Rejstracja firmy krok po kroku . Jeżeli podjąłeś decyzję o prowadzeniu działalności gospodarczej przed rozpoczęciem procesu rejestracji powinieneś ustalić:

Przedmiot działalności - musisz dokładnie wiedzieć, jaki rodzaj (lub rodzaje) działalności będziesz wykonywał. Prowadzenie działalności gospodarczej w niektórych obszarach wymaga uzyskania koncesji lub zezwolenia. Koncesji udzielają na zasadzie uznania właściwe organy koncesyjne. Aby otrzymać zezwolenie trzeba natomiast spełnić wszystkie przewidziane prawem warunki. Tutaj znajdziesz szczegółowe informacje na temat działalności objętych koncesją lub zezwoleniem oraz warunki ich otrzymania

Nazwę firmy (oznaczenie przedsiębiorcy) - w przypadku osoby fizycznej jest to imię i nazwisko przedsiębiorcy oraz nazwa, pod którą będzie wykonywał działalność.
Adres siedziby firmy - jeśli jest to Twoje miejsce zameldowania musisz ustalić, jaka część powierzchni zostanie przeznaczona na prowadzoną działalność.
Jeśli działalność będzie wykonywana nie w siedzibie firmy, ale w innych miejscach, należy ustalić ich adresy, ponieważ będą one wymagane w zgłoszeniach do kolejnych urzędów.
Jeśli zamierzasz prowadzić działalność w lokalu, którego nie jesteś właścicielem lub współwłaścicielem pamiętaj o spisaniu odpowiedniej umowy (np. umowy najmu - będziesz jej potrzebować w procesie rejestracji)
Datę rozpoczęcia działalności - starannie zaplanuj datę rozpoczęcia działalności, bo będziesz ją musiał podać w dokumentach ewidencyjnych, a potem także w deklaracjach rozliczeniowych.
Pamiętaj, aby na każdym etapie rejestracji firmy kompletować wszystkie wydane zaświadczenia (lub przynajmniej ich kopie). Mogą być one potrzebne przy okazji wizyt w kolejnych urzędach.

Rejestracja indywidualnej działalności gospodarczej
a. Urząd gminy - wpis do ewidencji działalności gospodarczej
b. Urząd statystyczny - Zgłoszenie działalności do rejestru REGON
c. Urząd Skarbowy - Przyznanie numeru NIP, opodatkowanie VAT
d. ZUS - zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego
e. Zakład usługowy - wykonanie pieczątki (i szyldu reklamowego)
f. Bank - Założenie rachunku bankowego
g. Zgłoszenie do Państwowej Inspekcji Sanitarnej

Rejestracja działalności gospodarczej w formie spółki
a. Notariusz - sporządzenie umowy spółki
b. Urząd statystyczny - zgłoszenie działalności do rejestru REGON
c. Sąd Gospodarczy - zgłoszenie do Rejestru Przedsiębiorców
d. Urząd Skarbowy - przyznanie numeru NIP, opodatkowanie VAT
e. Bank - założenie rachunku bankowego
f. ZUS - zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego
g. Zgłoszenie do Państwowej Inspekcji Pracy
h. Zgłoszenie do Państwowej Inspekcji Sanitarnej

Przykład
1. Złożenie w urzędzie gminy wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej; koszt to 100 zł. Wpis otrzymujemy po ok. 2-3 tygodniach.
2. Sprawdzenie czy nie potrzebujemy koncesji (m.in. na: obrót bronią, telewizja i radio, wydobywanie kopalin, zarządzanie liniami kolejowymi, ochrona osób lub mienia) lub zezwolenia?
3. Złożenie w Urzędzie Statystycznym wniosku RG-1 o wydanie numeru REGON
4. Wyrobienie pieczątki (koszt ok. 50 zł/szt.)
5. Założenie firmowego konta bankowego (koszty zależne od banku - na ogół 0 zł.)
6. Podjęcie decyzji dotyczącej
- formy opodatkowania,
- formy prowadzonej ewidencji księgowej
- posiadania statusu tzw. VAT-owca,
- osoby/firmy prowadzącej sprawy finansowo-księgowe
- miejsca prowadzenia działalności - lokalu
7. Złożenie w urzędzie skarbowym wniosku NIP1 wraz z informacjami dodatkowymi (patrz pkt. 6) oraz ew. druku VAT-R (zgłoszenie płatnika VAT). Koszt to 152 zł.
8. Zgłoszenie firmy, właścicieli i pracowników do ZUS-u, PIP i PIS.

Łączny koszt wynosi ok. 300 zł (dla Warszawy, dla innych gmin dochodzi jeszcze koszt rejestracji w urzędzie gminy)

Zmiany systemu gospodarczego wpłynęły również na zmiany systemu podatkowego, w związku, z czym we współczesnym systemie podatkowym przedsiębiorca ma możliwość dokonywania wyboru form opodatkowania, które maja wpływ na prowadzoną działalność. W obecnym systemie podatkowym w odniesieniu do mikro przedsiębiorstw (wyłącznie osób fizycznych) dopuszcza się następujące formy opodatkowania:
1. zasady ogólne wg stawek progresywnych,
2. zasady ogólne wg stawki liniowej 19%,
3. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,
4. karta podatkowa.

Opodatkowanie na zasadach ogólnych wg stawek progresywnych - ta forma opodatkowania może być stosowana przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, w tym wspólników spółki jawnej, partnerskiej, cywilnej, komandytowej, komandytowo - akcyjnej. Dochody podatników są opodatkowane według stawek: 19%, 30% lub 40%. Podatnicy, którzy wybrali tą metodę opodatkowania zobowiązani są bez wezwania do wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy począwszy od miesiąca, w którym dochody przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku dochodowego. W celu ustalenia dochodu do opodatkowania podatnik zobowiązany jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Zaliczki powinny być deklarowane i odprowadzane do 20 dnia następnego miesiąca za miesiąc rozliczenia.

ZALETY OPODATKOWANIA NA ZASADACH OGÓLNYCH WG STAWEK PROGRESYWNYCH:
1. możliwość wspólnego rozliczania się małżonków,
2. możliwość korzystania z odliczeń od dochodu oraz od podatku,
3. brak obowiązku składania dodatkowych oświadczeń w Urzędzie Skarbowym o wyborze formy opodatkowania

WADY OPODATKOWANIA NA ZASADACH OGÓLNYCH WG STAWEK PROGRESYWNYCH:
1. konieczność prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów
2. w przypadku osiągnięcia z tytułu prowadzonej działalności dochodu powyżej 37 024 zastosowanie będzie miała stawka 30% + 6 504,48 zł. a w przypadku, gdy dochód z prowadzonej działalności przekroczy kwotę 74 048 zł. obciążenie podatkowe wynosić będzie 17 611,68 zł. + 40% nadwyżki ponad kwotę 74 048 zł.

Opodatkowanie na zasadach ogólnych podatkiem liniowym 19%. Z możliwości opodatkowania podatkiem liniowym mogą skorzystać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w sposób samodzielny jak i osoby będące wspólnikami spółek niemających osobowości prawnej. Wybór tej formy opodatkowania oznacza zastosowanie jednolitej stawki podatkowej (19%) wobec podstawy opodatkowania. Podatnik ma prawo do pomniejszenia dochodu o składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe pod warunkiem, że nie zaliczył ich wcześniej do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto podatnik ma również prawo do pomniejszenia kwoty podatku o faktycznie zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale jedynie do wysokości 7,75% podstawy wymiaru.

Z możliwości zastosowania powyższej formy rozliczenia z fiskusem nie mogą skorzystać osoby, które zamierzają wykonywać działalność na rzecz byłego pracodawcy lub obecnych pracodawców. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania wówczas, gdy zakres wykonywanych czynności jest zupełnie inny niż zakres czynności w umowie o pracę. Wybierając powyższą formę opodatkowania należy zawiadomić o tym Urząd Skarbowy właściwy dla zamieszkania podatnika w terminie do 20 stycznia 2006r. - w przypadku kontynuacji działalności oraz do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż do dnia uzyskania pierwszego przychodu.

Wysokość deklarowanych i odprowadzanych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych podatnik określa na podstawie dochodu wynikającego z prowadzonych ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Miesięczne zaliczki ustala się i odprowadza do dnia 20 następnego miesiąca po miesiącu, którego rozliczenie dotyczy. Deklaracja rozliczeniową właściwą dla tego rodzaju podatku jest PIT-5L. Po zakończeniu roku podatkowego Podatnik zobowiązany jest dokonać rocznego rozliczenia podatkowego na deklaracji PIT-36L.

ZALETY PODATKU LINIOWEGO:
1. stała stawka podatkowa w wysokości 19% niezależna od wysokości dochodu,
2. dochody nie są łączone z dochodami opodatkowanymi wg skali podatkowej,

WADY PODATKU LINIOWEGO:
1. brak kwoty wolnej od podatku,
2. brak możliwości wspólnego rozliczania się z małżonkiem oraz możliwości skorzystania z rozliczeń przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci,
3. brak możliwości korzystania z następujących odliczeń: odliczeń z tytułu ulgi odsetkowej od spłaty odsetek kredytu zaciągniętego na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, odliczeń z tytułu darowizn na tzw. cele szlachetne, odliczeń z tytułu wydatków na rehabilitację osób niepełnosprawnych, odliczeń z tytułu użytkowania sieci Internet, praw nabytych do: odliczeń z tytułu ulgi remontowej, odliczeń z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej, tzw. dużej ulgi budowlanej, które nie znalazły pokrycia w podatku (lub dochodzie) za lata poprzednie, odliczeń z tytułu praw nabytych do ulgi uczniowskiej, zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zwolnienia od podatku dochodu z prowadzenia szkoły niepublicznej, w części wydatkowanej na cele szkoły, odliczenia 1% podatku z tytułu wpłat na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Cechą odróżniającą ten rodzaj opodatkowania od opisanych wyżej form jest to, że podatek jest opłacany od przychodów tj. bez pomniejszania o koszty uzyskania przy zastosowaniu określonej stawki podatkowej zależnej od rodzaju prowadzonej działalności. Taka formę rozliczenia z fiskusem może wybrać osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nawet, jeśli jest ona prowadzona w formie spółki cywilnej lub jawnej. Istnieją jednak pewne okoliczności wykluczające zastosowanie powyższej formy opodatkowania. Należą do nich: opłacanie podatku w formie karty podatkowej, korzystanie - na podstawie odrębnych przepisów - z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego, osiąganie przychodów z tytułu prowadzenia: aptek, lombardów, kantorów wymiany walut, prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy oraz świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 2 do tej ustawy, wytwarzanie wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym - z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.

Ponadto z opodatkowania w formie ryczałtu nie mogą skorzystać podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli oni sami lub, co najmniej jeden ze wspólników - przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy - wykonywali w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

ZALETY OPODATKOWANIA RYCZAŁTEM OD PRZYCHODÓW EWIDENCJONOWANYCH:
1. niskie stawki podatkowe dla wielu rodzajów działalności (20%, 17% 8,5%, 5,5%, 3% stawki podatkowe zależą od rodzaju prowadzonej działalności.
2. przychody opodatkowane w formie ryczałtu nie są łączone z innymi przychodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych,
3. brak konieczności prowadzenia ewidencji rachunkowych i podatkowych

WADY OPODATKOWANIA RYCZAŁTEM OD PRZYCHODÓW EWIDENCJONOWANYCH:
1. obowiązek złożenia do dnia 20 stycznia 2006 zawiadomienia o wyborze formy opodatkowania,
2. odatek zryczałtowany opłaca się od przychodów ewidencjonowanych tj. od przychodów niepomniejszonych o koszty uzyskania przychodu,
3. osoby rozliczające się na zasadach ryczałtu nie mogą skorzystać ze wspólnego rozliczania się z małżonkiem oraz w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.
4. konieczność prowadzenia ewidencji przychodów

Karta podatkowa. Jest to najprostsza forma opodatkowania prowadzonej działalności. Wysokość podatku jest zależna od decyzji Urzędu Skarbowego właściwego dla miejsca zorganizowania zakładu. Miesięczna kwota podatku zależy od: rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby mieszkańców w miejscowości, w której działalność jest prowadzona, liczby zatrudnionych przez podatnika pracowników. Ta formę opodatkowania mogą wybrać osoby prowadzące działalność samodzielnie. Podatnikami mogącymi skorzystać z opisywanej metody rozliczenia z fiskusem są: osoby które nie prowadzą - poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23 ustawy - innej pozarolniczej działalności gospodarczej; przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niebędących jego pracownikami oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba, że chodzi o usługi specjalistyczne, których małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej w tym samym zakresie, nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych - na mocy odrębnych przepisów - podatkiem akcyzowym.

ZALETY OPODATKOWANIA KARTA PODATKOWĄ:
1. brak obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowych i podatkowych,
2. brak obowiązku składania miesięcznych deklaracji rozliczeniowych.

WADY OPODATKOWANIA KARTA PODATKOWĄ:
1. ograniczony krąg podatników mogących skorzystać z tej formy opodatkowania,
2. coroczny wzrost kwot podatku w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.
3. brak możliwości wspólnego opodatkowania z małżonkiem oraz w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujący dzieci.
4. brak możliwości zastosowania jakichkolwiek odliczeń za wyjątkiem składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki.

Rozpoczynająca działalność gospodarczą prędzej czy później stajemy przed pytaniem - w jaki sposób sfinansować rozwój swojej firmy? Najpopularniejsze wśród form finansowania to kredyt oraz własna gotówka. Każde ze źródeł finansowania ma swoją specyfikę, plusy i minusy - postaramy się w prosty sposób opisać, czym się różnią poszczególne instrumenty.

Instrumentów finansowych jest bardzo dużo, jednak nie każdy z nich dostępny będzie dla najmniejszych przedsiębiorców. Poniżej wymieniamy te spośród instrumentów finansowych, które wydają się być przy odpowiednich założeniach rozsądnym źródłem finansowania dla mikro firm:

1. kredyt bankowy
2. leasing
3. faktoring
4. Dotacje z Urzędu Pracy dla nowo zakładanych działalności gospodarczych
5. Preferencyjne kredyty BGK na stworzenie miejsc pracy
6. Dofinansowanie z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej - dla mikro przedsiębiorców działanie 3.4 (więcej www.mazovia.pl)
7. Inwestorzy typu business angels i venture capital

Kredyt bankowy jest bardzo popularną formą finansowania. Jego ewidentnymi zaletami z punktu widzenia przedsiębiorcy są:

    * prostota konstrukcji
    * z góry określone koszty (prowizje, odsetki)
    * z góry określony harmonogram spłat rat kapitałowych
    * dostępność (teoretycznie w każdym banku)

Wadami z kolei są:

    * ograniczenia w przyznawaniu kredytów dla nowo uruchamianych działalności
    * wysokie wymagania banków dotyczące zabezpieczeń
    * dosyć długi i nie zawsze w pełni transparentny dla przedsiębiorców, proces ubiegania się o kredyt

Kredyt jest na tyle popularnym instrumentem, że nie będziemy go w szczegółach opisywać. Zwrócimy jedynie uwagę na najważniejsze elementy, które każdy przedsiębiorca powinien wziąć pod uwagę decydując się na taką formę finansowania.

Najważniejszym pytaniem, na które trzeba sobie odpowiedzieć jest to, w jakim czasie nasza firma będzie w stanie spłacić zaciągnięty kredyt. Z jednej strony plusem kredytu jest z góry określony harmonogram spłat, ale z drugiej minusem jest to, że musimy tego harmonogramu ściśle przestrzegać. Niespłacenie, bowiem jakiejś raty zgodnie z terminem może grozić nam postawieniem przez bank całego kredytu w stan wymagalności, co z kolei może oznaczać bankructwo naszej firmy. Dla tego też przed zaciągnięciem jakiegokolwiek kredytu radzimy sporządzić rzetelne prognozy finansowe. Prognozy te powinny przede wszystkim uwzględniać tak zwany cash flow naszej firmy, czyli przepływy gotówki. Dzięki nim będziemy w stanie realnie ocenić w jakim czasie i w jakich wysokościach będziemy w stanie spłacać zaciągnięty kredyt. Warto w tym miejscu podkreślić, że w przypadku kredytów inwestycyjnych często istnieje możliwość ustalenia z bankiem terminu spłaty, takiego, który pokrywa się z naszymi prognozami cash flow. Posiadając wiarygodne prognozy możemy wynegocjować z bankiem harmonogram spłat adekwatny do prognozowanej przez nas sytuacji płynnościowej. Można również starać się uzyskać w banku tzw. karencję w spłacie kredytu. Karencja to okres, w którym bank pozwala nam nie spłacać kolejnych rat kredytu.

Jakie inne dokumenty poza biznes planem będą wymagane przez bank w przypadku ubiegania się o kredyt na działalność gospodarczą? Na pewno wszelkie dokumenty finansowe, a więc w przypadku działalności gospodarczej zeznania podatkowe oraz zaświadczenia z ZUS i Urzędu Skarbowego o niezaleganiu z płatnościami. Zaświadczenia takie są wydawane przez urzędy, w których co miesiąc się rozliczamy. Bank może również poprosić nas o wydruki książki przychodów i rozchodów. Na pewno też będą potrzebne dokumenty takie jak NIP, REGON czy wpis do ewidencji działalności gospodarczych.

Bank będzie od nas wymagał (zwłaszcza w przypadku większych kredytów) zabezpieczeń. Można rozróżnić dwa typy zabezpieczeń - materialne i niematerialne. Niematerialne to różnego rodzaju poręczenia, weksle, gwarancje, oświadczenie o poddaniu się dobrowolnej windykacji zgodnie z KPC. Zabezpieczenia takie możemy dać sami - np. składając w banku weksel własny lub wystąpić do jakiejś instytucji o poręczenie. Np. w przypadku kiedy podpisujemy duży kontrakt z jednym z odbiorców, któremu zależy na tym abyśmy to właśnie my byli jego dostawcą - można starać się wynegocjować z takim odbiorcą aby poręczył nasz kredyt, który zaciągamy w tym celu aby móc dla niego produkować. Oczywiście nie zawsze istnieją takie możliwości, więc można się zastanowić nad uzyskaniem gwarancji bądź poręczenia od kogoś innego. Na rynku działają regionalne fundusze poręczeń - instytucje powołane właśnie w tym celu aby pomagać w dostępie do finansowania małych i średnich firm, poprzez udzielanie im poręczeń. Oczywiście usługa taka jest płatna - wysokość opłaty zależy od kwoty poręczenia oraz konkretnej instytucji z którą rozmawiamy.

Oświadczenie o poddaniu się dobrowolnej windykacji to generalnie mówiąc dokument, który bankowi ułatwia proces windykacji swoich należności w przypadku kiedy kredytobiorca zaprzestaje płacenia kredytu zgodnie z zawartą umową. Tak więc dopóki będziemy regularnie spłacać swoje zobowiązania podpisanie takiego dokumentu nie wiąże się dla przedsiębiorcy z żadnymi kosztami ani ryzykiem.

Jeszcze innym rodzajem zabezpieczenia jest np. cesja należności z kontraktu - w przypadku kiedy naszym odbiorcą jest jakaś duża i wiarygodna firma, z którą mamy podpisaną umowę na stałe dostawy, można zastanowić się nad wykorzystaniem cesji z tych należności. Ogólnie mówiąc - w takiej sytuacji zabezpieczeniem dla banku Państwa regularnych spłat, będą właśnie wpływające na Państwa konto należności z tytułu realizacji tego kontraktu. Oczywiście jak nie trudno się domyśleć ważne jest aby kwota tych należności co najmniej pokrywała raty jakie macie Państwo spłacać bankowi.

Często bank nie zadowala się takimi niematerialnymi zabezpieczeniami, żądając dodatkowych zabezpieczeń. Takimi zabezpieczeniami może być np. przewłaszczenie na bank maszyn i urządzeń, które mają być zakupione z pozyskanych kwot kredytu. W przypadku, kiedy przestaniemy spłacać kredyt zgodnie z umową, bank będzie miał prawo przejąć maszyny i, sprzedając je, zaspokoić swoje roszczenia.

Innym zabezpieczeniem, bardzo atrakcyjnym dla banku, może być hipoteka na nieruchomości. Jeżeli nasza firma lub my posiadamy na własność nieruchomość - możemy zabezpieczyć spłatę kredytu tą nieruchomością (poprzez dokonanie odpowiedniego wpisu w hipotece). Podobnie jak w przypadku maszyn i urządzeń, kiedy dłużnik zaprzestaje spłat kredytu bank zaspokaja swoje wierzytelności sprzedając nieruchomość.

Bez względu na to jakiego rodzaju zabezpieczenie damy bankowi należy zdawać sobie sprawę, że nawet w przypadku zabezpieczeń materialnych wartość zabezpieczenia musi przewyższać wartość kredytu. Uzasadnienie takiego stanu rzeczy jest bardzo proste - bank sprzedając dany element majątku musi być pewien, że cena pokryje wszystkie jego roszczenia.

Często przedsiębiorcy zadają sobie pytanie - skoro tak trudno uzyskać kredyt to po co w ogóle go brać? Odpowiedź jest prosta - w porównaniu do wielu innych komercyjnych źródeł finansowania kredyt jest najtańszą formą. Generalnie leasing, kapitał pozyskany od inwestora, faktoring są droższe od kilku do nawet kilkunastu procent.

Jakie są koszty kredytu? Niestety, nie ma tutaj jednej reguły, zwłaszcza przy większych kwotach warunki są ustalane indywidualnie przez bank. Ogólnie można powiedzieć, że przy kwotach kredytu do miliona złotych wartość prowizji początkowej to około 2%-3% wartości kredytu. Przy wyższych kwotach prowizja ta będzie maleć. Oprocentowanie z kolei ustalane jest w oparciu o stawkę powiększoną o marżę banku. Stawka to oprocentowanie lokat na rynku międzybankowym - informacje na temat ich wysokości można znaleźć w codziennej prasie gospodarczej. Na dzień dzisiejszy wynosi ok. 4,15%. Z kolei marża banku zależeć będzie od bardzo wielu czynników i może sięgać nawet kilku procent. Na dzień dzisiejszy średnie oprocentowanie kredytów na cele gospodarcze w największych bankach wynosi około 7,8%. Należy jednak pamiętać, że w tej średniej uwzględnione są również koszty kredytu dla największych firm, w tym m.in. spółek giełdowych. Ich wiarygodność finansowa i zdolność do zabezpieczenia kredytu jest wielokrotnie większa niż najmniejszych firm. To z kolei wpływa na podniesienie kosztów dla tych najmniejszych. Tak więc raczej należy się spodziewać, że prowadząc małą firmę nasze koszty kredytu będą wyższe od tej średniej.

Prowadzenie działalności w formie małego przedsiębiorcy stwarza możliwość formułowania strategii podatkowych. Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który co najmniej w jednym z dwóch lat obrotowych zatrudniał średniomiesięcznie mnij niż 50 pracowników oraz osiągnął średni obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług operacji finansowych równowartość w złotych nie przekraczający równowartość w złotych polskich 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczy równowartości w złotych 10 milionów EURO.

Budując strategie podatkowe należy jednak wnikliwie i na bieżąco śledzić zmieniające się przepisy podatkowe. Strategia podatkowa nie może bowiem stać w sprzeczności z prawem oraz nie może prowadzić do świadomego uchylania się od obowiązku opodatkowania. Celem nadrzędnym strategii podatkowej jest minimalizacja zobowiązania podatkowego możliwa do osiągnięcia w danym stanie prawnym nie zaś uchylanie się od płacenia podatku czy unikanie opodatkowania. Dlatego też strategie podatkowe poszczególnych przedsiębiorstw powinny być budowane w oparciu o bieżącą konsultację prawną w zakresie podatkowym.

Budowa strategii podatkowej przedsiębiorstwa generuje pewne korzyści finansowe (np. mniejsze obciążenia fiskalne), ale nie zawsze płacenie mniejszych podatków jest korzystne z punktu oceny gospodarności danego podmiotu. Osoby prowadzące działalność gospodarczą dążą do maksymalizacji korzyści wnikających z procesu gospodarowania. W tym celu niezbędna jest działalność inwestycyjna. Przedsiębiorca planując działania inwestycyjne a nie posiadający wystarczającego kapitału na ich realizację może próbować pozyskać kapitał zewnętrzny (kredyt). W takiej sytuacji instytucje finansujące (współfinansujące) inwestycje będą oceniały zdolność kredytową danego podmiotu. Podstawą oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa są wówczas m.in. zeznania podatkowe oraz zaświadczenia o nieposiadaniu zaległości o charakterze publicznoprawnym. Kosztem alternatywnym niewłaściwego stosowania strategii podatkowych (kosztowych) jest ryzyko kontroli podatkowej w zakresie udokumentowania przychodów na pokrycie wydatków związanych z zakupem nieruchomości czy istotnych ruchomości (np. samochodu, wyposażenia firmy, domu, czy mieszkania).

Strategia podatkowa powinna zatem być sformułowana w sposób nie budzący wątpliwości organów skarbowych oraz w oparciu o zdroworozsądkową kwalifikacje kosztów prowadzenia działalności. W tym celu polityka podatkowa przedsiębiorstwa musi uwzględniać aktualny stan prawny oraz być formułowana indywidualnie dla każdego z podmiotów.

Na bazie obecnego systemu podatkowego do najczęściej stosowanych strategii podatkowych małych i średnich przedsiębiorstw należą:
1. strategie przychodowe minimalizujące przychody podlegające opodatkowaniu,
2. strategie kosztowe maksymalizujące koszty uzyskania przychodu.

Strategie w zakresie minimalizacji przychodów podatkowych polegają na wdrażaniu takich rozwiązań prawnych, które nie powodują powstania obowiązku podatkowego lub zmniejszają zobowiązania podatkowe z tytułu osiąganych przychodów w zakresie danego źródła.

Strategie kosztowe tj. maksymalizujące koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Strategia ta opiera się na budowaniu takich wydatków przedsiębiorcy, które będą stanowiły koszty podatkowe.

Do najczęściej stosowanych przez małe przedsiębiorstwa strategii podatkowych należą strategie kosztowe. Warunkiem koniecznym do zastosowania rozwiązań przyjętych w jej ramach jest takie zaplanowanie wydatków, których poniesienie będzie mogło być uznane za koszt podatkowy. Oznacza to, że przedsiębiorstwo po spełnieniu określonych prawem wymogów formalnych będzie mogło zakwalifikować w koszty podatkowe wydatki związane z np. rozmowami telefonicznymi, używaniem samochodu prywatnego do celów służbowych, czy koszty eksploatacji pomieszczeń mieszkalnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności. W realizacji tak sformułowanych celów (jaki jest minimalizacja obciążeń finansowych) przydatne są również takie narzędzia jak amortyzacja do celów podatkowych lub wybór form rozliczeń z fiskusem zarówno w zakresie podatku dochodowego jak i w zakresie podatku VAT. Przedsiębiorca (z pewnymi wyłączeniami) może wybrać następujące formy rozliczeń w zakresie podatku dochodowego: zryczałtowany podatek dochodowy, podatek dochodowy na zasadach ogólnych wg. skali podatkowej, podatek dochodowy na zasadach ogólnych wg. stawki 19%, karta podatkowa. Wybór formy opodatkowania będzie determinował strategię podatkową danego przedsiębiorstwa. W zakresie podatku od towarów i usług przedsiębiorca może wybrać następujące rodzaje rozliczeń z fiskusem: metodę kasową (zawsze kwartalna) która uzależnia płacenie podatku VAT od ściągnięcia należności lub metodę memoriałową (kwartalną lub miesięczną). W zakresie minimalizacji obciążeń podatkowych przedsiębiorstwo może ponadto skorzystać z kredytu podatkowego lub ubiegać się o rozłożenie należności publicznoprawnych na raty w ramach pomocy de minimis.

W zakresie kredytu podatkowego podmiotem uprawnionym do skorzystania jest przedsiębiorca, który spełnia następujące warunki:

    * - w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia osiągnąć przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej co najmniej równowartość 1.000 euro (licząc według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności)
    * - od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności do dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym podatnik rozpocznie korzystanie ze zwolnienia, być małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej,
    * - w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia zatrudniać, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty
    * - w prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystywać środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku - o znacznej wartości - udostępnionych nieodpłatnie przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, wykorzystywanych wcześniej w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowiących ich własność
    * - w roku korzystania ze zwolnienia być opodatkowanym wg skali podatkowej
    * - złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 31 stycznia danego roku pisemne oświadczenie o korzystaniu w tym roku z omawianego zwolnienia
Korzyścią wynikającą ze spełnienia powyższych wytycznych jest niepłacenie zaliczek na podatek dochodowy z pozarolniczej działalności gospodarczej, brak obowiązku składania deklaracji PIT-5, zwolnienie z obowiązku podatkowego dochodu z tego źródła.

Inną formą wspierania strony finansowej działalności przedsiębiorstwa są strategie w zakresie współpracy z kontrahentami. W zależności od pozycji przetargowej jaką dysponuje dany podmiot może on negocjować różne warunki współpracy. W zakresie terminów płatności (kredyt kupiecki), wielkości dostaw, czy tez w zakresie negocjacji co do ponoszenia kosztów transportu. Warto też rozważyć możliwość korzystania z takich usług jak polecenie zapłaty czy faktoring w celu poprawy przepływów pieniężnych niższym kosztem niż tradycyjny sposób.

Prowadzący działalność gospodarczą poza strategiami podatkowymi może również stosować strategie parapodatkowe (strategie minimalizacji obciążeń w zakresie obciążeń z tytułu ubezpieczeń społecznych). Powyższe rozwiązania mają na celu minimalizacje obciążeń fiskalnych nie mają jednak w założeniu naruszenia prawa podatkowego oraz świadomego unikania regulacji zobowiązań podatkowych.