Defetyzm (z francuskiego défaitisme), brak wiary w zwycięstwo, zwątpienie, przewidywanie porażki. Postawa społeczna odzwierciedlająca takie poglądy i przyczyniająca się do dezorganizacji własnej grupy społecznej, w szczególności narodu. Po raz pierwszy termin defetyzm pojawił się we Francji w okresie I wojny światowej około 1916 i określano tym mianem poglądy zakładające klęskę Francji w tej wojnie. Osoby głoszące takie poglądy (zwłaszcza w parlamencie) nazwano defetystami. Termin ten posiada negatywne zabarwienie emocjonalne.
Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Poznaniu
Oddziałowe Biuro Lustracyjne w Poznaniu
defetyzm |
|
defetyzmu |
|
defetyzmowi |
|
defetyzm |
|
|
|
defetyzmem |
|
defetyzmie |
|
defetyzmie |
Etym. - fr. défaitisme (wyraz z czasu wojny 1914-18) 'defetyzm' i défaitiste 'klęskowiec, defetysta' od défaite 'porażka, klęska' z défaire 'rozwiązać; wycieńczyć; pobić; zadać klęskę'; zob. de-; faire 'czynić' z łac. facere, zob. fakcja.
Annonymous