cz.5 spoczynek, Biologia, fizjologia roślin


SPOCZYNEK NASION- jest to stan, w którym nasienie nie jest zdolne do kiełkowania nawet w optymalnych warunkach zewnętrznych. Przyczyny uniemożliwiają skiełkowanie znajdującego się w stanie spoczynku bezwzględnego zlokalizowane są w nim samym.

Spoczynek względny (właściwy) - nasiona, które po utracie kontaktu anatomicznego z rośliną macierzystą są zdolne do natychmiastowego kiełkowania w korzystnych warunkach. Więc jest to pewien okres niezdolności nasienia do niezdolności kiełkowania.

Spoczynek względny (wymuszony)- nasienie, które po przejściu właściwego okresu nadal nie może kiełkować, gdyż nie pozwalają na to niekorzystne warunki zewnętrzne np. zbyt niska temperatura.

Przyczyny wywołujące stan spoczynku bezwzględny nasion:

Niska temperatura - szybki ubytek inhibitorów w nasionach, co skraca czas spoczynku.

Optymalna temperatura, optymalna ilość opadów skracają czas spoczynku roślin -skaryfikacja.

ŻYWOTNOŚĆ NASION - jest cechą gatunkową i zależy od również od warunków zewnętrznych. Zdolność do kiełkowanie, które prowadzi do powstania rośliny zdolnej do reprodukcji.

Wigor nasion - wyraża zdolność do wytwarzania zdrowych i dobrze rozwijających się siewek oraz roślin o szerokich granicach różnych czynników środowiska.

Długowieczność nasion - maksymalny okres zachowania żywotności. Nasiona skrobiowe wykazują większą długowieczność niż nasiona oleiste. Podobnie w zachowaniu żywotności sprzyja obecność twardej, nieprzepuszczalnej dla wody i gazów łupiny nasiennej oraz niewielka wilgotność powietrza o niska temperatura/ w warunkach zwiększonej wilgotności i temperatury nasiona tracą żywotność, bo jest to związane ze starzeniem się nasion.

Żywotność nasion sprawdza się:

*fizjologicznie - zdolność do kiełkowania i energia. Jest to % nasion skiełkowanych w okresie czasu, krótszy okres to energia, dłuższy do zdolność. Energia trwa 3-5dni, zdolność 5-20dni. Energia ukazuje jak szybko i jak długo, zdolność - wskazuje ile nasion kiełkuje.

*biochemicznie- tetranaliza - żywe części nasion są zabarwiane na c zerowo, martwe są bezbarwne (metoda Lakona).

KIEŁKOWANIE- zespól procesów zachodzących w nasieniu, których wynikiem jest aktywacja zarodka prowadząca do wzrostu siewki. Rozpoczęcie wzrostu jest wynikiem zakończenia kiełkowania i stanowi początek następnej fazy rozwoju rośliny, która prowadzi do inicjacji wzrostu, ale, podczas której nie występują procesy wzrostowe.

Kiełkowanie obejmuje:

I faza fizyczna - rozpoczyna się, gdy nasienie znajduje się w warunkach umożliwiających pęcznienie. Polega ono w pierwszej kolejności na pobieraniu wody przez koloidy nasienie, co prowadzi do zwiększania świeżej masy i objętości nasienie. W efekcie pęcznienia dochodzi, co pękania łupiny nasiennej, co umożliwia wymianę gazową między naisniem a środowiskiem.

II Faza biochemiczna- aktywacja enzymów hydrolitycznych odpowiedzialnych za rozkładania materiałów zapasowych. Materiały zapasowe ulegają hydrolizie do prostych związków np. cukry

III faza fizjologiczna- produkty hydrolizy są wykorzystywane przez zarodki do:

Typy kiełkowania:

Kiełkowanie nadziemne (epigeiczne) - polega na tym,że po pojawieniu się korzenia zarodkowego następuje wydłużenie hipokotylu, co powoduje wyniesienie liścieni ponad powierzchnię gleby. Zielejące liście podejmują jako się pierwsze fotosyntezy - ogórek, funkcji asymilacyjnej - sałata, oraz zapasowej - dynia.

Kiełkowanie podziemne (hipageiczne)- wydłuża się epikotyl, a liścienie pozostają pod ziemią. Fotosynteza rozpoczyna się w tym przypadku dopiero w pierwszych liściach. U ziemniaków, zbóż pojawia się najpierw korzeń głowy. Następnie, równocześnie ze wzrostem pojawia się koleoptyl (pochwa liściowa odsłaniająca pierwsze liście). W pierwszym liściu rozpoczyna się fotosynteza.

Kiełkowanie pośrednie- fasola zwyczajna - liścienie wydostają się z okryw nasiennych i pełnią funkcję zapasową. Wydłużeniu ulega nadliścieniowa łodyżka zasadnikowa. Nie pełni funkcji asymilacji.

Wpływ czynników środowiskowych na kiełkowanie:

*temperatura - kandyralny punkt termiczny:

temp. Min jest niższa dla nasion roślin klimatu chłodnego np. groch 1-2C

temp. Optymalna mieści się w granicach 15-40C

temp. Max mieści się w granicach 30-50C.

Optimum termiczne kiełkowania może się zmieniać w trakcie kiełkowania i jest związana z pochodzeniem rośliny.

*światło- nasiona takie nazywamy fotoblastycznymi, pczy czym wyróżniamy fotoblastię dodatnią- światło stymulujące kiełkowanie) i ujemną (światło hamujące kiełkowanie). Stymuluje światło czerwone, hamuje światło FR.

*woda- podczas ostatnich etapów embrionalnych większość nasion występuje ich odwodnienie, które polega na zmniejszeniu zawartości wody, co uniemożliwia kiełkowanie.

*Tlen- jest niezbędny do kiełkowania wszystkich nasion. Nawet nasiona kiełkujące w naturalnych warunkach pod ziemią, całkowicie pozbawione tlenu kiełkują powoli, i wykazują siewki animalnie rozwojowe.

*CO2- zwiększenie stężenia CO2 w atmosferze powyżej 0,03% wywiera najczęściej elekt przeciwni prowadzi do zahamowania kiełkowania.

*składniki mineralne- obecność azotanów w podłożu glebowym, ma obecność z reguły na zwiększenie zdolności kiełkowania.

ROZWÓJ WEGETAWYWNY- w miarę powiększenia się masy i wzrostu rośliny następuje również jej rozwój - powstają nowe pąki, liście, nowe odgałęzienia łodygi i korzeni. Młoda roślina początkowo znajduje się w okresie młodocianym. W tym czasie siewka rozpoczyna autroficzny sposób odżywiania i tworzy wyłącznie ograny wegetatywne.

Cechy okresy młodocianego:

Rośliny jednoroczne - kilka dni do tygodnia

Rośliny wieloletnie - od kilku do kilkunastu lat.

Fazy wzrostu wegetatywnego:

  1. wzrost embrionalny- jest to zwiększenie się objętości tkanki lub organu w wyniku podziału komórki. Wyróżniamy tkanki twórcze:

    1. merystemy wierzchołkowe, czyli stożki wzrostu pędów i korzeni, są odpowiedzialne za wydłużanie się organów

    2. merystemy boczne- kambium (miazga twórcza) i fellogen (miazga korkotwórcza). Przyrost wtórny powoduje i jest odpowiedzialny na wzrost łodygi i korzenia na grubość

    3. merystemy interkalarne- wstawowe - występują jedynie u tych gatunków roślin, których pędy składają się z węzłów i międzywęźli np. trawy

Istotną cechą jest to, iż merystemy mają zdolność do wzrostu podziałowego przez całe swoje życie.

  1. wzrost wydłużeniowy (elongacyjny) - pobieranie wody strefą wzrostu wydłużeniowego sąsiaduje strefą wzrosty embrionalnego. Komórki w strefie wzrostu wydłużeniowego zaczynają intensywnie pobieranie wody, tworzenie się centralnej wakuoli, powiększenia się ścian komórkowych, wzrost ich plastyczności. Intensywnemu wzrostowi komórki towarzyszy wzrost natężenia oddychania. Które dostarcza energię i metabolitów należących do procesów syntezy składników komórkowych.

  2. faza różnicowania- komórki nie zwiększają swoich rozmiarów.

Regeneracja- odtwarzanie utraconych części i organów przez samą roślinę. Odcięta część nadziemna z zasady potrafi odtworzyć, czyli zregenerować system korzeniowy, jeżeli umieścimy jej podstawę w wilgotnym podłożu, a cały pęd będzie zabezpieczony przed utratą wody.

I OGRAN ROŚLINY- jest to korzeń zarodkowy będący zaczątkiem przyszłego korzenia głównego. Powstanie następuje w wyniku uruchomiania aktywności mitotycznej merystemu korzeniowego zarodka. Do intensywnego i ciągłego podziału są zdolne jedynie komórki incijanile merystemu wierzchołkowego i szybko się przekształca w czapeczkę korzeniową. Pod komórkami inicjalnymi znajduje się centrum spoczynkowe jest to kilkadziesiąt do kilkuset komórek nie wykazujących aktywności mitotycznej. Są odpowiedzialne za kierowaniem procesami różnicowania i formowania się tkanek korzenia.

II ORGAN ROŚLINY- to łodyga wraz z liścikami. Powstaje w wyniku podziału komórek merystematycznych wierzchołkowych, których znajduje się w wierzchołkach wzrostu pędu - jest to szczytowa strefa osiowa pędu. Która wytwarza ciągle nowe komórki, dzięki czemu powstają tkanki.

* Kambium- to warstwa komórek wiązkowych lub śródwiązkowych, produkująca komórki tkanki przewodzącej: łyka na zewnątrz, drewna do wewnątrz.

* fellogen - to warstwa komórek powstająca w wyniku odróżnicowania się komórek okolnicy bądź tkanki miękiszowej. Dzięki niemu powstaje na zewnątrz korek, czyli wtórna tkanka okrywająca, a do wewnątrz fellodermę i to wszystko daje nam perydermę.

* kollus - tkanka przyranna, zalewa miejsca zranienia oraz złamania roślin

Węzły- miejsca, w których liście łączą się z łodygą.

Międzywęźla - są odcinkami łodygi pomiędzy kolejnymi liśćmi.

Promysterum :

Dwie ostanie strefy ś wytworem protomerystemu.

Proces powstania liścia:

Metody rozmnażania wegatywnego:

ROZWÓJ GENERATYWNY- stożek wzrostu pędu, który do tej pory produkował jedynie liście, zaczyna wytwarzać ograny rozmazania generatywnego, a więc kwiatu lub kwiatostany a także owoce.

Indukcja kwitnienia - stan fizjologicznej dojrzałości do przejścia w fazę generatywną osiąga roślina po zakończeniu młodocianego okresu rozwoju, a więc gdy staje się wrażliwa na pewne czynniki.

Wernalizacja - proces wywołania lub przyśpieszania zawkitu u roślin poddanych działaniu niskiej temperatury. Miejscem percepcji bodźca termicznego są młode, dzielące się komórki merystematemy wierzchołkowego. Temperatura stymuluje kwitnienie w zakresie od 0 do 12C, ale są one różne dla poszczególnych gatunków roślin.

Podział roślin wymagających wenalizacji

Fotoperiodyzm- jest reakcją roślin czas trwania i następstwo okresów napromieniowania i ciemności. Ze względu na wymagania roślin dotyczące długości dnia lub długości nocy podzielono je na grupy:

Rośliny dnia krótkiego - zakwitają w ogóle lub najszybciej tylko wówczas, gdy okres światła w cyklu dobowym jest krótszy od pewnej krytycznej długości dnia

Rośliny dnia długiego - zakwitają w ogóle lub najszybciej tylko wówczas, gdy okres światła w cyklu dobowym jest dłuższy od pewnej krytycznej długości dnia.

Rośliny stenofoperiodyczne - średniej długości dnia - zakwitają najszybciej i najobficiej przy dniu o średniej długości = 14 godzin

Rośliny ambifoperiodyczne- zakwitają nbajszybiej i najobficiej w warunkach dnia krótkiego lub długiego.

Rośliny krótko-długodniowe- zakwitają najobficiej i najszybciej, gdy dzień początkowo jest krótszy a anstepnie ulega stopniowemu wydłużaniu. U nas wiosną

Rośliny długo-krótkodniowe - zakwitają najszybciej i najobficiej, gdy dzień z długiego skraca się - u nas jesień.

Rośliny fotoperiodycznie obojętnie- zakwitają niezależnie od istniejących warunków fotoperiodu.

STARZENIE SIĘ ROŚLIN- niezaleznie od całkowitej długości życia poszczególnych organizmów, w pewnym okresie ich ontogenezy dochodzi do osłabnięcia procesów życiowych. Postępujący proces starzenia kończy się śmiercią dla rośliny.

Wyróżniamy 4 typy starzenia się:

Procesowy starzenia u roślin towarzyszą objawy:

Długość żcyai kwiatów zależy od:

Proces starzenia się roślin można hormonalnie regulować.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
cz.4 wzrost, Biologia, fizjologia roślin
cz.3 fotosynteza, Biologia, fizjologia roślin
cz.2 oddychanie, Biologia, fizjologia roślin
cz.1 dyfuzja, Biologia, fizjologia roślin
cz.6 ruchy roÂlin, Biologia, fizjologia roślin
Fizjologia roślin wykłady, Biologia, fizjologia roślin
wykład 6 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
wyklad 4 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
fizj roślin wykl 3, biologia, fizjologia roślin
wykl 13 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
wykl 12 fizjo roślin, biologia, fizjologia roślin
WYKLAD 7 ROSLINY, biologia, fizjologia roślin
Fizjo roślin, Biologia, Fizjologia roślin
egzamin fizjlogia roślin V1.9, Biologia, Fizjologia roślin
wykł 10 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
opracowanie(z grubsza) fizjologii roślin, Biologia, fizjologia roślin
wykl 11 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
wykl 8 fizj roślin, biologia, fizjologia roślin
Rosliny - sciaga hormony, Studia Biologia, Fizjologia roślin, Pomoce

więcej podobnych podstron