Ramiona klamer - stabilizujące - stabilizującym nazywa się ramię klamry.
Zadanie ramienia stab.: polega jedynie na przeciwstawieniu się poziomym ruchom protezy na podłożu podczas czynności żucia.
Ramię stab. jest całkowicie sztywne i nie powinno sprężynować podczas użytkowania protezy.
Ramiona klamer - retencyjne - nazywa się ramię, które umieszczone jest na pow. retencyjnej.
Zadanie r.r.-umocowuje ono protezę na podłożu oraz spełnia także rolę ramienia.
Położenie r.r.-przy zdejmowaniu protezy z podłoża r.r. nie traci kontaktu z pow. zęba na tak długiej drodze, dopóki przesuwa się ono po pow. ret.
Ramię ret. jest sprężynujące - kiedy znajduje się ono na największej wyp.(podczas zdejmowania lub zakladania prot) jest najbardziej napięte i występuje w tym momencie największa siła tarcia.
Dla ramienia ret. : największa wyp.=najw. siła tarcia.
Przebieg ramienia ret.: na pow. ret. umieszcza się tylko część r.r., która nazywana jest właściwą. Pozostała część r.r. znajduje się poza pow. ret. i nazywana jest częścią pośrednią.
Ramiona klamer prowadzące. -rozróżniamy 3 rodzaje ramion prowadzących: Ramię prowadzące klasycznie, Ramię prowadzące biernie, Ramię prowadzące aktywnie.
Zadaniem ramion prowadzących jest utrzymanie klamry na obranym kierunku toru wprowadzania, który wyznacza kierunek analizatora paralelometru. Ramie prow. spełnia również rolę ramienia stab.
Ramię prow. klasycznie jest to ramię przylegające do pow. klamrowej prowadzącej klasycznie. Przy zdejmowaniu prot ramię to nie traci kontaktu z pow zęba na drodze o pewnej długości np 3mm. Jest to ramię sztywne, nie sprężynujące.
Ramię prow biernie - to ramię przylegające do pow klamrowej prow. biernie.
Ramię prow aktywnie - to ramię klamry umieszczone na pow klamrowej prowadzącej aktywnie. Za zadanie ma prowadzenia klamry wzdluz obranego kierunku toru prowadzenia protezy przy wspóldziałaniu z ramieniem ret. Podczas zdejmowania protezy ramiona dociskają się nawzajem do pow zęba. R prow. aktywnie to ramię sprężynujące.
Rodzaje klamer:
-Pojedyncze - to takie gdy 2 ramiona klamry umieszczone są na tym samym zębie i łączą się ze sobą bezpośrednio lub poprzez trzon protezy. Dzieli się na : -samodzielną (klamra złożona z ramienia ret. i prowklasycznie lub aktywnie utrzymuje się na zębie niezależnie od innych elementów protezy) - zależną (powstaje z połączenia: r. ret. lub prow akt i stab., 2 ramion ret., r. ret. i prow klas zależnego, r. prow. klas i stab.). Klamra zależna utrzymuje się tylko dzięki wspoldzialaniu z innymi klamrami zaleznymi lub samodzielnymi.
-zespolone-powstaje z połączenia 2 lub 3 klamer pojedynczych umieszczonych na zębach które stają obok siebie w kontakcie.
Pojedyncze klamry zespala się za pośrednictwem ich ramion prowadzących klasycznie lub stabilizujących.
Klamry zespolone wykonuje się na zębach przedt i trz.
-ciągłe - to pasmo metalowe przylegające jednostronnie do 2 lub większej liczby zębów.
Klamra ciągła może przylegać tylko do pow. górnokątych i równoległych do analizatora.
Typy ramion ret, eg Budkiewicza
-ramię proste - można stosować na wszystkie zęby oporowe, koniec r.r. części właściwej umieszcza się na głębokość 0,15-0,40mm. Przy małych zębach siecznych i przedt kiedy r.r. jest krótkie umieszcza się je na gł mniejszej 0,15-0,20mm. Przy dużych zębach trz kiedy r.r. jest długie umieszcza się je na gł większej 0,20-0,40mm.
-ramię powrotne - mozna stosować na wszystkie zęby oporowe. koniec ramienia ret. części właściwej umieszcza się na gł 0,15-0,20mm.
-ramię pierścieniowe - stosuje się wyłącznie na zębach trz. Przebiega ono po pow zęba policzkowej, tylnej, językowej. Stanowi kompletną pojedynczą klamrę przez co jest wyjątkiem od reguły (nie ma 2 ramion). Koniec części właściwej umieszcza się na gł 0,50-0,80mm.
-ramię naddziąsłowe - można stosować na wszystkie zęby. przylega na 1 ścianie zęba - wargowej lub policzkowej. Część właściwa klamry przylega do zęba w całości. Może mieć 1 lub 2 końce. koniec lub końce umieszcza się na gł 0,40-0,80mm. Część pośrednia przebiega od pkt połączenie z częścią właściwą do obranego pkt na linii zasięgu podcienia na wyr. zębod. następnie ramię przechodzi poza linię zasięgu podcienia i nie dotykając do pow wyrpstku zębod dochodzi do trzonu protezy.
Linie orientacyjne - linie rysowane na pow modelu roboczego za pomocą pałeczki grafitowej umieszczonej w miejscu analizatora paralolemtru.
Rodzaje linii orientacyjnych: l.najw.wyp.zęba, l.zasięgu podcienia na wyr. zębod.przy zębie, l.najw.wyp. wyr.zębod., l. zasięgu podcienia wyr.zębod., l. brzegu wklęsłości wyr. zębod.
Stept-o-metr - urządzenie pomiarowe z czujnikiem pomiarowym wskazującym głębokość podcienia.
Grupy klamer Neya: grupa 1 charakteryzuje się tym że klamry tej grupy posiadają retencje obustronną i obustronne prowadzenie. Klamra nr 1 - obejmuje ząb z obu stron i stosowana jest dla niepochyłych zębów,
klamra nr2 - wskazania przy brakach skrzydłowych gdy zęby posiadają gładkie i nisko umieszczone podcienie.
kombinowana (1+2) -stosowana dla zębów sąsiadujących z innymi i w sytuacjach gdy ustawienie zęba wskazuje na zastosowanie dwóch różnych klamer.
Grupa 2 - w tej grupie klamer brak jest wprowadzenia klasycznego. ten typ klamer wymaga umieszczenia ich tylko obustronnie symetrycznie i w sposób prowadzący się nawzajem aktywnie.
klamra jednostronna - wskazaniem są braki skrzydłowe. stosowana jest na przedt, kły i siekacze. łączy się z protezą za pomocą ramienia językowo-przyśrodkowego,
klamra pierścieniowa - stosowana gdy górne pochylone są dopoliczkowo a dolne dojęzykowo.