834


Wrażenia i spostrzeżenia

Wrażenie - najprostsza forma poznania rzeczywistości; odzwierciedlenie jakiejś pojedynczej własności przedmiotu lub zjawiska np. jego barwy, dźwięku, smaku, zapachu, ciepła lub zimna.

Wrażenie powstaje w wyniku pobudzenia złożonych układów komórek nerwowych zwanych analizatorami, które dokonują analizy bodźców, przetwarzając ich energię w impulsy nerwowe.

Psychika wrażeniowa - psychika sensoryczna.

WRAŻENIA WZROKOWE

Budowa oka ( oko porównuje się do aparatu fotograficznego)

gałka oczna- jest kulista i ruchoma, chroni ją od tyłu i z boków osłona kostna oczodołu, zaś od przodu powieki i rzęsy.

przeźroczyste ciała (zamiast obiektywu), załamujące światło:

- rogówka

- przednia i tylna komora wypełnione cieczą

- ciałko szkliste ( galaretowata masa)

- soczewka

soczewka- wisi w elastycznym worku, dochodzą do niej z obu stron mięśnie ciałka rzęskowego, które powodują jej napinanie i rozluźnianie.

Soczewka może zmieniać kształt na bardziej wypukły lub wklęsły, dzięki czemu możemy wyraźnie oglądać raz przedmioty dalekie, a raz bliskie = akomodacja

Na dnie oka powstaje pomniejszony i odwrócony obraz rzeczywistego przedmiotu.

tęczówka ( przysłona w aparacie fot.) - barwna, kurczliwa, w środku ma okrągły otwór zwany źrenicą o szerokości 2-5 a nawet 8 mm zależnie od siły światła.

Przy słabym oświetleniu tęczówka kurczy się, a źrenica rozszerza, wpuszczając możliwie dużo światła ( np. o zmroku, ciemne przedmioty)

Przy zbyt silnym i jaskrawym oświetleniu tęczówka rozszerza się, a źrenica kurczy chroniąc oko od porażenia światłem.

siatkówka ( światłoczuła płyta aparatu fot.) - zajmuje prawie całą wew powierzchnię gałki ocznej; jest osadzona w naczyniówce - błonie zawierającej liczne naczynia krwionośne

Miejsca siatkówki:

plamka żółta - miejsce najbardziej czułe na światło, znajduje się na linii widzenia, naprzeciw źrenicy

ślepa plamka - miejsce zupełnie niewrażliwe na bodźce wzrokowe, tu wchodzi do gałki ocznej nerw wzrokowy.

CZOPKI + PRĘCIKI = FOTORECEPTORY ( komórki odbiorcze)

czopki, pręciki = „ziarno” dla fotografa; zapewniają ostrość widzenia

pręciki - występują w grupach, po kilka pręcików połączonych w jedną komórkę nerwową.

czopki - każdy z nich łączy się oddzielnie z pojedyncza komórką nerwową.

W pręcikach znajduje się purpura wzrokowa niezbędna do widzenia nocnego i o zmierzchu, w czopkach - fiolet wzrokowy zapewniający widzenie dzienne.

Przy przejściu z ciemności do światła i na odwrót przez jakiś czas nie widzimy dobrze otaczających nas przedmiotów, gdyż oko musi się przystosować do zmiany warunków oświetlenia ( musi włączyć odpowiedni aparat - pręciki lub czopki) = adaptacja oka

Widmo słoneczne - światło słoneczne przepuszczone przez pryzmat rozszczepia się na rożnobarwną wstęgę.

Oko reaguje na światło o długości fal 390-760 mm

Rozmieszczenia barw widma wzdłuż koła- naprzeciw siebie barwy dopełniające

niebieska - żółta

czerwona - zielona

Zmieszanie tych barw w odpowiednim stosunku - otrzymanie naturalnej szarości.

Zmieszanie 2 barw niedopełniających się - barwa pośrednia

czerwony + żółty = pomarańczowy

czerwony + niebieski = fioletowy

Teorie widzenia barw

  1. teoria trzech składników

- zapoczątkował ją Michaił W.Łomonosow w połowie XVIII w.

- rozbudowali ją Thomas Young i Hermann von Helmholtz w XIX w.

- w siatkówce występuję 3 rodzaje elementów odbiorczych, wrażliwe na 3 podstawowe barwy ( czerwona, zielona, niebieska). Zależnie od wzajemnego stosunku procesów pobudzenia tych elementów powstaje wrażenie odpowiedniej barwy.

Punkt wyjściowy tej teorii prawo mieszania się barw

Przez zmieszanie barw: czerwonej, zielonej i niebieskiej można otrzymać wszystkie inne barwy.

daltonizm - ślepota na odcienie barw czerwonych i zielonych ; występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet , rzadko zdarza się u ludzi całkowita ślepota na barwy.

WRAŻENIA SŁUCHOWE ( narządem odbiorczym dla nich jest ucho)

W uchu znajdują się narządy dwóch różnych zmysłów - słuchu i równowagi.

Budowa ucha:

Każde ucho dzieli się na trzy części: ucho zewnętrzne, środkowe i wewnętrzne, każda z tych części odbiera dźwięk lub ruch w inny sposób.

Ucho zew - jest pozostałością ewolucyjną, nie odgrywa większej roli przy doznawaniu wrażeń słuchowych, zbiera drgania cząstek powietrza. Dochodzą one przez kanał słuchowy do błony bębenkowej, wprowadzając ją w drgania.

Ucho zewnętrzne stanowi "tubę akustyczną", składa się z małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego.

Małżowina uszna- zbudowana jest ze skóry i chrząstki, jej zadaniem jest pobieranie bodźców akustycznych ze środowiska zewnętrznego, które poprzez kanał słuchowy przekazywane są do ucha wewnętrznego. Zbudowana jest z delikatniej, podatnej na odkształcenia tkanki chrzęstnej. Przewód słuchowy zewnętrzny- przewodzi fale głosowe do błony bębenkowej.

Błona bębenkowa -przezroczysta błona oddzielająca ucho zew od środkowego; fale głosowe wprawiają ją w drgania.

Po wew stronie tej błony znajdują się 3 przewodniki kostne ucha środkowego, są to:

- młoteczek

- kowadełko

- strzemiączko

Przewodniki te przewodzą dźwięki do owalnego okienka, stąd dostają się one do ucha wewnętrznego.

ślimak - spiralny kanał kostny, miejsce odbierania wrażeń słuchowych, przedzielony jest przegrodą i wypełniony płynem.

W jego górnej części ( narządzie Cortiego) mieszczą się właściwe receptory słuchowe:

- przewód przedsionkowy

- błona przedsionkowa

- przewód ślimakowy

- błona pokrywkowa

- narząd Cortiego

- błona podstawowa

- przewód bębenkowy

- nerw słuchowy

Nacisk na płyn w ślimaku wywołuje ruchy błony podstawowej, na której jest położony narząd Cortiego. Komórki słuchowe tego narządu opatrzone rzęskami połączone są z zakończeniami nerwu słuchowego Pobudzenie dociera do ośrodków podkorowych słuchu a następnie do korowej części analizatora słuchu w płacie skroniowym.

Teorie słyszenia

Teoria rezonansowa opracowana przez Hermana Helmholtza.

Błona podstawowa działa jak szereg rezonatorów, tzn. włókna są nastrojone na określoną częstotliwość drgań i sygnalizują do mózgu odpowiednie impulsy.

Inne rodzaje wrażeń

Wrażenia:

  1. odzwierciedlające cechy przedmiotów i zjawisk znajdujących się w naszym otoczeniu

  2. odzwierciedlające stan naszego organizmu i ruchy ciała

Charles S. Sherrington podzielił wszystkie narządy zmysłów na:

- eksteroreceptory - odbierają podniety bądź to z pewnej odległości (telereceptory) bądź tez przy bezpośrednim zetknięciu się z przedmiotem (kontaktoreceptory)

- interoreceptory - dostarczają informacji o tym co dzieje się w naszych narządach wew., a także orientują nas w zmianie położenia ciała, ruchach itp.

Wrażenia odbierane przez te narządy to m.in. węchowe, smakowe, dotykowe, ciepła i zimna, organiczne, równowagi, mięśniowo-ruchowe, bólowe

SPOSTRZEŻENIA

Spostrzeżenie - suma wrażeń + inne elementy ( spostrzeżenia są niezwykle złożone; spostrzegamy: zjawiska, zdarzenia, rzeczy i ludzi, melodię piosenki, koloryt np. nieba o określonej porze dnia)

Spostrzeżenie - proces psychiczny który polega na odzwierciedlaniu w świadomości całokształtu danego przedmiotu lub zjawiska oddziałującego w danej chwili na nasze analizatory.

Spostrzeżenie stanowi wyższy stopień zmysłowego poznania rzeczywistości ( w porównaniu z wrażeniem)

Wyodrębniamy spostrzeżenia: wzrokowe, słuchowe, dotykowe, wielozmysłowe (polisensoryczne)

Spostrzeżenia (wg zjawisk rzeczywistości które przez nie spostrzegamy)

  1. spostrzeganie przedmiotów - tj. konkretnych, materialnych rzeczy znajdujących się w naszym otoczeniu

  2. spostrzeganie przestrzeni i stosunków przestrzennych między rzeczami

  3. spostrzeganie czasu - tj. stosunków czasowych miedzy przedmiotami i zjawiskami

  4. spostrzeganie ruchów - zarówno istot, przedmiotów, jak tez ruchów naszego ciała

Właściwości procesu spostrzegania:

- stałość spostrzeżeń

- organizacja spostrzeżeń która polega na strukturacji bodźców

Apercepcja - spostrzeżenia zależą od doświadczeń, wiadomości, zainteresowań czy nastawienia.

Apercepcja wpływa na wybiórczość czyli wyodrębnianie ze środowiska uprzywilejowanych treści przez danego człowieka i odzwierciedlaniu ich w świadomości .

Rola słowa w spostrzeżeniu

  1. Rozpoznanie ogólne, niespecyficzne („jakieś” np. jakieś maszyny - nazwa ogólna)

  2. Rozpoznanie specyficzne („nazwa, rodzaj” - przedmiot znamy z doświadczenia)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
(120) leonowiczBukala KS nr 4id 834
834 iN @veRAGE5
834
Organisationsbuch der NSDAP (1943, 834 Seiten)
01.Intro, 834 kolumny płyną
834
834
834
834
13.OUTRO, 834 kolumny płyną
834
(120) leonowiczBukala KS nr 4id 834
834 iN @veRAGE5
834
concert 834 p
202 RM 834 Service schematics v1 0
834 5th Avenue Penthouse for Billionaire

więcej podobnych podstron