|
|
---|---|
![]() |
|
Efektywność oraz sprawność działania paneli słonecznych Solary po montażu nie wymagają serwisu.Działają niezawodnie, a ponadto uzyskują energię bardzo niskim kosztem i co więcej {nie zanieczyszczają środowiska|są ekologiczne. Kolektory słoneczne są uzupełnieniem układu centralnego ogrzewania i c.w.u.. Wspierając działanie kotła centralnego ogrzewania umożliwiają niemałe zredukowanie obciążenia kosztami wytwarzania c.w.u.. Systemy solarne działają nie tylko letnią porą, w pełne słońca dni,ale również z powodzeniem funkcjonują, gdy promienie słońca przebijają się przez chmury, jak i wtedy, gdy temperatura otoczenia jest znacznie poniżej zera. Mróz na zewnątrz nie uniemożliwia solarom dogrzewania układu c.w.u.. Sprawność i efektywność paneli słonecznych wzrasta, w trakcie łagodnie przebiegającej zimy. Odpowiedni montaż paneli słonecznych Solary są instalowane na dachach budynków, lub też bezpośrednio na ziemi. Ich lokalizacja powinna być tak dobrana, aby słońce przez jak najdłuższy czas skupiało się na płycie kolektora. Kolektory skutecznie działają, gdy chmury nie ograniczają dostępu promieni słonecznych do ziemi. Liczba dni pochmurnych (średnie zachmurzenie sięga 80%) waha się od 120 na nizinach środkowej Polski, do 160 w górach i na pojezierzach, czyli około 2/3 roku kolektory słoneczne mogą skutecznie funkcjonować. Instalacja grawitacyjna dla solarów Najprostszą i najtańszą instalacją jest instalacja grawitacyjna wraz z jednowężownicowym zasobnikiem. Nagrzany od słońca czynnik podnosi się do góry zasobnika bez użycia pompy obiegowej, potem po oddaniu ciepła w zasobniku schłodzony czynnik wraca do kolektora. W takim układzie konieczne jest usytuowanie zasobnika powyżej kolektorów. W praktyce wymusza to ustawienie kolektorów na stelażach na zewnątrz a zasobnika na piętrze w budynku. Słoneczne kolektory i instalacja z obiegiem wymuszonym Kolejnym stosowanym rozwiązaniem jest instalacja z obiegiem wymuszonym. Nie posiada ona wad instalacji z obiegiem grawitacyjnym, ale niezbędne jest w nim wykorzystanie pompy oraz systemu automatycznego sterowania nią. Zazwyczaj w takim obiegu stosowane są zbiorniki wyposażone w dwie wężownice (zbiorniki biwalentne). Umożliwiają one kooperację z dwoma źródłami ciepła, czyli kolektorami i kotłem. Do dolnej wężownicy łączymy solary, do górnej – piec grzewczy. Gdy panują sprzyjające warunki (temperatura czynnika w kolektorze jest wyższa o 5 do 8 stopni Celsjusza od temperatury wody w zbiorniku) włączona jest pompa obiegowa tłocząca rozgrzany czynnik z kolektora do wężownicy w zbiorniku. Gdy temperatura na kolektorze jest niska następuje włączenie Kotla. Pracuje on aż do momentu, gdy woda w górnej części zbiornika osiągnie wymaganą temperaturę. Kotły zazwyczaj wyposaża się we własne układy regulacji z ustawionym priorytetem ciepłej wody. Z początku podgrzewa on ciepła wodę, a dopiero później grzeje instalację centralnego ogrzewania. |