twilla1987
TEMAT ZAJĘĆ: „Czerwony Kapturek - jak napisać dobry artykuł”.
CZAS TRWANIA: 45 minut
CELE OGÓLNE:
Poznanie zasad pisania artykułów.
Odróżnianie faktów od opinii.
Czytanie artykułów i źródeł ze zrozumieniem.
Rozwijanie umiejętności pisania artykułu na podstawie źródła.
CELE OPERACYJNE; po zajęciach uczeń powinien:
Znać zasady pisania artykułów.
Odróżniać fakty od opinii.
Analizować artykuły i źródła.
Redagować artykuł prasowy.
ŚRODKU DYDAKTYCZNE:
Artykuł z gazety
Bajka o Czerwonym Kapturku
Kartki A4, długopisy
METODY PRACY:
Praca w grupach
dyskusja
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
I. WPROWADZENIE:
Poznanie zasad pisania artykułu na podstawie artykułu z gazety (załącznik nr 1). Klasę należy podzielić na 4 lub 5 osobowe zespoły. Uczniom trzeba rozdać artykułu i dać im 5 minuty na zapoznanie się z nimi oraz próbę wysnucia z niego zasad pisania artykułu. Następnie każda każda grupa powinna przedstawić swoje propozycje. Podsumowując nauczyciel przedstawia przygotowane zasady i porównuje je z tymi ustalonymi przez uczniów.
Odróżnianie faktów od opinii. Na podstawie poznanych już artykułów uczniowie starają się odróżnić fakty od opinii.
II. CZĘŚĆ ZASADNICZA:
Redagowanie artykułu prasowego na podstawie źródła - bajka Czerwony Kapturek (załącznik 2). Uczniowie w grupach na podstawie źródła i poznanych zasad tworzą artykuł prasowy.
III. CZĘŚĆ KOŃCOWA:
Analiza napisanych artykułów. Uczniowie odczytują napisane przez siebie artykuły. Nauczyciel prowadzi dyskusje o jakości artykułów. Uczniowie mają wypowiedzieć się co było dla nic trudne w napisaniu artykułu a co nie stwarzało im problemu.
ZAŁĄCZNIKI
Załącznik 1. Artykuł prasowy
Zabójca spod dyskoteki skazany na 12 lat
Legnicki Sąd Okręgowy skazał na 12 lat więzienia Krzysztofa S., który rok temu pobił śmiertelnie licealistę. Trzej koledzy zmarłego, którzy nie udzielili mu pomocy otrzymali wyroki w zawieszeniu. Andrzej O. i Adrian R. - rok w zawieszeniu na trzy lata, natomiast Łukasz P. dwa lata w zawieszeniu na cztery lata. Wyrok jest nieprawomocny.
Wydarzenie to wstrząsnęło Legnicą. Rok temu 22 maja pod legnicką dyskoteką Sunny Music Club doszło do tragicznych wydarzeń. Po godzinie 3 nad ranem Paweł H. wraz z czterema kolegami: 35-letnim Krzysztofem S., 19-letnim Andrzejem O., 19-letnim Adrianem R., i 24-letnim Łukaszem P. wyszli z lokalu. Wszyscy poza tym drugim byli pracownikami ochrony dyskoteki. Poza Łukaszem P., który tego wieczoru pracował - wszyscy byli pijani. Chwilę po wyjściu z dyskoteki między Krzysztofem S. a Pawłem H. doszło wymiany zdań. Ten pierwszy miał nagle uderzyć łokciem 19-letniego maturzystę. Paweł H. upadł na chodnik uderzając w niego głową. Krzysztof S. miał go jeszcze unieść i cisnąć głową o twarde podłoże.
Andrzej O. i Adrian R., którzy byli świadkami tego zdarzenia postanowili przenieść nieprzytomnego kolegę pod jedną z klatek schodowych przy ul. Gwiezdnej. Tam zostawili go nieprzytomnego i poszli kupić piwo na pobliską stację benzynową. Łukasz P. wrócił się sprawdzić jaki jest stan ofiary pobicia, ale po chwili dołączył do reszty. Ze stacji cała czwórka poszła w stronę centrum miasta.
O godz. 5.30 Paweł H. został znaleziony i zawieziony do szpitala. Zmarł dwa dni później. Tego samego dnia zatrzymani zostali Andrzej O., Adrian R. i Łukasz P. Krzysztofa S. policja aresztowała po miesiącu.
Prokuratura oskarżyła Krzysztofa S. o pobicie Pawła H. ze skutkiem śmiertelnym. 35 - letni legniczanin ma za sobą już osiem lat odsiadki za porwanie, pobicie i próbę zbiorowego gwałtu. Teraz groziło mu 15 lat więzienia.
Na ławie oskarżonych siedzieli również Andrzej O., Adrian R. i Łukasz P. Prokurator zarzucił im nieudzielanie pomocy w sytuacji gdy ich bezpieczeństwo nie było narażone. Koledzy Pawła H. nie dość, że przenieśli go w mniej widoczne miejsce to przede wszystkim nie wezwali karetki pogotowia. Zdaniem prokuratury gdyby wezwali pomoc, byłaby realna szansa na uratowanie pobitego 19-latka. Jego rodzice pełnili w procesie rolę oskarżycieli posiłkowych.
Autor: J(lca.pl)
Załącznik nr 2 Bajka o Czerwonym Kapturku
Czerwony Kapturek
(…) Pewnego dnia mama powiedziała do Czerwonego Kapturka: „Babcia rozchorowała się i musi leżeć w łóżku. Upiekłam dla niej ciasto i włożyłam do koszyka razem z sokiem malinowym. Zanieś jej to, proszę, ale uważaj w lecie! Idź prosto ścieżką i z nikim nie rozmawiaj”. „Nie bój się mamusiu, wszystko zrobię jak należy” - zawołała uradowana dziewczynka. W lesie spotkała wilka. „dzień dobry, Czerwony Kapturku. A dokąd to tak wcześnie rano?!” - zapytał uprzejmie. Dziewczynka nie wiedziała jak groźne są wilki i bez zastanowienia odpowiedziała: „Idę do babci. Jest chora, więc niosę jej ciasto i sok”. Po czym wilk zapytał gdzie mieszka babcia, na co dziewczynka również odpowiedziała wilkowi. Wilk uprzejmie podziękował za informacje i prosił pozdrowić babcię w myślach knując już jakby tu zjeść obie, dziewczynkę i babcię. Po chwili odezwał się jednak do dziewczynki „Widziałaś jakie piękne kwiaty tu rosną? Twoja babcia na pewno ucieszy się, gdy jej taki podarujesz”. Dziewczynka zajęła się zbieraniem kwiatów, gdy wilk sprytnie popędził do domku babci.
„To ja, Czerwony Kapturek!” - zawołała dziewczynka wchodząc do domku babci. „Wejdź moja droga!” - odpowiedziała babcia. Wilk jednym susem wskoczył do łóżka i połknął babcię w całości. Potem nałożył na głowę jej nocy czepek i położył się do łóżka. Dziewczynka weszła do domku i zobaczyła babcię, na której widok bardzo się zdziwiła pytając dlaczego ma takie wielkie oczy i uszy. Wilk wyskoczył wtedy z łóżka i połknął dziewczynkę w całości! Zadowolony położył się do łóżka i zasnął.
Pan leśniczy wracał właśnie z porannego obchodu i postanowił odwiedzić babcię, zatroskany o jej zdrowie. Zdziwił się, gdy zobaczył otwarte drzwi i usłyszał dźwięk głośnego chrapania. Wszedł do środka i gdy ujrzał wilka śpiącego w łóżku babci od razu domyślił się co się stało. Postanowił uratować babcię i jej wnuczkę. Rozciął więc brzuch wilka, z którego wyskoczył Czerwony Kapturek i jej babcia. Obie były przerażone całą sytuacją. Postanowili, więc ukarać wilka. Włożyli do brzucha kamienie i gdy wilk się obudził i chciał uciekać na widok leśniczego nie miał na to siły i padł martwy. Wszyscy odetchnęli z ulgą, siadając do stołu i racząc się pysznym ciastem. Podczas rozmowy Czerwony Kapturek obiecała, że zawsze będzie się już słuchała mamy.
Załącznik nr 3 Zasady pisania artykułu
Zamysł tematyczna
Zbieranie materiałów (reporterka)
Analiza faktów i zaplanowanie tekstu
Napisanie jego wersji roboczej
Zredagowanie i wygładzenie
5