„ ZATWIERDZAM”	Zezwalam na wykorzystanie konspektu
	Grupa szkoleniowa	Podpis	Data
............................................
STANOWISKO SŁUŻBOWE
.............................................
.............................................
DATA

PLAN - KONSPEKT

TEMAT: T/2 Obrona przed czynnikami broni masowego rażenia.

CEL : 1. Zapoznać i nauczyć żołnierzy:

- klasyfikacji broni masowego rażenia;

- Czynników rażącego działania broni wyzwalających się podczasreakcji o charakterze wybuchowym;

- ze skutkami oddziaływania poszczególnych czynników rażenia broni na otoczenie i organizmy żywe.

2. Zapoznać żołnierzy ze środkami obrony przed czynnikami broni masowego rażenia.

METODA: Zajęcia teoretyczne.

MIEJSCE: Sala wykładowa.

CZAS: 90 min.

ZAGADNIENIA: 1. Broń jądrowa.

2. Broń chemiczna.

3. Broń biologiczna

4. Ogólnowojskowy płaszcz ochronny.

5. Maska przciwgazowa MP - 4

6. Indywidualny pakiet przeciwchemiczny. (IPP).

7. Indywidualny pakiet radioochronny (IPR).

8. Pantocid.

I CZĘŚĆ WSTĘPNA

1. Przyjęcie meldunku.

2. Sprawdzenie obecności i wyglądu zewnętrznego.

3. Podanie tematu i celu zajęć.

II CZĘŚĆ GŁÓWNA

Lp.	ZAGADNIENIA	CZAS	CZYNNOŚCI D-CY PLUTONU	CZYNNOŚCI ĆWICZĄCYCH	UWAGI
1.	Broń jądrowa.		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 1.
2.	Broń chemiczna.		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 2.
3.	Broń biologiczna.		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 3.
4.	Ogólnowojskowy płaszcz ochronny.		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 4.
5.	Maska przciwgazowa MP - 4		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 5.
6.	Indywidualny pakiet przeciwchemiczny. (IPP).		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 6.
7.	Indywidualny pakiet radioochronny (IPR).		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 7.
8.	Pantocid		Prowadzę zajęcia zgodnie z PLANEM-KONSPEKTEM. Utrzymuje wysoką dyscyplinę przy omawianiu zagadnienia.	Uważnie słuchają instruktora.	Treść zagadnienia w zał. nr 8.

III CZĘŚĆ KOŃCOWA

1. Przypomnienie tematu i celu zajęć.

2. Wysłuchanie i udzielenie odpowiedzi na zadawane pytania.

3. Podanie tematu na naukę własną.

4. Komenda do zakończenia zajęć.

Załącznik nr 1.

ZAGADNIENIE: Broń jądrowa.

Charakterystyka czynników rażenia:

- fala uderzeniowa to masa sprężonego powietrza rozprzestrzeniająca się od środka wybuchu z prędkością naddźwiękową;

- promieniowanie cieplne źródłem jest kula ognista o temp. do kilku mln. stopni;

- promieniowanie promieni gamma trwa około 15 - 20 s.;

- skażenie promieniotwórcze: olbrzymie ilości substancji promieniotwórczych wytwarzających podczas reakcji jądrowej . Rozpadowi ich toważyszy promieniowanie gamma i beta . Stopień skarzenia - rentgen na godz. Skażeniu ulegają drogi oddech., przewód pokarmowy.

Załącznik nr 2.

ZAGADNIENIE: Broń chemiczna.

Działanie polega na wykorzystaniu toksyczności bojowych środków trujących (czyli takich związków, które mogą wywołać masowe porażenia żołnierzy lub obniżyć ich gotowość bojową). Środki trujące w zależności od zachowania zdolności bojowej w terenie dzielimy na :

- trwałe (TST) - od kilku godzin do kilku tygodni;

- nietrwałe (NTS) - do 1 godz.

Podział ŚT w zależności od sposobu działania na organizmy żywe:

- paralityczno - drgawkowe ;

- parzące;

- ogólnotrujące;

- duszące;

- drażniące;

- psychochemiczne;

- roślinobójcze.

Środi trujące można przenosić jako:

- pociski rakietowe;

- bomby lotnicze;

- lotnicze przyrządy wylewcze i specjaqlne instalacje chemiczne.

Załącznik nr 3.

ZAGADNIENIE: Broń biologiczna.

Wykorzystuje się ją w celu masowego zakażania ludzi i zwierząt. Czynnikami zakażającymi są środki biologiczne do których należą drobnoustroje chorobotwórcze takie jak:

- grzyby;

- bakterie;

- wirusy.

Objawy zakażenia:

- Czasowa niezdolność do walki a nawet śmierć.

Podstawą zakażenia jest:

- wdychanie zakażonego powietrza;

- dostanie się jadów i drobnoustrojów do błon śluzowych i uszkodzonej skóry;

- spożywanie zakażonej żywności i wody;

- ukłucia przez zakażone owady.

Załącznik nr 4.

ZAGADNIENIE: Ogólnowojskowy płaszcz ochronny.

Ogólnowojskowy płaszcz ochronny zabezpiecza żołnierza przed działaniem środków trujących, promieniotwórczych i biologicznych, promieniowaniem cieplnym, środkami zapalającymi (napalmem) oraz przed opadami atmosferycznymi. W skład ogólnowojskowej odzieży ochronnej wchodzą:

- ogólnowojskowy płaszcz ochronny z pokrowcem;

- pończochy ochronne i rękawice ochronne.

Ogólnowojskowy płaszcz ochronny można wykorzystać jako:

- narzutkę - w razie niespodziewanego chemicznego lub biologicznego napadu nieprzyjaciela;

- płaszcz ochronny - podczas działań w terenie skażonym zarówno pieszo, jak i na środkach transportowych, w czasie przeprowadzenia częściowych zabiegów specjalnych oraz do ochrony przed deszczem;

- kombinezon - podczas działania w terenie silnie skażonym środkami trującymi lub skażonymi substancjami promieniotwórczymi i środkami biologicznymi, podczas prowadzenia całkowitych zabiegów specjalnych.

Załącznik nr 5.

ZAGADNIENIE: Maska przeciwgazowa MP - 4.

Maska przeciwgazowa MP - 4 służy do ochrony dróg oddechowych, oczu i twarzy przed działaniem bojowych środków trujących i biologicznych oraz substancji promieniotwórczych. Jest ona maską filtracyjną.

Maska przeciwgazowa MP - 4 składa się z następujących części:

- części twarzowej;

- nakładki z zaworem wdechowym;

- nagłowia taśmowego;

- tkaniny przeciwzaroszeniowej;

- nakładek okularowych;

- worka z folii;

- torby nośnej.

Przygotowanie maski do użycia obejmuje:

- dobranie odpowiedniego numeru;

- umycie lub zdezynfekowanie maski;

- włożenie do komór policzkowych wkładek filtrosorbcyjnych i nałożenie nakładek z zaworami wdechowymi;

- przetarcie szkieł okularowych tkaniną przeciwzaroszeiową;

- nałożenie nakładek okularowych (w temp. < 0 stopni C);

- włożenie szkie korekcyjnych (dotyczy żołnierzy z wadami wzroku);

- dopasowanie maski;

- wstępne sprawdzenie szczelności maski;

- sprawdzenie szczelności maski w komorze gazowej.

Maskę MP - 4 nosi się w następujących położniach:

- marszowym;

- pogotowia;

- bojowym.

Załącznik nr 6.

ZAGADNIENIE: Opatrunek osobisty.

W skład indywidualnego sanitarnego wyposażenia żołnierza wchodzi opatrunek osobisty, indywidualny pakiet przeciwchemiczny, indywidualny pakiet radioochronny oraz pantocid.

Opatrunek osobisty wydaje się żołnierzowi na okres działań wojennych, służy on do opatrywania ran w ramach samopomocy i pomocy wzajemnej. Przechowuje go się w specjalnej kieszeni kurtki. Jest to opaska z dwoma kompresami, jednym przymocowanym do opaski na stałe, a drugim ruchomym (przesuwanym). Opatrunek osobisty znajduje się w wodoszczelnym opakowaniu z płótna podgumowanego, na zewnętrznej stronie opakowania jest podany sposób użycia. W celu otwarcia opatrunku należy prawą ręką oderwać nadcięty brzeg opakowania, wyjąć opatrunek owinięty w papier pergaminowy, wyjąć agrafkę i wpiąć ją np. w klapę munduru, po czym odwinąć opatrunek z papieru. Zakładając opatrunek, trzeba pamiętać, że nie wolno dopuścić do zanieczyszczenia rany. Nie należy dotykać rany rękami, przemywać, usuwać pocisku z rany, odłamków i innych przedmiotów, wprowadzać do jamy brzusznej wypadniętych trzewi. Przykładając kompresy opatrunku osobistego, należy pamiętać, aby strona zewnętrzna oznaczona kolorową nitką była zwrócona ku górze, a strona wewnętrzna (nie oznaczona) ku ranie. Nigdy nie wolno dotykać palcami tej powierzchni kompresu, która ma zetknąć się z raną. Jeżeli mamy do czynienia z jedną raną przykłada się do niej oba kompresy. Jeśli rana ma wlot i wylot kładzie się po jednym kompresie na każdy otwór, przesuwając ruchomy kompres wzdłuż opaski na odpowiednią odległość. Kompresy przymocowuje się za pomocą opaski, której koniec przypina się agrafką lub - po rozdarciu wzdłuż - zawiązuje na węzeł. Do opatrzenia rozległych ran klatki piersiowej, brzucha lub innych części ciała potrzeba kilku opatrunków osobistych. Przy zranieniach drążących w głąb klatki piersiowej na kompresy opatrunku (celem uszczelnienia) zakłada się podgumowane opakowanie i dokładnie bandażuje.

Załącznik nr 7.

ZAGADNIENIE: Indywidualny pakiet przeciwchemiczny (IPP).

Indywidualny pakiet przeciwchemiczny (IPP) jest przeznaczony do wykonywania częściowych zabiegów:

- sanitarnych - odkażania ciała (skóry);

- specjalnych - odkażania niewielkich powierzchni umundurowania, broni i oporządzenia.

W pudełku pakietu znajdują się dwa pojemniki plastykowe - mniejszy, w którym znajduje się płyn do odkażania fosforoorganicznych środków trujących typu sarin oraz większy, zawierający wewnątrz szklaną ampułkę - do odkażania środków trujących typu iperyt. Zawartość dużego pojemnika używa się dopiero po zgnieceniu szklanej ampułki i wymieszaniu składników. Zwykle, gdy środek trujący nie jest zidentyfikowany, przy wykonywaniu częściowych zabiegów sanitarnych i specjalnych najpierw używamy odkażalnika z małego, a następnie z dużego pojemnika.

Ponadto w pudełku znajdują się fiolki szklane (2 lub 4) z tzw. mieszanką przeciwdymną. W razie bólu nosa, gardła, uczucia dławienia lub duszności przełamuje się fiolkę, a zawarty w niej płyn wącha aż do ustąpienia dolegliwości. IPP przechowuje się w torbie na maskę przeciwgazową, w specjalnej kieszonce.

Załącznik nr 8.

ZAGADNIENIE: Indywidualny pakiet radioochronny (IPR).

Indywidualny pakiet radioocronny (IPR) przeznaczony jest do udzielania pomocy w przypadkach zatruć środkami fosforoorganicznymi (typu sarin), a także do zapobiegania i przeciwdziałania skutkom napromienienia w przypadku użycia przez nieprzyjaciela broni jądrowej.

W skład IPR wchodzą:

- tabletki nr 1 - w opakowaniu czerwonym - zawierające środek radioochronny. Przed spodziewanym napromienieniem zażywa się 2 tabl., w razie dłuższego przebywania w strefie skażonej przyjmuje się po około 6 godzinach ponownie 2 tabl.;

- tabletki nr 2 - w opakowaniu żółtym - zawierające także środek radioochronny. Przyjmuje się je podobnie jak tabletki nr 1 - najlepiej przed wkroczeniem w strefę skażoną lub na sygnał o skażeniu promieniotwórczym terenu;

- tabletki nr 3 - w opakowaniu białym - zawierające środek o działaniu przeciwwymiotnym. Środek ten zwykle jest stosowany w przypadku choroby lokomocyjnej, może służyć do leczenia objawowego choroby popromiennej. Jednorazowo przyjmuje się 1-2 tabl.;

- tabletki nr 4 - w opakowaniu czarnym - zawierają środek uspokajający i przeciwwymiotny. Stosowane są łącznie (2 szt.) z tabl. nr 3 (1 szt.) trzy, cztery razy dziennie w razie napromienienia dawką przewyższającą dopuszczalne normy;

- tabletki nr 5 - w opakowaniu zielonym - zawierające także środek uspokajający. Przyjmuje się je (1-2 szt.) w stanach nadmiernego pobudzenia nerwowego;

- tabletki nr 6 - w opakowaniu niebieskim - zawierające antybiotyk. W przypadku napadu chemicznego, podejrzenia użycia broni biologicznej oraz w razie zranienia lub oparzenia przyjmuje się zwykle 2 tabl. i następnie po 6 godz. kolejne 2.;

- strzykawka indywidualna (7) - zawierająca odtrutkę na fosforoorganiczne środki trujące typu sarin. Zawartość strzykawki po zdjęciu ochraniacza z igły wstrzykuje się domięśniowo, zwykle w górną część uda.;

- strzykawka indywidualna (8) - zawierająca środek przeciwbólowy, który w razie silnego bólu stosuje się domięśniowo.

Załącznik nr 9.

ZAGADNIENIE: Pantocid

Pantocid obok opatrunku osobistego, IPP, IPR należy do indywidualnego sanitarnego wyposażenia żołnierza. Są to tabletki (20 szt.) znajdujące się w szklanej rurce. Służą one do odkażania wody ( w przypadku zanieczyszczeń bakteryjnych). 2 tabl. powodują odkażenie 1l. wody w ciągu 30 min. Wodę zlewa się znad utworzonego osadu. Zawartość czynnego chloru w preparacie zmniejsza się przy długim okresie przechowywania, dlatego w przypadku stosowania pantocidu sprzed kilku lat (ostatnie 2 cyfry nr serii oznaczają rok produkcji), należy używać do odkażania wody 4 tabl. na 1l. wody.

OPRACOWAŁ:

---