Porównanie modo Indicativo (tryb oznajmujący) i modo Subjuntivo (tryb łączący)
Comparación del modo Indicativo y el modo Subjuntivo
Sytuacje obiektywne oraz subiektywne
W przeciwieństwie do czasów trybu Indicativo, czyli oznajmującego, które określają czynność jako fakt - akcję dokonaną, czasy trybu Subjuntivo zazwyczaj służą do wyjaśnienia prawdopodobieństwa, możliwości spełnienia danej czynności w sposób subiektywny. Porównajmy dwa zdania:
Indicativo: Juan vino anoche a mi casa. (Juan przyszedł do mnie do domu wczoraj wieczorem.)
Subjuntivo: Es posible que Juan viniera anoche a su casa. (To możliwe, że Juan przyszedł wczoraj wieczorem do niej do domu.)
Trybu Subjuntivo używamy także, aby mówić o uczuciach, emocjach i rozkazach:
Quiero que vengas conmigo. (Chcę, żebyś pojechał ze mną.)
No vengas conmigo. (Nie jedź ze mną.)
Trybu Subjuntivo nie używa się w zdaniach złożonych, w których w zdaniu nadrzędnym i podrzędnym jest ten sam podmiot. Gdy podmiot zdań składowych jest taki sam, w języku hiszpańskim zamiast zdania podrzędnego pojawia się bezokolicznik. Porównajmy dwie sytuacje:
Infinitivo: Necesito preparar una ensalada para mañana. (Potrzebuję przygotować na jutro sałatkę.)
Subjuntivo: Necesito que me prepares una ensalada para mañana. (Potrzebuję, żebyś przygotował dla mnie jedną sałatkę na jutro. )
Trybu Subjuntivo użyjemy również w przypadku czasowników wyrażających poradę, rozkaz czy ostrzeżenie, np.
Blanca me aconseja que acepte el trabajo. (Blanca mi radzi, żebym przyjęła tą pracę.)
Te recomiendo que pruebes este plato. = Pueba este plato. (Radzę ci, żebyś spóbował to danie. = Spóbuj tego dania)
Le he advertido que no vaya con él. (Ostrzegałam go, żeby z nim nie szedł.)
No quiero que vengas conmigo. (Nie chcę, żebyś ze mną jechała.)
Te prohíbo que tu exnovia venga con nosotros. (Zabraniam ci, żeby twoja była dziewczyna jechała z nami.)
Czasowniki typu creer
Czasownikowi creer (myśleć, uważać) w formie twierdzącej towarzyszy zawsze tryb oznajmujący. Z kolei forma przecząca No creo będzie się łączyć z trybem Subjuntivo, gdyż wyraża ona wątpliwość. Porównajmy:
Creo que esta película es inetersante. (Uważam, że ten film jest interesujący.)
No creo que esta película sea interesante. (Nie sądzę, żeby ten film był interesujący.)
Natomiast w przypadku pytania z użyciem zaprzeczonej formy czasownika creer możemy użyć zarówno Subjuntivo jak i Indicativo, w zależności od naszej znajomości tematu. Gdy mowa o sytuacji nieznanej, najlepiej jest użyć trybu Subjuntivo:
¿No crees que esta película sea interesante? (Nie uważasz, żeby ten film był interesujący? (Film mógłby być interesujący, ale tego nie wiemy.))
Gdy mówimy o sytuacjach dobrze nam znanych, użyjemy trybu Indicativo:
¿No crees que esta película es interesante? (Nie uważasz, że ten film jest interesujący? (Ja uważam, że film jest interesujący i zadaję pytanie z oczekiwaniem na poparcie mojego zdania))
Wątpliwości i pewność
W przypadku wątpliwości na dany temat użyjemy trybu Subjuntivo:
Dudo que vengan. (Wątpię, żeby przyszli.)
Forma przecząca czasownika dudar łączy się także z trybem Subjunivo:
No dudo que vengas.( Nie wątpie, że przyjdziesz.)
Wyrażenia, które wyrażają wątpliwość, mogą być następujące:
Es posible (que) (Jest możliwe, że)
Puede ser (que) (Może być, że)
Es probable (que) (Jest prawdopodobne, że)
No es seguro (que) (Nie jest pewne, że)
Es dudoso (que) (Jest wątpliwe, że)
Es posible que me vaya con nosotros. (Jest możliwe, że z wami pojadę.)
Puede ser que alguien le haya llamado. (Być może ktoś do niego dzwonił.)
Es probable que tu jefe no haya obtenido esos documentos. (Jest możliwe, że twój szef nie otrzymał tych dokumentów.)
No es seguro que el partido entre Nadal y Federer termine hoy. (Nie jest pewne, że mecz między Nadalem a Federerem skończy się dziś.)
Es dudoso que Juan venga con su nueva novia. (Jest wątpliwe, żeby Juan przyszedł ze swoją nową dziewczyną.)
Gdy nie chcemy wyrazić wątpliwości, zazwyczaj nie używamy Subjuntivo. Z trybem oznajmującym Indicativo łączą się następujące wyrażenia:
Es obvio (que) (Jest oczywiste, że)
No hay duda (que) (Nie ma wątpliwości, że)
Es cierto (que) (Jest prawdą, że)
Es seguro (que) (Jest pewne, że)
Es evidente (que) (Jest oczywiste, że)
Es verdad (que) (To prawda, że)
Estar seguro (de que) (To pewne, że)
Estar convencido (de que) (Być przekonanym, że)
a także czasownik saber (wiedzieć)
Es obvio que no váis a resolver este problema sin su ayuda. (To oczywiste, że nie rozwiążecie tego problemu bez jego pomocy.)
Es cierto que no perderán este partido. (To pewne, że nie przegrają tego meczu.)
Para los demás es evidente que es su peor película. (Dla wszystkich jest oczywiste, że to jego najgorszy film.)
Estoy convencido de que Julia volverá. (Jestem przekonany, że Julia wróci.)
Sé que Nadal va a ganar el partido. (Wiem, że Nadal wygra mecz.)
Istnieją także czasowniki, które pomimo wyrażania wątpliwośi lub subiektywnego wrażenia łączą się z trybem Indicativo. Należą do nich creer (sądzić, uważać), parecer que (wydawać się, że), pensar (myśleć).
Creo que estás equivocado. (Uważam, że się mylisz.)
Pienso que va a llover. (Myślę, że będzie padać.)
Parece que está enfadado. (Wydaje się, że jest obrażony.)