Pomiar współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa
Lepkość jest to właściwość rzeczywistych cieczy i plastycznych ciał stałych. Jej charakterystyczną cechą jest siła tarcia pojawiająca się pomiędzy warstwami cieczy, które równolegle się względem siebie poruszają.
Ilościowo lepkość jest scharakteryzowana współczynnikiem η.
Na kulkę poruszającą się w płynie z daną prędkością, o danym współczynniku lepkości i będącej w obrębie pola grawitacyjnego Ziemii , działają trzy siły.
Są to siła ciężkości
G, siła wyporu
W i siła tarcia
T które tak działają na ciało, iż
G =
W +
T
G = mg =
W = -mg= -
(prawo Archimedesa)
T = -6
(z prawa Stokesa)
Wypadkowa siła jest sumą wszystkich trzech sił:
=
G +
W +
T
tak więc powyższa zależność przyjmuje postać:
= -6
+
-
, gdzie po przekształceniach otrzymujemy wzór na współczynnik lepkości:
η =
Plan pracy i opis doświadczenia:
Celem ćwiczenia było zbadanie lepkości oleju parafinowego, który stanowił ciekłe środowisko dla kulek wodnych wypuszczanych kolejno z biurety. Ćwiczenie wykonano za pomocą wiskozymetru, zbudowanego z cylindra wypełnionego olejem , biurety z wodą destylowaną , zaopatrzoną w kranik oraz podziałki umożliwiającej zmierzenie drogi przebytej przez kulkę wodną. Na początku ćwiczenia wyznaczono gęstość oleju za pomocą naczyń połączonych.
W naczyniu w kształcie litery „U” powstały w obydwu ramionach dwa różnej wysokości słupy substancji. Jeden utworzony przez wodę ,a drugi przez olej. Odmierzono poziom wody (
, oleju (h p ) granicę (
w naczyniach połączonych .Następnie zmierzono temperaturę powietrza i odczytano gęstość wody. Druga część eksperymentu została wykonana za pomocą opisanego wyżej wiskozymetru. Wykonano dwie serie pomiarowe. Przed każdą z nich odmierzono ilość wody w biurecie(przed drugą seria pomiarową dopełniono biuretę wodą do poziomu 0), a następnie ustawiono kranik tak, by co jakiś czas uwolniona została kulka.
Dla każdego pomiaru ilość kulek wynosiła 15 , a dla każdej kulki odmierzony za pomocą stopera został czas w którym przebyła ona określony odcinek drogi l= 15 cm. Po każdym pomiarze ponownie odmierzono ilość wody w biurecie. Wykonano obliczenia. (gęstość wody (
odczytano z tablic na postawie zmierzonej wcześniej temperatury pomieszczenia, wynoszącej 22,5
).
Otrzymane wyniki:
Objętość spuszczona z biurety w pierwszej serii: V=0,4ml
Objętość spuszczona z biurety w pierwszej serii: V=0,95ml
Liczba kropel wypuszczonych z biurety w pierwszej serii: 17
Liczba kulek wypuszczonych z biurety w drugiej serii: 33
Obliczenia:
Wyznaczenie gęstości oleju:
ρp = ρw
;
gdzie hp= 25,3cm (poziom oleju odczytany za pomocą naczyń połączonych)
hw = 22cm (poziom wody odczytany za pomocą naczyń połączonych)
= 0,2cm (poziom graniczny)
= 997,77
W związku z tym:
ρp = 866,5891 ≈ 866,59
Obliczanie niepewności wartości gęstości:
Gęstość oleju wynosi zatem:
Obliczenia dla pierwszej serii:
a) wyznaczanie promienia kulki:
V = 0,4 ml=0,4 cm3
Korzystamy ze wzoru na objętość n kulek, który przekształcamy, by otrzymać promień r:
n=17 (wszystkie kulki które zostały wypuszczone z biurety)
, więc
Po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymamy:
Obliczanie niepewności pomiaru dla promienia:
Δr =
=
n=33
ΔV=0,05 cm3
po podstawieniu wartości otrzymujemy:
W związku z powyższym promień kulki wynosi
b) wyznaczanie czasu przelotu kulki:
Czas przelotu jednej kulki oznaczam jako średnią arytmetyczną poszczególnych czasów dla kolejnych serii pomiarowych (obliczona przez program Excel wraz z niepewnością):
) obliczanie współczynnika lepkości:
gdzie l - długość drogi przelotu kulek,
g - przyspieszenie ziemskie dla Krakowa równe 9,81054 m/s2
po podstawieniu wartości otrzymujemy:
Obliczanie niepewności powyższej wartości:
po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymujemy:
W związku z tym współczynnik lepkości dla pierwszej serii pomiarów wynosi
Obliczenia dla drugiej serii:
a) wyznaczanie promienia kropli:
V = 0,95ml=0,95m3
Korzystamy ze wzoru na objętość n kulek, który przekształcamy, by otrzymać r:
V = n
r3
n=17 (liczba kropel wypuszczonych z biurety podczas drugiej serii pomiarowej)
Obliczanie niepewności pomiaru:
Δr =
=
po podstawieniu wartości otrzymujemy:
A w związku z tym promień kulki wynosi
b) wyznaczanie czasu przelotu kulki:
Korzystamy ze średniej arytmetycznej wszystkich czasów przelotów drugiej serii, wobec czego:
c) obliczanie współczynnika lepkości:
η =
po podstawieniu wartości otrzymujemy:
Obliczanie niepewności pomiaru:
Po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymujemy:
W związku z tym współczynnik lepkości obliczony w drugiej serii pomiarowej wynosi
Wnioski:
Otrzymane współczynniki lepkości to
dla 1 serii,
dla 2 serii.
Otrzymane wyniki współczynnika lepkości są porównywalne co oznacza , że ćwiczenie zostało wykonane prawidłowo. Różnice w wartościach mogą wynikać z nieprawidłowego ustawienia kranika lub też błędów popełnionych podczas odmierzania czasu przelotu kulki za pomocą stopera.
4