Od kól zebatych wmaga się: Równomierne przenoszenie ruchu, niezawodność ruchu, bezhalasliwej pracy, jak najdluzsza żywotność. Cichobieżność zalezy od: Błędów podziałki, nieprawidłowość zarysu boków zębów, mimośrodowość nacięcia zębów względem osi obrotu, stan powierzchni, ilość sekundowych zazębień.

Zużywanie się zębów zależy od: Wielkości drog poślizgowych współpracujących ze soba, wielkość naprężeń dociskowych, staranności i dokladnosci wykonania odległości osi kol współpracujących, staranności montażu, jakość smaru i sposób smarowania, dokładność wykonania zebów. Metody wykonywania zebow w kolach zebatych:

Metoda kształtowa- narzedzie skrawające ma kształt wrebu. Metoda ta jest najmniej dokladna. Metoda obwiedniowa (Fellows’a) - może być przeprowadzona: narzędziem o kształcie koła zebatego gdzie obraca się ono równocześnie z nacinanym kolem niejako coraz glebiej zazębiając się z nim. Metoda Maaga i Sunderlanda – narzedzie skrawające to zebatka poruszajaca się ruchem posuwisto zwrotnym(pionowo) a kolo obrabiane ruchem obrotowym. Frezowanie obwiedniowe- frez ślimakowy w przekroju wzdłuż-osiowym ma kształt zębatki. Miedzy podziałka , srednica podzialowa i liczba zebow zachodzi związek zt=πd_p [z- liczba zebow] Stad: d_p=zt/π=zm [m=t/π –modul kola zebatego]; Wysokosc Glowy i stopy zeba uzależnione sa od modułu i określone wzorami: h_a=ym, hf=(y+0,25)m [y-wspolczynnik wysokosci zeba] stad wysokosc zeba h=h_a+h_f ; srednice wiercholkow: d_a=m(z+2y), srednice stóp d_f=m(z-2y-0,5). Podzialke dzielimy na szerokość zeba g=0,5(πm-L₀) gdzie L₀=0,04m – luz obwodowy, szerokosc wrebu s=0,5(πm+L₀) Przypór- zab kola czynnego naciska na zab kola biernego i powoduje obrot. Pkt zetkniecia zarysow zebow nazywamy punktem przyporu. Liczba przyporu: ε=e/t=ϒ_z /ϒ_t Przy kolach o małej liczbie zebow może powstac zjawisko nadmiernego rozszerzania dna wrebu i zmieszenie grubości zeba u podstawy. Zab narzędzia styka się z zebem obrabianym przy wierzchołku po czym pkt styku obniza się dochodząc do dna wrebu. Pkt styku znow przesowa się do gory a w konsekwencji narzedzie wcina się w zab nie tylko pogłębiając krzywa przejsciowa ale i ścinając czesc utworzonej poprzednio ewolwenty za zarysie czynnym zeba ponad kolem zasadniczym. To zjawisko to podciecie zeba.: pogarsza warunki współpracy[zostaje scieta zostaje czesc ewolwenty; oslabia wytrzymałościowo zab, zmniejszając jego grubosc.

Podciecie powstaje jeżeli narzedzie zagłebia się zbyt silnie poniżej okregu zasadniczego, zawsze przy mniejszej liczbie granicznej. Graniczna liczbe zebow dla kata przyporu α₀=20® okresla wzor: Z_g=2y/sin²α₀