Kormoran czarny (Phalacrocorax carbo (L., 1758)) - duży ptak wodny z rodziny kormoranowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku.

W Polsce nieliczny ptak lęgowy w północnej i środkowej części kraju (ale lokalnie może być liczny). Występuje tu głównie podgatunek P. carbo sinensis, jednak może się również pojawiać podgatunek P. carbo carbo.

Cechy gatunku

Brak dymorfizmu płciowego w upierzeniu, jednak samce większe od samic. Czarny z metalicznym połyskiem, w szacie godowej policzki białe, na głowie delikatny czub i biała plama na udzie (brak jej w upierzeniu spoczynkowym). P. carbo carbo ma szyję jednolicie czarną, podczas gdy P. carbo sinensis ma boki szyi białe z gęstym czarnym rysunkiem. Młodociane osobniki mają wierzch ciała ciemnobrązowy, podczas gdy spód biały.

Wymiary średnie

dł. ciała ok. 90-92 cm

rozpiętość skrzydeł ok. 140 cm

waga ok. 1,6-3,6 kg

Biotop

Płytkie, zarówno słodkie jak i słone zbiorniki wodne obfitujące w ryby.

Gniazdo

Gnieździ się kolonijnie, czasem ponad 1000 gniazd w kolonii, na skalistych wysepkach i brzegach morskich. Nad wodami słodkimi gniazda na drzewach, bardzo rzadko w trzcinach. Gniazdo duże z luźno ułożonych gałęzi.

Jaja

Wyprowadza jeden lęg w roku, składając 3 do 4 jaj.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 24 do 30 dni.

Pożywienie

Ryby, które zdobywa nurkując.

Ochrona

Objęty ochroną gatunkową częściową, z wyjątkiem występującego na terenie stawów rybnych uznanych za obręby hodowlane.

---