UWAGA

skierowanie świadomości
na określony przedmiot,
zjawisko świata zewnętrznego
lub na własne przeżycia

jest procesem sterowania zakresem
i jakością przetwarzanej informacji

„wąskie gardło” przetwarzania informacji

mechanizmem redukcji nadmiaru informacji docierających do naszych narządów zmysłów

ze względu na ograniczone możliwości obróbki danych
przez system nerwowy duża część stymulacji musi być odrzucona
jako nieważna,
aby mogły być przetworzone
te informacje, które są istotne

CECHY UWAGI:

zakres,
natężenie,
trwałość,
podzielność,
przerzutność.

W UWAGĘ ZAANGAŻOWANE SĄ NASTĘPUJĄCE PROCESY:

Procesy aktywacyjne

zlokalizowane, wybiórcze wzbudzenie ośrodkowego układu nerwowego
(może mieć charakter podprogowy).

Procesy motywacyjne

związane
z aktywację,
czyli to,
czego człowiek się spodziewa,
czego pragnie lub obawia.

Procesy pamięciowe

to, jakie zasoby, jakie treści, przetwarzane są w danym momencie czasu.

Aktywność proorientacyjna zmysłów

uwaga wyznaczona jest wejściem zmysłowym, jego pojemnością.

Uwaga determinuje ilość elementów, jakie zapisane są na superkrótki czas w rejestrach zmysłowych VSTM
(pamięć superkrótkotrwała).

Informacje zawarte w STM są obecne w świadomości i dzięki temu mogą być bez trudu odtwarzane.

Uwaga steruje wyborem tych informacji.

Pojęcie uwagi i świadomości
w znacznym stopniu pokrywają się.

Świadomość
(introspekcyjna dostępność),
a tym samym STM
(pamięć krótkotrwała)
i uwaga,
charakteryzuje najbardziej wyspecjalizowane systemy poznawcze.

Uwaga „świadoma” (dowolna) właściwa jest czynnościom celowym.

Uwaga mimowolna dotyczy świadomości rozumianej szerzej (przytomność).

Pole uwagi jest szersze od pola świadomości.