Sprawozdanie nr 8

Doświadczenie 2.2 Wypieranie wodoru z wodorotlenków.

1. Celem doświadczenia jest zaobserwowanie jak szybko wypiera się wodór z wodorotlenków.

2. Korzystałam z probówek oraz z metalicznego cynku, glinu i z 6 M NaOH.

Do dwóch probówek zawierających a) metaliczny cynk i b) glin dodałam niewielką ilość 6M NaOH. Po 5 minutach porównałam zmiany jakie zaszły w obu probówkach.

1. metaliczny cynk

Po pięciu minutach w probówce nic się nie działo, reakcja nie zaszła. Spowodowane jest to tym, iż cynk jest metalem, który nie reaguje z wodorotlenkami ponieważ wodorotlenek pokrywa powierzchnię metalu i hamuje, a nawet uniemożliwia zajście reakcji.

2. glin

Po pięciu minutach w probówce wydzielały się pęcherzyki wodoru i wytrącił się mleczny osad. Spowodowane jest to tym, iż glin należy do pierwiastków amfoterycznych, mniej szlachetnych od wodoru, które wypierają wodór z roztworów mocnych zasad.

Al + 3 Na⁺ + OH^- → 3 Na⁺ + AlO₃^3- + 1,5 H₂ ↑

Doświadczenie 2.2 Określanie głównego składnika stopu.

1. Celem doświadczenia jest określenie głównego składnika stopu.

2. Korzystałam z probówek, z otrzymanej próby oraz z następujących odczynników:

HCl ( 1+1), 0.2 M NaOH, 2 M NaOH, H₂O₂, 0.2 M NH₃ • H₂O, 2 M NH₃ • H₂O, (NH₄)₂S, KI, K₂[Hg(SCN)₄]

Na początku sprawdziłam czy moja próba reaguje z kwasem solnym ( HCl 1+1 ). W tym celu do probówki z próbą dodałam około 2 cm³ roztworu kwasu solnego ( 1+1 ) i obserwowałam co się dzieje. W mojej probówce wydzielały się pęcherzyki wodoru - z tego wynika, że moja próba reaguje z kwasem solnym. Po 10 minutach ( częściowym rozpuszczeniu mojej próby ) rozcieńczyłam roztwór wodą destylowaną, a następnie wykonałam odpowiednie reakcje na wykrycie kationów.

ODCZYNNIK	RODZAJ REAKCJI	OBSERWOWANE ZJAWISKO	WNIOSEK
NaOH 0.2 M	Reakcja strąceniowa	Wytrącił się biały osad Zn(OH)2	Mogą to być kationy: Zn^2+, Al^3+, Pb^2+, Mg^2+
NaOH 2.0 M	Reakcja kompleksowania	Osad rozpuścił się ZnO2^2	Mogą to być kationy: Zn^2+, Al^3+, Pb^2+
H2O2	Brak reakcji	Brak reakcji	Mogą to być kationy: Zn^2+, Al^3+, Hg^2+, Mg^2+
NH3 • H2O 0.2 M	Reakcja strąceniowa	Wytrącił się biały osad Zn(OH)2	Mogą to być kationy: Zn^2+, Al^3+, Pb^2+, Mg^2+, Hg^2+
NH3 • H2O 2.0 M	Reakcja komplesowania	Osad rozpuścił się [ Zn(NH3 )6 ]^2+	Mogą to być kationy: Zn^2+, Pb^2+
(NH4)2S	Reakcja strąceniowa	Wytrącił się biały osad ZnS	Mogą to być kationy: Zn^2+, Al^3+, Mg^2+
KI	Brak reakcji	Brak reakcji	Mogą to być kationy: Zn^2+, Fe^2+, Al^3+, Mn^2+, Mg^2+, Cr^3+
K2[Hg(SCN)4]	Reakcja strąceniowa	Wytrącił się biały osad Zn[Hg(SCN)4]↓	Mogą to być kationy: Zn^2+,

Z przeprowadzonego doświadczenia wynika, że kation, który znajduje się w mojej analizie stopu to: Zn²⁺ .

Reakcje:

Zn⁰ + 2 H⁺ + 2 Cl^- → Zn²⁺ + 2 Cl^- + H₂↑

I Zn²⁺ + 2OH^- → Zn(OH)₂↓

II Zn(OH)₂↓ + 2OH^- → ZnO₂^2- + 2 H₂O lub [Zn(OH)₄]^2-

↓ ↓

cynkan ( II ) tetrahydroksocynkan ( II )

III Zn²⁺ + H₂O₂ → brak reakcji

IV Zn²⁺ + 2 NH₃• H₂O → Zn(OH)₂↓ + 2 NH₄

V Zn(OH)₂↓ + 4NH₃ → [ Zn(NH₃)₆]²⁺ + 2 OH^-

↓

jon tetraaminacynku (II)

VI Zn²⁺ + S^2- → CuS↓

↓

siarczek cynku (II)

VII Zn²⁺ + I^- → brak reakcji

VIII Zn²⁺ + [Hg(SCN)₄]^2-→ Zn[Hg(SCN)₄]↓

↓

tetratiocyjanianortęcian cynku ( II )

1

1

---