Kierunek |
Psychologia
|
|
Tryb studiów |
Niestacjonarny
|
|
Nazwa przedmiotu |
Podstawy seksualności człowieka
|
|
Prowadzący |
Mgr Anna Hebenstreit-Maruszewska
|
|
Przedmioty wprowadzające/wymagania |
Przedmiot wzbogaca wiedzę studentów psychologii klinicznej, lecz skonstruowany jest w taki sposób, że uczęszczać na niego mogą również studenci nie zaawansowani w przedmiotach klinicznych.
|
|
Forma zajęć: wykład |
Liczba godzin dydaktycznych: 30 |
Liczba punktów ECTS: 3
|
Założenia i cele przedmiotu |
Uzupełnienie i systematyzacja posiadanej już wiedzy teoretycznej z dziedziny seksualności człowieka. Wzbogacenie jej o umiejętność rozpoznawania podstawowych zaburzeń psychoseksualnych i ich źródeł. Przedstawienie zarysu strategii pomocy osobom z zaburzeniami psychoseksualnymi. Konwersatorium prowadzone jest z punktu widzenia pomocy psychologicznej. Przedstawia rolę seksualności jako jednej z ważnych sfer, które obejmuje obszar pomagania. Stawia przed studentami pytanie, jak seksualność człowieka może wpływać na inne sfery jego życia, a także na zmianę w procesie psychoterapii.
|
|
Treści programowe
|
√ Pojęcie seksualności i obszary, które obejmuje seksualność √ Rodzaje norm obowiązujących w zakresie seksualności człowieka – podobieństwa i różnice między nimi √ Pojęcie i rodzaje płci, tożsamość płciowa, orientacja seksualna, preferencja seksualna, role seksualne √ Popęd seksualny, podniecenie, modele pożądania, potencja √ Seksualność człowieka na przestrzeni jego życia
√ Podstawy anatomii narządów płciowych √ Podstawy seksuologii klinicznej- krótkie omówienie podstawowych zaburzeń i różnic pomiędzy nimi:
- zaburzenia reakcji genitalnej - zaburzenia popędu seksualnego - zaburzenia orgazmu - zaburzenia wytrysku - pochwica i dyspareunia - zaburzenia preferencji seksualnych - zaburzenia identyfikacji płciowej
√ Przestępczość seksualna w Polsce
|
|
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu |
Wykład kończy się egzaminem na ocenę w postaci testu wiadomości. Egzamin dotyczyć będzie wiedzy z wykładu (80 % pytań) oraz z dodatkowej literatury (20 % pytań). Szczegółowy zakres literatury obowiązującej studentów do egzaminu podany jest na końcu sylabusa.
|
|
Literatura do egzaminu |
Lew- Starowicz, Z, Skrzypulec, V. (2010). Podstawy seksuologii. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL. (str. 69- 77, 83- 122, 181- 237, 313- 333, 355 – 362) Bancroft, J. (2011). Seksualność człowieka. Wrocław: Elsevier Urban & Partner (249- 262, 265- 289)
|
|
Literatura uzupełniająca (dla zainteresowanych, nie objęta egzaminem) |
Imieliński, K. (1990). Seksiatria. Warszawa: PWN. Depko, A. (2005). Pytania do seksuologa. Warszawa: Wiedza i Życie. Imieliński, K, Dulko, S. (2002). Apokalipsa płci. Kraków: Wydawnictwo Arc- En- Ciel. Lew- Starowicz, Z. (2000). Seksuologia sądowa. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Boyle, T. C. (2005). W kręgu Kinseya. Warszawa: Muza SA. Depko, A, Wanat, E. (2012). Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie. Warszawa: Wielka Litera. Długołęcka, A. , Reiter, P. (2011). Seks na wysokich obcasach. Warszawa: Agora SA
|
|
Wykorzystywane metody dydaktyczne |
Konwersatorium
|