Polityka turystyczna (polityka na rzecz rozwoju gospodarki turystycznej)

POLITYKA TURYSTYCZNA

• Jest to działalność polegająca na określeniu celów ekonomicznych, politycznych, społecznych i kulturalnych związanych z rozwojem turystyki, uzyskiwaniu wszechstronnych pozytywnych efektów wynikających z istnienia popytu i podaży, dążeniu do zaspokojenia potrzeb społecznych w zakresie uprawiania turystyki i precyzowania środków niezbędnych do tego.

• Jest to świadome popieranie i kształtowanie turystyki przez różnego rodzaju organizacje i instytucje wpływające swoją działalnością na wszystko to, co ważne dla turystyki.

3 podejścia państwa do rozwoju turystyki:

1. Stosunek negatywny - występował i jeszcze niekiedy występuje w państwach, które nie były, bądź nie są przygotowane zarówno do rozwoju przyjazdowego jak i wyjazdowego ruchu turystycznego. Państwo zamiast dążyć do wykorzystania dla własnych interesów strumieni turystycznych, stara się, nie zwracając uwagi na rzeczywistość, ograniczać kontakty własnego państwa z cudzoziemcami.

2. Stosunek neutralny - władze nie ingerują w rozwój turystyki dopóki nie jest on sprzeczny z ogólnymi interesami kraju i nie wywiera negatywnego wpływu na życie społeczno - gospodarcze.

3. Stosunek pozytywny - świadome działanie państwa i bieżąca kontrola wpływu turystyki na życie społeczno - gospodarcze, tak obecnie jak i w przyszłości.

Państwo stymulując rozwój turystyki usuwa jednocześnie bariery na drodze do jej rozwoju.

Współoddziaływanie państwa i sektora turystycznego

Korzyści z istnienia sektora turystycznego dla państwa:

• Tworzenie nowych miejsc pracy

• Rozwój regionów słabiej rozwiniętych

• Turystyka ma istotne znaczenie dla polityki gospodarczej

• Turystyka ma duży wpływ na politykę zagraniczną

• Turystyka bierze udział w kształtowaniu bilansu płatniczego

Korzyści z oddziaływania państwa na sektor turystyczny:

• Nakłady na inwestycje turystyczne: np. baza turystyczna finansowana ze środków budżetowych

INWESTYCJE TURYSTYCZNE - nakłady finansowe związane z tworzeniem bazy materialnej służącej do świadczenia usług turystycznych

1. inwestycje stricte turystyczne - te obiekty, dzięki którym zaspokajane są podstawowe potrzeby potencjalnego turysty ( wyżywienie, nocleg, transport, rozrywka itp.)

2. inwestycje paraturystyczne - które dotyczą obiektów i urządzeń stanowiących istotne uzupełnienie usług stricte turystycznych

• Tworzenie norm prawnych usprawniających i porządkujących system organizacji sektora turystycznego

Polityka turystyczna znajduje się w ścisłym związku z zarządzaniem turystyką przy czym jest pojęciem szerszym, gdyż obejmuje działania nie tylko te stricte związane z turystyką, ale także te, które mają jakikolwiek wpływ i związek z sektorem turystycznym.

W większości krajów polityka turystyczna zajmuje się następującymi zagadnieniami:

• planowaniem przestrzennym

• planowaniem ekonomicznym

• kształceniem zawodowym

• marketingiem turystycznym

• interwencjonizmem państwowym w zakresie konsumpcji turystycznej

• badaniami naukowymi dotyczącymi sektora turystycznego

ŚRODKI POLITYKI TURYSTYCZNEJ

1. Środki gospodarcze (np. publiczne subwencje albo składki na popieranie turystyki, ulgi podatkowe)

2. Środki z zakresu komunikacji społecznej (np. wpływanie na opinię publiczną, czego przykładem mogą być apele polityków na rzecz tzw. ruchu „stay at home”- spędzanie urlopu we własnym kraju)

3. Środki prawne (nakazy i zakazy związane z turystyką, np. przepisy budowlane wprowadzające ograniczenia w zakresie hałasu, zanieczyszczenia wody i powietrza, ograniczenia dalszej zabudowy)

4. Środki techniczne ( sprawdzanie stanu technicznego konstrukcji budowlanych i stanu bezpieczeństwa środków transportowych stosowanych w turystyce)

5. Środki typu „ policyjnego” ( kontrola przestrzegania przepisów: godziny otwarcia, inspekcja budowlana, sanitarna, w zakresie działalności zarobkowej)

PODMIOTY POLITYKI TURYSTYCZNEJ

1. Podmioty międzynarodowej polityki turystycznej

• WTO (Światowa Organizacja Turystyki)

• OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju)

• Komitet ds. Turystyki Unii Europejskiej

2. Podmioty krajowej (narodowej) polityki turystycznej

• Organy ustawodawcze państwa

• Organy wykonawcze

3. Podmioty regionalnej polityki turystycznej

• Władze wojewódzkie

• Izby gospodarcze

4. Podmioty lokalnej (miejscowej) polityki turystycznej

• władze lokalne (np. gmina, powiat)

• biura podróży

5. Podmioty polityki turystycznej o charakterze zawodowym

• Stowarzyszenia hotelarzy

• Stowarzyszenia restauratorów

• Stowarzyszenia przewoźników

• Stowarzyszenia przewodników i pilotów

ORGANIZACJE ZAJMUJĄCE SIĘ POLITYKĄ TURYSTYCZNĄ W POLSCE

1. Urzędy centralne - Organy centralne i terenowe

• Do grupy organów centralnych należy zaliczyć organy ustawodawcze (sejm i senat) wraz z  Ministerstwem Gospodarki (Minister gospodarki: Piotr Woźniak), któremu podlega dział administracji rządowej - Turystyka;

• Organy terenowe reprezentuje administracja wojewódzka, tzn. poszczególni wojewodowie (Wojewoda Pomorski: Piotr Ołowski) wraz ze swoimi urzędami

POT (Polska Organizacja Turystyczna) - jest wyspecjalizowaną instytucją promocyjną, która jest odpowiedzialna za promocję Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie (13 przedstawicielstw). POT inicjuje, opiniuje i wspomaga plany rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej. Jest odpowiedzialna za tworzenie warunków do współpracy administracji państwowej, samorządu terytorialnego i przemysłu turystycznego. Zapewnia funkcjonowanie, a także rozwija polski system informacji turystycznej w kraju i na świecie. Formalnoprawny nadzór nad POT sprawuje Ministerstwo Gospodarki.

Celem POT jest inicjowanie powstawania regionalnych organizacji turystycznych (ROT) - obszar jednego lub więcej województw oraz lokalnych organizacji turystycznych (LOT) - obszar jednej lub więcej jednostek samorządu terytorialnego.

(Prezes POT-u: Tomasz Wilczak)

2. Samorządy terytorialne

• samorządy gmin

• samorządy powiatowe

• samorządy wojewódzkie (Marszałek Województwa Pomorskiego -

Jan Kozłowski)

3. Organizacje i stowarzyszenia branżowe w turystyce

Polska Izba Turystyki (PIT) - jest pozarządową organizacją samorządowa turystycznych podmiotów gospodarczych o zasięgu ogólnopolskim, która działa od 1990 roku. Do jej zadań należy m.in. reprezentowanie interesów gospodarczych swoich członków w kraju i za granicą , przyczynianie się do rozwoju turystyki, działania w kierunku podnoszenia poziomu i kultury obsługi turystycznej, działalność w zakresie promocji i informacji, pomoc w rozwiązywaniu problemów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, szkolenia w zakresie pozyskiwania środków pieniężnych z UE.

Polska Agencja Rozwoju Turystyki S.A. ( PART S.A.) - jest największą i najstarszą w Polsce grupą świadczącą usługi doradcze i finansowe w zakresie inwestycji turystycznych. Celem działania Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki S.A. jest uczestniczenie w tworzeniu i realizacji projektów i programów wspierających rozwój infrastruktury przemysłu turystycznego oraz wspomaganie rozwoju już istniejących i nowopowstających przedsiębiorstw turystycznych w Polsce

Polskie Zrzeszenie Hoteli (PZH) - organizacja zrzeszająca polskich hotelarzy i gastronomów.

Celem Zrzeszenia jest:

1. przestrzeganie i rozwijanie zasad etyki zawodowej hotelarzy oraz utrwalanie tradycji i polskiej gościnności,

2. ochrona interesów zawodowych, gospodarczych i podatkowych oraz warunków pracy hotelarzy i gastronomików, także wynikających z prawa i umów zbiorowych,

3. upowszechnianie wiedzy o prawnych warunkach funkcjonowania hotelarstwa i gastronomii w kraju i zagranicą,

4. upowszechnianie wiedzy zawodowej oraz współpraca ze szkołami, prowadzenie i reprezentowanie polskiego hotelarstwa w kraju i zagranicą

Polskie Towarzystwo Turystyczno - Krajoznawcze (PTTK) - jego głównymi zadaniami są: szerzenie idei krajoznawczych, budzenie patriotyzmu, rozwijanie wszelkich form turystyki i krajoznawstwa, krzewienie kultury fizycznej. Stwarza warunki ułatwiające turystom i krajoznawcom wędrowanie po kraju i za granicą - pomaga w wędrowaniu indywidualnym,

PTTK popularyzuje wiedzę o najbardziej atrakcyjnych turystycznie regionach Polski oraz promuje w kraju i zagranicą polski produkt turystyczny - turystykę aktywną.

Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych (PTSM) - funkcjonuje na obszarze Polski od 1926 roku. Jest w Polsce reprezentantem światowego ruchu schronisk młodzieżowych Popularyzuje turystykę wśród młodzieży, organizuje i prowadzi schroniska młodzieżowe, szkoli kadrę dla turystyki schroniskowej.

Polskie Stowarzyszenie Turystyki (PTS) - zrzesza, na zasadach dobrowolności, przedstawicieli nauki i praktyki, tj. osoby łączące wiedzę teoretyczną z praktyką ekspertów turystyki, profesjonalistów turystyki, przedstawicieli różnych zawodów, m.in. prawników, ekonomistów, geografów, architektów, pedagogów, socjologów.

Reprezentuje interesy środowiska na zewnątrz, poprzez działalność w krajowych i międzynarodowych organizacjach i stowarzyszeniach związanych z turystyką jak również w organach rządowych.

Polska Federacja Campingu i Caravaningu (PFCC) - jest członkiem Międzynarodowej Federacji Campingu i Caravaningu i zrzesza turystów indywidualnych oraz campingi.

Celem Federacji jest:

1. Rozwijanie i promowanie krajowej i zagranicznej turystyki campingowej i caravaningowej oraz wypoczynku i rekreacji na campingach.

2. Krzewienie wiedzy i kultury wypoczynku na campingach

3. Inicjowanie rozwoju bazy campingowej i dbałość o podnoszenie poziomu świadczonych usług.

4. Ochrona praw i interesów turystów i campingów.

Polska Federacja Pilotażu i Przewodnictwa (PFPP) - federacja organizacji skupiających pilotów wycieczek i przewodników z całego kraju.

Federacja została powołana w celu:

1. integracji środowiska osób pełniących funkcje pilotów wycieczek i przewodników turystycznych,

2. reprezentowania interesów środowiska pilotów wycieczek i przewodników turystycznych ,

3. inicjowania i kreowania działań społecznych i gospodarczych na rzecz pilotów wycieczek i przewodników turystycznych,

4. opracowywania, rozwijania i koordynacji działań na rzecz podnoszenia jakości obsługi ruchu turystycznego,

5. podnoszenia kwalifikacji zawodowych pilotów wycieczek i przewodników turystycznych,

ZNACZENIE TURYSTYKI W ROZWOJU LOKALNYM I REGIONALNYM

Cele polityki:

1. Zwiększanie dochodów gminy (regionu), lokalnych podmiotów gospodarczych oraz miejscowej ludności

2. Nakręcanie koniunktury gospodarczej w całej gospodarce

3. Kreowanie zatrudnienia i aktywna walka z bezrobociem

4. Stosowanie zasad zrównoważonego rozwoju, uwzględniającego wymogi środowiska oraz interesy ludności miejscowej

5. Przyczynianie się do osiągnięcia ekonomicznej i socjalnej spójności wszystkich regionów w kraju

6. Promowanie regionalnej bądź lokalnej tożsamości

Korzyści z rozwoju turystyki dla społeczności lokalnej:

1. Nowe miejsca pracy i dodatkowe dochody mieszkańców

2. Poważne zasilanie lokalnego budżetu

3. Rozwój infrastruktury, z której może korzystać także lokalna społeczność, co wpływa bardzo korzystnie na poprawę jakości jej codziennego życia

4. Wzrost zainteresowania lokalnymi atrakcjami turystycznymi (kultura ludowa, przyroda, sztuka, rzemiosło) wśród społeczności i władzy lokalnej, a w konsekwencji troska o ich ochronę oraz efektywne wykorzystanie

5. Nowe przedsięwzięcia i nowe możliwości inwestowania

6. Napływ nowych technologii

7. Nowe rynki zbytu dla lokalnych produktów

3

---