Wodzionka

Dwa tygliki parujonce
stojom kole siebie.
W nich maszkiety woniejonce
niczym nektar w niebie.

Jedyn tyglik - bratkartofle
delikatnie pieści,
a tyn drugi - wodzioneczka
w swym środku pomieścił.

Dołokoła sie rozchodzom
zapachy niybiańskie,
bo na stoł zaroz mi dadzom
danie wielkopańskie.

Ktoś wymyślił te szpecjały
na uczty cesarskie,
dostoł order i pochwały
choć to danie jarskie.

„Egality” dzisioj momy,
nikt nom niy zabroni
pomaszkiecić sie wodzionki
bo tyż przepis znomy.