POLITECHNIKA LUBELSKA w LUBLINIE
Katedra napędów elektrycznych		Ćwicz. nr 12
Temat: Rozruch silnika prądu stałego w funkcji czasu.		DATA: 4.03.2010
Piotr Szwaczkiewicz Paweł Tylus Bartosz Śledź Adam Myszka	GRUPA: ED 6.4	OCENA:

Sprawozdanie

1. Dane znamionowe silnika i prądnicy:

Silnik: P=1,1kW; U=220V; Ia=6,7A; If=0,45A; n=1450obr/min

Prądnica prądu stałego: P=0,8kW; U=230V; Ia=3.48A; If=0,27A; n=1450obr/min

2. Schemat pomiarowy i rozrusznika:

Schemat rozrusznika.

Badany układ.

Podczas pomiarów w obwodzie znajdował się amperomierz. Po zakończeniu rozruchu i osiągnięciu prędkości znamionowej płyną prąd o wartości 0,8 A. Po porównaniu tej wartości i wartości maksymalnej prądu podczas rozruch w przybliżeniu można przyjąć że wartość maksymalna wynosiła 4A. Nie przekracza ona nawet wartości prądu znamionowego prądu silnika więc jest ona prawidłowa.

Z charakterystyki odczytanej z oscyloskopu wynika ,że dobrane do rozrusznika rezystancje są odpowiednie. Maksymalna prędkość obrotowa jest osiągana w chwili wyłączenia rozrusznika. Rośnie ona dość stabilnie. Podstawa czasu wynosi 500ms wiec rozruch i osiągnięcie prędkości znamionowej trwało około 2.5 sekundy.

Wnioski: Podczas przeprowadzonego ćwiczenia zapoznaliśmy się z metodami rozruchu silników prądu stałego. W trakcie ćwiczenia zajmowaliśmy się rozruchem za pomocą rozrusznika. Prądy rozruchowe istotnie spadły w porównaniu do tych jakie popłynęłyby w przypadku rozruchu bezpośredniego. Jest to jednak rozruch niedoskonały z powodu strat na rezystorach i niestabilności rozruchu. Najlepszym typem rozruchu okazuje się być rozruch przy pomocy sterowania napięciem. Przy źle dobranych rezystorach skoki są bardzo zauważalne.

---