Ćwiczenia gimnastyczne (na podstawie M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska Metoda Weroniki Sherbone w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka).
1. Wyczucie własnego ciała.
Dziecko manipuluje, bawi się własnymi rękami, nogami, palcami, wykonuje wszelkie możliwe ruchy w stawach w sposób dowolny, stosując na przemian: ruchy dynamiczne i powolne, w napięciu i rozluźnieniu, ruchy globalne lub zlokalizowane w określonym fragmencie ciała.
• Sprawdzenie, do jakich okolic ciała możemy dostać piętą, łokciem, palcami nóg,
kolanem, głową.
• Dotykanie jedną częścią ciała do drugiej, np.: łokieć wita się z piętą, czoło wita się z kolanem, duży palec u nogi wita się z nosem, pięta wita się z kolanem drugiej nogi itp.
• Różne rodzaje poruszania się: chód energiczny, ciężki, lekki, łagodny, miękki, koci, ruchy delikatne i dynamiczne, wybuchowe.
• Z towarzyszeniem muzyki: tańczą same ręce, same nogi, tańczy głowa, całe ciało.
• Z towarzyszeniem muzyki: swobodny taniec indywidualny, a gdy muzyka zostanie przerwana - zatrzymanie się w bezruchu, dotykając jedną częścią ciała drugiej części, np. łokciem do uda.
2. Wyczucie ciężaru ciała.
• Przenoszenie wyimaginowanego ciężkiego przedmiotu z miejsca na miejsce, a w czasie krótkich przerw zupełne rozluźnienie.
• Dzieci wybrały się, aby podpatrzyć gniazdo os. Początkowo podkradały się wolno i ostrożnie, a gdy osy je napadły, uciekały szybko, opędzając się od nich rękami, tarzając się po ziemi.
3. Wyczucie przestrzeni.
• W dowolnej pozycji sięganie jak najdalej rękami, nogami, głową. Przykłady ruchu w przestrzeni ogólnej (generalnej).
• Podążanie za ręką zwiniętą w pięść. Pięść jest ruchoma, może „patrzeć w każdą stronę": jeżeli wskazuje w górę - podskoki i skoki, jeżeli w dół - zejście do pozycji niskiej.
4. Rozwijanie wyczucia płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i czasie.
• Popisy łyżwiarzy, baletnic w tańcu dowolnym - zakończenie ukłonem.
• Swobodny taniec indywidualny z towarzyszeniem muzyki, w czasie przerwy w muzyce przyjęcie pozycji zastygłej w bezruchu.
5. Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera lub grupy.
• W rytmie znanej melodii jedno dziecko tańczy w niskiej pozycji, a drugie, okrążając swego partnera, tańczy wysoko (zmiana).
• Wszyscy tańczą, a gdy muzyka zostaje przerwana, każdy dotyka dowolną część ciała swojego sąsiada, tworząc fantazyjną „statuetkę" i pozostając w bezruchu, aż muzyka pobudzi go znów do tańca.
Ćwiczenia gimnastyczne (S. Owczarek Gimnastyka..., s. 41).
1. Powitanie.
Dzieci, stojąc w rozsypce, uderzają coraz głośniej rytmicznie w uda. Krzyczą przy
tym słowo hej.
2. Zegar.
Dzieci siedzą naprzeciwko siebie w siadzie skrzyżnym i wykonują:
- skłony głowy w bok (w prawo i w lewo) - mówiąc jednocześnie cyk cyk (zegar chodzi),
- skłony głowy w przód i w tył, którym towarzyszą słowa bim-bam (zegar bije godziny),
- obszerne krążenia głowy, kilka razy w prawą, a następnie w lewą stronę - z wypowiadaniem słów drrr... (dzwoni budzik).
3. Budowanie domu.
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym i budują dom. Podnoszą jedną rękę i ustawiają
dłoń równolegle do podłogi nad głową - to jest parter. Następnie nad głową, nad
pierwszą dłonią ustawiają drugą dłoń -pierwsze piętro. Tak kolejno budują piętra
do maksymalnego wyciągnięcia rąk.
4. Rybki na piasku.
Dzieci leżą na podłodze na brzuchach. Naśladują rybę wyjętą z wody, unoszą
i opuszczają na podłogę wyprostowane i złączone nogi.
5. Wiatraki.
Dzieci stoją naprzeciwko siebie i wykonują wyprostowanymi rękami obszerne
krążenia. Krążenia rąk mogą być: symetryczne lub asymetryczne, wolne lub szyb-
kie, w przód lub w tył.
6. Gra na bębenku, gra na pianinie.
Dzieci siedzą z nogami ugiętymi. Unoszą nogi nad podłogą i rytmicznie, lekko
uderzają piętami o podłogę, jakby grały na bębenku. Następnie zginaj ą podeszwy
stóp i dotykają lekko palcami stóp do podłogi.
Ćwiczenia gimnastyczne
Miejsce ćwiczeń: Sala ćwiczeń lub sala zajęć.
Przybory: Piłeczki (dla każdego dziecka jedna).
l. Przygotowanie: Dzieci maszerują kołem, każde bierze piłeczkę.
2. Zabawa orientacyjno-porządkowa: Kto umie słuchać? Dzieci biegają swobodnie i bawią się piłeczkami (rzucają w górę i łapią). Na sygnał zatrzymują się natychmiast i jeśli któremuś wymknęła się piłka z rąk, zostawia ją na ziemi, aż drugi sygnał pozwoli na ruch. Wtedy te dzieci, które nie zdążyły złapać piłki, biegną za nią i bawią się dalej tak długo, aż usłyszą następny sygnał na zatrzymanie ruchu.
3. Ćwiczenie tułowia: Skłon w przód. Rozkrok. Piłka w prawej ręce. Skłon w dół i toczenie piłki po podłodze z ręki do ręki. Po kilku ruchach wyprost i kilka rzutów piłki w górę.
4. Ćwiczenie tułowia — skłony boczne: Siad skrzyżny, piłka w lewej ręce, prawa ręka na kolanie. Akcentowanie piłką o podłogę z coraz dalszym skłonem w lewo (blisko siebie, dalej i jeszcze dalej). Wyprost, podanie piłki górą do drugiej ręki. Całość ćwiczenia powtórzyć w prawo.
5. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Leżenie przodem, toczenie piłki po podłodze z ręki do ręki w lekkim skłonie tułowia w tył. Po kilku ruchach odpoczynek z piłką pod brodą,
6. Zabawa na czworakach: Kotki bawią się piłeczkami. Dzieci w przysiadzie podpartym, przed każdym leży piłeczka. Dzieci-kotki toczą piłeczkę przed sobą i idą za nią na czworakach. Siadają skrzyżnie podnosząc piłkę w górę, aby pokazać, że nikt nie zgubił piłeczki.
7. Ćwiczenie równowagi: W staniu jednonóż przekładanie piłeczki z ręki do ręki pod kolanem nogi wzniesionej (po każdym przełożeniu przenieść ramiona w bok). Ćwiczyć stojąc na przemian na lewej i prawej nodze.
8. Rzuty: W staniu lub siadzie skrzyżnym swobodne rzuty piłki w górę i próba chwytu.
9. Skrętoskłony: Rozkrok. Piłeczka na ziemi przy lewej stopie. Przetoczyć piłeczkę kilkakrotnie obydwiema rękami dookoła stopy lewej, a potem to samo wykonać przy stopie prawej.
10. Podskoki: Piłeczki. Dzieci odbijają kilkakrotnie piłeczki od ziemi, potem podskakują obunóż w miejscu lub też w różnych kierunkach razem z piłkami.
III. 11. Ćwiczenie stóp: Siad skulny podparty (ręce oparte z tyłu o podłogę), piłeczka pod stopą. Toczenie piłeczki stopą aż do zupełnego wyprostu nogi w kolanie i przysuwanie jej do siebie. Ćwiczenie powtórzyć kitka razy — ćwiczyć lewą i prawą stopą.
12. Marsz, zebranie piłek.