Sprawozdania finansowe: bilans, RziS, inf dod
atkowa, sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych.
Z tych 4 sprawozdań uzyskujemy inf. Na sprawozdanie jest zapotrzebowanie z zew i wew przedsiębiorstwa. Istnieje sprawozdanie wymagane prawnie oraz takie które powinno odzwierciedlać stan majątku finansowego i wyniki gospodarowania w sposób rzetelny. Dlatego odb sprawozdań finansowych i adresaci powinni wyrobić właściwy obraz i osąd podmiotu gospodarczego. Sprawozdanie dostarcza szeregu inf oraz ułatwia uzyskanie inf. Te ułatwienia dotyczą dokonania kontroli składników majątkowych, ich realnego bytu, policzalności oraz źródeł finansowania. ułatwiają dokonanie kontroli wyników i czynników wpływających na wynik. Sprawozdania ułatwiają dokonanie oceny realizacji przedsięwzięć gospodarczych, a także analizy porównawcze. Sprawozdanie jako całość wiernie powinno odzwierciedlać stan majątku finansowego, wynik ten ułatwia uzyskanie inf o zaszłych prawidłowościach i nieprawidłowościach oraz ułatwia ich korektę.
Wyróżniamy sprawozdania:
jednostkowe-suma sprawozdań na które składa się: bilans, RziS, inf dodatkowa.
zbiorcze- obejmuje przedsiębiorstwo i zakłady wchodzące w jego skład przy wyeliminowaniu wzajemnych ich rozliczeń.
skonsolidowane-dotyczące grup kapitałowych, konsolidacja dotyczy bilansu, RziS, sprawozdań z przepływu środków pieniężnych.
BILANS- informuje o poziomie i strukturze składników majątkowych, strukturze finansowania składników majątku. Z bilansu dowiadujemy się jak zaangażowane są procesy gospodarcze w składnikach majątkowych, jak zarobkują te składniki majątku oraz jaka jest struktura aktywów ze strony szybkości ich krążenia i sposobu przenoszenia ich w ciężar kosztów. Dowiadujemy się czy mieliśmy do czynienia w roku obrotowym ze spadkiem czy wzrostem wyposażenia firmy w składniki majątku. Bilans sporządza się metodą:
podmiotową-do składników majątku podchodzi się z punktu widzenia podmiotu, czy jest ono właścicielem tych składników.
bilansowa-pozwala widzieć składniki majątku jako realnie występujące oraz obserwowanie składników majątku- czym one zostają sfinansowane(sposób finansowania).
Z bilansu dowiadujemy się o stopniu zadłużenia przedsiębiorstwa. Możemy też dowiedzieć się jaka jest rentowność netto majątku, kapitałów własnych. Możemy też określić stateczną płynność finansową przedsiębiorstwa. Jest to zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania się z bieżących zobowiązań.
RACHUNEK ZYSKU I STRAT- płynące z niego informacje mówią o działalności podstawowej, kosztach, przychodach, są to inf o strumieniach przychodów i kosztów. Z RziS można dowiedzieć się o wyniku brutto na sprzedaży, wyniku operacyjnym, wyniku na całości działalności gosp, wynik na funkcjonowaniu przedsiębiorstwa jako całości. W zależności od wariantu RziS dowiadujemy się o układzie kosztów, kosztów sprzedaży wyrobów, kosztów ogólnego zarządu, kosztów sprzedaży. W RziS do finansowych składników majątku, inwestycji można zaliczyć te rzeczowe składniki majątku trwałego, wart niemat i prawne, które nabyliśmy w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych ,a których nie zalicza się do działalności podstawowej. Dowiadujemy się o efektywności sprzedaży przez porównanie wyniku do przychodów netto ze sprzedaży. Dowiadujemy się o rentowności zużytych środków.
INFORMACJA DODATKOWA-jest to wyjaśnienie. Inf dzieli się na wprowadzenie i wyjaśnienia, które są wymagane. Inf dotyczy metod wyceny, zobowiązań i należności.
CECHY JAKOŚĆIOWE SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH (ZASADY)
Rzetelność- spr musi być sporządzone zgodnie z rzeczywistością tzn na podstawie prawidłowo przeprowadzonych ksiąg rachunkowych. Spr to musi być prawdziwe.
Przejrzystość- spr musi być sporządzone na określonych formularzach zgodnie z odpowiednim nazewnictwem, musi odpowiadać księgom rachunkowym
Istotność -w spr powinny być wyodrębnione wszystkie istotne zdarzenia gospodarcze. Muszą one w spr wyst odrębnie.
Wiarygodność -sprawozdanie musi być wolne od błędów rachunkowych, nie może być przewaga formy nad treścią
Ostrożność- nakazuje wycenić skł A i P tak aby w wypadku upłynnienia A otrzymać kwotę zbliżoną do wartości bilansu A.
Kompletność -muszą być zarejestrowane wszystkie operacje gospodarcze.
Odbiorcy spr fin są odb zew i wew. Najważniejsi są inwestorzy, którzy oczekują aby inf w spr fin jasno i precyzyjnie odpowiadały na pytana odnośnie zwrotu zainwestowanych pieniędzy. Zwrot może być przez: dywidenda, wzrost tzn zysku kapitałowego, który objawia się wzrostem wartości przedsiębiorstwa. Inf uzyskane ze spr fin i jego analizy. Są to: czy inwestycja jest opłacalna, czy gwarantuje inwestorowi zwrot z dywidendy i zysku kapitałowego, czy wycofać się z inwestycji.
Ze spr fin korzystają kredytobiorcy, którzy otrzymują inf o wiarygodności kredytowej, czy firma spłaci kredyty w ustalonym terminie wraz z odsetkami.
Kolejni odb spr fin to dostawcy i odbiorcy. Inf które czerpią to: kwoty które zalegają z tytułu zakupów i dostaw.
Organy podatkowe czerpią inf o wartości podatku A i P. tzn od wzrostu A/ spadku wartości P będzie uzależniona podstawa opodatkowania.
Kolejni odb to pracownicy, którzy są zainteresowani inf o wynikach przedsiębiorstwa i efektywności gospodarowania. Zarząd potrzebuje inf o zasobach. Inf te potrzebne są do podejmowania decyzji. Rząd jego agendy, społeczeństwo.
Aby spr mogło być sporządzone na czas musimy: określić termin rozpoczęcia sporządzania, należy przeprowadzić inwentaryzacje(spis z natury - poszczególne grupy majątkowe mają przypisane co ile czasu należy go zrobić, uzgodnienia sald - potwierdzenie należności i zobowiązań, weryfikacja sald)
Należy przewidzieć przekształcenie wyceny bieżącej po której dokonaliśmy wyceny skł majątku na wycenę bilansową.
Zalety i wady metod sporządzania sprawozdań z przepływów środków pieniężnych
Metoda bezpośrednia:
zalety: 1. bazowanie na bieżących przepływach (wpływach i wydatkach)w ciągu badanego okresu,2. przejrzysta prezentacja wpływów i wydatków, 3. intuicyjna percepcja informacji ułatwiająca ich wykorzystanie,
wady: 1.koszt uzyskania dodatkowych informacji, 2. pracochłonność gromadzenia materiału liczbowego
Metoda pośrednia:
Zalety:1. ukazanie powiązań między sprawozdaniami finansowymi(bilansem, RziS, cash flow) a)wynik finansowy netto zaczerpnięty z rachunku wyników, b) zmiany stanu składników majątku obrotowego netto na podstawie bilansu. 2. eksponowanie różnicy między zyskiem a nadwyżką środków pieniężnych. 3. możliwość planowania przepływów w powiązaniu z planowanym zyskiem, majątkiem obrotowym netto. 4. korzystanie z danych zawartych w sprawozdaniach finansowych.
Wady: 1. utrudnienie w odbiorze ze względu na ograniczoną czytelność (brak bezpośredniego związku między wpływami a wydatkami), 2. konieczność dokonywania korekt
WYCENA SKŁADNIKÓW MAJĄTKU
Etap 1: wycena bieżąca, ma na celu dokonanie zaksięgowania składników majątku(aktywów), wg ceny nabycia, zakupu, kosztu wytworzenia, ceny ewidencyjnej, ceny sprzedaży netto.
Etap 2: wycena bilansowa, na moment bilansowy. Ma na celu wykazanie w bilansie rzeczywistych składników majątku i źródeł ich finansowania.
korekta: należy dokonać korekt wartości skł. majątku i źródeł ich finansowania. Należy uwzględnić przeliczenia walutowe, które mogą powodować na moment bilansowy różnice kursowe dodatnie lub ujemne. należy doprowadzić wycenę rzeczowych skł. Majątku do rzeczywistych cen nabycia lub ceny zakupu, ceny wartości netto. Następnie dokonujemy korekty należności i roszczeń wartości ewidencyjnej do wartości wymagającej zapłaty.
Parametrami wyceny są:
1.cena nabycia - cena zakupu aktywów pomniejszona o VAT, podatek akcyzowy, a powiększona o obciążenia publiczno-prawne, koszty bezpośrednie związane z przystosowaniem aktywu do celu, dla którego został zakupiony. Każda cenę zakupu pomniejszamy o rabaty, upusty, skonta (kwota upustu ceny zakupu gdy następuje natychmiastowa zapłata gotówką, sprzedający może ustalić jakie byłyby odsetki gdyby nastąpiło opóźnienie aktu zapłaty).
Cenę nabycia środków trwałych zwiększamy o obsługę zadłużenia zaciągniętego na przedsięwzięcie.
Cena nabycia wartości niematerialnych i prawnych może odbiegać od innych składników.
Cena nabycia towarów - doliczamy do niej zobowiązania z tytułu zgromadzenia zapasów i przystosowania ich do sprzedaży.
2.koszt wytworzenia - przez koszt wytworzenia należy rozumieć koszt bezpośredni(jest to wartość zużycia materiałów bezpośrednich + koszt pozyskania i przetworzenia tych materiałów + koszt transportu) oraz uzasadniona część kosztów pośrednich ( zmienne pośrednie kosztów produkcji+część kosztów stałych, które odpowiadają normalnemu wykorzystaniu zdolności produkcji z uwzględnieniem remontów). Koszt wytworzenia zwiększamy o zobowiązania zaciągnięte do zrealizowania usługi prod. i różnice kursowe. Koszt wytworzenia nie zakończonej usługi nie obejmuje: kosztów związanych z niewykorzystaniem zdolności produkcyjnej, kosztów ogólnego zarządu nie związanych z tą usługą, magazynowania wyrobów gotowych, półfabrykatów, kosztów sprzedaży produktów, pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych, nieuzasadnione koszty pośrednie.
3. wartość przeszacowana - środków trwałych i rzeczowych składników aktywów trwałych, przeszacowanie na podstawie zarządzenia dotyczącego wzrostu majątku trwałego. W wypadku innych aktywów wartość przeszacowana dotyczy wzrostu lub spadku wartości składników majątku.
4. wartość godziwa - to kwota za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązania uregulowane na warunkach transakcji rynkowej przez zainteresowanie strony, ale nie powiązane ze sobą. Wartość godziwa jeśli nie oprze się na warunkach rynkowych to ma charakter subiektywny.
5. cena rynkowa - zgłoszona na rynku bieżąca oferta kupna lub sprzedaży (aktywa finansowe-aktywa kapitałowe, kontrakty finansowe)
6. kwota wymagająca zapłaty - dotyczy zobowiązań -dotyczy ona obowiązku na moment bilansowy podania zobowiązań z odsetkami za zwłokę
7. kwota wymaganej zapłaty - dotyczy należności - kwota nominalna wynikająca z kontraktu.
8. wartość nominalna - wg tej wartości ujmuje się w bilansie aktywa finansowe, akcje, depozyty, wielkość kapitału podstawowego, zaliczki, wartości szacowanej rezerwy na straty
9. cena sprzedaży netto - to możliwa do uzyskania cena sprzedaży pomniejszona o VAT, upusty, rabaty, koszty związane z przystosowaniem do sprzedaży, a powiększona o należną dotację. Cena ta jest utożsamiana z wartością likwidacyjną. Cena ta staje się ceną rzeczywistą rzeczywiście dokonanej transakcji sprzedaży.
10. cena sprzedaży - cena rynkowa pomniejszona o VAT
11. uzasadniona wiarygodnie oszacowana wartość - kwota na którą tworzona jest rezerwa, szacunek wydatku którego zapłata spełnia obowiązek
12. trwała utrata wartości -jest to oszacowanie korzyści, których nie przyniesie. Jest to różnica między ceną zakupu a wartością do której dane aktywo spadło, a ponad którą nie wzrośnie.
13. średni kurs waluty obcej - ogłasza prezes NBP.
Zawartość informacji dodatkowej
To inf o charakterze wyjaśniającym do całego sprawozdania finansowego: bilansu, RziS, cash flow, zestawienia zmian w kapitałach. Składa się z 2 części: 1, wprowadzenie. 2. dodatkowe wyjaśnienia. 1. struktura inf dodatkowej oparta jest na zasadzie istotności. Ta zasada nakazuje aby w inf zawrzeć te inf które z punktu widzenia odb sprawozdania finansowego możliwe było wyjaśnienie najistotniejszych danych, których nie wyjaśnienie mogłoby zmieniać obraz sytuacji finansowej czynników wpływających na ten wynik. Wprowadzenie poprzedza bilans(nazwa firmy). Dane łączne gdy podmiot posiada jednostki zew. Musi być inf czy podmiot działa przed czy po połączeniu. Inf zawiera przyjęte zasady rachunkowe,, metody wyceny, amortyzacje i zmiany sposobu sporządzania sprawozdań inf o znaczących zdazreniach, które nie uwzględnione są w bilansie i RziS. 2. zawiera 8 grup inf. Na te grupy składa się b wiele inf w ramach danej grupy o b ważnym znazceniu dla prawidłowej oceny podmiotu obszaru podatkowego, zagadnień związanych z nieprawidłościami.
Gr 1 inf odnoszą się do bilansu: (zakres zmian grup wart niemat i prawnych, śr trwałe, grunty użytkowe, zob wobec budżetu, dane o strukturze Kw, strukturta zob i należności, wykaz poz czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych)
Gr 2- odnosi się do RziS- wyjaśnienie odpisów aktualizujące śr trwałe, przychody i koszty w wyniku działalności zaniechanej w ubiegłym i bieżącym roku.
Gr 3- inf o strukturze śr pienięznych
Gr 4-inf dotyczące zatrudnienia na początek i koniec roku struktura pełnych i niepełnych etatów
Gr 5-oddzielna inf o zdarzeniach z lat ubiegłych ujętych w sprawozdaniach finansowych roku obrotowego
Gr 6- inf o wspólnych przedsięwzięciach
Gr 7- inf o połączeniu jednostek
Gr 8- inf o kontynuowaniu działalności gosp w niezmienionym kształcie.
ANALIZA SYTUACJI MAJĄTKOWEJ I FINANSOWEJ
Punktem wyjścia do analizy jest sporządzenie analitycznego bilansu. W bilansie analitycznym porównujemy stan końcowy roku poprzedniego ze stanem bieżącym. Po sporządzeniu tego bilansu przystępujemy do analizy. Bilans ten możemy porównać z bilansem zmian. Następnie możemy sporządzić bilans ruchu.
Wykorzystanie pochodzenie środków
1. zwiększenie śr aktywów zwiększenie pasywów
2. zmniejszenie pasywów zmniejszenie aktywów
Analizę tę dokonujemy w oparciu o pionową i poziomą analizę bilansu. Analiza pionowa ma charakter analizy strukturalnej (aktywów, pasywów). Aby dokonać takiej analizy dążymy do wykrycia zmian przyczyn zmian i zinterpretowania ich. Musimy znać odp na pytanie ile mamy składników majątku co do wartości, jak zaangażowane są w przedsiębiorstwie. Bierzemy pod uwagę charakter składnika i jego korzyści. . w pasywach analiza pionowa powinna dać odp na pytanie: o wielkość, trwałość, strukturę kapitałów ,zabezpieczenie wierzytelności kapitałem własnym.
Analiza pozioma bilansu daje nam dane i odp na pytanie jakimi kapitałami sfinansowane są składniki majątku, jaka jest struktura tego sfinansowania. Uzyskujemy odp dotyczącą jakości pokrycia finansowego majątku, odp co do związania kapitałów obcych w przedsiębiorstwie., możliwości dotrzymania spłaty zobowiązań obcych. Analiza ta może być prowadzona doraźnie, wyrywkowo, usystematyzowanie. Gdy kompleksowo spojrzymy na na analizę to możemy uzyskać odp czy efektywnie zarządzamy majątkiem.
ANALIZA OGÓLNA SYTUACJI MAJĄTKOWEJ I FINANSOWEJ
1.pionowa - KW determinują wielkość MT i wskazują jakie uzupełnienie KW do efektywności prowadzenia działalności gospodarczej powinno być po stronie pasywów. KW są b ważne wprowadzają je do firmy właściciele. KW decydują o majątku. Skoro MO zwraca się to może być finansowany KO. Wielkość MT określa wielkość MO.
Powiązania i zależności podstawowych składników bilansu przedstawia poniższy schemat:
Sytuację tę określić można z uwzględnieniem przekroju pionowego za pomocą następujących wskaźników:
wskaźnik struktury kapitału (Sk)
wskaźnik struktury majątku
(Sm)
Ocenie sytuacji majątkowej i finansowej może służyć także zespół dwóch wskaźników opartych na poziomych powiązaniach składników bilansu. Wyst tu:
wskaźnik zastosowania kapitału własnego (Zkw)
wskaźnik zastosowania kapitału obcego (Zko)
Efekt dźwigni finansowej jest dodatni. Działalność finansujemy dzięki długom i otrzymujemy wyższy wynik operacyjny a po zapłaceniu odsetek od długu pozostaje w przedsiębiorstwie w jakiejś części i podbija wielkość zysku netto w stosunku do tej gdybyśmy nie zaciągnęli długu a to podnosi zyskowność KW.
(Sm) MT/MO relacja ta powinna wzrastać. O wzroście tej relacji decyduje inwestowanie w śr trwałe bezpośrednio produkujące. (Zkw)KW/MT- ma tendencje do wzrostu pod warunkiem ze bierzemy pod uwagę finansowanie długiem. Określa w jakim stopniu KW wykorzystywany jest na finansowanie MT. (Zko) KO/MO mówi o stopniu finansowania MO ze zobowiązań długo i krótkoterminowych. (Sk)KW/KO określa poziom KW w stosunku do zobowiązań przedsiębiorstwa.
Wskaźnik syntetyczny ogólnej sytuacji finansowej (Wsƒ)
Analiza pozioma mówi o jakości finansowania aktywów. Poziome powiązania w bilansie.
I. złota zasada finansowania - wywodzi się ona z zależności przedstawionej na schemacie:
długookresowy majątek
długookresowe kapitały
krótkookresowy majątek
krótkookresowe kapitały
II. złota zasada bilansowa - określa wzorcową relację między kapitałem stałym i majątkiem .................
wariant prosty-podst
wariant szeroki
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl