„ż” czy „rz”
Temu, kto ma utrapienia
z tą pisownią ż - rz,
polecamy dla ćwiczenia
wierszyk, gdzie jest samo ż.
Żółte żabki żałośliwie
żalą się żółwiowi,
że żółtodzioby żuraw z Żywca
zamiast żyta żaby żre.
Teraz rz. Dźwięk podobny,
lecz różnica w ortografii.
Kto ciekawy, niech spróbuje,
czy przepisać to potrafi.
Rzekła rzepa rzepakowi,
że w Rzeszowie rzodkwie kruche,
rzodkieweczki tam rzęsiste,
rzeźnik rzadko rżnie rzeżuchę.
„ó” czy „u”
Nikną wszelkie niepokoje,
kiedy stwierdzę : dwójka - dwoje.
Nie drży także ma stalówka
pisząc: -ówna, -ów i ówka.
Zaokrąglam ó w dwóch słowach:
ósmy, ów, bo: osiem, owa.
-ówka -
Zapamiętaj, zawsze tu
pisz otwarte, zwykłe u
w słowach: skuwka i zasuwka,
w cząstkach: -unka, -un i -unek:
opiekunka, zdun, pakunek.
Pisz je także: w cząstce -ulec,
więc: budulec i hamulec;
w ulu, dwu, gdzie u litera
wyraz kończy lub otwiera.
Wreszcie niech nikt nie kreskuje
w czasowniku cząstki -uje.
Jak się pisze?
Mała Basia nie wiedziała,
Jak się pisze „mój”,
Czy „o” z kreską czy bez kreski.
Więc spytała się Tereski.
Gdy Tereska pomyślała,
Jak się pisze „mój”,
krótko Basi powiedziała:
„Chyba tak, jak twój!”
Ale Basia nie wiedziała
jak się pisze „twój”,
Wandzia z tyłu jej szeptała:
„Tak samo jak swój!”
Ale Basia nie wiedziała,
jak się pisze „swój”
choć jej Janka doradzała:
„Napisz tak jak zdrój!”
Ale Basia nie wiedziała
jak się pisze „zdrój”
Więc jej Genia radę dała:
„Zdrój - to tak jak słój!”
A że Basia nie wiedziała
jak się pisze „słój”
wiec do pani skierowała
ciężki kłopot swój.
Pani Basię zrozumiała. Na tablicy napisała:
„Chcesz by znikła troska twoja?
Zobacz co jest w środku sł - O - ja.”
Teraz Basia wie, co jak pisze się:
zdrój - jak słój,
swój - jak zdrój,
twój - jak swój.
Ale może wy nie wiecie, jak się pisze mój?
Materiał ortograficzny mieszany.
Wyrazy z u - ó, ż - rz, h - ch
Nocna wyprawa
Na niebie świeciły gwiazdy i księżyc. Dróżyna druha Tadka wyruszyła na nocną wyprawę. Harcerze wypatrywali gwiazdy północnej. W tym kierunku będą szli. Nie boją się ciemności. Wrócą do obozu pełni wrażeń.
W pokoju Hani
Hania ma dużo książek. Są równo ułożone na półkach regału. W pokoju Hani są też różne rośliny kwiatowe. Na parapecie stoją kaktusy. Z regału zwisają zielone liście paproci. Wszędzie widać porządek. Na stole stoi bukiet róż.
Stróż
W gospodarstwie pana Józefa stróżem jest pies Burek. Uciekają przed nim tchórzliwe kury, kurczęta, gęsi i koguty. Kiedy mu nikt nie przeszkadza, odpoczywa w swojej stróżówce - psiej budce. Jego budka jest ciepła, ma nawet dach pokryty dachówką.
Zajęcia dzieci
Na dworze mży deszcz. Krzysio i Grzesio malują piękne obrazki do ulubionych książek. Krzysio maluje przygody Koziołka Matołka. Grzesio maluje sędziwe dęby, brzozy, łąkę, żółte kaczeńce i różowe stokrotki.
Elektryczne urządzenia
W domu Halinki są różne elektryczne urządzenia. Jest żelazko, którym dziewczynka uprasuje sukienkę. Odkurzaczem zbierz kurz z podłogi. Do lodówki włoży mięso i warzywa. Kiedy zrobi porządek w domu, pójdzie do ogródka po kwiaty.
Materiał ortograficzny mieszany
Wyrazy z u - ó, ż - rz, h - ch
Znamy nazwy
Znamy różne nazwy zwierząt. Wśród nich są: przepiórka, sójka, kukułka, jaskółka, dzięcioł, gęś, kuropatwa, nietoperz, żubr i jeż.
Znamy nazwy różnych drzew i krzewów. Wśród nich są: dąb, brzoza, buk, jarzębina, wierzba, świerk, wiąz, orzech, porzeczka, głóg, agrest.
W ogrodzie zoologicznym spotkaliśmy: żyrafy, słonie, niedźwiedzie, łabędzie, hipopotamy, żółwie, drapieżną hienę i wiele innych ciekawych zwierząt.
Hasła
Pani higienistka wywiesiła na korytarzu szkolnym następujące hasła:
Odżywiaj się regularnie!
Jedz świeże i umyte warzywa!
Myj zęby rano i wieczorem!
Częsta kąpiel to ładny wygląd i zdrowie!
Miły gość
Leśniczówkę odwiedził rzadki gość - sarenka. Zbliżyła się do sterty siana, powąchała i skubnęła parę źdźbeł. To jej przysmak. Potem szybko pomknęła w las. Ona może żyć tylko na wolności.
Sprawunki
Józef wrócił z miasta z torbą pełną sprawunków. Wyłożył je na stół i zrobił wielki bałagan. Leżą tam teraz: żarówki, pocztówki i różne drobne pakunki. Jest tez chleb, wątróbka i schab.
Materiał ortograficzny mieszany
Wyrazy z ó - u, ż - rz, h - ch
Ciekawa książka
Koleżanka Hani ma ciekawą książkę. Są w niej kolorowe obrazki, krzyżówki, trudne zagadki i śmieszne wierszyki. Zrobi do niej zakładkę z kolorowej wstążki. Hania mówi, że taka książka to prawdziwy skarb.
Wspaniały deser
Mama upiekła smaczne pierożki z grzybkami i serowe smaczne rożki. Kasia poczęstuje nimi kolegów i koleżanki. Przyrządzi tez pyszny deser: lody z truskawkami i bitą śmietaną. Dla tych, którzy nie lubią słodyczy, przygotuje owoce i surówki.
Nasza biblioteka
W naszej bibliotece jest mnóstwo różnych książek. Henio lubi książki przygodowe. Kasia i Agatka chętnie czytają baśnie o wróżkach, księżniczkach i zaczarowanych królewnach. Rafał szuka książek o miastach, górach, rzekach i zwierzętach żyjących w naszym kraju. W jednej z nich znalazł mapę, a na niej Kraków, Głogów i Tarnów. Teraz poszukuje rzeki Wisły i Odry.
W świetlicy szkolnej
W szkolnej świetlicy dzieci wykonują różne zajęcia. Zosia maluje zimę. Karolina rysuje węglem górnika. Danusia porządkuje zabawki. Andrzej składa z klocków pociąg. Pojedzie nim w daleką podróż. Może do Krakowa, a może nad morze.
Materiał ortograficzny mieszany
Wczesna wiosna
Jest odwilż. Mży drobny deszczyk. Lżejsze podmuchy wiatru kołyszą wierzbowymi gałązkami, które mają już pączki liściowe. Wkrótce zazieleni się trawka. Zakwitną śnieżyczki, przylaszczki i pierwiosnki w przydomowych ogródkach.
Wiadomości przyrodnicze
Poznaliśmy różne gatunki zbóż: żyto, owies, pszenicę i jęczmień. Znamy też chwasty: perz, oset, mlecz. Umiemy rozpoznawać kwiaty: lewkonie, żonkile, fiołki, goździki i bez. Może ktoś z nas będzie w przyszłości rolnikiem lub ogrodnikiem.
Zbiory
Dzieci mają zbiór klocków i kolorowych kółek. Są klocki dłuższe i krótsze. Niektóre moja kształt trójkątów, a inne prostokątów i kwadratów. Kółka są czerwone, różowe i żółte. Z tych figur maluchy ułożą różne przedmioty i budowle.
Pędziwiatr
Tomek wpadł do klasy jak burza. Strącił książkę z ławki Maćka. Zaczepił nogą o tornister Asi i pociągnął go do swojego rzędu. Asia krzyknęła - zginął mi tornister! A Tomek dziwi się, skąd u niego wzięły się dwa tornistry.
Figlarz
Niesforny wietrzyk pląsał po łące i ogrodzie. Później wpadł do sadu. Postrącał liście. Pomuskał gałązki. Dotknął żółtej gruszki. I popędził dalej. Teraz hasa wśród grządek kwiatów i warzyw.
Materiał ortograficzny mieszany
Wyścigi
Pierwszy na metę wpadł Stach. Tuż za nim przybiegł Krzyś. Marek zgłosił się dopiero dziesiąty. Jako piętnasty i już ostatni dotarł do celu mały Grześ. Chyba to on powinien dostać nagrodę. Przecież najbardziej się namęczył i natrudził.
Noc w górach
Po długim, czerwcowym dniu nadszedł późny wieczór. Niebo ozdobione tysiącem gwiazd oświetlało górską dolinę. W blasku księżyca, rysujące się sylwetki szczytów górskich, wyglądały jak uśpiony orszak drużyny królewskiej. Gdzieś w pobliżu odzywały się głosy bijących źródełek, szmery poruszanych przez wiatr gałązek i pohukiwanie sowy.
Ogródek
Darek i Małgosia mają swoje grządki w ogródku koło domu. Ogródek otoczony jest krzakami agrestu. Na grządce Małgosi rosną różnobarwne kwiaty. Grządka Darka wygląda inaczej. Darek posiał na swojej grządce rzodkiewkę, ogórki i marchewkę. Będzie je plewił i podlewał.
W cyrku
O godzinie dziesiątej gaśnie strumień światła. Na sali głęboka cisza. Wtem z cyrkowej areny słychać głośne dźwięki muzyki. Właśnie zaczęła się parada artystów. Wyglądają ślicznie. W chwilę później widzowie podziwiają zręczność i płynność ruchów. Występują także różne zwierzęta. Słoń tańczy, podryguje niedźwiedź, galopują konie.
Małe pieski podrzucają w górę różowe piłki. Ze wszystkich stron rozlegają się oklaski i głośne śmiechy. Publiczność nie żałuje braw za piękny występ.
Pisownia wyrazów z „h”
Z
abrzmiał dzwonek. Koniec lekcji. Wszyscy wybiegli na podwórze. Jaki tu hałas i harmider. Harcerze naradzają się w rogu boiska. Krzysiek, Hubert i Jurek oglądają model helikoptera. Dziewczynki porządkują teren wokół huśtawki. Maluchy urządziły zawody na hulajnogach. Honorowy dyplom otrzymał mały Henio.
♣
N
a boisku wielki harmider. Chłopcy grają w hokeja na trawie. Dziewczynki huśtają się na huśtawce. Hubert pędzi na hulajnodze. Maluchy budują z patyków hangar dla helikoptera. Hultaj Reks głośno ujada.
♣
I
dziemy na przechadzkę. Mamy obserwować horyzont. A tu niedaleko szkoły słychać hałas i okrzyki. To przedszkolaki urządziły wyścigi na hulajnogach. Poprzyglądajmy im się chwilę. Henio jest najlepszy z chłopców. Halinka i Hania ratowały honor dziewczynek. Ile przy tym radości i humoru. Szkoda, że nie możemy zobaczyć kto będzie bohaterem wyścigów.
♣
S
łońce schowało się za horyzont. Nadszedł pogodny, letni wieczór. Chłopcy usiedli obok ogniska. Piją herbatkę z leśnych ziół i słuchają zabawnych historyjek, które opowiada pan Hilary. Hen, daleko słychać ujadanie psów. Wkrótce i te hałasy ucichną.
Pewna bardzo miła wka
miała czarodziejską dżkę.
I tą , kiedy chciała,
czarowała.
Wymyśliła ne rzeczy,
ne dziwy niesłychane:
leśną dkę w środku miasta,
krzaczek y ma obłoku,
ne koty na parkanie…
owy deszcz też lubiła.
Sok any zwykle piła
na śniadanie.
Lecz na dce raz zgubiła
swoją dżkę.
I owa buzia wki
bardzo zbladła.
Jak bez ki zerwać ę,
kiedy a bardzo kłuje?
Bo nica jest ogromna,
czy się ę zerwie ręką,
czy się dżką wyczaruje.
Geś niegeczny był jak adko:
ucił śnieżką za sąsiadką,
rano, kiedy zjadł śniadanko,
spaył kota ciepłą gnką,
na złość młodszej sioste Joli
perwał koncert dla przedszkoli,
tasnął dwiami z całej siły,
aż psy w całym bloku wyły!
Nie chciał w domu siedzieć dłużej
i wyskoczył na podwóe!
Na podwórku dla zabawki
pestawiali z Kysiem ławki,
Jeykowi zabrał sanki
i pedeźniał koleżanki.
A wieczorem - do rodziny
stroił bardzo brzydkie miny.
Zapytacie: - A co na to,
ekli mama oraz tato?
W tajemnicy wam powtóę,
że to było coś o… skóe…
Pisownia wyrazów z „ó”
Wróble zabrały się do budowy gniazd. Nosiły w dzióbkach suchą trawę, piórka, wióry i różna gałązki. Ćwierkały radośnie. Wkrótce wylęgną się małe wróbelki.
Jest już późna jesień. Coraz krócej świeci słońce. Skowronki i jaskółki już odleciały do ciepłych krajów. Tylko sójka nie może się wybrać. Szare wróbelki nie opuszczą nas. Wiatr zrywa z drzew pożółkłe liście. Ale i późną jesienią bywają dni pogodne i ciepłe.
Przed domem Józi jest duży ogródek. Józia hoduje w nim różne kwiatki. Rosną tam żółte nasturcje i aksamitki, różowy groszek i czerwone malwy. Ale najbardziej lubi Józia różnobarwne bratki. Ich kolorowe główki spoglądają jedna na drugą.
Kasia w swym nowym piórniku ma wiele różnych rzeczy. Są tam trzy nowe ołówki, gumka, wieczne pióro, temperówka, farby wodne i pędzelek. Czasem nawet jest cukierek.
Wiosna to piękna pora roku. Słońce przygrzewa coraz mocniej. Ludzie wychodzą z domów w lżejszej odzieży. Rozpoczynają pracę w przydomowych ogródkach. Porządkują grządki, wyrównują dróżki, przy których posadzą krzewy róż. Posieją nasiona różnych warzyw: marchwi, buraków, ogórków, cebuli i bobu. W rogu ogródka zakwitły już białe, żółte i fioletowe krokusy.
Pisownia wyrazów z „rz”
Klasa trzecia urządziła noworoczne przyjęcie, na które każdy uczeń przygotował jakiś przysmak. Grzesiek podał na talerzykach sałatkę jarzynową. Marzenka przyniosła pyszny tort orzechowy. Krzyś i Jurek zaparzyli herbatkę z dzikiej róży. Uczniowie będą długo wspominać przyjemnie spędzone chwile.
Nasza klasa jest na pierwszym piętrze. Jest świeżo pomalowana na żółty kolor. Stoją tu trzy rzędy stolików, a przy każdym z nich stoją dwa krzesła. W naszej klasie jest bardzo przyjemnie, gdyż wszyscy dbamy o porządek. Dyżurni codziennie wietrzą klasę i ścierają kurz z mebli. Każdy przedmiot zawsze leży na swoim miejscu.
Zapada zmierzch. Wiatr kołysze wierzchołkami drzew. Zwierzęta pierzchają do nor. Przerażony nietoperz ukrył się na strychu. Słychać grzmotu i szum ulewy. Po burzy będzie rześkie powietrze.
Grzegorz i Krzyś byli dziś nad rzeką. Wiał ciepły wiosenny wietrzyk. Ujrzeli wiele ciekawych rzeczy. Na powierzchni rzeki zobaczyli płynące korzenie drzew. Krzyś myślał, że to węgorz. Stchórzył i uciekł. Nagle usłyszeli grzmot. To zbliżała się wiosenna burza. Przerażeni wrócili do domu, zanim zapadł zmierzch.
Po lekcjach w trzeciej klasie zostali tylko dyżurni. Zaraz zabrali się do sprzątania. Andrzej i Jerzyk ustawiają stoliki i krzesła. Marzenka ściera kurz. Trzeba jeszcze podlać kwiaty, wywietrzyć klasę i zetrzeć tablicę.
Uczniowie trzeciej klasy należą do kółka przyrodniczego. Przygotowali pożywienie dla skrzydlatych przyjaciół. Zbierali okruchy chleba i ziarenka chwastów dla wróbelków. Mają też jarzębinę dla jemiołuszek. pomogą ptakom przetrwać zimę.
W naszym ogrodzie jest coraz smutniej. Przekwitły już stokrotki, pachnący groszek i nagietki. Kwitną jeszcze astry i chryzantemy. Już dawno zebrano porzeczki i agrest. Tylko na drzewach dojrzewają jabłka, gruszki i śliwki. Czas wyrywać niektóre warzywa. Mama robi smaczne przetwory na zimę.
Andrzej lubi majsterkować. Ma dużą skrzynkę z narzędziami. Zbiera też różne przedmioty: blaszane pudełka, gwoździe, kawałki drutu. Koledzy często przychodza do niego na narady. Andrzej wie, jak można zrobić skrzynkę do kwiatów. Często majsterkuje przy rowerze. Tatuś mówi, że będzie z niego dobry rzemieślnik.
Pisownia wyrazów z „rz”
Marcin był na spacerze za miastem. Doszedł aż do jeziora. Tu zatrzymał się i patrzył ciekawie. Rybacy łowili ryby w jeziorze. Wkrótce nadjechał Krzysiek na rowerze. bawili się razem dość długo. Przyszli do domu gdy zapadł zmierzch.
Wieczorem nad naszą okolicą przeszła gwałtowna burza. Wyrządziła ona wiele szkody. Wyrwała z korzeniami dwie stare wierzby, pozrzucała z dachów dachówkę. Połamała gałęzie i wierzchołki lip. Bardzo ucierpiały też drzewa owocowe i krzaki malin i porzeczek.
Jedzie tramwaj całym pędem i przystaje przed urzędem. Dzień powszedni to czy święto, pracę w biurze rozpoczęto. Bez kłopotów i bez krzyków, przez uprzejmych urzędników, wiele spraw tu będzie załatwionych w tym urzędzie. Tutaj poczta. Ruch jest duży, bo ten urząd wszystkim służy. W tym okienku urzędniczka sprzedaje do listów znaczki. Tu depesze wysłać można, a tutaj przyjmują paczki.
Wietrzyk psotnik wyskoczył rano spod krzaczka. okręcił się wesoło i rozejrzał dookoła. Rzucil piaskiem w oczy Krzysia, zrzucił kapelusz z głowy przechodnia. Strząsnął z leszczyny trzy złociste orzechy. Przeskoczył przez płot do sadu. Tu strącił dwie dojrzałe gruszki. Wreszcie zmęczony przysiadł pod brzozą.
„Gdy kąt myli się z kontem”
Jak się pisze: góra, płótno,
kłótnia, córka - dobrze wiem.
Lecz się głowię z miną smutną:
ą czy om, en czy ę?
Łatwo ląd pomylić z lontem,
błąd się wkrada w każdy blond.
Kąt brzmi tak, jak jak konto, kontent,
sonda naśladuje sąd.
Tęp te błędy w szybkim tempie!
Proszę pisz: Rysuję romb.
Pan Walenty rąbie węgiel,
Klemens krzyczy: Szybciej rąb.
Piszesz drżąc: Ach, co to będzie?
Z cętką wciąż się miesza cent,
z bombką bąbel. Błąd przy błędzie.
Jak rozwiązać problem ten?
„ O roztargnionej królewnie”
Pewien król miał córkę hożą.
Tę porównać mógłby z zorzą
albo z świeżą, cudną różą.
Ów monarcha, przed podróżą
rzecze głosem dziwnie rzewnym:
„Proszę córki mej, królewny,
ruszam precz za góry sine.
Wróżbą ufam, że nie zginę.
Hen, o tam, spójrz za górami
mieszka mędrzec. On to da mi
sposób pewny, by ma córka
Nie splamiła odtąd pióra
błędem w słowach: półka, bułka,
próchno, dłuto, chrust, jaskółka,
czy też wójt, ogórek, płótno.
Żegnaj”. Córka z miną smutną
czeka króla. Czeka z lękiem:
Może wróci z rózeg pękiem?
Jakoż wkrótce grzmią kopyta,
wraca król, a z królem świta:
„Córuś moja wnet potrafisz
pisać pięknie. Rozchmurz czoło,
masz skarb: teksty „Ortografii”,
„Ortografii na wesoło”.
„ Uparciuch”
Jurek smutny, stracił werwę,
czuje biedak gęsią skórkę.
Jaką będzie miał cenzurkę?
Czy znów mnóstwo dwój oberwie?
Zuch jest z niego na boisku,
W klasie zaś uparty próżnaiak.
Żuczek, żółty, urwis, równia.
Urządź mu dyktando krótkie:
„Józek różę przyniósł Zuzi,
wójt kupuje duże czółno.”
Znajdziesz tutaj błędów tuzin.
„Znów próżnujesz? Ucz się proszę!
Uporządkuj wiedzę mglistą!
Idź, kup słownik!”
No i poszedł.
Poszedł? Pobiegł! Na boisko.
W piłkę graj, bylebyś umiał
(ważna rzecz!) zachować umiar.
Wyrazy z „ó” niewymiennym
chór, córka, czółno, główny, góra, jaskółka, Józef, kłótnia, król, królik, krótki, który, mózg, ogórek, ołówek, płótno, pójdę, półka, północ, późna, próba, próchno, próżniak, rózga, róża, różnica, różny, różowy, skóra, stróż, wiewiórka, włóczka, wróbel, wróżka, źródło, żółty, żółw
Wyrazy z „u”
auto, autobus, autokar, biurko, budzik, budyń, bułka, but, butelka, cukier, dmuchać, długi, drugi, duch, dudek, duży, dziupla, fujarka, fruwać, futro, gruby, grudzień, grupa, gruszka, gruz, gubić, guz, jaszczurka, krasnoludek, kruk, kuchnia, kufer, kukiełka, kukułka, kukurydza, kula, kupić, kura, kuropatwa, chustka, kurz, łupina, łuska, makulatura, marudzić, minuta, mrugać, mruczeć, mucha, muchomor, mundur, mur, musieć, musztarda, musztra, muzeum, nauka, nauczyciel, nudny, okruch, okrutny, okulary, papuga, pazur, południe, puchar, pudło, pułk, pustynia, puszcza, puścić, ropucha, skuwka, struna, sufit, suknia, susza, sznur, szuflada, śruba, trudny, truskawka, turysta, według, według, zasuwka, zguba
Wyrazy z „ó” i „u”
Przed zimą
Leśne i polne zwierzęta przygotowują swe mieszkania na zimę. Niektóre z nich, jak jeż, niedźwiedź, zapadają w sen zimowy. Wiewiórki zaopatrują się przed zimą w pożywienie. Mróz daje im się nieraz we znaki. Mają też one wrogów wśród innych ptaków i ssaków. Jedne ptaki odlatują od nas na południe, do ciepłych krajów, a inne przylatują z północy. Jaskółki odlatują już we wrześniu.
Babie lato
Gdzie przeszła jesień, zostawiła ślad po sobie: srebrne nitki babiego lata. Wyglądają jak sieci tysięcy malutkich pajączków. Na chwilę uśmiechnęło się słońce, wróciło lato. Krótko będzie królowało. zginie tak, jak i jego ślady, jak cienkie niteczki babiego lata.
Zachód słońca
Skończył się zachód słońca. Ogród opustoszał. Pokój wypełnił się dziećmi. Zapanował wesoły nastrój. Stół nakryto barwnym obrusem. Goście poczuli głód i zajęli miejsca. Gospodarz wniósł duży konfitur z truskawek, a gospodyni świeże chrupiące bułeczki i masło.
W górach
Gdybyś wybrał się latem w wysokie góry, to mógłbyś spotkać tam wszystkie pory roku. Nisko jest pełne lato, górale koszą zboże. Trochę wyżej jest chłodniej, hale sa zielone jak wiosenne łąki. Jeszcze wyżej, tam gdzie rosną drobniutkie mchy, chłodno jest jak jesienią. A na wysokich szczytach leży śnieg i lód, zupełna zima.
Wyrazy z „rz” i „ż”
Na grzyby
Jednego wrześniowego dnia Bożenka i Andrzej wybrali się do lasu na grzyby. Wzięli ze sobą duże koszyki i żwawo powędrowali przed siebie. Przeszli przez pole, a potem kładką przez rzekę, nad którą rosły rozłożyste wierzby. Nad rzeką czekała na nich koleżanka. Podążyli więc dalej we trójkę. W lesie rozbiegli się w różne strony. Andrzej nazbierał dużo prawdziwków. Po powrocie na umówione miejsce okazało się, że zamiast grzybów miały bukieciki wrzosu i jarzębiny.
Lekcja
Na korytarzach pusto i cicho. Na każdym korytarzu mnóstwo drzwi. Wszystkie szczelnie pozamykane. Zdawałoby się, że w szkole nie ma nikogo. Ale to tylko tak się wydaje. Za każdymi drzwiami siedzą uczniowie. Siedzą cicho i słuchają, co mówi nauczyciel. Na lekcji hałasować nie wolno.
Na jeżynach
Dzieci zbierały jeżyny na wyrębie, który przecinał las w poprzek. Krzaki jeżyn rosły tu gęsto między świeżo ściętymi pniami, lepkimi jeszcze od żywicy. Gałęzie jeżyn pokryły jagody wielkie, czarne i błyszczące. W lesie było ciemno i chłodno, ale na wyrębie słońce prażyło w plecy, snuły się długie, srebrne nici babiego lata, motyle leśne uwijały się wśród fioletowych dzwonków i spijały sok z kwiatów.