PRZYMIOTNIKI
Dla języka hiszpańskiego charakterystyczne jest to, że przymiotnik musi być zgodny z liczbą i rodzajem rzeczownika oraz to, że zwykle w zdaniu występuje on po rzeczowniku, czyli:
el tren verde |
zielony pociąg |
la casa nueva |
nowy dom |
Rodzaj żeński przymiotników tworzy się przez zmiany końcówki formy męskiej przymiotnika, albo tez przez dodanie końcówki -a.
- jeżeli przymiotnik rodzaju męskiego ma końcówkę -o to rodzaj żeński zostanie utworzony przez zamianę -o na -a, jak na przykład:
feo - fea |
brzydki - brzydka |
bonito - bonita |
ładny - ładna |
- natomiast te przymiotniki, które mają końcówkę -ícola, -ista, np.:
egoista |
egoistyczny/a |
deportista |
sportowy/a |
- do przymiotników rodzaju męskiego o końcówce - án, - ón, - ín w rodzaju żeński dodaje się - a, np.:
gritón - gritona |
krzykliwy/a |
- przymiotniki zakończone w rodzaju męskim na -or w rodzaju żeńskim mają również dodaną końcówkę -a,
- przymiotniki określające narodowość, pochodzenie i zakończone w rodzaju męskim na spółgłoskę, w rodzaju żeński posiadają dodaną końcówkę -a i tak:
polaco - polaca |
polski/a |
japonés - japonesa |
japoński/a |
- i we wszystkich innych przypadkach przymiotniki mają taką samą formę dla rodzaju męskiego, jak i dla rodzaju żeńskiego:
verde |
zielony/a |
gris |
szary/a |
joven |
młody/a |
TWORZENIE LICZBY MNOGIEJ PRZYMIOTNIKÓW OPIERA SIĘ NA TYCH SAMYCH ZASADACH CO TWORZENIE LICZBY MNOGIEJ RZECZOWNIKÓW !!
Ważne!! W języku hiszpańskim występuje kilka przymiotników, które określając konkretne rzeczowniki tracą ostatnią samogłoskę albo sylabę:
bueno |
dobry |
malo |
zły |
santo |
święty |
nie mają końcówki -o przed rzeczownikami męskiego rodzaju liczby pojedynczej:
buen chico |
dobry chłopak |
mal humor |
zły humor |
San Juan |
święty Jan |
WYJĄTKI: SANTO TOMÁS, SANTO DOMINGO
Natomiast przymiotnik grande - duży przybiera skróconą formę GRAN przed rzeczownikami zarówno rodzaju męskiego jak i żeńskiego liczby pojedynczej.
Wśród hiszpańskich przymiotników wyróżnia się także takie, które bez zmiany formy pełnią funkcję przysłówków. Podstawowe to:
bajo |
niski/nisko |
barato |
tani/tanio |
caro |
drogi/drogo |
falso |
fałszywy/fałszywie |
lento |
powolny/powoli |
seguro |
pewny/pewnie |
STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKA
Zwykle określoną cechę można wyrazić poprzez odpowiednie stopniowanie przymiotnika lub dodanie przysłówka:
amable |
miły |
poco amable |
niezbyt miły |
muy amable |
bardzo miły |
bastante amable |
dosyć miły |
un poco amable |
trochę miły |
demasiado amable |
zbyt miły |
MÁS |
oraz |
MENOS |
to przysłówki, dzięki którym tworzony jest stopień wyższy przymiotników tak jak np.:
más caro |
bardziej drogi |
menos simpático |
mniej sympatyczny |
Stopień najwyższy przymiotnika powstaje przez dodanie konkretnego rodzajnika określonego do stopnia wyższego:
Julio es el más amable de todos. |
Julio jest najmilszy ze wszystkich. |
Warto zwrócić uwagę na porównywanie dwóch rzeczowników - używa się wtedy takich konstrukcji jak:
más amable que |
milszy niż |
tan interesante como |
tak interesujący jak |
menos amable que |
mniej miły niż |
igual de interesante que |
równie interesujący jak |
NIEREGULARNE PRZYMIOTNIKI:
bueno |
dobry |
MEJOR |
lepszy/a |
EL/LA MEJOR |
najlepszy/a |
malo |
zły |
PEOR |
gorszy/a |
EL/LA PEOR |
najgorszy/a |
grande |
duży |
MAYOR |
większy/a, starszy/a |
EL/LA MAYOR |
największy/a, najstarszy/a |
pequeño |
mały |
MENOR |
mniejszy/a, młodszy/a |
EL/LA MENOR |
najmniejszy/a, najmłodszy/a |
Uwaga!! Przymiotniki grande i pequeño mają również formy regularne: "más grande" i "más pequeno" (użycie danej formy zależy od kontekstu).
Stopień wyższy tych przymiotników posiada taką sama formę zarówno dla rodzaju męskiego, jak i żeńskiego; w liczbie mnogiej dodaje się końcówkę - es.
!!! Wyróżnia się także formę SUPERLATIVO, która powstaje po dodaniu do przymiotnika końcówki -ísimo ( -a, -os, -as). Forma ta nie ma polskiego odpowiednika. Nasila ona znaczenie danego przymiotnika:
np. mucho (dużo) - muchísimo (niezwykle/bardzo dużo)
guapa (ładna) - guapísima (niesamowicie ładna)