Katedra Kształtowania Środowiska Warszawa, 24.11.2007

Wydział: Budownictwo

PROJEKT nr 1

Obliczanie spływu powierzchniowego oraz straty gleby.

Katarzyna Anusiewicz

Rok 1, budownictwo

W projekcie obliczono spływ powierzchniowy oraz stratę gleby dla stoku o kształcie wklęsłym, wypukłym, wypukło-wklęsłym oraz o kształcie istniejącym w rzeczywistości. Obliczenia wykonano dla pojedynczego opadu, o stałych warunkach glebowych dla ugoru (U), lasu (L) oraz jęczmienia (J). Rzeczywisty stok o długości 1 km charakteryzował się niewielkimi spadkami. Obliczenia zestawiono w tabeli nr 1.

Kształty stoków	Stok rzeczywisty			Stok wklęsły			Stok wypukły			Stok wklęsło-wypukły
Zagospodarowanie	U	L	J	U	L	J	U	L	J	U	L	J
Spływ powierzchniowy (mm)	136,5	91,8	125,5	136,5	94,2	125,8	135,2	87,3	125,1	135,7	89,8	125,3
Strata gleby (kg/m^2)	6,7	0,0	0,7	0,7	0,0	0,3	0,9	0,0	0,3	0,6	0,0	0,3

Tabela nr 1. Zestawieni danych o stracie gleby i spływie powierzchniowym dla stoku rzeczywistego, wklęsłego, wypukłego i wklęsło-wypukłego.

Najbardziej zbliżona do stoku rzeczywistego wartość spływu powierzchniowego występuje dla stoku wklęsłego. Porównywalna jest spływ powierzchniowy dla użytków, lasów i jęczmienia. Dla tych stoków jest też największa wartość spływu powierzchniowego i wynosi 136,5 mm. Dla stoku wypukłego i wklęsło-wypukłego wartość spływu jest nieznacznie mniejsza i wynosi odpowiednio 135,2 mm oraz 135,7 mm. A powyższych danych możemy stwierdzić, ze największy spływ powierzchniowy występuje na użytkach, natomiast najmniejszy w lasach.

Największa strata gleby występuje dla stoku rzeczywistego i wynosi 6,7 kg/m². Strata gleby nie jest w ogóle zauważalna w przypadku lasów na wszystkich rodzajach stoków. Największa strata gleby występuje podobnie jak w przypadku spływu powierzchniowego na ugorze.

Z powyższych danych możemy stwierdzić, że las chroni glebę. Zatrzymuje najwięcej wody, jak również ogranicza stratę gleby do minimum. Spowodowane jest to systemem korzeniowym wytworzonym przez roślinność na obszarze lasu.

---