Jony są pobierane z roztworu glebowego wbrew gradientowi stężęńa wiec na drodze aktywnej . Aktywny i selektywny transport skld. pokarmowych przez blony kom. korzenia warunkuje nie tylko akumulacje jonów w roślnie ale i zmiane ich stosunków ilościowych w porównaniu ze skladem jonowym roztworu glebowego jednak z możliwościa zachowania równowagi ladunków elektrycznych . W tym duża role odgrywa zmiana jonów H+ na inne kationy orazHCO-3 lub OH- na inne aniony
Jony są transportowane przez:
-Bialka przenośnikowe wykazujące kinetykę analogiczna do kinetyki reakcji enzymatycznych. Przenośniki uczestnicza w przenoszeniu biernym jonów i aktywnym , symport z jonami wodorowymi.
Pompy wodorowe które wytwarzają transmembranowy gradient potencjalu elektrochemicznego .
Kanały jonowe-umożliwiają selektywne przniknanie jonów potasowych, wapniowych, chlorkowych, transport na zasadzie dyfuzji
Sprawność funkcjonowania przenośnika podobnie jak enzymu może być badzo różna Daje to końcowe narzędzie regulacji intensywności pobierania jonów ze środowiska w róznych warunkach . Korzeń nie ma jednakowej zdolności pobierania jonów: potas, fosfor, azot są pobierane przez strefe wlośnikową i wzrostową. Wapń pobierany jest tylko przez cześć wierzcholkową
Mechanizmy transportu wody w roślinie:
Absorbcja wody przez korzeń zachodzi glównie w strefie polożonej blisko wierzcholka wzrostu gdzie komórki skórki mają cienkie ściany i liczne wlośniki. Pobieranie wody w tej strefie zachodzi tylko wtedy gdy potencjal wody w komórkach korzeń jest niższy od potencjalu wody w glebie. Ilość wody zaaobsorobwanej przez korzeń zależy od wilekości powierzchni absorbującej i różnicy potencjalów między korzeniem a glebą oraz od oporów na jakie napotyka woda na drodze swojego przeplywu
Przemieszczanie się wody w roślinie:
-z komórki do komórki
-w apolaście tj w obrębie ścian i przestworów międzykom.
-w symplaście tj przez cytpolazme poszczególnych komórek polączonych plazmodesmami
Parcie korzeniowe: polega na aktywnym transporotwaniu jonów i innych substancji osmotycznie czynnych z kom. parenchymatycznych walca osiowego do wnętrza elementów przewodzących ksylemu . Powoduje to obniżenie potencjalu wody w soku ksylemu i jednocześnie podwyższenie potencjalu wody w kom. z której pochodzily jony . Powastaje wiec różnica potencjalów wody między kom. a sokiem ksylemu która jest przyczyna przeplywu wody między tymi ukladami zgodnego z gradientem potencjalu wody
Teoria kohezyjno transpiracyjna: dzięki silom kohezji woda w ksylemie tworzy slup cieczy który jest podciagany na znaczne wysokości w wyniku podciśnienia hydrostatycznego wywolanego transpiracja. Komórki liścia pozostające w kontakcie z atmosferą środowiska lub z atmosferą zwenętrzna przestworów międzykom. stale tracą wodę obniża się ich potencjal wodny co powoduje ze woda przemieszcza się do nich z innych glębiej polożonych kom. a w końcu z kom. polożonych w siąsiedztwie elementów naczyniowych ksylemu i wreszcie z ksylemu. Ubytek wody w ksylemie powoduje powstanie podciśnienia hydrostatycznego w naczyniach dzięki czemu slup wody zostanie podciągniety do góry. Straty wody z ksylemu w liściach są uzupelniane przez komórki korzenia które oddaja do ksylemu wode pobrana z gleby.
Konkurencja antagonizm i synergizm jonów.
Konkurencja jonów: rodzaj wspóldzialania jonów spowodowany bardzo zbliżonymi wlaściwościami chemicznymi. Jony konkuruja o aktywne centra enzymów lub przenośników zanajdujących się w blonie kom. dotyczy to jonów K+ i Na+ na tyle podobnych ze w komórce mogą pelnić zbliżone funkcje
Antagonizm jonów oddzialywanie jonów o odmiennych wlaściowściach lub o różnych ladunkach np. K+ i Ca2+ i K+ i Mg2+. Zwiększone stężenie potasu w podlożu zmniejsza pobieranie Ca2+ i odwrotnie gdy brak potasu w podlożu rośliny pobierają większa ilość Ca2+ i Mg2+.
Synergizm jonów: zjawisko odwrotne do antagonizmu polega na stymulowaniu pobierania jednego pierwiastka przez inny. Przykładem może być stymulowanie pobierania kationów przez pewien azotan w roztworze glebowym i fosforanów przez obecność miedzi.