Laboratorium Katedry Inżynierii Procesowej Politechnika Opolska |
Kamil Adamaszek III IChiP 2014/2015 |
---|---|
Laboratorium z operacji i procesów mechanicznych Ćwiczenie nr 8 Badanie procesu sedymentacji zawiesiny |
|
Ćwiczenie odrobiono: 13.12.2014 |
Sprawozdanie złożono: .01.2015 |
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było doświadczalne określenie szybkości opadania swobodnego w różnych płynach oraz przeprowadzenie testu sedymentacyjnego zawiesiny mąki w oleju.
2. Przebieg ćwiczenia
Opadanie swobodne cząstki kulistej.
Płytę z rurkami obrócono o 180 °. Odczytywano czas opadania kulki między 2 punktami. Wyniki notowano w tabeli.
Test sedymentacyjny zawiesiny mąki w oleju
Do odmierzonej ilości oleju dodano zadaną masę mąki następnie wymieszano do powstania układu jednorodnego. Od zakończenia mieszania zaczęto mierzyć czas i notować w tabeli przyrost osadu oraz przyrost cieczy klarownej.
3. Tabela pomiarowa
Opadanie swobodne cząstki kulistej
Gęstość kulek [kg/m3] |
Średnica Kulek [mm] |
|
---|---|---|
Woda | 1231 | 15,5 |
Gliceryna | 1305 | 15,2 |
Olej | 1264 | 15,3 |
woda | Gliceryna | |
lp. | t [s] | t [s] |
1 | 3,2 | 7,48 |
2 | 2,92 | 8 |
3 | 2,62 | 7,56 |
4 | 2,6 | 7,7 |
5 | 2,56 | 7,3 |
l=0,8 m
Test sedymentacyjny
osad | ciecz czysta | |
---|---|---|
Wysokość warstwy | czas tworzenia się warstwy | |
lp | [mm] | [s] |
0 | 0 | 0 |
1 | 2,5 | 150 |
2 | 5 | 300 |
3 | 7 | 420 |
4 | 9 | 565 |
5 | 12 | 680 |
6 | 15 | 780 |
7 | 17 | 870 |
8 | 19 | 1000 |
9 | 19 | 1200 |
10 | 19 | 1455 |
masa oleju 64,97 [g]
masa mąki 6,74 [g]
wysokość początkowa zawiesiny 12,4 [cm]
4. Obliczenia
Opadanie swobodne cząstki kulistej
Średni czas opadania cząstek w:
- wodzie
(3,2 + 2,92 + 2,62 + 2,6+ 2,56)/5= 2,78 s
- glicerynie
(7,48+ 8+ 7,56+ 7,7+7,3)/5 = 7,61 s
- oleju
(28+ 26,66+ 22,34+ 26,9+ 26,8)/5 =26,14 s
Średnia prędkość doświadczalna opadania cząstki w:
w= l/t
- wodzie
0,8m/2,78s= 0,29 m/s
- glicerynie
0,8m/ 7,61 =0,105 m/s
- oleju
0,8m/ 26,14s =0,031 m/s
Lepkość i gęstość wody i gliceryny odczytano z tabel.
Lepkość i gęstość oleju wyznaczono z zależności:
ρ=-0,784*T+894,47
ρ=-0,784*20+894,47= 878,79 kg/m3
Współczynnik ζ*Re2 wyznaczono z zależności
ζ*Re2 = $\frac{4\ {d_{\text{cz}}}^{3}\hat{g}(\rho_{\text{cz}} - \rho_{p})\rho_{p}}{3{\eta^{2}}_{p}}$
dla wody
ζ*Re2 = $\frac{\mathbf{4*}\mathbf{0,015,5}^{\mathbf{3}}\mathbf{*9,81}\left( 1264\mathbf{-}998,2 \right)\mathbf{*998,2}}{\mathbf{3*0,}\mathbf{01}^{\mathbf{2}}}\mathbf{=}$11326332
dla oleju
ζ*Re2 = $\frac{4*{0,0152}^{3}*9,81\left( 1264 - 878,4 \right)*878,4}{3*{0,0015}^{2}}\mathbf{=}\ $1,30
dla gliceryny
ζ*Re2 = $\frac{4*{0,0153}^{3}*9,81\left( 1305 - 1255,16 \right)*1255,16}{3*{1,499}^{2}}\mathbf{=}$6910964
Odczytano liczbę Reynoldsa z tabeli w instrukcji do ćwiczenia.
Odczytane wartości podano w tabeli.
Prędkość wyznaczono z zależności
$$w = \frac{Re*\eta_{p}}{d_{\text{cz}}*\rho_{p}}$$
dla wody
$$w = \frac{5000*0,001}{\frac{15,5}{1000}*998,2} = 0,32\ m/s$$
dla oleju
$$w = \frac{300*0,015}{\frac{15,5}{1000}*878,79} = 0,034\ m/s$$
dla gliceryny
$$w = \frac{1*1,499}{\frac{15,2}{1000}*1255,16} = 0,079\ m/s$$
Substancja Własność |
Woda | Gliceryna | Olej |
---|---|---|---|
Lepkość [Pa*s] | 0,001 | 1,499 | 0,0015 |
Gęstość kg/m3 | 998 | 1255,16 | 878, 79 |
ζ*Re2 [-] | 11326332 | 1,30 | 6747944 |
Re [-] | 5000 | 1 | 300 |
w teoretyczne [m/s] | 0,32 | 0, 079 |
0,034 |
w doświadczalne[m/s] | 0,29 | 0,105 | 0,031 |
Test sedymentacyjny
Udział masowy ciała stałego
cs= ms/mzaw = 6,74 / (6,74 * 64,97)
cs = 0,094
Wysokość linii rozdziału
124-0 = 124
124 – 1 = 123
124 – 10 = 113
124- 20 = 104
124 – 30 = 94
124 – 35 = 89
124 – 40 = 84
124 – 50 = 74
124 – 57 = 67
124 - 60 = 64
5. Wnioski
Opadanie cząstki kulistej
Cząstki kuliste najszybciej opadają w substancjach o niskiej lepkości, a najwolniej w tych w których lepkość jest duża. Na prędkość opadania ma też wpływ różnica gęstości między cieczą, a cząstką oraz rozmiar cząstki. Cząstki poruszają, krótki czas ruchem przyśpieszonym, następnie
Różnice w teoretycznej i obliczonej prędkości mogą wynikać z małej dokładności odczytu z wykresu w układzie podwójnie logarytmicznym wartości liczby Reynoldsa oraz z błędu związanego z szybkością reakcji eksperymentatora w czasie pomiaru czasu.
Test sedymentacyjny
Wraz z upływem czasu narasta ilość osadu oraz spada ilość zawiesiny, rośnie natomiast wysokość słupa cieczy klarownej.
Ze względu na brak czasu test sedymentacyjny przerwano przed całkowitym wyklarowaniem cieczy, dlatego też nie określono punktu krytycznego krzywej sedymentacji, ani nie zaobserwowano zjawiska kompresji osadu.