Projektowanie konstrukcji sprężonych
Straty siły sprężającej
Siła sprężająca zmienia się praktycznie przez cały okres eksploatacji elementu na skutek strat zachodzących od chwili jej pierwotnego wywołania.
Praktycznie nie możliwości bezpośredniego pomiaru siły w cięgnach
Straty siły sprężającej
D. Doraźne (do momentu kotwienia)
Wielkość strat zależy od metody sprężania, rodzaju urządzeń naciągowych i zakotwień oraz od metod pielęgnacji
D1. straty w urządzeniu naciągowym
D2. straty od poślizgu w zakotwieniu
D3. straty spowodowane tarciem kabli o ścianki kanału
D4. straty spowodowane różnicą temperatur cięgien i urządzeń oporowych
D5. odkształcenie sprężyste betonu
Straty siły sprężającej
R. Reologiczne (po kotwieniu)
Wielkość strat zależy od właściwości reologicznych materiałów (głównie betonu) i nie mamy na nie większego wpływu
R1. starty od skurczu i pełzania betonu
R2. relaksacja i pełzanie stali
R3. opóźnione odkształcenia styków
D1. straty w urządzeniu naciągowym
Spowodowane oporami wewnętrznymi urządzenia naciągowego
Rzeczywista siła o 5-15% mniejsza od odczytanej na manometrze
Eliminacja wpływu - cechowanie urządzenia
D2. straty od poślizgu w zakotwieniu
Duże źródło straty
Szacowane na podstawie indywidualnej analizy i doświadczalnych pomiarów
Często podawane przez producenta zakotwień (stożkowe av>5mm)
Zmniejszanie przez chwilowe przeciążenie
D3. straty spowodowane tarciem kabli o ścianki kanału
Występują głównie na odcinkach zakrzywionych
Sposoby zmniejszenia strat D3.:
jak najmniejszy kąt odchylenia od poziomu
zmniejszyć współczynnik tarcia
promień zakrzywienia powyżej 800-krotniej średnicy drutu
unikać zakrzywień odwrotnych kabla
prawidłowe kształtowanie trasy cięgien (poziomy kabel po stronie czynnego zakotwienia)
chwilowe przeciążenia cięgna ponad wartość nominalną
σ o,max < 0,80 fpk
σ o,max < 0,90 fpo,1k
fpk - wytrzymałość charakterystyczna stali sprężającej
fpo,1k - charakterystyczna umowna granica plastyczności stali sprężającej
D4. straty spowodowane różnicą temperatur cięgien i urządzeń oporowych
Występują, gdy beton jest nagrzany w okresie między naciągiem a przekazaniem sprężenia na beton
D5. odkształcenie sprężyste betonu
Sprężenie elementu powoduje jego skrócenie i spadek siły
W strunobetonie straty oblicza się przy założeniu pełnej przyczepności
W kablobetonie - kolejne naciąganie kabli
R1. starty od skurczu i pełzania betonu
Intensywność zjawiska skurczu i pełzania betonu jest zależna od: wieku, struktury betonu, sposobu pielęgnacji i warunków eksploatacji
Straty powoduje tylko skurcz po sprężeniu
Przy określaniu strat od pełzania posługujemy się współczynnikiem kończonym pełzania
R2. relaksacja i pełzanie stali
Relaksacja to proces długotrwały podobnie jak pełzanie
W pierwszym okresie relaksacja przebiega szybciej - w strunobetonie nie uwzględniamy
Cechy relaksacyjne stali podaje producent
R3. opóźnione odkształcenia styków
W dawniej stosowanych prefabrykowanych kablobetonach złożonych z segmentów styki wypełniano zaprawą. Opóźniony zgniot do 1 mm.
Obecnie stosuje się kleje - straty pomijalnie małe
Obliczanie strat siły sprężającej
Zasady ogólne
Stany graniczne konstrukcji sprężonych powinny być sprawdzane zarówno w stadium eksploatacji, jak i w stadiach realizacji, obejmujących stadium początkowe
Przy sprawdzaniu stanów granicznych należy uwzględniać odpowiednią do rozpatrywanego stadium wartość siły sprężającej z uwzględnieniem strat
Straty należy obliczać z zależności od naprężeń normalnych, wyznaczanych dla obciążenia charakterystycznego i średnich wartości siły sprężającej Pmo - po stratach doraźnych, Pm,t - po stratach doraźnych i reologicznych do momentu t
Straty należy obliczać w kolejności występowania:
Strunobeton: cz. relaksacja stali, sprężysty skurcz, skurcz i pełzanie betonu, relaksacja stali
Kablobeton: tarcie cięgien, poślizg w zakotwieniu, skurcz sprężysty, skurcz i pełzanie betonu, relaksacja stali
Nośność zginanego przekroju sprężonego wyznacza się przyjmując:
Dla stali sprężającej fdp = 0,9 fpk / 1,25
Dla stali zwykłej fyd = fyk / 1,15
Dla betonu * fcd = * fck / 1,5
Stany graniczne używalności należy sprawdzać w zakresie
Ograniczenia naprężeń w betonie, stali sprężającej i zwykłej
Ograniczenia szerokości rys zgodnie z tablicą 16
Ograniczenia ugięć
Konstruować minimalną zabezpieczającą przez katastrofą liczbę cięgien zgodnie z tab. 17
Graniczne wartości naprężeń w cięgnach
przy przeciążeniu chwilowym
σ o,max < 0,80 fpk σ o,max < 0,90 fpo,1k
fpk - wytrzymałość charakterystyczna stali sprężającej
fpo,1k - charakterystyczna umowna granica plastyczności stali sprężającej
- po zakotwieniu i uwzg. strat doraźnych
σ pmo < 0,75 fpk σ pmo < 0,85 fpo,1k
- po uwzg. strat całkowitych
σpmt < 0,65 fpk
Siła sprężająca
Przy sprawdzaniu stanów granicznych nośności i stanów granicznych użytkowalności należy przyjmować wartości siły sprężającej, odpowiadające rozpatrywanej sytuacji obliczeniowej konstrukcji (sytuacja początkowa, trwała), obliczone ze wzorów (112) do (117):
-średnia wartość siły sprężającej w elementach strunobetonowych:
Pm,t = Po - *PC -*Pt(t)-*P*(x)
- średnia wartość siły sprężającej w elementach kablobetonowych
Pm,t = Po - *PC -*Pt(t)-*P*(x) - *Psl
- charakterystyczne wartości siły sprężającej w stanie granicznym użytkowalności
Pk,sup = rsup Pm,t
Pk,inf = rinf Pm,t
- obliczeniowe wartości siły sprężającej w stanie granicznym nośności
Pd = *p * Pm,t
Pd = Fpk (przy rozpatrywaniu efektów miejscowych)
W powyższych wzorach przyjęto następujące oznaczenia:
Po - początkowa wartość siły sprężającej (suma naciągu poszczególnych cięgien),
Pm,t - średnia wartość siły sprężającej po czasie t; rozróżnia się ponadto Pm,o i Pm,* jako średnie siły sprężające po stratach doraźnych i całkowitych.
*Pc - strata siły sprężającej spowodowana odkształceniem sprężystym betonu,
*Pt(t) - strata siły sprężającej spowodowana pełzaniem i skurczem betonu oraz relaksacja stali po czasie t,
*P* (x) - strata siły sprężającej spowodowana tarciem (w strunobetonie jedynie przy cięgnach zagiętych),
*Psl - strata siły sprężającej spowodowana poślizgiem cięgien w zakotwieniu,
rsup = 1,1 - współczynnik wyznaczający górną wartość siły sprężającej w stanie granicznym użytkowalności,
rinf = 0,9 - współczynnik wyznaczający dolną wartość siły sprężającej w stanie granicznym użytkowalności,
*p - częściowy współczynnik bezpieczeństwa dla siły sprężającej równy:
0,9 lub 1,0 - dla efektów korzystnych,
1,2 lub 1,0 - dla efektów niekorzystnych,
Fpk - charakterystyczna siła zrywająca cięgno sprężające.
Sytuacja początkowa konstrukcji sprężonych Ograniczenie naprężeń w betonie
Naprężenia ściskające w betonie w sytuacji początkowej obliczone wg wzoru (120) pod działaniem siły Npd = Pk,sup nie powinny przekraczać podanych niżej wartości
- w elementach strunobetonowych:
przy sprężeniu osiowym - 0,6 fcm przy sprężeniu mimośrodowym - 0,7 fcm
- w elementach kablobetonowych:
przy sprężeniu osiowym - 0,5 fcm przy sprężeniu mimośrodowym - 0,6 fcm
Przy projektowaniu średnią wytrzymałość betonu w chwili sprężania fcm można przyjmować równą 0,85 założonej, 28-dniowej gwarantowanej wytrzymałości betonu fc,cube
Nośność
Stan graniczny nośności elementów sprężonych w sytuacji początkowej można sprawdzać pod działaniem obliczeniowej siły sprężającej według uproszczonych zasad, przyjętych dla ściskania mimośrodowego elementów betonowych lub żelbetowych, lecz z pominięciem mimośrodów przypadkowych i wpływu smukłości. Zgodnie z tymi zasadami nośność elementów sprężonych w sytuacji początkowej można sprawdzać wg 5.3.3.2 podstawiając zamiast N Sd wartość N pd = P d oraz przyjmując α = 1,0.
Sprawdzenie stanu granicznego nośności w sytuacji początkowej można pominąć, jeżeli naprężenia na krawędzi ściskanej przekroju nie przekraczają wartości podanych w 7.1.7.1, a naprężenia rozciągające na krawędzi przeciwnej nie przekraczają wartości fctm.