Macierze
podobne -ten sam wymiar np., A3x4,B3x4
równe -podobne mające odpowiednie elem na odpow miejscach równe
równość macierzy - relacja zwrotna , symetryczna, przechodnia
Minor macierzy A - wyznacznik z macierzy kwadratowej, która powstała z macierzy prostokątnej
┌ a11 a12 a13 a14 ┐ │a11 a12 a13 │
A3x4 = │ a21 a22 a23 a24 │ np: det A3x3 = │a21 a22 a23 │
└ a31 a32 a33 a34 ┘ │a31 a32 a33 │
Rząd macierzy - r(A)
Macierz Anxn jest rzędu r jeżeli istnieje minor stopnia r≠Ø a wszystkie minory stopnia r+1 = Ø lub nie istnieją .
Wyznaczniki
n=1 A1x1=[-3] => det A[-3] = │-3│ = -3
n=2 ┌a11 a12┐ │a11 a12│
det A └a21 a22┘ =│a21 a22│= a11a22−a12a21
n=3
Metoda Sarus'a
│ | a11a12a13│ │ | a11 a12 a13│a11 a12
detA=│a21a22a23│= │a21 a22 a23│a21 a22 = a11a22a33+a12a23a31+a13a21a32−a31a22a13−a32a23a11−a33a21a12
│a31a32a33│ │a31 a32 a33│a31 a32
Metoda Laplace'a
rozwinięcie Laplace'a według wiersza lub kolumny:
n
det A = Σ aij • (−1)i+j Wn-1 gdzie (−1)i+j Wn-1 - dopełnienie algebraiczne aij elementu
1=1
│ | a11a12 a13│ K2 │a21 a23│ │a11a13│ │a11 a13│
detA=│a21a22 a23│ = a12•(−1)1+2 │a31 a33│ +a22•(−1)2+2 │a31a33│ +a32 • (−1)3+2 │a21 a23│
│a31a32 a33│
Własności wyznaczników
Jeżeli przestawimy wiersze w miejsce kolumn W1-K1 ,W2-K2 to wartość wyznacznika nie ulegnie zmianie
Jeżeli przestawimy 2 wiersze lub 2 kolumny to wartość wyznacznika zmieni znak na przeciwny
Jeżeli wszystkie elem dowolnego W lub K pomnożymy przez tą samą liczbę k to wartość wyznacz zostanie pomnożona przez k.
Jeżeli w wyznaczniku dowolny W lub K będzie składała się z samych 0 to wartość wyznacznika = Ø
Jeżeli w wyznaczniku W lub K będzie proporcjonalna do innego W lub K to wartość wyznacznika = Ø
Jeżeli do elementów dowolnego W (K) wyznacznika + (−) elementy innego W (K) pomnożoną przez dowolną liczbę k to wartość wyznacznika nie ulegnie zmianie .
Działania na macierzach
Jeżeli A=B i B=C ⇒ A =C (można dodawać tylko macierze podobne Cij = Aij ± Bij)
Przemiennośc dodawania A+B=B+A
Łączność dodawania (A+B)+C = A+(B+C)
Element neutralny nie ma wpływu na wynik A + Ø =A
Cm x k = Am x n • Bn x k
┌ a11 a12 ┐ ┌ b11 b12 ┐ ┌ (a11•b11+a12•b21) c12 ┐
└ a21 a22 ┘ • └ b21 b22 ┘ = └ c21 c22 ┘
Własności mnożenia
Mnożenie macierzy nie jest przemienne A• B ≠ B • A a może być niewykonalne np B2 x 2 • A3 x 2
Łączność macierzy zachodzi gdy jest wykonalne
( A• B ) • C = A • ( B • C )
Mnożenie macierzy jest rozdzielne względ dodawa (odejmo)
( A ± B ) • C = A • C ± B • C
C • ( A ± B ) = C • A ± C • B
Niezmiennikiem mnożenia macierzy jest macierz jednostkowa
Iloczyn dwóch macierzy z których jedna jest macierzą Ø = Ø
A • Ø = Ø Ø • A = Ø
Twierdzenie Cauche'go: det( A • B ) = det A • det B
Typy macierzy
Osobliwa - macierz kwadratowa z której wyznacznik = Ø
det A = 0 │¯ 1 2¯│
│_ 2 4_│
Nieosobliwa - macierz kwadratowa z której wyznacznik ≠ Ø
det A = -1 │¯ 1 2¯│
│_ 2 3_│
Symetryczna- której elementy spełniają zależność a i j = a j i { (elem wzdłuż głównej przekątnej są takie same) │¯ 0 2 3¯│
│ 2 0 -4 │
│_ 3 -4 0_│
Skośnie symetryczna : a i j = − a j i (elem wzdłuż głównej przekątnej różnią się co do znaku)
│¯ 0 2 3¯│
│ -2 0 -4 │
│_-3 4 0_│
Diagonalna - na głównej przekątnej są dowolne elementy, pozostałe są 0
│¯ 1 0 0¯│
│ 0 2 0 │
│_ 0 0 6_│
Skalarna - na głównej przekątnej są takie same elementy, pozostałe są 0
│¯ 1 0 0¯│
│ 0 2 0 │
│_ 0 0 6_│
Jednostkowa " I " - na głównej przekątnej są 1 , pozostałe są 0. (I•A=A, A•I=A, det I = 1)
│¯ 1 0 0¯│
│ 0 1 0 │
│_ 0 0 1_│
Transponowana (przestawiona) przestawiamy wiersze i kolumny z zachowaniem kolejności
│¯ 1 4¯│
A2x3 = │¯1 2 3 ¯│ ⇒ AT3x2 = │ 2 5 │
│_4 5 6 _│ │_ 3 6_│
Jeżeli: A symetryczna to A = AT
A skośnie symetryczna to A = − AT
A kwadratowa to det A = det AT
( AT )T =A
Dopełnień algebraicznych AK
┌ | a11 a12 a13┐ ┌ | A11 -A12 A13┐ gdzie An x n = (− 1)n+n • W n-1 │ a22 a23 │
A=│a21 a22 a23│ ⇒ AK = │-A21 A22 -A23│ np. A11 =│ a32 a33 │ itd
└a31 a32 a33┘ └ A31 -A32 A33┘
│¯ 1 2 ¯│ │¯ 3 -1 ¯│
np.: A = │_ 1 3 _│ AK = │_ -2 1 _│
Dołączona - transponowana macierz dopełnień algebraicznych lub macierz dopełnień algebraicznych z macierzy transponowanej: AD= (AT )K = (AK )T
│¯ 1 2 ¯│ │¯ 3 -2 ¯│
np.: A = │_ 1 3 _│ AD = │_ -1 1 _│
Odwrotna z macierzy kwadratowej A-1 (macierz A nie może być osobliwa !!! - det A≠0)
A-1 = AD / det A = (1 / det A ) • AD lub metodą przekształceń [ A|I ] ~ [ I|A-1 ]
│¯ 1 2 ¯│ │¯ 3 -2 ¯│
np.: A = │_ 1 3 _│ det A = 1 AD = │_ -1 1 _│
Ortogonalna A*. Macierz kwadratową nazywamy ortogonalną jeżeli A-1=AT
┌ cosα -sinα ┐ ┌ cosα sinα ┐ ┌ cosα sinα ┐
np.: A = └ sinα cosα ┘ AT = └ -sinα cosα ┘ det A = 1 i A-1 = └ -sinα cosα ┘
dla macierzy ortogonalnej zachodzą równania:
A•AT = A•A-1 = I
det A• detAT = det I = 1 (tw. Cauche'go)
det AT = det A
(det A)2 = 1 ⇒ det A= 1 lub det A = −1
Własności macierzy ortogonalnej:
Suma kwadratów wszystkich elemen dowolnego W(K)=1
Suma iloczynów wszystkich odpowiednich elementów 2 różnych W oraz 2 różnych K = 0
ai1*aj1 + ai2*aj2 + … + ain*ajn = 0
a1i*a1j + a2i*a2j + … + ani*anj = 0
Równanie charakterystyczne macierzy
Dla każdej macierzy kwadratowej możemy od każdego elementu na głównej przekątnej odjąć zmienną λ. Wyznacznik z tak powstałej macierzy porównujemy do 0 i powstałe w ten sposób równanie nazywamy równaniem charakterystycznym (wiekowym) macierzy. Pierwiastki otrzymane z tego równania są to wartości własne tej macierzy.
Twierdzenie Cayley-Hamiltona
Dowolna macierz kwadratowa jest pierwiastkiem własnym swojego równania charakterystycznego.
det ( A − λ I ) = 0
│¯ 1 3 ¯│ │¯ 1-λ 3 ¯│
np.: A = │_ 1 2 _│ det(A-λI) = │_ 1 2-λ _│ = 0 λ2 - 3λ -1 = 0
│¯1 3¯│2 │¯1 3¯│ │¯1 0¯│ │¯1 3¯│ │¯4 9¯│ │¯-3 -9¯│ │¯1 0¯│ │¯0 0¯│
L = │_1 2_│ - 3*│_1 2_│ - │_0 1_│ = │_1 2_│ = │_3 7_│ + │_-3 -6_│ - │_0 1_│ = │_0 0_│ = P
Rozwiązywanie układów równań liniowych
Metoda wyznacznikowa
a11x1 + a12x2 = b1 W = ┌ a11 a12 ┐ Wx1 = ┌ b1 a12 ┐ x1 =Wx1 / W
a21x1 + a22x2 = b2 └ a21 a22 ┘ └ b2 a22 ┘
W=0 i Wx1=Wx2=Wx3=0 ukł. nieoznaczony ∞ nieskończenie wiele rozwiązań
W=0 i Wxn ≠0 ukł. sprzeczny nie ma rozwiązań
W≠0 ukł. oznaczony jedno rozwiązanie n-elementowe:x1,x2,x3
Ukł. Kramerowski - posiada jedno rozwiązanie (oznaczony)
Ukł. Jednorodny - wolne wyrazy są równe 0
Równanie macierzowe
A • X = B ┌ a11 a12 ┐ • ┌ x1 ┐ = ┌ b1 ┐
A-1 • A • X = A-1 • B └ a21 a22 ┘ └ x2 ┘ └ b2 ┘
A-1• A = I - niezmiennik mnożenia macierzy
I • X = A-1 • B
X = A-1 • B
Eliminacja Gaussa -przekształcamy tak, aby na gł. przekątnej po lewej otrzymać macierz jednostkową
┌ a11 a12 | b1 ┐ ~ ┌1 0 | x1 ┐ ⇒ ukł oznaczony
└ a21 a22 | b2 ┘ └0 1 | x2 ┘
Jeżeli podczas przekształceń okaże się, że jakiś cały wiersz składa się z 0
┌ a11 a12 | b1 ┐ ~ ┌ . . | . ┐ ⇒ ukł nieoznaczony
└ a21 a22 | b2 ┘ └ 0 0 | 0 ┘
a gdy np.: a21=a22=0 i b2≠0
┌ a11 a12 | b1 ┐ ~ ┌ . . | . ┐ ⇒ ukł oznaczony
└ a21 a22 | b2 ┘ └ 0 0 | . ┘
Twierdzenie Kroneckera-Kapeliego
Warunkiem koniecznym i wystarczającym rozwiązywalności dowolnego układu m-równań o n-niewiadomych, gdzie m≠n jest równość rzędu macierzy r(A) = r(U) = r gdzie:
┌ a11 . a1n ┐ ┌ a11 . a12 b1 ┐
A = │ . . . │ U = │ . . . . │
└ am1 . a2n ┘ U = └ am1 . a2n bn ┘
Jeżeli n = r ⇒ ukł oznaczony
Jeżeli n > r ⇒ ukł nieoznaczony - ∞ wiele rozwiązań zależnych od (n-r) parametrów
Jeżeli r(U) > r(A) ⇒ ukł sprzeczny , nie posiada rozwiązań
Liczby zespolone
Liczba zespolona - uporządkowana para liczb, w której wyróżniamy poprzednik a i następnik b .
Zbiór liczb zespolonych jest to zbiór uporządkowanych par w której jest określona relacja tożsamości, sumowania i mnożenia.
Równość: (zwrotna, symetryczna i przechodnia)
( a ,b ) =( c ,d ) ⇒ a=c i b=d dwie pary są równe
Przechodniość:
(a ,b) = ( c ,d ) ∧ ( c ,d ) = (e ,f ) ⇒ ( a , b ) =(e ,f)
Suma: (przemienna i łączna)
(a,b)+(c,d)=(a+c , b+d)
Iloczyn: (przemienna i łączna)
(a,b) • (c,d)= ( ac − bd , ad + bc )
(a, Ø)= a
(a, Ø) + (c, Ø)= (a+c ,Ø)
(a, Ø) • (c, Ø)= (a c ,Ø )
(Ø, 1) • (Ø, 1)= (−1 ,Ø )= −1 ⇒ (Ø, 1)2= −1
i2= −1 ⇒ i=√ −1
Postaci liczb zespolonych:
Postać Kartezjańska:
z = x + jy
Postać trygonometryczna:
z = │z│ (cos α + i sin α )
Postać wykładnicza: (wzory Euler'a)
cos α + i sin α = eia (eia + e -ia ) (eia + e -ia )
cos α = ——————————— sin α = ———————————
cos α − i sin α = e-ia 2 j2
z = │z│ * eia = │z│ (cos α + i sin α )
Interpretacja geometryczna Im
Liczba zespolona jako wektor wirujący.
b (a,b)
z = a+ jb │z│ = √a2 + b2
a │z│
cos α = ——— ⇒ a = │z│ cos α
│z│ b α Re
b tg α = —— a
sin α = ——— ⇒ b = │z│ sin α a
│z│
Algebra liczb zespolonych
Suma/różnica:
Z1 ± Z2 = (x1 ± x2) + j(y1 ± y2)
Iloczyn:
Z1 * Z2 = (x1x2 - y1y2) + j(x2y1 + x1y2)
Iloraz:
z - liczba sprzężona do liczby zespolonej: z = x − jy
Z1 Z1 * z2 x1x2 + y1y2 x2y1 - x1y2
- = —————— = . . . = —————————— + j——————————
Z2 Z2 * z2 x22 + y22 x22 + y22
wzory Moirre'a :
Potęgowanie:
zn = │z│n (cos α + i sin α )
Pierwiastkowanie:
(α + 2kπ) (α + 2kπ)
n√ z = n√ │z│ • ( cos ———————— + jsin ———————— ) dla k= 0,1,2 ... (n-1)
n n