Glucagon (RpzRp)

Glucagon hydrochloride

Hormonum, antidotum, diagnosticum

ATC:  H 04 AA   

Eli Lilly

Wykaz: B  

  inj.: (0,001 g) 1 fiolka z s.subst.; SL 1 szt.

  Lz./PP; b. cukrz.

Skład

1 fiolka z suchą substancją zawiera 1 mg glukagonu.

Działanie

Syntetycznie otrzymywany chlorowodorek glukagonu, hormonu polipeptydowego

produkowanego i wydzielanego w organizmie z komórek a wysp trzustkowych.

Antagonista insuliny, wykazuje szybkie i wybitne działanie hiperglikemizujące.

Pobudza glikogenolizę i glukoneogenezę. W większych dawkach działa na

mięsień sercowy chrono- i inotropowo dodatnio. Zwiększa przepływ wieńcowy,

pozostając bez wpływu na obwodowy opór naczyniowy. Działanie natriuretyczne

może przyczyniać się w przypadkach niewydolności krążenia do pożądanej

diurezy. Inny niż poprzez b receptory adrenergiczne mechanizm działania na

mięsień sercowy sugeruje możliwość wykorzystania leku w przypadkach zatrucia

b-blokerami. Głównym miejscem metabolizmu hormonu jest nerka. Wątroba

odgrywa w katabolizmie glukagonu mniejszą rolę. T0,5 po podaniu dożylnym

wynosi 10 min. Efekt terapeutyczny w hipoglikemii wywołanej insuliną występuje

po 10 min i trwa około 20-30 min, aby uniknąć możliwości wstrząsu

hipoglikemicznego stosuje się lek łącznie z glukozą. Lek jest nieskuteczny w

przewlekłej hipoglikemii, głodzeniu, wyniszczeniu, niedoczynności kory nadnerczy,

u alkoholików.

Wskazania

Leczenie hipoglikemii poinsulinowej (chorzy na cukrzycę, chorzy psychicznie po

terapii insulinowstrząsowej). Leczenie wstrząsu kardiogennego oraz opornej na

glikozydy naparstnicy przewlekłej niewydolności krążenia i obniżenie nadciśnienia

płucnego w przewlekłym, zaostrzonym sercu płucnym. Radiodiagnostyka (środek

zwiotczający dwunastnicę w hipotonicznej duodenografii lub pomocniczy w

cholangiografii). Diagnostyka wyspiaka b komórek i zespołów nadmiernego

wydzielania hormonu wzrostu. Podany z insuliną, może przyspieszać regenerację

hepatocyta u chorych z ostrym i nadostrym, zapalnym lub toksycznym

uszkodzeniem wątroby, którzy przeżyli pierwszy okres choroby.

Przeciwwskazania

Feochromocytoma. W hipoglikemii spowodowanej doustnymi środkami

przeciwcukrzycowymi, alkoholem lub wyspiakiem (insulinoma) może być

podawany tylko wyjątkowo, z jednoczesnym wlewem glukozy.

Działania niepożądane

Niekiedy mogą wystąpić nudności i wymioty (hamowanie perystaltyki). Bardzo

rzadko stwierdzano objawy nadwrażliwości na preparat (podanie deksametazonu

szybko je likwidowało). Czasami obserwowano hipokaliemię i hipokalcemię.

Interakcje

Nasila przeciwzakrzepowe działanie pochodnych kumaryny.

Dawkowanie

Interwencyjnie, podskórnie lub domięśniowo dorośli: 0,5-1,0 mg, dzieci do 25 kg

m.c. 0,5 mg, dawkę tę można powtórzyć po 20 min., zapewniając dowóz glukozy.

W ciężkiej hipoglikemii dożylnie, we wlewie 1-10 µg/kg m.c./min. po rozpuszczeniu

substancji ex tempore (trwałość roztworu 1 h). W niewydolności krążenia - we

wlewie kroplowym 0,05 mg/kg m.c., z szybkością 2-4 ml/h.

---