego rozumienia siebie i聽najbli偶szego otoczenia.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie wychowawczej roli rodziny. Integrowanie dzia艂a艅 szko艂y i聽rodzic贸w.

2. Pomoc w聽kszta艂towaniu pozytywnego stosunku do p艂ciowo艣ci. Odniesienie p艂ciowo艣ci do warto艣ci i聽poj臋膰, takich jak poszanowanie 偶ycia, mi艂o艣膰, ma艂偶e艅stwo, rodzina, przyja藕艅, akceptacja i聽szacunek w聽relacjach mi臋dzyludzkich.

3. Pomoc w聽osi膮ganiu dojrza艂o艣ci psychoseksualnej.

4. U艣wiadomienie roli rodziny w聽偶yciu cz艂owieka. Promowanie trwa艂ych zwi膮zk贸w, kt贸rych podstaw膮 jest wi臋藕 emocjonalna, efektywne sposoby komunikowania si臋, wzajemne zrozumienie.

5. Przekazywanie rzetelnej, dostosowanej do poziomu rozwoju ucznia, wiedzy na聽temat zmian biologicznych, psychicznych i聽spo艂ecznych w聽r贸偶nych fazach rozwoju cz艂owieka.

Tre艣ci nauczania

1. To偶samo艣膰 i聽wielowymiarowo艣膰 cz艂owieka. Poczucie sensu 偶ycia.

2. Komunikacja interpersonalna, asertywno艣膰, techniki negocjacji, empatia.

3. Tolerancja wobec odmienno艣ci kulturowych, etnicznych, religijnych, seksualnych.

4. Rozw贸j psychoseksualny cz艂owieka w聽kolejnych fazach 偶ycia.

5. Dojrzewanie: rozumienie i聽akceptacja kryteri贸w dojrza艂o艣ci biologicznej, psychicznej i聽spo艂ecznej. Problemy okresu dojrzewania i聽sposoby radzenia sobie z聽nimi.

6. Warto艣ci i聽poj臋cia zwi膮zane z聽p艂ciowo艣ci膮 cz艂owieka: m臋sko艣膰, kobieco艣膰, mi艂o艣膰, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialno艣ci w聽prze偶ywaniu w艂asnej p艂ciowo艣ci i聽budowaniu emocjonalnych wi臋zi. Role kobiet i聽m臋偶czyzn a聽panuj膮ce stereotypy.

7. Inicjacja seksualna, jej uwarunkowania i聽nast臋pstwa. Argumenty biomedyczne, psychologiczne i聽moralne za聽op贸藕nianiem wieku inicjacji seksualnej.

8. Istota seksualno艣ci cz艂owieka i聽jej aspekty. Integracja seksualna.

9. Komplementarno艣膰 p艂ci - wzajemne dope艂nianie si臋 p艂ci w聽sferach: fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i聽spo艂ecznej. Rozumienie, akceptacja i聽szacunek dla聽os贸b p艂ci odmiennej. Potrzeba akceptacji w艂asnej seksualno艣ci.

10. Istota, rodzaje i聽etapy rozwoju mi艂o艣ci. R贸偶nice w聽prze偶ywaniu mi艂o艣ci.

11. Metody rozpoznawania p艂odno艣ci.

12. Metody i聽艣rodki antykoncepcji. Sposoby ich聽dzia艂ania i聽zasady doboru.

13. Choroby przenoszone drog膮 p艂ciow膮 i聽zapobieganie im. AIDS: profilaktyka, aspekt spo艂eczny i聽etyczny, chory na聽AIDS w聽rodzinie.

14. Trudno艣ci w聽osi膮ganiu to偶samo艣ci p艂ciowej, mo偶liwo艣ci pomocy.

15. Normy zachowa艅 seksualnych. Nietypowe zachowania seksualne. Przemoc i聽przest臋pstwa seksualne; mo偶liwo艣ci zapobiegania, sposoby obrony. Informacja o聽o艣rodkach pomocy psychologicznej, medycznej i聽prawnej.

16. Przygotowanie do ma艂偶e艅stwa. Problemy wierno艣ci, zaufania i聽dialogu.

17. Ma艂偶e艅stwo - jego fazy; trudno艣ci i聽konflikty oraz sposoby ich聽rozwi膮zywania; warto艣膰 ma艂偶e艅stwa. Macierzy艅stwo i聽ojcostwo. Przygotowanie do r贸l rodzicielskich. Adopcja. Bezdzietno艣膰.

18. Przebieg i聽higiena ci膮偶y. Rozw贸j prenatalny dziecka. Szko艂a rodzenia, por贸d i聽naturalne karmienie. Rola rodzic贸w w聽okresie oczekiwania na聽narodziny dziecka, w聽czasie porodu i聽w聽pierwszym okresie 偶ycia dziecka.

19. Funkcje rodziny, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem wychowania dzieci w聽rodzinie. Znaczenie prawid艂owych postaw rodzicielskich dla rozwoju dziecka. Samotne rodzicielstwo.

20. Nieplanowana ci膮偶a; sposoby szukania pomocy w聽sytuacjach trudnych.

21. Aborcja jako zagro偶enie dla zdrowia psychicznego i聽fizycznego - aspekty prawny, medyczny i聽moralny.

22. Konflikty w聽rodzinie i聽ich聽przyczyny. Sposoby rozwi膮zywania konflikt贸w.

23. Przemoc w聽rodzinie. Wykorzystywanie seksualne. Profilaktyka. Mo偶liwo艣ci uzyskiwania pomocy.

24. Zagro偶enia 偶ycia spo艂ecznego: alkoholizm, narkomania, agresja, sekty, pornografia.

25. Prawodawstwo dotycz膮ce rodziny. Zawarcie ma艂偶e艅stwa, separacja, rozw贸d. Prawa i聽obowi膮zki ma艂偶onk贸w i聽rodzic贸w, prawa dziecka. Obowi膮zki pa艅stwa wobec rodziny.

26. Cz艂owiek wobec niepe艂nosprawno艣ci, staro艣ci, choroby, umierania i聽艣mierci, w聽tym w聽aspekcie 偶ycia rodzinnego.

27. Poradnictwo m艂odzie偶owe i聽rodzinne w聽Polsce.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 podejmowania odpowiedzialnych decyzji dotycz膮cych wyboru drogi 偶yciowej, ma艂偶e艅stwa i聽rodziny.

2. Umiej臋tno艣膰 艣wiadomego kreowania w艂asnej osobowo艣ci.

3. Przygotowanie, na podstawie wiedzy i聽wykszta艂conych umiej臋tno艣ci, do聽poszanowania godno艣ci 偶ycia ludzkiego i聽dojrza艂ego funkcjonowania w聽rodzinie.

4. Znajomo艣膰 podstawowych zasad post臋powania w聽sferze ludzkiej p艂ciowo艣ci i聽p艂odno艣ci.

5. Umiej臋tno艣膰 poszukiwania i聽udzielania odpowiedzi na聽pytania: Kim jest cz艂owiek? Jakie s膮 jego cele i聽zadania 偶yciowe? Jaki jest sens 偶ycia?

___________

2 Spos贸b nauczania szkolnego i聽zakres tre艣ci zaj臋膰 edukacyjnych "Wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie " okre艣la rozporz膮dzenie ministra w艂a艣ciwego do spraw o艣wiaty i聽wychowania, wydane na聽podstawie art.聽4 ust.聽3 ustawy z聽dnia 7聽stycznia 1993聽r. o聽planowaniu rodziny, ochronie p艂odu ludzkiego i聽warunkach dopuszczalno艣ci przerywania ci膮偶y (Dz.聽U. Nr聽17, poz.聽78, z聽1995聽r. Nr聽66, poz.聽334, z聽1996聽r. Nr聽139, poz.聽646, z聽1997聽r. Nr聽141, poz.聽943 i聽Nr聽157, poz.聽1040, z聽1999聽r. Nr聽5, poz.聽32 oraz聽z聽2001聽r. Nr聽154, poz.聽1792).

Za艂膮cznik聽nr聽6

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTA艁CENIA OG脫LNEGO DLA SZK脫艁 PONADPODSTAWOWYCH

PRZEDMIOTY

J臉ZYK POLSKI

Cz艂owiek zdobywa wiedz臋 przede wszystkim poprzez j臋zyk. Nauczanie j臋zyka ojczystego tworzy fundament og贸lnego rozwoju ucznia, jest pomoc膮 w聽kszta艂towaniu si臋 zintegrowanej wewn臋trznie osoby ucznia, stanowi g艂贸wny punkt odniesienia ca艂ej edukacji szkolnej - wychowania i聽kszta艂cenia. Za聽rozw贸j j臋zyka ucznia w聽mowie i聽pi艣mie (w聽tym za聽zas贸b poj臋膰, ortografi臋 i聽estetyk臋 zapisu) odpowiedzialni s膮 wszyscy nauczyciele, niezale偶nie od posiadanej specjalno艣ci.

SZKO艁A PONADPODSTAWOWA DAJ膭CA MO呕LIWO艢膯 UZYSKANIA 艢WIADECTWA DOJRZA艁O艢CI

Cele edukacyjne

1. Osi膮ganie przez uczni贸w dojrza艂o艣ci intelektualnej, emocjonalnej i聽moralnej. Budowanie to偶samo艣ci osobowej, narodowej oraz zadomowienie w聽tradycji kultury europejskiej.

2. Rozwijanie 艣wiadomego, krytycznego odbioru dzie艂 kultury (tak偶e masowej) oraz samodzielnego poznawania r贸偶nych obszar贸w humanistyki.

3. Dorastanie do poczucia odpowiedzialno艣ci za聽w艂asny rozw贸j, samodzielne decyzje dotycz膮ce kierunku dalszego kszta艂cenia (np.聽wyboru kierunku studi贸w czy聽wyboru zawodu).

4. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych w聽r贸偶nych sytuacjach, a聽poprzez to osi膮ganie dojrza艂o艣ci do 偶ycia w聽rodzinie, w聽spo艂ecze艅stwie, w聽pa艅stwie obywatelskim.

Zadania szko艂y

A. Wszystkie szko艂y

Zadania szko艂y realizowane jak w聽szkole podstawowej, a聽ponadto:

1) wprowadzanie ucznia w聽dziedzictwo literackie i聽kulturowe; pog艂臋bianie rozumienia tradycji narodowej i聽europejskiej, rozpoznawanie jej obecno艣ci we聽wsp贸艂czesnej kulturze,

2) przybli偶anie problematyki i聽zjawisk artystycznych we聽wsp贸艂czesnej literaturze i聽kulturze,

3) interpretacja arcydzie艂 - w聽kontek艣cie egzystencjalnym, aksjologicznym i聽historycznym; rozpoznawanie warto艣ci w聽dzie艂ach literatury i聽kultury oraz ich hierarchizacja; warto艣ciowanie,

4) omawianie roli medi贸w w聽komunikacji spo艂ecznej oraz analizowanie form przekazu radia, telewizji i聽prasy; pobudzanie uczni贸w do ich krytycznego odbioru,

5) opisanie systemu i聽偶ycia j臋zyka: ukazanie jego rozwoju, zr贸偶nicowania, bogactwa znacze艅 i聽艣rodk贸w ekspresji, r贸偶norodno艣ci u偶ycia w聽sytuacjach komunikacyjnych; etyka m贸wienia,

6) nauczanie syntezowania i聽porz膮dkowania poznanego materia艂u wed艂ug dyscyplin naukowych:

a) j臋zykoznawstwa (opis systemu j臋zyka),

b) literaturoznawstwa (podstawowe poj臋cia z聽poetyki i聽procesu historyczno-literackiego),

7) wprowadzenie w聽technologi臋 pracy umys艂owej jako przygotowanie do egzaminu dojrza艂o艣ci (lub egzaminu maturalnego) i聽do studi贸w wy偶szych .

B. Profil humanistyczny

Zadania okre艣lone dla wszystkich szk贸艂, a聽ponadto:

1) rozwijanie sztuki interpretacji w聽rozszerzonych kontekstach historyczno - literackich, teoretyczno - literackich, filozoficznych,

2) wskazywanie na korespondencj臋 r贸偶nych sztuk, interpretacje por贸wnawcze,

3) rozwijanie uzdolnie艅 tw贸rczych uczni贸w - artystycznych lub naukowych - poprzez ich w艂asn膮 tw贸rczo艣膰 (np. pisarsk膮, teatraln膮, filmow膮 albo drobne prace krytyczne i聽badawcze).

Tre艣ci nauczania

1. Doskonalenie umiej臋tno艣ci jak w聽szkole podstawowej, a聽ponadto:

A. Wszystkie szko艂y

1) m贸wienie i聽pisanie:

a) sprawne pos艂ugiwanie si臋 r贸偶nymi odmianami polszczyzny (zw艂aszcza og贸ln膮 w聽odmianie pisanej i聽m贸wionej oraz potoczn膮 i聽fachow膮) w聽zale偶no艣ci od sytuacji komunikacyjnej,

b) wypowiadanie si臋 w聽podstawowych (szkolnych) formach gatunkowych: rozprawka, recenzja, referat, interpretacja utworu literackiego lub fragmentu,

c) poszerzanie czynnego repertuaru leksykalnego i聽frazeologicznego w聽rozmaitych wypowiedziach,

d) rozpoznawanie akt贸w mowy i聽ich intencji (np. odr贸偶nianie pro艣by od rozkazu, pytania od 偶膮dania, spostrzeganie ironii, sarkazmu, rubaszno艣ci); sprawne pos艂ugiwanie si臋 nimi,

e) stosowanie zabieg贸w perswazyjnych wraz z聽rozpoznawaniem ich warto艣ci (zw艂aszcza odr贸偶nianie szczero艣ci od nieszczero艣ci, prawdy od nieprawdy, nielojalno艣ci, podchwytliwo艣ci, eufemizm贸w, agresji, brutalno艣ci i聽wulgaryzm贸w w聽zachowaniach j臋zykowych),

f) poprawne formu艂owanie pyta艅 i聽odpowiedzi (np.聽pytanie sugestywne, 藕le postawione, podchwytliwe, retoryczne),

g) sprawne i聽skuteczne uczestniczenie w聽dialogu, dyskusji i negocjacjach,

2) s艂uchanie:

a) wyk艂adu z聽notowaniem,

b) aktywne (z聽empati膮, ze聽wspomaganiem, z聽korygowaniem, ze聽sprzeciwem),

c) w聽relacjach spo艂ecznych,

3) redagowanie tekst贸w:

a) komponowanie d艂u偶szych, sp贸jnych wypowiedzi; analiza tematu, uk艂adanie plan贸w i聽konspekt贸w; nadawanie tytu艂贸w i聽艣r贸dtytu艂贸w,

b) praca redakcyjna nad tekstem w艂asnym i聽cudzym: poprawianie, adiustacja, podzia艂 na cz臋艣ci sk艂adowe (rozdzia艂y, paragrafy, akapity), wyr贸偶nienia w tek艣cie,

c) parafrazowanie tekstu w艂asnego i聽cudzego; streszczanie, skracanie, rozwijanie, cytowanie,

d) spostrzeganie zjawisk powoduj膮cych niejednoznaczno艣膰 wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy); eliminowanie niew艂a艣ciwego ich聽u偶ycia,

e) spostrzeganie w聽tek艣cie dialektyzm贸w, archaizm贸w, indywidualnych cech tekstu; warto艣ciowanie estetyki tekstu,

f) prowadzenie korespondencji, stosowanie zwrot贸w adresatywnych, etykiety j臋zykowej,

4) czytanie:

a) rozr贸偶nianie swoisto艣ci i聽rozumienie funkcji gatunk贸w publicystycznych: tekst贸w prasowych, radiowych, telewizyjnych, wyst膮pie艅 publicznych,

b) sprawne czytanie ze zrozumieniem tekst贸w u偶ytkowych, popularnonaukowych i聽esej贸w (kr贸tkie fragmenty),

c) rozumienie r贸偶nych tekst贸w i聽kod贸w w聽przekazach kultury masowej,

5) odbi贸r dzie艂 sztuki:

a) w聽wymiarze interpretacyjnym:

- wyraziste czytanie utwor贸w literackich ze聽zrozumieniem sensu, z聽trosk膮 o聽estetyk臋 czytania, w艂a艣ciw膮 dykcj臋, akcent, intonacj臋, itd.,

- recytacja z聽pami臋ci wybranych tekst贸w poetyckich,

- stosowanie podstawowych poj臋膰 z聽poetyki w聽analizie utwor贸w literackich; pojmowanie dzia艂a艅 analitycznych jako podstawy interpretacji; umiej臋tno艣膰 przywo艂ania w艂a艣ciwego kontekstu,

- rozumienie tekst贸w o聽r贸偶nym stopniu komplikacji; odbi贸r znacze艅 metaforycznych, rozpoznawanie aluzji literackich, znak贸w biblijnych, antycznych i聽innych znak贸w kulturowych,

- odbi贸r i聽por贸wnywanie r贸偶nych dzie艂 sztuki, rozumienie korespondencji sztuk,

b) w wymiarze historycznym:

- rozpoznawanie styl贸w w聽sztuce (roma艅ski, gotycki, renesansowy i聽inne),

- wyja艣nianie powi膮za艅 czytanych utwor贸w z聽histori膮 Polski i聽Europy,

- por贸wnywanie utwor贸w literackich (z聽r贸偶nych epok) o聽podobnych motywach,

- dostrzeganie warto艣ci charakterystycznych dla r贸偶nych epok,

- rozpoznawanie przybli偶onego czasu powstania utwor贸w na podstawie obrazu kultury materialnej, obyczaju, konwencji, stylu i聽j臋zyka,

c) w聽wymiarze aksjologiczno - egzystencjalnym:

- rozpoznawanie warto艣ci i聽ich hierarchii w dzie艂ach literackich; wskazywanie w聽literaturze i聽sztuce warto艣ci aprobowanych przez siebie,

- odr贸偶nianie spontanicznych i聽osobistych prze偶y膰 literackich od ponadindywidualnych, utrwalonych w聽tradycji i聽krytyce kod贸w odbioru; zrozumienie formacyjnych i聽terapeutycznych warto艣ci czytanych dzie艂 dla pojedynczego czytelnika i聽wsp贸lnoty pokoleniowej czy narodowej,

6) samokszta艂cenie:

a) syntezowanie poznanego materia艂u: scalanie zebranych informacji w聽problemowe ca艂o艣ci,

b) korzystanie z聽literatury fachowej: notowanie, relacjonowanie; opis bibliograficzny,

c) korzystanie z聽r贸偶nych rodzaj贸w i聽technik gromadzenia i聽przekazywania informacji (dokument贸w, leksykon贸w, encyklopedii, s艂ownik贸w, baz danych, nagra艅 magnetofonowych i聽magnetowidowych, Internetu).

B. Profil humanistyczny

Tre艣ci nauczania okre艣lone dla wszystkich szk贸艂, a聽ponadto:

1) m贸wienie i聽pisanie:

a) wypowiadanie si臋 ze聽艣wiadomo艣ci膮 u偶ycia wyznacznik贸w gatunku: felietonu, eseju, artyku艂u popularnonaukowego, interpretacji por贸wnawczej,

b) w艂asne pr贸by pisarskie (opowiadanie, tekst poetycki, dziennik, pami臋tnik, scenariusz); pr贸by stylizowania i聽pastiszowania r贸偶nych tekst贸w,

c) rzetelne i聽skuteczne uczestniczenie w聽dialogu, polemice, negocjacjach,

d) pr贸by wyst膮pie艅 publicznych (np.聽przemawianie, prowadzenie zebra艅, wyg艂aszanie referat贸w, 艣wiadome pos艂ugiwanie si臋 gestykulacj膮 i聽mimik膮),

2) czytanie:

a) ze zrozumieniem i聽notowaniem tekst贸w naukowych,

b) ze zrozumieniem tekst贸w filozoficznych (kr贸tkich fragment贸w),

3) odbi贸r dzie艂 sztuki:

a) stosowanie w聽analizach utwor贸w literackich poj臋膰 z聽poetyki historycznej,

b) rozumienie przyj臋tej metodologii (Szukam w聽interpretacji utworu warto艣ci? Odniesie艅 do filozofii i聽sensu? Odniesie艅 do 偶ycia i聽cz艂owieka? Odniesie艅 do biografii autora i聽w艂asnej? Odczytuj臋 znaki i聽chc臋 zrozumie膰 struktur臋 artystyczn膮 i聽estetyk臋 dzie艂a?),

c) wskazywanie charakterystycznych dla danej epoki cech j臋zyka i聽stylu czytanych utwor贸w,

d) dostrzeganie zwi膮zk贸w utworu ze聽sztuk膮, kultur膮 i聽filozofi膮 epoki; interpretowanie dzie艂 w聽konwencjach gatunkowych i聽w聽konwencjach pr膮d贸w artystycznych epoki,

e) rozpoznawanie znak贸w tradycji (np. biblijnej, antycznej, chrze艣cija艅skiej, staropolskiej) w聽kulturze wsp贸艂czesnej - w聽literaturze, filmie, teatrze,

f) odnajdywanie intertekstualnych powi膮za艅 w聽czytanych utworach,

4) samokszta艂cenie:

a) sporz膮dzanie przypis贸w i聽zestaw贸w bibliograficznych,

b) pr贸by gromadzenia i聽przekazywania informacji: sporz膮dzanie baz danych, zapisu komputerowego (tak偶e internetowego), nagrywania audio i聽wideo.

1. Wiadomo艣ci:

We聽wszystkich szko艂ach Ponadto w聽profilu humanistycznym
1 2
J臋zyk jako zjawisko semiotyczne
  • j臋zyk - mowa - pismo

  • znak j臋zykowy

  • podstawowe funkcje znaku j臋zykowego: komunikowanie, ekspresja, impresja

  • j臋zykowy obraz 艣wiata

  • kompetencja j臋zykowa i komunikacyjna

  • model komunikacji j臋zykowej

  • funkcje znaku: poznawcza, poetycka, metaj臋zykowa

Budowa j臋zyka
  • brzmieniowa warstwa j臋zyka i wypowiedzi

  • sposoby poszerzania leksyki (zapo偶yczenia, neologizmy, zwi膮zki frazeologiczne)

  • budowa wypowiedzi (zda艅), sposoby opisu

  • sp贸jno艣膰 tekstu

  • prozodia

  • polszczyzna a inne j臋zyki

  • przek艂ad z j臋zyka na j臋zyk

  • leksykalna i聽fleksyjna 艂膮czliwo艣膰 sk艂adniowa

Retoryka
  • werbalne i聽niewerbalne 艣rodki komunikacji, perswazji

  • 艣rodki retoryczne

  • etyka m贸wienia: stosowno艣膰, skuteczno艣膰, uczciwo艣膰, etykieta j臋zykowa

  • retoryka i聽erystyka jako sztuka

  • retoryczna organizacja tekstu

  • podstawowe chwyty erystyczne

Wypowied藕 j臋zykowa
  • warto艣ciowanie wypowiedzi: poprawno艣膰 -niepoprawno艣膰, b艂膮d j臋zykowy, prawdziwo艣膰 - fa艂szywo艣膰, szczero艣膰 - k艂amstwo, warto艣ciowanie estetyczne

  • podstawowe gatunki pisanej i m贸wionej odmiany j臋zyka (rozmowa, dyskusja, przem贸wienie)

  • wypowied藕 monologowa i dialogowa

  • wypowied藕 artystyczna, publicystyczna, potoczna

  • intencje komunikacyjne (illokucja)

  • performatywno艣膰 wypowiedzi

  • gatunki pisanej i m贸wionej odmiany j臋zyka (referat, esej, felieton, wywiad, kazanie)

  • informacja, opinia, perswazja, manipulacja j臋zykowa, propaganda

J臋zyk - dzieje - spo艂ecze艅stwo
  • pochodzenie j臋zyka polskiego

  • spo艂eczne odmiany j臋zyka: dialekt, gwara, 偶argon, odmiany pokoleniowe

  • podstawowe przejawy zmian w聽dziejach polszczyzny

  • kontakty mi臋dzyj臋zykowe, zapo偶yczenia

  • spo艂ecze艅stwa jedno- i聽wieloj臋zyczne

Style
  • styl style funkcjonalne

  • stosowno艣膰 stylowa wypowiedzi

  • j臋zyki fachowe, terminologia specjalistyczna

  • stylizacja j臋zykowa

  • rodzaje 艣rodk贸w stylistycznych (w聽r贸偶nych odmianach j臋zyka)

  • swoisto艣膰 wypowiedzi indywidualnej (idiolekt)

Og贸lne poj臋cia kultury
  • cywilizacja, natura, kultura, sztuka

  • dzie艂o literackie i聽jego wyr贸偶niki

  • spo艂eczne 艣rodki przekazu (prasa, radio telewizja)

  • uczestnictwo w聽kulturze: tw贸rcy i聽odbiorcy

  • kultura masowa i聽elitarna

  • arcydzie艂o, kicz

  • kulturowe konteksty literatury

  • r贸偶ne formy przekazu utwor贸w literackich: drukowane, ustne, ikoniczne, akustyczne, filmowe, audiowizualne

  • obiegi kultury: kultura"niska" i聽kultura "wysoka"

Tradycje literackie
  • staropolskie聽i聽o艣wieceniowe

  • romantyczne聽i聽pozytywistyczne

  • m艂odopolskie聽i聽awangardowe

  • konteksty聽biblijne聽i聽antyczne

  • kontynuacje聽i聽nawi膮zania

  • dziedzictwo聽a聽tradycja literacka

  • awangarda聽a聽postmodernizm

  • intertekstualno艣膰

Tematy,聽motywy,聽w膮tki
  • mi艂o艣膰, dom, rodzina, 艣mier膰, droga, w臋dr贸wka, pielgrzymka itp.

  • motywy franciszka艅skie w聽kulturze

  • topos, np.聽ogrodu, raju, arkadii

  • motyw artysty jako nauczyciela, kap艂ana, wieszcza, m臋drca, b艂azna itp.

Proces聽historyczno - literacki
  • gatunki i聽rodzaje literackie

  • konwencja literacka i聽typowe dla聽niej 艣rodki artystyczne

  • konteksty utworu: historyczne i聽biograficzne

  • pr膮d聽artystyczny

  • epoka聽jako formacja kulturowa, nast臋pstwo epok

  • przemiany聽gatunku

  • konwencjonalizm,聽epigonizm,聽oryginalno艣膰

  • konteksty聽macierzyste聽utworu

Warto艣ci, kategorie estetyczne i聽filozoficzne
  • prawda, dobro, pi臋kno

  • komizm, humor, ironia, tragizm, patos

  • nauka, wiedza, wiara聽

  • sacrum i聽profanum

  • wolno艣膰, odpowiedzialno艣膰, tolerancja

  • ojczyzna, ma艂a ojczyzna

  • nar贸d a聽spo艂ecze艅stwo

  • etyka, estetyka

  • kategorie estetyczne

  • filozofia a聽religia; metafizyka, mistyka

  • nurty filozoficzne zwi膮zane z聽omawian膮 tradycj膮 literack膮

  • warto艣ci聽uniwersalne

Osi膮gni臋cia

Osi膮gni臋cia okre艣lone s膮 w聽punkcie Tre艣ci nauczania w聽cz臋艣ciach opisuj膮cych umiej臋tno艣ci oraz wiadomo艣ci.

Lektura

1. Literatura powszechna:
Biblia (fragmenty); mitologia (wyb贸r); Homer - Iliada lub Odyseja (fragmenty); Sofokles - Antygona; Pie艣艅 o聽Rolandzie (fragmenty); Horacy - wyb贸r pie艣ni; W.聽Szekspir - wybrany dramat; Molier - wybrana komedia; W.聽Goethe - Faust (fragmenty); wybrana europejska powie艣膰 XIX w.; J.聽Conrad - wybrany utw贸r; F.聽Kafka - Proces; M.聽Bu艂hakow - Mistrz i聽Ma艂gorzata; inna wybrana powie艣膰 XX聽w.,

2. Literatura polska:
(konteksty biblijne, antyczne i聽inne; kontynuacje i聽nawi膮zania); Bogurodzica; J.聽Kochanowski - pie艣ni i聽treny (wyb贸r); poezja baroku (wyb贸r); I.聽Krasicki - satyry (wyb贸r), liryka (wyb贸r); A.聽Mickiewicz - Pan Tadeusz, Dziady cz.聽III; inny dramat romantyczny (J.聽S艂owackiego, Z.聽Krasi艅skiego lub C.聽Norwida); wyb贸r poezji romantycznej (w tym: A.聽Mickiewicza, J.聽S艂owackiego, C.聽Norwida); B.聽Prus - Lalka; E.聽Orzeszkowa - Nad Niemnem (fragmenty); wyb贸r nowel pozytywistycznych; wyb贸r poezji m艂odopolskiej; S.聽Wyspia艅ski - Wesele; W.聽Reymont - Ch艂opi (t.聽1: Jesie艅); S.聽呕eromski - Ludzie bezdomni, Przedwio艣nie; W.聽Gombrowicz - Ferdydurke (fragmenty); inny wybrany utw贸r prozy polskiej XX聽w. (np.聽M.聽D膮browskiej, M.聽Kuncewiczowej, Z.聽Na艂kowskiej); T.聽Borowski - wybrane opowiadania; G.聽Herling-Grudzi艅ski - Inny 艣wiat; wyb贸r poezji polskiej XX w. (w tym: B.聽Le艣miana, L.聽Staffa, J.聽Tuwima, Cz.聽Mi艂osza, K.聽Baczy艅skiego, T.聽R贸偶ewicza, Z.聽Herberta, M.聽Bia艂oszewskiego, W.聽Szymborskiej); wybrany dramat XX w. (S.聽I. Witkiewicza, S.聽Mro偶ka, T.聽R贸偶ewicza),

3. Wybrany utw贸r z聽literatury dokumentalnej (reporta偶, dziennik, pami臋tnik),

4. Utwory zaproponowane przez uczni贸w i聽nauczyciela,

5. Inne teksty kultury (spektakle teatralne, filmy, reklamy, utwory muzyczne, obrazy, s艂uchowiska, programy telewizyjne, teksty prasowe).

Uwaga: w聽ka偶dej klasie obowi膮zuje lektura w聽ca艂o艣ci pi臋ciu wi臋kszych utwor贸w (z聽prozy lub dramatu).

SZKO艁A ZASADNICZA

Cele edukacyjne

1. Czynne uczestnictwo uczni贸w w聽kulturze poprzez lektur臋, odbi贸r tekst贸w kultury i聽starann膮, czyst膮 mow臋.

2.聽Uzupe艂nianie brak贸w w聽zakresie wiedzy i聽umiej臋tno艣ci nabytych w聽poprzednich etapach edukacji, tak aby ucze艅 m贸g艂 podj膮膰 nauk臋 w聽szkole daj膮cej mo偶liwo艣膰 uzyskania 艣wiadectwa dojrza艂o艣ci.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci rozumienia oraz wyra偶ania my艣li przez u偶ycie j臋zyka i聽wykorzystywanie wiedzy o聽nim; wyr贸wnywanie poziomu umiej臋tno艣ci wyniesionych z聽o艣mioletniej szko艂y podstawowej.

2. U艣wiadamianie etycznego wymiaru zachowa艅 j臋zykowych.

3. Zapoznawanie z聽r贸偶norodnymi tekstami kultury odpowiednimi do wieku, zainteresowa艅, do艣wiadcze艅 i聽mo偶liwo艣ci percepcyjnych uczni贸w, wzbogacaj膮cymi ich wiedz臋 o聽cz艂owieku, 偶yciu i聽艣wiecie z聽perspektywy wsp贸艂czesno艣ci i聽z聽dba艂o艣ci膮 o聽zakorzenienie w聽tradycji.

4. Przygotowywanie do refleksyjnego uczestnictwa w聽r贸偶nych formach kultury masowej.

5. Wyzwalanie uczniowskich postaw tw贸rczych i聽refleksji nad w艂asnymi dzia艂aniami.

Tre艣ci nauczania

1. Doskonalenie umiej臋tno艣ci jak w聽szkole podstawowej, a聽szczeg贸lnie:

1) m贸wienie:

a) poprawne: dykcja, akcentowanie, intonacja, pauzowanie, tempo; uczestnictwo w聽rozmowie na tematy zwi膮zane z聽r贸偶nymi tekstami kultury lub z聽偶yciem,

b) przekazywanie zamierzonych tre艣ci, komunikowanie swoich intencji odpowiednio do sytuacji,

c) respektowanie wymog贸w: sprawno艣ci, stosowno艣ci, skuteczno艣ci wypowiedzi; etyki i聽etykiety j臋zykowej,

2) pisanie:

a) d膮偶enie do poprawno艣ci frazeologicznej, sk艂adniowej, stylistycznej, kompozycyjnej, ortograficznej, interpunkcyjnej,

b) tworzenie tekst贸w w聽r贸偶nych formach (opis, opowiadanie, rozprawka, streszczenie, sprawozdanie, notatka, instrukcja, list, telegram, podanie, 偶yciorys) i聽o聽r贸偶nych funkcjach (informacyjnej, warto艣ciuj膮cej, perswazyjnej),

3) s艂uchanie:

a) przewidywanie celu i聽intencji wypowiedzi,

b) interpretowanie znacze艅 wynikaj膮cych z聽intonacji, akcentu, tonu g艂osu itp.,

c) wykorzystywanie wzrokowych i聽s艂uchowych sygna艂贸w pochodz膮cych z聽otoczenia,

d) radzenie sobie z聽redundancj膮 i聽"szumem informacyjnym",

4) czytanie:

a) rozumienie cech gatunkowych tekstu,

b) przewidywanie tre艣ci tekstu,

c) rozumienie najwa偶niejszych my艣li,

d) wyszukiwanie w聽tek艣cie okre艣lonych informacji,

e) rozumienie zasad organizacji tekstu (por贸wnanie, kontrast, analogia; porz膮dek opisu, opowiadania),

f)聽interpretacja tekst贸w o聽r贸偶nej strukturze logicznej,

g) domy艣lanie si臋 znaczenia niezrozumia艂ych element贸w tekstu,

5) odbi贸r tekst贸w kultury:

a) analizowanie tekst贸w kultury, okre艣lanie funkcji i聽dostrze偶onych sk艂adnik贸w,

b) odkrywanie uniwersalno艣ci do艣wiadcze艅, przemy艣le艅, uczu膰, aspiracji, warto艣ci w聽literaturze z聽r贸偶nych okres贸w i聽kultur,

c) odczytywanie znak贸w kultury i聽tradycji; rozumienie dos艂ownego, przeno艣nego i聽symbolicznego sensu tekst贸w kultury,

d) czytanie literatury w聽kontek艣cie codziennej komunikacji, nieliterackich tekst贸w kultury wysokiej i聽mass medi贸w,

e) dostrzeganie i聽komentowanie swoisto艣ci poznanych tekst贸w kultury oraz okre艣lanie ich funkcji; krytyczne ocenianie i聽warto艣ciowanie,

6) samokszta艂cenie - wykorzystywanie r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji, ich selekcja i聽krytyczna ocena.

2. Wiadomo艣ci (w聽funkcji wspieraj膮cej wypowiadanie si臋 i聽bez konieczno艣ci pos艂ugiwania si臋 definicjami):

1) znajomo艣膰 poj臋膰 nadawca i聽odbiorca oraz rozr贸偶nianie intencji wypowiedzi (np.聽pytam, odpowiadam, informuj臋, prosz臋),

2) znajomo艣膰 w艂a艣ciwo艣ci opowiadania, opisu, dialogu oraz prostych form u偶ytkowych,

3) rozr贸偶nianie wypowiedze艅 oznajmuj膮cych, pytaj膮cych i聽rozkazuj膮cych, w聽tym zda艅 i聽r贸wnowa偶nik贸w zda艅,

4) dostrzeganie zwi膮zk贸w wyraz贸w w聽zdaniu, w聽tym roli podmiotu i聽orzeczenia,

5) rozr贸偶nianie odmiennych i聽nieodmiennych cz臋艣ci mowy oraz podstawowych kategorii fleksyjnych,

6) analizowanie zwi膮zk贸w znaczeniowych mi臋dzy wyrazami,

7) obserwacja budowy s艂owotw贸rczej wyraz贸w,

8) rozr贸偶nianie rodzaj贸w g艂osek,

9) wyr贸偶nianie akcentu wyrazowego, rozpoznawanie intonacji,

10) dostrzeganie r贸偶nic mi臋dzy j臋zykiem og贸lnym a聽j臋zykiem literatury,

11) rozumienie poj臋膰 fikcja literacka, 艣wiat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot m贸wi膮cy, narracja, przeno艣nia, rytm,

12) czynne pos艂ugiwanie si臋 terminami: bohater, w膮tek, akcja, autor, narrator, epitet, por贸wnanie, wyraz d藕wi臋kona艣ladowczy, rym, zwrotka, refren, ba艣艅, opowiadanie, powie艣膰, proza, poezja,

13) pos艂ugiwanie si臋 terminami zwi膮zanymi z聽przekazami ikonicznymi, radiem, telewizj膮, filmem, teatrem, pras膮 (wyja艣nianie poj臋膰 w聽razie potrzeby).

Osi膮gni臋cia:

Osi膮gni臋cia okre艣lone s膮 w聽punkcie Tre艣ci nauczania w聽cz臋艣ciach opisuj膮cych umiej臋tno艣ci oraz wiadomo艣ci.

Lektura

1. Utwory z聽klasyki europejskiej:
Biblia (fragmenty); mitologia - wyb贸r; W.聽Szekspir - Romeo i聽Julia (fragmenty); K.聽Dickens - Opowie艣膰 wigilijna; A.聽Saint-Exup茅ry - Nocny lot; A.聽Czechow i G.聽de Maupassant - wybrane nowele,

2. Utwory z聽klasyki polskiej:
J.聽Kochanowski - fraszki, pie艣ni, treny (wyb贸r); I.聽Krasicki - bajki i聽satyry (wyb贸r); A.聽Mickiewicz - bajki i聽ballady (wyb贸r), zdania i聽uwagi (wyb贸r), Pan Tadeusz (fragmenty); A.聽Fredro - wybrana komedia; H.聽Sienkiewicz - Quo vadis albo inna powie艣膰 historyczna; B.聽Prus - Lalka (fragmenty), wybrane nowele; S.聽呕eromski wybrane nowele; wyb贸r liryki XIX wieku,

3. Utwory literatury wsp贸艂czesnej:
wyb贸r poezji XX wieku (w tym: L.聽Staffa, J.聽Tuwima, M.聽Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, Cz.聽Mi艂osza, K.聽Baczy艅skiego, T.聽R贸偶ewicza, Z.聽Herberta, W.聽Szymborskiej); wybrany dramat wsp贸艂czesny (np.聽J.聽Szaniawski - Most, S.聽Mro偶ek - Emigranci, Szcz臋艣liwe wydarzenie); wyb贸r wsp贸艂czesnej prozy (np.聽opowiadania: J.聽Szaniawski - Profesor Tutka, M.聽H艂asko - Pierwszy krok w聽chmurach, S.聽Mro偶ek - Ma艂y przyjaciel, K.聽Filipowicz - Egzekucja w聽ZOO, P.聽Huelle - Przeprowadzka); G.聽Herling-Grudzi艅ski - Wie偶a; fragmenty powie艣ci (np.:聽W.聽My艣liwski - Kamie艅 na kamieniu, Widnokr膮g, S.聽Chwin - Hanemann, O.聽Tokarczuk - Prawiek i nasze czasy, Podr贸偶 ludzi Ksi臋gi); utwory o聽dorastaniu, w聽tym powie艣ci dla m艂odzie偶y; wyb贸r wsp贸艂czesnych reporta偶y (np.:聽H. Krall, R.聽Kapu艣ci艅skiego, M.聽Wa艅kowicza); literatura dokumentu (przyk艂ady dziennika, pami臋tnika, wspomnie艅, list贸w literackich, w聽tym: M.聽Bia艂oszewskiego - Pami臋tnik z聽powstania warszawskiego, L.聽Tyrmanda - Dziennik 1954).

4. Teksty kultury wsp贸艂czesnej:
filmowe adaptacje literackie (w聽zestawieniu z聽fragmentami lektury, np.:聽Kronika wypadk贸w mi艂osnych, Lawa, Lalka, Cudzoziemka, Ogniem i聽mieczem, Pan Tadeusz); filmy wybrane przez m艂odzie偶; piosenki rockowe; reklamy; programy telewizyjne (w聽tym aktualne seriale),

5. Teksty u偶ytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe.

Uwaga: w聽ka偶dej klasie obowi膮zuje lektura przynajmniej dw贸ch wi臋kszych utwor贸w w聽ca艂o艣ci.

J臉ZYK OBCY

Cele edukacyjne

1. Osi膮gni臋cie poziomu opanowania j臋zyka zapewniaj膮cego w聽miar臋 sprawn膮 komunikacj臋 j臋zykow膮 we聽wszystkich sytuacjach 偶ycia codziennego.

2. Lepsze poznanie kultury i聽spraw 偶ycia codziennego kraju j臋zyka nauczanego w聽celu interpretowania opisanych wydarze艅 kulturowych w聽por贸wnaniu z聽kultur膮 rodzim膮.

3. Umiej臋tno艣膰 w艂a艣ciwego nawi膮zywania i聽podtrzymywania kontakt贸w z聽cudzoziemcami dzi臋ki 艣wiadomo艣ci istnienia r贸偶nic kulturowych.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie w聽uczniach poczucia w艂asnej warto艣ci oraz wiary we聽w艂asne mo偶liwo艣ci j臋zykowe, mi臋dzy innymi przez pozytywn膮 informacj臋 zwrotn膮 dotycz膮c膮 indywidualnych umiej臋tno艣ci j臋zykowych.

2. Zapewnienie w聽miar臋 mo偶liwo艣ci dost臋pu do stosowanych materia艂贸w autentycznych.

3. Zapewnienie uczniom maksimum kontaktu z聽j臋zykiem obcym, mi臋dzy innymi przez wymian臋 ze聽szko艂ami w聽innych krajach lub uczestnictwo w聽programach mi臋dzynarodowych.

4. Stopniowe przygotowanie uczni贸w do samodzielno艣ci w聽procesie uczenia si臋 j臋zyka obcego.

5. Zapewnienie uczniom mo偶liwo艣ci stosowania j臋zyka jako narz臋dzia przy wykonywaniu zespo艂owych projekt贸w, zw艂aszcza interdyscyplinarnych.

6. Rozwijanie w聽uczniach postawy ciekawo艣ci, otwarto艣ci i聽tolerancji wobec innych kultur.

7. Pog艂臋bianie poczucia w艂asnej to偶samo艣ci kulturowej u聽uczni贸w.

Tre艣ci nauczania

1. Dalsze rozwijanie sprawno艣ci rozumienia ze聽s艂uchu i聽m贸wienia.

2. Dalsze rozwijanie sprawno艣ci czytania i聽pisania.

3. Poszerzenie repertuaru funkcji j臋zykowych umo偶liwiaj膮cych pos艂ugiwanie si臋 j臋zykiem obcym w聽sytuacjach 偶ycia codziennego.

4. Opanowanie bardziej rozwini臋tych struktur gramatycznych stosowanych do wyra偶ania tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci.

5. Wzbogacenie s艂ownictwa dotycz膮cego 偶ycia codziennego, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem reali贸w kraju ojczystego oraz kraju/obszaru j臋zyka docelowego w聽oparciu o聽autentyczne materia艂y j臋zykowe.

6. Rozszerzenie komponentu kulturowo-cywilizacyjnego, z聽ukierunkowaniem na styl 偶ycia i聽zachowania w聽kraju j臋zyka docelowego.

7. Rozr贸偶nianie formalnego i聽nieformalnego stylu j臋zyka.

8. Korzystanie z聽technik kompensacyjnych.

9. Rozw贸j indywidualnych strategii uczenia si臋.

Osi膮gni臋cia

1. Sprawno艣膰 rozumienia ze聽s艂uchu:

1) rozumienie og贸lnego sensu oraz g艂贸wnych punkt贸w dialog贸w i聽wypowiedzi rodzimych u偶ytkownik贸w j臋zyka,

2) rozumienie sensu prostych wypowiedzi w聽r贸偶nych warunkach odbioru (np.聽rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu),

3) rozumienie sensu wypowiedzi zawieraj膮cej niezrozumia艂e elementy, kt贸rych znaczenia ucze艅 mo偶e domy艣li膰 si臋 z聽kontekstu.

2. Sprawno艣膰 m贸wienia:

1) formu艂owanie kr贸tkich, p艂ynnych i聽sp贸jnych wypowiedzi na okre艣lone tematy z聽偶ycia codziennego lub prostych wydarze艅 kulturowych, z聽zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyra偶ania tera藕niejszo艣ci, przesz艂o艣ci i聽przysz艂o艣ci,

2) wykorzystanie znajomo艣ci fonetyki w聽stopniu zapewniaj膮cym zrozumia艂o艣膰 wypowiedzi dla rodzimego u偶ytkownika j臋zyka,

3) inicjowanie, podtrzymywanie i聽ko艅czenie rozmowy w聽zakresie tematyki 偶ycia codziennego,

4) wyra偶anie w艂asnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych os贸b,

5) w艂a艣ciwa reakcja j臋zykowa na wypowied藕 rozm贸wcy.

3. Sprawno艣膰 czytania:

1) rozumienie d艂u偶szych i聽bardziej z艂o偶onych tekst贸w,

2) rozumienie prostego tekstu narracyjnego,

3) rozumienie og贸lnego sensu tekstu, kt贸ry zawiera fragmenty niezrozumia艂e,

4) rozumienie og贸lnego sensu obszerniejszego tekstu przy pobie偶nym czytaniu,

5) wyszukiwanie 偶膮danej informacji lub szczeg贸艂u z聽cz臋艣ciowo niezrozumianego tekstu,

6) czytanie ze聽zrozumieniem prostych materia艂贸w autentycznych dla uzyskania informacji i聽zinterpretowania r贸偶nic kulturowych.

4. Sprawno艣膰 pisania:

1) formu艂owanie w聽miar臋 zr贸偶nicowanej pod wzgl臋dem morfosyntaktycznym i聽leksykalnym wypowiedzi pisemnej na temat 偶ycia codziennego lub prostych wydarze艅 kulturowych,

2) sformu艂owanie i聽zapisanie w艂asnego oraz otrzymanego komunikatu,

3) napisanie kr贸tkiego listu,

4) sporz膮dzenie prostej i聽sp贸jnej notatki z聽czyjej艣 wypowiedzi,

5) prawid艂owe stosowanie zasad ortografii i聽podstaw interpunkcji.

5. Inne umiej臋tno艣ci:

1) klasyfikowanie fakt贸w i聽informacji, selekcjonowanie informacji,

2) korzystanie ze聽s艂ownika jedno- i聽dwuj臋zycznego oraz innych 藕r贸de艂 informacji.

J臉ZYK 艁ACI艃SKI I聽KULTURA ANTYCZNA

LICEUM OG脫LNOKSZTA艁C膭CE

Nauka j臋zyka 艂aci艅skiego i聽kultury antycznej jest 艣ci艣le powi膮zana z聽wiedz膮 o聽kulturze greckiej, rzymskiej i聽chrze艣cija艅skiej, w聽kt贸rej g艂臋boko tkwi膮 korzenie kultury polskiej. Obcowanie z聽tymi tre艣ciami jest wi臋c istotnym elementem kszta艂towania og贸lnej kultury wsp贸艂czesnego Polaka i聽powinno mie膰 miejsce na wszystkich szczeblach nauczania.

Nauczanie przedmiotu "J臋zyk 艂aci艅ski i聽kultura antyczna" odbywa si臋 w聽艣cis艂ej korelacji z聽innymi przedmiotami. Nale偶y traktowa膰 go jako przedmiot propedeutyczny i聽pomocniczy nie tylko dla przedmiot贸w humanistycznych, lecz tak偶e dla matematyczno-przyrodniczych i聽nauk spo艂ecznych.

Nauczanie przedmiotu mo偶e by膰 realizowane w聽wymiarze podstawowym lub poszerzonym.

Cele edukacyjne

1. Poznanie kultury antycznej jako podstawy to偶samo艣ci kulturowej wsp贸艂czesnej Europy.

2. Zapoznanie z聽podstawowymi zagadnieniami historii kultury staro偶ytnej Grecji i聽Rzymu i聽dostrze偶enie zwi膮zk贸w tej kultury i聽j臋zyka 艂aci艅skiego z聽kultur膮 i聽j臋zykami wsp贸艂czesnymi.

3. Poznanie przekazanej przez staro偶ytno艣膰 tradycji 偶ycia obywatelskiego, obowi膮zk贸w obywatela wobec pa艅stwa i聽innych cz艂onk贸w spo艂eczno艣ci.

4. Kszta艂towanie postaw patriotycznych i聽艣wiadomo艣ci przynale偶enia do okre艣lonego kr臋gu kulturowego.

5. U艂atwienie nauki pos艂ugiwania si臋 poprawn膮 polszczyzn膮 i聽zrozumienie wielu zjawisk j臋zykowych w聽niej zachodz膮cych.

6. U艂atwienie nauki j臋zyk贸w obcych i聽doskonalenie og贸lnej sprawno艣ci j臋zykowej.

7. U艂atwienie rozumienia terminologii wsp贸艂czesnej opartej na j臋zykach obcych.

8. Rozwijanie wra偶liwo艣ci j臋zykowej i聽estetycznej.

9. Doskonalenie umiej臋tno艣ci jasnego i聽precyzyjnego formu艂owania my艣li, kszta艂cenie samodzielno艣ci intelektualnej oraz porz膮dkowanie pracy umys艂owej.

Zadania szko艂y

A. Wymiar podstawowy

1. Stworzenie warunk贸w do rozpoznania przez uczni贸w w聽kulturze antycznej podstawy to偶samo艣ci kulturowej Europy.

2. Zapoznanie uczni贸w z聽podstawowymi zagadnieniami z聽historii i kultury staro偶ytnej Grecji i聽Rzymu oraz u艂atwienie im聽zrozumienia zwi膮zk贸w tej kultury i聽j臋zyka 艂aci艅skiego z聽kultur膮 i聽j臋zykami wsp贸艂czesnymi.

3. Zapoznanie uczni贸w z聽j臋zykiem 艂aci艅skim w聽takim stopniu, aby mogli zrozumie膰 popularne zwroty, sentencje, powiedzenia staro偶ytnych Rzymian i聽wyra偶enia 艂aci艅skie z聽czas贸w poklasycznych funkcjonuj膮ce w聽kulturze i聽j臋zyku polskim.

4. U艂atwienie rozumienia terminologii wsp贸艂czesnej opartej na j臋zykach klasycznych.

5. Uczenie jasnego i聽precyzyjnego formu艂owania my艣li, doskonalenia form wypowiedzi.

6. U艂atwienie rozumienia aktualnych wydarze艅 spo艂ecznych, politycznych, kulturalnych przy wykorzystywaniu wiedzy o聽艣wiecie staro偶ytnym.

7. Budzenie wra偶liwo艣ci estetycznej i聽zach臋canie do tw贸rczo艣ci w艂asnej poprzez obcowanie z聽wielkimi dzie艂ami sztuki i literatury.

B. Wymiar poszerzony

1. Umo偶liwienie uczniom g艂臋bszego i聽bezpo艣redniego kontaktu z聽kultur膮 艣r贸dziemnomorsk膮 przez opanowanie j臋zyka 艂aci艅skiego w聽stopniu pozwalaj膮cym na lektur臋 tekst贸w oryginalnych.

2. Zapoznanie uczni贸w z聽pr贸bkami tekst贸w reprezentatywnych dla literatury antycznej oraz istotnych z聽punktu widzenia jej聽recepcji (gatunku, formy literackiej, tre艣ci, w膮tk贸w) w聽kulturze europejskiej.

3. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci analizy tekstu.

4. Przygotowanie do interpretowania tekst贸w, formu艂owania i聽wyra偶ania s膮d贸w.

5. Przedstawienie 艂aciny jako j臋zyka wsp贸lnego Europy p贸藕nego antyku, 艣redniowiecza i聽renesansu.

6. Rozbudzanie wra偶liwo艣ci estetycznej i聽zach臋canie do tw贸rczo艣ci w艂asnej przez obcowanie z聽wielkimi dzie艂ami sztuki i聽literatury.

Tre艣ci nauczania

A. Wymiar podstawowy

1. Chronologia staro偶ytno艣ci.

2. Elementy historii i聽geografii 艣wiata antycznego.

3. Mitologia: wyb贸r mit贸w greckich, legendy zwi膮zane z聽pocz膮tkami Rzymu, funkcja mitu w聽kulturze.

4. Obrz臋dy, 艣wi臋ta, uroczysto艣ci w聽Grecji i聽w聽Rzymie, rola igrzysk olimpijskich i聽widowisk teatralnych.

5. Wybrane zagadnienia z聽literatury greckiej i聽rzymskiej.

6. Sztuka grecka i聽rzymska na wybranych przyk艂adach.

7. Wybrane zagadnienia z聽偶ycia codziennego Grek贸w i聽Rzymian.

8. Podstawowe wiadomo艣ci o聽dziejach j臋zyk贸w i聽pisma.

9. Nauczanie podstaw gramatyki 艂aci艅skiej w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie i聽analiz臋 tekst贸w wybranych do zrealizowania zada艅 okre艣lonych dla聽wymiaru podstawowego.

10. Uwzgl臋dnienie w聽nauczaniu zw艂aszcza tej cz臋艣ci leksyki 艂aci艅skiej, kt贸rej poznanie umo偶liwi zrozumienie etymologii wielu wyraz贸w u偶ywanych we聽wsp贸艂czesnej polszczy藕nie i聽j臋zykach nowo偶ytnych oraz u艂atwi pos艂ugiwanie si臋 nimi.

B. Wymiar poszerzony

1. Gramatyka, leksyka i聽frazeologia j臋zyka 艂aci艅skiego w聽zakresie umo偶liwiaj膮cym t艂umaczenie i聽analiz臋 tekst贸w oryginalnych.

2. Wybrane fragmenty tekst贸w Cezara, Cycerona (list, mowa, traktat), Horacego, Owidiusza, Wergiliusza, autor贸w polsko-艂aci艅skich.

3. Literatura grecka i聽rzymska: cechy poezji i聽prozy 艂aci艅skiej, dramat antyczny, geneza wybranych gatunk贸w literackich, wybrane zagadnienia filozoficzne.

4. Elementy wiedzy o聽staro偶ytno艣ci jako komentarz i聽t艂o dla t艂umaczonych tekst贸w: chronologia, instytucje pa艅stwowe i聽formy sprawowania rz膮d贸w, prawo i聽s膮downictwo, wojskowo艣膰, centra i聽peryferie cywilizacji i聽kultury 艣r贸dziemnomorskiej.

5. 艁acina jako j臋zyk literatury, 艣rodek komunikacji j臋zykowej, j臋zyk sakralny, j臋zyk tekst贸w naukowych.

6. Wp艂yw 艂aciny na struktur臋 i聽zasoby leksykalne wsp贸艂czesnych j臋zyk贸w europejskich.

7. Znaczenie dziedzictwa antyku dla kultury polskiej.

8. Osi膮gni臋cia staro偶ytnych w聽zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych i聽technicznych.

Osi膮gni臋cia

A. Wymiar podstawowy

1. Dostrzeganie zwi膮zk贸w mi臋dzy kultur膮 Grecji i聽Rzymu a聽kultur膮 wsp贸艂czesn膮.

2. Wykorzystywanie element贸w wiedzy na temat kultury 艣r贸dziemnomorskiej w聽dalszych etapach edukacji, w聽偶yciu spo艂ecznym i聽zawodowym.

3. Poszukiwanie, gromadzenie i聽wykorzystywanie informacji pozwalaj膮cych na odnajdywanie przyczyn i聽藕r贸de艂 zjawisk wsp贸艂czesnych w聽kulturze 艣r贸dziemnomorskiej.

4. Pos艂ugiwanie si臋 s艂ownikami dla zrozumienia oraz interpretacji popularnych zwrot贸w, sentencji, poj臋膰 i聽termin贸w pochodz膮cych z聽j臋zyk贸w klasycznych.

B. Wymiar poszerzony

1. Rozumienie i聽t艂umaczenie oryginalnych tekst贸w 艂aci艅skich.

2. Analizowanie, interpretowanie i聽komentowanie tekst贸w oryginalnych i聽w聽przek艂adach.

3. Operatywna znajomo艣膰 gramatyki 艂aci艅skiej.

4. Wykorzystywanie j臋zyka 艂aci艅skiego do lepszego zrozumienia zjawisk j臋zykowych zachodz膮cych w聽polszczy藕nie i聽innych j臋zykach nowo偶ytnych.

5. Pos艂ugiwanie si臋 s艂ownikami i聽podr臋cznikami gramatyki w聽pracy nad przek艂adem i聽analiz膮 tekst贸w oryginalnych.

MATEMATYKA

SZKO艁A PONADPODSTAWOWA DAJ膭CA MO呕LIWO艢膯 UZYSKANIA 艢WIADECTWA DOJRZA艁O艢CI

Cele edukacyjne

1. Zdobycie przez uczni贸w umiej臋tno艣ci operowania podstawowymi poj臋ciami matematycznymi.

2. Dostrzeganie, formu艂owanie i聽rozwi膮zywanie przez uczni贸w prostych problem贸w teoretycznych.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci logicznego rozumowania i聽wnioskowania.

4. Przygotowanie uczni贸w do wykorzystania wiedzy matematycznej przy rozwi膮zywaniu problem贸w z聽r贸偶nych dziedzin.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci operowania przez uczni贸w podstawowymi obiektami matematycznymi.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci przydatnych w聽偶yciu codziennym (obliczanie prawdopodobie艅stwa, odczytywanie informacji z聽tabel, wykres贸w i聽diagram贸w).

3. Przedstawianie zada艅 stymuluj膮cych dostrzeganie, formu艂owanie i聽rozwi膮zywanie przez uczni贸w prostych problem贸w teoretycznych.

4. Rozwijanie umiej臋tno艣ci precyzyjnego formu艂owania my艣li przez uczni贸w.

5. Kszta艂towanie wyobra藕ni geometrycznej uczni贸w.

6. Rozwijanie umiej臋tno艣ci logicznego rozumowania i聽wnioskowania (definiowanie podstawowych obiekt贸w matematycznych, klasyfikowanie tych obiekt贸w, podawanie przyk艂ad贸w i聽kontrprzyk艂ad贸w, przeprowadzanie prostych rozumowa艅 dedukcyjnych).

Tre艣ci nauczania

Liczby, r贸wnania i聽funkcje

1. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽liczbach wymiernych.

2. Przyk艂ady liczb niewymiernych; przybli偶enia dziesi臋tne liczb rzeczywistych.

3. Obliczenia procentowe.

4. Pot臋gowanie liczb rzeczywistych (pot臋ga o聽wyk艂adniku ca艂kowitym, pot臋ga o聽wyk艂adniku wymiernym).

5. Poj臋cie funkcji.

6. Przyk艂ady wykres贸w funkcji liczbowych; przekszta艂canie wykres贸w.

7. Odczytywanie w艂asno艣ci funkcji z聽wykresu.

8. Funkcja liniowa.

9. Funkcja kwadratowa.

10. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci liniowe z聽jedn膮 niewiadom膮.

11. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci liniowe z聽dwiema niewiadomymi; uk艂ady r贸wna艅 liniowych i聽ich interpretacja geometryczna.

12. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci kwadratowe z聽jedn膮 niewiadom膮 i聽ich interpretacja geometryczna.

13. Przyk艂ady prostych r贸wna艅 i聽nier贸wno艣ci trzeciego stopnia.

14. Proporcjonalno艣膰 prosta i聽odwrotna; wykres proporcjonalno艣ci odwrotnej.

15. Nier贸wno艣ci typu 2/x聽<聽3.

Ci膮gi liczbowe

1. Przyk艂ady ci膮g贸w liczbowych (w聽tym ci膮g贸w rekurencyjnych).

2. W艂asno艣ci ci膮gu.

3. Ci膮g arytmetyczny i聽ci膮g geometryczny; suma wyraz贸w ci膮gu arytmetycznego, suma wyraz贸w ci膮gu geometrycznego.

4. Procent sk艂adany.

5. Szereg geometryczny.

Elementy rachunku prawdopodobie艅stwa

1. Elementy kombinatoryki.

2. Prawdopodobie艅stwo i聽jego zwi膮zek z聽cz臋sto艣ci膮.

3. Przyk艂ady obliczania prawdopodobie艅stwa.

4. Przyk艂ady praktycznego zastosowania statystyki (odczytywanie tabel, diagram贸w i聽wykres贸w, przedstawianie danych empirycznych w聽postaci diagram贸w i聽wykres贸w).

Geometria

1. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽figurach p艂askich.

2. K膮ty i聽wielok膮ty; okr臋gi i聽ko艂a; obwody i聽pola wielok膮t贸w i聽k贸艂.

3. Odleg艂o艣膰 na p艂aszczy藕nie.

4. Przyk艂ady izometrii p艂aszczyzny (przesuni臋cie, symetria osiowa, symetria 艣rodkowa).

5. Przystawanie figur.

6. Wektory i聽ich zastosowania.

7. Twierdzenie Pitagorasa i聽twierdzenie Talesa,

8. Jednok艂adno艣膰.

9. Podobie艅stwo figur.

10. Konstrukcje geometryczne.

11. Funkcje trygonometryczne; podstawowe to偶samo艣ci trygonometryczne; najprostsze zastosowania funkcji trygonometrycznych (twierdzenie sinus贸w, twierdzenie cosinus贸w).

12. Prostopad艂o艣膰 i聽r贸wnoleg艂o艣膰 w przestrzeni.

13. K膮t nachylenia prostej do p艂aszczyzny.

14. K膮t dwu艣cienny.

15. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o wielo艣cianach i聽bry艂ach obrotowych.

16. Przekroje p艂askie wielo艣cian贸w i聽bry艂 obrotowych.

17. Pola powierzchni i聽obj臋to艣ci wielo艣cian贸w i聽bry艂 obrotowych.

Osi膮gni臋cia

1. Operowanie podstawowymi obiektami matematycznymi.

2. Przeprowadzanie prostych rozumowa艅 dedukcyjnych.

3. Zdobycie umiej臋tno艣ci przydatnych w聽偶yciu codziennym (obliczanie prawdopodobie艅stwa, odczytywanie informacji z聽tabel, wykres贸w i聽diagram贸w).

4. Precyzyjne formu艂owanie my艣li.

SZKO艁A ZASADNICZA

Cele edukacyjne

1. Zdobycie przez uczni贸w umiej臋tno艣ci operowania podstawowymi poj臋ciami matematycznymi.

2. Rozwijanie umiej臋tno艣ci logicznego rozumowania i聽wnioskowania.

Zadania szko艂y

1. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci operowania przez uczni贸w podstawowymi poj臋ciami matematycznymi.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci przydatnych w聽偶yciu codziennym (odczytywanie informacji z聽tabel, wykres贸w i聽diagram贸w).

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci precyzyjnego formu艂owania my艣li przez uczni贸w.

4. Kszta艂towanie wyobra藕ni geometrycznej uczni贸w.

5. Rozwijanie umiej臋tno艣ci logicznego rozumowania i聽wnioskowania.

Tre艣ci nauczania

Liczby, r贸wnania i聽funkcje

1. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽liczbach wymiernych.

2. Obliczenia procentowe.

3. Przyk艂ady funkcji liczbowych.

4. Odczytywanie w艂asno艣ci funkcji z聽wykresu.

5. Funkcja liniowa.

6. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci liniowe z聽jedn膮 niewiadom膮.

7. R贸wnania i聽nier贸wno艣ci liniowe z聽dwiema niewiadomymi; uk艂ady r贸wna艅 liniowych.

8. Proporcjonalno艣膰 prosta i聽odwrotna.

Elementy statystyki

Przyk艂ady praktycznego zastosowania statystyki (odczytywanie tabel, diagram贸w i聽wykres贸w, przedstawianie danych empirycznych w聽postaci diagram贸w i聽wykres贸w).

Geometria

1. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽figurach p艂askich,

2. K膮ty i聽wielok膮ty; okr臋gi i聽ko艂a; obwody i聽pola wielok膮t贸w i聽k贸艂,

3. Odleg艂o艣膰 na p艂aszczy藕nie,

4. Skala i聽plan,

5. Twierdzenie Pitagorasa,

6. Przyk艂ady izometrii p艂aszczyzny (przesuni臋cie, symetria osiowa, symetria 艣rodkowa),

7. Wektory i聽ich zastosowania,

8. Prostopad艂o艣膰 i聽r贸wnoleg艂o艣膰 w przestrzeni,

9. K膮t nachylenia prostej do p艂aszczyzny,

10. K膮t dwu艣cienny,

11. Usystematyzowanie wiadomo艣ci o聽wielo艣cianach i聽bry艂ach obrotowych,

12. Pola powierzchni i聽obj臋to艣ci wielo艣cian贸w i聽bry艂 obrotowych.

Osi膮gni臋cia

1. Operowanie podstawowymi poj臋ciami matematycznymi.

2.聽Zdobycie umiej臋tno艣ci przydatnych w聽偶yciu codziennym (odczytywanie informacji z聽tabel, wykres贸w i聽diagram贸w).

3. Precyzyjne formu艂owanie my艣li.

HISTORIA

Celem nauczania historii w聽szkole jest:

1) zapoznanie uczni贸w z聽wiedz膮 historyczn膮 u艂atwiaj膮c膮 samoidentyfikacj臋 kulturow膮, narodow膮 i聽religijn膮,

2) rozwijanie postaw patriotycznych, poczucia przynale偶no艣ci do spo艂eczno艣ci lokalnej i聽regionalnej, grupy etnicznej, narodu, spo艂eczno艣ci europejskiej i聽mi臋dzynarodowej,

3) przygotowanie do pos艂ugiwania si臋 terminologi膮 i聽wiedz膮 historyczn膮 w聽zakresie niezb臋dnym do uczestnictwa w聽偶yciu publicznym,

4) zapoznanie z聽zasadami wykorzystywania r贸偶norodnych 藕r贸de艂 historycznych jako 藕r贸d艂a informacji,

5) przygotowanie do dokonywania syntez na podstawie r贸偶norodnych rodzaj贸w informacji, rozwijania umiej臋tno艣ci formu艂owania pyta艅 i聽problem贸w historycznych oraz poszukiwania ich rozwi膮za艅, ich warto艣ciowania i聽hierarchizacji,

6) wspieranie rozwoju intelektualnego uczni贸w i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci rozr贸偶nienia informacji od komentarza, analizy krytycznej, wypowiedzi w聽mowie i聽pi艣mie, samodzielnej pracy intelektualnej i聽samokszta艂cenia,

7) rozwijanie technik zbierania, interpretacji i聽przechowywania informacji,

8) racjonalne planowanie i聽wykonywanie pracy indywidualnej i聽grupowej.

SZKO艁A PONADPODSTAWOWA DAJ膭CA MO呕LIWO艢膯 UZYSKANIA 艢WIADECTWA DOJRZA艁O艢CI

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci praktycznych umo偶liwiaj膮cych korzystanie z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 wiedzy historycznej.

2. Przygotowanie uczni贸w do samodzielnej integracji wiedzy o聽przesz艂o艣ci czerpanej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

3. Przygotowanie uczni贸w do wykorzystywania wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych na forum publicznym, w聽偶yciu prywatnym i聽zawodowym.

4. Zapoznanie uczni贸w z聽metodologi膮 naukowego poznawania i聽opisywania przesz艂o艣ci.

5. Rozwijanie umiej臋tno艣ci samodzielnego poszerzania zakresu wiedzy historycznej w聽warunkach indywidualnej i聽zespo艂owej pracy uczni贸w.

Zadania szko艂y

1. Tworzenie warunk贸w do rozwoju umiej臋tno艣ci samodzielnego poszerzania zakresu wiedzy historycznej w聽warunkach indywidualnej i聽zespo艂owej pracy uczni贸w.

2. Doskonalenie sposob贸w samodzielnej interpretacji i聽weryfikacji r贸偶nych typ贸w materia艂贸w 藕r贸d艂owych przez uczni贸w.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci zastosowania posiadanej wiedzy do samodzielnego tworzenia obrazu przesz艂o艣ci.

4. Przygotowywanie do prezentacji rozwini臋tych wypowiedzi ustnych i聽pisemnych spe艂niaj膮cych kryteria warsztatu naukowego historii.

Tre艣ci nauczania

W聽nauczaniu historii zak艂ada si臋 wykorzystywanie podstawowej wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych wyniesionych przez uczni贸w z聽poprzednich etap贸w kszta艂cenia. Celem nauczania jest poszerzanie zakresu wiedzy o聽poszczeg贸lnych epokach i聽mechanizmach procesu historycznego poprzez problemowe uj臋cie najwa偶niejszych aspekt贸w przesz艂o艣ci. W聽nauczaniu uwzgl臋dnia si臋 nast臋puj膮ce tre艣ci (bez konieczno艣ci wyczerpywania tre艣ci merytorycznych w聽ka偶dej z聽epok):

1) czynniki i聽drogi post臋pu w聽czasach najdawniejszych,

2) cywilizacje wschodnie,

3) Grecja i聽Rzym staro偶ytny - dorobek kultury i聽jego trwa艂o艣膰,

4) kr臋gi cywilizacji 艣redniowiecznej; uniwersalizm chrze艣cija艅ski,

5) Polska i聽jej dorobek dziejowy w聽wiekach 艣rednich,

6) odrodzenie w艂oskie i聽jego wp艂yw na Europ臋,

7) wielkie odkrycia geograficzne i聽konfrontacja Europy z聽odmiennymi kulturami i聽systemami warto艣ci,

8) chrze艣cija艅stwo w聽XVI i聽XVII wieku,

9) przewr贸t umys艂owy XVII wieku w聽Europie,

10) epoka o艣wiecenia i聽jej znaczenie w聽dziejach 艣wiata i聽Polski,

11) Polska na tle europejskim w XVI-XVIII wieku,

12) przemiany spo艂eczne, kulturowe i聽cywilizacyjne XIX wieku w聽Europie i聽w聽艣wiecie,

13) spo艂ecze艅stwo polskie bez w艂asnego pa艅stwa; kszta艂towanie si臋 narodu nowoczesnego,

14) I wojna 艣wiatowa; rewolucje rosyjskie,

15) 艣wiat mi臋dzy wojnami - demokratyzacja i聽kultura masowa; totalitaryzm,

16) Polacy w odrodzonym pa艅stwie,

17) II wojna 艣wiatowa - geneza; charakter wojny; Holocaust,

18) spo艂ecze艅stwo polskie w聽okresie wojny,

19) 艣wiat po II wojnie 艣wiatowej - kierunki ewolucji, przemiany polityczne, cywilizacyjne, kulturowe,

20) Polska i聽Polacy w聽powojennym 艣wiecie.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie zmienno艣ci i聽rozwoju r贸偶nych sfer 偶ycia cz艂owieka w聽przesz艂o艣ci.

2. Umiej臋tno艣膰 scalania informacji pochodz膮cych z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 w聽jeden sp贸jny obraz przesz艂o艣ci (umiej臋tno艣膰 tworzenia syntezy).

3. Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania posiadanej wiedzy i聽pos艂ugiwania si臋 nabytymi umiej臋tno艣ciami w聽偶yciu spo艂ecznym i聽zawodowym.

4. Umiej臋tno艣膰 powi膮zania wydarze艅, zjawisk i聽proces贸w o聽zasi臋gu powszechnym z聽dziejami Polski.

5. Umiej臋tno艣膰 usytuowania historii lokalnej i聽regionalnej na tle dziej贸w Polski.

6. Umiej臋tno艣膰 samodzielnego zbierania, interpretowania, przetwarzania i聽przechowywania r贸偶nego typu informacji przydatnych do rekonstrukcji, opisu i聽oceny przesz艂o艣ci.

7. Umiej臋tno艣膰 przedstawienia wybranego problemu historycznego, z聽uwzgl臋dnieniem zasad naukowego badania przesz艂o艣ci.

8. Umiej臋tno艣膰 krytycznej analizy r贸偶nych interpretacji historii.

SZKO艁A ZASADNICZA

Cele edukacyjne

1.聽Rozwijanie umiej臋tno艣ci praktycznych umo偶liwiaj膮cych korzystanie z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 wiedzy historycznej.

2. Przygotowanie uczni贸w do samodzielnej integracji wiedzy o聽przesz艂o艣ci czerpanej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂 informacji.

3.聽Przygotowanie uczni贸w do wykorzystywania wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych na forum publicznym, w聽偶yciu prywatnym i聽zawodowym.

Zadania szko艂y

1. Pog艂臋bianie wiedzy o聽otaczaj膮cym 艣wiecie, zachodz膮cych w聽nim procesach i聽zjawiskach historycznych, w聽skali globalnej, narodowej, regionalnej i聽lokalnej.

2. Doskonalenie umiej臋tno艣ci uczni贸w w聽zakresie odnajdywania i聽analizowania zwi膮zk贸w przyczynowo-skutkowych.

3. Rozwijanie umiej臋tno艣ci tworzenia w艂asnych interpretacji przesz艂o艣ci, ich prezentacji oraz obrony w艂asnej opinii w聽ramach polemiki i聽dyskusji na forum publicznym.

Tre艣ci nauczania

W nauczaniu historii zak艂ada si臋 wykorzystywanie podstawowej wiedzy i聽umiej臋tno艣ci historycznych wyniesionych przez uczni贸w z聽poprzednich etap贸w kszta艂cenia. Celem nauczania jest poszerzanie zakresu wiedzy o聽poszczeg贸lnych epokach i聽mechanizmach procesu historycznego poprzez problemowe uj臋cie najwa偶niejszych aspekt贸w przesz艂o艣ci. W nauczaniu uwzgl臋dnia si臋 nast臋puj膮ce tre艣ci (bez konieczno艣ci wyczerpywania tre艣ci merytorycznych w聽ka偶dej z聽epok):

1) czynniki i聽drogi post臋pu w聽czasach najdawniejszych,

2) cywilizacje wschodnie,

3) Grecja i聽Rzym staro偶ytny - dorobek kultury i聽jego trwa艂o艣膰,

4) kr臋gi cywilizacji 艣redniowiecznej; uniwersalizm chrze艣cija艅ski,

5) Polska i聽jej dorobek dziejowy w聽wiekach 艣rednich,

6) odrodzenie w艂oskie i聽jego wp艂yw na聽Europ臋,

7) wielkie odkrycia geograficzne i聽konfrontacja Europy z聽odmiennymi kulturami i聽systemami warto艣ci,

8) chrze艣cija艅stwo w聽XVI i聽XVII wieku.,

9) przewr贸t umys艂owy XVII wieku w聽Europie,

10) epoka o艣wiecenia i聽jej znaczenie w聽dziejach 艣wiata i聽Polski,

11) Polska na tle europejskim w聽XVI-XVIII wieku,

12) przemiany spo艂eczne, kulturowe i聽cywilizacyjne XIX wieku w聽Europie i聽w聽艣wiecie,

13) spo艂ecze艅stwo polskie bez w艂asnego pa艅stwa; kszta艂towanie si臋 narodu nowoczesnego,

14) I wojna 艣wiatowa; rewolucje rosyjskie,

15) 艣wiat mi臋dzy wojnami - demokratyzacja i聽kultura masowa; totalitaryzm,

16) Polacy w聽odrodzonym pa艅stwie,

17) II wojna 艣wiatowa - geneza; charakter wojny; Holocaust,

18) spo艂ecze艅stwo polskie w聽okresie wojny,

19) 艣wiat po II wojnie 艣wiatowej - kierunki ewolucji, przemiany polityczne, cywilizacyjne, kulturowe,

20) Polska i聽Polacy w聽powojennym 艣wiecie.

Osi膮gni臋cia

1. Rozumienie zmienno艣ci i聽rozwoju r贸偶nych sfer 偶ycia cz艂owieka w聽przesz艂o艣ci.

2.聽Umiej臋tno艣膰 scalania informacji pochodz膮cych z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 w聽jeden sp贸jny obraz przesz艂o艣ci (umiej臋tno艣膰 tworzenia syntezy).

3.聽Umiej臋tno艣膰 wykorzystywania posiadanej wiedzy i聽pos艂ugiwania si臋 nabytymi umiej臋tno艣ciami w聽偶yciu spo艂ecznym i聽zawodowym.

4. Umiej臋tno艣膰 powi膮zania wydarze艅, zjawisk i聽proces贸w o聽zasi臋gu powszechnym z聽dziejami Polski.

5. Umiej臋tno艣膰 usytuowania historii lokalnej i聽regionalnej na聽tle dziej贸w Polski.

WIEDZA O SPO艁ECZE艃STWIE

Cele edukacyjne

1. Ukazanie uczniom wzorca pa艅stwa prawnego, funkcjonuj膮cego na podstawie mechanizm贸w demokratycznych, odniesionego do dobra wsp贸lnego.

2. U艣wiadomienie uczniom funkcji i聽znaczenia podatk贸w w聽demokratycznym pa艅stwie prawnym.

3. Uzyskanie przez uczni贸w wiedzy o聽uprawnieniach i聽obowi膮zkach ludzi doros艂ych, kt贸re wynikaj膮 z聽natury cz艂owiecze艅stwa oraz faktu bycia obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Przybli偶enie zagadnie艅 zwi膮zanych z聽rynkiem pracy.

Zadania szko艂y

1. Stawianie wymaga艅 w聽zakresie w艂a艣ciwej postawy uczni贸w wobec god艂a i聽hymnu pa艅stwowego oraz w聽czasie uroczysto艣ci szkolnych i聽pa艅stwowych.

2. Pomoc w聽rozpoznaniu w艂asnych praw i聽obowi膮zk贸w w聽szkole.

3. Wspieranie samorz膮dno艣ci uczniowskiej.

4. Umo偶liwienie uczniom dost臋pu do podstawowych akt贸w prawnych reguluj膮cych prawa i聽obowi膮zki obywateli.

5. Przygotowanie do wej艣cia na rynek pracy.

Tre艣ci nauczania

1. Obywatel a聽w艂adza publiczna w聽systemach totalitarnych, autorytarnych i聽demokratycznych; niezbywalny charakter praw cz艂owieka, ich katalog i聽systemy ochrony.

2. Funkcjonowanie demokracji w聽Rzeczypospolitej Polskiej:

1) konstytucyjne uprawnienia i聽obowi膮zki obywatela,

2) konstytucyjne organy w艂adzy centralnej,

3) samorz膮d terytorialny.

3. Kultura polityczna i聽formy 偶ycia publicznego:

1) 艣wiadomo艣膰 narodowa - prawa mniejszo艣ci narodowych,

2) 艣wiadomo艣膰 obywatelska,

3) cnoty obywatelskie, m.in.聽zaanga偶owanie, poszanowanie innych, patriotyzm, odpowiedzialno艣膰,

4) stowarzyszenia, partie polityczne, zwi膮zki zawodowe.

4. Bud偶et pa艅stwa i聽podatki.

5. Praca oraz rynek pracy i聽jego mechanizmy.

Osi膮gni臋cia

1. Znajomo艣膰 elementarnych zasad funkcjonowania Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Znajomo艣膰 swoich podstawowych praw i聽obowi膮zk贸w obywatelskich.

3. Umiej臋tno艣膰 wype艂nienia deklaracji podatkowej (PIT) dotycz膮cej podatku od dochod贸w osobistych.

GEOGRAFIA

SZKO艁A PONADPODSTAWOWA DAJ膭CA MO呕LIWO艢膯 UZYSKANIA 艢WIADECTWA DOJRZA艁O艢CI

KLASY I - III

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie si臋 w聽uczniach:

1) 艣wiadomo艣ci warto艣ci, jak膮 jest w艂asny region i聽kraj oraz dziedzictwo przyrodnicze i聽kulturowe,

2) poszanowania innych narod贸w, ich kultur, system贸w warto艣ci i聽sposob贸w 偶ycia.

2. Ca艂o艣ciowe widzenie region贸w i聽miejsc oraz problem贸w, z聽jakimi boryka si臋 艣wiat.

3. Umiej臋tno艣膰 analizowania i聽interpretowania dzia艂alno艣ci gospodarczej, spo艂ecznej i聽politycznej w聽kategoriach geograficznych.

4. Przygotowanie do 艣wiadomego podejmowania decyzji uwzgl臋dniaj膮cych zar贸wno zachowanie ci膮g艂o艣ci funkcji przyrody i聽r贸wnowagi w聽艣rodowisku, jak te偶 potrzeby cz艂owieka (zr贸wnowa偶ony rozw贸j).

5. Odczuwanie potrzeby wsp贸艂pracy dotycz膮cej zwalczania zagro偶e艅 艣rodowiska geograficznego oraz zagro偶e艅 spo艂ecznych.

6. Przygotowanie si臋 do roli odpowiedzialnych wsp贸艂gospodarzy regionu i聽Polski; gotowo艣膰 uczestniczenia w聽rozwi膮zywaniu problem贸w swojej spo艂eczno艣ci.

Zadania szko艂y

Tworzenie uczniom sprzyjaj膮cych warunk贸w do:

1) kszta艂towania systemu warto艣ci odpowiadaj膮cego naturze i聽godno艣ci ludzkiej,

2) korzystania z聽mo偶liwie r贸偶norodnych 藕r贸de艂 wiedzy geograficznej, w聽tym z聽w艂asnych obserwacji terenowych, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem swojej gminy (powiatu),

3) uczenia si臋 czynnego, kszta艂tuj膮cego dociekliwo艣膰, refleksyjno艣膰, zdrowy krytycyzm, ch臋膰 dzia艂ania,

4) stosowania wiedzy geograficznej w聽偶yciu.

Tre艣ci nauczania

1. Ziemia jako cz臋艣膰 Wszech艣wiata i聽jako system otwarty.

2. Ziemia jako 艣rodowisko 偶ycia, jej historia i聽obraz wsp贸艂czesny.

3. Gospodarowanie zasobami naturalnymi Ziemi i聽ich ochrona; energia i聽jej rola we聽wsp贸艂czesnej gospodarce.

4. Dysproporcje gospodarcze, spo艂eczne oraz zr贸偶nicowanie polityczne i聽kulturowe wsp贸艂czesnego 艣wiata, na przyk艂adach wybranych pa艅stw i聽region贸w.

5. Wsp贸艂czesne przemiany gospodarcze, spo艂eczne i聽polityczne na kontynentach i聽w聽wybranych pa艅stwach, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem Europy.

6. 殴r贸d艂a, przebieg i聽pr贸by rozwi膮zywania konflikt贸w politycznych i聽spo艂ecznych, na wybranych przyk艂adach.

7. Potencja艂 naturalny, ludno艣ciowy, gospodarczy i聽kulturowy Polski.

8. Struktura wsp贸艂czesnej gospodarki narodowej Polski; tendencje rozwojowe; strategia ekorozwoju Polski.

9. Przyk艂ady ochrony 艣rodowiska w聽Polsce i聽na 艣wiecie.

10. Polska na tle Europy i聽艣wiata.

11. Problemy integracyjne na 艣wiecie, w聽Europie i聽w聽Polsce.

Uwaga: na tre艣ci dotycz膮ce Polski nale偶y przeznaczy膰 nie聽mniej ni偶聽1/3聽czasu przewidzianego na zaj臋cia geografii.

Osi膮gni臋cia

1. Lokalizowanie miejsc na powierzchni Ziemi i聽orientowanie si臋 w聽ich wzajemnym po艂o偶eniu za pomoc膮 map.

2. Gromadzenie, warto艣ciowanie, porz膮dkowanie, interpretowanie, analizowanie i聽prezentowanie wiedzy geograficznej pochodz膮cej z聽r贸偶nych 藕r贸de艂.

3. Wykorzystywanie wiedzy geograficznej w聽celu interpretowania i聽analizowania aktualnych zjawisk, zdarze艅 i聽proces贸w, zachodz膮cych w聽przestrzeni geograficznej.

4. Przewidywanie zmian w聽przyrodzie i聽w聽dzia艂aniach ludzi na podstawie uzyskanych informacji.

5. Rozwi膮zywanie zada艅 o聽tre艣ci geograficznej i聽charakterze problemowym.

ZAJ臉CIA FAKULTATYWNE

KLASA IV (KLASY聽III聽i聽IV)

Cele edukacyjne

1. 艢wiadomo艣膰:

1) konieczno艣ci gospodarowania zgodnie z聽ide膮 zr贸wnowa偶onego rozwoju,

2) odpowiedzialno艣ci i聽gotowo艣ci uczestniczenia w聽rozwi膮zywaniu problem贸w swojej spo艂eczno艣ci, Polski, Europy i聽艣wiata,

3) konieczno艣ci normowania stosunk贸w mi臋dzyludzkich w聽skali lokalnej, regionalnej i聽ponadregionalnej.

2. Zdobywanie umiej臋tno艣ci samodzielnego uczenia si臋, istotnego zar贸wno z聽punktu widzenia samokszta艂cenia, jak i聽studiowania w聽szkole wy偶szej.

Zadania szko艂y

Tworzenie uczniom sprzyjaj膮cych warunk贸w do:

1) prowadzenia samodzielnych obserwacji i聽poszukiwa艅 poza terenem szko艂y w聽zakresie indywidualnie formu艂owanych temat贸w geograficznych,

2) korzystania ze聽藕r贸de艂 wiedzy geograficznej (w聽tym: z聽bibliotek pozaszkolnych i聽dokumentacji urz臋d贸w publicznych),

3) samodzielnego opracowywania wybranych temat贸w,

4) zapewnienia uczniom konsultacji z聽nauczycielami innych przedmiot贸w, ze聽wzgl臋du na silne zwi膮zki geografii z聽innymi naukami.

Tre艣ci nauczania

Wyb贸r tre艣ci nauczania powinien by膰 zgodny z聽zainteresowaniami i聽potrzebami uczni贸w bior膮cych udzia艂 w聽zaj臋ciach. Zaleca si臋 uwzgl臋dnienie temat贸w z聽nast臋puj膮cych grup tematycznych:

1) przyrodnicze 艣rodowisko 偶ycia i聽dzia艂alno艣ci ludzi na Ziemi,

2) region, w聽kt贸rym 偶yje ucze艅,

3) Polska, jej potencja艂 naturalny, gospodarczy, ludno艣ciowy i聽kulturowy, historia gospodarcza, problemy wsp贸艂czesne,

4) Europa, jej potencja艂 naturalny, gospodarczy, ludno艣ciowy i聽kulturowy, historia gospodarcza, problemy wsp贸艂czesne,

5) problemy globalne 艣wiata.

Osi膮gni臋cia

1. Pos艂ugiwanie si臋 wiedz膮 geograficzn膮 w聽偶yciu codziennym w聽sytuacjach wykraczaj膮cych poza system uczenia si臋 szkolnego.

2. Umiej臋tno艣膰 oceniania swojej wiedzy geograficznej i聽umiej臋tno艣ci z聽punktu widzenia w艂asnych cel贸w 偶yciowych.

BIOLOGIA

Cele edukacyjne

Celem nauczania biologii jest osi膮gni臋cie przez ucznia:

1) rozumienia zale偶no艣ci istniej膮cych w聽艣rodowisku przyrodniczym,

2) 艣wiadomo艣ci zmienno艣ci 艣wiata o偶ywionego,

3) 艣wiadomo艣ci znaczenia zachowania r贸偶norodno艣ci biologicznej oraz motywacji do przestrzegania zasad jej ochrony,

4) rozumienia jedno艣ci podstawowych proces贸w 偶yciowych organizm贸w przy ich r贸偶norodno艣ci,

5) rozumienia zale偶no艣ci cz艂owieka od 艣rodowiska i聽wp艂ywu cz艂owieka na 艣rodowisko,

6) 艣wiadomo艣ci zagro偶e艅 cywilizacyjnych,

7) rozumienia podstaw dzia艂ania w艂asnego organizmu,

8) rozumienia podstawowych zasad dziedziczenia,

9) postawy odpowiedzialno艣ci za zdrowie swoje oraz innych ludzi,

10) motywacji do przestrzegania og贸lnych zasad higieny.

Zadania szko艂y

1. Umo偶liwienie uczniom projektowania i聽prowadzenia obserwacji i聽do艣wiadcze艅 biologicznych.

2. Umo偶liwienie uczniom poznania podstawowych proces贸w 偶yciowych organizm贸w.

3. Rozwijanie odpowiedzialno艣ci ucznia za dzia艂ania podejmowane w聽najbli偶szym 艣rodowisku.

4. Prowadzenie uczni贸w do zrozumienia podstaw funkcjonowania w艂asnego organizmu.

Tre艣ci nauczania

1. Struktura organizmu:

1) kom贸rki, ich budowa i聽pe艂nione funkcje,

2) kom贸rki bakteryjne, znaczenie bakterii w聽przyrodzie i聽偶yciu cz艂owieka, choroby bakteryjne,

3) wirusy bakterii ro艣lin i聽zwierz膮t, choroby wirusowe cz艂owieka,

4) tkanki i聽organy, ich budowa i聽pe艂nione funkcje (na wybranych przyk艂adach).

2. Fizjologia organizm贸w ro艣linnych i聽zwierz臋cych:

1) od偶ywianie:

a) potrzeby pokarmowe i聽sposoby od偶ywiania si臋 organizm贸w,

b) uk艂ad pokarmowy i聽przebieg proces贸w trawiennych u聽cz艂owieka,

c) zasady racjonalnego od偶ywiania,

2) oddychanie i聽wymiana gazowa:

a) oddychanie tlenowe i聽beztlenowe,

b) wymiana gazowa u聽ro艣lin i聽zwierz膮t,

c) uk艂ad oddechowy cz艂owieka i聽jego schorzenia,

3) transport substancji i聽p艂yny ustrojowe:

a) transport substancji u聽ro艣lin, p艂yny ustrojowe u聽zwierz膮t,

b) funkcje homeostatyczne i聽obronne u聽cz艂owieka pe艂nione przez krew,

c) choroby uk艂adu kr膮偶enia,

4) wydalanie:

a) zb臋dne i聽szkodliwe produkty przemiany materii i聽sposoby ich usuwania przez ro艣liny i聽zwierz臋ta,

b) uk艂ad wydalniczy u聽cz艂owieka i聽jego schorzenia,

5) rozmna偶anie i聽rozw贸j organizm贸w:

a) rozmna偶anie bezp艂ciowe i聽p艂ciowe,

b) wzrost i聽rozw贸j ro艣lin i聽zwierz膮t,

c) biologia rozmna偶ania si臋 i聽rozw贸j cz艂owieka,

6) regulacja i聽koordynacja proces贸w 偶yciowych:

a) regulacja hormonalna u聽ro艣lin,

b) regulacja hormonalna u聽cz艂owieka i聽jej聽zaburzenia,

c) budowa, funkcje i聽higiena uk艂adu nerwowego oraz wybranych narz膮d贸w zmys艂贸w cz艂owieka.

3. Elementy cytologii i聽genetyki:

1) ultrastruktura kom贸rki, organelle, b艂ony biologiczne, cytoszkielet,

2) budowa DNA, kod genetyczny, synteza bia艂ek,

3) mutacje, czynniki mutagenne,

4) choroby dziedziczne,

5) zasady in偶ynierii genetycznej, zastosowania biotechnologii.

4. Elementy ewolucjonizmu:

1) poj臋cie gatunku,

2) mutacje i聽ich konsekwencje, dob贸r naturalny,

3) zasady klasyfikacji naturalnej, drzewa filogenetyczne ro艣lin i聽zwierz膮t,

4) ewolucja naczelnych.

5. Ekologia i ochrona 艣rodowiska przyrodniczego:

1) populacja i聽parametry j膮 charakteryzuj膮ce,

2) ekosystem, g艂贸wne typy ekosystem贸w Ziemi, struktura troficzna ekosystemu, przep艂yw energii i聽kr膮偶enie materii w聽ekosystemie, sukcesja ekologiczna,

3) antropopresja, przyczyny i聽skutki zmniejszania r贸偶norodno艣ci biologicznej,

4) chemiczne zanieczyszczenie powietrza, wody, gleby, nadmierne odwadnianie i聽erozja gleb, eutrofizacja w贸d,

5) zasoby odnawialne i聽nieodnawialne, racjonalna gospodarka zasobami,

6) zasada zr贸wnowa偶onego rozwoju.

Osi膮gni臋cia

1. Formu艂owanie hipotez. Analizowanie i聽interpretowanie wynik贸w obserwacji i do艣wiadcze艅 wraz z聽ocen膮 ich wiarygodno艣ci.

2. Gromadzenie, integrowanie, opracowywanie wiedzy z聽r贸偶nych dziedzin niezb臋dnej do wyja艣nienia proces贸w 偶yciowych.

3. Interpretowanie zale偶no艣ci mi臋dzy budow膮 i聽funkcj膮 uk艂ad贸w i聽narz膮d贸w w聽organizmach; postrzeganie funkcjonowania organizmu jako integralnej ca艂o艣ci.

4. Interpretowanie zale偶no艣ci mi臋dzy 艣rodowiskiem 偶ycia organizmu a聽jego budow膮 i聽funkcjonowaniem.

5. Analizowanie struktury i聽funkcjonowania wybranych ekosystem贸w.

6. Ocenianie zmian zachodz膮cych w聽艣rodowisku przyrodniczym w聽wyniku oddzia艂ywania cz艂owieka i聽ich聽wp艂ywu na jako艣膰 偶ycia oraz umiej臋tno艣膰 odnajdywania 艣rodk贸w zaradczych.

7. Analizowanie przyczyn zak艂贸ce艅 stanu zdrowia cz艂owieka, przewidywanie skutk贸w w艂asnych decyzji w聽tym zakresie; prowadzenie zdrowego trybu 偶ycia.

8. Formu艂owanie zasad zr贸wnowa偶onego rozwoju i聽analiza w艂asnych decyzji i聽zachowa艅 w聽tym聽zakresie.

FIZYKA Z ASTRONOMI膭

Elementem wyr贸偶niaj膮cym fizyk臋 od wielu innych nauk jest decyduj膮ca rola do艣wiadczenia jako 藕r贸d艂a inspiracji koncepcji teoretycznych i聽jednocze艣nie kryterium ich weryfikacji. W聽zwi膮zku z聽tym w聽podstawie programowej pomini臋te zosta艂y w聽zasadzie te聽zagadnienia, o聽kt贸rych w聽warunkach szkolnych mo偶na m贸wi膰 tylko deklaratywnie, bez odwo艂ania si臋 do do艣wiadcze艅 wykonywanych przez uczni贸w lub przynajmniej pokazu. Atrakcyjne zagadnienia wsp贸艂czesnej fizyki czy astrofizyki musz膮 by膰 z聽konieczno艣ci nauczane w聽szko艂ach w聽spos贸b popularnonaukowy i聽ich dob贸r pozostawia si臋 autorom program贸w nauczania.

Cele edukacyjne聽

Za najwa偶niejszy cel nauczania fizyki w聽ramach kszta艂cenia og贸lnego uznano wyrobienie u聽uczni贸w przekonania o聽istnieniu praw rz膮dz膮cych przebiegiem zjawisk w聽przyrodzie, w聽偶yciu codziennym i聽technice.

Zadania szko艂y

1. Wyrobienie u聽uczni贸w przekonania o聽istnieniu praw rz膮dz膮cych przebiegiem zjawisk w聽przyrodzie, 偶yciu codziennym i聽technice.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci obserwacji zjawisk fizycznych i聽ich opisu.

3. Kszta艂cenie u聽uczni贸w postawy aktywnego wsp贸艂tw贸rcy informacji w聽oparciu o聽w艂asne obserwacje, eksperymenty i聽przemy艣lenia.

4. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci krytycznego korzystania ze聽藕r贸de艂 gotowych informacji.

5. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci ilo艣ciowego opisu zjawisk fizycznych.

SZKO艁A PONADPODSTAWOWA DAJ膭CA MO呕LIWO艢膯 UZYSKANIA 艢WIADECTWA DOJRZA艁O艢CI

Tre艣ci nauczania

1. Wzgl臋dno艣膰 ruchu; sk艂adanie i聽rozk艂adanie ruch贸w.

2. Przyspieszenie w聽ruchu prostoliniowym; ruch prostoliniowy jednostajnie zmienny; wykresy pr臋dko艣ci i聽po艂o偶enia jako funkcji czasu.

3. Zasady dynamiki; zasada zachowania p臋du.

4. Ruch jednostajny po okr臋gu; przyspieszenie do艣rodkowe i聽si艂a do艣rodkowa.

5. Prawo ci膮偶enia Newtona; pole grawitacyjne, przyspieszenie ziemskie; energia potencjalna; spadek swobodny.

6. Ruch w聽centralnym polu grawitacyjnym po orbitach ko艂owych; struktura Wszech艣wiata.

7. Prawo Coulomba; pole elektrostatyczne; energia potencjalna; j膮drowy model atomu.

8. Promieniowanie j膮drowe; budowa j膮dra atomowego; bilans energii przy rozszczepieniu j膮dra; energetyka j膮drowa.

9. Obwody pr膮du sta艂ego; prawa Ohma i聽Kirchhoffa.

10. Indukcja magnetyczna; pole magnetyczne pr膮du elektrycznego; si艂a Lorentza i聽si艂a elektrodynamiczna; ruch cz膮stki na艂adowanej w聽jednorodnym polu magnetycznym.

11. Indukcja elektromagnetyczna; si艂a elektromotoryczna indukcji, pr膮dnica; pr膮d przemienny; transformator.

12. Ci艣nienie hydrostatyczne i聽atmosferyczne; prawa gaz贸w doskona艂ych; mikroskopowy model gazu; temperatura bezwzgl臋dna.

13. Zmiany energii i聽praca w聽przemianach gazowych; zasada dzia艂ania silnik贸w cieplnych.

14. Ruch drgaj膮cy, przemiany energii; amplituda, okres, cz臋stotliwo艣膰; t艂umienie drga艅; rezonans.

15. Fale mechaniczne; d藕wi臋k; fale periodyczne, d艂ugo艣膰 fali; pr臋dko艣膰 fali; interferencja i聽dyfrakcja fal.

16. 艢wiat艂o jako fala; przegl膮d widma fal elektromagnetycznych.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 wyodr臋bniania, obserwacji, opisywania zjawisk fizycznych i聽astronomicznych.

2. Umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 ze聽zrozumieniem wybranymi poj臋ciami fizycznymi.

3. Umiej臋tno艣膰 wykorzystania modeli do wyja艣niania zjawisk i聽proces贸w fizycznych.

4. Umiej臋tno艣膰 planowania i聽wykonywania do艣wiadcze艅 fizycznych i聽prostych obserwacji astronomicznych, zapisywania i聽analizowania ich wynik贸w.

5. Umiej臋tno艣膰 sporz膮dzania i聽interpretacji wykres贸w.

6. Umiej臋tno艣膰 korzystania z聽praw i聽zasad fizyki do wyja艣niania wybranych zjawisk zachodz膮cych w聽przyrodzie.

7. Umiej臋tno艣膰 wykorzystania wiedzy fizycznej do wyja艣niania zasad dzia艂ania i聽bezpiecznego u偶ytkowania wybranych urz膮dze艅 technicznych.

8. Umiej臋tno艣膰 wskazania przyk艂ad贸w degradacji 艣rodowiska wynikaj膮cej z聽technicznej dzia艂alno艣ci cz艂owieka oraz mo偶liwych sposob贸w zapobiegania tej degradacji.

SZKO艁A ZASADNICZA

Utrwalanie i聽pog艂臋bianie niekt贸rych zagadnie艅 z聽zakresu o艣mioletniej szko艂y podstawowej, wybranych w聽zale偶no艣ci od potrzeb kierunku kszta艂cenia zawodowego.

CHEMIA

W nauczaniu chemii nale偶y zwraca膰 uwag臋 na bogactwo zwi膮zk贸w i聽przemian chemicznych w聽otoczeniu cz艂owieka oraz zwi膮zane z聽tym szanse i聽zagro偶enia. Szczeg贸lnie nale偶y zwraca膰 uwag臋 na znaczenie i聽zagro偶enie pierwiastkami promieniotw贸rczymi oraz ich zwi膮zkami, a聽tak偶e na truj膮ce substancje chemiczne w聽najbli偶szym otoczeniu cz艂owieka.

Cele edukacyjne

1. Pog艂臋bienie wiedzy o聽procesach chemicznych zachodz膮cych w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

2. Zrozumienie znaczenia chemii w聽rozwoju cywilizacji.

3. Rozbudzenie zainteresowania naukami chemicznymi poprzez ukazanie ich osi膮gni臋膰 i聽problem贸w.

Zadania szko艂y

1. Rozwijanie my艣lenia prowadz膮cego do umiej臋tnego pos艂ugiwania si臋 zdobyt膮 wiedz膮 chemiczn膮.

2. Zapoznanie uczni贸w z聽praktyk膮 laboratoryjn膮 poprzez prowadzenie pokaz贸w i聽wykonywanie do艣wiadcze艅.

3. Przygotowanie uczni贸w do prawid艂owego korzystania z聽r贸偶norodnych 藕r贸de艂 informacji.

Tre艣ci nauczania

1. Wsp贸艂czesny, uproszczony model budowy atomu; izotopy.

2.聽Wsp贸艂czesny uk艂ad okresowy pierwiastk贸w; zale偶no艣膰 pomi臋dzy budow膮 atom贸w a聽w艂a艣ciwo艣ciami pierwiastk贸w i聽ich po艂o偶eniem w聽uk艂adzie okresowym.

3. Wi膮zania chemiczne: atomowe i聽jonowe.

4. Reakcje chemiczne - ich opis i聽zapis; typy reakcji chemicznych (synteza, analiza, wymiana); mol; ilo艣ciowa interpretacja przemiany chemicznej; szybko艣膰 przemiany chemicznej; reakcje endo- i聽egzoenergetyczne; stopie艅 utlenienia, najprostsze reakcje utleniania i聽redukcji.

5. Roztwory, rozpuszczalno艣膰, st臋偶enie roztworu.

6. Tlenki, zasady, kwasy, sole - nazewnictwo, w艂a艣ciwo艣ci i聽zastosowanie.

7. Dysocjacja elektrolityczna; wska藕niki kwasowo-zasadowe, skala pH; reakcje w聽roztworach wodnych - reakcje zoboj臋tniania i聽reakcje str膮ceniowe; odczyn wodnych roztwor贸w soli.

8. W臋glowodory nasycone i聽nienasycone - nazewnictwo, izomeria, w艂a艣ciwo艣ci, reakcje charakterystyczne, zastosowania; benzen jako przedstawiciel w臋glowodor贸w aromatycznych.

9. Proste jednofunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w: alkohole, aldehydy i聽ketony, kwasy karboksylowe i聽ich pochodne - nazewnictwo, otrzymywanie, w艂a艣ciwo艣ci, zastosowanie.

10. Najwa偶niejsze dwufunkcyjne pochodne w臋glowodor贸w - wyst臋powanie, w艂a艣ciwo艣ci i聽zastosowanie; glicyna jako przedstawiciel aminokwas贸w; peptydy i聽bia艂ka; glukoza jako przyk艂ad cukr贸w prostych; sacharoza i聽skrobia jako przyk艂ady cukr贸w z艂o偶onych.

Osi膮gni臋cia

1. Okre艣lanie budowy atomu na podstawie po艂o偶enia pierwiastk贸w w聽uk艂adzie okresowym.

2. Znajomo艣膰 w艂a艣ciwo艣ci najwa偶niejszych pierwiastk贸w i聽zwi膮zk贸w chemicznych.

3. Umiej臋tno艣膰 zapisywania prostych reakcji chemicznych oraz opisywania efekt贸w im聽towarzysz膮cych.

4. Pos艂ugiwanie si臋 podstawowym nazewnictwem zwi膮zk贸w chemicznych.

5. Wykonywanie prostych oblicze艅 stechiometrycznych z聽zastosowaniem poj臋cia mola.

6. Znajomo艣膰 podstawowych zwi膮zk贸w organicznych, ich聽zastosowania oraz biologicznego znaczenia.

TECHNIKA

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci zaplanowania i聽zrealizowania dzia艂a艅 poprzez wykonywanie r贸偶nych prac technicznych.

2. Osi膮gni臋cie przez uczni贸w podstawowego poziomu kultury technicznej daj膮cej og贸lne przygotowanie do korzystania ze聽wsp贸艂czesnych urz膮dze艅 powszechnego u偶ytku.

Zadania szko艂y

1. Organizowanie r贸偶norodnej dzia艂alno艣ci technicznej uczni贸w.

2. Pomoc uczniom w聽rozpoznaniu w艂asnych uzdolnie艅 i聽zainteresowa艅 w聽celu 艣wiadomego wyboru kierunku dalszego kszta艂cenia.

3. Uwra偶liwienie uczni贸w na zagro偶enia zwi膮zane z聽niew艂a艣ciwym korzystaniem z聽urz膮dze艅 technicznych.

4. Stworzenie warunk贸w do samodzielnej dzia艂alno艣ci technicznej uczni贸w.

Tre艣ci nauczania

1. Budowa i聽zasada dzia艂ania prostych urz膮dze艅 technicznych powszechnego u偶ytku (w聽zakresie odpowiadaj膮cym programom nauczania fizyki i聽innych przedmiot贸w).

2. Narz臋dzia i聽urz膮dzenia techniczne w聽domu i聽pracowni szkolnej; zasady obs艂ugi, regulacji i聽konserwacji.

3. Zasady bezpiecznego korzystania z聽energii elektrycznej; instalacje domowe; zabezpieczenia; typowe usterki; zagro偶enia.

4. Popularne techniczne 艣rodki 艂膮czno艣ci; spos贸b u偶ywania.

5. Informacja techniczna; normy (przyk艂ady); symbole stosowane na schematach, w聽rysunkach pogl膮dowych i聽w聽dokumentacji technicznej; czytanie danych technicznych i聽rysunku technicznego; symbole i聽informacje umieszczane na urz膮dzeniach powszechnego u偶ytku (oznaczenia, tabliczki znamionowe, metki); oznaczenia ostrzegawcze: przeciwpo偶arowe, bezpiecze艅stwa.

6. Planowanie pracy indywidualnej i聽zespo艂owej, podzia艂 pracy, koordynacja dzia艂a艅, proste kalkulacje ekonomiczne.

7. Ochrona 艣rodowiska naturalnego przed szkodliwymi skutkami dzia艂alno艣ci technicznej - przyk艂ady problem贸w i聽dzia艂a艅 dotycz膮cych 艣rodowiska lokalnego.

Osi膮gni臋cia

1. Bezpieczne dla ucznia i聽prawid艂owe pod wzgl臋dem technicznym pos艂ugiwanie si臋 urz膮dzeniami powszechnego u偶ytku. W艂a艣ciwe stosowanie wymiennych element贸w znormalizowanych (np.聽bezpiecznik贸w elektrycznych).

2. Wykonywanie prostych prac wytw贸rczych i聽us艂ugowych; bezpieczne i聽sprawne pos艂ugiwanie si臋 narz臋dziami, przyrz膮dami i聽urz膮dzeniami; dobieranie ich聽do zada艅; utrzymywanie w聽stanie sprawno艣ci.

3. Umiej臋tno艣膰 oceny stanu technicznego niekt贸rych urz膮dze艅 powszechnego u偶ytku i聽instalacji domowych. Przeprowadzanie elementarnych regulacji, konserwacji i聽napraw dozwolonych dla u偶ytkownika.

4. Pos艂ugiwanie si臋 informacjami zawartymi w聽rysunkach technicznych, na schematach elektrycznych oraz w聽instrukcjach obs艂ugi i聽eksploatacji.

5. Sporz膮dzanie opis贸w w艂asnych prac technicznych z聽u偶yciem schemat贸w i聽rysunk贸w pogl膮dowych.

ELEMENTY INFORMATYKI

Cele edukacyjne

Przygotowanie do korzystania w聽偶yciu osobistym i聽zawodowym z聽powszechnie stosowanych urz膮dze艅 informatycznych.

Zadania szko艂y

1. Przygotowanie uczni贸w do pos艂ugiwania si臋 technik膮 komputerow膮 w聽prostych zastosowaniach praktycznych.

2. Pomoc uczniom w聽rozpoznaniu w艂asnych uzdolnie艅 i聽zainteresowa艅 w聽celu 艣wiadomego wyboru kierunku dalszego kszta艂cenia.

3. Uwra偶liwienie uczni贸w na zagro偶enia dla聽ich聽zdrowia i聽rozwoju zwi膮zane z聽niew艂a艣ciwym korzystaniem z聽urz膮dze艅 i聽program贸w komputerowych.

4. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci analizowania zada艅 szkolnych i聽prostych problem贸w praktycznych oraz tworzenia algorytm贸w ich rozwi膮zywania.

Tre艣ci nauczania

1. Pos艂ugiwanie si臋 sprz臋tem komputerowym i聽korzystanie z聽us艂ug systemu operacyjnego:

1) podstawowe elementy komputera i聽ich聽funkcje,

2) zasady bezpiecznej pracy z聽komputerem,

3) informacja w聽komputerze: programy i聽dane; no艣niki informacji,

4) komunikacja u偶ytkownika z聽komputerem,

5) podstawowe us艂ugi systemu operacyjnego,

6) og贸lne wiadomo艣ci o聽sieciach komputerowych,

7) formy reprezentowania i聽przetwarzania informacji przez cz艂owieka i聽komputer,

8) multimedialne 藕r贸d艂a informacji,

9)聽podstawowe zasady pracy w聽sieciach komputerowych; typowe us艂ugi z聽zakresu komunikacji mi臋dzy u偶ytkownikami oraz dost臋pu do informacji i聽jej przesy艂ania,

10) zabezpieczanie informacji (kopie bezpiecze艅stwa, ochrona antywirusowa).

2. Stosowanie program贸w u偶ytkowych do wykonywania zada艅 szkolnych:

1) kszta艂towanie uk艂adu dokumentu tekstowego z聽u偶yciem podstawowych form redakcyjnych; w艂膮czanie tabel i聽grafiki; przyk艂ady stosowania zaawansowanych narz臋dzi, w聽tym korekcji pisowni, dzielenia wyraz贸w i聽korespondencji seryjnej,

2) wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do rozwi膮zywania zada艅 z聽zakresu nauczania realizowanego w聽szkole i聽z聽偶ycia codziennego,

3) bazy danych: przyk艂ady wyszukiwania informacji z聽u偶yciem operator贸w logicznych; przyk艂ady r贸偶nych form organizacji danych; zastosowania baz danych.

3. Algorytmy rozwi膮zywania zada艅:

1) przyk艂ady 艣cis艂ego formu艂owania zada艅 (zakres warto艣ci danych, forma wynik贸w),

2) rozwi膮zywanie umiarkowanie z艂o偶onych zada艅 szkolnych.

4. Symulacja proces贸w - przyk艂ady odwzorowywania w聽komputerze przebieg贸w poznanych proces贸w fizycznych, m.in.聽ruchu cia艂; eksperymentowanie z聽doborem parametr贸w.

5. Spo艂eczne, etyczne i聽ekonomiczne aspekty rozwoju informatyki:

1) po偶ytki i聽konsekwencje wynikaj膮ce dla os贸b i聽spo艂ecze艅stw z聽zastosowa艅 informatyki,

2)聽zagro偶enia wychowawcze: szkodliwe gry, deprawuj膮ce tre艣ci, uzale偶nienie; zagadnienia etyczne i聽prawne zwi膮zane z聽ochron膮 w艂asno艣ci intelektualnej i聽ochron膮 danych.

Osi膮gni臋cia

1. Przygotowanie umiarkowanie z艂o偶onego dokumentu tekstowego.

2. Rozwi膮zywanie typowych zada艅 szkolnych; dob贸r program贸w komputerowych do zada艅.

3. Korzystanie z聽r贸偶nych, tak偶e multimedialnych, 藕r贸de艂 informacji dost臋pnych za聽pomoc膮 komputera.

PLASTYKA

Cele edukacyjne

1. Pobudzanie ca艂o艣ciowo poj臋tego rozwoju uczni贸w, a聽w聽szczeg贸lno艣ci:

1) rozbudzanie tw贸rczej postawy wobec siebie i聽艣wiata,

2) rozwijanie og贸lnej wra偶liwo艣ci,

3) rozwijanie wra偶liwo艣ci plastycznej,

4) rozwijanie umiej臋tno艣ci refleksyjnego patrzenia,

5) rozwijanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 plastycznych.

2. Wyposa偶enie uczni贸w w聽podstawowe umiej臋tno艣ci plastyczne.

3. Umo偶liwienie uczniom autoekspresji oraz rozumienia i聽akceptacji dla innych wypowiedzi tw贸rczych.

Zadania szko艂y

1. Stwarzanie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰 prze偶y膰 wewn臋trznych, do艣wiadczenia tajemnicy, bezinteresownego dzia艂ania, procesu tw贸rczego - wysi艂ku i聽rado艣ci towarzysz膮cych tw贸rczej aktywno艣ci.

2. Umo偶liwienie uczniom kontaktu z聽dzie艂ami sztuki.

Tre艣ci nauczania

1. 艢rodki wyrazu plastycznego.

2. Dzia艂ania plastyczne w聽r贸偶nych materia艂ach, technikach i聽formach.

3. R贸偶norodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - j臋zyk przestrzeni, koloru, cia艂a itd.).

4. Sztuka ludowa i聽zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu.

5. Kontakt z聽dzie艂ami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea.

6. Krajobraz kulturowy.

7. Kszta艂towanie otoczenia i聽form u偶ytkowych (racjonalno艣膰, funkcjonalno艣膰, estetyka).

Osi膮gni臋cia

1. Pos艂ugiwanie si臋 prostymi technikami plastycznymi.

2. Dbanie o聽estetyk臋 w艂asnego wygl膮du oraz najbli偶szego otoczenia.

MUZYKA

Cele edukacyjne

1. Pobudzanie ca艂o艣ciowo poj臋tego rozwoju uczni贸w, a聽w聽szczeg贸lno艣ci:

1) rozbudzanie tw贸rczej postawy wobec siebie i聽艣wiata,

2) rozwijanie og贸lnej wra偶liwo艣ci,

3) rozwijanie muzykalno艣ci i聽wra偶liwo艣ci muzycznej,

4) rozwijanie umiej臋tno艣ci refleksyjnego s艂uchania muzyki.

2. Kszta艂towanie zainteresowa艅 i聽zami艂owa艅 muzycznych.

3. Wyposa偶enie uczni贸w w聽podstawowe umiej臋tno艣ci muzyczne i聽elementarne wiadomo艣ci o聽muzyce.

4. Umo偶liwienie uczniom aktywnego uczestnictwa w聽kulturze muzycznej.

5. Rozbudzanie intelektualnej postawy wobec muzyki.

6. Rozszerzenie wiadomo艣ci o聽muzyce i聽rozwijanie umiej臋tno艣ci muzycznych.

Zadania szko艂y

1. Stwarzanie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰:

1) prze偶ycia rado艣ci z聽wykonywania i聽poznawania muzyki,

2) do艣wiadczenia rado艣ci i聽wysi艂ku towarzysz膮cych tw贸rczej aktywno艣ci,

3) wsp贸艂dzia艂ania w grupie,

4) sprzeciwu wobec zastanych schemat贸w,

5) prze偶ycia r贸偶norodnych do艣wiadcze艅 muzycznych,

6) prezentacji umiej臋tno艣ci i聽osi膮gni臋膰.

2. Umo偶liwienie kontaktu z聽wielkimi dzie艂ami muzycznymi.

3. Ukazanie r贸偶norodno艣ci i聽bogactwa muzyki minionych epok i聽muzyki wsp贸艂czesnej.

4. Ukazanie r贸偶nych funkcji muzyki.

5. Uczenie warto艣ciowania muzyki.

6. Uwzgl臋dnianie indywidualnych mo偶liwo艣ci uczni贸w.

7. Otwarcie na muzyczne zainteresowania uczni贸w.

8. Stwarzanie sytuacji daj膮cych mo偶liwo艣膰:

1) prze偶ycia rado艣ci z聽rozumienia muzyki,

2) samodzielnego zdobywania wiedzy o聽muzyce i聽poznawania literatury muzycznej.

9. Umo偶liwienie kontaktu z聽aktualnymi wydarzeniami muzycznymi.

Tre艣ci nauczania

1. S艂uchanie muzyki.

2. 殴r贸d艂a wiedzy i聽informacji o聽muzyce.

3. Wiedza niezb臋dna do rozumienia muzyki.

4. Historyczny rozw贸j muzyki europejskiej.

5. Muzyka ludowa, muzyka artystyczna i聽muzyka popularna.

6. Muzyka w聽obrz臋dach, magii, religii.

7. Muzyka w聽filmie, w teatrze, w mediach.

8. Komunikacja pozawerbalna - muzyka jako j臋zyk.

9. 艢piew, muzykowanie na instrumentach, dzia艂ania muzyczno-ruchowe, tworzenie struktur d藕wi臋kowych.1

Osi膮gni臋cia

1. S艂uchanie muzyki i聽rozpoznawanie wybranych utwor贸w.

2. Formu艂owanie w艂asnych s膮d贸w i聽prowadzenie rozm贸w o聽muzyce.

3. Podstawowe wiadomo艣ci z聽zakresu historii muzyki.

4. Aktywno艣膰 muzyczna indywidualna lub w聽grupie - 艣piew, ruch przy muzyce, gra na instrumentach, tworzenie struktur d藕wi臋kowych.

___________

1 Nieobowi膮zkowo przy jednej godzinie lekcyjnej w聽tygodniu.

PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE

Cele edukacyjne

Nauczanie przysposobienia obronnego s艂u偶y przygotowaniu uczni贸w do indywidualnego ratownictwa przedmedycznego w聽nag艂ych stanach zagro偶enia 偶ycia i聽wypadkach, samopomocy, udzielania poszkodowanym niezb臋dnej i聽mo偶liwej w聽danych warunkach pomocy, ukszta艂towaniu postaw ochrony 偶ycia i聽zdrowia w艂asnego oraz innych os贸b, gotowo艣ci udzielania pomocy wsp贸艂obywatelom.

Zadania szko艂y

1. Przygotowanie m艂odzie偶y do racjonalnych zachowa艅 w聽obliczu zagro偶e艅 cywilizacyjnych i聽militarnych, uczestniczenia w聽przedsi臋wzi臋ciach o聽charakterze obronnym realizowanych przez organy administracji rz膮dowej i聽samorz膮dowej oraz organizacje spo艂eczne.

2. Prowadzenie zaj臋膰 w聽ma艂ych grupach umo偶liwiaj膮cych praktyczne 膰wiczenie po偶膮danych umiej臋tno艣ci. W聽nauczaniu przedmiotu nale偶y uwzgl臋dni膰 specyfik臋 miejsca, rejonu zamieszkania.

Tre艣ci nauczania

1. Zagro偶enia ludno艣ci czasu pokoju i聽czasu wojny:

1) zagro偶enia czasu pokoju i聽zasady post臋powania w聽przypadku ich聽wyst膮pienia,

2) zagro偶enia czasu wojny i聽zasady post臋powania w聽przypadku ich聽wyst膮pienia,

3) regionalne zagro偶enia ekologiczne.

2. Podstawowe zadania obrony cywilnej w聽systemie obronnym Rzeczypospolitej Polskiej:

1) obowi膮zki obywateli w聽zakresie obronno艣ci kraju,

2) og贸lne wiadomo艣ci o聽ochronie ludno艣ci,

3) cel, zadania i聽organizacja obrony cywilnej.

3. Wybrane zagadnienia mi臋dzynarodowego prawa humanitarnego:

1) ochrona rannych i聽chorych,

2) ochrona ludno艣ci cywilnej podczas wojny,

3) ochrona ofiar konflikt贸w zbrojnych niemaj膮cych charakteru mi臋dzynarodowego,

4) ochrona d贸br kultury,

5) mi臋dzynarodowa pomoc humanitarna.

4. Ochrona ludno艣ci w聽ramach powszechnej samoobrony:

1) indywidualne i聽zbiorowe 艣rodki ochrony przed ska偶eniami,

2) przeznaczenie oraz wykorzystanie przyrz膮d贸w rozpoznania ska偶e艅 promieniotw贸rczych i聽chemicznych,

3) ochrona 偶ywno艣ci, wody, pasz i聽zwierz膮t gospodarskich przed ska偶eniami i聽zaka偶eniami,

4) prowadzenie zabieg贸w sanitarnych i聽specjalnych,

5) udzielanie pomocy poszkodowanym,

6) sposoby alarmowania ludno艣ci,

7) zapobieganie powstawaniu i聽rozprzestrzenianiu si臋 po偶ar贸w,

8) pos艂ugiwanie si臋 艣rodkami do zwalczania po偶ar贸w,

9) ratowanie ludzi i聽d贸br z rejonu po偶aru,

10) ochrona ludno艣ci przed katastrofalnymi zatopieniami i聽powodziami.

5. Ratownictwo i聽pomoc medyczna:

1) rozpoznanie stan贸w zagro偶enia 偶ycia i聽zdrowia,

2) post臋powanie w聽stanach zagro偶enia 偶ycia i聽zdrowia,

3) resuscytacja kr膮偶eniowo-oddechowa,

4) udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym,

5) pos艂ugiwanie si臋 apteczk膮 pierwszej pomocy i聽艣rodkami podr臋cznymi,

6) sposoby ewakuacji poszkodowanych,

7)聽ratownictwo w聽wypadkach komunikacyjnych: bezpiecze艅stwo ofiar i聽udzielaj膮cych pomocy, organizowanie pomocy, dora藕ne zabezpieczenie pojazd贸w przed zapaleniem, ewakuowanie ofiar wypadk贸w z聽pojazd贸w,

8) alarmowanie o聽zagro偶eniu i聽wzywanie pomocy zawodowej,

9) opieka nad poszkodowanymi.

6. Terenoznawstwo:

1) orientacja w聽terenie,

2) czytanie map i聽plan贸w,

3) okre艣lanie miejsca zdarzenia.

Osi膮gni臋cia聽

W wyniku realizacji tre艣ci nauczania ucze艅 powinien posi膮艣膰 podstawowe wiadomo艣ci og贸lne na聽temat:

1) zagro偶e艅 dla zdrowia i聽偶ycia ludzkiego, jakie nios膮 ze聽sob膮 wypadki, katastrofy, awarie oraz 艣rodki masowego ra偶enia,

2) psychologicznych i聽spo艂ecznych problem贸w w聽sytuacji zagro偶e艅, kl臋sk, katastrof, gro藕nych awarii i聽wojny,

3) zasad prowadzenia akcji ratunkowej w聽przypadkach nag艂ych stan贸w zagro偶enia 偶ycia i聽wypadk贸w,

4) zagro偶e艅 czasu pokoju i聽czasu wojny,

5) form spe艂niania powinno艣ci obywatelskiej na聽rzecz obronno艣ci pa艅stwa,

6) zasad i聽sposob贸w powszechnej samoobrony ludno艣ci,

7) mi臋dzynarodowych uregulowa艅 prawnych dotycz膮cych ochrony ludno艣ci i聽d贸br kultury w聽czasie pokoju i聽wojny,

oraz umiej臋tno艣ci:

1) rozpoznawania bezpo艣redniego zagro偶enia zdrowia i聽偶ycia ludzkiego,

2) ratownictwa w聽nag艂ych stanach zagro偶enia 偶ycia i聽wypadkach,

3) samopomocy i聽udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej poszkodowanym,

4) pos艂ugiwania si臋 improwizowanymi i聽etatowymi 艣rodkami, sprz臋tem ratowniczym oraz 艣rodkami zast臋pczymi,

5) pos艂ugiwania si臋 podr臋cznymi 艣rodkami przeciwpo偶arowymi,

6) organizowania pomocy,

7) alarmowania o聽zagro偶eniu i聽wzywania pomocy zawodowej,

8) zachowania si臋 podczas ewakuacji z聽terenu zagro偶onego,

9) pos艂ugiwania si臋 wybranymi przyrz膮dami rozpoznania ska偶e艅,

10) pos艂ugiwania si臋 艣rodkami ochrony przed ska偶eniami.

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Cele edukacyjne聽

1. Kszta艂towanie u聽uczni贸w postawy dba艂o艣ci o聽w艂asny rozw贸j fizyczny, sprawno艣膰 i聽odporno艣膰 organizmu oraz higien臋 cia艂a.

2. Rozbudzanie u聽uczni贸w potrzeby aktywno艣ci fizycznej - zabawy i聽wypoczynku, jako elementu zdrowego stylu 偶ycia, a聽r贸wnocze艣nie praktycznego wyrazu 艣wiadomej troski o聽w艂asny rozw贸j i聽zdrowie; kszta艂towanie pozytywnych nawyk贸w w聽tej dziedzinie.

3.聽Kszta艂cenie charakteru i聽wzmacnianie psychiki uczni贸w poprzez 膰wiczenia fizyczne oraz indywidualny i聽zespo艂owy udzia艂 uczni贸w w聽sportowej rywalizacji w聽formach odpowiednich do ich聽p艂ci, wieku, a聽tak偶e umiej臋tno艣ci i聽mo偶liwo艣ci fizycznych.

4. Og贸lne usprawnienie ruchowe uczni贸w, wzmacnianie ich聽odporno艣ci i聽t臋偶yzny fizycznej.

5. Zapobieganie powstawaniu oraz korygowanie wad postawy.

Zadania szko艂y

1.聽Umo偶liwienie wszystkim uczniom prze偶ycia rado艣ci, jak膮 daj膮 dobrze dobrane i聽przeprowadzone zaj臋cia ruchowe.

2. Tworzenie sytuacji umo偶liwiaj膮cych uczniom prze偶ycie satysfakcji z聽przezwyci臋偶ania w艂asnej s艂abo艣ci oraz osi膮gania coraz wi臋kszej sprawno艣ci fizycznej.

3. Ukazywanie uczniom etycznego wymiaru wsp贸lnych zabaw i聽gier ruchowych, w聽szczeg贸lno艣ci czuwanie nad przestrzeganiem przez uczni贸w zasady "czystej gry" w聽rywalizacji sportowej.

4. Tworzenie warunk贸w sprzyjaj膮cych spontanicznemu organizowaniu przez uczni贸w gier i聽zabaw ruchowych.

Tre艣ci nauczania聽

1.聽Odpowiednie do zainteresowa艅 uczni贸w gry, zabawy i聽zaj臋cia ruchowe na 艣wie偶ym powietrzu i聽w聽pomieszczeniach.

2.聽膯wiczenia fizyczne, w聽tym 膰wiczenia kszta艂tuj膮ce prawid艂ow膮 postaw臋 cia艂a -dostosowane do p艂ci, wieku, umiej臋tno艣ci i聽mo偶liwo艣ci fizycznych, a聽tak偶e do warunk贸w, w聽jakich odbywaj膮 si臋 zaj臋cia.

3.聽Uprawianie na szkolnym poziomie r贸偶nych, odpowiednio do lokalnych warunk贸w i聽mo偶liwo艣ci, dyscyplin sportowych, w聽tym聽gier zespo艂owych.

Osi膮gni臋cia

1. Nabycie umiej臋tno艣ci przegrywania i聽wygrywania.

2. Uzyskanie dobrej kondycji fizycznej.

3. Nabycie umiej臋tno艣ci ruchowych oraz wiadomo艣ci umo偶liwiaj膮cych korzystanie z聽r贸偶nych form wypoczynku w聽ruchu.

4. Wykszta艂cenie elementarnych nawyk贸w higienicznych, w聽szczeg贸lno艣ci zwi膮zanych z聽uprawianiem 膰wicze艅 fizycznych.

PODSTAWY PRZEDSI臉BIORCZO艢CI

Cele edukacyjne

1. Przygotowanie do aktywnego i聽艣wiadomego uczestnictwa w聽偶yciu gospodarczym.

2. Kszta艂cenie postawy rzetelnej pracy i聽przedsi臋biorczo艣ci.

3. Kszta艂towanie umiej臋tno艣ci pracy w聽zespole i聽skutecznego komunikowania si臋.

4. Poznanie mechanizm贸wfunkcjonowania gospodarki rynkowej.

5. Znajomo艣膰 roli pa艅stwa i聽prawa w聽gospodarce rynkowej.

6. Poznanie zasad funkcjonowania gospodarki europejskiej i聽艣wiatowej jako przestrzeni dost臋pnej dla polskich przedsi臋biorc贸w.

Zadania szko艂y

1. Zapewnienie mo偶liwo艣ci uzyskania przez ucznia wiedzy, umiej臋tno艣ci i聽kszta艂towania postaw moralnych, warunkuj膮cych uczestnictwo w聽偶yciu gospodarczym i聽rozw贸j przedsi臋biorczo艣ci.

2. Pomoc w聽rozwijaniu przez ucznia umiej臋tno艣ci samokszta艂cenia i聽samodoskonalenia oraz indywidualnych zainteresowa艅.

3. Tworzenie sprzyjaj膮cej atmosfery dla wsp贸艂pracy szko艂y z聽przedstawicielami 偶ycia gospodarczego w聽regionie.

Tre艣ci nauczania

1.聽Postawa przedsi臋biorczo艣ci. Mocne i聽s艂abe strony w艂asnej osobowo艣ci, samoakceptacja, asertywno艣膰, inicjatywno艣膰, odpowiedzialno艣膰, itp.聽Zysk i聽ryzyko.

2. Organizacja pracy. Zasady pracy zespo艂owej. Kierowanie i聽podejmowanie decyzji.

3. Motywy aktywno艣ci zawodowej i聽gospodarczej cz艂owieka. Rodzaje potrzeb. Zdolno艣膰 do wyznaczania sobie cel贸w i聽zada艅.

4. Funkcjonowanie rynku i聽gospodarki rynkowej.

5. Funkcjonowanie gie艂d w聽gospodarce.

6. Gospodarstwa domowe - dochody i聽wydatki, ochrona praw konsument贸w, inwestowanie w艂asnych pieni臋dzy.

7. System zabezpieczenia emerytalnego. Ubezpieczenie zdrowotne. Ubezpieczenia maj膮tkowe.

8. Przedsi臋biorstwo w聽gospodarce - formy organizacyjno-prawne.

9. Stowarzyszenia, fundacje, inne organizacje.

10. Rola pa艅stwa w聽gospodarce rynkowej. Podstawowe funkcje ekonomiczne pa艅stwa.

11. Wzrost gospodarczy i聽jego mierniki.

12. Polityka fiskalna i聽monetarna Polski. Inflacja.

13. Pieni膮dz i banki - bank centralny, banki komercyjne, bankowe i聽pozabankowe us艂ugi finansowe.

14. Rynek pracy i聽bezrobocie.

15. Bud偶et pa艅stwa, bud偶ety jednostek samorz膮du terytorialnego - funkcje, 藕r贸d艂a wp艂yw贸w, kierunki wydatk贸w.

16. Wsp贸艂praca gospodarcza Polski z聽zagranic膮. Integracja z聽Uni膮 Europejsk膮.

Osi膮gni臋cia

1. Dokonanie trafnej i聽uzasadnionej samooceny oraz umiej臋tno艣膰 autoprezentacji.

2. Umiej臋tno艣膰 stosowania podstawowych zasad pracy w聽zespole i聽prowadzenia negocjacji.

3. Planowanie bud偶etu domowego.

4. Rozr贸偶nianie form inwestowania.

5. Umiej臋tno艣膰 obliczania op艂acalno艣ci przedsi臋wzi臋cia gospodarczego w聽kontek艣cie wydatk贸w i聽przychod贸w, zysku i聽ryzyka.

6. Identyfikowanie podstawowych form w艂asno艣ci oraz form organizacyjno - prawnych przedsi臋biorstw.

7. Identyfikowanie podstawowych miernik贸w wzrostu gospodarczego (PKB, PNB - nominalny i聽realny oraz w聽przeliczeniu na jednego mieszka艅ca).

8. Interpretacja podstawowych wska藕nik贸w inflacji.

9. Ukazywanie wp艂ywu polityki fiskalnej i聽monetarnej na 偶ycie gospodarcze kraju.

10. Wskazywanie korzy艣ci i聽zagro偶e艅 wynikaj膮cych ze聽wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej.

ETYKA (ZAJ臉CIA FAKULTATYWNE)2

Cele edukacyjne

1. Kszta艂towanie refleksyjnej postawy wobec cz艂owieka, jego natury, powinno艣ci moralnych oraz wobec r贸偶nych sytuacji 偶yciowych.

2. Przygotowanie do rozpoznawania podstawowych warto艣ci i聽dokonywania w艂a艣ciwej ich hierarchizacji.

3. Ukazywanie odpowiedzialno艣ci ka偶dego cz艂owieka za siebie i聽innych oraz za dokonywane wybory moralne.

Zadania szko艂y

1. U艣wiadamianie wa偶nych problem贸w moralnych i聽sposob贸w ich rozwi膮zywania.

2. Ukazywanie znaczenia zasad moralnych dla rozwoju osobistego cz艂owieka, kszta艂towania si臋 relacji pomi臋dzy lud藕mi oraz 偶ycia spo艂ecznego, gospodarczego i聽politycznego.

3. Kszta艂towanie wi臋zi z聽w艂asn膮 rodzin膮, tradycj膮, kultur膮 oraz krajem, umo偶liwiaj膮cych rzeczywiste otwieranie si臋 na r贸偶norodno艣膰 kultur w聽otaczaj膮cym 艣wiecie.

4. Umo偶liwienie rozwijania umiej臋tno艣ci prezentacji w艂asnego stanowiska, dialogu z聽innymi i聽demokratycznego wsp贸艂decydowania.

Tre艣ci nauczania

1. Cz艂owiek jako osoba; natura i聽godno艣膰 cz艂owieka.

2. Rola i聽znaczenie sumienia w聽ocenie moralnej i聽dla wewn臋trznego rozwoju cz艂owieka.

3. Samowychowanie jako droga rozwoju.

4. G艂贸wne problemy wsp贸艂czesnej etyki.

5. Cz艂owiek wobec warto艣ci; cz艂owiek wobec cierpienia i聽艣mierci.

6. Moralno艣膰 a聽religia, wiedza i聽polityka.

7. Wskazania moralne w聽religii chrze艣cija艅skiej.

8. Wskazania moralne w聽innych religiach 艣wiata.

9. Moralne aspekty stosunku cz艂owieka do 艣wiata przyrody.

10. Praca i聽jej warto艣膰 dla cz艂owieka, znaczenie etyki zawodowej.

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 dokonywania wyboru warto艣ci i聽tworzenia ich聽hierarchii.

2. Umiej臋tno艣膰 rozstrzygania w膮tpliwo艣ci i聽problem贸w moralnych zgodnie z聽przyj臋t膮 hierarchi膮 warto艣ci i聽zasad膮 dobra wsp贸lnego.

3. Umiej臋tno艣膰 respektowania zasad harmonijnego wsp贸艂istnienia i聽wsp贸艂dzia艂ania ze聽艣rodowiskiem spo艂ecznym i聽przyrodniczym.

___________

2 Nauczanie religii jest realizowane zgodnie z聽odr臋bnymi przepisami.

FILOZOFIA (ZAJ臉CIA聽FAKULTATYWNE)

Cele edukacyjne

1. Wdra偶anie do logicznego i聽krytycznego my艣lenia.

2. Kszta艂cenie umiej臋tno艣ci uczestnictwa w聽dialogu, w聽tym prezentacji w艂asnego stanowiska i聽jego obrony.

3. U艣wiadomienie specyfiki zagadnie艅 filozoficznych; ich genezy, rozwoju i聽roli w聽kulturze.

4. Rozwijanie w聽uczniach samowiedzy poprzez u艣wiadamianie zagadnie艅 egzystencjonalnie i聽moralnie donios艂ych.

Zadania szko艂y

Uwra偶liwianie na g艂臋bi臋 znaczeniow膮 s艂owa, poprawno艣膰 formu艂owania zda艅 i聽jasno艣膰 wypowiedzi.

Tre艣ci nauczania

1. R贸偶ne sposoby pojmowania filozofii (g艂贸wne koncepcje filozofii, np.聽klasyczna, pozytywistyczna, lingwistyczna).

2. Elementy logiki og贸lnej i聽retoryki (my艣l a聽j臋zyk; umiej臋tno艣膰 stawiania pyta艅, definiowania, klasyfikacji i聽argumentacji; dyskusja).

3. Elementy teorii poznania (藕r贸d艂a, granice poznania; prawdziwo艣膰 poznania i聽jej聽kryteria).

4. Filozofia a聽inne dziedziny kultury (filozofia a聽nauka; filozofia a聽religia; filozofia a聽sztuka; filozofia a聽艣wiatopogl膮d; filozofia a聽ideologia).

5. Elementy antropologii filozoficznej (g艂贸wne koncepcje cz艂owieka; naturalne i聽kulturowe 艣rodowisko cz艂owieka; cz艂owiek w聽relacji z聽drugim cz艂owiekiem i聽ze聽wsp贸lnotami; cz艂owiek wobec warto艣ci; g艂贸wne kierunki i聽szko艂y etyczne; obyczaj, moralno艣膰, prawo).

Osi膮gni臋cia

Umiej臋tno艣膰 uczestniczenia w聽dyskusji, w聽tym:

1) umiej臋tno艣膰 prezentowania w艂asnego stanowiska,

2) umiej臋tno艣膰 stawiania pyta艅 i聽odpowiadania na pytania,

3) umiej臋tno艣膰 argumentowania.

WYCHOWANIE DO 呕YCIA W聽RODZINIE3

Seksualno艣膰 nie jest warto艣ci膮 autonomiczn膮 i聽wyizolowan膮; wi膮偶e si臋 z聽ca艂膮 struktur膮 osobowo艣ci, z聽systemem warto艣ci cz艂owieka, struktur膮 potrzeb, obrazem w艂asnego "ja", z聽normami moralnymi i聽religijnymi, relacjami interpersonalnymi, rolami ma艂偶e艅skimi, partnerskimi, rodzicielskimi i聽spo艂ecznymi.

Cele edukacyjne

1. Rozwijanie umiej臋tno艣ci rozwi膮zywania problem贸w zwi膮zanych z聽trudno艣ciami okresu dojrzewania i聽dorastania.

2. Przybli偶enie zagadnie艅 zwi膮zanych z聽przyja藕ni膮, mi艂o艣ci膮, seksualno艣ci膮 cz艂owieka.

3. Uzyskanie przez uczni贸w lepszego rozumienia siebie i聽najbli偶szego otoczenia.

4. Kszta艂towanie postaw prozdrowotnych, prospo艂ecznych i聽prorodzinnych.

Zadania szko艂y

1. Wspieranie wychowawczej roli rodziny. Integrowanie dzia艂a艅 szko艂y i聽rodzic贸w.

2. Pomoc w聽kszta艂towaniu pozytywnego stosunku do p艂ciowo艣ci. Odniesienie p艂ciowo艣ci do warto艣ci nadrz臋dnych, takich jak: poszanowanie 偶ycia, mi艂o艣膰, ma艂偶e艅stwo, rodzina oraz przyja藕艅, akceptacja i聽szacunek w聽relacjach mi臋dzyosobowych.

3. Pomoc w聽kszta艂towaniu dojrza艂o艣ci psychoseksualnej, kt贸ra wi膮偶e si臋 z聽podejmowaniem dojrza艂ych decyzji, w艂a艣ciwym przygotowaniem do przysz艂ych r贸l partnerskich i聽rodzinnych.

4. U艣wiadomienie roli rodziny w聽偶yciu cz艂owieka. Promowanie trwa艂ych i聽satysfakcjonuj膮cych zwi膮zk贸w partnerskich, opartych na wi臋zi emocjonalnej, efektywnych sposobach komunikacji, umiej臋tno艣ci zaspakajania potrzeb w艂asnych i聽partnera.

5. Przekazywanie rzetelnej wiedzy na temat zmian biologicznych, psychicznych i聽spo艂ecznych na r贸偶nych etapach rozwoju cz艂owieka, dostosowanej do r贸偶nych potrzeb i聽poziomu rozwoju ucznia.

Tre艣ci nauczania

1. Rozw贸j cz艂owieka w聽kolejnych fazach 偶ycia, ze聽szczeg贸lnym uwzgl臋dnieniem rozwoju psychoseksualnego.

2. Dojrzewanie: rozumienie i聽akceptacja kryteri贸w dojrza艂o艣ci biologicznej, psychicznej i聽spo艂ecznej. Trudno艣ci, problemy okresu dojrzewania i聽sposoby radzenia sobie z聽nimi.

3. Warto艣ci zwi膮zane z聽p艂ciowo艣ci膮 cz艂owieka: m臋sko艣膰, kobieco艣膰, mi艂o艣膰, partnerstwo, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialno艣ci w聽prze偶ywaniu w艂asnej p艂ciowo艣ci i聽budowaniu partnerskich wi臋zi.

4. Istota seksualno艣ci cz艂owieka. Aspekty seksualno艣ci: biologiczny, emocjonalny, duchowy. Integracja seksualna.

5. R贸偶nice w prze偶ywaniu mi艂o艣ci mi臋dzy ch艂opcem i聽dziewczyn膮. Komplementarno艣膰 p艂ci - wzajemne dope艂nianie si臋 p艂ci w聽dziedzinie fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i聽spo艂ecznej. Rozumienie, akceptacja i聽szacunek dla os贸b p艂ci odmiennej. Potrzeba pe艂nej akceptacji w艂asnej seksualno艣ci.

6. Zak艂贸cenia i聽trudno艣ci w聽osi膮ganiu to偶samo艣ci p艂ciowej. Istota homoseksualizmu. Prawdopodobne przyczyny kszta艂towania si臋 orientacji seksualnej. Mo偶liwo艣ci pomocy w聽pokonywaniu trudno艣ci zwi膮zanych z聽to偶samo艣ci膮 p艂ciow膮.

7. Inicjacja seksualna i聽jej uwarunkowania. Nast臋pstwa przedwczesnej inicjacji seksualnej. Argumenty biomedyczne i聽psychologiczne za聽op贸藕nianiem wieku inicjacji seksualnej.

8. Niebezpiecze艅stwa zwi膮zane z聽niedojrza艂ym dzia艂aniem seksualnym: nieprawid艂owy rozw贸j psychoseksualny, zranienia emocjonalne, przedwczesne rodzicielstwo.

9. Infekcje przenoszone drog膮 p艂ciow膮. AIDS. Profilaktyka.

10. Istota mi艂o艣ci. Etapy rozwoju mi艂o艣ci: zakochanie, mi艂o艣膰 m艂odzie艅cza, mi艂o艣膰 dojrza艂a. Kryteria dojrza艂ej mi艂o艣ci. Rodzaje mi艂o艣ci. Mi艂o艣膰 jako proces dynamiczny.

11. Zaburzenia w聽rozwoju mi艂o艣ci: niedojrza艂o艣膰, egoizm, brak zrozumienia istoty mi艂o艣ci, brak odpowiedzialno艣ci, zazdro艣膰, nieumiej臋tno艣膰 okazywania uczu膰.

12. Fizjologia p艂odno艣ci cz艂owieka i聽metody jej wyznaczania.

13. Metody i聽艣rodki antykoncepcyjne: sposoby ich dzia艂ania oraz kryterium doboru.

14. Rozw贸j aktywno艣ci seksualnej cz艂owieka.

15. Normy zachowa艅 seksualnych. Nietypowe zachowania seksualne.

16. R贸偶nice psychiczne i聽seksualne mi臋dzy kobiet膮 a聽m臋偶czyzn膮. Komplementarno艣膰 艣wiata p艂ci.

17. Partnerstwo, w聽tym seksualne, gwarancja trwa艂o艣ci zwi膮zku.

18. Dob贸r partnera. Przygotowanie do ma艂偶e艅stwa.

19. Ma艂偶e艅stwo - jego fazy; trudno艣ci i聽konflikty oraz sposoby ich rozwi膮zywania.

20. Ojcostwo i聽macierzy艅stwo. Przygotowanie do roli rodzica. Adopcja.

21. Nieplanowana ci膮偶a; sposoby szukania pomocy w聽sytuacjach trudnych.

22. Aborcja - zagro偶enie dla zdrowia fizycznego i聽psychicznego.

23. Przemoc w聽rodzinie. Wykorzystanie seksualne. Profilaktyka.

24. Aspekty prawa rodzinnego.

25. Poradnictwo m艂odzie偶owe i聽rodzinne w聽Polsce. Gdzie szuka膰 pomocy?

26. Elementy treningu umiej臋tno艣ci interpersonalnych (komunikacji, asertywno艣ci, negocjacji).

27.聽Tolerancja wobec odmienno艣ci (kulturowych, etnicznych, religijnych, seksualnych, niepe艂nosprawno艣ci).

Osi膮gni臋cia

1. Umiej臋tno艣膰 dojrza艂ego funkcjonowania w聽偶yciu rodzinnym.

2. Ucze艅 staje si臋 艣wiadomym kreatorem w艂asnej osobowo艣ci.

3. Znajomo艣膰 podstawowych praw rz膮dz膮cych ludzk膮 p艂odno艣ci膮.

4. Umiej臋tno艣膰 podejmowania odpowiedzialnych decyzji dotycz膮cych ma艂偶e艅stwa i聽rodziny.

___________

3 Spos贸b nauczania szkolnego i聽zakres tre艣ci zaj臋膰 edukacyjnych "Wychowanie do 偶ycia w聽rodzinie" okre艣la rozporz膮dzenie ministra w艂a艣ciwego do spraw o艣wiaty i聽wychowania, wydane na聽podstawie art.聽4 ust.聽3 ustawy z聽dnia 7聽stycznia 1993聽r. o聽planowaniu rodziny, ochronie p艂odu ludzkiego i聽warunkach dopuszczalno艣ci przerywania ci膮偶y (Dz.聽U. Nr聽17, poz.聽78, z聽1995聽r. Nr聽66, poz.聽334, z聽1996聽r. Nr聽139, poz.聽646, z聽1997聽r. Nr聽141, poz.聽943 i聽Nr聽157, poz.聽1040, z聽1999聽r. Nr聽5, poz.聽32 oraz z聽2001聽r. Nr聽154, poz.聽1792).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rozporz膮dzenie Ministra?ukacji Narodowej i Sportu
ROZPORZ膭DZENIE MINISTRA?UKACJI NARODOWEJ I SPORTU
Rozporz膮dzenie Ministra?ukacji Narodowej z dnia marca98 r (Dz U Nr7, poz 9)
Rozporz. Ministra E. Nar. i Sportu 1, Pilot wycieczek
ROZPORZ膭DZENIE MINISTRA?UKACJI NARODOWEJ1
Wniosek o przyznanie nagrody Ministra?ukacji Narodowej i Sportu nagrody indywidualnej
Zmiany wprowadzone rozporz膮dzeniem Ministra?ukacji Narodowej z dnia listopada 07 r(1)
Rozporz膮dzenie Ministra?ukacji Narodowej
pols, Podstaw臋 mojej koncepcji Planu Rozwoju Zawodowego stanowi艂o Rozporz膮dzenie Ministra Edukacji N
Rozporz膮dzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 wrze艣nia 2004 r, awans na mianowanego
Rozporz膮dzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu awans, awans na mianowanego
Rozporz膮dzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu 1, BEZPIECZE艃STWO I HIGIENA PRACY, BHP podstawy
DZIENNIK PRAKTYK - u pedagoga szkolnego, Rozporzadzenie Ministra Edukacji Narodowej i, Rozporz膮dzeni
ROZPORZ膭DZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU1)
ROZPORZ膭DZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU BHP W SZKO艁ACH aktualne na 2013
1 ROZPORZ膭DZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU

wi臋cej podobnych podstron