Komórka przesyłana w sieciach ATM ma długość 53 bajtów z czego 5 bajtów przypada na nagłówek, a 48 bajtów tworzy pole informacji użytkowej. Strukturę nagłówka komórki przedstawiono na rysunku.
Na interfejsie NNI (Node to Node Interface) bity pola GFC stanowią rozszerzenie pola VPI. Znaczenie poszczególnych pól nagłówka jest następujące:
GFC (Generic Flow Control); dla bitów tego pola zaproponowano dwa podstawowe zastosowania: sterowanie przepływem na interfejsie T oraz kontrola dostępu do medium transmisyjnego na interfejsie S lub T (rozmieszczenie punktów odniesienia dla BISDN jest takie samo jest dla ISDN). Bity omawianego pola są wykorzystywane w procesie negocjacji dostępu do współdzielonego kanału, obsługującego wiele prywatnych węzłów sieciowych lub terminali użytkownika. Umożliwiają wydzielenie w ramach prywatnej sieci użytkownika wielu klas usług z realizacją różnych wartości QoS. Mechanizm GFC może sterować przepływem zarówno w konfiguracji punkt-punkt, jak i w konfiguracji punkt-grupa. W pierwszym przypadku mechanizm jest wykorzystywany do sterowania przepływem komórek generowanych z jednego terminala. W drugim przypadku może realizować funkcje sterowania przepływem ruchu zagregowanego.
VCI (Virtual Channel Identifier) / VPI (Virtual Path Identifier); pola zawierają odpowiednio identyfikator kanału wirtualnego i identyfikator ścieżki wirtualnej. Wielkość pól jest następująca: 8 (na styku UNI) lub 12 bitów (na styku NNI) dla VPI i 16 bitów dla VCI. Pola zawierają informacje dotyczące wyboru trasy dla komórki. VPI wskazuje ścieżkę wirtualną, po której jest przesyłana komórka, natomiast VCI identyfikuje kanał wirtualny w ścieżce wirtualnej.
PT (Payload Type); wskazuje typ informacji umieszczonej w polu informacji użytkowej, dzięki czemu możliwe jest przesyłanie komórek zawierających informacje służbowe w wirtualnym kanale użytkownika bez wpływu na przesyłanie jego danych. Najbardziej znaczący bit pola wskazuje czy komórka zawiera dane użytkownika, czy też dane administracyjno utrzymaniowe OAM (Operation and Maintenance). Środkowy bit pola PT przyjmuje wartość 1, gdy komórka napotkała na przeciążenie sieci. Najmniej znaczący bit przyjmuje wartość 1, gdy w komórce przenoszony jest ostatni segment pakietu, który został podzielony na mniejsze segmenty przez warstwę adaptacji ATM. W przypadku transmisji pozostałych segmentów bit przyjmuje wartość 0. Jeśli pakiet przygotowany przez warstwę adaptacji ATM mieści się w jednej komórce, omawiany bit przyjmuje wartość 1.
CLP (Cell Loss Priority); bit priorytetu komórki, szczególnie istotny w przypadku wystąpienia natłoku w sieci. Wartość 0 wskazuje na wysoki priorytet komórki; nie może ona zostać skasowana dopóki są dostępne jakiekolwiek możliwości jej przesłania. Wartość 1 oznacza, że komórka może zostać skasowana, aby uniknąć przeciążenia. Użytkownik może wykorzystać bit CLP o wartości 1 do przesłania dodatkowej (przekraczającej zadeklarowane wartości deskryptorów ruchu) informacji, gdy sieć nie jest przeciążona. Moduł zarządzania może spowodować zmianę wartości bitu CLP z 0 na 1, gdy komórka narusza wartości parametrów ruchowych wynegocjowanych dla tego połączenia. Węzeł komutacyjny dokonujący zmiany wartości bitu CLP przepuszcza nadmiarową komórkę, ale może ona zostać usunięta przez inny węzeł w przypadku natłoku w sieci.
HEC (Header Error Control); pole zawiera nadmiar kodowy wyliczony z wykorzystaniem pozostałych 32 bitów nagłówka. Wielomian generujący kod jest następujący: x8+x2+x+1. Ośmiobitowy nadmiar kodowy umożliwia dokonanie korekty pojedynczego błędu lub wykrycie błędu wielokrotnego. Na uwagę zasługuje fakt, że zabezpieczenie przed błędami dotyczy tylko nagłówka i jest stosowane pomimo spodziewanej wysokiej jakości transmisji w sieciach BISDN, gdyż VPI/VCI stanowią jedyną wskazówkę dotyczącą przeznaczenia komórki. W razie nie wykrytego przekłamania komórka trafia do niewłaściwego użytkownika i następuje nie tylko utrata informacji, ale również naruszenie zasady tajności.
Rozróżnić można kilka typów komórek:
"puste" (ang. Idle) nie przenoszące żadnej informacji, generowane są przez warstwę fizyczną w celu dostosowania szybkości przepływu pomiędzy warstwą ATM a fizyczną, w przypadku obciążenia;
"poprawne" (ang. Valid) przesłane prawidłowo bez błędów nagłówka lub takie, których nagłówek jest poprawny po przeprowadzeniu weryfikacji;
"niepoprawne" (ang. Invalid) przesłane błędnie z niemożliwością przeprowadzenia poprawek weryfikacji;
"przydzielone" (ang. Assigned) w warstwie ATM dostarczające usługi aplikacjom;
"nieprzydzielone" (ang. Unassigned) wszystkie komórki w warstwie ATM nie będące "przydzielonymi".