1.Typy zależnosci funkcjonalnych:

Relacja jeden-do-jednego

Dwie tabele łączy relacja jeden-do-jednego, gdy każdemu wierszowi z jednej tabeli przy­porządkowany jest co najwyżej jeden wiersz z drugiej tabeli. Ten typ relacji jest naj­rza­dziej spotykany, ponieważ w większości przypadków możesz powiązane informacje umiesz­czać w jednej tabeli. Jednakże, ze względów bezpieczeństwa, możesz zde­cy­do­wać, iż należy informacje rozdzielić na dwie tabele. Również skomplikowane transakcje finansowe zawierają wiele relacji jeden-do-jednego.

Relacja jeden-do-wielu

Najpopularniejszy typ relacji, relacja jeden-do-wielu, występuje wtedy, gdy tabela ma wie­le (lub nie ma w ogóle) powiązanych rekordów w drugiej tabeli.

Relacja wiele-do-wielu

O relacji wiele-do-wielu mówimy wówczas, gdy każdemu wierszowi z jednej tabeli od­po­wiada wiele wierszy w drugiej tabeli, a każdemu wierszowi z drugiej tabeli od­po­wia­da wiele wierszy w pierwszej. Jedynym sposobem na przedstawienie w Accessie relacji wie­le-do-wielu jest użycie tabeli „łączącej”, w której jako klucze obce znajdują się klu­cze główne obu tabel.

2. Postaci normalizacyjne baz danych:

Pierwsza postać normalna

W pierwszej postaci normalnej wszystkie kolumny w tabeli muszą posiadać wartości ato­mowe. Innymi słowy, każde pole może zawierać tylko jedną wartość, a nie listę war­toś­ci lub powtarzającą się grupę danych. Wiele kartotekowych baz danych przechowuje dane w ten sposób, co znacznie utrudnia ich przeszukiwanie.

Druga postać normalna

Mówimy, że tabela jest w drugiej postaci nor­mal­nej, gdy jest w pierwszej postaci normalnej i jednocześnie każde z jej pól nie bę­dą­cych polem klucza głównego jest w pełni zależne od całego klucza głównego. Innymi sło­wy, część informacji może być przechowywana w innej tabeli i pobierana z niej po­przez odnośnik.

Trzecia postać normalna

Z tabelą w trzeciej postaci normalnej mamy do czy­nie­nia, gdy wszystkie pola, nie będące polami klucza głównego, są wzajemnie zależne.

3.Klucz:

Kiedy tworzysz aplikacje bazy danych, każda tabela przedstawia odrębną jednostkę lub pro­ces występujący w rzeczywistym świecie. Sposobem na zapewnienie uni­kal­ności każdej z zasad jest ustawienie klucza głównego dla każdego wiersza.

Klucz główny to pole lub grupa pól (mówimy wtedy o wielopolowym kluczu głów­nym), które jest unikatowym identyfikatorem tego wiersza. Klucz główny musi być uni­ka­to­wy.

Ac­cess poz­­wala uczynić pole kluczem głównym, poprzez nadanie mu wartości Klucz w wi­do­ku Projekt tabeli. Access sprawdzi wówczas, czy dane w tym polu są unikatowe i nie wy­stępują w nim duplikaty. Podczas projektowania systemu zarządzającego kontaktami, jako klucz możesz wybrać Naz­wisko, Telefon lub e-mail (pola takie powszechnie nazywane są „polami-kan­dy­da­ta­mi”). Ogólna zasada projektowania baz danych głosi, że klucz powinien być jak naj­prost­szy, unikatowy i jak najrzadziej zmieniany. Nazwisko może się zmieniać na skutek zawar­cia małżeństwa, rozwodu itp. Numery telefonów i adresy e-mail zmieniają się cią­gle. Dobrym kluczem byłby numer PESEL, ale co, gdy dana osoba nie jest obywatelem pol­skim? W tej sytuacji Access umożliwia Ci utworzenie pola Autonumerowanie, które sta­nie się polem klucza podstawowego. Autonumerowanie jest samogenerującą się war­toś­cią liczbową, która będzie wzrastać z każdym nowym rekordem.

Klucz obcy - Klucz główny staje się bardzo ważny, gdy chcesz go użyć w innej tabeli. Można przechowywać wartość klucza głównego jednej tabeli, aby przedstawiać rekordy w innej tabeli. Wówczas mówimy o kluczu obcym, który bę­dzie podstawą relacji.

4. Pojęcia:

Relacje są sposobem na połączenie informacji przechowywanych w różnych tabelach. Utworzenie relacji to zdefiniowanie powiązań między tabelami poprzez sprzężenia, umożliwia to pogrupowanie danych w logiczne całości. Generalnie, jeśli jakaś informacja powtarza się wielokrotnie, warto umieścić ją w osobnej tabeli i powiązać odpowiednimi relacjami.

Kwerendy spełniają wiele funkcji - zbierają i łączą informacje z różnych części bazy danych. Ogólnie kwerendy wykorzystuje się aby zapytać program o dane lub kazać mu je zmienić.

Każdy wiersz stanowi rekord- zbiór danych (w poszczególnych kolumnach) dotyczących jednego obiektu.

Normalizacja- proces który zapewnia uporządkowanie danych w poszczególnych zbiorach

Pole to jest pojedyncza komorka danych

3. Związki pomiedzy encjami:

Związek pomiędzy encjami- pewna zależność pomiędzy poszczególnymi typami encji. Taki związek określa powiązanie pomiędzy elementami poszczególnych typów encji. Dla związków można określić ich stopien. Ponadto mogą występować związki rekursyjne, które w konkretnym typie mogą występować wielokrotnie w różnych rolach.

4. Metody wprowadzania danych:

Skanowanie-

to proces konwersji danych do formatu stosowanego w bazie danych

wyróżniamy skanowanie seryjne i skan dokumentów o niejednorodnym formacie

Indeksowanie jest to nadawanie oznaczenia (najczęściej jakieś numerowanie, np. autonumerowanie) danym.

---